Livre, Chap. |
[1, 6] |
ὁ
γὰρ
ἀπὸ
τῶν
ἀποδείξεων
|
λόγος |
ἀκριβῆ
πίστιν
ἐντίθησι
τῇ
ψυχῇ |
[1, 8] |
μὲν
γὰρ
ὁ
σωτήριος
εἴρηται
|
λόγος |
αὐτὸς
ὢν
ἀλήθεια,
καὶ
τὸ |
[1, 10] |
γὰρ
προκόπτουσιν
ἀσεβείας,
καὶ
ὁ
|
λόγος |
αὐτῶν
ὡς
γάγγραινα
νομὴν
ἕξει. |
[1, 10] |
κέντρον
δὲ
μάχας
ὁ
κρατιστεύων
|
λόγος. |
διατείνεται
οὖν
εὖ
μάλα
ὁ |
[1, 8] |
ὁ
χρόνος,
τῶν
δὲ
ὁ
|
λόγος
|
ἐξαιρούμενος
λανθάνει·
βιάζεταί
τε
πολλάκις |
[1, 11] |
βούλεται
εἶναι
τὸν
πιστεύσαντα
ὁ
|
λόγος· |
ζητεῖτε»
γὰρ
καὶ
εὑρήσετε»
λέγει, |
[1, 11] |
αἴνιγμα
γνῶναι.
ὁ
γάρ
τοι
|
λόγος
|
καθάπερ
τὸ
κήρυγμα»
τὸ
Ὀλυμπίασι |
[1, 27] |
ἂν
ὁ
τῆς
τέχνης
ὑπαγορεύοι
|
λόγος, |
καὶ
μέρη
τινὰ
ἀποτέμνων,
ὡς |
[1, 20] |
χρυσίον
ᾖ
κἂν
ἄργυρος
κἂν
|
λόγος |
κἂν
δόγμα.
ἐκ
μέρους
τοίνυν, |
[1, 8] |
Φοινίσσαις
λέγει·
ὁ
δὲ
ἄδικος
|
λόγος
|
νοσῶν
ἐν
αὑτῷ
φαρμάκων
δεῖται |
[1, 3] |
ὄντων,
ὁ
χρηστὸς
καὶ
ἥμερος
|
λόγος, |
ὁ
δρασσόμενος
τοὺς
σοφοὺς
ἐν |
[1, 1] |
(πρὸς
πολλοὺς
γὰρ
ἡμῖν
ὁ
|
λόγος |
ὁ
πρὸ
αὐτῆς
τῆς
παραδόσεως |
[1, 18] |
στόματος
ὑμῶν
μὴ
ἐκπορευέσθω,
σαπρὸς
|
λόγος |
οὗτος
ὁ
ἐξ
οἰήσεως,
ἀλλ´ |
[1, 18] |
εἰς
τὸ
ἐκδανείζεσθαι.
ὅθεν
ἐπιφέρει·
|
λόγος
|
σαπρὸς
ἐκ
τοῦ
στόματος
ὑμῶν |
[1, 10] |
ἐπιτελοῦσιν.
ἀνακτᾶται
γοῦν
καὶ
ὁ
|
λόγος |
τὴν
ψυχὴν
καὶ
ἐπὶ
καλοκἀγαθίαν |
[1, 26] |
δύναμις
γὰρ
καὶ
σοφία
ὁ
|
λόγος |
τοῦ
θεοῦ.
νόμων
τε
αὖ |
[1, 19] |
οἱονεὶ
δὲ
σύγκρισιν
ποιούμενος
ὁ
|
λόγος |
τῶν
ἀπὸ
φιλοσοφίας
πρὸς
τοὺς |
[1, 17] |
καὶ
εἰς
ἀπέμφασιν
αὐτοῖς
ὁ
|
λόγος |
χωρεῖ,
εἴ
γε
τῆς
τρώσεως |
[1, 10] |
ἀκούοντας.
ἔστι
γὰρ
καὶ
σωτήριος
|
λόγος |
ὡς
καὶ
ἔργον
σωτήριον.
ἡ |