Livre, Chap. |
[1, 21] |
σφραγίσαι
ἁμαρτίας
καὶ
τοῦ
ἀπαλεῖψαι
|
τὰς |
ἀδικίας,
καὶ
τοῦ
ἐξιλάσασθαι
καὶ |
[1, 19] |
φησὶν
ἡ
σοφία,
τοῖς
ἀμφὶ
|
τὰς |
αἱρέσεις
δηλονότι,
ἄρτων
κρυφίων
ἡδέως |
[1, 19] |
ἐπιχειρεῖ
καὶ
πιθανεύεται
φιλοσοφία,
ἀλλὰ
|
τὰς |
αἱρέσεις
ἐπιρραπίζει.
ἐπιφέρει
γοῦν·
ἀπέλιπεν |
[1, 4] |
βαναύσους
μετιόντες
τέχνας
τοῦ
περὶ
|
τὰς |
αἰσθήσεις
ἀπολαύουσι
περιττοῦ,
ἀκοῆς
μὲν |
[1, 12] |
τὴν
γλῶτταν
μόνον,
ἀλλὰ
καὶ
|
τὰς
|
ἀκοὰς
ἁγνίζεσθαι
προσήκει
ἡμῖν,
εἴ |
[1, 1] |
ἀκολουθίᾳ
προαπολυομένη,
ὡς
ἑτοίμους
ἔχειν
|
τὰς |
ἀκοὰς
πρὸς
τὴν
παραδοχὴν
τῆς |
[1, 3] |
γαργαλίζοντες
οὐκ
ἀνδρικῶς,
ἐμοὶ
δοκεῖν,
|
τὰς |
ἀκοὰς
τῶν
κνήσασθαι
γλιχομένων,
ποταμὸς |
[1, 9] |
καὶ
ῥητορικὴν
διαλεκτικῆς
καὶ
μετὰ
|
τὰς |
ἄλλας
καὶ
τὰς
κατὰ
τὴν |
[1, 1] |
ἀπὸ
τῶν
ἁμαρτιῶν
μου,
καὶ
|
τὰς |
ἀνομίας
μου
ἐξάλειψον.
καρδίαν
καθαρὰν |
[1, 6] |
εἶδος
ἕνεκα
τοῦ
τὰς
δόξας
|
τὰς |
ἀπατηλὰς
διακρούεσθαι
τῶν
σοφιστῶν.
Εὖ |
[1, 12] |
κύριος,
κηρύξατε
ἐπὶ
τῶν
δωμάτων,
|
τὰς |
ἀποκρύφους
τῆς
ἀληθοῦς
γνώσεως
παραδόσεις |
[1, 11] |
δὲ
τὸ
πῦρ,
καὶ
οἱ
|
τὰς |
ἀτόμους
ἀρχὰς
ὑποτιθέμενοι,
φιλοσοφίας
ὄνομα |
[1, 4] |
αὐτοὺς
παραστήσαντες.
οἱ
μὲν
γὰρ
|
τὰς |
βαναύσους
μετιόντες
τέχνας
τοῦ
περὶ |
[1, 21] |
ὁμολογοῦσιν
οἱ
ἄνθρωποι
δυνατωτέρας
εἶναι
|
τὰς |
βαρβάρῳ
φωνῇ
λεγομένας.
καὶ
Πλάτων |
[1, 21] |
τὴν
κοινήν,
ἀπεριλήπτους
δὲ
οὔσας
|
τὰς |
βαρβάρων
φωνὰς
μηδὲ
διαλέκτους,
ἀλλὰ |
[1, 22] |
τῶν
παρὰ
σφίσιν
εὐδοκιμωτάτων
περὶ
|
τὰς |
γραφὰς
ἐμπείρους
καὶ
τῆς
Ἑλληνικῆς |
[1, 10] |
ἵνα
δὴ
φάγωμεν
λογικῶς,
καὶ
|
τὰς |
γραφὰς
ἐπιγνόντες
πολιτευσώμεθα
καθ´
ὑπακοήν. |
[1, 22] |
ἐκτεθέντα
ὧδε
ἐχέτω,
ἑρμηνευθῆναι
δὲ
|
τὰς
|
γραφὰς
τάς
τε
τοῦ
νόμου |
[1, 10] |
χρήσιμον
ἐπὶ
καταστροφῇ
τῶν
ἀκουόντων,
|
τὰς |
δὲ
βεβήλους
κενοφωνίας
περιίστασθαι.
ἐπὶ |
[1, 9] |
οὕτως
ὡς
ἐκδέξασθαι
μὴ
μεμαθηκότας.
|
τὰς |
δὲ
ἐντολάς»
φησίν,
ἀπόγραψαι
δισσῶς |
[1, 19] |
γὰρ
ὁδοὺς
τοῦ
ἑαυτοῦ
ἀμπελῶνος,
|
τὰς |
δὲ
τροχιὰς
τοῦ
ἰδίου
γεωργίου |
[1, 21] |
Πτολεμαῖος
οὗτος
ἱερεὺς
μὲν
ἦν,
|
τὰς |
δὲ
τῶν
Αἰγυπτίων
βασιλέων
πράξεις |
[1, 9] |
τάς
τε
ὁμωνύμως
ἐκφερομένας
κατὰ
|
τὰς |
διαθήκας;
παρ´
ἀμφιβολίαν
γὰρ
ὁ |
[1, 22] |
αἱ
πᾶσαι
ἑρμηνεῖαι
συναντιβληθεῖσαι
καὶ
|
τὰς |
διανοίας
καὶ
τὰς
λέξεις·
θεοῦ |
[1, 8] |
ἥ
τε
αὖ
θρυλουμένη
κατὰ
|
τὰς |
διατριβὰς
διαλεκτικὴ
γύμνασμα
φιλοσόφου
περὶ |
[1, 7] |
καὶ
οἱ
τόποι
οἱ
δεκτικοὶ
|
τὰς |
διαφορὰς
ἐγέννησαν.
ἄλλως
τε
ὁ |
[1, 7] |
Κορινθίους
ἐπιστολῇ
κατὰ
λέξιν
φησὶ
|
τὰς |
διαφορὰς
ἐκτιθέμενος
τῶν
κατὰ
τὴν |
[1, 20] |
αὐτῆς
σοφιστικὴν
ἐπιχείρησιν
καὶ
διακρουομένη
|
τὰς |
δολερὰς
κατὰ
τῆς
ἀληθείας
ἐπιβουλὰς
|
[1, 6] |
τὸ
ἐλεγκτικὸν
εἶδος
ἕνεκα
τοῦ
|
τὰς |
δόξας
τὰς
ἀπατηλὰς
διακρούεσθαι
τῶν |
[1, 28] |
διαλεκτικὴ
ἐπισκοποῦσα
τὰ
πράγματα
καὶ
|
τὰς |
δυνάμεις
καὶ
τὰς
ἐξουσίας
δοκιμάζουσα |
[1, 1] |
παραθετέον
δόξας
τε
καὶ
φωνὰς
|
τὰς |
ἐμβοώσας
παρ´
ἕκαστα
αὐτοῖς
δι´ |
[1, 9] |
πάντων
εἶναι
τὴν
συνιεῖσαν
ἀκοήν,
|
τὰς |
ἐντέχνους
ἀπαιτεῖ
πρὸς
σαφήνειαν
διδασκαλίας. |
[1, 21] |
κενωθήσονται
οἱ
καιροί.
καὶ
μετὰ
|
τὰς |
ἑξήκοντα
δύο
ἑβδομάδας
ἐξολοθρευθήσεται
χρῖσμα, |
[1, 28] |
πράγματα
καὶ
τὰς
δυνάμεις
καὶ
|
τὰς |
ἐξουσίας
δοκιμάζουσα
ὑπεξαναβαίνει
ἐπὶ
τὴν |
[1, 24] |
ἡ
πασῶν
κακίστη
ἡ
κατὰ
|
τὰς |
ἐπιθυμίας
τάττεται
βασιλεία,
ὡς
ἡ |
[1, 17] |
ὑμῶν
τοῦ
διαβόλου
ἐστὲ
καὶ
|
τὰς |
ἐπιθυμίας
τοῦ
πατρὸς
ὑμῶν
θέλετε |
[1, 21] |
τὰ
ὀνόματα
ἔχουσιν,
ἐπεὶ
καὶ
|
τὰς |
εὐχὰς
ὁμολογοῦσιν
οἱ
ἄνθρωποι
δυνατωτέρας |
[1, 21] |
δὲ
κἀκεῖνα
τῇ
χρονογραφίᾳ
προσαποδοτέον,
|
τὰς |
ἡμέρας
λέγω,
ἃς
αἰνίττεται
Δανιὴλ |
[1, 21] |
δὲ
Ἰώσηπος
ὁ
Ἰουδαῖος
ὁ
|
τὰς |
Ἰουδαϊκὰς
συντάξας
ἱστορίας
καταγαγὼν
τοὺς |
[1, 21] |
οἰκοδομὴν
τοῦ
νεώ,
ἅτερος
δὲ
|
τὰς |
ἴσας
σὺν
ἀρχιτέκτονι
Τυρίῳ
ἐκ |
[1, 9] |
καὶ
μετὰ
τὰς
ἄλλας
καὶ
|
τὰς |
κατὰ
τὴν
βάρβαρον
φιλοσοφίαν
αἱρέσεις
|
[1, 1] |
τρόπους,
τὰ
ἤθη,
τὸν
βίον,
|
τὰς |
κινήσεις,
τὰς
σχέσεις,
τὸ
βλέμμα, |
[1, 15] |
τῆς
Λαχέσεως
λόγον
ἐξαγγέλλοντα
πρὸς
|
τὰς |
κληρουμένας
ψυχὰς
καὶ
προθεσπίζοντα.
κἀν |
[1, 26] |
αὐτῇ
ἡ
κολαστική,
τοῦ
κατὰ
|
τὰς |
κολάσεις
μέτρου
ἐπιστημονική
τις
οὖσα. |
[1, 16] |
ἀληθείας,
ἔτι
δὲ
ἐξασθενεῖ
πράττειν
|
τὰς |
κυριακὰς
ἐντολάς,
ἀλλ´
οὖν
γε |
[1, 22] |
συναντιβληθεῖσαι
καὶ
τὰς
διανοίας
καὶ
|
τὰς |
λέξεις·
θεοῦ
γὰρ
ἦν
βούλημα |
[1, 3] |
που
τοὺς
σοφιστὰς
τοὺς
περὶ
|
τὰς |
λέξεις
καὶ
τὰς
τέχνας
περιττοὺς |
[1, 17] |
κωλύσαντα
τὴν
κλοπὴν
καταμέμψονται.
καὶ
|
τὰς |
ναῦς
τοίνυν
τῶν
Ἑλλήνων
μὴ |
[1, 11] |
τερθρείαν
λέγει.
διὸ
κἀκεῖνα
ἐπιστέλλει·
|
τὰς |
νεωτέρας
ζητήσεις
φεύγετε·
μειρακιώδεις
γὰρ |
[1, 21] |
τὸν
μέγαν
κάτω
που
περὶ
|
τὰς |
ὀλυμπιάδας
γενόμενοι,
ὡς
παρεστήσαμεν.
καὶ |
[1, 19] |
γῆς,
ὁρίσας
προστεταγμένους
καιροὺς
καὶ
|
τὰς |
ὁροθεσίας
τῆς
κατοικίας
αὐτῶν,
ζητεῖν |
[1, 23] |
τὸν
παῖδα
ἐνθέμενοι
ἐκτιθέασι
παρὰ
|
τὰς |
ὄχθας
τοῦ
ποταμοῦ
ἑλώδους
ὄντος, |
[1, 22] |
Λευίτης
ὁ
ἱερεὺς
γενόμενος
πάσας
|
τὰς |
παλαιὰς
αὖθις
ἀνανεούμενος
προεφήτευσε
γραφάς. |
[1, 22] |
γραφαῖς
ἠξίωσε
καὶ
τοὺς
Ἱεροσολυμίτας
|
τὰς |
παρ´
αὐτοῖς
προφητείας
εἰς
τὴν |
[1, 21] |
δὲ
οἱ
Ἕλληνες
διαλέκτους
εἶναι
|
τὰς |
παρὰ
σφίσι
εʹ
Ἀτθίδα,
Ἰάδα, |
[1, 18] |
ὁ
δοκησίσοφος
παραινέσεις
ἔχει
τινὰς
|
τὰς |
παρὰ
τῷ
ἀποστόλῳ
κελευούσας
ἐνδύσασθαι |
[1, 8] |
τοίνυν
ὁ
γενναῖος
ἀπόστολος,
ἐκφαυλίζων
|
τὰς |
περιττὰς
ταύτας
τῶν
λέξεων
τέχνας, |
[1, 22] |
ἦν.
τὸ
γένος
αὐτοῦ
καὶ
|
τὰς |
πράξεις
καὶ
τὸν
βίον
ἀξιόπιστοι |
[1, 28] |
περί
τε
τοὺς
λόγους
καὶ
|
τὰς |
πράξεις
οἰκεία
χρῆσις.
εἰκότως
ἄρα |
[1, 22] |
τάς
τε
τοῦ
νόμου
καὶ
|
τὰς |
προφητικὰς
ἐκ
τῆς
τῶν
Ἑβραίων
|
[1, 10] |
Σειρήνων
ἡδίους
ἡγεῖσθαι
Πυθαγόρας
παραινεῖ,
|
τὰς |
σοφίας
ἀσκεῖν
μὴ
μετὰ
ἡδονῆς |
[1, 1] |
πρὸ
αὐτῆς
τῆς
παραδόσεως
λεγόμενος)
|
τὰς |
συνήθεις
{διὸ
δὴ}
παραθετέον
δόξας |
[1, 1] |
ἤθη,
τὸν
βίον,
τὰς
κινήσεις,
|
τὰς |
σχέσεις,
τὸ
βλέμμα,
τὸ
φθέγμα, |
[1, 19] |
δή,
ὥς
φασιν
οἱ
περὶ
|
τὰς
|
τελετάς,
ναρθηκοφόροι
μὲν
πολλοί,
βάκχοι |
[1, 9] |
προφῆται
καὶ
οἱ
ἀπόστολοι
οὐ
|
τὰς |
τέχνας
ἐγνώκεσαν,
δι´
ὧν
τὰ |
[1, 19] |
ᾖ
τοῦτο
φιλοσοφεῖν»
λέγει,
περὶ
|
τὰς |
τέχνας
κυπτάζοντα
ζῆν
οὐδὲ
πολυμαθοῦντα, |
[1, 3] |
τοὺς
περὶ
τὰς
λέξεις
καὶ
|
τὰς |
τέχνας
περιττοὺς
καλούσης
τῆς
γραφῆς. |
[1, 27] |
κατατρεχέτω
τις
τοῦ
νόμου
διὰ
|
τὰς |
τιμωρίας
ὡς
οὐ
καλοῦ
κἀγαθοῦ· |
[1, 18] |
ἐκδιδάσκεσθαι
τὸν
λόγον
καὶ
εἰς
|
τὰς |
τραπέζας
τὸ
ἀργύριον
βάλλεσθαι
δεδοκιμασμένον |
[1, 24] |
καὶ
ἀσχημάτιστον.
πρὶν
γοῦν
ἀκριβωθῆναι
|
τὰς |
τῶν
ἀγαλμάτων
σχέσεις
κίονας
ἱστάντες |
[1, 20] |
παιδευόμενοι·
ἔνθεν
οὐδ´
ὡσαύτως
κινοῦσι
|
τὰς |
ψυχάς,
ἀλλὰ
διαφόρῳ
διδασκαλίᾳ.
εἰ |