Livre, Chap. |
[1, 131] |
ἐς
τοὺς
βαρβάρους
καὶ
οὐκ
|
ἐπ' |
ἀγαθῷ
τὴν
μονὴν
ποιούμενος,
οὕτω |
[1, 85] |
διδόντα
οὐ
πρότερον
νόμιμον
ὡς
|
ἐπ' |
ἀδικοῦντα
ἰέναι.
παρασκευάζεσθε
δὲ
τὸν |
[1, 105] |
Ἀθηναίοις
μετὰ
ταῦτα
ναυμαχία
γίγνεται
|
ἐπ' |
Αἰγίνῃ
μεγάλη
Ἀθηναίων
καὶ
Αἰγινητῶν, |
[1, 5] |
ἐπειδὴ
ἤρξαντο
μᾶλλον
περαιοῦσθαι
ναυσὶν
|
ἐπ' |
ἀλλήλους,
ἐτράποντο
πρὸς
λῃστείαν,
ἡγουμένων |
[1, 141] |
ἄπειροι
διὰ
τὸ
βραχέως
αὐτοὶ
|
ἐπ' |
ἀλλήλους
ὑπὸ
πενίας
ἐπιφέρειν.
καὶ |
[1, 15] |
στρατείας
πολὺ
ἀπὸ
τῆς
ἑαυτῶν
|
ἐπ' |
ἄλλων
καταστροφῇ
οὐκ
ἐξῇσαν
οἱ |
[1, 139] |
παριόντες
ἄλλοι
τε
πολλοὶ
ἔλεγον
|
ἐπ' |
ἀμφότερα
γιγνόμενοι
ταῖς
γνώμαις
καὶ |
[1, 83] |
καὶ
τῶν
ἀποβαινόντων
τὸ
πλέον
|
ἐπ' |
ἀμφότερα
τῆς
αἰτίας
ἕξομεν,
οὗτοι |
[1, 7] |
ὄντων,
περιουσίας
μᾶλλον
ἔχουσαι
χρημάτων
|
ἐπ' |
αὐτοῖς
τοῖς
αἰγιαλοῖς
τείχεσιν
ἐκτίζοντο |
[1, 82] |
ἤδη,
ἢν
δοκῇ,
πεφραγμένοι
ἴμεν
|
ἐπ' |
αὐτούς.
καὶ
ἴσως
ὁρῶντες
ἡμῶν |
[1, 126] |
τε
πανδημεὶ
ἐκ
τῶν
ἀγρῶν
|
ἐπ' |
αὐτοὺς
καὶ
προσκαθεζόμενοι
ἐπολιόρκουν.
χρόνου |
[1, 107] |
μακρὰ
τείχη
οἰκοδομούμενα.
ἐβοήθησαν
δὲ
|
ἐπ' |
αὐτοὺς
οἱ
Ἀθηναῖοι
πανδημεὶ
καὶ |
[1, 26] |
οὐδὲν
αὐτῶν
ὑπήκουσαν,
ἀλλὰ
στρατεύουσιν
|
ἐπ' |
αὐτοὺς
οἱ
Κερκυραῖοι
τεσσαράκοντα
ναυσὶ |
[1, 116] |
Καρίας,
ἐσαγγελθέντων
ὅτι
Φοίνισσαι
νῆες
|
ἐπ' |
αὐτοὺς
πλέουσιν·
ᾤχετο
γὰρ
καὶ |
[1, 143] |
ἡσυχάσουσι
μὴ
ἱκανῶν
ἡμῶν
ὄντων
|
ἐπ' |
αὐτοὺς
στρατεύειν)
τήν
τε
ὀλόφυρσιν |
[1, 70] |
ἐπὶ
πλεῖστον
ἐξέρχονται
καὶ
νικώμενοι
|
ἐπ' |
ἐλάχιστον
ἀναπίπτουσιν.
ἔτι
δὲ
τοῖς |
[1, 100] |
δὲ
μετὰ
ταῦτα
καὶ
ἡ
|
ἐπ' |
Εὐρυμέδοντι
ποταμῷ
ἐν
Παμφυλίᾳ
πεζομαχία |
[1, 69] |
πιστεῦσαι
ἔφθειραν.
καὶ
μηδεὶς
ὑμῶν
|
ἐπ' |
ἔχθρᾳ
τὸ
πλέον
ἢ
αἰτίᾳ |
[1, 41] |
τοιούτοις
ἐγένετο
οἷς
μάλιστα
ἄνθρωποι
|
ἐπ' |
ἐχθροὺς
τοὺς
σφετέρους
ἰόντες
τῶν |
[1, 137] |
ἐν
ᾗ
ὁλκάδος
τυχὼν
ἀναγομένης
|
ἐπ' |
Ἰωνίας
καὶ
ἐπιβὰς
καταφέρεται
χειμῶνι |
[1, 55] |
ἠξίουν·
οἱ
δὲ
Κορίνθιοι
ἀποπλέοντες
|
ἐπ' |
οἴκου
Ἀνακτόριον,
ὅ
ἐστιν
ἐπὶ |
[1, 92] |
οἵ
τε
πρέσβεις
ἑκατέρων
ἀπῆλθον
|
ἐπ' |
οἴκου
ἀνεπικλήτως.
~Τούτῳ
τῷ
τρόπῳ |
[1, 108] |
ἐλθόντες
καὶ
δενδροτομήσαντες
πάλιν
ἀπῆλθον
|
ἐπ' |
οἴκου
διὰ
Γερανείας
καὶ
Ἰσθμοῦ· |
[1, 87] |
δοκῇ.
καὶ
οἱ
μὲν
ἀπεχώρησαν
|
ἐπ' |
οἴκου
διαπραξάμενοι
ταῦτα,
καὶ
οἱ |
[1, 30] |
τοῦτο
ἀντικαθεζόμενοι
χειμῶνος
ἤδη
ἀνεχώρησαν
|
ἐπ' |
οἴκου
ἑκάτεροι.
~Τὸν
δ'
ἐνιαυτὸν |
[1, 89] |
τῶν
ἐν
Μυκάλῃ
Ἑλλήνων,
ἀπεχώρησεν
|
ἐπ' |
οἴκου
ἔχων
τοὺς
ἀπὸ
Πελοποννήσου |
[1, 106] |
πλῆθος
ἀπεχώρησεν
αὐτοῖς
τῆς
στρατιᾶς
|
ἐπ' |
οἴκου.
~Ἤρξαντο
δὲ
κατὰ
τοὺς |
[1, 114] |
τὸ
πλέον
οὐκέτι
προελθόντες
ἀπεχώρησαν
|
ἐπ' |
οἴκου.
καὶ
Ἀθηναῖοι
πάλιν
ἐς |
[1, 112] |
ἅμα,
καὶ
νικήσαντες
ἀμφότερα
ἀπεχώρησαν
|
ἐπ' |
οἴκου
καὶ
αἱ
ἐξ
Αἰγύπτου |
[1, 145] |
ὁμοίᾳ.
καὶ
οἱ
μὲν
ἀπεχώρησαν
|
ἐπ' |
οἴκου
καὶ
οὐκέτι
ὕστερον
ἐπρεσβεύοντο· |
[1, 55] |
ἐν
αὐτῷ
Κορινθίους
οἰκήτορας
ἀνεχώρησαν
|
ἐπ' |
οἴκου,
καὶ
τῶν
Κερκυραίων
ὀκτακοσίους |
[1, 54] |
Κορίνθιοι
τόν
τε
πλοῦν
τὸν
|
ἐπ' |
οἴκου
παρεσκευάζοντο
καὶ
τροπαῖον
ἔστησαν |
[1, 30] |
ξύμμαχοι
ἡσσημένοι
ταῖς
ναυσὶν
ἀνεχώρησαν
|
ἐπ' |
οἴκου,
τῆς
θαλάσσης
ἁπάσης
ἐκράτουν |
[1, 111] |
μέντοι
εἷλόν
γε,
ἀλλ'
ἀπεχώρησαν
|
ἐπ' |
οἴκου.
~Ὕστερον
δὲ
διαλιπόντων
ἐτῶν |
[1, 73] |
λέγειν·
καὶ
γὰρ
ὅτε
ἐδρῶμεν,
|
ἐπ' |
ὠφελίᾳ
ἐκινδυνεύετο,
ἧς
τοῦ
μὲν |
[1, 3] |
Φθιώτιδι
ἰσχυσάντων,
καὶ
ἐπαγομένων
αὐτοὺς
|
ἐπ' |
ὠφελίᾳ
ἐς
τὰς
ἄλλας
πόλεις, |