Livre, Chap.
[1, 23]	ὑπὸ σφῶν αὐτῶν ἀντιπολεμούντων (εἰσὶ	δ'	αᾔ καὶ οἰκήτορας μετέβαλον ἁλισκόμεναι)
[1, 102]	οὐδὲν προσδέονται αὐτῶν ἔτι. οἱ	δ'	Ἀθηναῖοι ἔγνωσαν οὐκ ἐπὶ τῷ
[1, 90]	καὶ ἀφορμὴν ἱκανὴν εἶναι. οἱ	δ'	Ἀθηναῖοι Θεμιστοκλέους γνώμῃ τοὺς μὲν
[1, 66]	ἃ καὶ πολίσματα εἷλεν. ~Τοῖς	δ'	Ἀθηναίοις καὶ Πελοποννησίοις αἰτίαι μὲν
[1, 126]	ὁ ἀδελφὸς αὐτοῦ ἐκδιδράσκουσιν· οἱ	δ'	ἄλλοι ὡς ἐπιέζοντο καί τινες
[1, 93]	ἀχρειοτάτων ἀρκέσειν τὴν φυλακήν, τοὺς	δ'	ἄλλους ἐς τὰς ναῦς ἐσβήσεσθαι.
[1, 136]	τὸ σῶμα σῴζεσθαι ἐναντιωθῆναι, ἐκεῖνον	δ'	ἄν, εἰ ἐκδοίη αὐτόν (εἰπὼν
[1, 71]	ἑτέραν τινὰ ξυμμαχίαν τρέψητε. δρῷμεν	δ'	ἂν ἄδικον οὐδὲν οὔτε πρὸς
[1, 28]	αἷς ἂν ἀμφότεροι ξυμβῶσιν· ὁποτέρων	δ'	ἂν δικασθῇ εἶναι τὴν ἀποικίαν,
[1, 22]	ἄλλοθέν ποθεν ἐμοὶ ἀπαγγέλλουσιν· ὡς	δ'	ἂν ἐδόκουν ἐμοὶ ἕκαστοι περὶ
[1, 139]	βούλονται τὴν εἰρήνην εἶναι, εἴη	δ'	ἂν εἰ τοὺς Ἕλληνας αὐτονόμους
[1, 70]	ἐπεξέλθωσιν, οἰκείων στέρεσθαι ἡγοῦνται, ἃ	δ'	ἂν ἐπελθόντες κτήσωνται, ὀλίγα πρὸς
[1, 6]	καὶ διεζωμένοι τοῦτο δρῶσιν. πολλὰ	δ'	ἂν καὶ ἄλλα τις ἀποδείξειε
[1, 36]	ἐς τἆλλα ξυμφορώτατόν ἐστιν. βραχυτάτῳ	δ'	ἂν κεφαλαίῳ, τοῖς τε ξύμπασι
[1, 37]	μὲν ἂν κρατῶσι βιάζωνται, οὗ	δ'	ἂν λάθωσι πλέον ἔχωσιν, ἢν
[1, 71]	βλάπτεσθαι τὸ ἴσον νέμετε. μόλις	δ'	ἂν πόλει ὁμοίᾳ παροικοῦντες ἐτυγχάνετε
[1, 11]	τῷ αἰεὶ παρόντι ἀντεῖχον, πολιορκίᾳ	δ'	ἂν προσκαθεζόμενοι ἐν ἐλάσσονί τε
[1, 80]	ἀγαθὸν καὶ ἀσφαλὲς νομίσαντα. εὕροιτε	δ'	ἂν τόνδε περὶ οὗ νῦν
[1, 121]	κατὰ τὸ εἰκὸς ἁλίσκονται· εἰ	δ'	ἀντίσχοιεν, μελετήσομεν καὶ ἡμεῖς ἐν
[1, 124]	φοβηθέντες τὸ αὐτίκα δεινόν, τῆς	δ'	ἀπ' αὐτοῦ διὰ πλείονος εἰρήνης
[1, 138]	καὶ ἐξηγήσασθαι οἷός τε, ὧν	δ'	ἄπειρος εἴη, κρῖναι ἱκανῶς οὐκ
[1, 63]	τοὺς δὲ πλείους σώσας. οἱ	δ'	ἀπὸ τῆς Ὀλύνθου τοῖς Ποτειδεάταις
[1, 77]	τοῦ ἴσου δοκεῖ πλεονεκτεῖσθαι, τὸ	δ'	ἀπὸ τοῦ κρείσσονος καταναγκάζεσθαι. ὑπὸ
[1, 70]	τὰ μέλλοντα τυχεῖν πράξαντες. ἢν	δ'	ἄρα του καὶ πείρᾳ σφαλῶσιν,
[1, 6]	αὕτη ἡ σκευὴ κατέσχεν. μετρίᾳ	δ'	αὖ ἐσθῆτι καὶ ἐς τὸν
[1, 62]	ποιεῖν αὑτῶν τοὺς πολεμίους. Καλλίας	δ'	αὖ ὁ τῶν Ἀθηναίων στρατηγὸς
[1, 81]	θαλάσσης ὧν δέονται ἐπάξονται. εἰ	δ'	αὖ τοὺς ξυμμάχους ἀφιστάναι πειρασόμεθα,
[1, 24]	ἐς τὸν Ἰόνιον κόλπον· προσοικοῦσι	δ'	αὐτὴν Ταυλάντιοι βάρβαροι, Ἰλλυρικὸν ἔθνος.
[1, 111]	τὰς ἐν Πηγαῖς ἐπιβάντες (εἶχον	δ'	αὐτοὶ τὰς Πηγάσ) παρέπλευσαν ἐς
[1, 25]	πειρῷντ' ἀπ' αὐτῶν ποιεῖσθαι. ὁ	δ'	αὐτοῖς ἀνεῖλε παραδοῦναι καὶ ἡγεμόνας
[1, 107]	μέλλοντας καὶ ταύτῃ κωλύσειν. ἔδοξε	δ'	αὐτοῖς ἐν Βοιωτοῖς περιμείνασι σκέψασθαι
[1, 113]	ἀνδραποδίσαντες ἀπεχώρουν φυλακὴν καταστήσαντες. πορευομένοις	δ'	αὐτοῖς ἐν Κορωνείᾳ ἐπιτίθενται οἵ
[1, 33]	οἷς δὲ ἐπαμυνεῖτε χάριν, ὑμῖν	δ'	αὐτοῖς ἰσχύν· ἃ ἐν τῷ
[1, 115]	Μίλητον εὐθὺς παρεσκευάζοντο στρατεύειν. ξυναπέστησαν	δ'	αὐτοῖς καὶ Βυζάντιοι. ~Ἀθηναῖοι δὲ
[1, 134]	πόλει τὴν ξύλληψιν ἐποιοῦντο. λέγεται	δ'	αὐτὸν μέλλοντα ξυλληφθήσεσθαι ἐν τῇ
[1, 93]	λοιπὰ ὁ Θεμιστοκλῆς οἰκοδομεῖν (ὑπῆρκτο	δ'	αὐτοῦ πρότερον ἐπὶ τῆς ἐκείνου
[1, 102]	στρατηγοῦντος πλήθει οὐκ ὀλίγῳ. μάλιστα	δ'	αὐτοὺς ἐπεκαλέσαντο ὅτι τειχομαχεῖν ἐδόκουν
[1, 137]	νεὼς μέχρι πλοῦς γένηται· πειθομένῳ	δ'	αὐτῷ χάριν ἀπομνήσεσθαι ἀξίαν. ὁ
[1, 134]	χωρῆσαι δρόμῳ καὶ προκαταφυγεῖν· ἦν	δ'	ἐγγὺς τὸ τέμενος. καὶ ἐς
[1, 24]	ταύτην ἀπῴκισαν μὲν Κερκυραῖοι, οἰκιστὴς	δ'	ἐγένετο Φαλίος Ἐρατοκλείδου Κορίνθιος γένος
[1, 29]	καὶ Ἰσαρχίδας ὁ Ἰσάρχου. ἐπειδὴ	δ'	ἐγένοντο ἐν Ἀκτίῳ τῆς Ἀνακτορίας
[1, 124]	τοὺς μὲν ἤδη βλάπτεσθαι, τοὺς	δ'	εἰ γνωσθησόμεθα ξυνελθόντες μέν, ἀμύνεσθαι
[1, 142]	ἧσσον ἐκείνοις ἡμῶν ἀντεπιτετειχισμένων· φρούριον	δ'	εἰ ποιήσονται, τῆς μὲν γῆς
[1, 105]	Αἰγίνῃ στράτευμα οὐκ ἐκίνησαν, τῶν	δ'	ἐκ τῆς πόλεως ὑπολοίπων οἵ
[1, 121]	οὐκ ἂν γένοιτο διδαχῇ· ὃ	δ'	ἐκεῖνοι ἐπιστήμῃ προύχουσι, καθαιρετὸν ἡμῖν
[1, 90]	ὧν λέγουσιν εὐθὺς ἀπήλλαξαν· ἑαυτὸν	δ'	ἐκέλευεν ἀποστέλλειν ὡς τάχιστα ὁ
[1, 110]	τὰς πολλὰς τῶν νεῶν, αἱ	δ'	ἐλάσσους διέφυγον πάλιν. τὰ μὲν
[1, 23]	ἐγένοντο μετὰ Εὐβοίας ἅλωσιν. διότι	δ'	ἔλυσαν, τὰς αἰτίας προύγραψα πρῶτον
[1, 103]	ὅρκοι καὶ ξυμμαχία κατέστη. ~Οἱ	δ'	ἐν Ἰθώμῃ δεκάτῳ ἔτει, ὡς
[1, 133]	πρὸς βασιλέα διακονίαις παραβάλοιτο, προτιμηθείη	δ'	ἐν ἴσῳ τοῖς πολλοῖς τῶν
[1, 122]	δὲ ἐῶμεν ἐγκαθεστάναι πόλιν, τοὺς	δ'	ἐν μιᾷ μονάρχους ἀξιοῦμεν καταλύειν.
[1, 109]	τῆς γῆς μάχῃ ἐκράτησαν. ~Οἱ	δ'	ἐν τῇ Αἰγύπτῳ Ἀθηναῖοι καὶ
[1, 138]	καὶ ἐκέλευε ποιεῖν οὕτως. ὁ	δ'	ἐν τῷ χρόνῳ ὃν ἐπέσχε
[1, 137]	διὰ τὴν σὴν φιλίαν. βούλομαι	δ'	ἐνιαυτὸν ἐπισχὼν αὐτός σοι περὶ
[1, 31]	ἀνεχώρησαν ἐπ' οἴκου ἑκάτεροι. ~Τὸν	δ'	ἐνιαυτὸν πάντα τὸν μετὰ τὴν
[1, 37]	σῶφρον οὐδενός πω δέξασθαι· τὸ	δ'	ἐπὶ κακουργίᾳ καὶ οὐκ ἀρετῇ
[1, 121]	αὑτῶν φέροντες οὐκ ἀπεροῦσιν, ἡμεῖς	δ'	ἐπὶ τῷ τιμωρούμενοι τοὺς ἐχθροὺς
[1, 44]	αἱ πρὸς Πελοποννησίους σπονδαί) ἐπιμαχίαν	δ'	ἐποιήσαντο τῇ ἀλλήλων βοηθεῖν, ἐάν
[1, 22]	ἀληθῶς λεχθέντων, οὕτως εἴρηται. τὰ	δ'	ἔργα τῶν πραχθέντων ἐν τῷ
[1, 64]	οἱ Ἀθηναῖοι ἀποτειχίσαντες ἐφρούρουν· τὸ	δ'	ἐς τὴν Παλλήνην ἀτείχιστον ἦν·
[1, 23]	ἀναγκάσαι ἐς τὸ πολεμεῖν· αἱ	δ'	ἐς τὸ φανερὸν λεγόμεναι αἰτίαι
[1, 143]	ἕξουσιν ἄλλην ἀντιλαβεῖν ἀμαχεί, ἡμῖν	δ'	ἐστὶ γῆ πολλὴ καὶ ἐν
[1, 13]	ναυπηγὸς ναῦς ποιήσας τέσσαρας· ἔτη	δ'	ἐστὶ μάλιστα τριακόσια ἐς τὴν
[1, 6]	ἐποιήσαντο ὥσπερ οἱ βάρβαροι. σημεῖον	δ'	ἐστὶ ταῦτα τῆς Ἑλλάδος ἔτι
[1, 14]	τριήρεσι μὲν ὀλίγαις χρώμενα, πεντηκοντόροις	δ'	ἔτι καὶ πλοίοις μακροῖς ἐξηρτυμένα
[1, 137]	ἐπιόντα ἐμοὶ ἀνάγκῃ ἠμυνόμην, πολὺ	δ'	ἔτι πλείω ἀγαθά, ἐπειδὴ ἐν
[1, 56]	μετὰ Κερκυραίων ἐναυμάχουν. ~Μετὰ ταῦτα	δ'	εὐθὺς καὶ τάδε ξυνέβη γενέσθαι
[1, 102]	ἐπεκαλέσαντο ξυμμάχους καὶ Ἀθηναίους· οἱ	δ'	ἦλθον Κίμωνος στρατηγοῦντος πλήθει οὐκ
[1, 86]	Μήδους ἐγένοντο ἀγαθοὶ τότε, πρὸς	δ'	ἡμᾶς κακοὶ νῦν, διπλασίας ζημίας
[1, 85]	βουλεύσωμεν, ἀλλὰ καθ' ἡσυχίαν. ἔξεστι	δ'	ἡμῖν μᾶλλον ἑτέρων διὰ ἰσχύν.
[1, 38]	καὶ διαφερόντως τι ἀδικούμενοι. καλὸν	δ'	ἦν, εἰ καὶ ἡμαρτάνομεν, τοῖσδε
[1, 11]	τῆς Ἑλλάδος κοινῇ πεμπόμενοι. ~Αἴτιον	δ'	ἦν οὐχ ἡ ὀλιγανθρωπία τοσοῦτον
[1, 23]	τὸ φανερὸν λεγόμεναι αἰτίαι αἵ	δ'	ἦσαν ἑκατέρων, ἀφ' ὧν λύσαντες
[1, 26]	ἐπείθοντο, οἱ μὲν Κερκυραῖοι (ἔστι	δ'	ἰσθμὸς τὸ χωρίον) ~ἐπολιόρκουν τὴν
[1, 96]	τῶν χρημάτων ἡ φορά. ἦν	δ'	ὁ πρῶτος φόρος ταχθεὶς τετρακόσια
[1, 38]	ἐς ἡμᾶς τοιοίδε εἰσίν, ἄποικοι	δ'	ὄντες ἀφεστᾶσί τε διὰ παντὸς
[1, 71]	ὁμοίᾳ παροικοῦντες ἐτυγχάνετε τούτου· νῦν	δ'	ὅπερ καὶ ἄρτι ἐδηλώσαμεν, ἀρχαιότροπα
[1, 122]	εὐοργήτως αὐτῷ προσομιλήσας βεβαιότερος, ὁ	δ'	ὀργισθεὶς περὶ αὐτὸν οὐκ ἐλάσσω
[1, 28]	ἀπὸ Ἐπιδάμνου ἀπαγάγωσι, βουλεύσεσθαι· πρότερον	δ'	οὐ καλῶς ἔχειν τοὺς μὲν
[1, 11]	στρατοπέδῳ οὐκ ἂν ἐτειχίσαντο) φαίνονται	δ'	οὐδ' ἐνταῦθα πάσῃ τῇ δυνάμει
[1, 63]	Μακεδόνες παρὰ τοὺς Ἀθηναίους· ἱππῆς	δ'	οὐδετέροις παρεγένοντο. μετὰ δὲ τὴν
[1, 65]	ἤθελε τῶν μενόντων εἶναι· ὡς	δ'	οὐκ ἔπειθε, βουλόμενος τὰ ἐπὶ
[1, 26]	μή, ὡς πολεμίοις χρήσεσθαι. ὡς	δ'	οὐκ ἐπείθοντο, οἱ μὲν Κερκυραῖοι
[1, 49]	ἐμάχοντο ἡσυχαζουσῶν τῶν νεῶν· διέκπλοι	δ'	οὐκ ἦσαν, ἀλλὰ θυμῷ καὶ
[1, 86]	ἀδικουμένους οὐδὲ μελλήσομεν τιμωρεῖν· οἱ	δ'	οὐκέτι μέλλουσι κακῶς πάσχειν. ἄλλοις
[1, 10]	λῃστικώτερον παρεσκευασμένα. πρὸς τὰς μεγίστας	δ'	οὖν καὶ ἐλαχίστας ναῦς τὸ
[1, 63]	ἢ ἐς τὴν Ποτείδαιαν· ἔδοξε	δ'	οὖν ξυναγαγόντι τοὺς μεθ' αὑτοῦ
[1, 3]	ἐς ἓν ὄνομα ἀποκεκρίσθαι. οἱ	δ'	οὖν ὡς ἕκαστοι Ἕλληνες κατὰ
[1, 53]	ἐμποδὼν ἵστασθε ὅπλα ἀνταιρόμενοι. εἰ	δ'	ὑμῖν γνώμη ἐστὶ κωλύειν τε
[1, 23]	αἱ μὲν ὑπὸ βαρβάρων, αἱ	δ'	ὑπὸ σφῶν αὐτῶν ἀντιπολεμούντων (εἰσὶ
[1, 27]	χωρίον) ~ἐπολιόρκουν τὴν πόλιν, Κορίνθιοι	δ'	ὡς αὐτοῖς ἐκ τῆς Ἐπιδάμνου

 

UCL |FLTR |Itinera Electronica |Bibliotheca Classica Selecta (BCS) | Responsable académique : Alain Meurant Analyse, design et réalisation informatiques : B. Maroutaeff - J. Schumacher Dernière mise à jour : 29/09/2005