Livre, Chap. |
[1, 21] |
ποιητῇ,
ἀκούσωμεν
αὐτοῦ·
Ζηνὶ
δ´
|
ἄρα |
Ἀτλαντὶς
Μαίη
τέκε
κύδιμον
Ἑρμῆν, |
[1, 24] |
ἐντεῦθεν
γενέσθω
τοῖς
Ἕλλησιν,
ὅτι
|
ἄρα |
δυνατὸν
τῷ
παντοκράτορι
θεῷ
προηγεῖσθαι |
[1, 5] |
ῥεῖθρα
ἄλλα
ἄλλοθεν.
ἐνθέως
οὖν
|
ἄρα |
εἴρηται·
ἄκουε,
υἱέ
μου,
καὶ |
[1, 29] |
ὡς
νέων
φρένες
ἠερέθονται«
λαμπτὴρ
|
ἄρα |
ἐντολὴ
ἀγαθή,
κατὰ
τὴν
γραφήν, |
[1, 29] |
ἐν
ταῖς
καρδίαις
αὐτῶν,
εἰ
|
ἄρα |
ἔστι
ταῦτα
ἢ
οὐκ
ἔστιν« |
[1, 19] |
εἶναι.
ᾔδει
γάρ,
οἶμαι,
ὡς
|
ἄρα |
ἤδη
πολυμαθίη
νόον
ἔχειν
οὐ |
[1, 1] |
μὴ
τοιούτους
ἀποδέχεσθαι
συντάττοντας.
ἀλλ´
|
ἄρα |
Θεοπόμπῳ
μὲν
καὶ
Τιμαίῳ
μύθους |
[1, 1] |
μηδεὶς
εὐλόγως
ἀντερεῖ.
καὶ
πρᾶξιν
|
ἄρα |
καὶ
αἵρεσιν
ἀποδεκτέον
οὐ
τὴν |
[1, 28] |
τὰς
πράξεις
οἰκεία
χρῆσις.
εἰκότως
|
ἄρα |
καὶ
ἡ
γραφὴ
τοιούτους
τινὰς |
[1, 21] |
Τιτυὸς
δὲ
συνεχρόνισεν
Ταντάλῳ.
εἰκότως
|
ἄρα |
καὶ
ὁ
Βοιώτιος
Πίνδαρος
γράφει· |
[1, 21] |
μέμνηται
ἐπὶ
Ἴλιον
στρατεύσαντος.
Προτερεῖν
|
ἄρα |
Μωυσῆς
ἀποδείκνυται
τῆς
μὲν
Διονύσου |
[1, 28] |
ἂν
ὁ
υἱὸς
ἀποκαλύψῃ.
εἰκότως
|
ἄρα |
ὁ
ἀπόστολος
κατὰ
ἀποκάλυψιν«
φησὶν |
[1, 21] |
ἱερὸν
λέχος
εἰσαναβᾶσα·
Καδμείη
δ´
|
ἄρα |
οἱ
Σεμέλη
τέκε
φαίδιμον
υἱόν, |
[1, 8] |
τῶν
λόγων
ἀεί
ποτε.
οὔποτε
|
ἄρα |
ὀρεκτέον
τοῖς
πολλοῖς
ἀρέσκειν.
ἃ |
[1, 1] |
(οὐ
γὰρ
θέμις)
δεδιὼς
δὲ
|
ἄρα |
περὶ
τῶν
ἐντυγχανόντων,
μή
πῃ |
[1, 27] |
ὅσῳπερ
ψυχὴ
σώματος
ἐντιμότερον.
ἀλλ´
|
ἄρα |
τῆς
μὲν
τοῦ
σώματος
ὑγείας |
[1, 1] |
ἐκ
περιουσίας.
καὶ
τοῦτ´
ἦν
|
ἄρα |
τὸ
προφητικὸν
ἐκεῖνο·
ἐὰν
μὴ |
[1, 13] |
οἳ
δὲ
μέρος
τι,
εἴπερ
|
ἄρα, |
τοῦ
τῆς
ἀληθείας
λόγου
ἔχοντες |
[1, 1] |
ποτηρίου
πινέτω.
σκοπεῖσθαι
οὖν
ἀκόλουθον
|
ἄρα |
τῷ
τὴν
ὠφέλειαν
τῶν
πλησίον |
[1, 14] |
οὗ
Σωκράτης
διήκουσεν.
ἐκ
δ´
|
ἄρα |
τῶν
ἀπέκλινε
λαοξόος,
ἐννομολέσχης.
Ἑλλήνων |
[1, 21] |
γενόμενοι,
ὡς
παρεστήσαμεν.
καὶ
θεῶν
|
ἄρα |
τῶν
πλείστων
παρ´
Ἕλλησιν,
οὐ |
[1, 19] |
αὐτῶν,
ζητεῖν
τὸ
θεῖον,
εἰ
|
ἄρα |
ψηλαφήσειαν
ἢ
εὕροιεν
{ἄν}
καίτοι |