Livre, Chap. |
[1, 29] |
ἐπεὶ
οὐ
δίκη
ἐστὶ
μετ´
|
αὐτῶν· |
ἀνθρώποισι
δ´
ἔδωκε
δίκην,
ἣ |
[1, 24] |
αὐτοὺς
κατακλυσάσης,
ὡς
μηδὲ
λείψανον
|
αὐτῶν |
ἀπολειφθῆναι.
μετὰ
δὲ
ταῦτα
στῦλος |
[1, 21] |
τριακοσίους
ἐκστρατεύσας
καὶ
δώδεκα
μυριάδας
|
αὐτῶν |
ἀπολέσας
ἦρξεν
ἔτη
τεσσαράκοντα,
μεθ´ |
[1, 25] |
τῇ
αὐτῇ
{καὶ}
περὶ
τῶν
|
αὐτῶν. |
ἆρ´
οὐ
τὰ
κατὰ
τὸν |
[1, 21] |
Μωαβιτῶν
ἔτεσιν
ὀκτωκαίδεκα,
ἐπιστρεψάντων
δὲ
|
αὐτῶν |
αὖθις
ἡγήσατο
αὐτῶν
Ἀὼδ
ἔτεσιν |
[1, 21] |
ἐπιστρεψάντων
δὲ
αὐτῶν
αὖθις
ἡγήσατο
|
αὐτῶν |
Ἀὼδ
ἔτεσιν
ὀγδοήκοντα,
ἀνὴρ
ἀμφοτεροδέξιος |
[1, 15] |
φιλοσόφων.
ὡς
δὲ
οἱ
πλεῖστοι
|
αὐτῶν |
βάρβαροι
τὸ
γένος
καὶ
παρὰ |
[1, 2] |
τε
ἀπατῶντες
καὶ
τοὺς
ἐχομένους
|
αὐτῶν
|
γοητεύοντες.
Ἑβραῖοι
μὲν
γὰρ
σημεῖα |
[1, 26] |
τὸν
Μωυσέα
εὕροιμεν,
ὡς
ἐξ
|
αὐτῶν |
δείκνυται
τῶν
γραφῶν,
εὖ
μάλα |
[1, 18] |
πύθῃ
τὴν
αἰτίαν
τῆς
δοξοσοφίας
|
αὐτῶν, |
διὰ
τὴν
πώρωσιν
τῆς
καρδίας |
[1, 29] |
τοὺς
διαλογιζομένους
ἐν
ταῖς
καρδίαις
|
αὐτῶν, |
εἰ
ἄρα
ἔστι
ταῦτα
ἢ |
[1, 5] |
φιλοσοφίας,
καὶ
κατεγήρασαν»
οἳ
μὲν
|
αὐτῶν |
ἐν
μουσικῇ,
οἳ
δὲ
ἐν |
[1, 7] |
εἰσελθόντες
καὶ
κατευθύνοντες
τὴν
πορείαν
|
αὐτῶν |
ἐν
ὁσιότητι»
γνωστικῇ.
αὐτίκα
ὁ |
[1, 14] |
δὲ
τῶν
προκαταρξάντων
τῆς
φιλοσοφίας
|
αὐτῶν |
ἑπομένως
λεκτέοι.
ἵνα
δὴ
ἐν |
[1, 18] |
διὰ
τὴν
πώρωσιν
τῆς
καρδίας
|
αὐτῶν» |
ἐρεῖ.
ἐπειδὴ
ἐν
τῇ
σοφίᾳ |
[1, 8] |
νόσον
ὀνομάζων
τὴν
λογικὴν
τέχνην
|
αὐτῶν, |
ἐφ´
ᾗ
σεμνύνονται
οἷς
φίλη |
[1, 19] |
καὶ
τὰς
ὁροθεσίας
τῆς
κατοικίας
|
αὐτῶν, |
ζητεῖν
τὸ
θεῖον,
εἰ
ἄρα |
[1, 24] |
πυρὸς
ἑπόμενος
(ὡδήγει
γὰρ
ἔμπροσθεν
|
αὐτῶν) |
ἦγε
νύκτωρ
τοὺς
Ἑβραίους
δι´
|
[1, 21] |
ὀκτωκαίδεκα
Ἀμμανίταις
παραδίδοται.
μετανοησάντων
δὲ
|
αὐτῶν |
ἡγεῖται
Ἰεφθαὲ
ὁ
Γαλααδίτης
ἐκ
|
[1, 3] |
ὁ
τοιόσδε
ὄχλος·
οἳ
μὲν
|
αὐτῶν, |
ἡδοναῖς
δεδουλωμένοι,
ἀπιστεῖν
ἐθέλοντες,
γελῶσι |
[1, 14] |
λέγων
οὕτως·
εἶπέν
τις
ἐξ
|
αὐτῶν |
ἴδιος
προφήτης
οὕτως·
Κρῆτες
ἀεὶ |
[1, 27] |
καὶ
ταλαιπωρία
ἐν
ταῖς
ὁδοῖς
|
αὐτῶν, |
καὶ
ὁδὸν
εἰρήνης
οὐκ
ἔγνωσαν, |
[1, 12] |
ἀγαθοῦ
τύχῃ
γεωργοῦ,
ἐκφύσεται
ἕκαστον
|
αὐτῶν |
καὶ
τὸν
πυρὸν
ἀναδείξει.
~(Μιᾶς |
[1, 29] |
ἐχούσης,
ἄμφω
κοινῶς
τοὺς
μύθους
|
αὐτῶν |
καὶ
τοὺς
λόγους
παιδικοὺς
εἶναι |
[1, 3] |
τοὺς
σοφοὺς
ἐν
τῇ
πανουργίᾳ
|
αὐτῶν· |
κύριος
γὰρ
μόνος
γινώσκει
τοὺς |
[1, 11] |
καὶ
οἱ
Στωϊκοί,
ὧν
καὶ
|
αὐτῶν |
μέμνηται,
σῶμα
ὄντα
τὸν
θεὸν |
[1, 15] |
τὸ
γένος,
οἳ
μὲν
Σαρμᾶναι
|
αὐτῶν, |
οἳ
δὲ
Βραχμᾶναι
καλούμενοι.
καὶ |
[1, 16] |
εὑρημάτων
ταῦτα
ἱστόρησαν.
παρεθέμην
δὲ
|
αὐτῶν |
ὀλίγα
εἰς
σύστασιν
τῆς
παρὰ |
[1, 1] |
αὖθις
ἐπανελθὼν
τιθέναι
λόγον
μετ´
|
αὐτῶν. |
ὁπηνίκα
τοὺς
μὲν
αὐξήσαντας
τὸ |
[1, 27] |
ἁμαρτημάτων,
δίκας
ἐπιτιθεὶς
τοῖς
μετρίοις
|
αὐτῶν, |
ὅταν
δέ
τινα
οὕτως
ἔχοντα |
[1, 5] |
συμβάλλεται
πρὸς
φιλοσοφίαν
τὴν
δέσποιναν
|
αὐτῶν, |
οὕτω
καὶ
φιλοσοφία
αὐτὴ
πρὸς |
[1, 29] |
τῶν
Ἑλλήνων
φησὶ
τὴν
οἴησιν
|
αὐτῶν |
παίδων
βραχύ
τι
διαφέρειν
μύθων· |
[1, 21] |
τὸν
Φοινίκης
Τυρίων
τάς
τε
|
αὐτῶν
|
πρὸς
Σολομῶντα,
καθ´
ἃς
δείκνυται |
[1, 21] |
Φυλιστιεὶμ
ἔτη
τεσσαράκοντα.
ἐπιστρεψάντων
δὲ
|
αὐτῶν |
Σαμψὼν
ἡγεῖται
ἐκ
φυλῆς
Δάν, |
[1, 3] |
οἱ
κακοδαίμονες
σοφισταὶ
τῇ
σφῶν
|
αὐτῶν |
στωμυλλόμενοι
τερθρείᾳ,
ἀμφὶ
τὴν
διάκρισιν |
[1, 1] |
Μεγάλης
Ἑλλάδος
(τῆς
κοίλης
θάτερος
|
αὐτῶν |
Συρίας
ἦν,
ὃ
δὲ
ἀπ´
|
[1, 19] |
τὰ
ἔθνη,
ἀνοῖξαι»
φησίν,
ὀφθαλμοὺς
|
αὐτῶν, |
τοῦ
ἐπιστρέψαι
ἀπὸ
σκότους
εἰς |
[1, 21] |
σωτῆρα
λέγουσιν.
ναὶ
μήν
τινες
|
αὐτῶν
|
φασι
Φαρμουθὶ
γεγενῆσθαι
κδʹ
ἢ |
[1, 27] |
φόβος
θεοῦ
ἀπέναντι
τῶν
ὀφθαλμῶν
|
αὐτῶν. |
φάσκοντες
εἶναι
σοφοὶ
ἐμωράνθησαν.
οἴδαμεν |
[1, 10] |
προκόπτουσιν
ἀσεβείας,
καὶ
ὁ
λόγος
|
αὐτῶν |
ὡς
γάγγραινα
νομὴν
ἕξει.
~(Αὕτη |
[1, 29] |
τοὺς
ἀποδεικτικούς,
ὅσον
ἔτι
αἱ
|
αὐτῶν |
ὡς
νέων
φρένες
ἠερέθονται«
λαμπτὴρ |
[1, 1] |
Ἕλλησι
λόγων
προαρδεύομεν
τὸ
γεῶδες
|
αὐτῶν, |
ὡς
παραδέξασθαι
τὸ
καταβαλλόμενον
σπέρμα |