Alphabétiquement     [«   »]
εἰλικρινῶς 1
εἵματα 1
εἰμι 2
εἶναι 62
εἰοάγει 1
εἰπεῖν 14
εἶπέν 1
Fréquences     [«    »]
62 ἀλλ´
60 ἂν
58 θεοῦ
62 εἶναι
62 μετὰ
64 ἀλλὰ
66 αὐτοῦ
HODOI ELEKTRONIKAI
Du texte à l'hypertexte

Clément d'Alexandrie, Les Stromates, livre I

εἶναι


Livre, Chap.
[1, 9]   ἐκβάλοι. ~(Ἔνιοι δὲ εὐφυεῖς οἰόμενοι  εἶναι   ἀξιοῦσι μήτε φιλοσοφίας ἅπτεσθαι μήτε
[1, 27]   ὡς εὐεργέτις. ἔξεστι δὲ μὴ  εἶναι   ἀπειθείας υἱόν« ἀλλὰ μεταβαίνειν ἐκ
[1, 21]   δεκάτου ἔτους ἔτη οζʹ ὡς  εἶναι   ἀπὸ Μωυσέως ἐπὶ τὸ δέκατον
[1, 21]   αἰχμαλωτισθῆναι ὑπὸ τοῦ Σεναχηρείμ, ἀλλ´  εἶναι   ἀπὸ τῆς αἰχμαλωσίας ταύτης εἰς
[1, 21]   καὶ τῆς Φορωνίδος ποιητὴς  εἶναι   αὐτὸν ἔφη πατέρα θνητῶν ἀνθρώπων«
[1, 21]   Ἀρχέμαχος ἐν Εὐβοϊκῶν τρίτῳ· ὡς  εἶναι   αὐτόν τε καὶ τὸν Ἡσίοδον
[1, 26]   ἥκιστά τε ἐν τοῖς ἔργοις  εἶναι   βεβουλημένοι, εἴπερ τινὲς ἄλλοι καὶ
[1, 24]   μόνον τὸ πιστεύειν τὸν θεὸν  εἶναι   δι´ ὑπομονῆς ἐθιζόμενοι σώφρονος. τὸ
[1, 24]   ἐν Δελφοῖς ἄγαλμα Ἀπόλλωνος κίονα  εἶναι   διὰ τῶνδε· ὄφρα θεῷ δεκάτην
[1, 13]   λόγον) εἰ καὶ ἀλλήλοις ἀνόμοια  εἶναι   δοκεῖ, τῷ γένει γε καὶ
[1, 6]   καθάπερ καὶ ἄνευ γραμμάτων πιστὸν  εἶναι   δυνατόν φαμεν, οὕτως συνιέναι τὰ
[1, 17]   τοῦ κόσμου καὶ τοῦ ἕκαστον  εἶναι   ἐγνωκότος, ἀλλὰ μὴ κωλύσαντος· εἶχεν
[1, 29]   διὰ τούτων διδάσκων τὸν λόγον  εἶναι   ἕνα καὶ τὸν θεὸν ἕνα.
[1, 21]   φησι τὴν πρώτην ὀλυμπιάδα. ὡς  εἶναι   ἐνενή κοντά που ἐτῶν πρὸ
[1, 21]   γλώσσας πέντε καὶ ἑβδομήκοντα λέγουσιν  εἶναι,   ἐπακούσαντες τῆς φωνῆς Μωυσέως λεγούσης·
[1, 17]   κωλῦον κατά γε τοῦτο ἀνενέργητον  εἶναι.   ἔτι τὸ μὲν αἴτιον πρὸς
[1, 19]   ἐπεὶ ἔγωγε ᾤμην καὶ ὄνειδος  εἶναι.   ᾔδει γάρ, οἶμαι, ὡς ἄρα
[1, 1]   τις οὐ δοκεῖν δίκαιος, ἀλλ´  εἶναι   θέλει» συνειδέναι τὰ κάλλιστα τοῦτον
[1, 27]   τῇ σοφίᾳ τὴν ἀκοὴν νόμιμον  εἶναι   θεοῦ δοῦλον μὲν τὰ πρῶτα,
[1, 27]   τὴν διοικοῦσαν πρόνοιαν κυρίαν τε  εἶναι   καὶ ἀγαθήν. ἀμφοῖν γὰρ
[1, 21]   εἰς Αἴγυπτον κατελθοῦσαι. φαίνονται δὲ  εἶναι   καὶ κατὰ τὸν ἀληθῆ λόγον
[1, 14]   Σωτάδαν τὸν Βυζάντιον Βίαντος λέγουσιν  εἶναι   καὶ τὸ μελέτη πάντα καθαιρεῖ»
[1, 21]   εἰς Ὀρφέα φερόμενα ποιήματα λέγεται  εἶναι,   κατὰ τὴν τῶν Πεισιστρατιδῶν ἀρχὴν
[1, 14]   Νεάνθης. Σύριος Τύριος, ὥστε  εἶναι   κατὰ τοὺς πλείστους τὸν Πυθαγόραν
[1, 17]   εἶναι λέγοντας· φασὶ γὰρ αἴτιον  εἶναι   κλοπῆς τὸν μὴ φυλάξαντα
[1, 21]   τῆς εἰς Ὀρφέα ποιήσεως Κέρκωπος  εἶναι   λέγει τοῦ Πυθαγορείου τὴν Εἰς
[1, 17]   καὶ τὸ μὴ κωλῦον αἴτιον  εἶναι   λέγοντας· φασὶ γὰρ αἴτιον εἶναι
[1, 21]   ἀναφερομένους εἰς Μουσαῖον χρησμοὺς Ὀνομακρίτου  εἶναι   λέγουσι, τὸν Κρατῆρα δὲ τὸν
[1, 14]   δὲ ἕβδομον οἳ μὲν Περίανδρον  εἶναι   λέγουσιν τὸν Κροίνθιον, οἳ δὲ
[1, 21]   τῶν χρησμῶν τῶν καταπεφημισμένων ἐκείνης  εἶναι   λόγοι πλείους, Φρυγίαν τε οὖσαν
[1, 28]   Πλάτων τῶν μεγάλων ὄντως  εἶναι   μυστηρίων, Ἀριστοτέλης δὲ τὸ εἶδος
[1, 18]   τῆς μωρίας» τῆς δοκούσης Ἕλλησιν  εἶναι   μωρίας, σῶσαι τοὺς πιστεύοντας· ἐπειδὴ
[1, 27]   νομίμως χρήσηται· οἳ δὲ θέλοντες  εἶναι   νομοδιδάσκαλοι οὐ νοοῦσι, φησὶν
[1, 15]   Πλάτων καὶ βαρβάρων φιλοσόφους τινὰς  εἶναι,   δὲ Ἐπίκουρος ἔμπαλιν ὑπολαμβάνει
[1, 21]   ἐπονομασθῆναί φησι Σάραπιν καὶ τοῦτον  εἶναι   ὃν Αἰγύπτιοι σέβουσιν, Νυμφόδωρος δὲ
[1, 11]   δύναμιν, τοὺς δοκησισόφους καὶ οἰομένους  εἶναι,   οὐκ ὄντας δὲ σοφοὺς ἐπιρραπίζων
[1, 5]   χειλέων γυναικὸς πόρνης, τὴν Ἑλληνικὴν  εἶναι   παιδείαν, ἐπακουσάτω τῶν ἑξῆς·
[1, 29]   αὐτῶν καὶ τοὺς λόγους παιδικοὺς  εἶναι   παριστάς. θείως τοίνυν δύναμις
[1, 12]   εἴ γε τῆς ἀληθείας μεθεκτικοὶ  εἶναι   πειρώμεθα. ταῦτα ἦν ἐμποδὼν τοῦ
[1, 21]   καὶ τεσσαρακοστῆς ὀλυμπιάδος προφητεύσαντες πρεσβύτεροι  εἶναι   Πυθαγόρου τοῦ κατὰ τὴν δευτέραν
[1, 27]   ἀπέναντι τῶν ὀφθαλμῶν αὐτῶν. φάσκοντες  εἶναι   σοφοὶ ἐμωράνθησαν. οἴδαμεν δὲ ὅτι
[1, 21]   τὴν πεντεκαιδεκάτην) Θάσον ἐκτίσθαι, ὡς  εἶναι   συμφανὲς τὸν Ἀρχίλοχον μετὰ τὴν
[1, 21]   εὐχὰς ὁμολογοῦσιν οἱ ἄνθρωποι δυνατωτέρας  εἶναι   τὰς βαρβάρῳ φωνῇ λεγομένας. καὶ
[1, 21]   φασὶ δὲ οἱ Ἕλληνες διαλέκτους  εἶναι   τὰς παρὰ σφίσι εʹ Ἀτθίδα,
[1, 14]   νομίζουσι, Δίδυμος δὲ Θαλοῦ φησιν  εἶναι   τὴν παραίνεσιν. ἔπειτα ἑξῆς τὸ
[1, 5]   αὔξεται. ἐξ ὧν δείκνυται διδακτικὴν  εἶναι   τὴν σοφίαν. ἣν μετῆλθεν Ἀβραάμ,
[1, 9]   λαλούμενος διὰ τὸ μὴ πάντων  εἶναι   τὴν συνιεῖσαν ἀκοήν, τὰς ἐντέχνους
[1, 5]   διὰ τῶν τριῶν προπατόρων, κυρίαν  εἶναι   τὴν σφραγῖδα τῆς γνώσεως, ἐκ
[1, 17]   κλοπῆς γεγονέναι, μηδ´ ὅλως αἴτιον  εἶναι,   τὸ δὲ κωλυτικὸν ἐνέχεσθαι τῷ
[1, 15]   γράφει, τὴν δὲ ψυχὴν αὐτῆς  εἶναι   τὸ ἐν τῇ σελήνῃ φαινόμενον
[1, 15]   χωρῆσαν αὐτῆς μετὰ τελευτήν, τοῦτ´  εἶναι   τὸ ἐν φήμαις καὶ κληδόσι
[1, 21]   πῦρ ἑρμηνεῦσαι βουλόμενος βαρβαρικόν φησιν  εἶναι   τὸ ὄνομα. μαρτυρεῖ γοῦν τοὺς
[1, 21]   προδιανυκτερεύοντες ἐν ἀναγνώσεσι. φασὶ δὲ  εἶναι   τὸ πεντεκαιδέκατον ἔτος Τιβερίου Καίσαρος
[1, 25]   τὸ μὲν νομικὸν πρὸς γενέσεως  εἶναι,   τὸ πολιτικὸν δὲ πρὸς φιλίας
[1, 2]   οὖν ὧδε διατετάχθαι φίλον ἔδοξεν  εἶναι   τοῖς ὑπομνήμασιν; ὅτι μέγας
[1, 18]   δ´ ἂν ἀνάγκη θεοῦ ἀγαθὸν  εἶναι   τὸν λόγον. πῶς δὲ οὐκ
[1, 11]   τῷ ὄντι ἀργὸν οὐ βούλεται  εἶναι   τὸν πιστεύσαντα λόγος· ζητεῖτε»
[1, 22]   ὅλης νομοθεσίας ἐπεξήγησις· ὥστε εὔδηλον  εἶναι   τὸν προειρημένον φιλόσοφον εἰληφέναι πολλά
[1, 20]   φραγμὸς οἰκείως εἴρηται καὶ θριγκὸς  εἶναι   τοῦ ἀμπελῶνος. καὶ μὲν
[1, 27]   νόμου, πέποιθάς τε σεαυτὸν ὁδηγὸν  εἶναι   τυφλῶν, φῶς τῶν ἐν σκότει,
[1, 21]   δὲ καὶ ἀλόγων ζῴων διαλέκτους  εἶναι,   ὧν τὰ ὁμογενῆ ἐπακούειν. ἐλέφαντος
[1, 1]   ἀπ´ ἄλλων. δυνάμενοι ἐν βάρει  εἶναι   ὡς Χριστοῦ ἀπόστολοι· ἀλλ´ ἐγενήθημεν




Recherches | Texte | Lecture | Liste du vocabulaire | Index inverse | Menu | Site de Philippe Remacle

 
UCL |FLTR |Itinera Electronica |Bibliotheca Classica Selecta (BCS) |
Responsable académique : Alain Meurant
Analyse, design et réalisation informatiques : B. Maroutaeff - J. Schumacher

Dernière mise à jour : 7/01/2010