Livre, Chap.
[1, 27]	ἁμαρτιῶν, μακαρίας ἐλπίδος τελείωσιν αὐξηθέντα	ἐν	ἀγάπῃ ἐκδέχεσθαι τοῦτον ἐγκαταταγέντα τῇ
[1, 23]	ἄνωθεν τὸ γένος Χαλδαῖος ὢν	ἐν	Αἰγύπτῳ γεννᾶται, τῶν προγόνων αὐτοῦ
[1, 1]	δὲ οὗτος πρῶτος ἦν) ἀνεπαυσάμην,	ἐν	Αἰγύπτῳ θηράσας λεληθότα. Σικελικὴ τῷ
[1, 23]	κέχρηται τοιαύτῃ. εἰς πολυανθρωπίαν ἐπιδεδωκότων	ἐν	Αἰγύπτῳ τῶν Ἑβραίων δείσας ὁ
[1, 23]	ἄλλην ἐγκύκλιον παιδείαν Ἕλληνες ἐδίδασκον	ἐν	Αἰγύπτῳ, ὡς ἂν βασιλικὸν παιδίον,
[1, 21]	Ἀμφίλοχος Ἀμφιαράου ἐν Κιλικίᾳ, Ἀλκμέων	ἐν	Ἀκαρνᾶσιν, Ἄνιος ἐν Δήλῳ Ἀρίστανδρός
[1, 21]	νίκην, ὅτε Ἀντώνιος ἀπέσφαξεν ἑαυτὸν	ἐν	Ἀλεξανδρείᾳ, ἔτη διακόσια ἐνενήκοντα τέσσαρα,
[1, 22]	κατεχόντων φιλοτιμούμενος ὁ βασιλεὺς τὴν	ἐν	Ἀλεξανδρείᾳ πρὸς αὐτοῦ γενομένην βιβλιοθήκην
[1, 8]	τοῖς θαλασσίοις ἐοικότες, οἳ δὴ	ἐν	ἅλμῃ ἐκ γενετῆς τρεφόμενοι ἁλῶν
[1, 21]	αὐτοῦ τὴν ἡμέραν ἑορτάζουσι προδιανυκτερεύοντες	ἐν	ἀναγνώσεσι. φασὶ δὲ εἶναι τὸ
[1, 11]	εἰσὶ μάταιοι. μηδεὶς τοίνυν καυχάσθω	ἐν	ἀνθρωπίνῃ προανέχων διανοίᾳ. εὖ γάρ
[1, 7]	ἡρμήνευσεν. εἷς γὰρ ὁ τῆς	ἐν	ἀνθρώποις γῆς γεωργὸς ὁ ἄνωθεν
[1, 24]	Ἑβραίοις ἱστορίας. ἀλλὰ καὶ Εὐριπίδης	ἐν	Ἀντιόπῃ φησίν· ἔνδον δὲ θαλάμοις
[1, 21]	Ἀργοναυτικοῖς. ἀπὸ δὲ τῆς Ἡρακλέους	ἐν	Ἄργει βασιλείας ἐπὶ τὴν Ἡρακλέους
[1, 21]	οὗ οἱ Ἰαμίδαι, Πολύιδός τε	ἐν	Ἄργει καὶ ἐν Μεγάροις, οὗ
[1, 19]	μουσικῇ, στοχαστικῇ γε οὔσῃ, οὐδ´	ἐν	ἀστρονομίᾳ, φυσικῶν καὶ ῥεόντων καὶ
[1, 3]	τε ὁμοίως ὡς ὁ κωμικὸς	ἐν	Αὐλῳδοῖς σατύροις ἐπὶ ῥαψῳδῶν καὶ
[1, 7]	ἡ γραφή, πύλας δικαιοσύνης, ἵνα	ἐν	αὐταῖς εἰσελθὼν ἐξομολογήσωμαι τῷ κυρίῳ.
[1, 22]	φανερός ἐστι περιειργασμένος ἕκαστα τῶν	ἐν	αὐτῇ λεγομένων. διηρμήνευται δὲ πρὸ
[1, 1]	ἀπέδρα, τὰ δὲ ὅσα ἐσβέννυτο	ἐν	αὐτῇ μαραινόμενα τῇ διανοίᾳ, ἐπεὶ
[1, 7]	πύλη τοῦ κυρίου, δίκαιοι εἰσελεύσονται	ἐν	αὐτῇ. πολλῶν τοίνυν ἀνεῳγμένων πυλῶν
[1, 17]	τῆς ἀληθείας καὶ μὴ καταμείνας	ἐν	αὐτῇ, ταῦτα ἐνέπνευσε καὶ κλέψας
[1, 1]	ἢ μή, ἡ κρίσις δὲ	ἐν	αὐτοῖς κρίνεται. ἀλλ´ ἡ μὲν
[1, 19]	ἀπὸ ἑνὸς ἑκάστου ἡμῶν ὑπάρχοντος·	ἐν	αὐτῷ γὰρ ζῶμεν καὶ κινούμεθα
[1, 20]	ἐστι καὶ ἀδικία οὐκ ἔστιν	ἐν	αὐτῷ. ἔμπαλιν οὖν ἀδικεῖ ὁ
[1, 11]	αὐτῷ περιπατεῖτε, ἐρριζωμένοι καὶ ἐποικοδομούμενοι	ἐν	αὐτῷ καὶ βεβαιούμενοι ἐν τῇ
[1, 17]	ἕστηκεν, ὅτι οὐκ ἔστιν ἀλήθεια	ἐν	αὐτῷ. ὅταν λαλῇ τὸ ψεῦδος,
[1, 19]	τὸν κόσμον καὶ πάντα τὰ	ἐν	αὐτῷ, οὗτος οὐρανοῦ καὶ γῆς
[1, 11]	παρελάβετε Ἰησοῦν Χριστὸν τὸν κύριον.	ἐν	αὐτῷ περιπατεῖτε, ἐρριζωμένοι καὶ ἐποικοδομούμενοι
[1, 11]	μηδὲ ἀποδοῦναι δυνάμενος τὴν αἰτίαν	ἐν	αὑτῷ. πάντα δὲ δοκιμάζετε, ὁ
[1, 8]	ὁ δὲ ἄδικος λόγος νοσῶν	ἐν	αὑτῷ φαρμάκων δεῖται σοφῶν. ὑγιαίνων»
[1, 21]	πέμπτῳ ἔτει τῆς βασιλείας αὐτοῦ	ἐν	Βαβυλῶνι προφητεύει Ἰεζεκιήλ, μεθ´ ὃν
[1, 15]	πλεῖστα καὶ γενναιότατα τῶν δογμάτων	ἐν	βαρβάροις μαθόντος. διὰ τοῦτο καὶ
[1, 1]	ὑμῶν οὔτε ἀπ´ ἄλλων. δυνάμενοι	ἐν	βάρει εἶναι ὡς Χριστοῦ ἀπόστολοι·
[1, 8]	ἐπαγγελλομένην σοφίαν ἣν οὐκ ἐμελέτησεν.	ἐν	βραχεῖ δὲ εἰπεῖν, καθάπερ τῆς
[1, 15]	τάρταρον καὶ σῶμα ἀναλαβούσας τῶν	ἐν	γενέσει κακῶν ἁπάντων μετασχεῖν ὑπολαμβάνουσι,
[1, 19]	δ´ ἐγώ, φιλοθεάμονας. οὐ γὰρ	ἐν	γεωμετρίᾳ αἰτήματα καὶ ὑποθέσεις ἐχούσῃ
[1, 5]	αὐτῶν ἐν μουσικῇ, οἳ δὲ	ἐν	γεωμετρίᾳ, ἄλλοι δὲ ἐν γραμματικῇ,
[1, 20]	λόγον, καὶ μιᾶς οὔσης ἀληθείας,	ἐν	γεωμετρίᾳ μὲν γεωμετρίας ἀλήθεια, ἐν
[1, 9]	ἐδώδιμον καρπὸν ἐκφήνῃ. καθάπερ δὲ	ἐν	γεωργίᾳ {οὕτω} καὶ ἐν ἰατρικῇ
[1, 27]	σε καὶ διψῆν ἐποίησέν σε	ἐν	γῇ ἐρήμῳ, ἵνα γνωσθῇ πάντα
[1, 1]	τὸν λόγον κρύπτεσθαι μηνύει καθάπερ	ἐν	γῇ τῇ τοῦ μανθάνοντος ψυχῇ,
[1, 15]	ζῳόμορφον εἰκόνα θεοῦ Ῥωμαίους κτίζειν.	ἐν	γοῦν ἑκατὸν καὶ ἑβδομήκοντα τοῖς
[1, 1]	σῶν ἀγγείων» ὁ Σολομὼν παραινεῖ.	ἐν	γοῦν τοῖς Νόμοις ὁ ἐξ
[1, 5]	δὲ ἐν γεωμετρίᾳ, ἄλλοι δὲ	ἐν	γραμματικῇ, οἱ πλεῖστοι δὲ ἐν
[1, 29]	διαθήκην« παραινεῖ μὴ ζητεῖν αὐτὴν	ἐν	γραφῇ. ἔστι γὰρ διαθήκη ἣν
[1, 23]	ὥς φασιν οἱ μύσται, Μελχί.	ἐν	δὲ ἡλικίᾳ γενόμενος ἀριθμητικήν τε
[1, 1]	μαργαρίταις τοῖς μικροῖς ὁ εἷς,	ἐν	δὲ πολλῇ τῇ τῶν ἰχθύων
[1, 21]	Ἰησοῦς πολεμῶν μὲν ἔτη ξεʹ	ἐν	δὲ τῇ γῇ τῇ ἀγαθῇ
[1, 29]	Πολιτικῷ ἕνα τὸν νομοθέτην φησίν,	ἐν	δὲ τοῖς Νόμοις ἕνα τὸν
[1, 24]	τὸ τάττον ἐστὶ καὶ νοῦς,	ἐν	δὲ τοῖς τῆς ψυχῆς πάθεσιν,
[1, 17]	ἐστὶ καὶ ὁ πατὴρ αὐτοῦ.	ἐν	δὲ τοῖς ψεύδεσι καὶ ἀληθῆ
[1, 21]	αωμβʹ οἳ δὲ αϡ καʹ	ἐν	δὲ τῷ κατὰ Ματθαῖον εὐαγγελίῳ
[1, 21]	Σεδεκίου ἔτι Ἱερεμίας καὶ Ἀμβακούμ,	ἐν	δὲ τῷ πέμπτῳ ἔτει τῆς
[1, 15]	Κονούφιδι τῷ καὶ αὐτῷ Αἰγυπτίῳ.	ἐν	δὲ τῷ περὶ ψυχῆς Πλάτων
[1, 29]	ποιήσας κατὰ τάξιν τὴν διακόσμησιν.	ἐν	δὲ τῷ Πέτρου Κηρύγματι εὕροις
[1, 24]	τὴν Εὐρωπίαν ποιήσας ἱστορεῖ τὸ	ἐν	Δελφοῖς ἄγαλμα Ἀπόλλωνος κίονα εἶναι
[1, 15]	μέλλον Σιβύλλῃ πεφάνθαι. φασὶ γοῦν	ἐν	Δελφοῖς παρὰ τὸ βουλευτήριον δείκνυσθαι
[1, 21]	Κιλικίᾳ, Ἀλκμέων ἐν Ἀκαρνᾶσιν, Ἄνιος	ἐν	Δήλῳ Ἀρίστανδρός τε ὁ Τελμησσεὺς
[1, 7]	δυνατὸς γνῶσιν ἐξειπεῖν, ἤτω σοφὸς	ἐν	διακρίσει λόγων, ἤτω γοργὸς ἐν
[1, 17]	ἃ καὶ λαλοῦμεν» λέγει οὐκ	ἐν	διδακτοῖς ἀνθρωπίνης σοφίας λόγοις, ἀλλ´
[1, 17]	διδακτοῖς ἀνθρωπίνης σοφίας λόγοις, ἀλλ´	ἐν	διδακτοῖς πνεύματος. ἐπὶ μὲν γὰρ
[1, 7]	πολλῶν τοίνυν ἀνεῳγμένων πυλῶν ἡ	ἐν	δικαιοσύνῃ αὕτη ἦν ἐν Χριστῷ,
[1, 18]	ἄνθρωπον τὸν κατὰ θεὸν κτισθέντα	ἐν	δικαιοσύνῃ καὶ ὁσιότητι τῆς ἀληθείας.
[1, 2]	πάντα μὲν ἀντιλέγειν ἐθέλουσιν οὐκ	ἐν	δίκῃ, πάντα δὲ ὀνόματα καὶ
[1, 11]	ἀληθεῖ, ἀλλὰ καθ´ ὑπόληψιν πιθανῷ,	ἐν	δυνάμει δὲ» εἶπεν· μόνη γὰρ
[1, 11]	ᾖ ἐν σοφίᾳ ἀνθρώπων, ἀλλ´	ἐν	δυνάμει θεοῦ. ὁ γὰρ πνευματικὸς
[1, 23]	τὸν μισθὸν ἀποδιδόντες) εἴτε ὡς	ἐν	εἰρήνῃ, μισθὸν ἔλαβον τὴν λείαν
[1, 17]	ψευδοπροφῆται, καὶ τῷ ὄντι οὗτοι	ἐν	ἐκστάσει προεφήτευον ὡς ἂν ἀποστάτου
[1, 21]	ἡ ἁρπαγὴ καὶ ἡ τοῦ	ἐν	Ἐλευσῖνι τεμένους καθίδρυσις Τριπτολέμου τε
[1, 15]	καὶ ἄλλοι ἄλλοθι πολλαχοῦ καὶ	ἐν	Ἕλλησι καὶ βαρβάροις, ὧν καὶ
[1, 1]	μου ἐξάλειψον. καρδίαν καθαρὰν κτίσον	ἐν	ἐμοί, ὁ θεός, καὶ πνεῦμα
[1, 11]	ἔτι μᾶλλον καὶ μᾶλλον περισσεύῃ	ἐν	ἐπιγνώσει καὶ πάσῃ αἰσθήσει, εἰς
[1, 14]	τῶν παρ´ Ἕλλησι φιλοσόφων ὡς	ἐν	ἐπιτομῇ ἥδε, οἱ χρόνοι δὲ
[1, 21]	τάξιν ἀφανισμοῦ. Ὅτι μὲν οὖν	ἐν	ἑπτὰ ἑβδομάσιν ᾠκοδομήθη ὁ ναός,
[1, 7]	ἐν διακρίσει λόγων, ἤτω γοργὸς	ἐν	ἔργοις. ~(Ἡ δὲ σοφιστικὴ τέχνη,
[1, 21]	ἐστι τῆς δόξης καὶ Ἀρχέμαχος	ἐν	Εὐβοϊκῶν τρίτῳ· ὡς εἶναι αὐτόν
[1, 15]	ὦ Κέβης, ἦ δ´ ὅς,	ἐν	ᾗ εἰσι πάμπαν ἀγαθοὶ ἄνδρες.
[1, 7]	δικαιοσύνῃ αὕτη ἦν ἐν Χριστῷ,	ἐν	ᾗ μακάριοι πάντες οἱ εἰσελθόντες
[1, 21]	φέρεται μάντις καὶ Ἴαμος ἄλλος	ἐν	Ἤλιδι, ἀφ´ οὗ οἱ Ἰαμίδαι,
[1, 19]	αὐτοῦ ἑαυτοὺς γινώσκοντες κἀκ τοῦ	ἐν	ἡμῖν θείου τὸ ποιητικὸν αἴτιον
[1, 1]	δὲ ἐνυπάρχον ἀνακινοῦσα. πολλοὶ γὰρ	ἐν	ἡμῖν» κατὰ τὸν θεῖον ἀπόστολον
[1, 4]	προκοπήν. ἀντέθηκεν οὖν αὐτῇ τὴν	ἐν	θεοσεβείᾳ αἴσθησιν, τὴν γνῶσιν αἰνισσόμενος
[1, 27]	καὶ ἐπαναπαύῃ νόμῳ καὶ καυχᾶσαι	ἐν	θεῷ καὶ γιγνώσκεις τὸ θέλημα
[1, 21]	Τειρεσίας τε αὖ καὶ Μαντὼ	ἐν	Θήβαις, ὥς φησιν Εὐριπίδης, Ἕλενος
[1, 9]	δὲ ἐν γεωργίᾳ {οὕτω} καὶ	ἐν	ἰατρικῇ χρηστομαθὴς ἐκεῖνος ὁ ποικιλωτέρων
[1, 16]	εἰς δώδεκα μῆνας διεῖλον καὶ	ἐν	ἱεροῖς μίσγεσθαι γυναιξὶν ἐκώλυσαν μηδ´
[1, 21]	καὶ ἐπικοσμῆσαι τὸν νεὼν τὸν	ἐν	Ἱεροσολύμοις. Συνάγονται οὖν καὶ τῶν
[1, 21]	ἡγούμενος πληρουμένων τῶν ἑπτὰ ἑβδομάδων	ἐν	Ἱερουσαλήμ, καὶ ἐν ταῖς ἑξήκοντα
[1, 13]	οἳ δὴ ἐγένοντο ἔμπροσθέν μου	ἐν	Ἱερουσαλήμ· καὶ ἡ καρδία μου
[1, 21]	καὶ Λαοκόων καὶ Οἰνώνη Κεβρῆνος	ἐν	Ἰλίῳ· Κρῆνος γὰρ εἷς τῶν
[1, 21]	Θεοκλύμενον ἐν Κεφαλληνίᾳ ἢ Τελμησσὸν	ἐν	Καρίᾳ ἢ Γαλεὸν ἐν Σικελίᾳ;
[1, 21]	τῷ ἡγουμένῳ τῷ ἐρχομένῳ· ἐκκοπήσονται	ἐν	κατακλυσμῷ· καὶ ἕως τέλους πολέμου
[1, 21]	ἁλώσεως πρεσβύτερον φερόμενον ἢ Θεοκλύμενον	ἐν	Κεφαλληνίᾳ ἢ Τελμησσὸν ἐν Καρίᾳ
[1, 21]	Παμφυλίᾳ καὶ Κιλικίᾳ, Ἀμφίλοχος Ἀμφιαράου	ἐν	Κιλικίᾳ, Ἀλκμέων ἐν Ἀκαρνᾶσιν, Ἄνιος
[1, 16]	εἰ τύχοι, γένη φωνῶν εἰσιν	ἐν	κόσμῳ, καὶ οὐδὲν ἄφωνον· ἐὰν
[1, 21]	φωνῇ λεγομένας. καὶ Πλάτων δὲ	ἐν	Κρατύλῳ τὸ πῦρ ἑρμηνεῦσαι βουλόμενος
[1, 21]	εἶτα Τελχῖνος, καὶ ἡ Κρητὸς	ἐν	Κρήτῃ. Ἀκουσίλαος γὰρ Φορωνέα πρῶτον
[1, 16]	Ἰδαίων δάκτυλοι πρῶτοι σίδηρον εὗρον	ἐν	Κύπρῳ, Δέλας δὲ ἄλλος Ἰδαῖος
[1, 21]	εἴκοσι ἑπτά· καὶ ἐπὶ τὴν	ἐν	Λεύκτροις μάχην ἔτη τριάκοντα τέσσαρα·
[1, 6]	θέσπιον, αὐδήεντα· εὔπορον μὲν γὰρ	ἐν	λόγοις τὸν πολυφράδμονα λέγει, δεινὸν
[1, 11]	σοφοὺς ἐπιρραπίζων γράφει. οὐ γὰρ	ἐν	λόγῳ ἡ βασιλεία τοῦ θεοῦ,
[1, 1]	καὶ μετάγοντες εἰς εἰρήνην τὴν	ἐν	λόγῳ καὶ βίῳ τῷ κατὰ
[1, 1]	ὑπομνημάτων λαλῶν· οὔτε γάρ ποτε	ἐν	λόγῳ κολακείας ἐγενήθημεν, καθὼς οἴδατε,
[1, 17]	λῃσταί. πάντες μὲν οὖν οἱ	ἐν	λόγῳ, οὗτοι δὴ οἱ πρὸ
[1, 24]	τῶν Ἀθηναίων στρατηγὸς ὁ τῇ	ἐν	Μαραθῶνι μάχῃ νικήσας τοὺς Πέρσας
[1, 21]	Πολύιδός τε ἐν Ἄργει καὶ	ἐν	Μεγάροις, οὗ μέμνηται ἡ τραγῳδία.
[1, 18]	ἔμπαλιν γὰρ καίτοι σοφοὶ ὄντες	ἐν	μείζονι αἰτίᾳ γεγόνασι μὴ πιστεύσαντες
[1, 24]	ἄλλην φύσιν τε καὶ ὕλην.	ἐν	μέν γε ὅπλοις καὶ τοῖς
[1, 22]	τῶν θείων βίβλων. ἑκάστου δὲ	ἐν	μέρει κατ´ ἰδίαν ἑκάστην ἑρμηνεύσαντος
[1, 1]	Χριστοῦ ἀπόστολοι· ἀλλ´ ἐγενήθημεν ἤπιοι	ἐν	μέσῳ ὑμῶν, ὡς ἂν τροφὸς
[1, 14]	Πυθαγόρας ἐμαθήτευσεν. ἀλλ´ ἡ μὲν	ἐν	Μεταποντίῳ τῆς Ἰταλίας ἡ κατὰ
[1, 20]	ἐν γεωμετρίᾳ μὲν γεωμετρίας ἀλήθεια,	ἐν	μουσικῇ δὲ μουσικῆς, κἀν φιλοσοφίᾳ
[1, 5]	καὶ κατεγήρασαν» οἳ μὲν αὐτῶν	ἐν	μουσικῇ, οἳ δὲ ἐν γεωμετρίᾳ,
[1, 19]	καὶ ὑποθέσεις ἐχούσῃ φιλοσοφία, οὐδ´	ἐν	μουσικῇ, στοχαστικῇ γε οὔσῃ, οὐδ´
[1, 12]	τοῦ λόγου, ἐπικρυπτέον οὖν τὴν	ἐν	μυστηρίῳ λαλουμένην σοφίαν» ἣν ἐδίδαξεν
[1, 27]	κατὰ νόμον μὴ πολιτευόμενοι ὡς	ἐν	νόμῳ ἀλαζονεύωνται βιοῦντες· μακάριος δὲ
[1, 1]	αὐξήσαντας τὸ ἀργύριον αὐτοῦ, τοὺς	ἐν	ὀλίγῳ πιστούς» ἀποδεξάμενος καὶ ἐπαγγειλάμενος
[1, 28]	ἐγνωκέναι τὸ μυστήριον, καθὼς προέγραψα	ἐν	ὀλίγῳ, πρὸς ὃ δύνασθε ἀναγινώσκοντες
[1, 7]	καὶ κατευθύνοντες τὴν πορείαν αὐτῶν	ἐν	ὁσιότητι» γνωστικῇ. αὐτίκα ὁ Κλήμης
[1, 4]	τῷ βασιλεῖ, ἀλλ´ ἔστι θεὸς	ἐν	οὐρανῷ ἀποκαλύπτων. καὶ δὴ τοὺς
[1, 23]	ἔσχεν δὲ καὶ τρίτον ὄνομα	ἐν	οὐρανῷ μετὰ τὴν ἀνάληψιν, ὥς
[1, 3]	σεμνότητος ἀξίαν ἀλήθειαν, τὸ βάρβαρον	ἐν	παιδιᾷ τιθέμενοι, οἳ δέ τινες
[1, 1]	τῆς τῶν Ἀσσυρίων, ὃ δὲ	ἐν	Παλαιστίνῃ Ἑβραῖος ἀνέκαθεν· ὑστάτῳ δὲ
[1, 21]	Μόψος ὁ Ἀπόλλωνος καὶ Μαντοῦς	ἐν	Παμφυλίᾳ καὶ Κιλικίᾳ, Ἀμφίλοχος Ἀμφιαράου
[1, 27]	δὲ ζητοῦντες τὸν κύριον συνήσουσιν	ἐν	παντὶ ἀγαθῷ. δεῖ δὴ τὴν
[1, 6]	ῥηϊδίως φωνέοντα πᾶν ἔπος καὶ	ἐν	παντὶ δήμῳ. χρὴ δὲ καιροῦ
[1, 4]	σοφίας καὶ συνέσεως καὶ ἐπιστήμης	ἐν	παντὶ ἔργῳ, διανοεῖσθαι καὶ ἀρχιτεκτονῆσαι.
[1, 1]	πτεροῦνται. θαυμασιώτατα τοίνυν ὁ ἀπόστολος	ἐν	παντὶ» φησὶ συνιστάντες ἑαυτοὺς ὡς
[1, 1]	διὰ τοῦτο» φησὶν ὁ κύριος,	ἐν	παραβολαῖς αὐτοῖς λαλῶ, ὅτι βλέποντες
[1, 12]	δὲ πᾶσιν ἀνέδην ἐκδιδόναι τὰ	ἐν	παραβολαῖς εἰρημένα πρὸς αὐτοὺς παραγγέλλων.
[1, 1]	γράφει πάντα ἄνθρωπον καὶ διδάσκοντες	ἐν	πάσῃ σοφίᾳ, ἵνα παραστήσωμεν πάντα
[1, 9]	εἶδεν ἄστεα» καὶ ἰατρὸν τὸν	ἐν	πείρᾳ πολλῶν γεγενημένον· ᾗ τινες
[1, 21]	ἥν φασιν ἔτους κηʹ Αὐγούστου	ἐν	πέμπτῃ Παχὼν καὶ εἰκάδι. Οἱ
[1, 6]	ἐντίθησιν ἡ διδασκαλία. ἀλλ´ ὡς	ἐν	πενίᾳ βίου ὀρθῶς ἔστι βιοῦν,
[1, 6]	ἔστι βιοῦν, οὕτω δὲ καὶ	ἐν	περιουσίᾳ ἔξεστιν, καὶ ῥᾷον ἅμα
[1, 11]	λέγω, ἵνα μηδεὶς ὑμᾶς παραλογίζηται	ἐν	πιθανολογίᾳ» μηδὲ ὑπεισέρχηται ὁ συλαγωγῶν»
[1, 11]	ἵνα μή τις ὑμᾶς παραλογίζηται	ἐν	πιθανολογίᾳ, φησὶν ὁ ἀπόστολος, διακρίνειν
[1, 13]	τοῦτό ἐστι προαίρεσις πνεύματος, ὅτι	ἐν	πλήθει σοφίας πλῆθος γνώσεως. ὁ
[1, 23]	ἐμηχανήσατο βασιλεὺς Φαραώ, τοὺς μὲν	ἐν	πλινθεύμασιν οἰκοδομίαις τε βαρέσιν αἰκίζων
[1, 21]	ἡγεῖται ἐκ φυλῆς Δάν, νικήσας	ἐν	πολέμῳ τοὺς ἀλλοφύλους. οὗτος ἦρξεν
[1, 23]	τῇ καταδουλώσει. εἴτ´ οὖν ὡς	ἐν	πολέμῳ φαίη τις τοῦτο γεγονέναι,
[1, 1]	ἐπιστραφήσονται. καὶ δὴ συνελόντι φάναι	(ἐν	πολλοῖς γὰρ τοῖς μαργαρίταις τοῖς
[1, 19]	τὰ νῦν τὸν λόγον, καίτοι	ἐν	πολλοῖς τὰ εἰκότα ἐπιχειρεῖ καὶ
[1, 24]	νύκτωρ τοὺς Ἑβραίους δι´ ἀβάτου,	ἐν	πόνοις καὶ ὁδοιπορίαις εἴς τε
[1, 21]	Μέμφιν οἰκίζει, ὥς φησιν Ἀρίστιππος	ἐν	πρώτῃ Ἀρκαδικῶν. τοῦτον δὲ Ἀριστέας
[1, 10]	ἐξήνεγκεν ἡ γραφή, μὴ πολὺς	ἐν	ῥήμασι γίνου» λέγουσα· ἡ μὲν
[1, 5]	ἐν γραμματικῇ, οἱ πλεῖστοι δὲ	ἐν	ῥητορικῇ. Ἀλλ´ ὡς τὰ ἐγκύκλια
[1, 21]	τὸν ἀγῶνα, ὃν ἔθηκε Δομετιανὸς	ἐν	Ῥώμῃ, ἔτη ἑκατὸν δεκατέσσαρα, ἀπὸ
[1, 21]	καὶ τὴν Ἰταλήν, ἣ τὸ	ἐν	Ῥώμῃ Κάρμαλον ᾤκησεν, ἧς υἱὸς
[1, 21]	ἧς υἱὸς Εὔανδρος ὁ τὸ	ἐν	Ῥώμῃ τοῦ Πανὸς ἱερὸν τὸ
[1, 21]	τοῦ χρόνου τούτου ἄχρι τῶν	ἐν	Ῥώμῃ ὑπάτων Γναίου Δομετίου καὶ
[1, 21]	ἐπὶ τούτου μερισθείσης τῆς βασιλείας	ἐν	Σαμαρείᾳ βασιλεύει Ἱεροβοὰμ ἐκ φυλῆς
[1, 21]	βασιλεὺς τῶν Ἀσσυρίων μετῴκισε τοὺς	ἐν	Σαμαρείᾳ εἰς Μήδους καὶ Βαβυλῶνα.
[1, 21]	τοῦ Σαφάτ. ἐπὶ τούτου οἱ	ἐν	Σαμαρείᾳ κόπρον ἔφαγον περιστερῖ καὶ
[1, 21]	Τελμησσὸν ἐν Καρίᾳ ἢ Γαλεὸν	ἐν	Σικελίᾳ; εἶεν δ´ ἂν καὶ
[1, 21]	ἐπὶ Ὠγύγου κατακλυσμὸς καὶ ἡ	ἐν	Σικυῶνι βασιλεία, πρώτου μὲν Αἰγιαλέως,
[1, 27]	ὁδηγὸν εἶναι τυφλῶν, φῶς τῶν	ἐν	σκότει, παιδευτὴν ἀφρόνων, διδάσκαλον νηπίων,
[1, 11]	ἡ πίστις ἡμῶν μὴ ᾖ	ἐν	σοφίᾳ ἀνθρώπων, ἀλλ´ ἐν δυνάμει
[1, 6]	πῃ πεπνυμένην ἀείδωσιν, οὐ τιθέμενοι	ἐν	σοφίῃ γνώμην, αἰτίην ἔχουσι μωρίης.
[1, 1]	μυστήρια μυστικῶς παραδίδοται, ἵνα ᾖ	ἐν	στόματι λαλοῦντος καὶ ᾧ λαλεῖται,
[1, 14]	αὐτῶν ἑπομένως λεκτέοι. ἵνα δὴ	ἐν	συγκρίσει ἀποδείξωμεν πολλαῖς γενεαῖς πρεσβυτέραν
[1, 12]	ἐκφέρουσιν ἐκ στόματος, ἃ διαλογίζονται	ἐν	συνεδρίῳ. ἀλλ´ ὃ ἀκούετε εἰς
[1, 14]	ἦρξε φιλοσοφίας, Θαλῆν δὲ Εὔδημος	ἐν	ταῖς Ἀστρολογικαῖς ἱστορίαις τὴν γενομένην
[1, 21]	ἑπτὰ ἑβδομάδων ἐν Ἱερουσαλήμ, καὶ	ἐν	ταῖς ἑξήκοντα δύο ἑβδομάσιν ἡσύχασεν
[1, 29]	διὰ τοὺς διψύχους, τοὺς διαλογιζομένους	ἐν	ταῖς καρδίαις αὐτῶν, εἰ ἄρα
[1, 27]	τὸν νόμον. σύντριμμα καὶ ταλαιπωρία	ἐν	ταῖς ὁδοῖς αὐτῶν, καὶ ὁδὸν
[1, 23]	Χαλδαίων παρά τε Αἰγυπτίων, ὅθεν	ἐν	ταῖς Πράξεσι πᾶσαν σοφίαν Αἰγυπτίων
[1, 19]	ἔξεστι κἀντεῦθεν σκοπεῖν. ὁ Παῦλος	ἐν	ταῖς Πράξεσι τῶν ἀποστόλων ἀναγράφεται
[1, 23]	Αἰγύπτιον, ὥσπερ ἀμέλει ὕστερον Πέτρος	ἐν	ταῖς Πράξεσι φέρεται τοὺς νοσφισαμένους
[1, 11]	τὴν Ἐπικούρειον, ἧς καὶ μέμνηται	ἐν	ταῖς Πράξεσιν τῶν ἀποστόλων ὁ
[1, 4]	ὁ μυρεψικός, ὄψεως ὁ τῶν	ἐν	ταῖς σφραγῖσιν ἐντυπωμάτων τορευτικός. οἱ
[1, 8]	παγκάλως οὖν ὁ τραγικὸς Εὐριπίδης	ἐν	ταῖς Φοινίσσαις λέγει· ὁ δὲ
[1, 21]	Ἰουδαίους ἐστράτευσεν, ὥς φησι Βήρωσσος	ἐν	ταῖς Χαλδαϊκαῖς ἱστορίαις. Ἰόβας δὲ
[1, 5]	κοσμικῆς φιλοσοφίας, ἰδοὺ ἡ παιδίσκη	ἐν	ταῖς χερσί σου, χρῶ αὐτῇ
[1, 29]	αἰεὶ παῖδές ἐστε, οὐδ´ ἡντινοῦν	ἐν	ταῖς ψυχαῖς ἔχοντες δι´ ἀρχαίαν
[1, 21]	τῷ τοῦ πατρὸς αὐτοῦ πνεύματι	ἐν	ταύταις ταῖς ἑξήκοντα δύο ἑβδομάσι,
[1, 21]	ἀναγράφουσι, καθάπερ ὁ Σάμιος Πυθοκλῆς	ἐν	τετάρτῳ Ἰταλικῶν Γάιον Ἰούλιον Νέπωτα.
[1, 21]	Λακεδαιμονίων ἡλικίαν γεγονέναι· Διευχίδας γὰρ	ἐν	τετάρτῳ Μεγαρικῶν περὶ τὸ διακοσιοστὸν
[1, 21]	ἥμισυ κατέσχεν Νέρων βασιλεύων καὶ	ἐν	τῇ ἁγίᾳ πόλει Ἱερουσαλὴμ ἔστησεν
[1, 21]	Ἱερουσαλὴμ καὶ τὸν νεὼν ἐπισκευάζει.	ἐν	τῇ αἰχμαλωσίᾳ ταύτῃ γίνεται Ἐσθὴρ
[1, 17]	ἀνθρωποκτόνος ἦν ἀπ´ ἀρχῆς, καὶ	ἐν	τῇ ἀληθείᾳ οὐχ ἕστηκεν, ὅτι
[1, 21]	τοὺς περὶ Ἰάσονα ἀριστεῖς τοὺς	ἐν	τῇ Ἀργοῖ πλεύσαντας συνάγεται ἔτη
[1, 25]	μὲν Νόμοις τὸν φιλόσοφον τὸν	ἐν	τῇ Ἐπινομίδι συνέταξεν, τὸν τὴν
[1, 21]	φησιν ἐν τῷ Περὶ τῶν	ἐν	τῇ Ἰουδαίᾳ βασιλέων τὴν Ἰούδα
[1, 23]	δὲ ἐν τῷ περὶ τῶν	ἐν	τῇ Ἰουδαίᾳ βασιλέων τὸν Μωυσῆ
[1, 11]	καὶ μὴ καυχάσθω ὁ ἰσχυρὸς	ἐν	τῇ ἰσχύι αὐτοῦ, καὶ μὴ
[1, 27]	δικαιώματα καὶ τὰ κρίματα αὐτοῦ	ἐν	τῇ καρδίᾳ σου ὅσα ἐγὼ
[1, 27]	ἐντέλλομαί σοι σήμερον, καὶ γνώσῃ	ἐν	τῇ καρδίᾳ σου ὅτι ὡς
[1, 21]	τὸν ἐμπεπτωκότα. φασὶ δὲ καὶ	ἐν	τῇ Λιβύῃ σκορπίον, ἐὰν μὴ
[1, 26]	τῷ Περὶ μέθης καὶ Ἀριστοτέλης	ἐν	τῇ Λοκρῶν πολιτείᾳ Ζάλευκον τὸν
[1, 21]	καθὼς εἶπεν ὁ προφήτης. καὶ	ἐν	τῇ μιᾷ ἑβδομάδι, ἧς ἑβδομάδος
[1, 21]	Δημητρίῳ. ἔτι δὲ καὶ Εὐπόλεμος	ἐν	τῇ ὁμοίᾳ πραγματείᾳ τὰ πάντα
[1, 3]	λόγος, ὁ δρασσόμενος τοὺς σοφοὺς	ἐν	τῇ πανουργίᾳ αὐτῶν· κύριος γὰρ
[1, 6]	δυνατόν φαμεν, οὕτως συνιέναι τὰ	ἐν	τῇ πίστει λεγόμενα οὐχ οἷόν
[1, 11]	ἐποικοδομούμενοι ἐν αὐτῷ καὶ βεβαιούμενοι	ἐν	τῇ πίστει, πειθὼ δὲ ἡ
[1, 7]	ὁσιότητι» γνωστικῇ. αὐτίκα ὁ Κλήμης	ἐν	τῇ πρὸς Κορινθίους ἐπιστολῇ κατὰ
[1, 14]	οὗ μέμνηται ὁ ἀπόστολος Παῦλος	ἐν	τῇ πρὸς Τίτον ἐπιστολῇ, λέγων
[1, 14]	συνᾴδει δὲ αὐτῷ καὶ Ἡρόδοτος	ἐν	τῇ πρώτῃ. εἰσὶ δὲ οἱ
[1, 15]	δὲ ψυχὴν αὐτῆς εἶναι τὸ	ἐν	τῇ σελήνῃ φαινόμενον πρόσωπον οἴεται.
[1, 11]	γέγραπται· μὴ καυχάσθω ὁ σοφὸς	ἐν	τῇ σοφίᾳ αὐτοῦ, καὶ μὴ
[1, 18]	τῆς καρδίας αὐτῶν» ἐρεῖ. ἐπειδὴ	ἐν	τῇ σοφίᾳ τοῦ θεοῦ» τουτέστι
[1, 15]	ὑπὸ τῶν Βραχμάνων, τὰ δὲ	ἐν	τῇ Συρίᾳ ὑπὸ τῶν καλουμένων
[1, 21]	φέρει. ναὶ μὴν Θεόπομπος μὲν	ἐν	τῇ τεσσαρακοστῇ τρίτῃ τῶν Φιλιππικῶν
[1, 21]	ὁ γραμματικός, ὁ Πλειστονίκης ἐπικληθείς,	ἐν	τῇ τετάρτῃ τῶν Αἰγυπτιακῶν ἱστοριῶν,
[1, 21]	Ἀργεῖος, Ἀγίας δὲ καὶ Δερκύλος	ἐν	τῇ τρίτῃ μηνὸς πανήμου ὀγδόῃ
[1, 15]	ὁ Σελεύκῳ τῷ Νικάτορι συμβεβιωκὼς	ἐν	τῇ τρίτῃ τῶν Ἰνδικῶν ὧδε
[1, 21]	τοῦ ψόφου, ὥς φησιν Ἀριστοτέλης	ἐν	τῇ Φωκέων πολιτείᾳ. ἀλλὰ καὶ
[1, 23]	διηγησάμενος καὶ τὴν ταφὴν τὴν	ἐν	τῇ ψάμμῳ τοῦ Αἰγυπτίου, ἐπὶ
[1, 21]	θνητῶν ἀνθρώπων« ἐντεῦθεν ὁ Πλάτων	ἐν	Τιμαίῳ κατακολουθήσας Ἀκουσιλάῳ γράφει· καί
[1, 6]	εἰς τὸ γεννᾶν, ὥσπερ καὶ	ἐν	τοῖς ἄλλοις ζῴοις. διὸ καί
[1, 21]	ὡς μαρτυρεῖ ὁ Ῥόδιος Ἀπολλώνιος	ἐν	τοῖς Ἀργοναυτικοῖς. ἀπὸ δὲ τῆς
[1, 21]	τῆς Ἰωνικῆς ἀποικίας· Ἀρίσταρχος δὲ	ἐν	τοῖς Ἀρχιλοχείοις ὑπομνήμασι κατὰ τὴν
[1, 3]	σοφιστὰς παρωνύμως κεκλήκασι. Κρατῖνος γοῦν	ἐν	τοῖς Ἀρχιλόχοις ποιητὰς καταλέξας ἔφη·
[1, 21]	συλλογισμούς, Ἀγγαῖος, Ζαχαρίας καὶ ὁ	ἐν	τοῖς δώδεκα Ἄγγελος. γίνονται δὲ
[1, 21]	ἔτη δύο, μεθ´ ὃν ὁ	ἐν	τοῖς δώδεκα Ἄγγελος. μετὰ δὲ
[1, 1]	θεός, καὶ πνεῦμα εὐθὲς ἐγκαίνισον	ἐν	τοῖς ἐγκάτοις μου. μὴ ἀπορρίψῃς
[1, 21]	αὖ ὁπόσοις ἔτεσι Μωυσῆς προτερεῖ,	ἐν	τοῖς ἔμπροσθεν ἡμῖν δεδήλωται. Ἀλέξανδρος
[1, 15]	θυγατέρα τῆς Ποσειδῶνος. Σαραπίων δὲ	ἐν	τοῖς ἔπεσι μηδὲ ἀποθανοῦσαν λῆξαι
[1, 26]	οἱ δὲ ἀπιστοῦντες ἥκιστά τε	ἐν	τοῖς ἔργοις εἶναι βεβουλημένοι, εἴπερ
[1, 21]	καὶ πρὸ τοῦ παιδὸς προφητεύειν	ἐν	τοῖς εὐαγγελίοις λέγεται. Ἄνωθεν οὖν
[1, 19]	αὐτοὺς ἄφεσιν ἁμαρτιῶν καὶ κλῆρον	ἐν	τοῖς ἡγιασμένοις πίστει τῇ εἰς
[1, 23]	τὴν διὰ συμβόλων φιλοσοφίαν, ἣν	ἐν	τοῖς ἱερογλυφικοῖς γράμμασιν ἐπιδείκνυνται. τὴν
[1, 21]	μὲν προήχθημεν εἰπεῖν, ὅτι μάλιστα	ἐν	τοῖς πάνυ παλαιοῖς τοὺς τοῦ
[1, 16]	ἀλλὰ καὶ Στράτων ὁ Περιπατητικὸς	ἐν	τοῖς Περὶ εὑρημάτων ταῦτα ἱστόρησαν.
[1, 21]	ἀνενεγκεῖν τινα ἱστορεῖ. Ἐπιγένης δὲ	ἐν	τοῖς Περὶ τῆς εἰς Ὀρφέα
[1, 14]	Ἑλλήνων ἐπαοιδός, ὁ Τίμων φησὶν	ἐν	τοῖς Σίλλοις διὰ τὸ ἀποκεκλικέναι
[1, 21]	Σαμίου. Ἴων δὲ ὁ Χῖος	ἐν	τοῖς Τριαγμοῖς καὶ Πυθαγόραν εἰς
[1, 19]	ἀληθείας, ὡς φαντασία καθορᾷ τὰ	ἐν	τοῖς ὕδασιν ὁρώμενα καὶ τὰ
[1, 21]	Μένανδρος ὁ Περγαμηνὸς καὶ Λαῖτος	ἐν	τοῖς Φοινικικοῖς. μετὰ δὲ Σολομῶνα
[1, 21]	ἔτει ἐκθεοῦται, ὥς φησιν Ἀπολλόδωρος	ἐν	τοῖς Χρονικοῖς. ἀπὸ δὲ Διονύσου
[1, 21]	ἔτι νέον ὄντα. Εὐθυμένης δὲ	ἐν	τοῖς Χρονικοῖς συνακμάσαντα Ἡσιόδῳ ἐπὶ
[1, 21]	τὸν Ἀργεῖον γενόμενος Ἴναχον, ὡς	ἐν	τοῖς Χρόνοις ἀνέγραψεν ὁ Μενδήσιος
[1, 21]	λέγω, ὡς Διονύσιος ὁ Ἁλικαρνασσεὺς	ἐν	τοῖς Χρόνοις διδάσκει. τούτων δὲ
[1, 20]	φρόνησιν, ἐν τούτοις δὲ σωφροσύνην,	ἐν	τούτοις δὲ ἀνδρείαν ἢ δικαιοσύνην.
[1, 20]	τοῖς πράγμασιν ἐγγενομένην λέγεσθαι φρόνησιν,	ἐν	τούτοις δὲ σωφροσύνην, ἐν τούτοις
[1, 8]	ἀντιλογικῆς ἕνεκεν δυνάμεως· οὐδαμοῦ δ´	ἐν	τούτοις ἡ ἀλήθεια. εἰκότως τοίνυν
[1, 6]	ὑποτρέχουσιν ἡμῖν ὑποπίπτειν οὐκ ἐᾷ.	ἐν	τούτοις οὖν τοῖς μαθήμασιν ἐκκαθαίρεταί
[1, 11]	δικαιοσύνην ἐπὶ τῆς γῆς, ὅτι	ἐν	τούτοις τὸ θέλημά μου, λέγει
[1, 11]	τῷ πλούτῳ αὐτοῦ, ἀλλ´ ἢ	ἐν	τούτῳ καυχάσθω ὁ καυχώμενος, συνιέναι
[1, 21]	δὲ τῶν Αἰγυπτίων βασιλέων πράξεις	ἐν	τρισὶν ὅλαις ἐκθέμενος βίβλοις κατὰ
[1, 21]	σέβουσιν, Νυμφόδωρος δὲ ὁ Ἀμφιπολίτης	ἐν	τρίτῳ Νομίμων Ἀσίας τὸν Ἆπιν
[1, 7]	ἀναιδεστέρων δένδρων, καὶ τὰ φυόμενα	ἐν	τύπῳ προκύπτει τῶν ἀληθῶν, ὅτι
[1, 6]	σοφώτερος» ὃς πολλὴν καὶ παντοδαπὴν	ἐν	τῷ ἀμήτῳ παρατίθεται πρὸς τὴν
[1, 24]	πείθοντας ἢ βιαζομένους ἢ ἀδικοῦντας	ἐν	τῷ ἀμύνασθαι ἢ τὰ δίκαια
[1, 21]	τὸν Ζαχαρίου υἱόν. καὶ πάλιν	ἐν	τῷ αὐτῷ· ἦν δὲ Ἰησοῦς
[1, 21]	μηρίνθου ἀπορραγείσης ἀποδράσει, οὐκέτ´ ἂν	ἐν	τῷ αὐτῷ τόπῳ τοῦ αὐτοῦ
[1, 19]	γε τὸ δυνατὸν οὐδὲν ἀπέλιπον	ἐν	τῷ βίῳ, ἀλλὰ παντὶ τρόπῳ
[1, 13]	κατόψεται, τὴν ἀλήθειαν. γέγραπται γοῦν	ἐν	τῷ Ἐκκλησιαστῇ· καὶ προσέθηκα σοφίαν
[1, 23]	ὕδατι προσαγορεύουσι. δῆλον οὖν ὡς	ἐν	τῷ ἔμπροσθεν χρόνῳ περιτμηθέντι τῷ
[1, 23]	ὁ τῶν Ἰουδαϊκῶν τραγῳδιῶν ποιητὴς	ἐν	τῷ ἐπιγραφομένῳ δράματι Ἐξαγωγή« γράφων
[1, 21]	τοῦτο φανερόν ἐστι· καὶ γὰρ	ἐν	τῷ Ἔσδρᾳ γέγραπται, καὶ οὕτως
[1, 21]	ὅτι δὲ τοῦτ´ ἀληθές ἐστιν,	ἐν	τῷ εὐαγγελίῳ τῷ κατὰ Λουκᾶν
[1, 21]	Ἱερουσαλὴμ ἔστησεν τὸ βδέλυγμα, καὶ	ἐν	τῷ ἡμίσει τῆς ἑβδομάδος« ἀνῃρέθη
[1, 21]	μάλιστα· ἔστι γάρ μοι« φησὶν	ἐν	τῷ Θεάγει, ἐκ παιδὸς ἀρξάμενον
[1, 11]	προανέχων διανοίᾳ. εὖ γάρ τοι	ἐν	τῷ Ἱερεμίᾳ γέγραπται· μὴ καυχάσθω
[1, 21]	περιτυχὼν τῷ τοῦ νόμου βιβλίῳ	ἐν	τῷ ἱερῷ ἀποκειμένῳ ἀναγνοὺς ἐτελεύτησεν.
[1, 13]	σχημάτων ἀλλήλων διενήνοχεν. ἀτὰρ καὶ	ἐν	τῷ κόσμῳ παντὶ τὰ μέρη
[1, 21]	τὰ κῶλα τῶν εἰδώλων, καθὼς	ἐν	τῷ Λευιτικῷ γέγραπται. ἐπὶ τούτου
[1, 21]	ἐξ οὗ ἀπὸ Σαμουήλ, μήτε	ἐν	τῷ μεταξὺ χρόνῳ τελεσθέν. τότε
[1, 28]	ἀναγινώσκοντες νοῆσαι τὴν σύνεσίν μου	ἐν	τῷ μυστηρίῳ τοῦ Χριστοῦ. πρὸς
[1, 23]	βασιλικὸν παιδίον, ᾗ φησι Φίλων	ἐν	τῷ Μωυσέως βίῳ, προσεμάνθανε δὲ
[1, 21]	Σαδὼκ δὲ ὁ ἀρχιερεὺς πρῶτος	ἐν	τῷ ναῷ, ὃν ᾠκοδόμησε Σολομών,
[1, 21]	καὶ ταριχευθέντα εἰς σορὸν ἀποτεθεῖσθαι	ἐν	τῷ ναῷ τοῦ τιμωμένου δαίμονος,
[1, 1]	δὲ οὐκ ἐν φωνῇ, ἀλλ´	ἐν	τῷ νοεῖσθαι. δέδωκεν δὲ ὁ
[1, 27]	τῆς γνώσεως καὶ τῆς ἀληθείας	ἐν	τῷ νόμῳ. ταῦτα γὰρ δύνασθαι
[1, 25]	μὲν κυρίως αἰνίττεται τὸν δημιουργὸν	ἐν	τῷ ὁμωνύμῳ βιβλίῳ τούς τε
[1, 24]	Χριστῷ τῷ βασιλεῖ ἡμῶν, ἵνα	ἐν	τῷ ὀνόματι Ἰησοῦ πᾶν γόνυ
[1, 19]	ποιοῦσιν. καὶ πάλιν· ἐπιμελοῦ τῶν	ἐν	τῷ πεδίῳ χλωρῶν καὶ κερεῖς
[1, 21]	τὸν Ὅμηρον ἱστορεῖ. Εὐφορίων δὲ	ἐν	τῷ περὶ Ἀλευαδῶν κατὰ Γύγην
[1, 6]	γοῦν καὶ Ἀνάξαρχος ὁ Εὐδαιμονικὸς	ἐν	τῷ περὶ βασιλείας γράφει· πολυμαθίη
[1, 14]	τὸ μηδὲν ἄγαν» Στράτων δὲ	ἐν	τῷ περὶ εὑρημάτων Σωδάμῳ τῷ
[1, 14]	πάρα δ´ ἄτα» Κλεομένης μὲν	ἐν	τῷ περὶ Ἡσιόδου Ὁμήρῳ φησὶ
[1, 14]	μὲν Χίλωνος ὑπειλήφασι, Χαμαιλέων δὲ	ἐν	τῷ περὶ θεῶν Θαλοῦ, Ἀριστοτέλης
[1, 21]	Ἀλέξανδρος δὲ ὁ Πολυΐστωρ ἐπικληθεὶς	ἐν	τῷ περὶ Ἰουδαίων συγγράμματι ἀνέγραψέν
[1, 23]	ψευσαμένους λόγῳ ἀποκτείνας. Ἀρτάπανος γοῦν	ἐν	τῷ περὶ Ἰουδαίων συγγράμματι ἱστορεῖ
[1, 26]	Ἔφορος, Χαμαιλέων τε ὁ Ἡρακλεώτης	ἐν	τῷ Περὶ μέθης καὶ Ἀριστοτέλης
[1, 16]	τῶν Τιτανίδων εὑρεῖν. Δίδυμος δ´	ἐν	τῷ περὶ Πυθαγορικῆς φιλοσοφίας Θεανὼ
[1, 15]	αἵρεσιν αὐχοῦσι κεκτῆσθαι. Ἀλέξανδρος δὲ	ἐν	τῷ περὶ Πυθαγορικῶν συμβόλων Ζαράτῳ
[1, 21]	γῆς πλανωμένην) ταύτην δὲ Ἴστρος	ἐν	τῷ περὶ τῆς Αἰγυπτίων ἀποικίας
[1, 23]	Αἰγυπτίων πεπαιδεῦσθαι« φέρεται. Εὐπόλεμος δὲ	ἐν	τῷ περὶ τῶν ἐν τῇ
[1, 21]	εἴκοσι τέσσαρες. Δημήτριος δέ φησιν	ἐν	τῷ Περὶ τῶν ἐν τῇ
[1, 21]	μέμνηται τούτων Ἡρακλείδης ὁ Ποντικὸς	ἐν	τῷ Περὶ χρηστηρίων. ἐῶ δὲ
[1, 7]	τὴν αὐτὴν ἔσχηκε χάριν τοῖς	ἐν	τῷ πίονι φυεῖσιν ἤτοι ξηρανθέντα
[1, 10]	κἂν φυλάξῃς» φησὶν ὁ Πυθαγόρειος	ἐν	τῷ Πλάτωνος Πολιτικῷ, τὸ μὴ
[1, 11]	καὶ μὴ καυχάσθω ὁ πλούσιος	ἐν	τῷ πλούτῳ αὐτοῦ, ἀλλ´ ἢ
[1, 17]	δὴ πρὸς αὐτοὺς τὸ αἴτιον	ἐν	τῷ ποιεῖν καὶ ἐνεργεῖν καὶ
[1, 29]	εἷς ὤν, ὡς καὶ Πλάτων	ἐν	τῷ Πολιτικῷ ἕνα τὸν νομοθέτην
[1, 28]	κατὰ Πλάτωνα διαλεκτική, ὥς φησιν	ἐν	τῷ Πολιτικῷ, τῆς τῶν ὄντων
[1, 21]	οὖν περὶ τούτων ἀκριβῶς Τατιανῷ	ἐν	τῷ Πρὸς Ἕλληνας, εἴρηται δὲ
[1, 21]	τὸν Κυρηναῖον Βάττον, Δωρόθεός τε	ἐν	τῷ πρώτῳ πανδέκτῃ ἀλκυόνος καὶ
[1, 21]	Ὀρφέα Φιλόχορος μάντιν ἱστορεῖ γενέσθαι	ἐν	τῷ πρώτῳ Περὶ μαντικῆς. Θεόπομπος
[1, 21]	Ἕλληνας, εἴρηται δὲ καὶ Κασσιανῷ	ἐν	τῷ πρώτῳ τῶν Ἐξηγητικῶν· ἀπαιτεῖ
[1, 22]	ἀνανεούμενος προεφήτευσε γραφάς. Ἀριστόβουλος δὲ	ἐν	τῷ πρώτῳ τῶν πρὸς τὸν
[1, 14]	φησιν Ἱππόβοτος, ὡς δὲ Ἀριστόξενος	ἐν	τῷ Πυθαγόρου βίῳ καὶ Ἀρίσταρχος
[1, 21]	μεταγενέστερος ὢν Πυθαγόρου μέμνηται αὐτοῦ	ἐν	τῷ συγγράμματι. ὅθεν ἀναμφιλέκτως τῆς
[1, 6]	ἓν κηρίον γεννᾷ. Εἰ δὲ	ἐν	τῷ ταμείῳ εὔχῃ, ὡς ὁ
[1, 19]	εὐχαριστοῦσιν. ἀλλὰ ἀποπήδησον, μὴ χρονίσῃς	ἐν	τῷ τόπῳ αὐτῆς. τόπον τὴν
[1, 21]	τῷ Θαλεῖ, ὥς φησιν Ἄνδρων	ἐν	τῷ Τρίποδι. Ἡράκλειτος γὰρ μεταγενέστερος
[1, 15]	Αἴγυπτον ἀφικέσθαι ὁμολογεῖ· δύνασθαι γοῦν	ἐν	τῷ Φαίδωνί φησι πανταχόθεν τὸν
[1, 15]	μετὰ τελευτήν, τοῦτ´ εἶναι τὸ	ἐν	φήμαις καὶ κληδόσι μαντευόμενον, ἐκ
[1, 21]	Σεμέλη τέκε φαίδιμον υἱόν, μιχθεῖς´	ἐν	φιλότητι, Διώνυσον πολυγηθῆ. Κάδμος μὲν
[1, 1]	ᾧ λαλεῖται, μᾶλλον δὲ οὐκ	ἐν	φωνῇ, ἀλλ´ ἐν τῷ νοεῖσθαι.
[1, 1]	οὖν ἐνδυναμοῦ» καὶ Παῦλος λέγει,	ἐν	χάριτι τῇ ἐν Χριστῷ Ἰησοῦ,
[1, 21]	Σαοὺλ βασιλεύει Δαβὶδ τὸ δεύτερον	ἐν	Χεβρὼν ὁ τοῦ Ἰεσσαὶ ἐκ
[1, 19]	καὶ γῆς ὑπάρχων κύριος οὐκ	ἐν	χειροποιήτοις ναοῖς κατοικεῖ οὐδὲ ὑπὸ
[1, 21]	Χρονικοῖς συνακμάσαντα Ἡσιόδῳ ἐπὶ Ἀκάστου	ἐν	Χίῳ γενέσθαι περὶ τὸ διακοσιοστὸν
[1, 16]	Θηβαῖος νόμους τε πρῶτος ᾖσεν	ἐν	χορῷ καὶ κιθάρᾳ Τιμόθεος ὁ
[1, 24]	τῆς ὁδοῦ. λέγεται δὲ καὶ	ἐν	χρησμῷ τινι· στῦλος Θηβαίοισι Διώνυσος
[1, 5]	τήν τε αὖ προπαιδείαν τῆς	ἐν	Χριστῷ ἀναπαύσεως γυμνάζειν τὸν νοῦν
[1, 1]	ἵνα παραστήσωμεν πάντα ἄνθρωπον τέλειον	ἐν	Χριστῷ. ἁρμόζει δὲ καὶ ἄλλως
[1, 7]	ἡ ἐν δικαιοσύνῃ αὕτη ἦν	ἐν	Χριστῷ, ἐν ᾗ μακάριοι πάντες
[1, 1]	Παῦλος λέγει, ἐν χάριτι τῇ	ἐν	Χριστῷ Ἰησοῦ, καὶ ἃ ἤκουσας
[1, 17]	πρόγνωσιν τῶν αἰώνων ἣν ἐποίησεν	ἐν	Χριστῷ. τῷ θεῷ δὲ οὐδὲν
[1, 21]	καὶ ὁ Βοιώτιος Πίνδαρος γράφει·	ἐν	χρόνῳ δὲ γένετ´ Ἀπόλλων, καὶ
[1, 21]	τύραννον. Σωσίβιος δὲ ὁ Λάκων	ἐν	χρόνων ἀναγραφῇ κατὰ τὸ ὄγδοον
[1, 19]	τὰ σεβάσματα ὑμῶν εὗρον βωμὸν	ἐν	ᾧ ἀνεγέγραπτο· ἀγνώστῳ θεῷ> ὃν

 

UCL |FLTR |Itinera Electronica |Bibliotheca Classica Selecta (BCS) | Responsable académique : Alain Meurant Analyse, design et réalisation informatiques : B. Maroutaeff - J. Schumacher Dernière mise à jour : 7/01/2010