HODOI ELEKTRONIKAI: Du texte à l'hypertexte

Alphabétiquement [« »]
μετριότητα 1
μετωνόμασται 1
μέχρι 13
μὴ 150
μή 13
μηδ 3
μηδαμοῦ 1

Fréquences [« »]
145 ἐπὶ
147 τοῖς
137 ὡς
150 μὴ
166 τὰ
170 τοῦ
194 γὰρ

HODOI ELEKTRONIKAI
Du texte à l'hypertexte

Thucydide, Histoire de la Guerre du Péloponnèse, livre I

μὴ

Livre, Chap.

[1, 128]   καὶ κριθεὶς ὑπ' αὐτῶν ἀπελύθη μὴ ἀδικεῖν, δημοσίᾳ μὲν οὐκέτι ἐξεπέμφθη,

[1, 95]   ηὐθύνθη, τὰ δὲ μέγιστα ἀπολύεται μὴ ἀδικεῖν· κατηγορεῖτο δὲ αὐτοῦ οὐχ

[1, 42]   διδόασι, τούτῳ ἐφέλκεσθαι· τὸ γὰρ μὴ ἀδικεῖν τοὺς ὁμοίους ἐχυρωτέρα δύναμις

[1, 120]   γὰρ σωφρόνων μέν ἐστιν, εἰ μὴ ἀδικοῖντο, ἡσυχάζειν, ἀγαθῶν δὲ ἀδικουμένους

[1, 82]   ἐπειχθέντες τεμοῦμεν αὐτήν, ὁρᾶτε ὅπως μὴ αἴσχιον καὶ ἀπορώτερον τῇ Πελοποννήσῳ

[1, 84]   μέλλον, ὃ μέμφονται μάλιστα ἡμῶν, μὴ αἰσχύνεσθε. σπεύδοντές τε γὰρ σχολαίτερον

[1, 78]   ὡς οὐ περὶ βραχέων, καὶ μὴ ἀλλοτρίαις γνώμαις καὶ ἐγκλήμασι πεισθέντες

[1, 40]   ἡ ξυνθήκη ἐστίν, ἀλλ' ὅστις μὴ ἄλλου ἑαυτὸν ἀποστερῶν ἀσφαλείας δεῖται

[1, 37]   προειδῆτε καὶ τὴν τῶνδε χρείαν μὴ ἀλογίστως ἀπώσησθε. Φασὶ δὲ ξυμμαχίαν

[1, 120]   χρὴ ὅτι, τοῖς κάτω ἢν μὴ ἀμύνωσι, χαλεπωτέραν ἕξουσι τὴν κατακομιδὴν

[1, 139]   τὸ περὶ Μεγαρέων ψήφισμα καθελοῦσι μὴ ἂν γίγνεσθαι πόλεμον, ἐν ᾧ

[1, 140]   ὅπερ μάλιστα προύχονται, εἰ καθαιρεθείη, μὴ ἂν γίγνεσθαι τὸν πόλεμον, μηδὲ

[1, 76]   ἡγεμονίᾳ, ὥσπερ ἡμεῖς, εὖ ἴσμεν μὴ ἂν ἧσσον ὑμᾶς λυπηροὺς γενομένους

[1, 118]   ἰέναι ἐς τοὺς πολέμους, ἢν μὴ ἀναγκάζωνται, τὸ δέ τι καὶ

[1, 71]   ἐσβαλόντες ἐς τὴν Ἀττικήν, ἵνα μὴ ἄνδρας τε φίλους καὶ ξυγγενεῖς

[1, 76]   τε διδομένην ἐδεξάμεθα καὶ ταύτην μὴ ἀνεῖμεν ὑπὸ τριῶν> τῶν μεγίστων

[1, 40]   ἴτε μετ' αὐτῶν, καὶ ἀμύνεσθαι μὴ ἄνευ ὑμῶν τούτους. καίτοι δίκαιοί

[1, 10]   τι τῶν τότε πόλισμα νῦν μὴ ἀξιόχρεων δοκεῖ εἶναι, οὐκ ἀκριβεῖ

[1, 99]   στρατειῶν οἱ πλείους αὐτῶν, ἵνα μὴ ἀπ' οἴκου ὦσι, χρήματα ἐτάξαντο

[1, 91]   οὐ γὰρ οἷόν τ' εἶναι μὴ ἀπὸ ἀντιπάλου παρασκευῆς ὁμοῖόν τι

[1, 72]   πλῆθος αὐτῶν εἰπεῖν, εἴ τι μὴ ἀποκωλύοι. οἱ δὲ ἐκέλευόν τε

[1, 57]   πλησίον πόλεων φυλακὴν ἔχειν ὅπως μὴ ἀποστήσονται. ~Ποτειδεᾶται δὲ πέμψαντες μὲν

[1, 56]   ἔτος ἕκαστον Κορίνθιοι ἔπεμπον, δείσαντες μὴ ἀποστῶσιν ὑπό τε Περδίκκου πειθόμενοι

[1, 16]   δὲ ἄλλοις τε ἄλλοθι κωλύματα μὴ αὐξηθῆναι, καὶ Ἴωσι προχωρησάντων ἐπὶ

[1, 91]   ὡς ἥκιστα ἐπιφανῶς κατασχεῖν καὶ μὴ ἀφεῖναι πρὶν ἂν αὐτοὶ πάλιν

[1, 71]   τοὺς ἄλλους καὶ αὐτοὶ ἀμυνόμενοι μὴ βλάπτεσθαι τὸ ἴσον νέμετε. μόλις

[1, 41]   τὸ δι' ἡμᾶς Πελοποννησίους αὐτοῖς μὴ βοηθῆσαι, παρέσχεν ὑμῖν Αἰγινητῶν μὲν

[1, 71]   ἐρημίαν ἄλλοις προσιόντες, ἀλλ' οἱ μὴ βοηθοῦντες οἷς ἂν ξυνομόσωσιν. βουλομένων

[1, 82]   ἀγαθῶν καὶ οὔπω ἐφθαρμένων βουλευόμενοι. μὴ γὰρ ἄλλο τι νομίσητε τὴν

[1, 81]   δόξομεν ἄρξαι μᾶλλον τῆς διαφορᾶς. μὴ γὰρ δὴ ἐκείνῃ γε τῇ

[1, 81]   ἔσται ἡμῶν ὁ πόλεμος; εἰ μὴ γὰρ ἢ ναυσὶ κρατήσομεν ἢ

[1, 10]   ἄν τις σημείῳ χρώμενος ἀπιστοίη μὴ γενέσθαι τὸν στόλον τοσοῦτον ὅσον

[1, 36]   μᾶλλον φοβῆσον, τὸ δὲ θαρσοῦν μὴ δεξαμένου ἀσθενὲς ὂν πρὸς ἰσχύοντας

[1, 56]   ἐπιδημιουργοὺς ἐκπέμπειν καὶ τὸ λοιπὸν μὴ δέχεσθαι οὓς κατὰ ἔτος ἕκαστον

[1, 36]   μὲν δοκεῖ λέγεσθαι, φοβεῖται δὲ μὴ δι' αὐτὰ πειθόμενος τὰς σπονδὰς

[1, 143]   ὑπὲρ αὐτῶν ὀργισθέντας πολλῷ πλέοσι μὴ διαμάχεσθαι (κρατήσαντές τε γὰρ αὖθις

[1, 15]   νήσους κατεστρέφοντο, καὶ μάλιστα ὅσοι μὴ διαρκῆ εἶχον χώραν. κατὰ γῆν

[1, 87]   τι χωρίον αὐτοῖς, ὅτῳ δὲ μὴ δοκοῦσιν, ἐς τὰ ἐπὶ θάτερα.

[1, 27]   δέ τις τὸ παραυτίκα μὲν μὴ ἐθέλει ξυμπλεῖν, μετέχειν δὲ βούλεται

[1, 17]   ἀπ' αὐτῶν ἔργον ἀξιόλογον, εἰ μὴ εἴ τι πρὸς περιοίκους τοὺς

[1, 140]   Ἀθηναῖοι, αἰεὶ τῆς αὐτῆς ἔχομαι, μὴ εἴκειν Πελοποννησίοις, καίπερ εἰδὼς τοὺς

[1, 125]   ἑκάστοις ἃ πρόσφορα ἦν καὶ μὴ εἶναι μέλλησιν. ὅμως δὲ καθισταμένοις

[1, 141]   καὶ ἐπὶ βραχείᾳ ὁμοίως προφάσει μὴ εἴξοντες μηδὲ ξὺν φόβῳ ἕξοντες

[1, 71]   εὖ καὶ τὴν Πελοπόννησον πειρᾶσθε μὴ ἐλάσσω ἐξηγεῖσθαι ἢ οἱ πατέρες

[1, 144]   καὶ τοῖς ἐπιγιγνομένοις πειρᾶσθαι αὐτὰ μὴ ἐλάσσω παραδοῦναι. ~Ὁ μὲν Περικλῆς

[1, 82]   καὶ ἡμεῖς ὑπ' Ἀθηναίων ἐπιβουλευόμεθα, μὴ Ἕλληνας μόνον, ἀλλὰ καὶ βαρβάρους

[1, 49]   τὸ μὲν πρῶτον ἀπεχόμενοι ὥστε μὴ ἐμβάλλειν τινί· ἐπειδὴ δὲ ἡ

[1, 139]   ὡς χρὴ πολεμεῖν καὶ ὡς μὴ ἐμπόδιον εἶναι τὸ ψήφισμα εἰρήνης,

[1, 32]   δοκοῦσα ἡμῶν πρότερον σωφροσύνη, τὸ μὴ ἐν ἀλλοτρίᾳ ξυμμαχίᾳ τῇ τοῦ

[1, 120]   δὲ τὴν μεσόγειαν μᾶλλον καὶ μὴ ἐν πόρῳ κατῳκημένους εἰδέναι χρὴ

[1, 39]   ἀσφαλέστατοι ἦσαν, τότε προσιέναι, καὶ μὴ ἐν ᾧ ἡμεῖς μὲν ἠδικήμεθα,

[1, 70]   καὶ ἃ μὲν ἂν ἐπινοήσαντες μὴ ἐπεξέλθωσιν, οἰκείων στέρεσθαι ἡγοῦνται, ἃ

[1, 118]   Λακεδαιμόνιοι αἰσθόμενοι οὔτε ἐκώλυον εἰ μὴ ἐπὶ βραχύ, ἡσύχαζόν τε τὸ

[1, 45]   αὐτοῖς μὴ ναυμαχεῖν Κορινθίοις, ἢν μὴ ἐπὶ Κέρκυραν πλέωσι καὶ μέλλωσιν

[1, 88]   λόγοις ὅσον φοβούμενοι τοὺς Ἀθηναίους μὴ ἐπὶ μεῖζον δυνηθῶσιν, ὁρῶντες αὐτοῖς

[1, 132]   καὶ ἐκεῖνός τι μεταγράψαι αἰτήσῃ, μὴ ἐπιγνῷ, λύει τὰς ἐπιστολάς, ἐν

[1, 144]   περιέσεσθαι, ἢν ἐθέλητε ἀρχήν τε μὴ ἐπικτᾶσθαι ἅμα πολεμοῦντες καὶ κινδύνους

[1, 95]   κατὰ τὸ ξυγγενὲς καὶ Παυσανίᾳ μὴ ἐπιτρέπειν, ἤν που βιάζηται. οἱ

[1, 71]   γνώμῃ, ἢν ἀδικῶνται, δῆλοι ὦσι μὴ ἐπιτρέψοντες, ἀλλ' ἐπὶ τῷ μὴ

[1, 82]   χρὴ ὡς ἐπὶ πλεῖστον, καὶ μὴ ἐς ἀπόνοιαν καταστήσαντας αὐτοὺς ἀληπτοτέρους

[1, 50]   νεῶν καὶ αὐτοὶ ἀντεπέπλεον, δείσαντες μὴ ἐς τὴν γῆν σφῶν πειρῶσιν

[1, 74]   ἄλλοι, περὶ τῇ χώρᾳ, ἢ μὴ ἐτολμήσαμεν ὕστερον ἐσβῆναι ἐς τὰς

[1, 73]   δηλώσεως πρὸς οἵαν ὑμῖν πόλιν μὴ εὖ βουλευομένοις ὁ ἀγὼν καταστήσεται.

[1, 90]   δὲ πρὸς ἑαυτῷ ἑλομένους πρέσβεις μὴ εὐθὺς ἐκπέμπειν, ἀλλ' ἐπισχεῖν μέχρι

[1, 74]   οὐδὲν ἂν ἔδει ἔτι ὑμᾶς μὴ ἔχοντας ναῦς ἱκανὰς ναυμαχεῖν, ἀλλὰ

[1, 12]   μετανίστατό τε καὶ κατῳκίζετο, ὥστε μὴ ἡσυχάσασαν αὐξηθῆναι. ἥ τε γὰρ

[1, 143]   ἰσχύομεν, προσαπόλλυται· οὐ γὰρ ἡσυχάσουσι μὴ ἱκανῶν ἡμῶν ὄντων ἐπ' αὐτοὺς

[1, 132]   παρανομίᾳ καὶ ζηλώσει τῶν βαρβάρων μὴ ἴσος βούλεσθαι εἶναι τοῖς παροῦσι,

[1, 140]   πολεμεῖν, εἰ τὸ Μεγαρέων ψήφισμα μὴ καθέλοιμεν, ὅπερ μάλιστα προύχονται, εἰ

[1, 40]   πώποτ' ἐγένεσθε) καὶ τὸν νόμον μὴ καθιστάναι ὥστε τοὺς ἑτέρων ἀφισταμένους

[1, 122]   πόλιν ἔτι δυνατώτεροι, ὥστε εἰ μὴ καὶ ἁθρόοι καὶ κατὰ ἔθνη

[1, 38]   ὀρθῶς ἀπαρέσκοιμεν, οὐδ' ἐπιστρατεύομεν ἐκπρεπῶς μὴ καὶ διαφερόντως τι ἀδικούμενοι. καλὸν

[1, 81]   αὐτῶν τέμωμεν. δέδοικα δὲ μᾶλλον μὴ καὶ τοῖς παισὶν αὐτὸν ὑπολίπωμεν·

[1, 120]   δίδωσι, καὶ τῶν νῦν λεγομένων μὴ κακοὺς κριτὰς ὡς μὴ προσηκόντων

[1, 73]   ἐν Σαλαμῖνι ξυνναυμαχῆσαι, ὅπερ ἔσχε μὴ κατὰ πόλεις αὐτὸν ἐπιπλέοντα τὴν

[1, 82]   ἡμῶν ἐᾶν βλάπτειν καὶ ἐπιβουλεύοντας μὴ καταφωρᾶν, ἀλλὰ ὅπλα μὲν μήπω

[1, 26]   οὖσαν ἀποικίαν, δέει τῶν Κερκυραίων μὴ κωλύωνται ὑπ' αὐτῶν κατὰ θάλασσαν

[1, 131]   καὶ σκυτάλην εἶπον τοῦ κήρυκος μὴ λείπεσθαι, εἰ δὲ μή, πόλεμον

[1, 91]   γνοὺς δὲ ἐκεῖνος κελεύει αὐτοὺς μὴ λόγοις μᾶλλον παράγεσθαι ἢ πέμψαι

[1, 86]   οὐδὲ δίκαις καὶ λόγοις διακριτέα μὴ λόγῳ καὶ αὐτοὺς βλαπτομένους, ἀλλὰ

[1, 45]   δύναμιν. προεῖπον δὲ ταῦτα τοῦ μὴ λύειν ἕνεκα τὰς σπονδάς. ~αἱ

[1, 78]   αὐθαίρετος ἀμφοτέροις ἡ εὐβουλία, σπονδὰς μὴ λύειν μηδὲ παραβαίνειν τοὺς ὅρκους,

[1, 71]   μὴ ἐπιτρέψοντες, ἀλλ' ἐπὶ τῷ μὴ λυπεῖν τε τοὺς ἄλλους καὶ

[1, 142]   εἰργόμενοι ἡσυχάσουσι καὶ ἐν τῷ μὴ μελετῶντι ἀξυνετώτεροι ἔσονται καὶ δι'

[1, 124]   καὶ πόλεσι καὶ ἰδιώταις εἶναι, μὴ μέλλετε Ποτειδεάταις τε ποιεῖσθαι τιμωρίαν

[1, 32]   ἐπικουρίας δεῖσθαι, καὶ ξυγγνώμη εἰ μὴ μετὰ κακίας, δόξης δὲ μᾶλλον

[1, 123]   πόνων τὰς ἀρετὰς κτᾶσθαι) καὶ μὴ μεταβάλλειν τὸ ἔθος, εἰ ἄρα

[1, 20]   ὥσπερ τούς τε Λακεδαιμονίων βασιλέας μὴ μιᾷ ψήφῳ προστίθεσθαι ἑκάτερον, ἀλλὰ

[1, 22]   ἐς μὲν ἀκρόασιν ἴσως τὸ μὴ μυθῶδες αὐτῶν ἀτερπέστερον φανεῖται· ὅσοι

[1, 45]   ὁ Ἐπικλέους. προεῖπον δὲ αὐτοῖς μὴ ναυμαχεῖν Κορινθίοις, ἢν μὴ ἐπὶ

[1, 50]   οἱ Ἀθηναῖοι, δείσαντες, ὅπερ ἐγένετο, μὴ νικηθῶσιν οἱ Κερκυραῖοι καὶ αἱ

[1, 42]   τοῖς ὁμοίοις ἡμᾶς ἀμύνεσθαι, καὶ μὴ νομίσῃ δίκαια μὲν τάδε λέγεσθαι,

[1, 37]   τὸ εὐπρεπὲς ἄσπονδον οὐχ ἵνα μὴ ξυναδικῶσιν ἑτέροις προβέβληνται, ἀλλ' ὅπως

[1, 104]   οἱ καταφυγόντες καὶ Αἰγυπτίων οἱ μὴ ξυναποστάντες. ~Ἀθηναίοις δὲ ναυσὶν ἀποβᾶσιν

[1, 52]   μᾶλλον διεσκόπουν ὅπῃ κομισθήσονται, δεδιότες μὴ οἱ Ἀθηναῖοι νομίσαντες λελύσθαι τὰς

[1, 91]   ἱκανῶς τὸ τεῖχος) ἐφοβεῖτο γὰρ μὴ οἱ Λακεδαιμόνιοι σφᾶς, ὁπότε σαφῶς

[1, 77]   ὁμιλεῖν, ἤν τι παρὰ τὸ μὴ οἴεσθαι χρῆναι ἢ γνώμῃ ἢ

[1, 33]   ἂν εἶμεν, εἴ τις ὑμῶν μὴ οἴεται ἔσεσθαι, γνώμης ἁμαρτάνει καὶ

[1, 143]   αὐτοὺς στρατεύειν) τήν τε ὀλόφυρσιν μὴ οἰκιῶν καὶ γῆς ποιεῖσθαι, ἀλλὰ

[1, 120]   νῦν βουλεύεσθαι. δι' ὅπερ καὶ μὴ ὀκνεῖν δεῖ αὐτοὺς τὸν πόλεμον

[1, 2]   τὰς μετοικίας ἐς τὰ ἄλλα μὴ ὁμοίως αὐξηθῆναι· ἐκ γὰρ τῆς

[1, 143]   ὑπολαβεῖν τοὺς ξένους τῶν ναυτῶν, μὴ ὄντων μὲν ἡμῶν ἀντιπάλων ἐσβάντων

[1, 32]   δὲ τούτων μηδὲν σαφὲς καταστήσουσι, μὴ ὀργίζεσθαι ἢν ἀτυχῶσιν. Κερκυραῖοι δὲ

[1, 74]   ἐς τὰς ναῦς κινδυνεῦσαι καὶ μὴ ὀργισθῆναι ὅτι ἡμῖν οὐ προυτιμωρήσατε.

[1, 141]   περιγενέσθαι, τὸ δὲ οὐ βέβαιον μὴ οὐ προαναλώσειν, ἄλλως τε κἂν

[1, 75]   γε ἧς ἔχομεν τοῖς Ἕλλησι μὴ οὕτως ἄγαν ἐπιφθόνως διακεῖσθαι; καὶ

[1, 73]   μέρος μετέσχετε, τοῦ δὲ λόγου μὴ παντός, εἴ τι ὠφελεῖ, στερισκώμεθα.

[1, 34]   ξυγγενεῖς δρῶσιν, ὥστε ἀπάτῃ τε μὴ παράγεσθαι ὑπ' αὐτῶν δεομένοις τε

[1, 85]   αὐτοὶ διὰ παντὸς ὠφελούμενοι ἔχομεν μὴ παρῶμεν, μηδὲ ἐπειχθέντες ἐν βραχεῖ

[1, 40]   εἰρήνης ποιήσει· ὃ νῦν ὑμεῖς μὴ πειθόμενοι ἡμῖν πάθοιτε ἄν. οὐ

[1, 35]   δὲ ἐν πλέονι αἰτίᾳ ἡμεῖς μὴ πείσαντες ὑμᾶς ἕξομεν· ἡμᾶς μὲν

[1, 29]   προύπεμψαν αὐτοῖς ἐν ἀκατίῳ ἀπεροῦντα μὴ πλεῖν ἐπὶ σφᾶς καὶ τὰς

[1, 76]   ἰσχύι τι κτήσασθαι προθεὶς τοῦ μὴ πλέον ἔχειν ἀπετράπετο. ἐπαινεῖσθαί τε

[1, 44]   ὑστεραίᾳ μετέγνωσαν Κερκυραίοις ξυμμαχίαν μὲν μὴ ποιήσασθαι ὥστε τοὺς αὐτοὺς ἐχθροὺς

[1, 144]   χρῆσθαι, ἢν καὶ Λακεδαιμόνιοι ξενηλασίας μὴ ποιῶσι μήτε ἡμῶν μήτε τῶν

[1, 124]   μᾶλλον βεβαιοῦται, ἀφ' ἡσυχίας δὲ μὴ πολεμῆσαι οὐχ ὁμοίως ἀκίνδυνον. καὶ

[1, 51]   Κερκυραῖοι (ἦν γὰρ νύξ) ἐφοβήθησαν μὴ πολέμιαι ὦσιν, ἔπειτα δὲ ἔγνωσαν·

[1, 124]   μέν, ἀμύνεσθαι δὲ οὐ τολμῶντες, μὴ πολὺ ὕστερον τὸ αὐτὸ πάσχειν·

[1, 119]   πόλεμον, δεδιότες περὶ τῇ Ποτειδαίᾳ μὴ προδιαφθαρῇ, παρόντες δὲ καὶ τότε

[1, 36]   καὶ καθ' ἕκαστον, τῷδ' ἂν μὴ προέσθαι ἡμᾶς μάθοιτε· τρία μὲν

[1, 44]   αὐτοῖς, καὶ τὴν Κέρκυραν ἐβούλοντο μὴ προέσθαι τοῖς Κορινθίοις ναυτικὸν ἔχουσαν

[1, 111]   τῆς μὲν γῆς ἐκράτουν ὅσα μὴ προϊόντες πολὺ ἐκ τῶν ὅπλων

[1, 141]   οἱ ξύμμαχοι ἀντισχεῖν, πολεμεῖν δὲ μὴ πρὸς ὁμοίαν ἀντιπαρασκευὴν ἀδύνατοι, ὅταν

[1, 120]   λεγομένων μὴ κακοὺς κριτὰς ὡς μὴ προσηκόντων εἶναι, προσδέχεσθαι δέ ποτε,

[1, 144]   ἅμα πολεμοῦντες καὶ κινδύνους αὐθαιρέτους μὴ προστίθεσθαι· μᾶλλον γὰρ πεφόβημαι τὰς

[1, 73]   λόγοι ἂν γίγνοιντο) ἀλλ' ὅπως μὴ ῥᾳδίως περὶ μεγάλων πραγμάτων τοῖς

[1, 77]   ὁπωσοῦν ἐλασσωθῶσιν, οὐ τοῦ πλέονος μὴ στερισκόμενοι χάριν ἔχουσιν, ἀλλὰ τοῦ

[1, 25]   τὸ χρηστήριον δηλοῦντες, ἐδέοντό τε μὴ σφᾶς περιορᾶν φθειρομένους, ἀλλ' ἐπαμῦναι.

[1, 24]   πρέσβεις ὡς μητρόπολιν οὖσαν, δεόμενοι μὴ σφᾶς περιορᾶν φθειρομένους, ἀλλὰ τούς

[1, 31]   ἐς τὰς Ἀθήνας πρεσβευσόμενοι, ὅπως μὴ σφίσι πρὸς τῷ Κερκυραίων ναυτικῷ

[1, 144]   κἀκεῖνοι ταῖς ἑαυτῶν ἀποδῶσι πόλεσι μὴ σφίσι {τοῖς Λακεδαιμονίοις} ἐπιτηδείως αὐτονομεῖσθαι,

[1, 95]   ὕστερον ἐξέπεμψαν οἱ Λακεδαιμόνιοι, φοβούμενοι μὴ σφίσιν οἱ ἐξιόντες χείρους γίγνωνται,

[1, 64]   τὴν Παλλήνην διαβάντες τειχίζειν, δεδιότες μὴ σφίσιν οἱ Ποτειδεᾶται καὶ οἱ

[1, 58]   πρέ σβεις, εἴ πως πείσειαν μὴ σφῶν πέρι νεωτερίζειν μηδέν, ἐλθόντες

[1, 137]   δι' ἃ φεύγει, καὶ εἰ μὴ σώσει αὐτόν, ἔφη ἐρεῖν ὅτι

[1, 84]   ἢ ὥστε αὐτῶν ἀνηκουστεῖν, καὶ μὴ τὰ ἀχρεῖα ξυνετοὶ ἄγαν ὄντες

[1, 133]   ἀξιοῦντος ὡς τάχιστα πορεύεσθαι καὶ μὴ τὰ πρασσόμενα διακωλύειν. ~ἀκούσαντες δὲ

[1, 132]   ᾧπερ εἰώθασιν ἐς σφᾶς αὐτούς, μὴ ταχεῖς εἶναι περὶ ἀνδρὸς Σπαρτιάτου

[1, 118]   ὄντες μὲν καὶ πρὸ τοῦ μὴ ταχεῖς ἰέναι ἐς τοὺς πολέμους,

[1, 83]   ἀνανδρία μηδενὶ πολλοὺς μιᾷ πόλει μὴ ταχὺ ἐπελθεῖν δοκείτω εἶναι. εἰσὶ

[1, 90]   τόλμαν γενομένην. ἠξίουν τε αὐτοὺς μὴ τειχίζειν, ἀλλὰ καὶ τῶν ἔξω

[1, 43]   τὸ αὐτὸ ἀξιοῦμεν κομίζεσθαι, καὶ μὴ τῇ ἡμετέρᾳ ψήφῳ ὠφεληθέντας τῇ

[1, 40]   ἀποστερῶν ἀσφαλείας δεῖται καὶ ὅστις μὴ τοῖς δεξαμένοις, εἰ σωφρονοῦσι, πόλεμον

[1, 83]   πορισώμεθα οὖν πρῶτον αὐτήν, καὶ μὴ τοῖς τῶν ξυμμάχων λόγοις πρότερον

[1, 33]   ἐς τὴν ὑμετέραν ἐπιχείρησιν, ἵνα μὴ τῷ κοινῷ ἔχθει κατ' αὐτοὺς

[1, 121]   ἄρα δαπανήσομεν καὶ ἐπὶ τῷ μὴ ὑπ' ἐκείνων αὐτὰ ἀφαιρεθέντες αὐτοῖς

[1, 134]   ἦν τοῦ ἱεροῦ ἐσελθών, ἵνα μὴ ὑπαίθριος ταλαιπωροίη, ἡσύχαζεν. οἱ δὲ

[1, 34]   δεομένοις τε ἐκ τοῦ εὐθέος μὴ ὑπουργεῖν· ὁ γὰρ ἐλαχίστας τὰς

[1, 124]   ἄριστα λέγεσθαι, ψηφίσασθε τὸν πόλεμον μὴ φοβηθέντες τὸ αὐτίκα δεινόν, τῆς

[1, 139]   πόλεμον, ἐν ᾧ εἴρητο αὐτοὺς μὴ χρῆσθαι τοῖς λιμέσι τοῖς ἐν

Livre, Chap.
[1, 128]	καὶ κριθεὶς ὑπ' αὐτῶν ἀπελύθη	μὴ	ἀδικεῖν, δημοσίᾳ μὲν οὐκέτι ἐξεπέμφθη,
[1, 95]	ηὐθύνθη, τὰ δὲ μέγιστα ἀπολύεται	μὴ	ἀδικεῖν· κατηγορεῖτο δὲ αὐτοῦ οὐχ
[1, 42]	διδόασι, τούτῳ ἐφέλκεσθαι· τὸ γὰρ	μὴ	ἀδικεῖν τοὺς ὁμοίους ἐχυρωτέρα δύναμις
[1, 120]	γὰρ σωφρόνων μέν ἐστιν, εἰ	μὴ	ἀδικοῖντο, ἡσυχάζειν, ἀγαθῶν δὲ ἀδικουμένους
[1, 82]	ἐπειχθέντες τεμοῦμεν αὐτήν, ὁρᾶτε ὅπως	μὴ	αἴσχιον καὶ ἀπορώτερον τῇ Πελοποννήσῳ
[1, 84]	μέλλον, ὃ μέμφονται μάλιστα ἡμῶν,	μὴ	αἰσχύνεσθε. σπεύδοντές τε γὰρ σχολαίτερον
[1, 78]	ὡς οὐ περὶ βραχέων, καὶ	μὴ	ἀλλοτρίαις γνώμαις καὶ ἐγκλήμασι πεισθέντες
[1, 40]	ἡ ξυνθήκη ἐστίν, ἀλλ' ὅστις	μὴ	ἄλλου ἑαυτὸν ἀποστερῶν ἀσφαλείας δεῖται
[1, 37]	προειδῆτε καὶ τὴν τῶνδε χρείαν	μὴ	ἀλογίστως ἀπώσησθε. Φασὶ δὲ ξυμμαχίαν
[1, 120]	χρὴ ὅτι, τοῖς κάτω ἢν	μὴ	ἀμύνωσι, χαλεπωτέραν ἕξουσι τὴν κατακομιδὴν
[1, 139]	τὸ περὶ Μεγαρέων ψήφισμα καθελοῦσι	μὴ	ἂν γίγνεσθαι πόλεμον, ἐν ᾧ
[1, 140]	ὅπερ μάλιστα προύχονται, εἰ καθαιρεθείη,	μὴ	ἂν γίγνεσθαι τὸν πόλεμον, μηδὲ
[1, 76]	ἡγεμονίᾳ, ὥσπερ ἡμεῖς, εὖ ἴσμεν	μὴ	ἂν ἧσσον ὑμᾶς λυπηροὺς γενομένους
[1, 118]	ἰέναι ἐς τοὺς πολέμους, ἢν	μὴ	ἀναγκάζωνται, τὸ δέ τι καὶ
[1, 71]	ἐσβαλόντες ἐς τὴν Ἀττικήν, ἵνα	μὴ	ἄνδρας τε φίλους καὶ ξυγγενεῖς
[1, 76]	τε διδομένην ἐδεξάμεθα καὶ ταύτην	μὴ	ἀνεῖμεν ὑπὸ τριῶν> τῶν μεγίστων
[1, 40]	ἴτε μετ' αὐτῶν, καὶ ἀμύνεσθαι	μὴ	ἄνευ ὑμῶν τούτους. καίτοι δίκαιοί
[1, 10]	τι τῶν τότε πόλισμα νῦν	μὴ	ἀξιόχρεων δοκεῖ εἶναι, οὐκ ἀκριβεῖ
[1, 99]	στρατειῶν οἱ πλείους αὐτῶν, ἵνα	μὴ	ἀπ' οἴκου ὦσι, χρήματα ἐτάξαντο
[1, 91]	οὐ γὰρ οἷόν τ' εἶναι	μὴ	ἀπὸ ἀντιπάλου παρασκευῆς ὁμοῖόν τι
[1, 72]	πλῆθος αὐτῶν εἰπεῖν, εἴ τι	μὴ	ἀποκωλύοι. οἱ δὲ ἐκέλευόν τε
[1, 57]	πλησίον πόλεων φυλακὴν ἔχειν ὅπως	μὴ	ἀποστήσονται. ~Ποτειδεᾶται δὲ πέμψαντες μὲν
[1, 56]	ἔτος ἕκαστον Κορίνθιοι ἔπεμπον, δείσαντες	μὴ	ἀποστῶσιν ὑπό τε Περδίκκου πειθόμενοι
[1, 16]	δὲ ἄλλοις τε ἄλλοθι κωλύματα	μὴ	αὐξηθῆναι, καὶ Ἴωσι προχωρησάντων ἐπὶ
[1, 91]	ὡς ἥκιστα ἐπιφανῶς κατασχεῖν καὶ	μὴ	ἀφεῖναι πρὶν ἂν αὐτοὶ πάλιν
[1, 71]	τοὺς ἄλλους καὶ αὐτοὶ ἀμυνόμενοι	μὴ	βλάπτεσθαι τὸ ἴσον νέμετε. μόλις
[1, 41]	τὸ δι' ἡμᾶς Πελοποννησίους αὐτοῖς	μὴ	βοηθῆσαι, παρέσχεν ὑμῖν Αἰγινητῶν μὲν
[1, 71]	ἐρημίαν ἄλλοις προσιόντες, ἀλλ' οἱ	μὴ	βοηθοῦντες οἷς ἂν ξυνομόσωσιν. βουλομένων
[1, 82]	ἀγαθῶν καὶ οὔπω ἐφθαρμένων βουλευόμενοι.	μὴ	γὰρ ἄλλο τι νομίσητε τὴν
[1, 81]	δόξομεν ἄρξαι μᾶλλον τῆς διαφορᾶς.	μὴ	γὰρ δὴ ἐκείνῃ γε τῇ
[1, 81]	ἔσται ἡμῶν ὁ πόλεμος; εἰ	μὴ	γὰρ ἢ ναυσὶ κρατήσομεν ἢ
[1, 10]	ἄν τις σημείῳ χρώμενος ἀπιστοίη	μὴ	γενέσθαι τὸν στόλον τοσοῦτον ὅσον
[1, 36]	μᾶλλον φοβῆσον, τὸ δὲ θαρσοῦν	μὴ	δεξαμένου ἀσθενὲς ὂν πρὸς ἰσχύοντας
[1, 56]	ἐπιδημιουργοὺς ἐκπέμπειν καὶ τὸ λοιπὸν	μὴ	δέχεσθαι οὓς κατὰ ἔτος ἕκαστον
[1, 36]	μὲν δοκεῖ λέγεσθαι, φοβεῖται δὲ	μὴ	δι' αὐτὰ πειθόμενος τὰς σπονδὰς
[1, 143]	ὑπὲρ αὐτῶν ὀργισθέντας πολλῷ πλέοσι	μὴ	διαμάχεσθαι (κρατήσαντές τε γὰρ αὖθις
[1, 15]	νήσους κατεστρέφοντο, καὶ μάλιστα ὅσοι	μὴ	διαρκῆ εἶχον χώραν. κατὰ γῆν
[1, 87]	τι χωρίον αὐτοῖς, ὅτῳ δὲ	μὴ	δοκοῦσιν, ἐς τὰ ἐπὶ θάτερα.
[1, 27]	δέ τις τὸ παραυτίκα μὲν	μὴ	ἐθέλει ξυμπλεῖν, μετέχειν δὲ βούλεται
[1, 17]	ἀπ' αὐτῶν ἔργον ἀξιόλογον, εἰ	μὴ	εἴ τι πρὸς περιοίκους τοὺς
[1, 140]	Ἀθηναῖοι, αἰεὶ τῆς αὐτῆς ἔχομαι,	μὴ	εἴκειν Πελοποννησίοις, καίπερ εἰδὼς τοὺς
[1, 125]	ἑκάστοις ἃ πρόσφορα ἦν καὶ	μὴ	εἶναι μέλλησιν. ὅμως δὲ καθισταμένοις
[1, 141]	καὶ ἐπὶ βραχείᾳ ὁμοίως προφάσει	μὴ	εἴξοντες μηδὲ ξὺν φόβῳ ἕξοντες
[1, 71]	εὖ καὶ τὴν Πελοπόννησον πειρᾶσθε	μὴ	ἐλάσσω ἐξηγεῖσθαι ἢ οἱ πατέρες
[1, 144]	καὶ τοῖς ἐπιγιγνομένοις πειρᾶσθαι αὐτὰ	μὴ	ἐλάσσω παραδοῦναι. ~Ὁ μὲν Περικλῆς
[1, 82]	καὶ ἡμεῖς ὑπ' Ἀθηναίων ἐπιβουλευόμεθα,	μὴ	Ἕλληνας μόνον, ἀλλὰ καὶ βαρβάρους
[1, 49]	τὸ μὲν πρῶτον ἀπεχόμενοι ὥστε	μὴ	ἐμβάλλειν τινί· ἐπειδὴ δὲ ἡ
[1, 139]	ὡς χρὴ πολεμεῖν καὶ ὡς	μὴ	ἐμπόδιον εἶναι τὸ ψήφισμα εἰρήνης,
[1, 32]	δοκοῦσα ἡμῶν πρότερον σωφροσύνη, τὸ	μὴ	ἐν ἀλλοτρίᾳ ξυμμαχίᾳ τῇ τοῦ
[1, 120]	δὲ τὴν μεσόγειαν μᾶλλον καὶ	μὴ	ἐν πόρῳ κατῳκημένους εἰδέναι χρὴ
[1, 39]	ἀσφαλέστατοι ἦσαν, τότε προσιέναι, καὶ	μὴ	ἐν ᾧ ἡμεῖς μὲν ἠδικήμεθα,
[1, 70]	καὶ ἃ μὲν ἂν ἐπινοήσαντες	μὴ	ἐπεξέλθωσιν, οἰκείων στέρεσθαι ἡγοῦνται, ἃ
[1, 118]	Λακεδαιμόνιοι αἰσθόμενοι οὔτε ἐκώλυον εἰ	μὴ	ἐπὶ βραχύ, ἡσύχαζόν τε τὸ
[1, 45]	αὐτοῖς μὴ ναυμαχεῖν Κορινθίοις, ἢν	μὴ	ἐπὶ Κέρκυραν πλέωσι καὶ μέλλωσιν
[1, 88]	λόγοις ὅσον φοβούμενοι τοὺς Ἀθηναίους	μὴ	ἐπὶ μεῖζον δυνηθῶσιν, ὁρῶντες αὐτοῖς
[1, 132]	καὶ ἐκεῖνός τι μεταγράψαι αἰτήσῃ,	μὴ	ἐπιγνῷ, λύει τὰς ἐπιστολάς, ἐν
[1, 144]	περιέσεσθαι, ἢν ἐθέλητε ἀρχήν τε	μὴ	ἐπικτᾶσθαι ἅμα πολεμοῦντες καὶ κινδύνους
[1, 95]	κατὰ τὸ ξυγγενὲς καὶ Παυσανίᾳ	μὴ	ἐπιτρέπειν, ἤν που βιάζηται. οἱ
[1, 71]	γνώμῃ, ἢν ἀδικῶνται, δῆλοι ὦσι	μὴ	ἐπιτρέψοντες, ἀλλ' ἐπὶ τῷ μὴ
[1, 82]	χρὴ ὡς ἐπὶ πλεῖστον, καὶ	μὴ	ἐς ἀπόνοιαν καταστήσαντας αὐτοὺς ἀληπτοτέρους
[1, 50]	νεῶν καὶ αὐτοὶ ἀντεπέπλεον, δείσαντες	μὴ	ἐς τὴν γῆν σφῶν πειρῶσιν
[1, 74]	ἄλλοι, περὶ τῇ χώρᾳ, ἢ	μὴ	ἐτολμήσαμεν ὕστερον ἐσβῆναι ἐς τὰς
[1, 73]	δηλώσεως πρὸς οἵαν ὑμῖν πόλιν	μὴ	εὖ βουλευομένοις ὁ ἀγὼν καταστήσεται.
[1, 90]	δὲ πρὸς ἑαυτῷ ἑλομένους πρέσβεις	μὴ	εὐθὺς ἐκπέμπειν, ἀλλ' ἐπισχεῖν μέχρι
[1, 74]	οὐδὲν ἂν ἔδει ἔτι ὑμᾶς	μὴ	ἔχοντας ναῦς ἱκανὰς ναυμαχεῖν, ἀλλὰ
[1, 12]	μετανίστατό τε καὶ κατῳκίζετο, ὥστε	μὴ	ἡσυχάσασαν αὐξηθῆναι. ἥ τε γὰρ
[1, 143]	ἰσχύομεν, προσαπόλλυται· οὐ γὰρ ἡσυχάσουσι	μὴ	ἱκανῶν ἡμῶν ὄντων ἐπ' αὐτοὺς
[1, 132]	παρανομίᾳ καὶ ζηλώσει τῶν βαρβάρων	μὴ	ἴσος βούλεσθαι εἶναι τοῖς παροῦσι,
[1, 140]	πολεμεῖν, εἰ τὸ Μεγαρέων ψήφισμα	μὴ	καθέλοιμεν, ὅπερ μάλιστα προύχονται, εἰ
[1, 40]	πώποτ' ἐγένεσθε) καὶ τὸν νόμον	μὴ	καθιστάναι ὥστε τοὺς ἑτέρων ἀφισταμένους
[1, 122]	πόλιν ἔτι δυνατώτεροι, ὥστε εἰ	μὴ	καὶ ἁθρόοι καὶ κατὰ ἔθνη
[1, 38]	ὀρθῶς ἀπαρέσκοιμεν, οὐδ' ἐπιστρατεύομεν ἐκπρεπῶς	μὴ	καὶ διαφερόντως τι ἀδικούμενοι. καλὸν
[1, 81]	αὐτῶν τέμωμεν. δέδοικα δὲ μᾶλλον	μὴ	καὶ τοῖς παισὶν αὐτὸν ὑπολίπωμεν·
[1, 120]	δίδωσι, καὶ τῶν νῦν λεγομένων	μὴ	κακοὺς κριτὰς ὡς μὴ προσηκόντων
[1, 73]	ἐν Σαλαμῖνι ξυνναυμαχῆσαι, ὅπερ ἔσχε	μὴ	κατὰ πόλεις αὐτὸν ἐπιπλέοντα τὴν
[1, 82]	ἡμῶν ἐᾶν βλάπτειν καὶ ἐπιβουλεύοντας	μὴ	καταφωρᾶν, ἀλλὰ ὅπλα μὲν μήπω
[1, 26]	οὖσαν ἀποικίαν, δέει τῶν Κερκυραίων	μὴ	κωλύωνται ὑπ' αὐτῶν κατὰ θάλασσαν
[1, 131]	καὶ σκυτάλην εἶπον τοῦ κήρυκος	μὴ	λείπεσθαι, εἰ δὲ μή, πόλεμον
[1, 91]	γνοὺς δὲ ἐκεῖνος κελεύει αὐτοὺς	μὴ	λόγοις μᾶλλον παράγεσθαι ἢ πέμψαι
[1, 86]	οὐδὲ δίκαις καὶ λόγοις διακριτέα	μὴ	λόγῳ καὶ αὐτοὺς βλαπτομένους, ἀλλὰ
[1, 45]	δύναμιν. προεῖπον δὲ ταῦτα τοῦ	μὴ	λύειν ἕνεκα τὰς σπονδάς. ~αἱ
[1, 78]	αὐθαίρετος ἀμφοτέροις ἡ εὐβουλία, σπονδὰς	μὴ	λύειν μηδὲ παραβαίνειν τοὺς ὅρκους,
[1, 71]	μὴ ἐπιτρέψοντες, ἀλλ' ἐπὶ τῷ	μὴ	λυπεῖν τε τοὺς ἄλλους καὶ
[1, 142]	εἰργόμενοι ἡσυχάσουσι καὶ ἐν τῷ	μὴ	μελετῶντι ἀξυνετώτεροι ἔσονται καὶ δι'
[1, 124]	καὶ πόλεσι καὶ ἰδιώταις εἶναι,	μὴ	μέλλετε Ποτειδεάταις τε ποιεῖσθαι τιμωρίαν
[1, 32]	ἐπικουρίας δεῖσθαι, καὶ ξυγγνώμη εἰ	μὴ	μετὰ κακίας, δόξης δὲ μᾶλλον
[1, 123]	πόνων τὰς ἀρετὰς κτᾶσθαι) καὶ	μὴ	μεταβάλλειν τὸ ἔθος, εἰ ἄρα
[1, 20]	ὥσπερ τούς τε Λακεδαιμονίων βασιλέας	μὴ	μιᾷ ψήφῳ προστίθεσθαι ἑκάτερον, ἀλλὰ
[1, 22]	ἐς μὲν ἀκρόασιν ἴσως τὸ	μὴ	μυθῶδες αὐτῶν ἀτερπέστερον φανεῖται· ὅσοι
[1, 45]	ὁ Ἐπικλέους. προεῖπον δὲ αὐτοῖς	μὴ	ναυμαχεῖν Κορινθίοις, ἢν μὴ ἐπὶ
[1, 50]	οἱ Ἀθηναῖοι, δείσαντες, ὅπερ ἐγένετο,	μὴ	νικηθῶσιν οἱ Κερκυραῖοι καὶ αἱ
[1, 42]	τοῖς ὁμοίοις ἡμᾶς ἀμύνεσθαι, καὶ	μὴ	νομίσῃ δίκαια μὲν τάδε λέγεσθαι,
[1, 37]	τὸ εὐπρεπὲς ἄσπονδον οὐχ ἵνα	μὴ	ξυναδικῶσιν ἑτέροις προβέβληνται, ἀλλ' ὅπως
[1, 104]	οἱ καταφυγόντες καὶ Αἰγυπτίων οἱ	μὴ	ξυναποστάντες. ~Ἀθηναίοις δὲ ναυσὶν ἀποβᾶσιν
[1, 52]	μᾶλλον διεσκόπουν ὅπῃ κομισθήσονται, δεδιότες	μὴ	οἱ Ἀθηναῖοι νομίσαντες λελύσθαι τὰς
[1, 91]	ἱκανῶς τὸ τεῖχος) ἐφοβεῖτο γὰρ	μὴ	οἱ Λακεδαιμόνιοι σφᾶς, ὁπότε σαφῶς
[1, 77]	ὁμιλεῖν, ἤν τι παρὰ τὸ	μὴ	οἴεσθαι χρῆναι ἢ γνώμῃ ἢ
[1, 33]	ἂν εἶμεν, εἴ τις ὑμῶν	μὴ	οἴεται ἔσεσθαι, γνώμης ἁμαρτάνει καὶ
[1, 143]	αὐτοὺς στρατεύειν) τήν τε ὀλόφυρσιν	μὴ	οἰκιῶν καὶ γῆς ποιεῖσθαι, ἀλλὰ
[1, 120]	νῦν βουλεύεσθαι. δι' ὅπερ καὶ	μὴ	ὀκνεῖν δεῖ αὐτοὺς τὸν πόλεμον
[1, 2]	τὰς μετοικίας ἐς τὰ ἄλλα	μὴ	ὁμοίως αὐξηθῆναι· ἐκ γὰρ τῆς
[1, 143]	ὑπολαβεῖν τοὺς ξένους τῶν ναυτῶν,	μὴ	ὄντων μὲν ἡμῶν ἀντιπάλων ἐσβάντων
[1, 32]	δὲ τούτων μηδὲν σαφὲς καταστήσουσι,	μὴ	ὀργίζεσθαι ἢν ἀτυχῶσιν. Κερκυραῖοι δὲ
[1, 74]	ἐς τὰς ναῦς κινδυνεῦσαι καὶ	μὴ	ὀργισθῆναι ὅτι ἡμῖν οὐ προυτιμωρήσατε.
[1, 141]	περιγενέσθαι, τὸ δὲ οὐ βέβαιον	μὴ	οὐ προαναλώσειν, ἄλλως τε κἂν
[1, 75]	γε ἧς ἔχομεν τοῖς Ἕλλησι	μὴ	οὕτως ἄγαν ἐπιφθόνως διακεῖσθαι; καὶ
[1, 73]	μέρος μετέσχετε, τοῦ δὲ λόγου	μὴ	παντός, εἴ τι ὠφελεῖ, στερισκώμεθα.
[1, 34]	ξυγγενεῖς δρῶσιν, ὥστε ἀπάτῃ τε	μὴ	παράγεσθαι ὑπ' αὐτῶν δεομένοις τε
[1, 85]	αὐτοὶ διὰ παντὸς ὠφελούμενοι ἔχομεν	μὴ	παρῶμεν, μηδὲ ἐπειχθέντες ἐν βραχεῖ
[1, 40]	εἰρήνης ποιήσει· ὃ νῦν ὑμεῖς	μὴ	πειθόμενοι ἡμῖν πάθοιτε ἄν. οὐ
[1, 35]	δὲ ἐν πλέονι αἰτίᾳ ἡμεῖς	μὴ	πείσαντες ὑμᾶς ἕξομεν· ἡμᾶς μὲν
[1, 29]	προύπεμψαν αὐτοῖς ἐν ἀκατίῳ ἀπεροῦντα	μὴ	πλεῖν ἐπὶ σφᾶς καὶ τὰς
[1, 76]	ἰσχύι τι κτήσασθαι προθεὶς τοῦ	μὴ	πλέον ἔχειν ἀπετράπετο. ἐπαινεῖσθαί τε
[1, 44]	ὑστεραίᾳ μετέγνωσαν Κερκυραίοις ξυμμαχίαν μὲν	μὴ	ποιήσασθαι ὥστε τοὺς αὐτοὺς ἐχθροὺς
[1, 144]	χρῆσθαι, ἢν καὶ Λακεδαιμόνιοι ξενηλασίας	μὴ	ποιῶσι μήτε ἡμῶν μήτε τῶν
[1, 124]	μᾶλλον βεβαιοῦται, ἀφ' ἡσυχίας δὲ	μὴ	πολεμῆσαι οὐχ ὁμοίως ἀκίνδυνον. καὶ
[1, 51]	Κερκυραῖοι (ἦν γὰρ νύξ) ἐφοβήθησαν	μὴ	πολέμιαι ὦσιν, ἔπειτα δὲ ἔγνωσαν·
[1, 124]	μέν, ἀμύνεσθαι δὲ οὐ τολμῶντες,	μὴ	πολὺ ὕστερον τὸ αὐτὸ πάσχειν·
[1, 119]	πόλεμον, δεδιότες περὶ τῇ Ποτειδαίᾳ	μὴ	προδιαφθαρῇ, παρόντες δὲ καὶ τότε
[1, 36]	καὶ καθ' ἕκαστον, τῷδ' ἂν	μὴ	προέσθαι ἡμᾶς μάθοιτε· τρία μὲν
[1, 44]	αὐτοῖς, καὶ τὴν Κέρκυραν ἐβούλοντο	μὴ	προέσθαι τοῖς Κορινθίοις ναυτικὸν ἔχουσαν
[1, 111]	τῆς μὲν γῆς ἐκράτουν ὅσα	μὴ	προϊόντες πολὺ ἐκ τῶν ὅπλων
[1, 141]	οἱ ξύμμαχοι ἀντισχεῖν, πολεμεῖν δὲ	μὴ	πρὸς ὁμοίαν ἀντιπαρασκευὴν ἀδύνατοι, ὅταν
[1, 120]	λεγομένων μὴ κακοὺς κριτὰς ὡς	μὴ	προσηκόντων εἶναι, προσδέχεσθαι δέ ποτε,
[1, 144]	ἅμα πολεμοῦντες καὶ κινδύνους αὐθαιρέτους	μὴ	προστίθεσθαι· μᾶλλον γὰρ πεφόβημαι τὰς
[1, 73]	λόγοι ἂν γίγνοιντο) ἀλλ' ὅπως	μὴ	ῥᾳδίως περὶ μεγάλων πραγμάτων τοῖς
[1, 77]	ὁπωσοῦν ἐλασσωθῶσιν, οὐ τοῦ πλέονος	μὴ	στερισκόμενοι χάριν ἔχουσιν, ἀλλὰ τοῦ
[1, 25]	τὸ χρηστήριον δηλοῦντες, ἐδέοντό τε	μὴ	σφᾶς περιορᾶν φθειρομένους, ἀλλ' ἐπαμῦναι.
[1, 24]	πρέσβεις ὡς μητρόπολιν οὖσαν, δεόμενοι	μὴ	σφᾶς περιορᾶν φθειρομένους, ἀλλὰ τούς
[1, 31]	ἐς τὰς Ἀθήνας πρεσβευσόμενοι, ὅπως	μὴ	σφίσι πρὸς τῷ Κερκυραίων ναυτικῷ
[1, 144]	κἀκεῖνοι ταῖς ἑαυτῶν ἀποδῶσι πόλεσι	μὴ	σφίσι {τοῖς Λακεδαιμονίοις} ἐπιτηδείως αὐτονομεῖσθαι,
[1, 95]	ὕστερον ἐξέπεμψαν οἱ Λακεδαιμόνιοι, φοβούμενοι	μὴ	σφίσιν οἱ ἐξιόντες χείρους γίγνωνται,
[1, 64]	τὴν Παλλήνην διαβάντες τειχίζειν, δεδιότες	μὴ	σφίσιν οἱ Ποτειδεᾶται καὶ οἱ
[1, 58]	πρέ σβεις, εἴ πως πείσειαν	μὴ	σφῶν πέρι νεωτερίζειν μηδέν, ἐλθόντες
[1, 137]	δι' ἃ φεύγει, καὶ εἰ	μὴ	σώσει αὐτόν, ἔφη ἐρεῖν ὅτι
[1, 84]	ἢ ὥστε αὐτῶν ἀνηκουστεῖν, καὶ	μὴ	τὰ ἀχρεῖα ξυνετοὶ ἄγαν ὄντες
[1, 133]	ἀξιοῦντος ὡς τάχιστα πορεύεσθαι καὶ	μὴ	τὰ πρασσόμενα διακωλύειν. ~ἀκούσαντες δὲ
[1, 132]	ᾧπερ εἰώθασιν ἐς σφᾶς αὐτούς,	μὴ	ταχεῖς εἶναι περὶ ἀνδρὸς Σπαρτιάτου
[1, 118]	ὄντες μὲν καὶ πρὸ τοῦ	μὴ	ταχεῖς ἰέναι ἐς τοὺς πολέμους,
[1, 83]	ἀνανδρία μηδενὶ πολλοὺς μιᾷ πόλει	μὴ	ταχὺ ἐπελθεῖν δοκείτω εἶναι. εἰσὶ
[1, 90]	τόλμαν γενομένην. ἠξίουν τε αὐτοὺς	μὴ	τειχίζειν, ἀλλὰ καὶ τῶν ἔξω
[1, 43]	τὸ αὐτὸ ἀξιοῦμεν κομίζεσθαι, καὶ	μὴ	τῇ ἡμετέρᾳ ψήφῳ ὠφεληθέντας τῇ
[1, 40]	ἀποστερῶν ἀσφαλείας δεῖται καὶ ὅστις	μὴ	τοῖς δεξαμένοις, εἰ σωφρονοῦσι, πόλεμον
[1, 83]	πορισώμεθα οὖν πρῶτον αὐτήν, καὶ	μὴ	τοῖς τῶν ξυμμάχων λόγοις πρότερον
[1, 33]	ἐς τὴν ὑμετέραν ἐπιχείρησιν, ἵνα	μὴ	τῷ κοινῷ ἔχθει κατ' αὐτοὺς
[1, 121]	ἄρα δαπανήσομεν καὶ ἐπὶ τῷ	μὴ	ὑπ' ἐκείνων αὐτὰ ἀφαιρεθέντες αὐτοῖς
[1, 134]	ἦν τοῦ ἱεροῦ ἐσελθών, ἵνα	μὴ	ὑπαίθριος ταλαιπωροίη, ἡσύχαζεν. οἱ δὲ
[1, 34]	δεομένοις τε ἐκ τοῦ εὐθέος	μὴ	ὑπουργεῖν· ὁ γὰρ ἐλαχίστας τὰς
[1, 124]	ἄριστα λέγεσθαι, ψηφίσασθε τὸν πόλεμον	μὴ	φοβηθέντες τὸ αὐτίκα δεινόν, τῆς
[1, 139]	πόλεμον, ἐν ᾧ εἴρητο αὐτοὺς	μὴ	χρῆσθαι τοῖς λιμέσι τοῖς ἐν

UCL |FLTR |Itinera Electronica |Bibliotheca Classica Selecta (BCS) |
Responsable académique : Alain Meurant
Analyse, design et réalisation informatiques : B. Maroutaeff - J. Schumacher
Dernière mise à jour : 29/09/2005