HODOI ELEKTRONIKAI: Du texte à l'hypertexte

Alphabétiquement [« »]
οὗτοι 12
οὗτος 39
οὗτός 2
οὕτω 27
οὕτως 23
οὐχ 14
οὐχὶ 14

Fréquences [« »]
27 ἔτι
27 καθ´
27 κατ´
27 οὕτω
27 σοφίαν
27 σοφίας
27 τι

HODOI ELEKTRONIKAI
Du texte à l'hypertexte

Clément d'Alexandrie, Les Stromates, livre I

οὕτω

Livre, Chap.

[1, 19]   ἐκκλησίαν ὁμωνύμως προσεῖπεν. εἶτα ἐπιφωνεῖ· οὕτω γὰρ διαβήσῃ ὕδωρ ἀλλότριον» τὸ

[1, 26]   τὸ τῶν προβάτων προνοεῖν φαμεν, {οὕτω γὰρ} ὁ ἀγαθὸς ποιμὴν τὴν

[1, 24]   τέλος εἰς εὐσέβειαν ἀναφέρων θεοῦ. οὕτω γὰρ τῇ ἀρετῇ χρωμένη φρόνησις

[1, 21]   ἁγίαν μέχρι τῆς καταστροφῆς αὐτῆς. οὕτω γὰρ τὸ ῥητὸν τὸ ὑποτεταγμένον

[1, 26]   ψυχὴν τίθησιν ὑπὲρ τῶν προβάτων, οὕτω γε καὶ τὴν νομοθετικὴν τὴν

[1, 21]   μησὶ ιζʹ ἡμέραις ηʹ καὶ οὕτω γίνεται ἔτη τρία καὶ μῆνες

[1, 6]   πενίᾳ βίου ὀρθῶς ἔστι βιοῦν, οὕτω δὲ καὶ ἐν περιουσίᾳ ἔξεστιν,

[1, 1]   οἱ γεωργοὶ προαρδεύσαντες τὴν γῆν, οὕτω δὴ καὶ ἡμεῖς τῷ ποτίμῳ

[1, 9]   ἐκφήνῃ. καθάπερ δὲ ἐν γεωργίᾳ {οὕτω} καὶ ἐν ἰατρικῇ χρηστομαθὴς ἐκεῖνος

[1, 20]   ναῦν, ἀλλὰ σὺν τοῖς ἄλλοις) οὕτω καὶ ἡ φιλοσοφία πρὸς κατάληψιν

[1, 10]   πονηροῦ λόγου εἶεν ἂν ταῦτα) οὕτω καὶ οἱ λόγῳ· ἀγαθῷ κεχρημένοι

[1, 12]   καθάπερ ἠκούσαμεν εἰς τὸ οὖς, οὕτω καὶ παραδιδόναι οἷς δέον, οὐχὶ

[1, 2]   ἀνιχνεύσας, κυνοδρομήσας αἱρεῖ τὸ θηρίον, οὕτω καὶ τἀληθὲς γλυκύτητι φαίνεται ζητηθὲν

[1, 5]   πρὸς φιλοσοφίαν τὴν δέσποιναν αὐτῶν, οὕτω καὶ φιλοσοφία αὐτὴ πρὸς σοφίας

[1, 15]   καὶ τὴν ἐκκλησίαν τὴν νῦν οὕτω καλουμένην τὸ παρ´ αὐτῷ ὁμακοεῖον

[1, 21]   ὄνομα. μαρτυρεῖ γοῦν τοὺς Φρύγας οὕτω. καλοῦντας μικρόν τι παρακλίνοντας« ~(Οὐδὲν

[1, 1]   μᾶλλον ἐξάκουστα γενέσθαι τὰ λεγόμενα, οὕτω κἀνταῦθα (πρὸς πολλοὺς γὰρ ἡμῖν

[1, 9]   γεωργεῖν τε καὶ ὑγιάζειν δύνασθαι, οὕτω κἀνταῦθα χρηστομαθῆ φημι τὸν πάντα

[1, 21]   τῶν Μακεδονικῶν βασιλέων οἱ χρόνοι οὕτω κατάγονται. Ἀλέξανδρος ἔτη δεκαοκτώ, Πτολεμαῖος

[1, 20]   πῦρ βαλανεῖόν τε καὶ ἐσθής, οὕτω μιᾶς οὔσης τῆς ἀληθείας πολλὰ

[1, 27]   παιδεύσει ἄνθρωπος τὸν υἱὸν αὐτοῦ, οὕτω παιδεύσει σε κύριος ὁ θεὸς

[1, 6]   ἀρετὴν ἐπιτηδεύματα μέν τινα τῶν οὕτω πεφυκότων παρὰ τοὺς ἑτέρους ἐνδείκνυται,

[1, 21]   ἔτη Τιβερίου καὶ πεντεκαίδεκα Αὐγούστου, οὕτω πληροῦται τὰ τριάκοντα ἔτη ἕως

[1, 27]   τι τοῦ παντὸς σώματος ἀποτεμὼν οὕτω που τὸν τοιοῦτον ὑγιέστατα ἀποκτείννυσι.

[1, 8]   ἐπιχείρημα καὶ τέλος ἡ πειθώ, οὕτω τῆς ἐριστικῆς ἀρχὴ μὲν τὸ

[1, 16]   οὐ λόγους. ὁ δὲ ἀπόστολος οὕτω» φησὶν καὶ ὑμεῖς διὰ τῆς

[1, 1]   κυρίου (μὴ γὰρ οὐ θεμιτὸν οὕτω φρονεῖν) ἀλλὰ τὴν ὑπάρχουσαν διελέγξαντος

Livre, Chap.
[1, 19]	ἐκκλησίαν ὁμωνύμως προσεῖπεν. εἶτα ἐπιφωνεῖ·	οὕτω	γὰρ διαβήσῃ ὕδωρ ἀλλότριον» τὸ
[1, 26]	τὸ τῶν προβάτων προνοεῖν φαμεν,	{οὕτω	γὰρ} ὁ ἀγαθὸς ποιμὴν τὴν
[1, 24]	τέλος εἰς εὐσέβειαν ἀναφέρων θεοῦ.	οὕτω	γὰρ τῇ ἀρετῇ χρωμένη φρόνησις
[1, 21]	ἁγίαν μέχρι τῆς καταστροφῆς αὐτῆς.	οὕτω	γὰρ τὸ ῥητὸν τὸ ὑποτεταγμένον
[1, 26]	ψυχὴν τίθησιν ὑπὲρ τῶν προβάτων,	οὕτω	γε καὶ τὴν νομοθετικὴν τὴν
[1, 21]	μησὶ ιζʹ ἡμέραις ηʹ καὶ	οὕτω	γίνεται ἔτη τρία καὶ μῆνες
[1, 6]	πενίᾳ βίου ὀρθῶς ἔστι βιοῦν,	οὕτω	δὲ καὶ ἐν περιουσίᾳ ἔξεστιν,
[1, 1]	οἱ γεωργοὶ προαρδεύσαντες τὴν γῆν,	οὕτω	δὴ καὶ ἡμεῖς τῷ ποτίμῳ
[1, 9]	ἐκφήνῃ. καθάπερ δὲ ἐν γεωργίᾳ	{οὕτω}	καὶ ἐν ἰατρικῇ χρηστομαθὴς ἐκεῖνος
[1, 20]	ναῦν, ἀλλὰ σὺν τοῖς ἄλλοις)	οὕτω	καὶ ἡ φιλοσοφία πρὸς κατάληψιν
[1, 10]	πονηροῦ λόγου εἶεν ἂν ταῦτα)	οὕτω	καὶ οἱ λόγῳ· ἀγαθῷ κεχρημένοι
[1, 12]	καθάπερ ἠκούσαμεν εἰς τὸ οὖς,	οὕτω	καὶ παραδιδόναι οἷς δέον, οὐχὶ
[1, 2]	ἀνιχνεύσας, κυνοδρομήσας αἱρεῖ τὸ θηρίον,	οὕτω	καὶ τἀληθὲς γλυκύτητι φαίνεται ζητηθὲν
[1, 5]	πρὸς φιλοσοφίαν τὴν δέσποιναν αὐτῶν,	οὕτω	καὶ φιλοσοφία αὐτὴ πρὸς σοφίας
[1, 15]	καὶ τὴν ἐκκλησίαν τὴν νῦν	οὕτω	καλουμένην τὸ παρ´ αὐτῷ ὁμακοεῖον
[1, 21]	ὄνομα. μαρτυρεῖ γοῦν τοὺς Φρύγας	οὕτω.	καλοῦντας μικρόν τι παρακλίνοντας« ~(Οὐδὲν
[1, 1]	μᾶλλον ἐξάκουστα γενέσθαι τὰ λεγόμενα,	οὕτω	κἀνταῦθα (πρὸς πολλοὺς γὰρ ἡμῖν
[1, 9]	γεωργεῖν τε καὶ ὑγιάζειν δύνασθαι,	οὕτω	κἀνταῦθα χρηστομαθῆ φημι τὸν πάντα
[1, 21]	τῶν Μακεδονικῶν βασιλέων οἱ χρόνοι	οὕτω	κατάγονται. Ἀλέξανδρος ἔτη δεκαοκτώ, Πτολεμαῖος
[1, 20]	πῦρ βαλανεῖόν τε καὶ ἐσθής,	οὕτω	μιᾶς οὔσης τῆς ἀληθείας πολλὰ
[1, 27]	παιδεύσει ἄνθρωπος τὸν υἱὸν αὐτοῦ,	οὕτω	παιδεύσει σε κύριος ὁ θεὸς
[1, 6]	ἀρετὴν ἐπιτηδεύματα μέν τινα τῶν	οὕτω	πεφυκότων παρὰ τοὺς ἑτέρους ἐνδείκνυται,
[1, 21]	ἔτη Τιβερίου καὶ πεντεκαίδεκα Αὐγούστου,	οὕτω	πληροῦται τὰ τριάκοντα ἔτη ἕως
[1, 27]	τι τοῦ παντὸς σώματος ἀποτεμὼν	οὕτω	που τὸν τοιοῦτον ὑγιέστατα ἀποκτείννυσι.
[1, 8]	ἐπιχείρημα καὶ τέλος ἡ πειθώ,	οὕτω	τῆς ἐριστικῆς ἀρχὴ μὲν τὸ
[1, 16]	οὐ λόγους. ὁ δὲ ἀπόστολος	οὕτω»	φησὶν καὶ ὑμεῖς διὰ τῆς
[1, 1]	κυρίου (μὴ γὰρ οὐ θεμιτὸν	οὕτω	φρονεῖν) ἀλλὰ τὴν ὑπάρχουσαν διελέγξαντος

UCL |FLTR |Itinera Electronica |Bibliotheca Classica Selecta (BCS) |
Responsable académique : Alain Meurant
Analyse, design et réalisation informatiques : B. Maroutaeff - J. Schumacher
Dernière mise à jour : 7/01/2010