Livre, Chap. |
[1, 72] |
πρεσβεία
πρότερον
ἐν
τῇ
Λακεδαίμονι
|
περὶ |
ἄλλων
παροῦσα,
καὶ
ὡς
ᾔσθοντο |
[1, 37] |
πολεμοῦνται,
μνησθέντας
πρῶτον
καὶ
ἡμᾶς
|
περὶ |
ἀμφοτέρων
οὕτω
καὶ
ἐπὶ
τὸν |
[1, 132] |
σφᾶς
αὐτούς,
μὴ
ταχεῖς
εἶναι
|
περὶ |
ἀνδρὸς
Σπαρτιάτου
ἄνευ
ἀναμφισβητήτων
τεκμηρίων |
[1, 139] |
αὐτοῖς
προυτίθεσαν,
καὶ
ἐδόκει
ἅπαξ
|
περὶ |
ἁπάντων
βουλευσαμένους
ἀποκρίνασθαι.
καὶ
παριόντες |
[1, 122] |
προσομιλήσας
βεβαιότερος,
ὁ
δ'
ὀργισθεὶς
|
περὶ |
αὐτὸν
οὐκ
ἐλάσσω
πταίει.
Ἐνθυμώμεθα |
[1, 133] |
αἰτιωμένου
τοῦ
ἀνθρώπου
τά
τε
|
περὶ |
αὐτοῦ
γραφέντα
καὶ
τἆλλ'
ἀποφαίνοντος |
[1, 69] |
ἐπιστάμενοι
καὶ
τὸν
βάρβαρον
αὐτὸν
|
περὶ |
αὑτῷ
τὰ
πλείω
σφαλέντα,
καὶ |
[1, 11] |
τῆς
φήμης
καὶ
τοῦ
νῦν
|
περὶ |
αὐτῶν
διὰ
τοὺς
ποιητὰς
λόγου |
[1, 131] |
ἑαυτὸν
ἐς
κρίσιν
τοῖς
βουλομένοις
|
περὶ |
αὐτῶν
ἐλέγχειν.
~καὶ
φανερὸν
μὲν |
[1, 21] |
καὶ
οὔτε
ὡς
ποιηταὶ
ὑμνήκασι
|
περὶ |
αὐτῶν
ἐπὶ
τὸ
μεῖζον
κοσμοῦντες |
[1, 91] |
ἀναγγελοῦσι
σκεψάμενοι.
ἀποστέλλουσιν
οὖν,
καὶ
|
περὶ |
αὐτῶν
ὁ
Θεμιστοκλῆς
τοῖς
Ἀθηναίοις |
[1, 120] |
σφῶν
τὸ
δεινὸν
προελθεῖν,
καὶ
|
περὶ |
αὑτῶν
οὐχ
ἧσσον
νῦν
βουλεύεσθαι. |
[1, 140] |
ἀφιέναι.
ὑμῶν
δὲ
μηδεὶς
νομίσῃ
|
περὶ |
βραχέος
ἂν
πολεμεῖν,
εἰ
τὸ |
[1, 78] |
~Βουλεύεσθε
οὖν
βραδέως
ὡς
οὐ
|
περὶ |
βραχέων,
καὶ
μὴ
ἀλλοτρίαις
γνώμαις |
[1, 122] |
ἡμῶν
ἦσαν
ἑκάστοις
πρὸς
ἀντιπάλους
|
περὶ |
γῆς
ὅρων
αἱ
διαφοραί,
οἰστὸν |
[1, 103] |
Λακεδαιμονίων
ἀποστάντες,
ὅτι
αὐτοὺς
Κορίνθιοι
|
περὶ |
γῆς
ὅρων
πολέμῳ
κατεῖχον·
καὶ |
[1, 123] |
ὅσον
τοῖς
νῦν
ξυμφέρει
αἰτιᾶσθαι;
|
περὶ |
δὲ
τῶν
ἔπειτα
μελλόντων
τοῖς |
[1, 54] |
ἐλάσσους
χιλίων
ναῦς
τε
καταδύσαντες
|
περὶ |
ἑβδομήκοντα
ἔστησαν
τροπαῖον·
Κερκυραῖοι
δὲ |
[1, 22] |
τῶν
ἄλλων
ὅσον
δυνατὸν
ἀκριβείᾳ
|
περὶ |
ἑκάστου
ἐπεξελθών.
ἐπιπόνως
δὲ
ηὑρίσκετο, |
[1, 62] |
τοῦ
Ἀριστέως
κέρας
καὶ
ὅσοι
|
περὶ |
ἐκεῖνον
ἦσαν
Κορινθίων
τε
καὶ |
[1, 34] |
ἠδίκουν
σαφές
ἐστιν·
προκληθέντες
γὰρ
|
περὶ |
Ἐπιδάμνου
ἐς
κρίσιν
πολέμῳ
μᾶλλον |
[1, 60] |
ἀφεστηκυίας
καὶ
τῶν
Ἀττικῶν
νεῶν
|
περὶ |
Μακεδονίαν
οὐσῶν,
δεδιότες
περὶ
τῷ |
[1, 73] |
γίγνοιντο)
ἀλλ'
ὅπως
μὴ
ῥᾳδίως
|
περὶ |
μεγάλων
πραγμάτων
τοῖς
ξυμμάχοις
πειθόμενοι |
[1, 139] |
πάντων
καὶ
ἐνδηλότατα
προύλεγον
τὸ
|
περὶ |
Μεγαρέων
ψήφισμα
καθελοῦσι
μὴ
ἂν |
[1, 80] |
νομίσαντα.
εὕροιτε
δ'
ἂν
τόνδε
|
περὶ |
οὗ
νῦν
βουλεύεσθε
οὐκ
ἂν |
[1, 82] |
γῆν
ἔτι
ἄτμητον
ἔχοντες
καὶ
|
περὶ |
παρόντων
ἀγαθῶν
καὶ
οὔπω
ἐφθαρμένων |
[1, 135] |
Θεμιστοκλέα,
ὡς
ηὕρισκον
ἐκ
τῶν
|
περὶ |
Παυσανίαν
ἐλέγχων,
ἠξίουν
τε
τοῖς |
[1, 85] |
ἐπειχθέντες
ἐν
βραχεῖ
μορίῳ
ἡμέρας
|
περὶ |
πολλῶν
σωμάτων
καὶ
χρημάτων
καὶ |
[1, 115] |
Σαμίοις
καὶ
Μιλησίοις
πόλεμος
ἐγένετο
|
περὶ |
Πριήνης,
καὶ
οἱ
Μιλήσιοι
ἐλασσούμενοι |
[1, 6] |
τῷ
Ὀλυμπικῷ
ἀγῶνι
διαζώματα
ἔχοντες
|
περὶ |
τὰ
αἰδοῖα
οἱ
ἀθληταὶ
ἠγωνίζοντο, |
[1, 25] |
τῆς
Κερκύρας
κλέος
ἐχόντων
τὰ
|
περὶ |
τὰς
ναῦς
(ᾗ
καὶ
μᾶλλον |
[1, 13] |
τοῦ
νῦν
τρόπου
μεταχειρίσαι
τὰ
|
περὶ |
τὰς
ναῦς,
καὶ
τριήρεις
ἐν |
[1, 117] |
τῆς
καθ'
ἑαυτοὺς
ἐκράτησαν
ἡμέρας
|
περὶ |
τέσσαρας
καὶ
δέκα,
καὶ
ἐσεκομίσαντο |
[1, 119] |
ὥστε
ψηφίσασθαι
τὸν
πόλεμον,
δεδιότες
|
περὶ |
τῇ
Ποτειδαίᾳ
μὴ
προδιαφθαρῇ,
παρόντες |
[1, 74] |
Μήδῳ
δείσαντες,
ὥσπερ
καὶ
ἄλλοι,
|
περὶ |
τῇ
χώρᾳ,
ἢ
μὴ
ἐτολμήσαμεν |
[1, 58] |
τῆς
ἑαυτοῦ
γῆς
τῆς
Μυγδονίας
|
περὶ |
τὴν
Βόλβην
λίμνην
ἔδωκε
νέμεσθαι, |
[1, 110] |
βασιλεύς,
ὃς
τὰ
πάντα
ἔπραξε
|
περὶ |
τῆς
Αἰγύπτου,
προδοσίᾳ
ληφθεὶς
ἀνεσταυρώθη. |
[1, 36] |
ἀδεέστερον
ἐσόμενον,
καὶ
ἅμα
οὐ
|
περὶ |
τῆς
Κερκύρας
νῦν
τὸ
πλέον |
[1, 85] |
πρὸς
τοὺς
Ἀθηναίους
πέμπετε
μὲν
|
περὶ |
τῆς
Ποτειδαίας,
πέμπετε
δὲ
περὶ |
[1, 20] |
καὶ
κινδυνεῦσαι,
τῷ
Ἱππάρχῳ
περιτυχόντες
|
περὶ |
τὸ
Λεωκόρειον
καλούμενον
τὴν
Παναθηναϊκὴν |
[1, 30] |
ἐπόνουν,
ἐστρατοπεδεύοντο
ἐπὶ
Ἀκτίῳ
καὶ
|
περὶ |
τὸ
Ξειμέριον
τῆς
Θεσπρωτίδος
φυλακῆς |
[1, 93] |
ὅπερ
νῦν
ἔτι
δῆλόν
ἐστι
|
περὶ |
τὸν
Πειραιᾶ·
δύο
γὰρ
ἅμαξαι |
[1, 37] |
~Ἀναγκαῖον
Κερκυραίων
τῶνδε
οὐ
μόνον
|
περὶ |
τοῦ
δέξασθαι
σφᾶς
τὸν
λόγον |
[1, 73] |
χεῖρον
βουλεύσησθε,
καὶ
ἅμα
βουλόμενοι
|
περὶ |
τοῦ
παντὸς
λόγου
τοῦ
ἐς |
[1, 72] |
αἱ
πόλεις
ἐνεκάλουν,
δηλῶσαι
δὲ
|
περὶ |
τοῦ
παντὸς
ὡς
οὐ
ταχέως |
[1, 133] |
αὐτά
τε
ταῦτα
ξυνομολογοῦντος
καὶ
|
περὶ |
τοῦ
παρόντος
οὐκ
ἐῶντος
ὀργίζεσθαι, |
[1, 57] |
Θρᾴκης
ξυναποστήσωσι
ξυμμάχους.
~ταῦτα
δὲ
|
περὶ |
τοὺς
Ποτειδεάτας
οἱ
Ἀθηναῖοι
προπαρεσκευάζοντο |
[1, 67] |
τε
σφίσιν
ἐνόντων
καὶ
ἅμα
|
περὶ |
τῷ
χωρίῳ
δεδιότες·
παρεκάλουν
τε |
[1, 60] |
νεῶν
περὶ
Μακεδονίαν
οὐσῶν,
δεδιότες
|
περὶ |
τῷ
χωρίῳ
καὶ
οἰκεῖον
τὸν |
[1, 22] |
δ'
ἂν
ἐδόκουν
ἐμοὶ
ἕκαστοι
|
περὶ |
τῶν
αἰεὶ
παρόντων
τὰ
δέοντα |
[1, 22] |
τοῖς
ἔργοις
ἑκάστοις
οὐ
ταὐτὰ
|
περὶ |
τῶν
αὐτῶν
ἔλεγον,
ἀλλ'
ὡς |
[1, 129] |
ἤν
τι
αὐτῷ
Παυσανίας
παραγγέλλῃ
|
περὶ |
τῶν
ἑαυτοῦ
πραγμάτων,
πράσσειν
ὡς |
[1, 145] |
τὰς
ξυνθήκας
ἑτοῖμοι
εἶναι
διαλύεσθαι
|
περὶ |
τῶν
ἐγκλημάτων
ἐπὶ
ἴσῃ
καὶ |
[1, 100] |
ξυνέβη
Θασίους
αὐτῶν
ἀποστῆναι,
διενεχθέντας
|
περὶ |
τῶν
ἐν
τῇ
ἀντιπέρας
Θρᾴκῃ |
[1, 139] |
τοιαῦτα
ἐπέταξάν
τε
καὶ
ἀντεκελεύσθησαν
|
περὶ |
τῶν
ἐναγῶν
τῆς
ἐλάσεως·
ὕστερον |
[1, 33] |
βλάπτουσι
τὴν
ἐπικουρίαν
ποιήσεσθε,
ἔπειτα
|
περὶ |
τῶν
μεγίστων
κινδυνεύοντας
δεξάμενοι
ὡς |
[1, 79] |
πάντας
ἐβουλεύοντο
κατὰ
σφᾶς
αὐτοὺς
|
περὶ |
τῶν
παρόντων.
καὶ
τῶν
μὲν |
[1, 52] |
τὰ
ἄπορα
ξυμβεβηκότα,
αἰχμαλώτων
τε
|
περὶ |
φυλακῆς
οὓς
ἐν
ταῖς
ναυσὶν |
[1, 68] |
ἐμέλλομεν
ὑπὸ
Ἀθηναίων
βλάπτεσθαι,
οὐ
|
περὶ |
ὧν
ἐδιδάσκομεν
ἑκάστοτε
τὴν
μάθησιν |
[1, 73] |
τοῖς
ὑμετέροις
ξυμμάχοις
ἐγένετο,
ἀλλὰ
|
περὶ |
ὧν
ἡ
πόλις
ἔπεμψεν·
αἰσθανόμενοι |
[1, 137] |
δ'
ἐνιαυτὸν
ἐπισχὼν
αὐτός
σοι
|
περὶ |
ὧν
ἥκω
δηλῶσαι.
~βασιλεὺς
δέ, |
[1, 90] |
ὅτι
πέμψουσιν
ὡς
αὐτοὺς
πρέσβεις
|
περὶ |
ὧν
λέγουσιν
εὐθὺς
ἀπήλλαξαν·
ἑαυτὸν |
[1, 85] |
περὶ
τῆς
Ποτειδαίας,
πέμπετε
δὲ
|
περὶ |
ὧν
οἱ
ξύμμαχοί
φασιν
ἀδικεῖσθαι, |
[1, 70] |
καὶ
μεγάλων
τῶν
διαφερόντων
καθεστώτων,
|
περὶ |
ὧν
οὐκ
αἰσθάνεσθαι
ἡμῖν
γε |