Livre, Chap. |
[1, 23] |
εἰρήνῃ,
μισθὸν
ἔλαβον
τὴν
λείαν
|
παρὰ
|
ἀκόντων
τῶν
πολὺν
χρόνον
οὐκ |
[1, 15] |
μάντιν
καὶ
φυσικὸν
γενόμενον
ἱστορεῖ
|
παρὰ |
Ἄτλαντος
τοῦ
βαρβάρου
τοῦ
Φρυγὸς
|
[1, 16] |
αὐτῶν
ὀλίγα
εἰς
σύστασιν
τῆς
|
παρὰ |
βαρβάροις
εὑρετικῆς
καὶ
βιωφελοῦς
φύσεως, |
[1, 15] |
τι
χρῆμα
πάλαι
μὲν
ἤκμασε
|
παρὰ
|
βαρβάροις
κατὰ
τὰ
ἔθνη
διαλάμψασα, |
[1, 15] |
αὐτῶν
βάρβαροι
τὸ
γένος
καὶ
|
παρὰ |
βαρβάροις
παιδευθέντες,
τί
δεῖ
καὶ |
[1, 29] |
τὸ
μάθημα
τὸ
πολιόν,
τὴν
|
παρὰ |
βαρβάροις
προγενεστάτην·
ἀλήθειαν,
ᾧ
ῥήματι
|
[1, 21] |
Ἀσσυρίων
γράφων
ὁμολογεῖ
τὴν
ἱστορίαν
|
παρὰ
|
Βηρώσσου
εἰληφέναι,
μαρτυρῶν
τὴν
ἀλήθειαν |
[1, 15] |
ἄγοντες
ἀφανίζουσιν.
εἰσὶ
δὲ
καὶ
|
παρὰ |
Γερμανοῖς
αἱ
ἱεραὶ
καλούμεναι
γυναῖκες, |
[1, 21] |
σοφίᾳ
νικήσας
τοὺς
ἀνταγωνιστὰς
τυγχάνει
|
παρὰ
|
Δαρείου
ὠνησάμενος
ἀνανέωσιν
Ἱερουσαλὴμ
καὶ |
[1, 26] |
τιμῶσι
Μωυσῆ.
τόν
τε
Μίνω
|
παρὰ |
Διὸς
δι´
ἐνάτου
ἔτους
λαμβάνειν |
[1, 21] |
θυμιαμάτων
καὶ
ἀέρος
ποιοῦ
ἐκταραχθέντες·
|
παρὰ |
Ἑβραίοις
δὲ
οἱ
προφῆται
δυνάμει |
[1, 11] |
ἡ
σοφία
τοῦ
κόσμου
μωρία
|
παρὰ |
θεῷ
ἐστιν,
καὶ
τούτων
τῶν |
[1, 23] |
πρῶτον
τοῖς
Ἰουδαίοις
παραδοῦναι
καὶ
|
παρὰ |
Ἰουδαίων
Φοίνικας
παραλαβεῖν,
Ἕλληνας
δὲ |
[1, 10] |
καὶ
διαλεκτικαί.
ζητήσεις
οὖν
σοφίαν
|
παρὰ |
κακοῖς
καὶ
οὐχ
εὑρήσεις.
κἂν |
[1, 17] |
ἀλλ´
ἦλθε,
φασί,
κλαπεῖσα
ἢ
|
παρὰ |
κλέπτου
δοθεῖσα,
εἴτ´
οὖν
δύναμις |
[1, 4] |
ἡμετέραν
εὐεργεσίαν,
ὅτι
πᾶσα
σοφία
|
παρὰ |
κυρίου
καὶ
μετ´
αὐτοῦ
ἐστιν |
[1, 24] |
πῶς
δεῖ
χρῆσθαι
τούτων
ἑκάστῳ
|
παρὰ |
Μωυσέως
λαβόντες
Ἕλληνες
ὠφέληνται.
τύπου |
[1, 23] |
θεός)
ἀλλὰ
πρῶτον
μὲν
ὧν
|
παρὰ |
πάντα
τὸν
χρόνον
ὑπηρέτησαν
τοῖς |
[1, 1] |
Παύλου
τῶν
ἁγίων
ἀποστόλων,
παῖς
|
παρὰ |
πατρὸς
ἐκδεχόμενος
(ὀλίγοι
δὲ
οἱ
|
[1, 14] |
δὲ
εἰς
τὴν
Ἀκαδημίαν
ἀνεχώρησε.
|
παρὰ |
Πλάτωνι
Ἀριστοτέλης
φιλοσοφήσας
μετελθὼν
εἰς |
[1, 19] |
ἐκείνην
περὶ
ἧς
καὶ
ὁ
|
παρὰ |
Πλάτωνι
λέγει
Σωκράτης·
εἰσὶ
γὰρ |
[1, 1] |
δεξάμενος
ῥῆσιν
ἐντολῆς
ἐμῆς
κρύψῃς
|
παρὰ |
σεαυτῷ
ὑπακούσεται
σοφίας
τὸ
οὖς |
[1, 21] |
οἱ
Ἕλληνες
διαλέκτους
εἶναι
τὰς
|
παρὰ |
σφίσι
εʹ
Ἀτθίδα,
Ἰάδα,
Δωρίδα, |
[1, 14] |
καὶ
Λίνον
καὶ
τοὺς
παλαιοτάτους
|
παρὰ |
σφίσι
ποιητὰς
ἐπὶ
σοφίᾳ
πρώτους |
[1, 26] |
γε
καὶ
αὐτοὶ
ἐκ
τῶν
|
παρὰ |
σφίσι
τιμῶσι
Μωυσῆ.
τόν
τε |
[1, 22] |
ἅτε
ἔτι
ὑπακούοντες
Μακεδόσι
τῶν
|
παρὰ |
σφίσιν
εὐδοκιμωτάτων
περὶ
τὰς
γραφὰς |
[1, 26] |
ἀλήθειαν
καὶ
τὸ
ἀρχέτυπον
τῶν
|
παρὰ |
σφίσιν
ἱστορουμένων.
~(Μὴ
τοίνυν
κατατρεχέτω |
[1, 1] |
πρὸς
τὸν
ἐπανερόμενον
οὐδὲν
πλέον
|
παρὰ |
τὰ
γεγραμμένα
ἀποκρίνεται
δεῖται
γὰρ |
[1, 13] |
ἐκπέσῃ
γῆν.
πάμπολλα
γὰρ
τῶν
|
παρὰ |
ταῖς
αἱρέσεσι
δοξαζομένων
εὕροιμεν
ἄν
|
[1, 23] |
ποιησάμενοι
τὸν
παῖδα
ἐνθέμενοι
ἐκτιθέασι
|
παρὰ |
τὰς
ὄχθας
τοῦ
ποταμοῦ
ἑλώδους |
[1, 29] |
παντὸς
θεὸς
τίθεται
(θεὸς
δὲ
|
παρὰ |
τὴν
θέσιν
εἴρηται)
αὐτὸς
ὁ |
[1, 26] |
Λοκρῶν
πολιτείᾳ
Ζάλευκον
τὸν
Λοκρὸν
|
παρὰ |
τῆς
Ἀθηνᾶς
τοὺς
νόμους
λαμβάνειν |
[1, 4] |
διανοίᾳ,
λαμβάνουσι
δὲ
πνεῦμα
αἰσθήσεως»
|
παρὰ |
τῆς
κυριωτάτης
σοφίας
διττόν,
ἐπιτηδείους |
[1, 15] |
πεφάνθαι.
φασὶ
γοῦν
ἐν
Δελφοῖς
|
παρὰ |
τὸ
βουλευτήριον
δείκνυσθαι
πέτραν
τινά. |
[1, 15] |
μέντοι
τὰ
περὶ
φύσεως
εἰρημένα
|
παρὰ
|
τοῖς
ἀρχαίοις
λέγεται
καὶ
παρὰ |
[1, 23] |
τε
μετρικὴν
ἅμα
καὶ
μουσικὴν
|
παρὰ |
τοῖς
διαπρέπουσιν
Αἰγυπτίων
ἐδιδάσκετο
καὶ
|
[1, 21] |
τῶν
ἄλλων
τῶν
μετὰ
Μωσέα
|
παρὰ |
τοῖς
Ἑβραίοις
προφητῶν
τοὺς
χρόνους. |
[1, 15] |
παρὰ
τοῖς
ἀρχαίοις
λέγεται
καὶ
|
παρὰ |
τοῖς
ἔξω
τῆς
Ἑλλάδος
φιλοσοφοῦσι, |
[1, 1] |
ἀπομνημονευθέντα
ἡμῖν
(πολλὴ
γὰρ
ἡ
|
παρὰ
|
τοῖς
μακαρίοις
δύναμις
ἦν
ἀνδράσιν) |
[1, 21] |
παρὰ
τοῖς
Φαίαξιν,
ὃ
δὲ
|
παρὰ |
τοῖς
μνηστῆρσι)
κατὰ
τὸ
κιθαρίζειν |
[1, 15] |
ἀναφέρεται·
δι´
ἣν
αἰτίαν
οἱ
|
παρὰ |
τοῖς
μουσικοῖς
δάκτυλοι
τὴν
προσηγορίαν |
[1, 21] |
Ἰλίου
ἅλωσιν
ὃ
μὲν
γὰρ
|
παρὰ |
τοῖς
Φαίαξιν,
ὃ
δὲ
παρὰ |
[1, 18] |
ἡ
αἰτία
τῆς
σκληροκαρδίας
αὐτοῖς
|
παρὰ |
τοῦ
θεοῦ
φαίνηται
γενομένη,
τοῦ |
[1, 1] |
ἀπεκδεχόμενος
τὴν
ἀποδοθησομένην
πάντως
ἀμοιβὴν
|
παρὰ |
τοῦ
τὸν
μισθὸν
τοῖς
ἐργάταις |
[1, 6] |
μέν
τινα
τῶν
οὕτω
πεφυκότων
|
παρὰ |
τοὺς
ἑτέρους
ἐνδείκνυται,
τελειότητα
δὲ |
[1, 15] |
θυσίας
ἱλαρὰς
καὶ
σχήματα
Ὀλύμπου.
|
παρὰ |
τούτῳ
Ἀχιλλεὺς
παιδεύεται
ὁ
ἐπ´ |
[1, 15] |
χρησμοῖσι
σαφέσιν
ἀστέρων
ἐπ´
ἀντολαῖς.
|
παρὰ |
τῷ
Αἰόλῳ
τούτῳ
Ὀδυσσεὺς
μετὰ |
[1, 18] |
δοκησίσοφος
παραινέσεις
ἔχει
τινὰς
τὰς
|
παρὰ |
τῷ
ἀποστόλῳ
κελευούσας
ἐνδύσασθαι
τὸν |
[1, 18] |
ὠνομάσθησαν.
οὐ
γάρ
ἐστιν
ἀδικία
|
παρὰ |
τῷ
θεῷ»
αὐτίκα
ἐξ
ἑκατέρου |
[1, 29] |
διδασκαλίας
θηρωμένοις.
~(Ὅθεν
παγκάλως
ὁ
|
παρὰ |
τῷ
Πλάτωνι
Αἰγύπτιος
ἱερεύς·
ὦ |
[1, 20] |
κυρία
αὕτη
ἀλήθεια
ἀπαρεγχείρητος,
ἣν
|
παρὰ
|
τῷ
υἱῷ
τοῦ
θεοῦ
παιδευόμεθα. |
[1, 20] |
γὰρ
ἡμεῖς,
ἱερὰ
ὄντως
γράμματα
|
παρὰ |
τῷ
υἱῷ
τοῦ
θεοῦ
παιδευόμενοι· |
[1, 15] |
ἀρνεῖται
τὰ
κάλλιστα
εἰς
φιλοσοφίαν
|
παρὰ |
τῶν
βαρβάρων
ἐμπορεύεσθαι
εἴς
τε |
[1, 17] |
πρὸ
τῆς
τοῦ
κυρίου
παρουσίας
|
παρὰ
|
τῶν
Ἑβραϊκῶν
προφητῶν
μέρη
τῆς |
[1, 1] |
καὶ
δεῖξαι
σιωπῶσα.
τά
τε
|
παρὰ |
τῶν
ἐπισήμων
δογματιζόμενα
αἱρέσεων
παραθήσεται, |
[1, 23] |
Ἰουδαίων
Φοίνικας
παραλαβεῖν,
Ἕλληνας
δὲ
|
παρὰ |
Φοινίκων.
εἰς
δὲ
τὴν
ἀνδρῶν |