Livre, Chap.
[1, 21]	ξεʹ ἐν δὲ τῇ γῇ	τῇ	ἀγαθῇ ἄλλα πέντε καὶ εἴκοσι
[1, 21]	κατέσχεν Νέρων βασιλεύων καὶ ἐν	τῇ	ἁγίᾳ πόλει Ἱερουσαλὴμ ἔστησεν τὸ
[1, 21]	καὶ τὸν νεὼν ἐπισκευάζει. ἐν	τῇ	αἰχμαλωσίᾳ ταύτῃ γίνεται Ἐσθὴρ καὶ
[1, 1]	προπαρατιθεμένη καὶ τὰ ἐμποδὼν ἱστάμενα	τῇ	ἀκολουθίᾳ προαπολυομένη, ὡς ἑτοίμους ἔχειν
[1, 28]	δύναμιν. μικτὴ δὲ φιλοσοφίᾳ οὖσα	τῇ	ἀληθεῖ ἡ ἀληθὴς διαλεκτικὴ ἐπισκοποῦσα
[1, 10]	ἀποστάξει σοφίαν» σοφία δὲ ὁμωνύμως	τῇ	ἀληθείᾳ ἡ σοφιστικὴ λέγεται τέχνη.
[1, 13]	τῷ γένει γε καὶ ὅλῃ	τῇ	ἀληθείᾳ ὁμολογοῦντα· ἢ γὰρ ὡς
[1, 17]	ἦν ἀπ´ ἀρχῆς, καὶ ἐν	τῇ	ἀληθείᾳ οὐχ ἕστηκεν, ὅτι οὐκ
[1, 26]	Ἑλλήνων; μή πῃ βούλεσθαι πείθεσθαι	τῇ	ἀληθείᾳ φασκούσῃ θεόθεν διὰ Μωυσέως
[1, 21]	περὶ Ἰάσονα ἀριστεῖς τοὺς ἐν	τῇ	Ἀργοῖ πλεύσαντας συνάγεται ἔτη ἑξήκοντα
[1, 24]	τῆς ψυχῆς πάθεσιν, ὧν ἐπικρατοῦμεν	τῇ	ἀρετῇ, λογισμός ἐστι τὸ τακτικόν,
[1, 24]	εὐσέβειαν ἀναφέρων θεοῦ. οὕτω γὰρ	τῇ	ἀρετῇ χρωμένη φρόνησις ἡ τάττουσά
[1, 13]	περιττῷ διαφέρεται, ὁμολογοῦσι δὲ ἄμφω	τῇ	ἀριθμητικῇ, ὡς τῷ σχήματι ὁ
[1, 21]	ἐπέτελλε σελάνα· ἕτεροι δὲ σκιροφοριῶνος	τῇ	αὐτῇ ἡμέρᾳ. Θησεὺς δὲ {ὁ}
[1, 25]	τοῦ οὐρανοῦ ἀμετανοήτως χρωμένους γνώμῃ	τῇ	αὐτῇ {καὶ} περὶ τῶν αὐτῶν.
[1, 16]	οὖν γε προκατασκευάζει τὴν ὁδὸν	τῇ	βασιλικωτάτῃ διδασκαλίᾳ, ἁμῇ γέ πῃ
[1, 21]	ιγʹ εἰσὶ δὲ οἱ περιεργότερον	τῇ	γενέσει τοῦ σωτῆρος ἡμῶν οὐ
[1, 29]	ἀρίστη. εἴτ´ οὖν τὸν ἅμα	τῇ	γενέσει φησὶ νόμον εἴτε καὶ
[1, 21]	μὲν ἔτη ξεʹ ἐν δὲ	τῇ	γῇ τῇ ἀγαθῇ ἄλλα πέντε
[1, 17]	ἐσχήκασιν. ὡμολόγησε δὲ καὶ Ἀριστοτέλης	τῇ	γραφῇ, κλεπτικὴν σοφίας τὴν σοφιστικὴν
[1, 1]	κηρύττουσι τὸν λόγον, ὃ μὲν	τῇ	γραφῇ, ὃ δὲ τῇ φωνῇ,
[1, 1]	πίστιν διὰ τῆς ἀγάπης πεποιημένοι;	τῇ	δὲ αἰτίᾳ τοῦ μὴ τὸ
[1, 17]	αἱρεῖταί τις κακὸν ᾗ κακόν,	τῇ	δὲ περὶ αὐτὸ ἡδονῇ συναπαγόμενος,
[1, 21]	δὲ Ἀρκάς) πολλὰ πολλοῖς προαγορεύσαντες.	τῇ	δὲ τοῦ Ἀθηναίου Ἀμφιλύτου συμβουλῇ
[1, 1]	ὅσα ἐσβέννυτο ἐν αὐτῇ μαραινόμενα	τῇ	διανοίᾳ, ἐπεὶ μὴ ῥᾴδιος ἡ
[1, 4]	οἰκεῖον φύσεως ἰδίωμα οἱ σοφοὶ	τῇ	διανοίᾳ, λαμβάνουσι δὲ πνεῦμα αἰσθήσεως»
[1, 4]	σὺ λάλησον πᾶσι τοῖς σοφοῖς	τῇ	διανοίᾳ, οὓς ἐνέπλησα πνεῦμα αἰσθήσεως·
[1, 1]	θρασέως καί τισιν ἀντιζηλούμενος ἐπεπήδησεν	τῇ	διδασκαλίᾳ, εἰ μὴ φιλόδοξος ἡ
[1, 1]	δὲ ἀεὶ μόνῃ μιᾷ χρώμενα	τῇ	ἐγγράφῳ φωνῇ πρὸς τὸν ἐπανερόμενον
[1, 21]	Μακκαβαϊκῶν. κατὰ τὴν αἰχμαλωσίαν ταύτην	τῇ	εἰκόνι λατρεῦσαι μὴ θελήσαντες Μισαὴλ
[1, 19]	κλῆρον ἐν τοῖς ἡγιασμένοις πίστει	τῇ	εἰς ἐμέ» οὗτοι οὖν οἱ
[1, 18]	εἰδότας τὴν προφητείαν μὴ πιστεύειν	τῇ	ἐκβάσει, Ἕλλησι δὲ μωρίαν· μυθῶδες
[1, 1]	νοεῖσθαι. δέδωκεν δὲ ὁ θεὸς»	τῇ	ἐκκλησίᾳ τοὺς μὲν ἀποστόλους, τοὺς
[1, 27]	ἐν ἀγάπῃ ἐκδέχεσθαι τοῦτον ἐγκαταταγέντα	τῇ	ἐκλεκτῇ υἱοθεσίᾳ τῇ φίλῃ κεκλημένῃ
[1, 1]	εὖ οἶδ´ ὅτι ἀγαλλιάσονται, οὐχὶ	τῇ	ἐκφράσει ἡσθέντες λέγω τῇδε, μόνῃ
[1, 24]	ὁ τῶν Ἀθηναίων στρατηγὸς ὁ	τῇ	ἐν Μαραθῶνι μάχῃ νικήσας τοὺς
[1, 1]	καὶ Παῦλος λέγει, ἐν χάριτι	τῇ	ἐν Χριστῷ Ἰησοῦ, καὶ ἃ
[1, 17]	ἔτι τὸ μὲν αἴτιον πρὸς	τῇ	ἐνεργείᾳ ἐστί, καθάπερ ὁ μὲν
[1, 22]	Ἑλληνικὴν προφητείαν ἐνεργεῖσθαι, ἐπεὶ κἀν	τῇ	ἐπὶ Ναβουχοδονόσορ αἰχμαλωσίᾳ διαφθαρεισῶν τῶν
[1, 21]	δίκην, οὕτως δὴ φθάνειν ἐπιχειροῦντα	τῇ	ἐπιβουλῇ, οὐ δή που νεύματι
[1, 25]	Νόμοις τὸν φιλόσοφον τὸν ἐν	τῇ	Ἐπινομίδι συνέταξεν, τὸν τὴν διέξοδον
[1, 10]	τοῦτο ἅτερος λαλεῖ, οἷον ἑτοιμάζων	τῇ	εὐποιίᾳ τὴν ὁδὸν καὶ ἐπὶ
[1, 20]	οἳ δὲ καὶ ἄνευ γραμμάτων,	τῇ	θείᾳ καὶ βαρβάρῳ κινηθέντες φιλοσοφίᾳ,
[1, 25]	ἐνεργῶς καὶ δικαίως σὺν καὶ	τῇ	θεωρίᾳ καὶ αὐτοὺς πολιτικοὺς ὀνομάζει,
[1, 21]	ἐν τῷ Περὶ τῶν ἐν	τῇ	Ἰουδαίᾳ βασιλέων τὴν Ἰούδα φυλὴν
[1, 23]	ἐν τῷ περὶ τῶν ἐν	τῇ	Ἰουδαίᾳ βασιλέων τὸν Μωυσῆ φησι
[1, 11]	μὴ καυχάσθω ὁ ἰσχυρὸς ἐν	τῇ	ἰσχύι αὐτοῦ, καὶ μὴ καυχάσθω
[1, 16]	κατασκευάσαι. Σικελοί τε οἱ πρὸς	τῇ	Ἰταλίᾳ πρῶτοι φόρμιγγα εὗρον οὐ
[1, 22]	κατηκολούθηκε δὲ καὶ ὁ Πλάτων	τῇ	καθ´ ἡμᾶς νομοθεσίᾳ, καὶ φανερός
[1, 1]	βέβαιος ὀρθὸς βίος ἅμα μαθήσει	τῇ	καθηκούσῃ τό τε ἕπεσθαι ἑτέροις
[1, 27]	καὶ τὰ κρίματα αὐτοῦ ἐν	τῇ	καρδίᾳ σου ὅσα ἐγὼ ἐντέλλομαί
[1, 27]	σοι σήμερον, καὶ γνώσῃ ἐν	τῇ	καρδίᾳ σου ὅτι ὡς εἴ
[1, 1]	ἡσθέντες λέγω τῇδε, μόνῃ δὲ	τῇ	κατὰ τὴν ὑποσημείωσιν τηρήσει. ποθούσης
[1, 23]	ἐκφορήσει, καθάπερ ἐκεῖνοι τοὺς Ἑβραίους	τῇ	καταδουλώσει. εἴτ´ οὖν ὡς ἐν
[1, 17]	μαρτυρίῳ. ἔστιν οὖν κἀν φιλοσοφίᾳ,	τῇ	κλαπείσῃ καθάπερ ὑπὸ Προμηθέως, πῦρ
[1, 1]	κακοεργὸς τὴν ἀμοιβὴν περιιστάμενος, οὐχὶ	τῇ	κοσμικῇ ἐνέχεται συνηθείᾳ· δεῖ δὲ
[1, 5]	τὸν ἤδη καιρὸν ἔχοντα προκοπῆς	τῇ	κοσμικῇ παιδείᾳ (Αἴγυπτος δὲ ὁ
[1, 5]	οὐκ ἐνδιατρίβειν δὲ καὶ ἐναπομένειν	τῇ	κοσμικῇ παιδείᾳ παραινεῖ· προπαιδεύει γὰρ
[1, 21]	ἐμπεπτωκότα. φασὶ δὲ καὶ ἐν	τῇ	Λιβύῃ σκορπίον, ἐὰν μὴ ἐφικνῆται
[1, 18]	ζητοῦντα τὴν ἀλήθειαν, σὺν γὰρ	τῇ	λογικῇ εὐποιίᾳ, ἵνα ἔχητε μεταδοῦναι
[1, 26]	Περὶ μέθης καὶ Ἀριστοτέλης ἐν	τῇ	Λοκρῶν πολιτείᾳ Ζάλευκον τὸν Λοκρὸν
[1, 29]	καὶ οὐκ εὐκρινεῖ χρωμένων ἡμῶν	τῇ	μεταφορᾷ. ἀτεχνῶς γοῦν οἱ εὐγνώμονες
[1, 21]	εἶπεν ὁ προφήτης. καὶ ἐν	τῇ	μιᾷ ἑβδομάδι, ἧς ἑβδομάδος τὸ
[1, 25]	τὴν νομοθεσίαν ὠφεληθεὶς ἐπετίμησε μὲν	τῇ	Μίνωος καὶ Λυκούργου πολιτείᾳ πρὸς
[1, 13]	δὲ καὶ ἡ ὑπάτη ἐναντία	τῇ	νεάτῃ οὖσα, ἀλλ´ ἄμφω γε
[1, 21]	σχήματι μηνυόντων σφίσιν, ἀλλ´, οἶμαι,	τῇ	οἰκείᾳ διαλέκτῳ. φασὶ δὲ καὶ
[1, 21]	ἔτι δὲ καὶ Εὐπόλεμος ἐν	τῇ	ὁμοίᾳ πραγματείᾳ τὰ πάντα ἔτη
[1, 20]	μουσικῇ δὲ μουσικῆς, κἀν φιλοσοφίᾳ	τῇ	ὀρθῇ Ἑλληνικὴ εἴη ἂν ἀλήθεια.
[1, 3]	ὁ δρασσόμενος τοὺς σοφοὺς ἐν	τῇ	πανουργίᾳ αὐτῶν· κύριος γὰρ μόνος
[1, 2]	τῶν Ἑλλήνων οἷόν τε ψιλῇ	τῇ	περὶ τῶν δογματισθέντων αὐτοῖς χρωμένους
[1, 6]	φαμεν, οὕτως συνιέναι τὰ ἐν	τῇ	πίστει λεγόμενα οὐχ οἷόν τε
[1, 11]	ἐν αὐτῷ καὶ βεβαιούμενοι ἐν	τῇ	πίστει, πειθὼ δὲ ἡ βεβαίωσις
[1, 21]	ἀρχαίων εἰς λόγους τῶν τῇδε	τῇ	πόλει τὰ ἀρχαιότατα λέγειν ἐπιχειρεῖ,
[1, 25]	κοινωνίας τῆς πρὸς ἄλληλα, ἑπομένως	τῇ	Πολιτείᾳ συνάπτει. ἔπειτα τέλος γὰρ
[1, 15]	{ᾑ} σεμνυνόμενός φησί που ἐπὶ	τῇ	πολυμαθία· ἐγὼ δὲ τῶν κατ´
[1, 2]	σιωπῶ γὰρ ὅτι οἱ Στρωματεῖς	τῇ	πολυμαθίᾳ σωματοποιούμενοι κρύπτειν ἐντέχνως τὰ
[1, 24]	ἐτρέπετο καὶ νύκτωρ τὰ πολλὰ	τῇ	πορείᾳ ἐκέχρητο. ἑτέρα γὰρ ἦν
[1, 6]	ῥᾷον ἅμα καὶ θᾶττον σὺν	τῇ	προπαιδείᾳ θηρᾶσαι ἄν τινα τὴν
[1, 1]	Ἕλληνα, ἵνα πάντας κερδάνωμεν. κἀν	τῇ	πρὸς Κολασσαεῖς ἐπιστολῇ νουθετοῦντες» γράφει
[1, 7]	γνωστικῇ. αὐτίκα ὁ Κλήμης ἐν	τῇ	πρὸς Κορινθίους ἐπιστολῇ κατὰ λέξιν
[1, 14]	μέμνηται ὁ ἀπόστολος Παῦλος ἐν	τῇ	πρὸς Τίτον ἐπιστολῇ, λέγων οὕτως·
[1, 27]	οὐ φθόνῳ τινὶ οὐδὲ δυσμενείᾳ	τῇ	πρὸς τὸν πάσχοντα, ὡς δ´
[1, 14]	δὲ αὐτῷ καὶ Ἡρόδοτος ἐν	τῇ	πρώτῃ. εἰσὶ δὲ οἱ χρόνοι
[1, 15]	ψυχὴν αὐτῆς εἶναι τὸ ἐν	τῇ	σελήνῃ φαινόμενον πρόσωπον οἴεται. Τάδε
[1, 11]	μὴ καυχάσθω ὁ σοφὸς ἐν	τῇ	σοφίᾳ αὐτοῦ, καὶ μὴ καυχάσθω
[1, 27]	σκότους εἰς ζωὴν« καὶ παραθέντα	τῇ	σοφίᾳ τὴν ἀκοὴν νόμιμον εἶναι
[1, 18]	καρδίας αὐτῶν» ἐρεῖ. ἐπειδὴ ἐν	τῇ	σοφίᾳ τοῦ θεοῦ» τουτέστι διὰ
[1, 15]	τῶν Βραχμάνων, τὰ δὲ ἐν	τῇ	Συρίᾳ ὑπὸ τῶν καλουμένων Ἰουδαίων.
[1, 10]	δὲ παραπλεύσας εἷς ἀρκεῖ, καὶ	τῇ	Σφιγγὶ ὑποκρινάμενος ἄλλος εἷς, εἰ
[1, 3]	τῇ τέχνῃ οἱ κακοδαίμονες σοφισταὶ	τῇ	σφῶν αὐτῶν στωμυλλόμενοι τερθρείᾳ, ἀμφὶ
[1, 21]	ναὶ μὴν Θεόπομπος μὲν ἐν	τῇ	τεσσαρακοστῇ τρίτῃ τῶν Φιλιππικῶν μετὰ
[1, 21]	γραμματικός, ὁ Πλειστονίκης ἐπικληθείς, ἐν	τῇ	τετάρτῃ τῶν Αἰγυπτιακῶν ἱστοριῶν, καίτοι
[1, 3]	κ´ ἐπακούσαις. ταύτῃ γοῦν ἐπαιρόμενοι	τῇ	τέχνῃ οἱ κακοδαίμονες σοφισταὶ τῇ
[1, 18]	ἀπολῶ τὴν σοφίαν τῶν σοφῶν»	τῇ	τῆς καταφρονουμένης καὶ ὑπερορωμένης βαρβάρου
[1, 23]	ἠμύναντο ἀντιλυποῦντες ὡς φιλαργύρους Αἰγυπτίους	τῇ	τῆς λείας ἐκφορήσει, καθάπερ ἐκεῖνοι
[1, 1]	καὶ τοὺς πεινῶντας δικαιοσύνην τρέφοντες	τῇ	τοῦ ἄρτου διανομῇ. εἰσὶ γὰρ
[1, 1]	κρύπτεσθαι μηνύει καθάπερ ἐν γῇ	τῇ	τοῦ μανθάνοντος ψυχῇ, καὶ αὕτη
[1, 21]	Ἀγίας δὲ καὶ Δερκύλος ἐν	τῇ	τρίτῃ μηνὸς πανήμου ὀγδόῃ φθίνοντος,
[1, 15]	Σελεύκῳ τῷ Νικάτορι συμβεβιωκὼς ἐν	τῇ	τρίτῃ τῶν Ἰνδικῶν ὧδε γράφει·
[1, 1]	ὁ εἷς, ἐν δὲ πολλῇ	τῇ	τῶν ἰχθύων ἄγρᾳ ὁ κάλλιχθυς)
[1, 1]	Χριστῷ. ἁρμόζει δὲ καὶ ἄλλως	τῇ	τῶν ὑπομνημάτων ὑποτυπώσει τὸ γλαφυρὸν
[1, 1]	πορίζων ἐμαυτῷ, ἀναγκαίως κέχρημαι τῇδε	τῇ	ὑποτυπώσει. ἔστι μὲν οὖν τινα
[1, 27]	τοῦτον ἐγκαταταγέντα τῇ ἐκλεκτῇ υἱοθεσίᾳ	τῇ	φίλῃ κεκλημένῃ τοῦ θεοῦ, ᾄδοντα
[1, 23]	ποιμενικὴ καθάπερ καὶ τοῖς πολεμικοῖς	τῇ	φύσει ἡ θηρευτική. ἄγει δὲ
[1, 21]	ψόφου, ὥς φησιν Ἀριστοτέλης ἐν	τῇ	Φωκέων πολιτείᾳ. ἀλλὰ καὶ τῶν
[1, 4]	τήν τε αἴσθησιν ἐπικαλέσῃ μεγάλῃ	τῇ	φωνῇ καὶ ζητήσῃς αὐτὴν ὥσπερ
[1, 1]	μὲν τῇ γραφῇ, ὃ δὲ	τῇ	φωνῇ, πῶς οὐκ ἄμφω ἀποδεκτέοι,
[1, 25]	Μωυσῆς. ᾗ τινες ἀκολούθως δηλονότι	τῇ	χρηστῇ δόξῃ λόγον ὀρθὸν τὸν
[1, 21]	ἢ κεʹ Ἔτι δὲ κἀκεῖνα	τῇ	χρονογραφίᾳ προσαποδοτέον, τὰς ἡμέρας λέγω,
[1, 23]	καὶ τὴν ταφὴν τὴν ἐν	τῇ	ψάμμῳ τοῦ Αἰγυπτίου, ἐπὶ τῆς
[1, 6]	ἀποδείξεων λόγος ἀκριβῆ πίστιν ἐντίθησι	τῇ	ψυχῇ τοῦ παρακολουθοῦντος, ὥστε μηδ´

 

UCL |FLTR |Itinera Electronica |Bibliotheca Classica Selecta (BCS) | Responsable académique : Alain Meurant Analyse, design et réalisation informatiques : B. Maroutaeff - J. Schumacher Dernière mise à jour : 7/01/2010