Livre, Chap. |
[1, 21] |
ἱστορεῖ.
Εὐφορίων
δὲ
ἐν
τῷ
|
περὶ |
Ἀλευαδῶν
κατὰ
Γύγην
αὐτὸν
τίθησι |
[1, 5] |
λόγῳ
τὴν
φιλοσοφίαν
ζήτησιν
ἔχειν
|
περὶ |
ἀληθείας
καὶ
τῆς
τῶν
ὄντων |
[1, 7] |
ἢν
μόνον
ἐθελήσωσιν.
ἄλλως
τις
|
περὶ |
ἀληθείας
λέγει,
ἄλλως
ἡ
ἀλήθεια |
[1, 7] |
εὐστοχοῦσι
διὰ
συνέσεως
εἰς
τὸν
|
περὶ |
ἀληθείας
λόγον,
Ἀβραὰμ
δὲ
οὐκ |
[1, 14] |
καὶ
ἐγγύαι
ἐγγυάασθαι·
οἳ
δὲ
|
περὶ |
Ἀριστοτέλη
Χίλωνος
αὐτὸ
νομίζουσι,
Δίδυμος |
[1, 21] |
ταῖς
Χαλδαϊκαῖς
ἱστορίαις.
Ἰόβας
δὲ
|
περὶ |
Ἀσσυρίων
γράφων
ὁμολογεῖ
τὴν
ἱστορίαν |
[1, 17] |
κακὸν
ᾗ
κακόν,
τῇ
δὲ
|
περὶ |
αὐτὸ
ἡδονῇ
συναπαγόμενος,
ἀγαθὸν
ὑπολαβών, |
[1, 15] |
Δημόκριτος»
γράφοντος.
ναὶ
μὴν
καὶ
|
περὶ |
αὑτοῦ
{ᾑ}
σεμνυνόμενός
φησί
που |
[1, 6] |
Ἀνάξαρχος
ὁ
Εὐδαιμονικὸς
ἐν
τῷ
|
περὶ |
βασιλείας
γράφει·
πολυμαθίη
κάρτα
μὲν |
[1, 14] |
ἄγαν»
Στράτων
δὲ
ἐν
τῷ
|
περὶ |
εὑρημάτων
Σωδάμῳ
τῷ
Τεγεάτῃ
προσάπτει |
[1, 8] |
τετύφωται
μηδὲν
ἐπιστάμενος,
ἀλλὰ
νοσῶν
|
περὶ |
ζητήσεις
καὶ
λογομαχίας,
ἐξ
ὧν |
[1, 19] |
πᾶσαν
φιλοσοφίαν
ἀποδεχόμεθα,
ἀλλ´
ἐκείνην
|
περὶ |
ἧς
καὶ
ὁ
παρὰ
Πλάτωνι |
[1, 5] |
ὄντων
φύσεως
(ἀλήθεια
δὲ
αὕτη,
|
περὶ
|
ἧς
ὁ
κύριος
αὐτὸς
εἶπεν |
[1, 14] |
ἄτα»
Κλεομένης
μὲν
ἐν
τῷ
|
περὶ |
Ἡσιόδου
Ὁμήρῳ
φησὶ
προειρῆσθαι
διὰ |
[1, 20] |
βαρβάρῳ
κινηθέντες
φιλοσοφίᾳ,
δυνάμει»
τὸν
|
περὶ |
θεοῦ
διὰ
πίστεως
παρειλήφαμεν
λόγον, |
[1, 17] |
ἴχνος
τι
σοφίας
καὶ
κίνησις
|
περὶ |
θεοῦ.
τάχα
δ´
ἂν
εἶεν |
[1, 14] |
ὑπειλήφασι,
Χαμαιλέων
δὲ
ἐν
τῷ
|
περὶ |
θεῶν
Θαλοῦ,
Ἀριστοτέλης
δὲ
τῆς |
[1, 21] |
Διονύσου
ἐπὶ
Ἡρακλέα
καὶ
τοὺς
|
περὶ |
Ἰάσονα
ἀριστεῖς
τοὺς
ἐν
τῇ |
[1, 21] |
ὁ
Πολυΐστωρ
ἐπικληθεὶς
ἐν
τῷ
|
περὶ |
Ἰουδαίων
συγγράμματι
ἀνέγραψέν
τινας
ἐπιστολὰς |
[1, 23] |
ἀποκτείνας.
Ἀρτάπανος
γοῦν
ἐν
τῷ
|
περὶ |
Ἰουδαίων
συγγράμματι
ἱστορεῖ
κατακλεισθέντα
εἰς |
[1, 24] |
στέμμασι
καὶ
θυσάνοισι
πρώτη
ἐκόσμησεν
|
περὶ |
κίονα
μακρὸν
ἀνάσσης.
ἀλλὰ
καὶ |
[1, 14] |
τὴν
κατὰ
Ἑβραίους
φιλοσοφίαν.
καὶ
|
περὶ |
μὲν
Ξενοφάνους
εἴρηται,
ὃς
τῆς |
[1, 21] |
μαθητευθέντες
οὖν
καταληπτικῶς
ἐπιγνώσονται.
~(Καὶ
|
περὶ |
μὲν
τοῦ
παρ´
Ἑβραίων
τὰ |
[1, 9] |
ἀληθείας.
πῶς
δὲ
οὐκ
ἀναγκαῖον
|
περὶ |
νοητῶν
φιλοσοφοῦντα
διαλαβεῖν
τὸν
ἐπιποθοῦντα |
[1, 21] |
ἔτεσιν
ὕστερον
εἴκοσι
ἑπτὰ
οἱ
|
περὶ |
Ὀρφέα
καὶ
Μουσαῖον
καὶ
Λίνον |
[1, 3] |
οἱ
Ἕλληνες
καὶ
αὐτοὶ
τοὺς
|
περὶ |
ὁτιοῦν
πολυπράγμονας
σοφοὺς
ἅμα
καὶ |
[1, 14] |
γεγόνασι
διαδοχαὶ
ἐπώνυμοι
τῶν
τόπων
|
περὶ |
οὓς
διέτριψαν,
Ἰταλικὴ
μὲν
ἡ |
[1, 24] |
μετὰ
ταῦτα
λεχθήσεται,
ὁπηνίκα
ἂν
|
περὶ |
προφητείας
διαλαμβάνωμεν·
τὸ
τακτικὸν
δὲ |
[1, 16] |
εὑρεῖν.
Δίδυμος
δ´
ἐν
τῷ
|
περὶ |
Πυθαγορικῆς
φιλοσοφίας
Θεανὼ
τὴν
Κροτωνιᾶτιν |
[1, 15] |
κεκτῆσθαι.
Ἀλέξανδρος
δὲ
ἐν
τῷ
|
περὶ |
Πυθαγορικῶν
συμβόλων
Ζαράτῳ
τῷ
Ἀσσυρίῳ |
[1, 15] |
φαινόμενον
πρόσωπον
οἴεται.
Τάδε
μὲν
|
περὶ |
Σιβύλλης·
Νουμᾶς
δὲ
ὁ
Ῥωμαίων |
[1, 27] |
ἐκλιπέτωσάν
σε,
ἄφαψαι
δὲ
αὐτὰς
|
περὶ |
σῷ
τραχήλῳ.
ὁμοίως
δὲ
τῷ |
[1, 14] |
ἐκφέρεται
τὸ
αὐτὸ
ἀπόφθεγμα)
οἱ
|
περὶ |
Σωτάδαν
τὸν
Βυζάντιον
Βίαντος
λέγουσιν |
[1, 1] |
τινων
ἀμαθῶς
ψοφοδεῶν
χρῆναι
λεγόντων
|
περὶ |
τὰ
ἀναγκαιότατα
καὶ
συνέχοντα
τὴν
|
[1, 28] |
ὄντι
ἡ
διαλεκτικὴ
φρόνησίς
ἐστι
|
περὶ |
τὰ
νοητὰ
διαιρετική,
ἑκάστου
τῶν
|
[1, 28] |
ἀνθρώπους,
ὥσπερ
οἱ
νῦν
διαλεκτικοὶ
|
περὶ |
τὰ
σοφιστικὰ
ἀσχολούμενοι
ποιοῦσιν,
ἀλλὰ |
[1, 28] |
τοῦ
ὑποκειμένου
δεικτική,
ἢ
δύναμις
|
περὶ |
τὰ
τῶν
πραγμάτων
γένη
διαιρετική, |
[1, 4] |
τὰς
βαναύσους
μετιόντες
τέχνας
τοῦ
|
περὶ |
τὰς
αἰσθήσεις
ἀπολαύουσι
περιττοῦ,
ἀκοῆς
|
[1, 22] |
Μακεδόσι
τῶν
παρὰ
σφίσιν
εὐδοκιμωτάτων
|
περὶ
|
τὰς
γραφὰς
ἐμπείρους
καὶ
τῆς |
[1, 3] |
δή
που
τοὺς
σοφιστὰς
τοὺς
|
περὶ |
τὰς
λέξεις
καὶ
τὰς
τέχνας |
[1, 21] |
Πυθαγόραν
τὸν
μέγαν
κάτω
που
|
περὶ |
τὰς
ὀλυμπιάδας
γενόμενοι,
ὡς
παρεστήσαμεν. |
[1, 19] |
γὰρ
δή,
ὥς
φασιν
οἱ
|
περὶ |
τὰς
τελετάς,
ναρθηκοφόροι
μὲν
πολλοί, |
[1, 19] |
οὐκ
ᾖ
τοῦτο
φιλοσοφεῖν»
λέγει,
|
περὶ |
τὰς
τέχνας
κυπτάζοντα
ζῆν
οὐδὲ |
[1, 11] |
μὴ
περὶ
τὴν
οἴησιν,
ἀλλὰ
|
περὶ |
τὴν
ἀλήθειαν
ἀναστρεφομένη.
ὅθεν
εἴ |
[1, 14] |
δὲ
κατὰ
Πολυκράτη
τὸν
τύραννον
|
περὶ |
τὴν
ἑξηκοστὴν
δευτέραν
ὀλυμπιάδα
εὑρίσκεται. |
[1, 22] |
Δημητρίου
τοῦ
Φαληρέως
{καὶ}
τὰ
|
περὶ |
τὴν
ἑρμηνείαν
ἀκριβῶς
πραγματευσαμένου·
ἔτι
|
[1, 21] |
τῷ
γραμματικῷ
Κράτητι
καὶ
λέγῃ
|
περὶ |
τὴν
Ἡρακλειδῶν
κάθοδον
Ὅμηρον
γεγονέναι |
[1, 21] |
καὶ
Ἀμφίων
οἱ
μουσικῆς
εὑρεταὶ
|
περὶ |
τὴν
Κάδμου
γεγόνασιν
ἡλικίαν.
κἄν |
[1, 6] |
ἁπλῶς
ἡ
πίστις,
ἀλλ´
ἡ
|
περὶ |
τὴν
μάθησιν
πίστις
ἐμποιεῖ.
εἰ |
[1, 25] |
φιλόσοφος
ἐκ
τῶν
Μωυσέως
τὰ
|
περὶ |
τὴν
νομοθεσίαν
ὠφεληθεὶς
ἐπετίμησε
μὲν |
[1, 11] |
οἰκοδομεῖ
δὲ
ἡ
ἀγάπη,
μὴ
|
περὶ
|
τὴν
οἴησιν,
ἀλλὰ
περὶ
τὴν |
[1, 21] |
νενικηκέναι·
Ξάνθος
δὲ
ὁ
Λυδὸς
|
περὶ |
τὴν
ὀκτωκαιδεκάτην
ὀλυμπιάδα
(ὡς
δὲ
|
[1, 21] |
ὀκτωκαιδεκάτην
ὀλυμπιάδα
(ὡς
δὲ
Διονύσιος,
|
περὶ |
τὴν
πεντεκαιδεκάτην)
Θάσον
ἐκτίσθαι,
ὡς |
[1, 21] |
τῶν
παρ´
Ἕλλησι
σοφῶν
Θαλοῦ
|
περὶ |
τὴν
πεντηκοστὴν
ὀλυμπιάδα
γενομένου.
συνεχρόνισαν |
[1, 21] |
κατὰ
τὴν
τῶν
Πεισιστρατιδῶν
ἀρχὴν
|
περὶ
|
τὴν
πεντηκοστὴν
ὀλυμπιάδα
εὑρίσκεται,
Ὀρφεὺς |
[1, 16] |
δὲ
ὁ
καὶ
αὐτὸς
νομοθέτης
|
περὶ |
τὴν
τριακοστὴν
καὶ
ἐνάτην
ὀλυμπιάδα |
[1, 6] |
μόνον
ἡ
οἰκονομία,
ἀλλὰ
καὶ
|
περὶ
|
τὴν
ψυχήν,
τίνα
τε
ἐπινεμητέον |
[1, 21] |
ταύτην
δὲ
Ἴστρος
ἐν
τῷ
|
περὶ |
τῆς
Αἰγυπτίων
ἀποικίας
Προμηθέως
θυγατέρα |
[1, 21] |
Ὀρφέως
παλαιοτέρα·
λέγονται
γὰρ
καὶ
|
περὶ |
τῆς
ἐπωνυμίας
αὐτῆς
καὶ
περὶ |
[1, 15] |
πάτριον
ἐπιστήμην.
μαρτυρεῖ
καὶ
Εὐριπίδης
|
περὶ |
τῆς
Ἱπποῦς
ὧδέ
πως·
ἣ |
[1, 21] |
προφητεύων,
ὃς
καὶ
παρεκάλει
αὐτὸν
|
περὶ |
τῆς
τοῦ
ναοῦ
οἰκοδομῆς·
ὁμοίως |
[1, 14] |
Κορινθίους,
οὐ
γὰρ
ἐνταῦθα
μόνον,
|
περὶ
|
τῆς
τῶν
νεκρῶν
ἀναστάσεως
διαλεγόμενος |
[1, 27] |
ἀπόστολος,
οὔτε
ἃ
λέγουσιν
οὔτε
|
περὶ |
τίνων
διαβεβαιοῦνται,
τὸ
δὲ
τέλος |
[1, 21] |
Διευχίδας
γὰρ
ἐν
τετάρτῳ
Μεγαρικῶν
|
περὶ |
τὸ
διακοσιοστὸν
ἐνενηκοστὸν
ἔτος
ὕστερον
|
[1, 21] |
ἐπὶ
Ἀκάστου
ἐν
Χίῳ
γενέσθαι
|
περὶ |
τὸ
διακοσιοστὸν
ἔτος
ὕστερον
τῆς |
[1, 8] |
τὰς
διατριβὰς
διαλεκτικὴ
γύμνασμα
φιλοσόφου
|
περὶ |
τὸ
ἔνδοξον
δείκνυται
ἀντιλογικῆς
ἕνεκεν |
[1, 16] |
ἐξεῦρεν
καὶ
μέταλλα
χρυσοῦ
τὰ
|
περὶ |
τὸ
Πάγγαιον
ἐπενόησεν
ὄρος.
ἤδη |
[1, 1] |
μάτην
ἡμᾶς
τρίβοντα
καὶ
κατέχοντα
|
περὶ |
τοῖς
οὐδὲν
συμβαλλομένοις
πρὸς
τὸ |
[1, 26] |
θεοφιλῆ
κηρύττουσιν.
εἰ
δὲ
ταῦτα
|
περὶ |
τὸν
Μωυσέα
εὕροιμεν,
ὡς
ἐξ |
[1, 6] |
κύριος
ἐδίδαξε,
πνεύματι
προσκυνῶν,
οὐκέτι
|
περὶ |
τὸν
οἶκον
εἴη
ἂν
μόνον |
[1, 11] |
βεβαιοῖ,
ἧς
ἀναιρεθείσης
μῦθος
ἡ
|
περὶ |
τὸν
σωτῆρα
οἰκονομία
φαίνεται,
κατὰ |
[1, 12] |
ῥήξωσιν
ὑμᾶς.
χαλεπὸν
γὰρ
τοὺς
|
περὶ |
τοῦ
ἀληθινοῦ
φωτὸς
καθαροὺς
ὄντως |
[1, 4] |
καὶ
τέκτονα
σοφὸν
καλεῖ
καὶ
|
περὶ |
τοῦ
Μαργίτου,
εἰ
δὴ
αὐτοῦ, |
[1, 17] |
ἄγγελος
τῆς
μετανοίας»
τῷ
Ἑρμᾷ
|
περὶ |
τοῦ
ψευδοπροφήτου·
τινὰ
γὰρ
ῥήματα |
[1, 21] |
Δεββώρα
τε
καὶ
Ὀλδά.
ἔπειτα
|
περὶ
|
τοὺς
αὐτοὺς
χρόνους
Ἰωάννης
προφητεύει |
[1, 21] |
Ἑβραίους
φιλοσοφία.
εἴρηται
μὲν
οὖν
|
περὶ |
τούτων
ἀκριβῶς
Τατιανῷ
ἐν
τῷ |
[1, 28] |
ἐπαγγελλομένη,
ᾗ
συνέπεται
καὶ
ἡ
|
{περὶ} |
τῶν
ἀνθρωπείων
περί
τε
τοὺς |
[1, 21] |
καί
ποτε
προαγαγεῖν
βουληθεὶς
αὐτοὺς
|
περὶ |
τῶν
ἀρχαίων
εἰς
λόγους
τῶν |
[1, 25] |
χρωμένους
γνώμῃ
τῇ
αὐτῇ
{καὶ}
|
περὶ |
τῶν
αὐτῶν.
ἆρ´
οὐ
τὰ |
[1, 2] |
Ἑλλήνων
οἷόν
τε
ψιλῇ
τῇ
|
περὶ |
τῶν
δογματισθέντων
αὐτοῖς
χρωμένους
φράσει, |
[1, 23] |
φέρεται.
Εὐπόλεμος
δὲ
ἐν
τῷ
|
περὶ |
τῶν
ἐν
τῇ
Ἰουδαίᾳ
βασιλέων |
[1, 1] |
γὰρ
θέμις)
δεδιὼς
δὲ
ἄρα
|
περὶ
|
τῶν
ἐντυγχανόντων,
μή
πῃ
ἑτέρως |
[1, 21] |
φαίνεται.
Λέων
δὲ
ὁ
τὰ
|
περὶ |
τῶν
κατ´
Αἴγυπτον
θεῶν
πραγματευσάμενος |
[1, 21] |
πρότερον
δέ,
ὅπερ
ἀκόλουθον
ἦν,
|
περὶ |
τῶν
κατὰ
Μωυσέα
χρόνων
ἤδη |
[1, 21] |
περὶ
τῆς
ἐπωνυμίας
αὐτῆς
καὶ
|
περὶ |
τῶν
χρησμῶν
τῶν
καταπεφημισμένων
ἐκείνης |
[1, 22] |
ἑβδομάσι
τελειούμενα.
~(Καὶ
τὰ
μὲν
|
περὶ |
τῶν
χρόνων
διαφόρως
πολλοῖς
ἱστορηθέντα |
[1, 21] |
πόλει
τὰ
ἀρχαιότατα
λέγειν
ἐπιχειρεῖ,
|
περὶ |
Φορωνέως
τε
τοῦ
πρώτου
λεχθέντος |
[1, 15] |
ὧδε
γράφει·
ἅπαντα
μέντοι
τὰ
|
περὶ |
φύσεως
εἰρημένα
παρὰ
τοῖς
ἀρχαίοις |
[1, 15] |
αὐτῷ
Αἰγυπτίῳ.
ἐν
δὲ
τῷ
|
περὶ
|
ψυχῆς
Πλάτων
πάλιν
προφητείαν
γνωρίζων |