Livre, Chap. |
[1, 21] |
γενομένῳ
διὰ
Ἡσαΐου
δωρεῖται
ὁ
|
θεὸς |
ἄλλα
ἔτη
βιῶσαι
πεντεκαίδεκα
δι´ |
[1, 1] |
τοῦ
μὴ
τὸ
βέλτιστον
ἑλομένου
|
θεὸς |
ἀναίτιος.
αὐτίκα
τῶν
μὲν
ἐκδανεῖσαι |
[1, 29] |
αἴτιος
τοῦ
παντὸς
θεὸς
τίθεται
|
(θεὸς |
δὲ
παρὰ
τὴν
θέσιν
εἴρηται) |
[1, 18] |
τὸν
θεόν,
εὐδόκησεν
οὗτος
ὁ
|
θεὸς |
διὰ
τοῦ
κηρύγματος
τῆς
μωρίας» |
[1, 4] |
καὶ
τάδε
λέγων·
ὁ
γὰρ
|
θεὸς |
δίδωσι
σοφίαν
ἐκ
τοῦ
ἑαυτοῦ
|
[1, 4] |
ἀναγγεῖλαι
τῷ
βασιλεῖ,
ἀλλ´
ἔστι
|
θεὸς |
ἐν
οὐρανῷ
ἀποκαλύπτων.
καὶ
δὴ |
[1, 23] |
ἄγει
δὲ
αὐτὸν
ἐντεῦθεν
ὁ
|
θεὸς |
ἐπὶ
τὴν
τῶν
Ἑβραίων
στρατηγίαν. |
[1, 6] |
αὖ
κοινωνικοὺς
καὶ
δικαίους
ὁ
|
θεὸς |
ἡμᾶς
ἐδημιούργησεν.
ὅθεν
οὐδὲ
τὸ |
[1, 27] |
οὕτω
παιδεύσει
σε
κύριος
ὁ
|
θεὸς |
ἡμῶν.
ὅτι
δὲ
τὸ
ὑπόδειγμα |
[1, 19] |
ἐλθόντες
τὸ
σαφὲς
εἰσόμεθα,
ἐὰν
|
θεὸς |
θέλῃ,
ὀλίγον
ὕστερον.
ἆρ´
οὐ |
[1, 24] |
προσιέμενος.
πάντα
γὰρ
παρέδωκεν
ὁ
|
θεὸς |
καὶ
πάντα
ὑπέταξεν
Χριστῷ
τῷ |
[1, 1] |
ὁ
ἀπόστολος,
οὔτε
προφάσει
πλεονεξίας,
|
θεὸς |
μάρτυς,
οὔτε
ζητοῦντες
ἐξ
ἀνθρώπων |
[1, 17] |
δικαίως,
ἵν´
ὅτι
μάλιστα
ὁ
|
θεὸς |
μένῃ
ἡμῖν
κακίας
ἀναίτιος.
ἐπεὶ
|
[1, 19] |
τοῦτον
ἐγὼ
καταγγέλλω
ὑμῖν.
ὁ
|
θεὸς |
ὁ
ποιήσας
τὸν
κόσμον
καὶ |
[1, 1] |
τῷ
νοεῖσθαι.
δέδωκεν
δὲ
ὁ
|
θεὸς» |
τῇ
ἐκκλησίᾳ
τοὺς
μὲν
ἀποστόλους, |
[1, 18] |
φιλοσόφους
τάξας.
οὐχὶ
ἐμώρανεν
ὁ
|
θεὸς |
τὴν
σοφίαν
τοῦ
κόσμου;
ἐπ´ |
[1, 18] |
ἡγητέον
τὸ
οὐχὶ
ἐμώρανεν
ὁ
|
θεὸς |
τὴν
σοφίαν
τοῦ
κόσμου»
ἐπ´ |
[1, 29] |
ἣν
ὁ
αἴτιος
τοῦ
παντὸς
|
θεὸς |
τίθεται
(θεὸς
δὲ
παρὰ
τὴν |