Livre, Chap. |
[1, 21] |
γενικαὶ
διάλεκτοι
δύο
καὶ
ἑβδομήκοντα
|
ὡς
|
αἱ
ἡμέτεραι
παραδιδόασι
γραφαί,
αἱ |
[1, 8] |
διὰ
λόγων
δοξῶν
ἐμποιητικὴ
ψευδῶν
|
ὡς |
ἀληθῶν·
παρέχει
γὰρ
πρὸς
μὲν |
[1, 2] |
μέγας
ὁ
κίνδυνος
τὸν
ἀπόρρητον
|
ὡς |
ἀληθῶς
τῆς
ὄντως
φιλοσοφίας
λόγον |
[1, 5] |
ταῖς
χερσί
σου,
χρῶ
αὐτῇ
|
ὡς |
ἄν
σοι
ἀρεστὸν
ᾖ»
φησί. |
[1, 17] |
ὄντι
οὗτοι
ἐν
ἐκστάσει
προεφήτευον
|
ὡς |
ἂν
ἀποστάτου
διάκονοι.
λέγει
δὲ |
[1, 5] |
δὲ
συνέρχεσθαι
ὁ
Ἰακὼβ
λέγεται
|
ὡς |
ἂν
ἀσκητὴς
ἑρμηνευόμενος
(διὰ
πλειόνων
|
[1, 23] |
παιδείαν
Ἕλληνες
ἐδίδασκον
ἐν
Αἰγύπτῳ,
|
ὡς |
ἂν
βασιλικὸν
παιδίον,
ᾗ
φησι |
[1, 8] |
βίᾳ
ἡμᾶς
δὴ
τοὺς
ἀπερίττους,
|
ὡς |
ἂν
εἰπεῖν
ἀδυνατωτέρους.
ἀγλωσσίᾳ
δὲ |
[1, 29] |
εἴρηκεν
αὐτούς
γε
τοὺς
μύθους,
|
ὡς |
ἂν
μικρὸν
διορώντων
τῶν
παρ´ |
[1, 5] |
μετονομάζεται
ὁ
τῷ
ὄντι
διορατικὸς
|
ὡς |
ἂν
πολύπειρός
τε
καὶ
ἀσκητικός. |
[1, 21] |
γεγόνασι,
πρεσβύτερος
δὲ
ὁ
Μόψος,
|
ὡς |
ἂν
συμπλεύσας
τοῖς
Ἀργοναύταις.
~(φασὶ |
[1, 5] |
Σάρρας
τὴν
Ἄγαρ
παρευδοκιμοῦσαν
αὐτήν,
|
ὡς |
ἂν
τὸ
χρήσιμον
ἐκλεξάμενος
μόνον |
[1, 1] |
ἐγενήθημεν
ἤπιοι
ἐν
μέσῳ
ὑμῶν,
|
ὡς |
ἂν
τροφὸς
θάλπῃ
τὰ
ἑαυτῆς |
[1, 14] |
Σύριον.
Πλάτων
δὲ
ἀντὶ
Περιάνδρου
|
ὡς |
ἀναξίου
σοφίας
διὰ
τὸ
τετυραννηκέναι |
[1, 27] |
δέ
τινα
οὕτως
ἔχοντα
κατίδῃ
|
ὡς |
ἀνίατον
δοκεῖν
εἰς
ἔσχατον
ἀδικίας
|
[1, 23] |
βασιλικαῖσι
καὶ
παιδεύμασιν
ἅπανθ´
ὑπισχνεῖτο,
|
ὡς |
ἀπὸ
σπλάγχνων
ἑῶν·
ἐπεὶ
δὲ |
[1, 19] |
ὄνειδος
εἶναι.
ᾔδει
γάρ,
οἶμαι,
|
ὡς |
ἄρα
ἤδη
πολυμαθίη
νόον
ἔχειν |
[1, 20] |
τοῦ
ἀμπελῶνος.
καὶ
ἣ
μὲν
|
ὡς |
ἄρτος
ἀναγκαία
πρὸς
τὸ
ζῆν, |
[1, 24] |
ἱστάντες
οἱ
παλαιοὶ
ἔσεβον
τούτους
|
ὡς |
ἀφιδρύματα
τοῦ
θεοῦ.
γράφει
γοῦν |
[1, 9] |
ἐκεῖνος
ὁ
ποικιλωτέρων
μαθημάτων
ἁψάμενος,
|
ὡς |
βέλτιον
γεωργεῖν
τε
καὶ
ὑγιάζειν |
[1, 1] |
σῴζει
αἰεὶ
καὶ
αἰεὶ
ἐργάζεται,
|
ὡς |
βλέπει
τὸν
πατέρα.
διδάσκων
τις |
[1, 10] |
ἀσεβείας,
καὶ
ὁ
λόγος
αὐτῶν
|
ὡς |
γάγγραινα
νομὴν
ἕξει.
~(Αὕτη
οὖν |
[1, 13] |
μέρος
ἢ
ὡς
εἶδος
ἢ
|
ὡς
|
γένος
εἰς
ἓν
συνάπτεται.
ἤδη |
[1, 27] |
δυσμενείᾳ
τῇ
πρὸς
τὸν
πάσχοντα,
|
ὡς |
δ´
ἂν
ὁ
τῆς
τέχνης |
[1, 21] |
μέν
τινες,
πεντακόσια
πεντήκοντα
δύο,
|
ὡς |
δὲ
ἀκριβέστερον,
πεντακόσια
ἑβδομήκοντα
δύο |
[1, 16] |
δὲ
καὶ
οὐ
πάσης,
γίνεται·
|
ὡς |
δὲ
ἄλλοι
βούλονται,
ἐκ
τοῦ |
[1, 14] |
Μνησάρχου
Σάμιος,
ὥς
φησιν
Ἱππόβοτος,
|
ὡς |
δὲ
Ἀριστόξενος
ἐν
τῷ
Πυθαγόρου |
[1, 21] |
Λυδὸς
περὶ
τὴν
ὀκτωκαιδεκάτην
ὀλυμπιάδα
|
(ὡς |
δὲ
Διονύσιος,
περὶ
τὴν
πεντεκαιδεκάτην) |
[1, 21] |
δὲ
Ἐρατοσθένης
ἑπτακόσια
ἑβδομήκοντα
{τέσσαρα}
|
ὡς |
δὲ
Δοῦρις
ἀπὸ
Τροίας
ἁλώσεως |
[1, 20] |
δὲ
καὶ
τὸ
συναίτιον
αἴτιον.
|
ὡς |
δέ,
ἑνὸς
ὄντος
τοῦ
εὐδαιμονεῖν, |
[1, 21] |
Τίμαιος
καὶ
Κλείταρχος
ὀκτακόσια
εἴκοσι,
|
ὡς |
δὲ
Ἐρατοσθένης
ἑπτακόσια
ἑβδομήκοντα
{τέσσαρα} |
[1, 21] |
μέν
τινές
φασιν,
ἑκατὸν
εʹ
|
ὡς |
δὲ
ἕτεροι,
ἑκατὸν
δύο,
ὡς |
[1, 21] |
φασιν,
ἔτη
πεντακόσια
ἐνενήκοντα
πέντε,
|
ὡς |
δὲ
ἕτεροι,
πεντακόσια
ἑβδομήκοντα
ἕξ. |
[1, 21] |
μὲν
Φανίας
ἔτη
ἑπτακόσια
δεκαπέντε,
|
ὡς |
δὲ
Ἔφορος
ἑπτακόσια
τριάκοντα
πέντε, |
[1, 21] |
τετρακόσια
πεντήκοντα
δύο
μῆνες
ἕξ,
|
ὡς |
δὲ
ἡ
καθ´
ἡμᾶς
τῶν |
[1, 21] |
μέν
τινες,
ἔτη
τετρακόσια
πεντήκοντα,
|
ὡς |
δὲ
ἡ
προκειμένη
δείκνυσι
χρονογραφία, |
[1, 21] |
ὡς
δὲ
ἕτεροι,
ἑκατὸν
δύο,
|
ὡς |
δὲ
ἡ
προκειμένη
δηλοῖ
χρονογραφία, |
[1, 16] |
ἄλλος
Ἰδαῖος
εὗρε
χαλκοῦ
κρᾶσιν,
|
ὡς |
δὲ
Ἡσίοδος,
Σκύθης.
ναὶ
μὴν |
[1, 14] |
Ἀρίσταρχος
καὶ
Θεόπομπος,
Τυρρηνὸς
ἦν,
|
ὡς |
δὲ
Νεάνθης.
Σύριος
ἢ
Τύριος, |
[1, 15] |
πρεσβυτάτων
σοφῶν
τε
καὶ
φιλοσόφων.
|
ὡς |
δὲ
οἱ
πλεῖστοι
αὐτῶν
βάρβαροι |
[1, 21] |
δὲ
Ἔφορος
ἑπτακόσια
τριάκοντα
πέντε,
|
ὡς |
δὲ
Τίμαιος
καὶ
Κλείταρχος
ὀκτακόσια
|
[1, 22] |
ὁ
Μωυσῆς
θεολόγος
καὶ
προφήτης,
|
ὡς |
δέ
τινες
νόμων
ἱερῶν
ἑρμηνεὺς |
[1, 14] |
καὶ
Ἡρόδοτος
ἱστοροῦσι,
Φοῖνιξ
ἦν,
|
ὡς |
δέ
τινες
ὑπειλήφασι,
Μιλήσιος.
μόνος |
[1, 21] |
ἄλλα
πέντε
καὶ
εἴκοσι
ἀναπαυσάμενος.
|
ὡς |
δὲ
τὸ
βιβλίον
τοῦ
Ἰησοῦ |
[1, 10] |
γοῦν
οὐ
χωρὶς
λόγου
συνίσταται.
|
ὡς |
δὲ
τὸ
εὖ
πάσχειν
περιαιρεῖται, |
[1, 19] |
ἡμῶν
γράφει·
βλέπομεν
γὰρ
νῦν
|
ὡς |
δι´
ἐσόπτρου»
κατ´
ἀνάκλασιν
ἐπ´ |
[1, 15] |
Συμποσίῳ
ἐπαινῶν
Πλάτων
τοὺς
βαρβάρους
|
ὡς |
διαφερόντως
ἀσκήσαντας
μόνους
ἀληθῶς
φησι |
[1, 29] |
τῆς
τῶν
νεωτέρων
ἐπιβολῆς
διελέγχων
|
ὡς |
δίκην
παίδων
μηδὲν
πρεσβύτερον
ἐχούσης, |
[1, 21] |
Ἀργολικά,
τὰ
ἀπὸ
Ἰνάχου
λέγω,
|
ὡς |
Διονύσιος
ὁ
Ἁλικαρνασσεὺς
ἐν
τοῖς |
[1, 10] |
ἐπανῃρημένῳ,
εἴ
γε
τὴν
τρυφὴν
|
ὡς |
δολεράν
τε
καὶ
ἄσωτον
παραιτοίμεθα, |
[1, 14] |
τρόπος
τῆς
παρ´
αὐτοῖς
φιλοσοφίας,
|
ὡς |
Ἑβραϊκὸς
καὶ
αἰνιγματώδης,
ἤδη
ἐπισκεπτέος. |
[1, 8] |
ὁ
φιλαλήθης
Πλάτων
οἷον
θεοφορούμενος
|
ὡς |
ἐγὼ
τοιοῦτος»
φησίν,
ὁποῖος
οὐδενὶ |
[1, 1] |
καὶ
τὴν
εὐχαριστίαν
τινὲς
διανείμαντες,
|
ὡς |
ἔθος,
αὐτὸν
δὴ
ἕκαστον
τοῦ |
[1, 7] |
ἄν.
Ἤδη
δὲ
κἀκεῖνο
σκοπῶμεν,
|
ὡς |
εἴ
ποτε
οἱ
μὴ
ἐπιστάμενοι |
[1, 21] |
φασὶ
δὲ
καὶ
ἄλλοι
τινές,
|
ὡς |
εἴ
τις
ἰχθὺς
ἀνασπώμενος
τῆς |
[1, 27] |
ἐν
τῇ
καρδίᾳ
σου
ὅτι
|
ὡς
|
εἴ
τις
παιδεύσει
ἄνθρωπος
τὸν |
[1, 13] |
μέλος
ἢ
ὡς
μέρος
ἢ
|
ὡς |
εἶδος
ἢ
ὡς
γένος
εἰς |
[1, 15] |
εἰς
γῆν
μεταβαλόντος
σώματος
πόας
|
ὡς |
εἰκὸς
ἀναφυείσης,
ὅσα
ἂν
αὐτὴν
|
[1, 21] |
Ἀντωνίνου
δεκάτου
ἔτους
ἔτη
οζʹ
|
ὡς |
εἶναι
ἀπὸ
Μωυσέως
ἐπὶ
τὸ |
[1, 21] |
καὶ
Ἀρχέμαχος
ἐν
Εὐβοϊκῶν
τρίτῳ·
|
ὡς |
εἶναι
αὐτόν
τε
καὶ
τὸν |
[1, 21] |
τεθῆναί
φησι
τὴν
πρώτην
ὀλυμπιάδα.
|
ὡς |
εἶναι
ἐνενή
κοντά
που
ἐτῶν |
[1, 21] |
περὶ
τὴν
πεντεκαιδεκάτην)
Θάσον
ἐκτίσθαι,
|
ὡς |
εἶναι
συμφανὲς
τὸν
Ἀρχίλοχον
μετὰ |
[1, 17] |
μόνον
τὸ
ἀγαθοποιεῖν
(φύσις
γὰρ
|
ὡς |
εἰπεῖν
αὕτη
τοῦ
θεοῦ
ὡς |
[1, 12] |
προφήτης
πυρὶ
καθαίρεται
τὴν
γλῶτταν,
|
ὡς |
εἰπεῖν
δυνηθῆναι
τὴν
ὅρασιν,
καὶ |
[1, 23] |
ἀφροσύνην
οἱ
νήπιοι
ἀπιστοῦντες,
τότε
|
ὡς |
εἴρηται,
ῥεχθὲν
δέ
τε
οἱ |
[1, 9] |
πνεῦμα
εἴρηκεν,
ἀλλ´
οὐχ
οὕτως
|
ὡς |
ἐκδέξασθαι
μὴ
μεμαθηκότας.
τὰς
δὲ
|
[1, 21] |
Ἰουδαίας
ἐκ
τῆς
φυλῆς
Δαβίδ,
|
ὡς |
ἐκεῖ
γέγραπται,
Ὑπέρων
τοὔνομα.
Ναὶ |
[1, 5] |
τοίνυν
ἡ
σοφία
τῆς
φιλοσοφίας
|
ὡς |
ἐκείνη
τῆς
προπαιδείας.
εἰ
γὰρ
|
[1, 29] |
πρεσβύτερα,
τουτέστι
τὰ
ἡμέτερα,
εἰδότας,
|
ὡς |
ἔμπαλιν
νέους
τοὺς
τὰ
νεώτερα |
[1, 23] |
μηδὲ
τὸν
μισθὸν
ἀποδιδόντες)
εἴτε
|
ὡς |
ἐν
εἰρήνῃ,
μισθὸν
ἔλαβον
τὴν |
[1, 14] |
διαδοχὴ
τῶν
παρ´
Ἕλλησι
φιλοσόφων
|
ὡς |
ἐν
ἐπιτομῇ
ἥδε,
οἱ
χρόνοι |
[1, 27] |
οἱ
κατὰ
νόμον
μὴ
πολιτευόμενοι
|
ὡς |
ἐν
νόμῳ
ἀλαζονεύωνται
βιοῦντες·
μακάριος |
[1, 6] |
ἀνθρωπίνων
ἐντίθησιν
ἡ
διδασκαλία.
ἀλλ´
|
ὡς |
ἐν
πενίᾳ
βίου
ὀρθῶς
ἔστι |
[1, 23] |
Ἑβραίους
τῇ
καταδουλώσει.
εἴτ´
οὖν
|
ὡς |
ἐν
πολέμῳ
φαίη
τις
τοῦτο |
[1, 21] |
κατὰ
τὸν
Ἀργεῖον
γενόμενος
Ἴναχον,
|
ὡς |
ἐν
τοῖς
Χρόνοις
ἀνέγραψεν
ὁ |
[1, 23] |
τῷ
ὕδατι
προσαγορεύουσι.
δῆλον
οὖν
|
ὡς |
ἐν
τῷ
ἔμπροσθεν
χρόνῳ
περιτμηθέντι |
[1, 10] |
ἔστιν
δ´
ὅτε
ἀναγκαῖον.
ταῦτα
|
ὡς
|
ἔνι
μάλιστα
διὰ
βραχέων
ἐξήνεγκεν |
[1, 28] |
φασιν
οἱ
παροιμιαζόμενοι·
διαλεκτικώτερον
δὲ
|
ὡς |
ἔνι
μάλιστα
προσιτέον
αὐτῇ,
τὴν |
[1, 28] |
ἢ
ὡς
σημεῖον
ἐμφαίνουσαν
ἢ
|
ὡς |
ἐντολὴν
κυροῦσαν
εἰς
πολιτείαν
ὀρθὴν |
[1, 26] |
ταῦτα
περὶ
τὸν
Μωυσέα
εὕροιμεν,
|
ὡς |
ἐξ
αὐτῶν
δείκνυται
τῶν
γραφῶν, |
[1, 15] |
ἡγοῦνταί
τινες,
οὐκ
ἔστι
δέ,
|
ὡς |
ἔπειτα
δηλωθήσεται)
ἀκηκοέναι
τε
πρὸς |
[1, 6] |
ἀρετὴν
τῆς
προσηκούσης
παιδείας
τυχόντες
|
ὡς |
ἐπίπαν
καλοκἀγαθίας
ἤνυσαν,
καὶ
αὖ |
[1, 2] |
τινος
ἀπατηλοῦ
τέχνης
καταγοητευομένους,
ἀλλ´
|
ὡς |
ἔπος
εἰπεῖν,
περιβολῇ
πλείονι
χρωμένους, |
[1, 21] |
μιᾷ
πλείους
διαριθμοῦνται,
ἔτη
δέ,
|
ὡς |
ἔπος
εἰπεῖν,
τετρακόσια
καὶ
πρόσω. |
[1, 26] |
διόρθωσίς
ἐστι
ψυχῆς.
ἔστι
δὲ
|
ὡς |
ἔπος
εἰπεῖν
τῷ
Μωυσεῖ
ἡ |
[1, 6] |
πρὸς
τὴν
μέλισσαν
καὶ
μάθε
|
ὡς |
ἐργάτις
ἐστί·
καὶ
αὐτὴ
γὰρ |
[1, 1] |
ἐμποδὼν
ἱστάμενα
τῇ
ἀκολουθίᾳ
προαπολυομένη,
|
ὡς |
ἑτοίμους
ἔχειν
τὰς
ἀκοὰς
πρὸς |
[1, 21] |
Ἰησοῦς
ἐρχόμενος
ἐπὶ
τὸ
βάπτισμα
|
ὡς |
ἐτῶν
λʹ
καὶ
ὅτι
ἐνιαυτὸν
|
[1, 27] |
ἣ
δὲ
δι´
εὐποιίας
χρηστευομένη
|
ὡς
|
εὐεργέτις.
ἔξεστι
δὲ
μὴ
εἶναι |
[1, 1] |
δι´
ἀντιμισθίαν
πράσσων
τι,
ἤτοι
|
ὡς |
εὐεργὸς
σπεύδων
ἀπολαβεῖν
ἢ
ὡς |
[1, 23] |
τεκοῦς´
ἔκρυπτέ
με
τρεῖς
μῆνας,
|
ὡς |
ἔφασκεν·
οὐ
λαθοῦσα
δὲ
ὑπεξέθηκε, |
[1, 1] |
τε
παραλαμβάνειν
δηλωθήσεται
τὸ
κεκαλυμμένον
|
ὡς |
ἡ
ἀλήθεια,
καὶ
τὸ
τοῖς |
[1, 24] |
κατὰ
τὰς
ἐπιθυμίας
τάττεται
βασιλεία,
|
ὡς |
ἡ
Σαρδαναπάλλου
καὶ
τῶν
τὸ |
[1, 21] |
Χουσαχὰρ
βασιλεῖ
Μεσοποταμίας
ἔτεσιν
ὀκτώ,
|
ὡς |
ἡ
τῶν
Κριτῶν
ἱστορεῖ
βίβλος· |
[1, 11] |
θεῷ
διδάσκει
καὶ
τὴν
οἰκονομίαν
|
ὡς |
ἡγεμονικὸν
τῆς
ἁπάσης
προσίεσθαι
παιδείας. |
[1, 4] |
ἐπισύνθεσιν
ἀνθρωπίνῳ
λογισμῷ
ἐπινενοημέναι,
καὶ
|
ὡς |
θεόθεν
ἡ
τεχνικὴ
καὶ
ἡ |
[1, 15] |
παραγγέλμασιν.
ὃν
δι´
ὑπερβολὴν
σεμνότητος
|
ὡς |
θεὸν
τετιμήκασι.
Σκύθης
δὲ
καὶ |
[1, 1] |
ἐν
παντὶ»
φησὶ
συνιστάντες
ἑαυτοὺς
|
ὡς |
θεοῦ
διάκονοι,
ὡς
πτωχοί,
πολλοὺς |
[1, 20] |
ὁ
σφετερισάμενος
τὰ
βαρβάρων
καὶ
|
ὡς |
ἴδια
αὐχῶν,
τὴν
ἑαυτοῦ
δόξαν |
[1, 17] |
οὐ
κατ´
ἐπίγνωσιν
λαβόντες,
ἀλλ´
|
ὡς |
ἴδια
σφετερισάμενοι
δόγματα,
καὶ
τὰ |
[1, 10] |
ἔστι
γὰρ
καὶ
σωτήριος
λόγος
|
ὡς |
καὶ
ἔργον
σωτήριον.
ἡ
δικαιοσύνη |
[1, 21] |
διακείμενος,
ἅτε
Αἰγύπτιος
τὸ
γένος,
|
ὡς |
καὶ
κατὰ
Ἰουδαίων
συντάξασθαι
βιβλίον, |
[1, 18] |
βαρβάρου
φιλοσοφίας
ἀντιπαραθέσει
καταλάμψαι
φησίν,
|
ὡς |
καὶ
ὁ
λύχνος
ὑπὸ
τοῦ |
[1, 29] |
τῆς
μαθήσεως
νόμος,
εἷς
ὤν,
|
ὡς |
καὶ
Πλάτων
ἐν
τῷ
Πολιτικῷ |
[1, 19] |
ζῶμεν
καὶ
κινούμεθα
καὶ
ἐσμέν,
|
ὡς
|
καί
τινες
τῶν
καθ´
ὑμᾶς |
[1, 21] |
καὶ
Μαρδοχαῖος,
οὗ
φέρεται
βιβλίον
|
ὡς |
καὶ
τὸ
τῶν
Μακκαβαϊκῶν.
κατὰ |
[1, 1] |
οὐδὲ
μὴ
συνῆτε.
ἄρ´
οὖν
|
ὡς |
καιρὸν
ἔχομεν,
ἐργαζώμεθα
τὸ
ἀγαθὸν |
[1, 1] |
ὡς
εὐεργὸς
σπεύδων
ἀπολαβεῖν
ἢ
|
ὡς |
κακοεργὸς
τὴν
ἀμοιβὴν
περιιστάμενος,
οὐχὶ |
[1, 20] |
ὁ
γραμματιστὴς
τῷ
φιλοσοφήσοντι)
οὐδ´
|
ὡς |
κατὰ
τὴν
ἀφαίρεσιν
αὐτῆς
ἤτοι |
[1, 23] |
φέρειν
ἠξίουν
νόμῳ
τῶν
κεκρατηκότων
|
ὡς |
κρείττονες
ἡττόνων
(καὶ
τοῦ
πολέμου |
[1, 27] |
σωτηρίαν,
ἣ
μὲν
κολάσει
σωφρονίζουσα
|
ὡς |
κυρία,
ἣ
δὲ
δι´
εὐποιίας |
[1, 14] |
τὸ
γένος.
ἀλλὰ
καὶ
Θαλῆς,
|
ὡς |
Λέανδρος
καὶ
Ἡρόδοτος
ἱστοροῦσι,
Φοῖνιξ |
[1, 1] |
διὰ
κήρυκος
τοῦτο
πολλάκις
ποιοῦσιν
|
ὡς |
μᾶλλον
ἐξάκουστα
γενέσθαι
τὰ
λεγόμενα, |
[1, 21] |
τε
καὶ
Διόσκουροι
συνέπλεον
αὐτοῖς,
|
ὡς |
μαρτυρεῖ
ὁ
Ῥόδιος
Ἀπολλώνιος
ἐν |
[1, 13] |
τῇ
ἀληθείᾳ
ὁμολογοῦντα·
ἢ
γὰρ
|
ὡς |
μέλος
ἢ
ὡς
μέρος
ἢ |
[1, 14] |
τετυραννηκέναι
ἀντικατατάττει
Μύσωνα
τὸν
Χηνέα.
|
ὡς |
μὲν
οὖν
κάτω
που
τῆς |
[1, 21] |
ἕως
τῆς
μετοικεσίας
ταύτης
ἔτη,
|
ὡς |
μέν
τινες,
ἐννακόσια
ἑβδομήκοντα
δύο, |
[1, 21] |
ἕως
παρέλαβε
τὴν
βασιλείαν
Δαβίδ,
|
ὡς |
μέν
τινες,
ἔτη
τετρακόσια
πεντήκοντα, |
[1, 16] |
Ἡ
μὲν
οὖν
Ἑλληνικὴ
φιλοσοφία,
|
ὡς |
μέν
τινες,
κατὰ
περίπτωσιν
ἐπήβολος |
[1, 21] |
δὲ
τῆς
Δαβὶδ
βασιλείας
ἔτη,
|
ὡς |
μέν
τινες,
πεντακόσια
πεντήκοντα
δύο, |
[1, 21] |
Ἐλισσαίου
τοῦ
προφήτου
τελευτὴν
ἔτη,
|
ὡς |
μέν
τινές
φασιν,
ἑκατὸν
εʹ |
[1, 21] |
Μωυσέως
ἐπὶ
τὴν
Σολομῶνος
ἡλικίαν,
|
ὡς |
μέν
τινές
φασιν,
ἔτη
πεντακόσια |
[1, 21] |
Ἀλέξανδρον
εἰς
τὴν
Ἀσίαν
διαβῆναι,
|
ὡς |
μὲν
Φανίας
ἔτη
ἑπτακόσια
δεκαπέντε, |
[1, 13] |
ἢ
γὰρ
ὡς
μέλος
ἢ
|
ὡς |
μέρος
ἢ
ὡς
εἶδος
ἢ |
[1, 6] |
ὁδοὺς
δὲ
ζωῆς
φυλάσσει
παιδεία,
|
ὡς |
μὴ
ἀπατηθῆναι,
ὡς
μὴ
κλαπῆναι
|
[1, 6] |
φυλάσσει
παιδεία,
ὡς
μὴ
ἀπατηθῆναι,
|
ὡς |
μὴ
κλαπῆναι
πρὸς
τῶν
ἐπὶ |
[1, 1] |
οὐ
συνιᾶσι,
τὴν
ἄγνοιαν
αὐτοῖς
|
{ὡς} |
μὴ
παρέχοντος
τοῦ
κυρίου
(μὴ |
[1, 8] |
νοῦ
καὶ
ἐπιστήμης
δόξαις
πιστεύοντας,
|
ὡς |
μὴ
προσῆκον
ἀφεμένους
τοῦ
ὀρθοῦ |
[1, 7] |
Ἑλλήνων
φωνῇ
ἡρμηνεύθησαν
αἱ
γραφαί,
|
ὡς
|
μὴ
πρόφασιν
ἀγνοίας
προβάλλεσθαι
δυνηθῆναί |
[1, 27] |
ἡ
προφητεία
ὀνειδίζει
τὸν
λαὸν
|
ὡς |
μὴ
συνιέντα
τὸν
νόμον.
σύντριμμα |
[1, 27] |
λόγος,
καὶ
μέρη
τινὰ
ἀποτέμνων,
|
ὡς |
μὴ
τὰ
ὑγιαίνοντα
συνδιαφθείρεσθαι
αὐτοῖς, |
[1, 24] |
ἵπποις
καὶ
ἅρμασιν
αὐτοὺς
κατακλυσάσης,
|
ὡς |
μηδὲ
λείψανον
αὐτῶν
ἀπολειφθῆναι.
μετὰ |
[1, 1] |
ὡς
πτωχοί,
πολλοὺς
δὲ
πλουτίζοντες,
|
ὡς |
μηδὲν
ἔχοντες
καὶ
πάντα
κατέχοντες· |
[1, 29] |
ἀποδεικτικούς,
ὅσον
ἔτι
αἱ
αὐτῶν
|
ὡς |
νέων
φρένες
ἠερέθονται«
λαμπτὴρ
ἄρα |
[1, 5] |
μὲν
τὴν
κοσμικὴν
παιδείαν
καὶ
|
ὡς |
νεωτέραν
καὶ
ὡς
σὴν
θεραπαινίδα, |
[1, 16] |
γραμματικὰ»
ἐπιγράψας.
ὠνομάσθη
δὲ
γραμματικός,
|
ὡς |
νῦν
ὀνομάζομεν,
πρῶτος
Πραξιφάνης
Διονυσοφάνους |
[1, 3] |
ζηλωταὶ
τεχνυδρίων,
ἐριδαντέες
καὶ
ἱμαντελικτέες,
|
ὡς |
ὁ
Ἀβδηρίτης
ἐκεῖνός
φησιν·
στρεπτὴ |
[1, 6] |
δὲ
ἐν
τῷ
ταμείῳ
εὔχῃ,
|
ὡς |
ὁ
κύριος
ἐδίδαξε,
πνεύματι
προσκυνῶν, |
[1, 3] |
σμῆνος
ἀνεδιφήσατε.
Ἰοφῶν
τε
ὁμοίως
|
ὡς |
ὁ
κωμικὸς
ἐν
Αὐλῳδοῖς
σατύροις |
[1, 5] |
γὰρ
καὶ
αὐτὴ
τὸ
Ἑλληνικὸν
|
ὡς |
ὁ
νόμος
τοὺς
Ἑβραίους
εἰς |
[1, 21] |
Ἕλλησι
χρησμολόγοι
συχνοὶ
γεγονέναι
φέρονται,
|
ὡς |
οἱ
Βάκιδες
(ὃ
μὲν
Βοιώτιος, |
[1, 23] |
ἐκφορήσαντες
ἀπῄεσαν,
οὐ
διὰ
φιλοχρηματίαν,
|
ὡς |
οἱ
κατήγοροί
φασιν
(οὐδὲ
γὰρ |
[1, 26] |
ἀξιόπιστον
τῆς
παρ´
Ἕλλησι
νομοθεσίας,
|
ὡς |
οἷόν
τε
αὐτοῖς,
ἐπαίροντες
εἰς |
[1, 19] |
ἡμῖν
θείου
τὸ
ποιητικὸν
αἴτιον
|
ὡς |
οἷόν
τε
συνθεωροῦντες·
εἶδες
γάρ» |
[1, 28] |
ἐκκαλύπτων,
ᾧ
ἂν
βούληται,
{καὶ}
|
ὡς |
οἷόν
τε
τὴν
ἀνθρωπίνην
φύσιν |
[1, 1] |
κοσμικῇ
ἐνέχεται
συνηθείᾳ·
δεῖ
δὲ
|
ὡς |
οἷόν
τε
τὸν
κύριον
μιμεῖσθαι. |
[1, 16] |
ἀπὸ
Ἰνάχου
καὶ
Μωσέως
γενεᾷ,
|
ὡς |
ὀλίγον
ὑποβάντες
δείξομεν.
Λυκοῦργος
δὲ |
[1, 28] |
ἐστὶ
δύναμις
θεία,
τῶν
ὄντων
|
ὡς |
ὄντων
γνωστική,
τὸ
τέλειον
ἔχουσα, |
[1, 5] |
ἠθέλησα
ἐπισυναγαγεῖν
τὰ
τέκνα
σου
|
ὡς |
ὄρνις
τοὺς
νεοσσούς.
Ἱερουσαλὴμ
δὲ |
[1, 22] |
λεκτέον
δὲ
ὅμως
καὶ
ἡμῖν
|
ὡς |
ὅτι
μάλιστα
δι´
ὀλίγων.
~(Μωυσῆς |
[1, 27] |
τοῦ
νόμου
διὰ
τὰς
τιμωρίας
|
ὡς |
οὐ
καλοῦ
κἀγαθοῦ·
οὐ
γὰρ |
[1, 20] |
μὴν
τὸ
συνεργὸν
συνεκτικὸν
οὐδ´
|
ὡς |
οὗ
οὐκ
ἄνευ
τὴν
φιλοσοφίαν, |
[1, 15] |
αὐτοῖς
ὁ
Νουμᾶς
δι´
ἐπικρύψεως
|
ὡς |
οὐκ
ἐφάψασθαι
τοῦ
βελτίστου
δυνατὸν |
[1, 11] |
ἀπαντᾶν
πρὸς
τὰ
ἐπιφερόμενα
δεδιδαγμένοις.
|
ὡς |
οὖν
παρελάβετε
Ἰησοῦν
Χριστὸν
τὸν |
[1, 9] |
μαθηταί·
ἐκ
γὰρ
πίστεως
καὶ
|
ὡς |
οὐχ
οἷόν
τε
ῥᾳδίως
γνῶναι |
[1, 29] |
τὰ
χθὲς
καὶ
πρῴην
γενόμενα,
|
ὡς |
παλαιὰ
καὶ
ἀρχαῖα
ἱστοροῦντας.
ἐπήγαγεν |
[1, 1] |
λόγων
προαρδεύομεν
τὸ
γεῶδες
αὐτῶν,
|
ὡς |
παραδέξασθαι
τὸ
καταβαλλόμενον
σπέρμα
πνευματικὸν |
[1, 21] |
που
περὶ
τὰς
ὀλυμπιάδας
γενόμενοι,
|
ὡς |
παρεστήσαμεν.
καὶ
θεῶν
ἄρα
τῶν |
[1, 13] |
Ἑλληνικῆς
αἱρέσεις,
ἑκάστη
ὅπερ
ἔλαχεν
|
ὡς |
πᾶσαν
αὐχεῖ
τὴν
ἀλήθειαν·
φωτὸς |
[1, 21] |
ἐκ
φυλῆς
Ἰούδα
ἔτη
τεσσαράκοντα,
|
ὡς |
περιέχει
ἡ
δευτέρα
τῶν
Βασιλειῶν, |
[1, 24] |
τὸ
τέλος
ποιουμένων
ταῖς
ἐπιθυμίαις
|
ὡς |
πλεῖστα
χαρίζεσθαι.
τοῦ
δὴ
βασιλικοῦ |
[1, 21] |
Αἰγυπτίων
γεγενημένου
βασιλέως,
ἐφ´
οὗ,
|
ὡς |
προεῖπον,
Ἀγγαῖος
καὶ
Ζαχαρίας
καὶ |
[1, 21] |
Ἐλισσαῖος
προφητεύει,
μεθ´
ἣν
βασιλεύει,
|
ὡς |
προεῖπον,
Ἰωὰς
ὁ
περισωθεὶς
ὑπὸ
|
[1, 9] |
παρορᾶται
δὲ
καὶ
ὁ
ἀθλητής,
|
ὡς |
προείρηται,
ἀλλ´
εἰς
τὴν
σύνταξιν |
[1, 21] |
ἡ
Μενελάου
εἰς
Φοινίκην
ἄφιξις,
|
ὡς |
προείρηται.
Ἐρατοσθένης
δὲ
μετὰ
τὸ |
[1, 17] |
κλεπτικὴν
σοφίας
τὴν
σοφιστικὴν
εἰπών,
|
ὡς |
προεμηνύσαμεν.
ὁ
δὲ
ἀπόστολος
ἃ |
[1, 28] |
εἰς
πολιτείαν
ὀρθὴν
ἢ
θεσπίζουσαν
|
ὡς |
προφητείαν.
ἀνδρῶν
δὲ
εὖ
οἶδ´ |
[1, 15] |
ὁ
τὴν
Τιτανομαχίαν
γράψας
φησίν,
|
ὡς |
πρῶτος
οὗτος
εἴς
τε
δικαιοσύνην |
[1, 1] |
συνιστάντες
ἑαυτοὺς
ὡς
θεοῦ
διάκονοι,
|
ὡς |
πτωχοί,
πολλοὺς
δὲ
πλουτίζοντες,
ὡς |
[1, 25] |
ἀνδρείαν
μόνην
ἀποβλεπομέναις,
ἐπῄνεσε
δὲ
|
ὡς |
σεμνοτέραν
τὴν
ἕν
τι
λέγουσαν |
[1, 15] |
μυρία.
ὁ
δὲ
Πλάτων
δῆλον
|
ὡς |
σεμνύνων
αἰεὶ
τοὺς
βαρβάρους
εὑρίσκεται, |
[1, 28] |
τοῦ
νόμου
τὴν
βούλησιν,
ἢ
|
ὡς |
σημεῖον
ἐμφαίνουσαν
ἢ
ὡς
ἐντολὴν |
[1, 5] |
παιδείαν
καὶ
ὡς
νεωτέραν
καὶ
|
ὡς |
σὴν
θεραπαινίδα,
τὴν
δὲ
ἐπιστήμην |
[1, 5] |
πλεῖστοι
δὲ
ἐν
ῥητορικῇ.
Ἀλλ´
|
ὡς |
τὰ
ἐγκύκλια
μαθήματα
συμβάλλεται
πρὸς |
[1, 21] |
καὶ
τὸ
ἅγιον
ἠρήμωσεν.
καὶ
|
ὡς |
ταῦθ´
οὕτως
ἔχει,
τῷ
γε |
[1, 5] |
τὴν
δὲ
ἐπιστήμην
τὴν
σὴν
|
ὡς |
τελείαν
δέσποιναν
τιμῶ
καὶ
σέβω. |
[1, 5] |
ἀλλὰ
τῶν
μὲν
κατὰ
προηγούμενον
|
ὡς
|
τῆς
τε
διαθήκης
τῆς
παλαιᾶς |
[1, 5] |
νέας,
τῶν
δὲ
κατ´
ἐπακολούθημα
|
ὡς |
τῆς
φιλοσοφίας.
τάχα
δὲ
καὶ |
[1, 17] |
φυλάξαντα
ἢ
τὸν
μὴ
κωλύσαντα,
|
ὡς |
τοῦ
ἐμπρησμοῦ
τὸν
μὴ
σβέσαντα |
[1, 20] |
αἱ
ἀρεταὶ
πλείονες
ὑπάρχουσαι,
καὶ
|
ὡς |
τοῦ
θερμαίνεσθαι
ὅ
τε
ἥλιος |
[1, 17] |
ὡς
εἰπεῖν
αὕτη
τοῦ
θεοῦ
|
ὡς |
τοῦ
πυρὸς
τὸ
θερμαίνειν
καὶ |
[1, 13] |
ὁμολογοῦσι
δὲ
ἄμφω
τῇ
ἀριθμητικῇ,
|
ὡς |
τῷ
σχήματι
ὁ
κύκλος
καὶ |
[1, 19] |
αἱ
κατ´
ἀδυναμίαν
φαντασίαι
ἀληθείας,
|
ὡς |
φαντασία
καθορᾷ
τὰ
ἐν
τοῖς |
[1, 23] |
καὶ
τρόπον
τινὰ
ἠμύναντο
ἀντιλυποῦντες
|
ὡς |
φιλαργύρους
Αἰγυπτίους
τῇ
τῆς
λείας |
[1, 1] |
ἄλλων.
δυνάμενοι
ἐν
βάρει
εἶναι
|
ὡς |
Χριστοῦ
ἀπόστολοι·
ἀλλ´
ἐγενήθημεν
ἤπιοι |
[1, 18] |
μωρὰν
ἔδειξε»
καὶ
οὐκ
ἀληθῆ,
|
ὡς |
ᾤοντο.
κἂν
πύθῃ
τὴν
αἰτίαν |