Livre, Chap. |
[1, 5] |
σύνεσιν
ἀγχίνοιαν
γεννῶσαν
ζητητικὴν
διὰ
|
φιλοσοφίας |
ἀληθοῦς.
ἣν
εὑρόντες,
μᾶλλον
δὲ |
[1, 16] |
ἀρχαιοτάτης
φιλοσοφίας.
~(Οὐ
μόνης
δὲ
|
φιλοσοφίας, |
ἀλλὰ
καὶ
πάσης
σχεδὸν
τέχνης
|
[1, 18] |
τῆς
καταφρονουμένης
καὶ
ὑπερορωμένης
βαρβάρου
|
φιλοσοφίας |
ἀντιπαραθέσει
καταλάμψαι
φησίν,
ὡς
καὶ |
[1, 9] |
εὐφυεῖς
οἰόμενοι
εἶναι
ἀξιοῦσι
μήτε
|
φιλοσοφίας
|
ἅπτεσθαι
μήτε
διαλεκτικῆς,
ἀλλὰ
μηδὲ |
[1, 9] |
μουσικῆς
καὶ
ἀπὸ
γραμματικῆς
καὶ
|
φιλοσοφίας |
αὐτῆς
δρεπόμενον
τὸ
χρήσιμον
ἀνεπιβούλευτον |
[1, 14] |
χρόνοι
δὲ
τῶν
προκαταρξάντων
τῆς
|
φιλοσοφίας |
αὐτῶν
ἑπομένως
λεκτέοι.
ἵνα
δὴ |
[1, 8] |
τέχναι
αὗται
ἐὰν
μὴ
μετὰ
|
φιλοσοφίας
|
γένωνται,
βλαβερώτεραι
παντί
που
εἶεν |
[1, 4] |
δικαίοις
βοήθειαν·
τοῖς
γὰρ
ὑπὸ
|
φιλοσοφίας |
δεδικαιωμένοις
βοήθεια
θησαυρίζεται
καὶ
ἡ |
[1, 15] |
γενομένην
προκατάρξαι
τῆς
παρ´
Ἕλλησι
|
φιλοσοφίας |
διὰ
πολλῶν
ὁ
Πυθαγόρειος
ὑποδείκνυσι |
[1, 1] |
Στρωματεῖς
ἀναμεμιγμένην
τὴν
ἀλήθειαν
τοῖς
|
φιλοσοφίας |
δόγμασι,
μᾶλλον
δὲ
ἐγκεκαλυμμένην
καὶ |
[1, 14] |
εἴρηται,
ὃς
τῆς
Ἐλεατικῆς
ἦρξε
|
φιλοσοφίας, |
Θαλῆν
δὲ
Εὔδημος
ἐν
ταῖς |
[1, 16] |
δ´
ἐν
τῷ
περὶ
Πυθαγορικῆς
|
φιλοσοφίας |
Θεανὼ
τὴν
Κροτωνιᾶτιν
πρώτην
γυναικῶν |
[1, 5] |
χρήσιμον
ἐκλεξάμενος
μόνον
τῆς
κοσμικῆς
|
φιλοσοφίας, |
ἰδοὺ
ἡ
παιδίσκη
ἐν
ταῖς |
[1, 5] |
θεραπαινίδων
δελεασθέντες
ὠλιγώρησαν
τῆς
δεσποίνης,
|
φιλοσοφίας, |
καὶ
κατεγήρασαν»
οἳ
μὲν
αὐτῶν |
[1, 11] |
ὑμᾶς
ὁ
συλαγωγῶν
διὰ
τῆς
|
φιλοσοφίας |
καὶ
κενῆς
ἀπάτης
κατὰ
τὴν |
[1, 11] |
εἰς
τὸν
Χριστὸν
διὰ
τῆς
|
φιλοσοφίας
|
καὶ
κενῆς
ἀπάτης»
τῆς
ἀναιρούσης |
[1, 5] |
τῷ
θριγκῷ
ὑπεροχυρώσας
αὐτὴν
διὰ
|
φιλοσοφίας |
καὶ
πολυτελείας
ὀρθῆς
ἀνεπίβατον
τοῖς |
[1, 1] |
πρὸ
μυστηρίων,
οὐδὲ
ὀκνήσει
συγχρήσασθαι
|
φιλοσοφίας |
καὶ
τῆς
ἄλλης
προπαιδείας
τοῖς |
[1, 9] |
τε
ἀμφιβόλους
ποτὲ
ὁ
τῆς
|
φιλοσοφίας |
καὶ
τῆς
διαλεκτικῆς
εὑρετής,
ὥς |
[1, 9] |
ἡμῶν
καὶ
γνωστικός,
σοφιστικὴν
μὲν
|
φιλοσοφίας, |
κομμωτικὴν
δὲ
γυμναστικῆς
καὶ
ὀψοποιικὴν |
[1, 2] |
ἀπόρρητον
ὡς
ἀληθῶς
τῆς
ὄντως
|
φιλοσοφίας
|
λόγον
ἐξορχήσασθαι
τούτοις,
οἳ
ἀφειδῶς |
[1, 11] |
οἱ
τὰς
ἀτόμους
ἀρχὰς
ὑποτιθέμενοι,
|
φιλοσοφίας |
ὄνομα
ὑποδυόμενοι,
ἄθεοί
τινες
ἀνθρωπίσκοι |
[1, 15] |
καὶ
τῆς
κατ´
αὐτὸν
ἀρχαιοτάτης
|
φιλοσοφίας. |
~(Οὐ
μόνης
δὲ
φιλοσοφίας,
ἀλλὰ |
[1, 2] |
οὐ
κατὰ
προηγούμενον
λόγον
τῆς
|
φιλοσοφίας |
παρεισελθούσης,
διὰ
δὲ
τὸν
ἀπὸ |
[1, 19] |
ποιούμενος
ὁ
λόγος
τῶν
ἀπὸ
|
φιλοσοφίας |
πρὸς
τοὺς
αἱρετικοὺς
καλουμένους,
ἐμφανῶς |
[1, 5] |
δὲ
κατ´
ἐπακολούθημα
ὡς
τῆς
|
φιλοσοφίας. |
τάχα
δὲ
καὶ
προηγουμένως
τοῖς |
[1, 20] |
ἄνευ
τῆς
ἐγκυκλίου
παιδείας
καὶ
|
φιλοσοφίας |
τῆς
Ἑλληνικῆς,
οἳ
δὲ
καὶ |
[1, 13] |
Πενθέως
διαφορήσασαι
μέλη
αἱ
τῆς
|
φιλοσοφίας |
τῆς
τε
βαρβάρου
τῆς
τε |
[1, 19] |
φασιν
ἀποφθέγξασθαί
τινα
τῆς
ἀληθοῦς
|
φιλοσοφίας |
τοὺς
Ἕλληνας,
θείας
οἰκονομίας
ἡ |
[1, 14] |
δὲ
τρόπος
τῆς
παρ´
αὐτοῖς
|
φιλοσοφίας, |
ὡς
Ἑβραϊκὸς
καὶ
αἰνιγματώδης,
ἤδη |
[1, 5] |
κυρία
τοίνυν
ἡ
σοφία
τῆς
|
φιλοσοφίας |
ὡς
ἐκείνη
τῆς
προπαιδείας.
εἰ |