Livre, Chap. |
[1, 23] |
ὑπὸ
σφῶν
αὐτῶν
ἀντιπολεμούντων
(εἰσὶ
|
δ' |
αᾔ
καὶ
οἰκήτορας
μετέβαλον
ἁλισκόμεναι) |
[1, 102] |
οὐδὲν
προσδέονται
αὐτῶν
ἔτι.
οἱ
|
δ' |
Ἀθηναῖοι
ἔγνωσαν
οὐκ
ἐπὶ
τῷ |
[1, 90] |
καὶ
ἀφορμὴν
ἱκανὴν
εἶναι.
οἱ
|
δ' |
Ἀθηναῖοι
Θεμιστοκλέους
γνώμῃ
τοὺς
μὲν |
[1, 66] |
ἃ
καὶ
πολίσματα
εἷλεν.
~Τοῖς
|
δ' |
Ἀθηναίοις
καὶ
Πελοποννησίοις
αἰτίαι
μὲν |
[1, 126] |
ὁ
ἀδελφὸς
αὐτοῦ
ἐκδιδράσκουσιν·
οἱ
|
δ' |
ἄλλοι
ὡς
ἐπιέζοντο
καί
τινες |
[1, 93] |
ἀχρειοτάτων
ἀρκέσειν
τὴν
φυλακήν,
τοὺς
|
δ' |
ἄλλους
ἐς
τὰς
ναῦς
ἐσβήσεσθαι. |
[1, 136] |
τὸ
σῶμα
σῴζεσθαι
ἐναντιωθῆναι,
ἐκεῖνον
|
δ' |
ἄν,
εἰ
ἐκδοίη
αὐτόν
(εἰπὼν |
[1, 71] |
ἑτέραν
τινὰ
ξυμμαχίαν
τρέψητε.
δρῷμεν
|
δ' |
ἂν
ἄδικον
οὐδὲν
οὔτε
πρὸς |
[1, 28] |
αἷς
ἂν
ἀμφότεροι
ξυμβῶσιν·
ὁποτέρων
|
δ' |
ἂν
δικασθῇ
εἶναι
τὴν
ἀποικίαν, |
[1, 22] |
ἄλλοθέν
ποθεν
ἐμοὶ
ἀπαγγέλλουσιν·
ὡς
|
δ' |
ἂν
ἐδόκουν
ἐμοὶ
ἕκαστοι
περὶ |
[1, 139] |
βούλονται
τὴν
εἰρήνην
εἶναι,
εἴη
|
δ' |
ἂν
εἰ
τοὺς
Ἕλληνας
αὐτονόμους |
[1, 70] |
ἐπεξέλθωσιν,
οἰκείων
στέρεσθαι
ἡγοῦνται,
ἃ
|
δ' |
ἂν
ἐπελθόντες
κτήσωνται,
ὀλίγα
πρὸς |
[1, 6] |
καὶ
διεζωμένοι
τοῦτο
δρῶσιν.
πολλὰ
|
δ' |
ἂν
καὶ
ἄλλα
τις
ἀποδείξειε |
[1, 36] |
ἐς
τἆλλα
ξυμφορώτατόν
ἐστιν.
βραχυτάτῳ
|
δ' |
ἂν
κεφαλαίῳ,
τοῖς
τε
ξύμπασι |
[1, 37] |
μὲν
ἂν
κρατῶσι
βιάζωνται,
οὗ
|
δ' |
ἂν
λάθωσι
πλέον
ἔχωσιν,
ἢν |
[1, 71] |
βλάπτεσθαι
τὸ
ἴσον
νέμετε.
μόλις
|
δ' |
ἂν
πόλει
ὁμοίᾳ
παροικοῦντες
ἐτυγχάνετε |
[1, 11] |
τῷ
αἰεὶ
παρόντι
ἀντεῖχον,
πολιορκίᾳ
|
δ' |
ἂν
προσκαθεζόμενοι
ἐν
ἐλάσσονί
τε |
[1, 80] |
ἀγαθὸν
καὶ
ἀσφαλὲς
νομίσαντα.
εὕροιτε
|
δ' |
ἂν
τόνδε
περὶ
οὗ
νῦν |
[1, 121] |
κατὰ
τὸ
εἰκὸς
ἁλίσκονται·
εἰ
|
δ' |
ἀντίσχοιεν,
μελετήσομεν
καὶ
ἡμεῖς
ἐν |
[1, 124] |
φοβηθέντες
τὸ
αὐτίκα
δεινόν,
τῆς
|
δ' |
ἀπ'
αὐτοῦ
διὰ
πλείονος
εἰρήνης |
[1, 138] |
καὶ
ἐξηγήσασθαι
οἷός
τε,
ὧν
|
δ' |
ἄπειρος
εἴη,
κρῖναι
ἱκανῶς
οὐκ |
[1, 63] |
τοὺς
δὲ
πλείους
σώσας.
οἱ
|
δ' |
ἀπὸ
τῆς
Ὀλύνθου
τοῖς
Ποτειδεάταις |
[1, 77] |
τοῦ
ἴσου
δοκεῖ
πλεονεκτεῖσθαι,
τὸ
|
δ' |
ἀπὸ
τοῦ
κρείσσονος
καταναγκάζεσθαι.
ὑπὸ |
[1, 70] |
τὰ
μέλλοντα
τυχεῖν
πράξαντες.
ἢν
|
δ' |
ἄρα
του
καὶ
πείρᾳ
σφαλῶσιν, |
[1, 6] |
αὕτη
ἡ
σκευὴ
κατέσχεν.
μετρίᾳ
|
δ' |
αὖ
ἐσθῆτι
καὶ
ἐς
τὸν |
[1, 62] |
ποιεῖν
αὑτῶν
τοὺς
πολεμίους.
Καλλίας
|
δ' |
αὖ
ὁ
τῶν
Ἀθηναίων
στρατηγὸς |
[1, 81] |
θαλάσσης
ὧν
δέονται
ἐπάξονται.
εἰ
|
δ' |
αὖ
τοὺς
ξυμμάχους
ἀφιστάναι
πειρασόμεθα, |
[1, 24] |
ἐς
τὸν
Ἰόνιον
κόλπον·
προσοικοῦσι
|
δ' |
αὐτὴν
Ταυλάντιοι
βάρβαροι,
Ἰλλυρικὸν
ἔθνος. |
[1, 111] |
τὰς
ἐν
Πηγαῖς
ἐπιβάντες
(εἶχον
|
δ' |
αὐτοὶ
τὰς
Πηγάσ)
παρέπλευσαν
ἐς |
[1, 25] |
πειρῷντ'
ἀπ'
αὐτῶν
ποιεῖσθαι.
ὁ
|
δ' |
αὐτοῖς
ἀνεῖλε
παραδοῦναι
καὶ
ἡγεμόνας |
[1, 107] |
μέλλοντας
καὶ
ταύτῃ
κωλύσειν.
ἔδοξε
|
δ' |
αὐτοῖς
ἐν
Βοιωτοῖς
περιμείνασι
σκέψασθαι |
[1, 113] |
ἀνδραποδίσαντες
ἀπεχώρουν
φυλακὴν
καταστήσαντες.
πορευομένοις
|
δ' |
αὐτοῖς
ἐν
Κορωνείᾳ
ἐπιτίθενται
οἵ |
[1, 33] |
οἷς
δὲ
ἐπαμυνεῖτε
χάριν,
ὑμῖν
|
δ' |
αὐτοῖς
ἰσχύν·
ἃ
ἐν
τῷ |
[1, 115] |
Μίλητον
εὐθὺς
παρεσκευάζοντο
στρατεύειν.
ξυναπέστησαν
|
δ' |
αὐτοῖς
καὶ
Βυζάντιοι.
~Ἀθηναῖοι
δὲ |
[1, 134] |
πόλει
τὴν
ξύλληψιν
ἐποιοῦντο.
λέγεται
|
δ' |
αὐτὸν
μέλλοντα
ξυλληφθήσεσθαι
ἐν
τῇ |
[1, 93] |
λοιπὰ
ὁ
Θεμιστοκλῆς
οἰκοδομεῖν
(ὑπῆρκτο
|
δ' |
αὐτοῦ
πρότερον
ἐπὶ
τῆς
ἐκείνου |
[1, 102] |
στρατηγοῦντος
πλήθει
οὐκ
ὀλίγῳ.
μάλιστα
|
δ' |
αὐτοὺς
ἐπεκαλέσαντο
ὅτι
τειχομαχεῖν
ἐδόκουν |
[1, 137] |
νεὼς
μέχρι
πλοῦς
γένηται·
πειθομένῳ
|
δ' |
αὐτῷ
χάριν
ἀπομνήσεσθαι
ἀξίαν.
ὁ |
[1, 134] |
χωρῆσαι
δρόμῳ
καὶ
προκαταφυγεῖν·
ἦν
|
δ' |
ἐγγὺς
τὸ
τέμενος.
καὶ
ἐς |
[1, 24] |
ταύτην
ἀπῴκισαν
μὲν
Κερκυραῖοι,
οἰκιστὴς
|
δ' |
ἐγένετο
Φαλίος
Ἐρατοκλείδου
Κορίνθιος
γένος |
[1, 29] |
καὶ
Ἰσαρχίδας
ὁ
Ἰσάρχου.
ἐπειδὴ
|
δ' |
ἐγένοντο
ἐν
Ἀκτίῳ
τῆς
Ἀνακτορίας |
[1, 124] |
τοὺς
μὲν
ἤδη
βλάπτεσθαι,
τοὺς
|
δ' |
εἰ
γνωσθησόμεθα
ξυνελθόντες
μέν,
ἀμύνεσθαι |
[1, 142] |
ἧσσον
ἐκείνοις
ἡμῶν
ἀντεπιτετειχισμένων·
φρούριον
|
δ' |
εἰ
ποιήσονται,
τῆς
μὲν
γῆς |
[1, 105] |
Αἰγίνῃ
στράτευμα
οὐκ
ἐκίνησαν,
τῶν
|
δ' |
ἐκ
τῆς
πόλεως
ὑπολοίπων
οἵ |
[1, 121] |
οὐκ
ἂν
γένοιτο
διδαχῇ·
ὃ
|
δ' |
ἐκεῖνοι
ἐπιστήμῃ
προύχουσι,
καθαιρετὸν
ἡμῖν |
[1, 90] |
ὧν
λέγουσιν
εὐθὺς
ἀπήλλαξαν·
ἑαυτὸν
|
δ' |
ἐκέλευεν
ἀποστέλλειν
ὡς
τάχιστα
ὁ |
[1, 110] |
τὰς
πολλὰς
τῶν
νεῶν,
αἱ
|
δ' |
ἐλάσσους
διέφυγον
πάλιν.
τὰ
μὲν |
[1, 23] |
ἐγένοντο
μετὰ
Εὐβοίας
ἅλωσιν.
διότι
|
δ' |
ἔλυσαν,
τὰς
αἰτίας
προύγραψα
πρῶτον |
[1, 103] |
ὅρκοι
καὶ
ξυμμαχία
κατέστη.
~Οἱ
|
δ' |
ἐν
Ἰθώμῃ
δεκάτῳ
ἔτει,
ὡς |
[1, 133] |
πρὸς
βασιλέα
διακονίαις
παραβάλοιτο,
προτιμηθείη
|
δ' |
ἐν
ἴσῳ
τοῖς
πολλοῖς
τῶν |
[1, 122] |
δὲ
ἐῶμεν
ἐγκαθεστάναι
πόλιν,
τοὺς
|
δ' |
ἐν
μιᾷ
μονάρχους
ἀξιοῦμεν
καταλύειν. |
[1, 109] |
τῆς
γῆς
μάχῃ
ἐκράτησαν.
~Οἱ
|
δ' |
ἐν
τῇ
Αἰγύπτῳ
Ἀθηναῖοι
καὶ |
[1, 138] |
καὶ
ἐκέλευε
ποιεῖν
οὕτως.
ὁ
|
δ' |
ἐν
τῷ
χρόνῳ
ὃν
ἐπέσχε |
[1, 137] |
διὰ
τὴν
σὴν
φιλίαν.
βούλομαι
|
δ' |
ἐνιαυτὸν
ἐπισχὼν
αὐτός
σοι
περὶ |
[1, 31] |
ἀνεχώρησαν
ἐπ'
οἴκου
ἑκάτεροι.
~Τὸν
|
δ' |
ἐνιαυτὸν
πάντα
τὸν
μετὰ
τὴν |
[1, 37] |
σῶφρον
οὐδενός
πω
δέξασθαι·
τὸ
|
δ' |
ἐπὶ
κακουργίᾳ
καὶ
οὐκ
ἀρετῇ |
[1, 121] |
αὑτῶν
φέροντες
οὐκ
ἀπεροῦσιν,
ἡμεῖς
|
δ' |
ἐπὶ
τῷ
τιμωρούμενοι
τοὺς
ἐχθροὺς |
[1, 44] |
αἱ
πρὸς
Πελοποννησίους
σπονδαί)
ἐπιμαχίαν
|
δ' |
ἐποιήσαντο
τῇ
ἀλλήλων
βοηθεῖν,
ἐάν |
[1, 22] |
ἀληθῶς
λεχθέντων,
οὕτως
εἴρηται.
τὰ
|
δ' |
ἔργα
τῶν
πραχθέντων
ἐν
τῷ |
[1, 64] |
οἱ
Ἀθηναῖοι
ἀποτειχίσαντες
ἐφρούρουν·
τὸ
|
δ' |
ἐς
τὴν
Παλλήνην
ἀτείχιστον
ἦν· |
[1, 23] |
ἀναγκάσαι
ἐς
τὸ
πολεμεῖν·
αἱ
|
δ' |
ἐς
τὸ
φανερὸν
λεγόμεναι
αἰτίαι |
[1, 143] |
ἕξουσιν
ἄλλην
ἀντιλαβεῖν
ἀμαχεί,
ἡμῖν
|
δ' |
ἐστὶ
γῆ
πολλὴ
καὶ
ἐν |
[1, 13] |
ναυπηγὸς
ναῦς
ποιήσας
τέσσαρας·
ἔτη
|
δ' |
ἐστὶ
μάλιστα
τριακόσια
ἐς
τὴν |
[1, 6] |
ἐποιήσαντο
ὥσπερ
οἱ
βάρβαροι.
σημεῖον
|
δ' |
ἐστὶ
ταῦτα
τῆς
Ἑλλάδος
ἔτι |
[1, 14] |
τριήρεσι
μὲν
ὀλίγαις
χρώμενα,
πεντηκοντόροις
|
δ' |
ἔτι
καὶ
πλοίοις
μακροῖς
ἐξηρτυμένα |
[1, 137] |
ἐπιόντα
ἐμοὶ
ἀνάγκῃ
ἠμυνόμην,
πολὺ
|
δ' |
ἔτι
πλείω
ἀγαθά,
ἐπειδὴ
ἐν |
[1, 56] |
μετὰ
Κερκυραίων
ἐναυμάχουν.
~Μετὰ
ταῦτα
|
δ' |
εὐθὺς
καὶ
τάδε
ξυνέβη
γενέσθαι |
[1, 102] |
ἐπεκαλέσαντο
ξυμμάχους
καὶ
Ἀθηναίους·
οἱ
|
δ' |
ἦλθον
Κίμωνος
στρατηγοῦντος
πλήθει
οὐκ |
[1, 86] |
Μήδους
ἐγένοντο
ἀγαθοὶ
τότε,
πρὸς
|
δ' |
ἡμᾶς
κακοὶ
νῦν,
διπλασίας
ζημίας |
[1, 85] |
βουλεύσωμεν,
ἀλλὰ
καθ'
ἡσυχίαν.
ἔξεστι
|
δ' |
ἡμῖν
μᾶλλον
ἑτέρων
διὰ
ἰσχύν. |
[1, 38] |
καὶ
διαφερόντως
τι
ἀδικούμενοι.
καλὸν
|
δ' |
ἦν,
εἰ
καὶ
ἡμαρτάνομεν,
τοῖσδε |
[1, 11] |
τῆς
Ἑλλάδος
κοινῇ
πεμπόμενοι.
~Αἴτιον
|
δ' |
ἦν
οὐχ
ἡ
ὀλιγανθρωπία
τοσοῦτον |
[1, 23] |
τὸ
φανερὸν
λεγόμεναι
αἰτίαι
αἵ
|
δ' |
ἦσαν
ἑκατέρων,
ἀφ'
ὧν
λύσαντες |
[1, 26] |
ἐπείθοντο,
οἱ
μὲν
Κερκυραῖοι
(ἔστι
|
δ' |
ἰσθμὸς
τὸ
χωρίον)
~ἐπολιόρκουν
τὴν |
[1, 96] |
τῶν
χρημάτων
ἡ
φορά.
ἦν
|
δ' |
ὁ
πρῶτος
φόρος
ταχθεὶς
τετρακόσια |
[1, 38] |
ἐς
ἡμᾶς
τοιοίδε
εἰσίν,
ἄποικοι
|
δ' |
ὄντες
ἀφεστᾶσί
τε
διὰ
παντὸς |
[1, 71] |
ὁμοίᾳ
παροικοῦντες
ἐτυγχάνετε
τούτου·
νῦν
|
δ' |
ὅπερ
καὶ
ἄρτι
ἐδηλώσαμεν,
ἀρχαιότροπα |
[1, 122] |
εὐοργήτως
αὐτῷ
προσομιλήσας
βεβαιότερος,
ὁ
|
δ' |
ὀργισθεὶς
περὶ
αὐτὸν
οὐκ
ἐλάσσω |
[1, 28] |
ἀπὸ
Ἐπιδάμνου
ἀπαγάγωσι,
βουλεύσεσθαι·
πρότερον
|
δ' |
οὐ
καλῶς
ἔχειν
τοὺς
μὲν |
[1, 11] |
στρατοπέδῳ
οὐκ
ἂν
ἐτειχίσαντο)
φαίνονται
|
δ' |
οὐδ'
ἐνταῦθα
πάσῃ
τῇ
δυνάμει |
[1, 63] |
Μακεδόνες
παρὰ
τοὺς
Ἀθηναίους·
ἱππῆς
|
δ' |
οὐδετέροις
παρεγένοντο.
μετὰ
δὲ
τὴν |
[1, 65] |
ἤθελε
τῶν
μενόντων
εἶναι·
ὡς
|
δ' |
οὐκ
ἔπειθε,
βουλόμενος
τὰ
ἐπὶ |
[1, 26] |
μή,
ὡς
πολεμίοις
χρήσεσθαι.
ὡς
|
δ' |
οὐκ
ἐπείθοντο,
οἱ
μὲν
Κερκυραῖοι |
[1, 49] |
ἐμάχοντο
ἡσυχαζουσῶν
τῶν
νεῶν·
διέκπλοι
|
δ' |
οὐκ
ἦσαν,
ἀλλὰ
θυμῷ
καὶ |
[1, 86] |
ἀδικουμένους
οὐδὲ
μελλήσομεν
τιμωρεῖν·
οἱ
|
δ' |
οὐκέτι
μέλλουσι
κακῶς
πάσχειν.
ἄλλοις |
[1, 10] |
λῃστικώτερον
παρεσκευασμένα.
πρὸς
τὰς
μεγίστας
|
δ' |
οὖν
καὶ
ἐλαχίστας
ναῦς
τὸ |
[1, 63] |
ἢ
ἐς
τὴν
Ποτείδαιαν·
ἔδοξε
|
δ' |
οὖν
ξυναγαγόντι
τοὺς
μεθ'
αὑτοῦ |
[1, 3] |
ἐς
ἓν
ὄνομα
ἀποκεκρίσθαι.
οἱ
|
δ' |
οὖν
ὡς
ἕκαστοι
Ἕλληνες
κατὰ |
[1, 53] |
ἐμποδὼν
ἵστασθε
ὅπλα
ἀνταιρόμενοι.
εἰ
|
δ' |
ὑμῖν
γνώμη
ἐστὶ
κωλύειν
τε |
[1, 23] |
αἱ
μὲν
ὑπὸ
βαρβάρων,
αἱ
|
δ' |
ὑπὸ
σφῶν
αὐτῶν
ἀντιπολεμούντων
(εἰσὶ |
[1, 27] |
χωρίον)
~ἐπολιόρκουν
τὴν
πόλιν,
Κορίνθιοι
|
δ' |
ὡς
αὐτοῖς
ἐκ
τῆς
Ἐπιδάμνου |