Alphabétiquement     [«   »]
οὐκέτ´ 1
οὐκέτι 3
οὔκουν 3
οὖν 90
οὔποτ´ 1
οὔποτε 1
οὔπω 1
Fréquences     [«    »]
76
75 οὐκ
89 περὶ
90 οὖν
91 ἐκ
92 διὰ
104 οὐ
HODOI ELEKTRONIKAI
Du texte à l'hypertexte

Clément d'Alexandrie, Les Stromates, livre I

οὖν


Livre, Chap.
[1, 19]   ἀνεγέγραπτο· ἀγνώστῳ θεῷ> ὃν  οὖν   ἀγνοοῦντες εὐσεβεῖτε, τοῦτον ἐγὼ καταγγέλλω
[1, 20]   οὐκ ἔστιν ἐν αὐτῷ. ἔμπαλιν  οὖν   ἀδικεῖ σφετερισάμενος τὰ βαρβάρων
[1, 21]   καὶ ἀρθήσεται τὸ ἅγιον. αὗται  οὖν   αἱ βτʹ ἡμέραι γίνονται ἔτη
[1, 1]   ἐκ τοῦ ποτηρίου πινέτω. σκοπεῖσθαι  οὖν   ἀκόλουθον ἄρα τῷ τὴν ὠφέλειαν
[1, 23]   ὅτι μάλιστα δι´ ὀλίγων. ~(Μωυσῆς  οὖν   ἄνωθεν τὸ γένος Χαλδαῖος ὢν
[1, 21]   καὶ Νάθαν ἐπ´ αὐτοῦ. γίνονται  οὖν   ἀπὸ Ἰησοῦ τοῦ Ναυῆ ἕως
[1, 21]   τὰ τῶν Ἑβραϊκῶν βασιλέων. γίνονται  οὖν   ἀπὸ μὲν τῆς Μωυσέως γενέσεως
[1, 21]   Ἀαρὼν τοῦ πρώτου ἀρχιερέως. γίνονται  οὖν   ἀπὸ Μωυσέως ἐπὶ τὴν Σολομῶνος
[1, 21]   ἐν τοῖς εὐαγγελίοις λέγεται. Ἄνωθεν  οὖν   ἀπὸ Μωυσέως συναγάγωμεν τὴν καθ´
[1, 21]   πάντα γίνεται ἔτη τεσσαράκοντα. συνάγεται  οὖν   ἀπὸ Σολομῶνος ἐπὶ Ἐλισσαίου τοῦ
[1, 18]   ἂν κατὰ λέξιν· οἱ μὲν  οὖν   ἀποδεξάμενοι τὸν λόγον αὐτοῦ ἐβαπτίσθησαν,
[1, 5]   τὰ ῥεῖθρα ἄλλα ἄλλοθεν. ἐνθέως  οὖν   ἄρα εἴρηται· ἄκουε, υἱέ μου,
[1, 4]   ἐπὶ τὴν θεοσέβειαν προκοπήν. ἀντέθηκεν  οὖν   αὐτῇ τὴν ἐν θεοσεβείᾳ αἴσθησιν,
[1, 21]   μῆνες ιʹ ἡμέραι ιγʹ γίνονται  οὖν   ἀφ´ οὗ κύριος ἐγεννήθη
[1, 10]   μακάριος δὲ περιδέξιος. οὔτ´  οὖν   βλασφημητέος εὐποιητικὸς πρὸς τοῦ
[1, 16]   πράττειν τὰς κυριακὰς ἐντολάς, ἀλλ´  οὖν   γε προκατασκευάζει τὴν ὁδὸν τῇ
[1, 14]   Κρησὶ τοῖς εὐνομωτάτοις. Τὸ μὲν  οὖν   γνῶθι σαυτὸν» οἳ μὲν Χίλωνος
[1, 19]   παραλαβεῖν τε καὶ μαθεῖν. ἀπέστειλα  οὖν   διὰ τοῦτό σε εἰς τὰ
[1, 17]   παρὰ κλέπτου δοθεῖσα, εἴτ´  οὖν   δύναμις ἄγγελος μαθών τι
[1, 13]   οἶμαι, ἀνατολῇ πάντα φωτίζεται. ξύμπαντες  οὖν   Ἕλληνές τε καὶ βάρβαροι, ὅσοι
[1, 16]   ποιήματα γράψαι ἱστορεῖ. μὲν  οὖν   Ἑλληνικὴ φιλοσοφία, ὡς μέν τινες,
[1, 21]   σπουδῆς τάξιν ἀφανισμοῦ. Ὅτι μὲν  οὖν   ἐν ἑπτὰ ἑβδομάσιν ᾠκοδομήθη
[1, 1]   τὸ ἐξώτερον» ἐμβληθήσεται σκότος» σὺ  οὖν   ἐνδυναμοῦ» καὶ Παῦλος λέγει, ἐν
[1, 21]   εἶπεν καὶ τὸ εὐαγγέλιον. πεντεκαίδεκα  οὖν   ἔτη Τιβερίου καὶ πεντεκαίδεκα Αὐγούστου,
[1, 10]   μάχας κρατιστεύων λόγος. διατείνεται  οὖν   εὖ μάλα μακάριος ἀπόστολος
[1, 9]   ἀληθείας τοῖς προβαλλομένοις σοι. τίς  οὖν   γνῶσις τοῦ ἀποκρίνασθαι; ἥτις
[1, 11]   ὡς γάγγραινα νομὴν ἕξει. ~(Αὕτη  οὖν   σοφία τοῦ κόσμου μωρία
[1, 5]   τοῖς σοφισταῖς τηρήσαις. μία μὲν  οὖν   τῆς ἀληθείας ὁδός, ἀλλ´
[1, 13]   τὸ ὅλον οἰκειότητα διαφυλάττει. οὕτως  οὖν   τε βάρβαρος τε
[1, 5]   πολυτρόπως εἰς κλῆσιν πεπαιδαγωγῆσθαι. τί  οὖν;   ἠθέλησε μέν, οὐκ ἠδυνήθη δέ·
[1, 24]   στρατηγικός, πολιτικός, φιλόσοφος. ὅπως μὲν  οὖν   ἦν προφητικός, μετὰ ταῦτα λεχθήσεται,
[1, 24]   ἔχειν τὴν ἐμπειρίαν. ἔργον μὲν  οὖν   ἦν τὸν Ἱππίαν λαθεῖν, ὅθεν
[1, 19]   τινα τοῖς φιλοσόφοις. μὲν  οὖν   θεσπέσιος ἀπόστολος ἐφ´ ἡμῶν γράφει·
[1, 20]   ταῖς κατατρεχούσαις αἱρέσεσιν. αὐτοτελὴς μὲν  οὖν   καὶ ἀπροσδεὴς κατὰ τὸν
[1, 2]   γνῶσις τῶν κατεγνωσμένων. πολλὰ δ´  οὖν   καὶ μὴ συμβαλλόμενα εἰς τέλος
[1, 11]   τῆς προθεσμίας τοῦ πατρός. νήπιοι  οὖν   καὶ οἱ φιλόσοφοι, ἐὰν μὴ
[1, 21]   προκείμενα ἔτη βασιλεύειν ἄρχεται. ὁμοίως  οὖν   καὶ τῶν Μακεδονικῶν βασιλέων οἱ
[1, 21]   νεὼν τὸν ἐν Ἱεροσολύμοις. Συνάγονται  οὖν   καὶ τῶν Περσῶν οἱ χρόνοι
[1, 17]   τῷ ἐκ πειρασμοῦ μαρτυρίῳ. ἔστιν  οὖν   κἀν φιλοσοφίᾳ, τῇ κλαπείσῃ καθάπερ
[1, 21]   ἀπωλείας προσφάτως γεγενημένης. Σιμωνίδης μὲν  οὖν   κατὰ Ἀρχίλοχον φέρεται, Καλλῖνος δὲ
[1, 28]   καὶ πίστεως ἀνυποκρίτου. ~(Ἡ μὲν  οὖν   κατὰ Μωυσέα φιλοσοφία τετραχῇ τέμνεται,
[1, 19]   τὰ νοητὰ τὴν ψυχήν. Εἴτ´  οὖν   κατὰ περίπτωσίν φασιν ἀποφθέγξασθαί τινα
[1, 20]   τῶν λόγων ἀνάγκαις ἴσασι. μαθητευθέντες  οὖν   καταληπτικῶς ἐπιγνώσονται. ~(Καὶ περὶ μὲν
[1, 14]   Μύσωνα τὸν Χηνέα. ὡς μὲν  οὖν   κάτω που τῆς Μωυσέως ἡλικίας
[1, 20]   δικαιοσύνην. ἀνὰ τὸν αὐτὸν  οὖν   λόγον, καὶ μιᾶς οὔσης ἀληθείας,
[1, 29]   παλαιὰ καὶ ἀρχαῖα ἱστοροῦντας. ἐπήγαγεν  οὖν   μάθημα χρόνῳ πολιόν« κατὰ βαρβαρικόν
[1, 19]   οὐκ ἀγαθὸς σῴζων; ~(Ὅτι  οὖν   μαρτυροῦνται ἀληθῆ τινα δογματίζειν καὶ
[1, 16]   κόσμῳ, καὶ οὐδὲν ἄφωνον· ἐὰν  οὖν   μὴ εἰδῶ τὴν δύναμιν τῆς
[1, 11]   συλαγωγῶν» καὶ πάλιν· βλέπετε  οὖν   μή τις ἔσται ὑμᾶς
[1, 14]   ἀπὸ Ξενοφάνους. Πυθαγόρας μὲν  οὖν   Μνησάρχου Σάμιος, ὥς φησιν Ἱππόβοτος,
[1, 16]   βασιλεύσασάν φησιν Ἑλλάνικος. Σκάμων μὲν  οὖν   Μιτυληναῖος καὶ Θεόφραστος
[1, 24]   οὐκ ἀποδιδόντων, ἀλλὰ ἀποστερούντων. ~(Ἔστιν  οὖν   Μωυσῆς ἡμῖν προφητικός, νομοθετικός.
[1, 19]   διαφανῶν καὶ διαυγῶν σωμάτων. καλῶς  οὖν   Σολομὼν σπείρων» φησὶ
[1, 14]   ἀναγράφεται, Θεμιστοκλῆς συνδιέτριψεν. ἤκμασεν  οὖν   Σόλων κατὰ τὴν τεσσαρακοστὴν
[1, 10]   εἰδότες ποιοῦσιν; ~(Διὰ τοῦτο  οὖν   σωτὴρ ἄρτον λαβὼν πρῶτον
[1, 2]   τῆς γνώσεως βούλονται σπέρματα. καθάπερ  οὖν   τῆς ἄγρας ἐρωτικὸς ζητήσας,
[1, 8]   εἴτε καὶ βάρβαροι σοφισταί. παγκάλως  οὖν   τραγικὸς Εὐριπίδης ἐν ταῖς
[1, 19]   πίστει τῇ εἰς ἐμέ» οὗτοι  οὖν   οἱ ἀνοιγόμενοι τυφλῶν ὀφθαλμοὶ»
[1, 17]   εἰσὶ καὶ λῃσταί. πάντες μὲν  οὖν   οἱ ἐν λόγῳ, οὗτοι δὴ
[1, 17]   τῷ πυρῷ τὰ ζιζάνια. πάντες»  οὖν   οἱ πρὸ κυρίου κλέπται καὶ
[1, 17]   ῥῆξαι τῶν δικαίων. πάντα μὲν  οὖν   οἰκονομεῖται ἄνωθεν εἰς καλόν, ἵνα
[1, 18]   καὶ θεοῦ σοφία. μή τι  οὖν,   ὅπερ καὶ ἄμεινον, ἀποφατικὸν ἡγητέον
[1, 1]   πλεῖσται εὐεργεσίαι χορηγοῦνται. πάντες μὲν  οὖν   ὅσοι ταῖς ὄψεσι κεχρήμεθα, θεωροῦμεν
[1, 7]   ἐδικαιώθη, ἀλλ´ ἐκ πίστεως. οὐδὲν  οὖν   ὄφελος αὐτοῖς μετὰ τὴν τελευτὴν
[1, 19]   τῷ πέμπτῳ τῆς Πολιτείας τούτους  οὖν   πάντας» φησὶ καὶ ἄλλους τοιούτων
[1, 11]   πρὸς τὰ ἐπιφερόμενα δεδιδαγμένοις. ὡς  οὖν   παρελάβετε Ἰησοῦν Χριστὸν τὸν κύριον.
[1, 21]   κατὰ Ἑβραίους φιλοσοφία. εἴρηται μὲν  οὖν   περὶ τούτων ἀκριβῶς Τατιανῷ ἐν
[1, 5]   ἴχνη αὐτῆς οὐκ ἐρείδεται. μακρὰν  οὖν   ποίησον ἀπὸ τῆς ἄφρονος ἡδονῆς
[1, 5]   εἰς θεοσέβειαν συναίσθησις. ~(Ἦν μὲν  οὖν   πρὸ τῆς τοῦ κυρίου παρουσίας
[1, 5]   Σάραν δὲ ἀρχήν μου. ἔνεστιν  οὖν   προπαιδευθέντα ἐπὶ τὴν ἀρχικωτάτην σοφίαν
[1, 11]   δὲ τὸν δυνάμενον. Ἀκίνητον μὲν  οὖν   πρὸς ἀλήθειαν καὶ τῷ ὄντι
[1, 1]   ἡγεμονικῷ στήριξόν με. μὲν  οὖν   πρὸς παρόντας λέγων καὶ χρόνῳ
[1, 14]   παραίνεσιν Πιττακοῦ καθεστάναι. μὲν  οὖν   Σόλων Ἀθηναίοις, Πιττακὸς δὲ Μιτυληναίοις
[1, 10]   λεκτικαί τε καὶ διαλεκτικαί. ζητήσεις  οὖν   σοφίαν παρὰ κακοῖς καὶ οὐχ
[1, 12]   τῆς μεγαλειότητος τοῦ λόγου, ἐπικρυπτέον  οὖν   τὴν ἐν μυστηρίῳ λαλουμένην σοφίαν»
[1, 26]   τῷ ὄντι τὸν Μωυσέα. καθάπερ  οὖν   τὴν ποιμενικὴν τὸ τῶν προβάτων
[1, 5]   διὰ τῆς παρουσίας. πολύτροπον μὲν  οὖν   τὴν σοφίαν ποσάκις» ἐνδείκνυται
[1, 1]   τῇδε τῇ ὑποτυπώσει. ἔστι μὲν  οὖν   τινα μηδὲ ἀπομνημονευθέντα ἡμῖν (πολλὴ
[1, 10]   ἑκάτερος πέφυκεν ἐνεργούντων. δ´  οὖν   τὸ ἔργον δείκνυσιν, τοῦτο ἅτερος
[1, 24]   εἷς ἐστι θεός. ἀλλ´  οὖν   τὸ πῦρ ἐκεῖνο τὸ ἐοικὸς
[1, 6]   ὑποπίπτειν οὐκ ἐᾷ. ἐν τούτοις  οὖν   τοῖς μαθήμασιν ἐκκαθαίρεταί τε τῶν
[1, 29]   δίκην, πολλὸν ἀρίστη. εἴτ´  οὖν   τὸν ἅμα τῇ γενέσει φησὶ
[1, 23]   καὶ θεοῦ δωρήματα. ἕως μὲν  οὖν   τὸν παιδὸς εἴχομεν χρόνον, τροφαῖσι
[1, 1]   σώματος τοῦ Χριστοῦ. μὲν  οὖν   τῶνδέ μοι τῶν ὑπομνημάτων γραφὴ
[1, 7]   θεοῦ τὸ θέλημα γινώσκομεν. ἀνοίξατε  οὖν»   φησὶν γραφή, πύλας δικαιοσύνης,
[1, 21]   βασιλείας Ὅμηρον φέρει. βασιλεύει μὲν  οὖν   Χάριλλος ἔτη ἑξήκοντα τέσσαρα, μεθ´
[1, 2]   πόνῳ πορισθέν. τί δή ποτ´  οὖν   ὧδε διατετάχθαι φίλον ἔδοξεν εἶναι
[1, 23]   τοὺς Ἑβραίους τῇ καταδουλώσει. εἴτ´  οὖν   ὡς ἐν πολέμῳ φαίη τις
[1, 23]   ἀποπνεύσαντα τῷ ὕδατι προσαγορεύουσι. δῆλον  οὖν   ὡς ἐν τῷ ἔμπροσθεν χρόνῳ
[1, 1]   πιστεύσητε, οὐδὲ μὴ συνῆτε. ἄρ´  οὖν   ὡς καιρὸν ἔχομεν, ἐργαζώμεθα τὸ




Recherches | Texte | Lecture | Liste du vocabulaire | Index inverse | Menu | Site de Philippe Remacle

 
UCL |FLTR |Itinera Electronica |Bibliotheca Classica Selecta (BCS) |
Responsable académique : Alain Meurant
Analyse, design et réalisation informatiques : B. Maroutaeff - J. Schumacher

Dernière mise à jour : 7/01/2010