Alphabétiquement     [«   »]
ὡραῖα 1
ὠρέχθησαν 1
ὥριμον 1
ὡς 186
Ὡς 1
ὥς 20
ὣς 1
Fréquences     [«    »]
186 εἰς
179 ἐπὶ
186 ἔτη
186 ὡς
201 μὲν
209 γὰρ
232 τῷ
HODOI ELEKTRONIKAI
Du texte à l'hypertexte

Clément d'Alexandrie, Les Stromates, livre I

ὡς


Livre, Chap.
[1, 21]   γενικαὶ διάλεκτοι δύο καὶ ἑβδομήκοντα  ὡς   αἱ ἡμέτεραι παραδιδόασι γραφαί, αἱ
[1, 8]   διὰ λόγων δοξῶν ἐμποιητικὴ ψευδῶν  ὡς   ἀληθῶν· παρέχει γὰρ πρὸς μὲν
[1, 2]   μέγας κίνδυνος τὸν ἀπόρρητον  ὡς   ἀληθῶς τῆς ὄντως φιλοσοφίας λόγον
[1, 5]   ταῖς χερσί σου, χρῶ αὐτῇ  ὡς   ἄν σοι ἀρεστὸν ᾖ» φησί.
[1, 17]   ὄντι οὗτοι ἐν ἐκστάσει προεφήτευον  ὡς   ἂν ἀποστάτου διάκονοι. λέγει δὲ
[1, 5]   δὲ συνέρχεσθαι Ἰακὼβ λέγεται  ὡς   ἂν ἀσκητὴς ἑρμηνευόμενος (διὰ πλειόνων
[1, 23]   παιδείαν Ἕλληνες ἐδίδασκον ἐν Αἰγύπτῳ,  ὡς   ἂν βασιλικὸν παιδίον, φησι
[1, 8]   βίᾳ ἡμᾶς δὴ τοὺς ἀπερίττους,  ὡς   ἂν εἰπεῖν ἀδυνατωτέρους. ἀγλωσσίᾳ δὲ
[1, 29]   εἴρηκεν αὐτούς γε τοὺς μύθους,  ὡς   ἂν μικρὸν διορώντων τῶν παρ´
[1, 5]   μετονομάζεται τῷ ὄντι διορατικὸς  ὡς   ἂν πολύπειρός τε καὶ ἀσκητικός.
[1, 21]   γεγόνασι, πρεσβύτερος δὲ Μόψος,  ὡς   ἂν συμπλεύσας τοῖς Ἀργοναύταις. ~(φασὶ
[1, 5]   Σάρρας τὴν Ἄγαρ παρευδοκιμοῦσαν αὐτήν,  ὡς   ἂν τὸ χρήσιμον ἐκλεξάμενος μόνον
[1, 1]   ἐγενήθημεν ἤπιοι ἐν μέσῳ ὑμῶν,  ὡς   ἂν τροφὸς θάλπῃ τὰ ἑαυτῆς
[1, 14]   Σύριον. Πλάτων δὲ ἀντὶ Περιάνδρου  ὡς   ἀναξίου σοφίας διὰ τὸ τετυραννηκέναι
[1, 27]   δέ τινα οὕτως ἔχοντα κατίδῃ  ὡς   ἀνίατον δοκεῖν εἰς ἔσχατον ἀδικίας
[1, 23]   βασιλικαῖσι καὶ παιδεύμασιν ἅπανθ´ ὑπισχνεῖτο,  ὡς   ἀπὸ σπλάγχνων ἑῶν· ἐπεὶ δὲ
[1, 19]   ὄνειδος εἶναι. ᾔδει γάρ, οἶμαι,  ὡς   ἄρα ἤδη πολυμαθίη νόον ἔχειν
[1, 20]   τοῦ ἀμπελῶνος. καὶ μὲν  ὡς   ἄρτος ἀναγκαία πρὸς τὸ ζῆν,
[1, 24]   ἱστάντες οἱ παλαιοὶ ἔσεβον τούτους  ὡς   ἀφιδρύματα τοῦ θεοῦ. γράφει γοῦν
[1, 9]   ἐκεῖνος ποικιλωτέρων μαθημάτων ἁψάμενος,  ὡς   βέλτιον γεωργεῖν τε καὶ ὑγιάζειν
[1, 1]   σῴζει αἰεὶ καὶ αἰεὶ ἐργάζεται,  ὡς   βλέπει τὸν πατέρα. διδάσκων τις
[1, 10]   ἀσεβείας, καὶ λόγος αὐτῶν  ὡς   γάγγραινα νομὴν ἕξει. ~(Αὕτη οὖν
[1, 13]   μέρος ὡς εἶδος  ὡς   γένος εἰς ἓν συνάπτεται. ἤδη
[1, 27]   δυσμενείᾳ τῇ πρὸς τὸν πάσχοντα,  ὡς   δ´ ἂν τῆς τέχνης
[1, 21]   μέν τινες, πεντακόσια πεντήκοντα δύο,  ὡς   δὲ ἀκριβέστερον, πεντακόσια ἑβδομήκοντα δύο
[1, 16]   δὲ καὶ οὐ πάσης, γίνεται·  ὡς   δὲ ἄλλοι βούλονται, ἐκ τοῦ
[1, 14]   Μνησάρχου Σάμιος, ὥς φησιν Ἱππόβοτος,  ὡς   δὲ Ἀριστόξενος ἐν τῷ Πυθαγόρου
[1, 21]   Λυδὸς περὶ τὴν ὀκτωκαιδεκάτην ὀλυμπιάδα  (ὡς   δὲ Διονύσιος, περὶ τὴν πεντεκαιδεκάτην)
[1, 21]   δὲ Ἐρατοσθένης ἑπτακόσια ἑβδομήκοντα {τέσσαρα}  ὡς   δὲ Δοῦρις ἀπὸ Τροίας ἁλώσεως
[1, 20]   δὲ καὶ τὸ συναίτιον αἴτιον.  ὡς   δέ, ἑνὸς ὄντος τοῦ εὐδαιμονεῖν,
[1, 21]   Τίμαιος καὶ Κλείταρχος ὀκτακόσια εἴκοσι,  ὡς   δὲ Ἐρατοσθένης ἑπτακόσια ἑβδομήκοντα {τέσσαρα}
[1, 21]   μέν τινές φασιν, ἑκατὸν εʹ  ὡς   δὲ ἕτεροι, ἑκατὸν δύο, ὡς
[1, 21]   φασιν, ἔτη πεντακόσια ἐνενήκοντα πέντε,  ὡς   δὲ ἕτεροι, πεντακόσια ἑβδομήκοντα ἕξ.
[1, 21]   μὲν Φανίας ἔτη ἑπτακόσια δεκαπέντε,  ὡς   δὲ Ἔφορος ἑπτακόσια τριάκοντα πέντε,
[1, 21]   τετρακόσια πεντήκοντα δύο μῆνες ἕξ,  ὡς   δὲ καθ´ ἡμᾶς τῶν
[1, 21]   μέν τινες, ἔτη τετρακόσια πεντήκοντα,  ὡς   δὲ προκειμένη δείκνυσι χρονογραφία,
[1, 21]   ὡς δὲ ἕτεροι, ἑκατὸν δύο,  ὡς   δὲ προκειμένη δηλοῖ χρονογραφία,
[1, 16]   ἄλλος Ἰδαῖος εὗρε χαλκοῦ κρᾶσιν,  ὡς   δὲ Ἡσίοδος, Σκύθης. ναὶ μὴν
[1, 14]   Ἀρίσταρχος καὶ Θεόπομπος, Τυρρηνὸς ἦν,  ὡς   δὲ Νεάνθης. Σύριος Τύριος,
[1, 15]   πρεσβυτάτων σοφῶν τε καὶ φιλοσόφων.  ὡς   δὲ οἱ πλεῖστοι αὐτῶν βάρβαροι
[1, 21]   δὲ Ἔφορος ἑπτακόσια τριάκοντα πέντε,  ὡς   δὲ Τίμαιος καὶ Κλείταρχος ὀκτακόσια
[1, 22]   Μωυσῆς θεολόγος καὶ προφήτης,  ὡς   δέ τινες νόμων ἱερῶν ἑρμηνεὺς
[1, 14]   καὶ Ἡρόδοτος ἱστοροῦσι, Φοῖνιξ ἦν,  ὡς   δέ τινες ὑπειλήφασι, Μιλήσιος. μόνος
[1, 21]   ἄλλα πέντε καὶ εἴκοσι ἀναπαυσάμενος.  ὡς   δὲ τὸ βιβλίον τοῦ Ἰησοῦ
[1, 10]   γοῦν οὐ χωρὶς λόγου συνίσταται.  ὡς   δὲ τὸ εὖ πάσχειν περιαιρεῖται,
[1, 19]   ἡμῶν γράφει· βλέπομεν γὰρ νῦν  ὡς   δι´ ἐσόπτρου» κατ´ ἀνάκλασιν ἐπ´
[1, 15]   Συμποσίῳ ἐπαινῶν Πλάτων τοὺς βαρβάρους  ὡς   διαφερόντως ἀσκήσαντας μόνους ἀληθῶς φησι
[1, 29]   τῆς τῶν νεωτέρων ἐπιβολῆς διελέγχων  ὡς   δίκην παίδων μηδὲν πρεσβύτερον ἐχούσης,
[1, 21]   Ἀργολικά, τὰ ἀπὸ Ἰνάχου λέγω,  ὡς   Διονύσιος Ἁλικαρνασσεὺς ἐν τοῖς
[1, 10]   ἐπανῃρημένῳ, εἴ γε τὴν τρυφὴν  ὡς   δολεράν τε καὶ ἄσωτον παραιτοίμεθα,
[1, 14]   τρόπος τῆς παρ´ αὐτοῖς φιλοσοφίας,  ὡς   Ἑβραϊκὸς καὶ αἰνιγματώδης, ἤδη ἐπισκεπτέος.
[1, 8]   φιλαλήθης Πλάτων οἷον θεοφορούμενος  ὡς   ἐγὼ τοιοῦτος» φησίν, ὁποῖος οὐδενὶ
[1, 1]   καὶ τὴν εὐχαριστίαν τινὲς διανείμαντες,  ὡς   ἔθος, αὐτὸν δὴ ἕκαστον τοῦ
[1, 7]   ἄν. Ἤδη δὲ κἀκεῖνο σκοπῶμεν,  ὡς   εἴ ποτε οἱ μὴ ἐπιστάμενοι
[1, 21]   φασὶ δὲ καὶ ἄλλοι τινές,  ὡς   εἴ τις ἰχθὺς ἀνασπώμενος τῆς
[1, 27]   ἐν τῇ καρδίᾳ σου ὅτι  ὡς   εἴ τις παιδεύσει ἄνθρωπος τὸν
[1, 13]   μέλος ὡς μέρος  ὡς   εἶδος ὡς γένος εἰς
[1, 15]   εἰς γῆν μεταβαλόντος σώματος πόας  ὡς   εἰκὸς ἀναφυείσης, ὅσα ἂν αὐτὴν
[1, 21]   Ἀντωνίνου δεκάτου ἔτους ἔτη οζʹ  ὡς   εἶναι ἀπὸ Μωυσέως ἐπὶ τὸ
[1, 21]   καὶ Ἀρχέμαχος ἐν Εὐβοϊκῶν τρίτῳ·  ὡς   εἶναι αὐτόν τε καὶ τὸν
[1, 21]   τεθῆναί φησι τὴν πρώτην ὀλυμπιάδα.  ὡς   εἶναι ἐνενή κοντά που ἐτῶν
[1, 21]   περὶ τὴν πεντεκαιδεκάτην) Θάσον ἐκτίσθαι,  ὡς   εἶναι συμφανὲς τὸν Ἀρχίλοχον μετὰ
[1, 17]   μόνον τὸ ἀγαθοποιεῖν (φύσις γὰρ  ὡς   εἰπεῖν αὕτη τοῦ θεοῦ ὡς
[1, 12]   προφήτης πυρὶ καθαίρεται τὴν γλῶτταν,  ὡς   εἰπεῖν δυνηθῆναι τὴν ὅρασιν, καὶ
[1, 23]   ἀφροσύνην οἱ νήπιοι ἀπιστοῦντες, τότε  ὡς   εἴρηται, ῥεχθὲν δέ τε οἱ
[1, 9]   πνεῦμα εἴρηκεν, ἀλλ´ οὐχ οὕτως  ὡς   ἐκδέξασθαι μὴ μεμαθηκότας. τὰς δὲ
[1, 21]   Ἰουδαίας ἐκ τῆς φυλῆς Δαβίδ,  ὡς   ἐκεῖ γέγραπται, Ὑπέρων τοὔνομα. Ναὶ
[1, 5]   τοίνυν σοφία τῆς φιλοσοφίας  ὡς   ἐκείνη τῆς προπαιδείας. εἰ γὰρ
[1, 29]   πρεσβύτερα, τουτέστι τὰ ἡμέτερα, εἰδότας,  ὡς   ἔμπαλιν νέους τοὺς τὰ νεώτερα
[1, 23]   μηδὲ τὸν μισθὸν ἀποδιδόντες) εἴτε  ὡς   ἐν εἰρήνῃ, μισθὸν ἔλαβον τὴν
[1, 14]   διαδοχὴ τῶν παρ´ Ἕλλησι φιλοσόφων  ὡς   ἐν ἐπιτομῇ ἥδε, οἱ χρόνοι
[1, 27]   οἱ κατὰ νόμον μὴ πολιτευόμενοι  ὡς   ἐν νόμῳ ἀλαζονεύωνται βιοῦντες· μακάριος
[1, 6]   ἀνθρωπίνων ἐντίθησιν διδασκαλία. ἀλλ´  ὡς   ἐν πενίᾳ βίου ὀρθῶς ἔστι
[1, 23]   Ἑβραίους τῇ καταδουλώσει. εἴτ´ οὖν  ὡς   ἐν πολέμῳ φαίη τις τοῦτο
[1, 21]   κατὰ τὸν Ἀργεῖον γενόμενος Ἴναχον,  ὡς   ἐν τοῖς Χρόνοις ἀνέγραψεν
[1, 23]   τῷ ὕδατι προσαγορεύουσι. δῆλον οὖν  ὡς   ἐν τῷ ἔμπροσθεν χρόνῳ περιτμηθέντι
[1, 10]   ἔστιν δ´ ὅτε ἀναγκαῖον. ταῦτα  ὡς   ἔνι μάλιστα διὰ βραχέων ἐξήνεγκεν
[1, 28]   φασιν οἱ παροιμιαζόμενοι· διαλεκτικώτερον δὲ  ὡς   ἔνι μάλιστα προσιτέον αὐτῇ, τὴν
[1, 28]   ὡς σημεῖον ἐμφαίνουσαν  ὡς   ἐντολὴν κυροῦσαν εἰς πολιτείαν ὀρθὴν
[1, 26]   ταῦτα περὶ τὸν Μωυσέα εὕροιμεν,  ὡς   ἐξ αὐτῶν δείκνυται τῶν γραφῶν,
[1, 15]   ἡγοῦνταί τινες, οὐκ ἔστι δέ,  ὡς   ἔπειτα δηλωθήσεται) ἀκηκοέναι τε πρὸς
[1, 6]   ἀρετὴν τῆς προσηκούσης παιδείας τυχόντες  ὡς   ἐπίπαν καλοκἀγαθίας ἤνυσαν, καὶ αὖ
[1, 2]   τινος ἀπατηλοῦ τέχνης καταγοητευομένους, ἀλλ´  ὡς   ἔπος εἰπεῖν, περιβολῇ πλείονι χρωμένους,
[1, 21]   μιᾷ πλείους διαριθμοῦνται, ἔτη δέ,  ὡς   ἔπος εἰπεῖν, τετρακόσια καὶ πρόσω.
[1, 26]   διόρθωσίς ἐστι ψυχῆς. ἔστι δὲ  ὡς   ἔπος εἰπεῖν τῷ Μωυσεῖ
[1, 6]   πρὸς τὴν μέλισσαν καὶ μάθε  ὡς   ἐργάτις ἐστί· καὶ αὐτὴ γὰρ
[1, 1]   ἐμποδὼν ἱστάμενα τῇ ἀκολουθίᾳ προαπολυομένη,  ὡς   ἑτοίμους ἔχειν τὰς ἀκοὰς πρὸς
[1, 21]   Ἰησοῦς ἐρχόμενος ἐπὶ τὸ βάπτισμα  ὡς   ἐτῶν λʹ καὶ ὅτι ἐνιαυτὸν
[1, 27]   δὲ δι´ εὐποιίας χρηστευομένη  ὡς   εὐεργέτις. ἔξεστι δὲ μὴ εἶναι
[1, 1]   δι´ ἀντιμισθίαν πράσσων τι, ἤτοι  ὡς   εὐεργὸς σπεύδων ἀπολαβεῖν ὡς
[1, 23]   τεκοῦς´ ἔκρυπτέ με τρεῖς μῆνας,  ὡς   ἔφασκεν· οὐ λαθοῦσα δὲ ὑπεξέθηκε,
[1, 1]   τε παραλαμβάνειν δηλωθήσεται τὸ κεκαλυμμένον  ὡς   ἀλήθεια, καὶ τὸ τοῖς
[1, 24]   κατὰ τὰς ἐπιθυμίας τάττεται βασιλεία,  ὡς   Σαρδαναπάλλου καὶ τῶν τὸ
[1, 21]   Χουσαχὰρ βασιλεῖ Μεσοποταμίας ἔτεσιν ὀκτώ,  ὡς   τῶν Κριτῶν ἱστορεῖ βίβλος·
[1, 11]   θεῷ διδάσκει καὶ τὴν οἰκονομίαν  ὡς   ἡγεμονικὸν τῆς ἁπάσης προσίεσθαι παιδείας.
[1, 4]   ἐπισύνθεσιν ἀνθρωπίνῳ λογισμῷ ἐπινενοημέναι, καὶ  ὡς   θεόθεν τεχνικὴ καὶ
[1, 15]   παραγγέλμασιν. ὃν δι´ ὑπερβολὴν σεμνότητος  ὡς   θεὸν τετιμήκασι. Σκύθης δὲ καὶ
[1, 1]   ἐν παντὶ» φησὶ συνιστάντες ἑαυτοὺς  ὡς   θεοῦ διάκονοι, ὡς πτωχοί, πολλοὺς
[1, 20]   σφετερισάμενος τὰ βαρβάρων καὶ  ὡς   ἴδια αὐχῶν, τὴν ἑαυτοῦ δόξαν
[1, 17]   οὐ κατ´ ἐπίγνωσιν λαβόντες, ἀλλ´  ὡς   ἴδια σφετερισάμενοι δόγματα, καὶ τὰ
[1, 10]   ἔστι γὰρ καὶ σωτήριος λόγος  ὡς   καὶ ἔργον σωτήριον. δικαιοσύνη
[1, 21]   διακείμενος, ἅτε Αἰγύπτιος τὸ γένος,  ὡς   καὶ κατὰ Ἰουδαίων συντάξασθαι βιβλίον,
[1, 18]   βαρβάρου φιλοσοφίας ἀντιπαραθέσει καταλάμψαι φησίν,  ὡς   καὶ λύχνος ὑπὸ τοῦ
[1, 29]   τῆς μαθήσεως νόμος, εἷς ὤν,  ὡς   καὶ Πλάτων ἐν τῷ Πολιτικῷ
[1, 19]   ζῶμεν καὶ κινούμεθα καὶ ἐσμέν,  ὡς   καί τινες τῶν καθ´ ὑμᾶς
[1, 21]   καὶ Μαρδοχαῖος, οὗ φέρεται βιβλίον  ὡς   καὶ τὸ τῶν Μακκαβαϊκῶν. κατὰ
[1, 1]   οὐδὲ μὴ συνῆτε. ἄρ´ οὖν  ὡς   καιρὸν ἔχομεν, ἐργαζώμεθα τὸ ἀγαθὸν
[1, 1]   ὡς εὐεργὸς σπεύδων ἀπολαβεῖν  ὡς   κακοεργὸς τὴν ἀμοιβὴν περιιστάμενος, οὐχὶ
[1, 20]   γραμματιστὴς τῷ φιλοσοφήσοντι) οὐδ´  ὡς   κατὰ τὴν ἀφαίρεσιν αὐτῆς ἤτοι
[1, 23]   φέρειν ἠξίουν νόμῳ τῶν κεκρατηκότων  ὡς   κρείττονες ἡττόνων (καὶ τοῦ πολέμου
[1, 27]   σωτηρίαν, μὲν κολάσει σωφρονίζουσα  ὡς   κυρία, δὲ δι´ εὐποιίας
[1, 14]   τὸ γένος. ἀλλὰ καὶ Θαλῆς,  ὡς   Λέανδρος καὶ Ἡρόδοτος ἱστοροῦσι, Φοῖνιξ
[1, 1]   διὰ κήρυκος τοῦτο πολλάκις ποιοῦσιν  ὡς   μᾶλλον ἐξάκουστα γενέσθαι τὰ λεγόμενα,
[1, 21]   τε καὶ Διόσκουροι συνέπλεον αὐτοῖς,  ὡς   μαρτυρεῖ Ῥόδιος Ἀπολλώνιος ἐν
[1, 13]   τῇ ἀληθείᾳ ὁμολογοῦντα· γὰρ  ὡς   μέλος ὡς μέρος
[1, 14]   τετυραννηκέναι ἀντικατατάττει Μύσωνα τὸν Χηνέα.  ὡς   μὲν οὖν κάτω που τῆς
[1, 21]   ἕως τῆς μετοικεσίας ταύτης ἔτη,  ὡς   μέν τινες, ἐννακόσια ἑβδομήκοντα δύο,
[1, 21]   ἕως παρέλαβε τὴν βασιλείαν Δαβίδ,  ὡς   μέν τινες, ἔτη τετρακόσια πεντήκοντα,
[1, 16]   μὲν οὖν Ἑλληνικὴ φιλοσοφία,  ὡς   μέν τινες, κατὰ περίπτωσιν ἐπήβολος
[1, 21]   δὲ τῆς Δαβὶδ βασιλείας ἔτη,  ὡς   μέν τινες, πεντακόσια πεντήκοντα δύο,
[1, 21]   Ἐλισσαίου τοῦ προφήτου τελευτὴν ἔτη,  ὡς   μέν τινές φασιν, ἑκατὸν εʹ
[1, 21]   Μωυσέως ἐπὶ τὴν Σολομῶνος ἡλικίαν,  ὡς   μέν τινές φασιν, ἔτη πεντακόσια
[1, 21]   Ἀλέξανδρον εἰς τὴν Ἀσίαν διαβῆναι,  ὡς   μὲν Φανίας ἔτη ἑπτακόσια δεκαπέντε,
[1, 13]   γὰρ ὡς μέλος  ὡς   μέρος ὡς εἶδος
[1, 6]   ὁδοὺς δὲ ζωῆς φυλάσσει παιδεία,  ὡς   μὴ ἀπατηθῆναι, ὡς μὴ κλαπῆναι
[1, 6]   φυλάσσει παιδεία, ὡς μὴ ἀπατηθῆναι,  ὡς   μὴ κλαπῆναι πρὸς τῶν ἐπὶ
[1, 1]   οὐ συνιᾶσι, τὴν ἄγνοιαν αὐτοῖς  {ὡς}   μὴ παρέχοντος τοῦ κυρίου (μὴ
[1, 8]   νοῦ καὶ ἐπιστήμης δόξαις πιστεύοντας,  ὡς   μὴ προσῆκον ἀφεμένους τοῦ ὀρθοῦ
[1, 7]   Ἑλλήνων φωνῇ ἡρμηνεύθησαν αἱ γραφαί,  ὡς   μὴ πρόφασιν ἀγνοίας προβάλλεσθαι δυνηθῆναί
[1, 27]   προφητεία ὀνειδίζει τὸν λαὸν  ὡς   μὴ συνιέντα τὸν νόμον. σύντριμμα
[1, 27]   λόγος, καὶ μέρη τινὰ ἀποτέμνων,  ὡς   μὴ τὰ ὑγιαίνοντα συνδιαφθείρεσθαι αὐτοῖς,
[1, 24]   ἵπποις καὶ ἅρμασιν αὐτοὺς κατακλυσάσης,  ὡς   μηδὲ λείψανον αὐτῶν ἀπολειφθῆναι. μετὰ
[1, 1]   ὡς πτωχοί, πολλοὺς δὲ πλουτίζοντες,  ὡς   μηδὲν ἔχοντες καὶ πάντα κατέχοντες·
[1, 29]   ἀποδεικτικούς, ὅσον ἔτι αἱ αὐτῶν  ὡς   νέων φρένες ἠερέθονται« λαμπτὴρ ἄρα
[1, 5]   μὲν τὴν κοσμικὴν παιδείαν καὶ  ὡς   νεωτέραν καὶ ὡς σὴν θεραπαινίδα,
[1, 16]   γραμματικὰ» ἐπιγράψας. ὠνομάσθη δὲ γραμματικός,  ὡς   νῦν ὀνομάζομεν, πρῶτος Πραξιφάνης Διονυσοφάνους
[1, 3]   ζηλωταὶ τεχνυδρίων, ἐριδαντέες καὶ ἱμαντελικτέες,  ὡς   Ἀβδηρίτης ἐκεῖνός φησιν· στρεπτὴ
[1, 6]   δὲ ἐν τῷ ταμείῳ εὔχῃ,  ὡς   κύριος ἐδίδαξε, πνεύματι προσκυνῶν,
[1, 3]   σμῆνος ἀνεδιφήσατε. Ἰοφῶν τε ὁμοίως  ὡς   κωμικὸς ἐν Αὐλῳδοῖς σατύροις
[1, 5]   γὰρ καὶ αὐτὴ τὸ Ἑλληνικὸν  ὡς   νόμος τοὺς Ἑβραίους εἰς
[1, 21]   Ἕλλησι χρησμολόγοι συχνοὶ γεγονέναι φέρονται,  ὡς   οἱ Βάκιδες (ὃ μὲν Βοιώτιος,
[1, 23]   ἐκφορήσαντες ἀπῄεσαν, οὐ διὰ φιλοχρηματίαν,  ὡς   οἱ κατήγοροί φασιν (οὐδὲ γὰρ
[1, 26]   ἀξιόπιστον τῆς παρ´ Ἕλλησι νομοθεσίας,  ὡς   οἷόν τε αὐτοῖς, ἐπαίροντες εἰς
[1, 19]   ἡμῖν θείου τὸ ποιητικὸν αἴτιον  ὡς   οἷόν τε συνθεωροῦντες· εἶδες γάρ»
[1, 28]   ἐκκαλύπτων, ἂν βούληται, {καὶ}  ὡς   οἷόν τε τὴν ἀνθρωπίνην φύσιν
[1, 1]   κοσμικῇ ἐνέχεται συνηθείᾳ· δεῖ δὲ  ὡς   οἷόν τε τὸν κύριον μιμεῖσθαι.
[1, 16]   ἀπὸ Ἰνάχου καὶ Μωσέως γενεᾷ,  ὡς   ὀλίγον ὑποβάντες δείξομεν. Λυκοῦργος δὲ
[1, 28]   ἐστὶ δύναμις θεία, τῶν ὄντων  ὡς   ὄντων γνωστική, τὸ τέλειον ἔχουσα,
[1, 5]   ἠθέλησα ἐπισυναγαγεῖν τὰ τέκνα σου  ὡς   ὄρνις τοὺς νεοσσούς. Ἱερουσαλὴμ δὲ
[1, 22]   λεκτέον δὲ ὅμως καὶ ἡμῖν  ὡς   ὅτι μάλιστα δι´ ὀλίγων. ~(Μωυσῆς
[1, 27]   τοῦ νόμου διὰ τὰς τιμωρίας  ὡς   οὐ καλοῦ κἀγαθοῦ· οὐ γὰρ
[1, 20]   μὴν τὸ συνεργὸν συνεκτικὸν οὐδ´  ὡς   οὗ οὐκ ἄνευ τὴν φιλοσοφίαν,
[1, 15]   αὐτοῖς Νουμᾶς δι´ ἐπικρύψεως  ὡς   οὐκ ἐφάψασθαι τοῦ βελτίστου δυνατὸν
[1, 11]   ἀπαντᾶν πρὸς τὰ ἐπιφερόμενα δεδιδαγμένοις.  ὡς   οὖν παρελάβετε Ἰησοῦν Χριστὸν τὸν
[1, 9]   μαθηταί· ἐκ γὰρ πίστεως καὶ  ὡς   οὐχ οἷόν τε ῥᾳδίως γνῶναι
[1, 29]   τὰ χθὲς καὶ πρῴην γενόμενα,  ὡς   παλαιὰ καὶ ἀρχαῖα ἱστοροῦντας. ἐπήγαγεν
[1, 1]   λόγων προαρδεύομεν τὸ γεῶδες αὐτῶν,  ὡς   παραδέξασθαι τὸ καταβαλλόμενον σπέρμα πνευματικὸν
[1, 21]   που περὶ τὰς ὀλυμπιάδας γενόμενοι,  ὡς   παρεστήσαμεν. καὶ θεῶν ἄρα τῶν
[1, 13]   Ἑλληνικῆς αἱρέσεις, ἑκάστη ὅπερ ἔλαχεν  ὡς   πᾶσαν αὐχεῖ τὴν ἀλήθειαν· φωτὸς
[1, 21]   ἐκ φυλῆς Ἰούδα ἔτη τεσσαράκοντα,  ὡς   περιέχει δευτέρα τῶν Βασιλειῶν,
[1, 24]   τὸ τέλος ποιουμένων ταῖς ἐπιθυμίαις  ὡς   πλεῖστα χαρίζεσθαι. τοῦ δὴ βασιλικοῦ
[1, 21]   Αἰγυπτίων γεγενημένου βασιλέως, ἐφ´ οὗ,  ὡς   προεῖπον, Ἀγγαῖος καὶ Ζαχαρίας καὶ
[1, 21]   Ἐλισσαῖος προφητεύει, μεθ´ ἣν βασιλεύει,  ὡς   προεῖπον, Ἰωὰς περισωθεὶς ὑπὸ
[1, 9]   παρορᾶται δὲ καὶ ἀθλητής,  ὡς   προείρηται, ἀλλ´ εἰς τὴν σύνταξιν
[1, 21]   Μενελάου εἰς Φοινίκην ἄφιξις,  ὡς   προείρηται. Ἐρατοσθένης δὲ μετὰ τὸ
[1, 17]   κλεπτικὴν σοφίας τὴν σοφιστικὴν εἰπών,  ὡς   προεμηνύσαμεν. δὲ ἀπόστολος
[1, 28]   εἰς πολιτείαν ὀρθὴν θεσπίζουσαν  ὡς   προφητείαν. ἀνδρῶν δὲ εὖ οἶδ´
[1, 15]   τὴν Τιτανομαχίαν γράψας φησίν,  ὡς   πρῶτος οὗτος εἴς τε δικαιοσύνην
[1, 1]   συνιστάντες ἑαυτοὺς ὡς θεοῦ διάκονοι,  ὡς   πτωχοί, πολλοὺς δὲ πλουτίζοντες, ὡς
[1, 25]   ἀνδρείαν μόνην ἀποβλεπομέναις, ἐπῄνεσε δὲ  ὡς   σεμνοτέραν τὴν ἕν τι λέγουσαν
[1, 15]   μυρία. δὲ Πλάτων δῆλον  ὡς   σεμνύνων αἰεὶ τοὺς βαρβάρους εὑρίσκεται,
[1, 28]   τοῦ νόμου τὴν βούλησιν,  ὡς   σημεῖον ἐμφαίνουσαν ὡς ἐντολὴν
[1, 5]   παιδείαν καὶ ὡς νεωτέραν καὶ  ὡς   σὴν θεραπαινίδα, τὴν δὲ ἐπιστήμην
[1, 5]   πλεῖστοι δὲ ἐν ῥητορικῇ. Ἀλλ´  ὡς   τὰ ἐγκύκλια μαθήματα συμβάλλεται πρὸς
[1, 21]   καὶ τὸ ἅγιον ἠρήμωσεν. καὶ  ὡς   ταῦθ´ οὕτως ἔχει, τῷ γε
[1, 5]   τὴν δὲ ἐπιστήμην τὴν σὴν  ὡς   τελείαν δέσποιναν τιμῶ καὶ σέβω.
[1, 5]   ἀλλὰ τῶν μὲν κατὰ προηγούμενον  ὡς   τῆς τε διαθήκης τῆς παλαιᾶς
[1, 5]   νέας, τῶν δὲ κατ´ ἐπακολούθημα  ὡς   τῆς φιλοσοφίας. τάχα δὲ καὶ
[1, 17]   φυλάξαντα τὸν μὴ κωλύσαντα,  ὡς   τοῦ ἐμπρησμοῦ τὸν μὴ σβέσαντα
[1, 20]   αἱ ἀρεταὶ πλείονες ὑπάρχουσαι, καὶ  ὡς   τοῦ θερμαίνεσθαι τε ἥλιος
[1, 17]   ὡς εἰπεῖν αὕτη τοῦ θεοῦ  ὡς   τοῦ πυρὸς τὸ θερμαίνειν καὶ
[1, 13]   ὁμολογοῦσι δὲ ἄμφω τῇ ἀριθμητικῇ,  ὡς   τῷ σχήματι κύκλος καὶ
[1, 19]   αἱ κατ´ ἀδυναμίαν φαντασίαι ἀληθείας,  ὡς   φαντασία καθορᾷ τὰ ἐν τοῖς
[1, 23]   καὶ τρόπον τινὰ ἠμύναντο ἀντιλυποῦντες  ὡς   φιλαργύρους Αἰγυπτίους τῇ τῆς λείας
[1, 1]   ἄλλων. δυνάμενοι ἐν βάρει εἶναι  ὡς   Χριστοῦ ἀπόστολοι· ἀλλ´ ἐγενήθημεν ἤπιοι
[1, 18]   μωρὰν ἔδειξε» καὶ οὐκ ἀληθῆ,  ὡς   ᾤοντο. κἂν πύθῃ τὴν αἰτίαν




Recherches | Texte | Lecture | Liste du vocabulaire | Index inverse | Menu | Site de Philippe Remacle

 
UCL |FLTR |Itinera Electronica |Bibliotheca Classica Selecta (BCS) |
Responsable académique : Alain Meurant
Analyse, design et réalisation informatiques : B. Maroutaeff - J. Schumacher

Dernière mise à jour : 7/01/2010