Livre, Chap.
[1, 5]	σύνεσιν ἀγχίνοιαν γεννῶσαν ζητητικὴν διὰ	φιλοσοφίας	ἀληθοῦς. ἣν εὑρόντες, μᾶλλον δὲ
[1, 16]	ἀρχαιοτάτης φιλοσοφίας. ~(Οὐ μόνης δὲ	φιλοσοφίας,	ἀλλὰ καὶ πάσης σχεδὸν τέχνης
[1, 18]	τῆς καταφρονουμένης καὶ ὑπερορωμένης βαρβάρου	φιλοσοφίας	ἀντιπαραθέσει καταλάμψαι φησίν, ὡς καὶ
[1, 9]	εὐφυεῖς οἰόμενοι εἶναι ἀξιοῦσι μήτε	φιλοσοφίας	ἅπτεσθαι μήτε διαλεκτικῆς, ἀλλὰ μηδὲ
[1, 9]	μουσικῆς καὶ ἀπὸ γραμματικῆς καὶ	φιλοσοφίας	αὐτῆς δρεπόμενον τὸ χρήσιμον ἀνεπιβούλευτον
[1, 14]	χρόνοι δὲ τῶν προκαταρξάντων τῆς	φιλοσοφίας	αὐτῶν ἑπομένως λεκτέοι. ἵνα δὴ
[1, 8]	τέχναι αὗται ἐὰν μὴ μετὰ	φιλοσοφίας	γένωνται, βλαβερώτεραι παντί που εἶεν
[1, 4]	δικαίοις βοήθειαν· τοῖς γὰρ ὑπὸ	φιλοσοφίας	δεδικαιωμένοις βοήθεια θησαυρίζεται καὶ ἡ
[1, 15]	γενομένην προκατάρξαι τῆς παρ´ Ἕλλησι	φιλοσοφίας	διὰ πολλῶν ὁ Πυθαγόρειος ὑποδείκνυσι
[1, 1]	Στρωματεῖς ἀναμεμιγμένην τὴν ἀλήθειαν τοῖς	φιλοσοφίας	δόγμασι, μᾶλλον δὲ ἐγκεκαλυμμένην καὶ
[1, 14]	εἴρηται, ὃς τῆς Ἐλεατικῆς ἦρξε	φιλοσοφίας,	Θαλῆν δὲ Εὔδημος ἐν ταῖς
[1, 16]	δ´ ἐν τῷ περὶ Πυθαγορικῆς	φιλοσοφίας	Θεανὼ τὴν Κροτωνιᾶτιν πρώτην γυναικῶν
[1, 5]	χρήσιμον ἐκλεξάμενος μόνον τῆς κοσμικῆς	φιλοσοφίας,	ἰδοὺ ἡ παιδίσκη ἐν ταῖς
[1, 5]	θεραπαινίδων δελεασθέντες ὠλιγώρησαν τῆς δεσποίνης,	φιλοσοφίας,	καὶ κατεγήρασαν» οἳ μὲν αὐτῶν
[1, 11]	ὑμᾶς ὁ συλαγωγῶν διὰ τῆς	φιλοσοφίας	καὶ κενῆς ἀπάτης κατὰ τὴν
[1, 11]	εἰς τὸν Χριστὸν διὰ τῆς	φιλοσοφίας	καὶ κενῆς ἀπάτης» τῆς ἀναιρούσης
[1, 5]	τῷ θριγκῷ ὑπεροχυρώσας αὐτὴν διὰ	φιλοσοφίας	καὶ πολυτελείας ὀρθῆς ἀνεπίβατον τοῖς
[1, 1]	πρὸ μυστηρίων, οὐδὲ ὀκνήσει συγχρήσασθαι	φιλοσοφίας	καὶ τῆς ἄλλης προπαιδείας τοῖς
[1, 9]	τε ἀμφιβόλους ποτὲ ὁ τῆς	φιλοσοφίας	καὶ τῆς διαλεκτικῆς εὑρετής, ὥς
[1, 9]	ἡμῶν καὶ γνωστικός, σοφιστικὴν μὲν	φιλοσοφίας,	κομμωτικὴν δὲ γυμναστικῆς καὶ ὀψοποιικὴν
[1, 2]	ἀπόρρητον ὡς ἀληθῶς τῆς ὄντως	φιλοσοφίας	λόγον ἐξορχήσασθαι τούτοις, οἳ ἀφειδῶς
[1, 11]	οἱ τὰς ἀτόμους ἀρχὰς ὑποτιθέμενοι,	φιλοσοφίας	ὄνομα ὑποδυόμενοι, ἄθεοί τινες ἀνθρωπίσκοι
[1, 15]	καὶ τῆς κατ´ αὐτὸν ἀρχαιοτάτης	φιλοσοφίας.	~(Οὐ μόνης δὲ φιλοσοφίας, ἀλλὰ
[1, 2]	οὐ κατὰ προηγούμενον λόγον τῆς	φιλοσοφίας	παρεισελθούσης, διὰ δὲ τὸν ἀπὸ
[1, 19]	ποιούμενος ὁ λόγος τῶν ἀπὸ	φιλοσοφίας	πρὸς τοὺς αἱρετικοὺς καλουμένους, ἐμφανῶς
[1, 5]	δὲ κατ´ ἐπακολούθημα ὡς τῆς	φιλοσοφίας.	τάχα δὲ καὶ προηγουμένως τοῖς
[1, 20]	ἄνευ τῆς ἐγκυκλίου παιδείας καὶ	φιλοσοφίας	τῆς Ἑλληνικῆς, οἳ δὲ καὶ
[1, 13]	Πενθέως διαφορήσασαι μέλη αἱ τῆς	φιλοσοφίας	τῆς τε βαρβάρου τῆς τε
[1, 19]	φασιν ἀποφθέγξασθαί τινα τῆς ἀληθοῦς	φιλοσοφίας	τοὺς Ἕλληνας, θείας οἰκονομίας ἡ
[1, 14]	δὲ τρόπος τῆς παρ´ αὐτοῖς	φιλοσοφίας,	ὡς Ἑβραϊκὸς καὶ αἰνιγματώδης, ἤδη
[1, 5]	κυρία τοίνυν ἡ σοφία τῆς	φιλοσοφίας	ὡς ἐκείνη τῆς προπαιδείας. εἰ

 

UCL |FLTR |Itinera Electronica |Bibliotheca Classica Selecta (BCS) | Responsable académique : Alain Meurant Analyse, design et réalisation informatiques : B. Maroutaeff - J. Schumacher Dernière mise à jour : 7/01/2010