Livre, Chap. |
[1, 21] |
ὁμοίᾳ
πραγματείᾳ
τὰ
πάντα
ἔτη
|
φησὶν |
ἀπὸ
Ἀδὰμ
ἄχρι
τοῦ
πέμπτου |
[1, 21] |
συντάξας
ἱστορίας
καταγαγὼν
τοὺς
χρόνους
|
φησὶν |
ἀπὸ
Μωυσέως
ἕως
Δαβὶδ
ἔτη |
[1, 28] |
ἄρα
ὁ
ἀπόστολος
κατὰ
ἀποκάλυψιν«
|
φησὶν |
ἐγνωκέναι
τὸ
μυστήριον,
καθὼς
προέγραψα |
[1, 17] |
μὲν
γὰρ
τῶν
προφητῶν
πάντες»
|
φησὶν |
ἐκ
τοῦ
πληρώματος
αὐτοῦ
ἐλάβομεν, |
[1, 14] |
ἐννομολέσχης.
Ἑλλήνων
ἐπαοιδός,
ὁ
Τίμων
|
φησὶν |
ἐν
τοῖς
Σίλλοις
διὰ
τὸ |
[1, 21] |
Ἀθηναῖος
μάλιστα·
ἔστι
γάρ
μοι«
|
φησὶν |
ἐν
τῷ
Θεάγει,
ἐκ
παιδὸς |
[1, 1] |
ὑμᾶς.
διαμαρτύρομαι
δέ»
τῷ
Τιμοθέῳ
|
φησὶν |
ἐπιστέλλων,
ἐνώπιον
τοῦ
θεοῦ
καὶ |
[1, 8] |
κατάρτια
κατασπῶντες
καὶ
μηθὲν
ὑφαίνοντες,
|
φησὶν |
ἡ
γραφή,
ματαιοπονίαν
ἐζηλωκότες,
ἣν |
[1, 7] |
τὸ
θέλημα
γινώσκομεν.
ἀνοίξατε
οὖν»
|
φησὶν |
ἡ
γραφή,
πύλας
δικαιοσύνης,
ἵνα |
[1, 19] |
τοῖς
ἐνδεέσι
φρενῶν
παρακελεύομαι
λέγουσα,
|
φησὶν |
ἡ
σοφία,
τοῖς
ἀμφὶ
τὰς |
[1, 16] |
λόγους.
ὁ
δὲ
ἀπόστολος
οὕτω»
|
φησὶν |
καὶ
ὑμεῖς
διὰ
τῆς
γλώσσης |
[1, 16] |
διαβάλλει
τὴν
βάρβαρον,
ἐμοὶ
δέ»
|
φησὶν
|
ὁ
Ἀνάχαρσις,
πάντες
Ἕλληνες
σκυθίζουσιν» |
[1, 8] |
ἐκείνων
διαθέσεως.
μὴ
γινώμεθα
κενόδοξοι,
|
φησὶν |
ὁ
ἀπόστολος,
ἀλλήλους
προκαλούμενοι,
ἀλλήλους |
[1, 11] |
τις
ὑμᾶς
παραλογίζηται
ἐν
πιθανολογίᾳ,
|
φησὶν |
ὁ
ἀπόστολος,
διακρίνειν
δηλονότι
τὰ |
[1, 27] |
θέλοντες
εἶναι
νομοδιδάσκαλοι
οὐ
νοοῦσι,
|
φησὶν
|
ὁ
ἀπόστολος,
οὔτε
ἃ
λέγουσιν |
[1, 1] |
λόγῳ
κολακείας
ἐγενήθημεν,
καθὼς
οἴδατε,
|
φησὶν |
ὁ
ἀπόστολος,
οὔτε
προφάσει
πλεονεξίας, |
[1, 27] |
κρινόμενοι
δὲ
ὑπὸ
τοῦ
κυρίου«
|
φησὶν |
ὁ
ἀπόστολος,
παιδευόμεθα,
ἵνα
μὴ |
[1, 11] |
διαφέροντα·
ἐπεὶ
ὅτε
ἦμεν
νήπιοι,
|
φησὶν |
ὁ
αὐτὸς
ἀπόστολος,
ὑπὸ
τὰ |
[1, 1] |
ἢ
καθαρῷ
ὕδατι.
διὰ
τοῦτο»
|
φησὶν |
ὁ
κύριος,
ἐν
παραβολαῖς
αὐτοῖς |
[1, 12] |
ὃ
ἀκούετε
εἰς
τὸ
οὖς,
|
φησὶν |
ὁ
κύριος,
κηρύξατε
ἐπὶ
τῶν |
[1, 1] |
θεῖος
ὄντως
ἀναφανήσεται
γεωργός.
ἐργάζεσθε»
|
φησὶν |
ὁ
κύριος,
μὴ
τὴν
ἀπολλυμένην |
[1, 20] |
τὴν
δόξαν
τὴν
ἰδίαν
ζητεῖ,
|
φησὶν |
ὁ
κύριος,
ὁ
δὲ
ζητῶν |
[1, 25] |
ὁ
ὢν
δὲ
ἐξαπέσταλκέν
με,
|
φησὶν |
ὁ
Μωυσῆς.
ᾗ
τινες
ἀκολούθως |
[1, 10] |
καθάπερ
τὰ
κόσμια.
κἂν
φυλάξῃς»
|
φησὶν |
ὁ
Πυθαγόρειος
ἐν
τῷ
Πλάτωνος
|
[1, 6] |
αἰσθητήρια
συγγεγυμνασμένοις»
μῖσος
μὲν
γάρ»
|
φησὶν |
ὁ
Σολομών,
ἐγείρει
νεῖκος,
ὁδοὺς
|
[1, 21] |
πληθυούσης
σελήνης·
νὺξ
μὲν
ἔην,
|
φησὶν |
ὁ
τὴν
μικρὰν
Ἰλιάδα
πεποιηκώς, |
[1, 4] |
δὲ
ὁ
προφήτης
τὸ
μυστήριον»
|
φησὶν
|
ὃ
ὁ
βασιλεὺς
ἐρωτᾷ,
οὐκ |
[1, 21] |
τῆς
Δαρδανίας
κτίσις,
ὃν
πρῶτον«
|
φησὶν |
Ὅμηρος,
τέκετο
νεφεληγερέτα
Ζεύς,
ἥ |
[1, 5] |
καρπουμένοις,
ὅτι
ὁ
πούς
σου»
|
φησὶν |
οὐ
μὴ
προσκόψῃ,
ἐπὶ
τὴν |
[1, 23] |
Αἰγυπτίου,
ἐπὶ
τῆς
ἑτέρας
μάχης
|
φησὶν |
οὕτως·
τί
τύπτεις
ἀσθενέστερον
σέθεν; |