Livre, Chap.
[1, 23]	εἰρήνῃ, μισθὸν ἔλαβον τὴν λείαν	παρὰ	ἀκόντων τῶν πολὺν χρόνον οὐκ
[1, 15]	μάντιν καὶ φυσικὸν γενόμενον ἱστορεῖ	παρὰ	Ἄτλαντος τοῦ βαρβάρου τοῦ Φρυγὸς
[1, 16]	αὐτῶν ὀλίγα εἰς σύστασιν τῆς	παρὰ	βαρβάροις εὑρετικῆς καὶ βιωφελοῦς φύσεως,
[1, 15]	τι χρῆμα πάλαι μὲν ἤκμασε	παρὰ	βαρβάροις κατὰ τὰ ἔθνη διαλάμψασα,
[1, 15]	αὐτῶν βάρβαροι τὸ γένος καὶ	παρὰ	βαρβάροις παιδευθέντες, τί δεῖ καὶ
[1, 29]	τὸ μάθημα τὸ πολιόν, τὴν	παρὰ	βαρβάροις προγενεστάτην· ἀλήθειαν, ᾧ ῥήματι
[1, 21]	Ἀσσυρίων γράφων ὁμολογεῖ τὴν ἱστορίαν	παρὰ	Βηρώσσου εἰληφέναι, μαρτυρῶν τὴν ἀλήθειαν
[1, 15]	ἄγοντες ἀφανίζουσιν. εἰσὶ δὲ καὶ	παρὰ	Γερμανοῖς αἱ ἱεραὶ καλούμεναι γυναῖκες,
[1, 21]	σοφίᾳ νικήσας τοὺς ἀνταγωνιστὰς τυγχάνει	παρὰ	Δαρείου ὠνησάμενος ἀνανέωσιν Ἱερουσαλὴμ καὶ
[1, 26]	τιμῶσι Μωυσῆ. τόν τε Μίνω	παρὰ	Διὸς δι´ ἐνάτου ἔτους λαμβάνειν
[1, 21]	θυμιαμάτων καὶ ἀέρος ποιοῦ ἐκταραχθέντες·	παρὰ	Ἑβραίοις δὲ οἱ προφῆται δυνάμει
[1, 11]	ἡ σοφία τοῦ κόσμου μωρία	παρὰ	θεῷ ἐστιν, καὶ τούτων τῶν
[1, 23]	πρῶτον τοῖς Ἰουδαίοις παραδοῦναι καὶ	παρὰ	Ἰουδαίων Φοίνικας παραλαβεῖν, Ἕλληνας δὲ
[1, 10]	καὶ διαλεκτικαί. ζητήσεις οὖν σοφίαν	παρὰ	κακοῖς καὶ οὐχ εὑρήσεις. κἂν
[1, 17]	ἀλλ´ ἦλθε, φασί, κλαπεῖσα ἢ	παρὰ	κλέπτου δοθεῖσα, εἴτ´ οὖν δύναμις
[1, 4]	ἡμετέραν εὐεργεσίαν, ὅτι πᾶσα σοφία	παρὰ	κυρίου καὶ μετ´ αὐτοῦ ἐστιν
[1, 24]	πῶς δεῖ χρῆσθαι τούτων ἑκάστῳ	παρὰ	Μωυσέως λαβόντες Ἕλληνες ὠφέληνται. τύπου
[1, 23]	θεός) ἀλλὰ πρῶτον μὲν ὧν	παρὰ	πάντα τὸν χρόνον ὑπηρέτησαν τοῖς
[1, 1]	Παύλου τῶν ἁγίων ἀποστόλων, παῖς	παρὰ	πατρὸς ἐκδεχόμενος (ὀλίγοι δὲ οἱ
[1, 14]	δὲ εἰς τὴν Ἀκαδημίαν ἀνεχώρησε.	παρὰ	Πλάτωνι Ἀριστοτέλης φιλοσοφήσας μετελθὼν εἰς
[1, 19]	ἐκείνην περὶ ἧς καὶ ὁ	παρὰ	Πλάτωνι λέγει Σωκράτης· εἰσὶ γὰρ
[1, 1]	δεξάμενος ῥῆσιν ἐντολῆς ἐμῆς κρύψῃς	παρὰ	σεαυτῷ ὑπακούσεται σοφίας τὸ οὖς
[1, 21]	οἱ Ἕλληνες διαλέκτους εἶναι τὰς	παρὰ	σφίσι εʹ Ἀτθίδα, Ἰάδα, Δωρίδα,
[1, 14]	καὶ Λίνον καὶ τοὺς παλαιοτάτους	παρὰ	σφίσι ποιητὰς ἐπὶ σοφίᾳ πρώτους
[1, 26]	γε καὶ αὐτοὶ ἐκ τῶν	παρὰ	σφίσι τιμῶσι Μωυσῆ. τόν τε
[1, 22]	ἅτε ἔτι ὑπακούοντες Μακεδόσι τῶν	παρὰ	σφίσιν εὐδοκιμωτάτων περὶ τὰς γραφὰς
[1, 26]	ἀλήθειαν καὶ τὸ ἀρχέτυπον τῶν	παρὰ	σφίσιν ἱστορουμένων. ~(Μὴ τοίνυν κατατρεχέτω
[1, 1]	πρὸς τὸν ἐπανερόμενον οὐδὲν πλέον	παρὰ	τὰ γεγραμμένα ἀποκρίνεται δεῖται γὰρ
[1, 13]	ἐκπέσῃ γῆν. πάμπολλα γὰρ τῶν	παρὰ	ταῖς αἱρέσεσι δοξαζομένων εὕροιμεν ἄν
[1, 23]	ποιησάμενοι τὸν παῖδα ἐνθέμενοι ἐκτιθέασι	παρὰ	τὰς ὄχθας τοῦ ποταμοῦ ἑλώδους
[1, 29]	παντὸς θεὸς τίθεται (θεὸς δὲ	παρὰ	τὴν θέσιν εἴρηται) αὐτὸς ὁ
[1, 26]	Λοκρῶν πολιτείᾳ Ζάλευκον τὸν Λοκρὸν	παρὰ	τῆς Ἀθηνᾶς τοὺς νόμους λαμβάνειν
[1, 4]	διανοίᾳ, λαμβάνουσι δὲ πνεῦμα αἰσθήσεως»	παρὰ	τῆς κυριωτάτης σοφίας διττόν, ἐπιτηδείους
[1, 15]	πεφάνθαι. φασὶ γοῦν ἐν Δελφοῖς	παρὰ	τὸ βουλευτήριον δείκνυσθαι πέτραν τινά.
[1, 15]	μέντοι τὰ περὶ φύσεως εἰρημένα	παρὰ	τοῖς ἀρχαίοις λέγεται καὶ παρὰ
[1, 23]	τε μετρικὴν ἅμα καὶ μουσικὴν	παρὰ	τοῖς διαπρέπουσιν Αἰγυπτίων ἐδιδάσκετο καὶ
[1, 21]	τῶν ἄλλων τῶν μετὰ Μωσέα	παρὰ	τοῖς Ἑβραίοις προφητῶν τοὺς χρόνους.
[1, 15]	παρὰ τοῖς ἀρχαίοις λέγεται καὶ	παρὰ	τοῖς ἔξω τῆς Ἑλλάδος φιλοσοφοῦσι,
[1, 1]	ἀπομνημονευθέντα ἡμῖν (πολλὴ γὰρ ἡ	παρὰ	τοῖς μακαρίοις δύναμις ἦν ἀνδράσιν)
[1, 21]	παρὰ τοῖς Φαίαξιν, ὃ δὲ	παρὰ	τοῖς μνηστῆρσι) κατὰ τὸ κιθαρίζειν
[1, 15]	ἀναφέρεται· δι´ ἣν αἰτίαν οἱ	παρὰ	τοῖς μουσικοῖς δάκτυλοι τὴν προσηγορίαν
[1, 21]	Ἰλίου ἅλωσιν ὃ μὲν γὰρ	παρὰ	τοῖς Φαίαξιν, ὃ δὲ παρὰ
[1, 18]	ἡ αἰτία τῆς σκληροκαρδίας αὐτοῖς	παρὰ	τοῦ θεοῦ φαίνηται γενομένη, τοῦ
[1, 1]	ἀπεκδεχόμενος τὴν ἀποδοθησομένην πάντως ἀμοιβὴν	παρὰ	τοῦ τὸν μισθὸν τοῖς ἐργάταις
[1, 6]	μέν τινα τῶν οὕτω πεφυκότων	παρὰ	τοὺς ἑτέρους ἐνδείκνυται, τελειότητα δὲ
[1, 15]	θυσίας ἱλαρὰς καὶ σχήματα Ὀλύμπου.	παρὰ	τούτῳ Ἀχιλλεὺς παιδεύεται ὁ ἐπ´
[1, 15]	χρησμοῖσι σαφέσιν ἀστέρων ἐπ´ ἀντολαῖς.	παρὰ	τῷ Αἰόλῳ τούτῳ Ὀδυσσεὺς μετὰ
[1, 18]	δοκησίσοφος παραινέσεις ἔχει τινὰς τὰς	παρὰ	τῷ ἀποστόλῳ κελευούσας ἐνδύσασθαι τὸν
[1, 18]	ὠνομάσθησαν. οὐ γάρ ἐστιν ἀδικία	παρὰ	τῷ θεῷ» αὐτίκα ἐξ ἑκατέρου
[1, 29]	διδασκαλίας θηρωμένοις. ~(Ὅθεν παγκάλως ὁ	παρὰ	τῷ Πλάτωνι Αἰγύπτιος ἱερεύς· ὦ
[1, 20]	κυρία αὕτη ἀλήθεια ἀπαρεγχείρητος, ἣν	παρὰ	τῷ υἱῷ τοῦ θεοῦ παιδευόμεθα.
[1, 20]	γὰρ ἡμεῖς, ἱερὰ ὄντως γράμματα	παρὰ	τῷ υἱῷ τοῦ θεοῦ παιδευόμενοι·
[1, 15]	ἀρνεῖται τὰ κάλλιστα εἰς φιλοσοφίαν	παρὰ	τῶν βαρβάρων ἐμπορεύεσθαι εἴς τε
[1, 17]	πρὸ τῆς τοῦ κυρίου παρουσίας	παρὰ	τῶν Ἑβραϊκῶν προφητῶν μέρη τῆς
[1, 1]	καὶ δεῖξαι σιωπῶσα. τά τε	παρὰ	τῶν ἐπισήμων δογματιζόμενα αἱρέσεων παραθήσεται,
[1, 23]	Ἰουδαίων Φοίνικας παραλαβεῖν, Ἕλληνας δὲ	παρὰ	Φοινίκων. εἰς δὲ τὴν ἀνδρῶν

 

UCL |FLTR |Itinera Electronica |Bibliotheca Classica Selecta (BCS) | Responsable académique : Alain Meurant Analyse, design et réalisation informatiques : B. Maroutaeff - J. Schumacher Dernière mise à jour : 7/01/2010