Livre, Chap.
[1, 24]	ἐοικὸς στύλῳ καὶ πῦρ τὸ	διὰ	βάτου σύμβολόν ἐστι φωτὸς ἁγίου
[1, 10]	ἀναγκαῖον. ταῦτα ὡς ἔνι μάλιστα	διὰ	βραχέων ἐξήνεγκεν ἡ γραφή, μὴ
[1, 16]	δὲ Ἀναξαγόραν Ἡγησιβούλου Κλαζομένιον πρῶτον	διὰ	γραφῆς ἐκδοῦναι βιβλίον ἱστοροῦσιν. μέλος
[1, 2]	προηγούμενον λόγον τῆς φιλοσοφίας παρεισελθούσης,	διὰ	δὲ τὸν ἀπὸ τῆς γνώσεως
[1, 21]	δι´ ἐπιφανείας ἀγγέλου σῴζονται. τότε	διὰ	δράκοντα Δανιὴλ εἰς λάκκον λεόντων
[1, 4]	πολυμερῶς καὶ πολυτρόπως, διὰ τέχνης,	διὰ	ἐπιστήμης, διὰ πίστεως, διὰ προφητείας,
[1, 21]	τῷ τέλει τοῦ βίου γενομένῳ	διὰ	Ἡσαΐου δωρεῖται ὁ θεὸς ἄλλα
[1, 17]	φωτίζειν) ἀλλὰ κἀκεῖνο μάλιστα τὸ	διὰ	κακῶν τῶν ἐπινοηθέντων πρός τινων
[1, 1]	δὲ οἱ βουλόμενοι δήμῳ προσομιλῆσαι	διὰ	κήρυκος τοῦτο πολλάκις ποιοῦσιν ὡς
[1, 23]	πολέμου ἡ αἰτία δικαία· ἱκέται	διὰ	λιμὸν Ἑβραῖοι ἧκον πρὸς Αἰγυπτίους·
[1, 24]	τούτων ἕκαστον ἐκ τριῶν, ἢ	διὰ	λόγου ἢ δι´ ἔργων ἢ
[1, 8]	ἐζηλώκασιν Ἕλληνες, δύναμίς ἐστι φανταστική,	διὰ	λόγων δοξῶν ἐμποιητικὴ ψευδῶν ὡς
[1, 1]	ἡ διὰ σιτίων καὶ ἡ	διὰ	λόγων λαμβάνεται. καὶ τῷ ὄντι
[1, 17]	οὐ κεκώλυκεν· ἀλλ´ ὃ μὲν	διὰ	μῆνιν (ἐπ´ αὐτῷ δὲ ἦν
[1, 26]	~(Ὅθεν ὁ νόμος εἰκότως εἴρηται	διὰ	Μωυσέως δεδόσθαι, κανὼν τυγχάνων δικαίων
[1, 26]	πείθεσθαι τῇ ἀληθείᾳ φασκούσῃ θεόθεν	διὰ	Μωυσέως δεδόσθαι τὸν νόμον, ὁπότε
[1, 26]	ἂν εἴποιμεν τὸν ὑπὸ θεοῦ	διὰ	Μωυσέως παραδεδομένον. ἔχει γοῦν τὴν
[1, 21]	φασιν διὰ τὸ ἰέναι αὐτὴν	διὰ	πάσης τῆς γῆς πλανωμένην) ταύτην
[1, 4]	πολυτρόπως, διὰ τέχνης, διὰ ἐπιστήμης,	διὰ	πίστεως, διὰ προφητείας, τὴν ἑαυτῆς
[1, 20]	φιλοσοφίᾳ, δυνάμει» τὸν περὶ θεοῦ	διὰ	πίστεως παρειλήφαμεν λόγον, αὐτουργῷ σοφίᾳ
[1, 5]	λέγεται ὡς ἂν ἀσκητὴς ἑρμηνευόμενος	(διὰ	πλειόνων δὲ καὶ διαφερόντων αἱ
[1, 1]	καὶ ἃ ἤκουσας παρ´ ἐμοῦ	διὰ	πολλῶν μαρτύρων. ταῦτα παράθου πιστοῖς
[1, 15]	προκατάρξαι τῆς παρ´ Ἕλλησι φιλοσοφίας	διὰ	πολλῶν ὁ Πυθαγόρειος ὑποδείκνυσι Φίλων,
[1, 23]	Αἰγύπτῳ γεννᾶται, τῶν προγόνων αὐτοῦ	διὰ	πολυχρόνιον λιμὸν ἐκ Βαβυλῶνος εἰς
[1, 4]	τέχνης, διὰ ἐπιστήμης, διὰ πίστεως,	διὰ	προφητείας, τὴν ἑαυτῆς ἐνδεικνυμένην δύναμιν
[1, 21]	σημεῖον ἐγένετο Ἰωνᾶ, καὶ Τωβίας	διὰ	Ῥαφαὴλ τοῦ ἀγγέλου Σάρραν ἄγεται
[1, 1]	αἰώνιον, τροφὴ δὲ καὶ ἡ	διὰ	σιτίων καὶ ἡ διὰ λόγων
[1, 14]	ὠφελιμωτάτην. αὐτίκα Πλάτων πάλαι {τὸ}	διὰ	σπουδῆς γεγονέναι τόνδε τὸν τρόπον
[1, 25]	ὅπερ ἡ κατὰ Μωυσέα πραγματεία	διὰ	σπουδῆς ἔχει γενέσθαι. ἔτι τὸ
[1, 23]	Αἰγυπτίων ἐδιδάσκετο καὶ προσέτι τὴν	διὰ	συμβόλων φιλοσοφίαν, ἣν ἐν τοῖς
[1, 7]	περιπεπτώκασιν, ἔνιοι δὲ καὶ εὐστοχοῦσι	διὰ	συνέσεως εἰς τὸν περὶ ἀληθείας
[1, 27]	τοίνυν κατατρεχέτω τις τοῦ νόμου	διὰ	τὰς τιμωρίας ὡς οὐ καλοῦ
[1, 21]	ἀρχιερεὺς Ὀζιοῦς ὁ τοῦ Ῥιησοῦ.	διὰ	ταύτης ἡγησάμενος τῆς στρατιᾶς Βαρὰκ
[1, 4]	τοῦ θεοῦ, πολυμερῶς καὶ πολυτρόπως,	διὰ	τέχνης, διὰ ἐπιστήμης, διὰ πίστεως,
[1, 11]	ἐστιν ἡ στερεὰ τροφή, τῶν	διὰ	τὴν ἕξιν τὰ αἰσθητήρια γεγυμνασμένα
[1, 19]	(οὐ γὰρ ταὐτόματον ἐκθειάσει τις	διὰ	τὴν πρὸς ἡμᾶς φιλοτιμίαν) εἴτε
[1, 18]	τὴν αἰτίαν τῆς δοξοσοφίας αὐτῶν,	διὰ	τὴν πώρωσιν τῆς καρδίας αὐτῶν»
[1, 1]	ἄμφω ἀποδεκτέοι, ἐνεργὸν τὴν πίστιν	διὰ	τῆς ἀγάπης πεποιημένοι; τῇ δὲ
[1, 2]	καὶ ἡ συναφὴ τῶν δογμάτων	διὰ	τῆς ἀντιπαραθέσεως τὴν ἀλήθειαν μνηστεύεται,
[1, 11]	μέμνηται, σῶμα ὄντα τὸν θεὸν	διὰ	τῆς ἀτιμοτάτης ὕλης πεφοιτηκέναι λέγουσιν,
[1, 16]	ἀπόστολος οὕτω» φησὶν καὶ ὑμεῖς	διὰ	τῆς γλώσσης ἐὰν μὴ εὔσημον
[1, 17]	ἄνωθεν εἰς καλόν, ἵνα γνωρισθῇ	διὰ	τῆς ἐκκλησίας ἡ πολυποίκιλος σοφία
[1, 5]	δίς, διά τε προφητῶν καὶ	διὰ	τῆς παρουσίας. πολύτροπον μὲν οὖν
[1, 6]	πρὸς τὸ τὰ δέοντα ὁρᾶν	διὰ	τῆς προγυμνασίας συμβάλλεται. εἴη δ´
[1, 27]	τοῦ νόμου δὲ τὴν εὐποιίαν	διὰ	τῆς πρὸς τοὺς Ἰουδαίους περικοπῆς
[1, 21]	ἑξήκοντα τρία μῆνες ἑπτά. ἔπειτα	διὰ	τῆς πρώτης βίβλου τῶν Βασιλειῶν
[1, 18]	κατηγγελμένῃ, οὐκ ἔγνω ὁ κόσμος	διὰ	τῆς σοφίας» τῆς διὰ τῶν
[1, 2]	λαμβανόντων πεῖσμα τῆς ἀληθοῦς καταλήψεως	διὰ	τῆς τῶν ὑπονοουμένων ἐπιστήμης. σιωπῶ
[1, 11]	πίστεως τῆς εἰς τὸν Χριστὸν	διὰ	τῆς φιλοσοφίας καὶ κενῆς ἀπάτης»
[1, 11]	τις ἔσται ὑμᾶς ὁ συλαγωγῶν	διὰ	τῆς φιλοσοφίας καὶ κενῆς ἀπάτης
[1, 1]	μὴ πάντες ἴσασι τὴν ἀλήθειαν;	διὰ	τί δὲ μὴ ἠγαπήθη ἡ
[1, 1]	τοῖς ὀλίγοις φανερὸν γενήσεται· ἐπεὶ	διὰ	τί μὴ πάντες ἴσασι τὴν
[1, 14]	Τίμων φησὶν ἐν τοῖς Σίλλοις	διὰ	τὸ ἀποκεκλικέναι ἀπὸ τῶν φυσικῶν
[1, 18]	Χριστὸν ἐσταυρωμένον, Ἰουδαίοις μὲν σκάνδαλον»	διὰ	τὸ εἰδότας τὴν προφητείαν μὴ
[1, 23]	ὄνομα ἡ βασιλὶς Μωυσῆν ἐτύμως	διὰ	τὸ ἐξ ὕδατος ἀνελέσθαι αὐτό
[1, 21]	δὲ τὴν καὶ Ἰώ φασιν	διὰ	τὸ ἰέναι αὐτὴν διὰ πάσης
[1, 9]	τοῦ διδασκαλικοῦ πνεύματος ἐπικεκρυμμένως λαλούμενος	διὰ	τὸ μὴ πάντων εἶναι τὴν
[1, 14]	ἀντὶ Περιάνδρου ὡς ἀναξίου σοφίας	διὰ	τὸ τετυραννηκέναι ἀντικατατάττει Μύσωνα τὸν
[1, 24]	ἐπικαίρους τῶν τόπων προκαταλαβόμενος ἐφύλαττεν	διὰ	τὸ τῆς χώρας ἔχειν τὴν
[1, 19]	παρ´ Ἕλλησι καλῶς εἰρημένα καὶ	διὰ	τοῦ ἀγνώστου θεοῦ τιμᾶσθαι μὲν
[1, 18]	θεόν, εὐδόκησεν οὗτος ὁ θεὸς	διὰ	τοῦ κηρύγματος τῆς μωρίας» τῆς
[1, 24]	καὶ ἀνατρέχοντος αὖθις εἰς οὐρανὸν	διὰ	τοῦ ξύλου, δι´ οὗ καὶ
[1, 1]	κρυπτῶς ἐπαίοντι τὸ κρυπτὸν φανερωθήσεσθαι	διὰ	τοῦδε προεθέσπισεν τοῦ λογίου, καὶ
[1, 29]	ὁράματα« φησὶ καὶ τὰ ἀποκαλύμματα	διὰ	τοὺς διψύχους, τοὺς διαλογιζομένους ἐν
[1, 1]	εὔλογον Ἰουδαῖον γενέσθαι, ἀλλὰ καὶ	διὰ	τοὺς Ἕλληνας Ἕλληνα, ἵνα πάντας
[1, 15]	καὶ ἱερὰ πολλὰ ἤδη γέγονε	διὰ	τοὺς τοιούτους παῖδας. δῆλοι δέ
[1, 20]	εἰ δὲ καὶ διαστέλλεσθαι ἡμᾶς	διὰ	τοὺς φιλεγκλήμονας δεήσει, συναίτιον τὴν
[1, 7]	νῦν, εἰ μὴ πίστιν ἔχοιεν.	διὰ	τοῦτο γὰρ Ἑλλήνων φωνῇ ἡρμηνεύθησαν
[1, 17]	μὴ κωλῦον κεχώρισται τοῦ γινομένου.	διὰ	τοῦτο γοῦν ἐπιτελεῖται, ὅτι τὸ
[1, 15]	τῶν δογμάτων ἐν βαρβάροις μαθόντος.	διὰ	τοῦτο καὶ γένη βαρβάρων» εἶπεν,
[1, 5]	τὴν πρὸς τὸν θεὸν ὁμολογίαν.	διὰ	τοῦτο καὶ ὁ Ἀβραάμ, παραζηλούσης
[1, 21]	καὶ Γάλβᾳ καὶ Οὐιτελλίῳ. καὶ	διὰ	τοῦτο λέγει Δανιήλ· μακάριος ὁ
[1, 11]	ἄθεοί τινες ἀνθρωπίσκοι καὶ φιλήδονοι.	διὰ	τοῦτο προσεύχομαι, φησίν, ἵνα ἡ
[1, 19]	τε καὶ μαθεῖν. ἀπέστειλα οὖν	διὰ	τοῦτό σε εἰς τὰ ἔθνη,
[1, 1]	ἥδονται» μᾶλλον ἢ καθαρῷ ὕδατι.	διὰ	τοῦτο» φησὶν ὁ κύριος, ἐν
[1, 14]	περὶ Ἡσιόδου Ὁμήρῳ φησὶ προειρῆσθαι	διὰ	τούτων· δειλαί τοι δειλῶν γε
[1, 29]	ἕνα τὸν συνήσοντα τῶν μουσικῶν,	διὰ	τούτων διδάσκων τὸν λόγον εἶναι
[1, 29]	δὲ τὸν θέμενον τὸν νόμον	διὰ	τούτων ἐξακούω καὶ τό γε
[1, 24]	βουλομένῳ λαθεῖν στῦλος ὁδηγὸς γίνεται	διὰ	τῶν ἀτριβῶν ἰόντι. τῷ Θρασυβούλῳ
[1, 19]	τοῖς ὕδασιν ὁρώμενα καὶ τὰ	διὰ	τῶν διαφανῶν καὶ διαυγῶν σωμάτων.
[1, 25]	τὴν διέξοδον πάσης γενέσεως {τῆς}	διὰ	τῶν πλανωμένων εἰδότα. φιλόσοφον δὲ
[1, 18]	τῇ σοφίᾳ τοῦ θεοῦ» τουτέστι	διὰ	τῶν προφητῶν κατηγγελμένῃ, οὐκ ἔγνω
[1, 18]	κόσμος διὰ τῆς σοφίας» τῆς	διὰ	τῶν προφητῶν λαλούσης, αὐτόν, δηλονότι
[1, 15]	αἰσθόμενοι τῆς μεγάλης εὐποιίας τῆς	διὰ	τῶν σοφῶν σεβασθῆναί τε τοὺς
[1, 15]	γενόμενα τὸν τόπον, ἀκριβῆ τὴν	διὰ	τῶν σπλάγχνων τοῖς ἀνθρώποις προφαίνειν
[1, 5]	ἄν τι καὶ ἄλλο δηλούμενον	διὰ	τῶν τριῶν προπατόρων, κυρίαν εἶναι
[1, 24]	Δελφοῖς ἄγαλμα Ἀπόλλωνος κίονα εἶναι	διὰ	τῶνδε· ὄφρα θεῷ δεκάτην ἀκροθίνιά
[1, 5]	εἰρημένων μαρτυρίαν παρέξει ἡ γραφὴ	διὰ	τῶνδε· Σάρρα στεῖρα ἦν πάλαι,
[1, 5]	τὴν σύνεσιν ἀγχίνοιαν γεννῶσαν ζητητικὴν	διὰ	φιλοσοφίας ἀληθοῦς. ἣν εὑρόντες, μᾶλλον
[1, 5]	σὺ τῷ θριγκῷ ὑπεροχυρώσας αὐτὴν	διὰ	φιλοσοφίας καὶ πολυτελείας ὀρθῆς ἀνεπίβατον
[1, 1]	οὐ τρυφητιῶντος, ὄρεξιν δὲ ἀγαθὴν	διὰ	φιλοτιμίαν λαμβάνοντος. ψάλλοντες γοῦν τὸ
[1, 23]	τῶν Αἰγυπτίων ἐκφορήσαντες ἀπῄεσαν, οὐ	διὰ	φιλοχρηματίαν, ὡς οἱ κατήγοροί φασιν

 

UCL |FLTR |Itinera Electronica |Bibliotheca Classica Selecta (BCS) | Responsable académique : Alain Meurant Analyse, design et réalisation informatiques : B. Maroutaeff - J. Schumacher Dernière mise à jour : 7/01/2010