Livre, Chap.
[1, 21]	πέντε. καθελὼν δὲ τὸν Δαρεῖον	τοῦτον	Ἀλέξανδρος ὁ Μακεδὼν κατὰ τὰ
[1, 21]	ἦρξεν ἔτεσιν εἴκοσι. καὶ μετὰ	τοῦτον	ἀναρχίας οὔσης διέκρινε τὸν λαὸν
[1, 1]	εἶναι θέλει» συνειδέναι τὰ κάλλιστα	τοῦτον	αὑτῷ προσήκει. Εἰ γοῦν ὁ
[1, 21]	προφητεύσας ἐπὶ τοῦ θυσιαστηρίου. μετὰ	τοῦτον	βασιλεύει Ἀβιοὺμ υἱὸς αὐτοῦ ἔτη
[1, 21]	αὐτοῦ Ἰοὺ υἱὸς Ἀνανίου. μετὰ	τοῦτον	βασιλεύει Ἰωσαφὰτ υἱὸς αὐτοῦ ἔτη
[1, 21]	αὐτοῦ Ἀβιμέλεχ ἔτη τρία. διαδέχεται	τοῦτον	Βωλεᾶς υἱὸς Βηδᾶν υἱοῦ Χαρρὰν
[1, 23]	ἀγκάλας. εἶπεν δὲ θυγάτηρ βασιλέως·	τοῦτον,	γύναι, τρόφευε, κἀγὼ μισθὸν ἀποδώσω
[1, 14]	δὲ Πραξιάδου Μιλήσιος Θαλῆν διαδέχεται,	τοῦτον	δὲ Ἀναξιμένης Εὐρυστράτου Μιλήσιος, μεθ´
[1, 21]	φησιν Ἀρίστιππος ἐν πρώτῃ Ἀρκαδικῶν.	τοῦτον	δὲ Ἀριστέας ὁ Ἀργεῖος ἐπονομασθῆναί
[1, 21]	Ἠλὶ ὁ ἱερεὺς τεσσαράκοντα ἔτη.	τοῦτον	δὲ διαδέχεται Σαμουὴλ ὁ προφήτης,
[1, 14]	Διόδωρος. Σπεύσιππος δὲ Πλάτωνα διαδέχεται,	τοῦτον	δὲ Ξενοκράτης, ὃν Πολέμων. Πολέμωνος
[1, 14]	τῆς Ἰωνίας Ἀθήναζε τὴν διατριβήν.	τοῦτον	διαδέχεται Ἀρχέλαος, οὗ Σωκράτης διήκουσεν.
[1, 14]	Λύκειον κτίζει τὴν Περιπατητικὴν αἵρεσιν.	τοῦτον	διαδέχεται Θεόφραστος, ὃν Στράτων, ὃν
[1, 14]	Στωϊκῆς ἄρξας αἱρέσεως γίνεται μαθητής.	τοῦτον	διαδέχεται Κλεάνθης, ὃν Χρύσιππος καὶ
[1, 21]	καὶ Ἰωὴλ ὁ τοῦ Βαθουήλ.	τοῦτον	διαδέχεται ὁ υἱὸς αὐτοῦ Ἄχαζ
[1, 21]	Ἐπιφανὴς ἔτη τέσσαρα καὶ εἴκοσι·	τοῦτον	διαδέχεται ὁ Φιλομήτωρ καὶ βασιλεύει
[1, 27]	τελείωσιν αὐξηθέντα ἐν ἀγάπῃ ἐκδέχεσθαι	τοῦτον	ἐγκαταταγέντα τῇ ἐκλεκτῇ υἱοθεσίᾳ τῇ
[1, 19]	θεῷ> ὃν οὖν ἀγνοοῦντες εὐσεβεῖτε,	τοῦτον	ἐγὼ καταγγέλλω ὑμῖν. ὁ θεὸς
[1, 21]	Ἀργεῖος ἐπονομασθῆναί φησι Σάραπιν καὶ	τοῦτον	εἶναι ὃν Αἰγύπτιοι σέβουσιν, Νυμφόδωρος
[1, 21]	Ἑβρὼν ὀκτὼ ἔτη. καὶ μετὰ	τοῦτον	ἐξαμαρτὼν πάλιν ὁ λαὸς ὑπὸ
[1, 21]	καὶ σὺν αὐτῷ Ἀβδαδωναῖος. μετὰ	τοῦτον	ἡ μήτηρ Ὀζίου Γοθολία βασιλεύει
[1, 15]	μαθητεῦσαι ἱστορεῖ τὸν Πυθαγόραν (Ἰεζεκιὴλ	τοῦτον	ἡγοῦνταί τινες, οὐκ ἔστι δέ,
[1, 21]	Τέρπανδρον ἀρχαΐζουσί τινες· Ἑλλάνικος γοῦν	τοῦτον	ἱστορεῖ κατὰ Μίδαν γεγονέναι, Φανίας
[1, 21]	τρία μῆνας ιʹ ἡμέρας ὀκτώ·	τοῦτον	Κλαύδιος ἔτη ιγʹ μῆνας ηʹ
[1, 26]	δικαίων τε καὶ ἀδίκων. καὶ	τοῦτον	κυρίως θεσμὸν ἂν εἴποιμεν τὸν
[1, 1]	ἡ κοινωνία τοῦ λόγου, εἰ	τοῦτον	μόνον καρποῦται τὸν μισθόν, τὴν
[1, 21]	μῆνας τρεῖς καὶ ἡμέρας δέκα.	τοῦτον	Νεχαὼ βασιλεὺς Αἰγύπτου δήσας ἀπήγαγεν
[1, 21]	τῆς γῆς ἔτη ἕνδεκα. μετὰ	τοῦτον	ὁ ὁμώνυμος αὐτοῦ Ἰωακεὶμ τρίμηνον
[1, 21]	υἱὸς αὐτοῦ ἔτη τριάκοντα ἐννέα,	τοῦτον	Ὀζίας ὁμοίως ὁ υἱὸς αὐτοῦ
[1, 18]	θεὸν καὶ δὴ καὶ πεπονθέναι	τοῦτον·	ὅθεν αὐτοὺς ἡ πρόληψις τῆς
[1, 21]	ἔπειτα Δανιήλ, πάλιν αὖ μετὰ	τοῦτον	προφητεύουσιν Ἀγγαῖος καὶ Ζαχαρίας ἐπὶ
[1, 17]	καὶ δι´ ἀκρασίαν πυρέττῃ, αἰτιώμεθα	τοῦτον)	{ὣς δὲ} καὶ τῆς κακίας

 

UCL |FLTR |Itinera Electronica |Bibliotheca Classica Selecta (BCS) | Responsable académique : Alain Meurant Analyse, design et réalisation informatiques : B. Maroutaeff - J. Schumacher Dernière mise à jour : 7/01/2010