Livre, Chap. |
[1, 140] |
διαλύεσθαι,
καὶ
ἐπιτάσσοντες
ἤδη
καὶ
|
οὐκέτι |
αἰτιώμενοι
πάρεισιν.
Ποτειδαίας
τε
γὰρ |
[1, 118] |
ξυμμαχίας
αὐτῶν
ἥπτοντο.
τότε
δὲ
|
οὐκέτι |
ἀνασχετὸν
ἐποιοῦντο,
ἀλλ'
ἐπιχειρητέα
ἐδόκει |
[1, 9] |
τὸν
Ξρυσίππου
θάνατον)
καὶ
ὡς
|
οὐκέτι |
ἀνεχώρησεν
Εὐρυσθεύς,
βουλομένων
καὶ
τῶν |
[1, 12] |
ἡσυχάσασα
ἡ
Ἑλλὰς
βεβαίως
καὶ
|
οὐκέτι |
ἀνισταμένη
ἀποικίας
ἐξέπεμψε,
καὶ
Ἴωνας |
[1, 73] |
νικηθεὶς
γὰρ
ταῖς
ναυσὶν
ὡς
|
οὐκέτι |
αὐτῷ
ὁμοίας
οὔσης
τῆς
δυνάμεως |
[1, 91] |
Λακεδαιμόνιοι
σφᾶς,
ὁπότε
σαφῶς
ἀκούσειαν,
|
οὐκέτι |
ἀφῶσιν.
οἵ
τε
οὖν
Ἀθηναῖοι |
[1, 103] |
ἐν
Ἰθώμῃ
δεκάτῳ
ἔτει,
ὡς
|
οὐκέτι |
ἐδύναντο
ἀντέχειν,
ξυνέβησαν
πρὸς
τοὺς |
[1, 130] |
πολλῷ
τότε
μᾶλλον
ἦρτο
καὶ
|
οὐκέτι |
ἐδύνατο
ἐν
τῷ
καθεστῶτι
τρόπῳ |
[1, 143] |
ἐπὶ
τὴν
ἐκείνων
πλευσούμεθα,
καὶ
|
οὐκέτι |
ἐκ
τοῦ
ὁμοίου
ἔσται
Πελοποννήσου |
[1, 95] |
σαφέστατον
εἶναι.
καὶ
ἐκεῖνον
μὲν
|
οὐκέτι |
ἐκπέμπουσιν
ἄρχοντα,
Δόρκιν
δὲ
καὶ |
[1, 124] |
ἄλλων
μετελθεῖν
τὴν
ἐλευθερίαν,
ὡς
|
οὐκέτι |
ἐνδέχεται
περιμένοντας
τοὺς
μὲν
ἤδη |
[1, 128] |
ἀπελύθη
μὴ
ἀδικεῖν,
δημοσίᾳ
μὲν
|
οὐκέτι |
ἐξεπέμφθη,
ἰδίᾳ
δὲ
αὐτὸς
τριήρη |
[1, 131] |
τὴν
μονὴν
ποιούμενος,
οὕτω
δὴ
|
οὐκέτι |
ἐπέσχον,
ἀλλὰ
πέμψαντες
κήρυκα
οἱ |
[1, 95] |
στρατιὰν
ἔχοντας
οὐ
πολλήν·
οἷς
|
οὐκέτι |
ἐφίεσαν
οἱ
ξύμμαχοι
τὴν
ἡγεμονίαν. |
[1, 86] |
οὐδὲ
μελλήσομεν
τιμωρεῖν·
οἱ
δ'
|
οὐκέτι |
μέλλουσι
κακῶς
πάσχειν.
ἄλλοις
μὲν |
[1, 99] |
πως
καὶ
ἄλλως
οἱ
Ἀθηναῖοι
|
οὐκέτι |
ὁμοίως
ἐν
ἡδονῇ
ἄρχοντες,
καὶ |
[1, 75] |
ἀποστάντων
κατεστραμμένων,
ὑμῶν
τε
ἡμῖν
|
οὐκέτι |
ὁμοίως
φίλων,
ἀλλ'
ὑπόπτων
καὶ |
[1, 114] |
Λακεδαιμονίων
ἡγουμένου,
καὶ
τὸ
πλέον
|
οὐκέτι |
προελθόντες
ἀπεχώρησαν
ἐπ'
οἴκου.
καὶ |
[1, 95] |
δὲ
αἰσθόμενοι
ἀπῆλθον,
καὶ
ἄλλους
|
οὐκέτι |
ὕστερον
ἐξέπεμψαν
οἱ
Λακεδαιμόνιοι,
φοβούμενοι |
[1, 145] |
μὲν
ἀπεχώρησαν
ἐπ'
οἴκου
καὶ
|
οὐκέτι |
ὕστερον
ἐπρεσβεύοντο·
~αἰτίαι
δὲ
αὗται |