Livre, Chap. |
[1, 27] |
δεσμά,
εἰ
μέλλοι
τις
μόνον
|
ἐξ |
ἀδικίας
ποτὲ
δικαιοσύνην
κτᾶσθαι;
ὁ |
[1, 27] |
ὁ
νόμος
τοὺς
μὲν
δικαίους
|
ἐξ |
ἀδίκων
ποιεῖν
δυνάμενος,
ἢν
μόνον
|
[1, 23] |
ἐπὶ
τῷ
παραιτεῖσθαι
τὸν
λαὸν
|
ἐξ |
Αἰγύπτου
ἀπολυθῆναι,
νύκτωρ
ἀνοιχθέντος
τοῦ |
[1, 22] |
ἐπικρατήσεως,
τά
τε
κατὰ
τὴν
|
ἐξ |
Αἰγύπτου
ἐξαγωγὴν
τῶν
Ἑβραίων
τῶν |
[1, 21] |
χρόνου
ἐξήγαγε
Μωυσῆς
τοὺς
Ἰουδαίους
|
ἐξ |
Αἰγύπτου
ἐπὶ
τὴν
προειρημένην
προθεσμίαν |
[1, 21] |
καὶ
κατὰ
Ἴναχον
τὸν
Ἀργεῖον
|
ἐξ
|
Αἰγύπτου
κίνησις.
ἦν
δὲ
κατὰ |
[1, 21] |
Μωυσέως
ἡγουμένου
γεγονέναι
Ἰουδαίοις
τὴν
|
ἐξ |
Αἰγύπτου
πορείαν,
ἐξ
ὧν
συνῶπται |
[1, 21] |
τῆς
Μωυσέως
γενέσεως
ἐπὶ
τὴν
|
ἐξ |
Αἰγύπτου
τῶν
Ἰουδαίων
ἔξοδον
ἔτη |
[1, 1] |
τὰ
γεγραμμένα
ἀποκρίνεται
δεῖται
γὰρ
|
ἐξ |
ἀνάγκης
βοηθοῦ
ἤτοι
τοῦ
συγγραψαμένου |
[1, 1] |
πλεονεξίας,
θεὸς
μάρτυς,
οὔτε
ζητοῦντες
|
ἐξ |
ἀνθρώπων
δόξαν,
οὔτε
ἀφ´
ὑμῶν |
[1, 24] |
δοκούντων
δεινῶν
φανῇ,
εἰς
ἣν
|
ἐξ |
ἀνοδίας
παρέπεμπεν
αὐτούς.
ναὶ
μὴν |
[1, 17] |
προνοίας
τὸ
μὴ
ἐᾶσαι
τὴν
|
ἐξ |
ἀποστάσεως
ἑκουσίου
φυεῖσαν
κακίαν
ἄχρηστον |
[1, 19] |
αὗται
δέ
εἰσιν
αἱ
τὴν
|
ἐξ |
ἀρχῆς
ἀπολείπουσαι
ἐκκλησίαν.
αὐτίκα
ὁ |
[1, 9] |
ἐπιμέλειαν
ποιησάμενοι
τῆς
ἀμπέλου
εὐθὺς
|
ἐξ |
ἀρχῆς
τοὺς
βότρυας
λαμβάνειν.
ἄμπελος» |
[1, 26] |
περὶ
τὸν
Μωυσέα
εὕροιμεν,
ὡς
|
ἐξ |
αὐτῶν
δείκνυται
τῶν
γραφῶν,
εὖ |
[1, 14] |
ἐπιστολῇ,
λέγων
οὕτως·
εἶπέν
τις
|
ἐξ |
αὐτῶν
ἴδιος
προφήτης
οὕτως·
Κρῆτες |
[1, 1] |
ἐν
γοῦν
τοῖς
Νόμοις
ὁ
|
ἐξ |
Ἑβραίων
φιλόσοφος
Πλάτων
κελεύει
τοὺς |
[1, 18] |
τοῦ
αἰῶνος
τούτου
ζητητάς,
τοὺς
|
ἐξ |
ἐθνῶν
φιλοσόφους
τάξας.
οὐχὶ
ἐμώρανεν |
[1, 21] |
τὰ
πλεῖστα
ἐκ
παρατηρήσεως
καὶ
|
ἐξ
|
εἰκότων
προειρηκότες,
καθάπερ
οἱ
φυσιογνωμονοῦντες |
[1, 18] |
ἀδικία
παρὰ
τῷ
θεῷ»
αὐτίκα
|
ἐξ |
ἑκατέρου
γένους
οἱ
πιστεύσαντες,
οὗτοι |
[1, 19] |
καὶ
τὰ
πάντα·
ἐποίησέ
τε
|
ἐξ |
ἑνὸς
πᾶν
γένος
ἀνθρώπων
κατοικεῖν |
[1, 11] |
σπέρμα
ἐστὶν
Ἀβραὰμ
τὸ
μὴ
|
ἐξ |
ἐπαγγελίας,
τὸ
ἴδιον
εἰληφὸς
δωρεάν. |
[1, 7] |
ἀληθείας
λόγον,
Ἀβραὰμ
δὲ
οὐκ
|
ἐξ |
ἔργων
ἐδικαιώθη,
ἀλλ´
ἐκ
πίστεως. |
[1, 24] |
τῆς
χώρας
προκαθεζομένους
τροπωσάμενος
ἀπέκτεινεν
|
ἐξ |
ἐρήμου
καὶ
τραχείας
ὁδοῦ
(τοιαύτη |
[1, 21] |
ἦσαν
δὲ
πᾶσαι
αἱ
ψυχαὶ
|
ἐξ |
Ἰακὼβ
πέντε
καὶ
ἑβδομήκοντα
αἱ |
[1, 21] |
τὴν
ἐσχάτην,
ἣν
ἐποιήσατο
Ναβουχοδονόσορ
|
ἐξ |
Ἱεροσολύμων,
ἔτη
ἑκατὸν
εἴκοσι
ὀκτὼ |
[1, 21] |
μῆνας
ἐννέα,
ἀφ´
οὗ
δὲ
|
ἐξ |
Ἱεροσολύμων
ἔτη
τριακόσια
τριάκοντα
ὀκτὼ |
[1, 21] |
Σαμαίας
υἱὸς
Αἰλαμὶ
καὶ
ὁ
|
ἐξ |
Ἰούδα
ἀπελθὼν
ἐπὶ
Ἱεροβοὰμ
καὶ |
[1, 18] |
ἐκπορευέσθω,
σαπρὸς
λόγος
οὗτος
ὁ
|
ἐξ |
οἰήσεως,
ἀλλ´
εἴ
τις
ἀγαθὸς |
[1, 4] |
συνασκήσει.
πάλιν
τε
αὖ
διαρρήδην
|
ἐξ |
ὀνόματος
κυρίου
γέγραπται·
καὶ
σὺ |
[1, 21] |
ὀκτωκαιδεκάτῳ
ἔτει
τὸ
πάσχα
ἤχθη,
|
ἐξ |
οὗ
ἀπὸ
Σαμουήλ,
μήτε
ἐν
|
[1, 23] |
βασιλὶς
Μωυσῆν
ἐτύμως
διὰ
τὸ
|
ἐξ |
ὕδατος
ἀνελέσθαι
αὐτό
(τὸ
γὰρ |
[1, 10] |
διάκονος
καὶ
λύπην
ἐμποιεῖ
βλασφημία,
|
ἐξ |
ὧν
αἱ
τοῦ
βίου
ἀνατροπαί, |
[1, 8] |
νοσῶν
περὶ
ζητήσεις
καὶ
λογομαχίας,
|
ἐξ |
ὧν
γίνεται
ἔρις,
φθόνος,
βλασφημία, |
[1, 5] |
ἧς
τὸ
Ἰσραηλιτικὸν
γένος
αὔξεται.
|
ἐξ |
ὧν
δείκνυται
διδακτικὴν
εἶναι
τὴν
|
[1, 19] |
τοῦ
γὰρ
καὶ
γένος
ἐσμέν.
|
ἐξ |
ὧν
δῆλον
ὅτι
καὶ
ποιητικοῖς |
[1, 21] |
Ἰουδαίοις
τὴν
ἐξ
Αἰγύπτου
πορείαν,
|
ἐξ |
ὧν
συνῶπται
κατὰ
Ἴναχον
ἠκμακέναι |