Livre, Chap. |
[1, 23] |
ὅθεν
ἐν
ταῖς
Πράξεσι
πᾶσαν
|
σοφίαν |
Αἰγυπτίων
πεπαιδεῦσθαι«
φέρεται.
Εὐπόλεμος
δὲ |
[1, 18] |
καὶ
τὴν
ἐκτροπήν·
θεοῦ
δὲ
|
σοφίαν» |
εἴρηκεν
ὁ
ἀπόστολος
τὴν
κατὰ |
[1, 4] |
λέγων·
ὁ
γὰρ
θεὸς
δίδωσι
|
σοφίαν |
ἐκ
τοῦ
ἑαυτοῦ
στόματος
αἴσθησίν |
[1, 5] |
οὖν
προπαιδευθέντα
ἐπὶ
τὴν
ἀρχικωτάτην
|
σοφίαν |
ἐλθεῖν,
ἀφ´
ἧς
τὸ
Ἰσραηλιτικὸν |
[1, 18] |
φαίνηται
γενομένη,
τοῦ
μωράναντος
τὴν
|
σοφίαν; |
ἔμπαλιν
γὰρ
καίτοι
σοφοὶ
ὄντες |
[1, 13] |
ἐν
τῷ
Ἐκκλησιαστῇ·
καὶ
προσέθηκα
|
σοφίαν |
ἐπὶ
πᾶσιν,
οἳ
δὴ
ἐγένοντο |
[1, 1] |
τοιάδε
ὑποτύπωσις·
ἀνδρὸς
δὲ
φιλοῦντος
|
σοφίαν |
εὐφρανθήσεται
πατήρ.
τὰ
φρέατα
ἐξαντλούμενα
|
[1, 2] |
φησιν
ὁ
ἀπόστολος,
Ἕλληνες
δὲ
|
σοφίαν |
ζητοῦσι.
~(Πολὺς
δὲ
ὁ
τοιόσδε |
[1, 18] |
αἰτοῦσι»
πρὸς
πίστιν,
Ἕλληνες
δὲ
|
σοφίαν |
ζητοῦσι,
τοὺς
ἀναγκαστικοὺς
καλουμένους
λόγους |
[1, 5] |
παρουσίας.
πολύτροπον
μὲν
οὖν
τὴν
|
σοφίαν
|
ἡ
ποσάκις»
ἐνδείκνυται
λέξις,
καὶ |
[1, 12] |
οὖν
τὴν
ἐν
μυστηρίῳ
λαλουμένην
|
σοφίαν» |
ἣν
ἐδίδαξεν
ὁ
υἱὸς
τοῦ |
[1, 5] |
ὧν
δείκνυται
διδακτικὴν
εἶναι
τὴν
|
σοφίαν. |
ἣν
μετῆλθεν
Ἀβραάμ,
ἐκ
τῆς |
[1, 8] |
ἔργον
πιθανῶς
ὑφαιρουμένην
καὶ
ἐπαγγελλομένην
|
σοφίαν |
ἣν
οὐκ
ἐμελέτησεν.
ἐν
βραχεῖ |
[1, 18] |
τὴν
κατὰ
τὸν
κύριον
διδασκαλίαν,
|
σοφίαν |
ἵνα
δείξῃ
τὴν
ἀληθῆ
φιλοσοφίαν |
[1, 13] |
ἡ
καρδία
μου
εἶδεν
πολλά,
|
σοφίαν |
καὶ
γνῶσιν,
παραβολὰς
καὶ
ἐπιστήμην |
[1, 27] |
μακάριος
δὲ
ἀνὴρ
ὃς
εὗρεν
|
σοφίαν, |
καὶ
θνητὸς
ὃς
εἶδεν
φρόνησιν, |
[1, 5] |
ὑπὸ
Χριστοῦ
τεκειούμενον.
αὐτίκα
τὴν
|
σοφίαν» |
ὁ
Σολομὼν
περιχαράκωσον»
φησίν,
καὶ |
[1, 4] |
Βαβυλῶνος
σοφοὺς
προσαγορεύει.
ὅτι
δὲ
|
σοφίαν |
ὁμωνύμως
καλεῖ
ἡ
γραφὴ
πάσαν |
[1, 10] |
τε
καὶ
διαλεκτικαί.
ζητήσεις
οὖν
|
σοφίαν |
παρὰ
κακοῖς
καὶ
οὐχ
εὑρήσεις. |
[1, 10] |
στόμα
δικαίου»
φήσει
σοι
ἀποστάξει
|
σοφίαν» |
σοφία
δὲ
ὁμωνύμως
τῇ
ἀληθείᾳ |
[1, 4] |
ὁ
ἀπόστολος
πολυποίκιλον»
εἴρηκεν
τὴν
|
σοφίαν |
τοῦ
θεοῦ,
πολυμερῶς
καὶ
πολυτρόπως, |
[1, 18] |
οὐχὶ
ἐμώρανεν
ὁ
θεὸς
τὴν
|
σοφίαν |
τοῦ
κόσμου;
ἐπ´
ἴσης
τῷ |
[1, 18] |
οὐχὶ
ἐμώρανεν
ὁ
θεὸς
τὴν
|
σοφίαν |
τοῦ
κόσμου»
ἐπ´
ἴσης
τῷ |
[1, 18] |
~(Καὶ
τούτων,
φησίν,
ἀπολῶ
τὴν
|
σοφίαν |
τῶν
σοφῶν,
καὶ
τὴν
σύνεσιν |
[1, 3] |
γραφὴ
παγκάλως
λέγει·
ἀπολῶ
τὴν
|
σοφίαν |
τῶν
σοφῶν,
καὶ
τὴν
σύνεσιν |
[1, 18] |
ἀλλὰ
καὶ
τῷ
ἀπολῶ
τὴν
|
σοφίαν |
τῶν
σοφῶν»
τῇ
τῆς
καταφρονουμένης |
[1, 28] |
μόνη
αὕτη
ἐπὶ
τὴν
ἀληθῆ
|
σοφίαν |
χειραγωγεῖ,
ἥτις
ἐστὶ
δύναμις
θεία, |