Livre, Chap. |
[1, 1] |
ἡ
παρὰ
τοῖς
μακαρίοις
δύναμις
|
ἦν |
ἀνδράσιν)
ἔστιν
δὲ
καὶ
ἃ |
[1, 1] |
περιτυχὼν
(δυνάμει
δὲ
οὗτος
πρῶτος
|
ἦν) |
ἀνεπαυσάμην,
ἐν
Αἰγύπτῳ
θηράσας
λεληθότα. |
[1, 17] |
ὑμῶν
θέλετε
ποιεῖν.
ἐκεῖνος
ἀνθρωποκτόνος
|
ἦν |
ἀπ´
ἀρχῆς,
καὶ
ἐν
τῇ |
[1, 1] |
πειθὼ
ἐκ
περιουσίας.
καὶ
τοῦτ´
|
ἦν |
ἄρα
τὸ
προφητικὸν
ἐκεῖνο·
ἐὰν |
[1, 21] |
ἡ
δευτέρα
τῶν
Βασιλειῶν,
καὶ
|
ἦν |
ἀρχιερεὺς
Ἀβιάθαρ
ὁ
τοῦ
Ἀβιμέλεχ |
[1, 21] |
υἱὸς
αὐτοῦ
ἔτη
ἑπτακαίδεκα,
καὶ
|
ἦν |
ἀρχιερεὺς
Ἀβιμέλεχ
ὁ
τοῦ
Σαδώκ. |
[1, 21] |
τῶν
δώδεκα
Ἄγγελος
προφητεύουσι,
καὶ
|
ἦν |
ἀρχιερεὺς
Ἰησοῦς
ὁ
τοῦ
Ἰωσεδέκ. |
[1, 21] |
Λαβιδὼθ
ἐκ
φυλῆς
Ἐφραΐμ,
καὶ
|
ἦν |
ἀρχιερεὺς
Ὀζιοῦς
ὁ
τοῦ
Ῥιησοῦ. |
[1, 21] |
αὐτῆς·
ἐκ
γὰρ
τοῦ
γένους
|
ἦν |
Ἀχαάβ.
ἡ
δὲ
ἀδελφὴ
Ὀζίου |
[1, 22] |
καὶ
τὰς
λέξεις·
θεοῦ
γὰρ
|
ἦν |
βούλημα
μεμελετημένον
εἰς
Ἑλληνικὰς
ἀκοάς. |
[1, 19] |
τίνας
λέγεις;
τοὺς
τῆς
ἀληθείας,
|
ἦν |
δ´
ἐγώ,
φιλοθεάμονας.
οὐ
γὰρ |
[1, 21] |
καὶ
πάλιν
ἐν
τῷ
αὐτῷ·
|
ἦν |
δὲ
Ἰησοῦς
ἐρχόμενος
ἐπὶ
τὸ |
[1, 21] |
τὸν
Ἀργεῖον
ἐξ
Αἰγύπτου
κίνησις.
|
ἦν |
δὲ
κατὰ
τὴν
Ἑλλάδα
κατὰ |
[1, 15] |
ὁ
Ῥωμαίων
βασιλεὺς
Πυθαγόρειος
μὲν
|
ἦν, |
ἐκ
δὲ
τῶν
Μωυσέως
ὠφεληθεὶς |
[1, 12] |
ἀληθείας
μεθεκτικοὶ
εἶναι
πειρώμεθα.
ταῦτα
|
ἦν |
ἐμποδὼν
τοῦ
γράφειν
ἐμοί,
καὶ |
[1, 7] |
πυλῶν
ἡ
ἐν
δικαιοσύνῃ
αὕτη
|
ἦν |
ἐν
Χριστῷ,
ἐν
ᾗ
μακάριοι |
[1, 5] |
ἐλογίσθη
Ἀβραὰμ
καὶ
δίκαιος)
στεῖρα
|
ἦν |
ἔτι
καὶ
ἄτεκνος
κατὰ
τὴν |
[1, 17] |
ἀλλ´
οὐδ´
ἐπιβλαβὴς
ἡ
δόσις
|
ἦν, |
ἵνα
ἡ
κώλυσις
παρέλθῃ.
εἰ |
[1, 17] |
ὢν
καὶ
μετανοῆσαι
οἷός
τε
|
ἦν |
καὶ
κλέψαι,
καὶ
{ὁ}
αἴτιος
|
[1, 17] |
διὰ
μῆνιν
(ἐπ´
αὐτῷ
δὲ
|
ἦν |
καὶ
μηνίειν
καὶ
μὴ)
{καὶ |
[1, 15] |
Πυθαγόρας
ἐδείκνυτο,
Ἀντισθένης
δὲ
Φρὺξ
|
ἦν |
καὶ
Ὀρφεὺς
Ὀδρύσης
ἢ
Θρᾷξ; |
[1, 15] |
τετιμήκασι.
Σκύθης
δὲ
καὶ
Ἀνάχαρσις
|
ἦν, |
καὶ
πολλῶν
παρ´
Ἕλλησι
διαφέρων |
[1, 1] |
θηράσας
λεληθότα.
Σικελικὴ
τῷ
ὄντι
|
ἦν |
μέλιττα
προφητικοῦ
τε
καὶ
ἀποστολικοῦ |
[1, 21] |
τούτων
τῶν
ἡμερῶν
ὁ
πόλεμος
|
ἦν, |
μετὰ
δὲ
ταῦτα
ἐπαύσατο.
δείκνυται |
[1, 16] |
Ἀνάχαρσις,
πάντες
Ἕλληνες
σκυθίζουσιν»
οὗτος
|
ἦν |
ὁ
παρ´
Ἕλλησι
θαυμασθεὶς
ὁ |
[1, 16] |
καὶ
Μαρσύας.
Κάδμος
δὲ
Φοῖνιξ
|
ἦν |
ὁ
τῶν
γραμμάτων
Ἕλλησιν
εὑρετής, |
[1, 1] |
(τῆς
κοίλης
θάτερος
αὐτῶν
Συρίας
|
ἦν, |
ὃ
δὲ
ἀπ´
Αἰγύπτου)
ἄλλοι |
[1, 24] |
τῇ
πορείᾳ
ἐκέχρητο.
ἑτέρα
γὰρ
|
ἦν
|
οἰκονομία,
καθ´
ἣν
ἐπαιδεύοντο
Ἑβραῖοι |
[1, 1] |
πολλοῖς
ἀπεκάλυψεν
ἃ
μὴ
πολλῶν
|
ἦν, |
ὀλίγοις
δέ,
οἷς
προσήκειν
ἠπίστατο, |
[1, 17] |
τῷ
Σωκράτει
τὸ
δαιμόνιον
αἴτιον
|
ἦν |
οὐχὶ
μὴ
κωλῦον,
ἀλλ´
ἀποτρέπον, |
[1, 5] |
γραφὴ
διὰ
τῶνδε·
Σάρρα
στεῖρα
|
ἦν |
πάλαι,
Ἀβραὰμ
δὲ
γυνή.
μὴ |
[1, 21] |
διαληψόμεθα,
πρότερον
δέ,
ὅπερ
ἀκόλουθον
|
ἦν, |
περὶ
τῶν
κατὰ
Μωυσέα
χρόνων |
[1, 21] |
(ὃ
δὲ
κατὰ
τὰ
Ἰλιακὰ
|
ἦν) |
πολλοῖς
ἔτεσι
πρεσβύτερον
τῶν
παρ´ |
[1, 24] |
πολιτικός,
φιλόσοφος.
ὅπως
μὲν
οὖν
|
ἦν |
προφητικός,
μετὰ
ταῦτα
λεχθήσεται,
ὁπηνίκα |
[1, 16] |
ἐπινοῆσαι,
Ἴτανόν
τε
(Σαυνίτης
οὗτος
|
ἦν) |
πρῶτον
θυρεὸν
κατασκευάσαι.
Κάδμος
γὰρ
|
[1, 21] |
ἐπὶ
δὲ
Μιχαίου
καὶ
ψευδοπροφήτης
|
ἦν |
Σεδεκίας
ὁ
τοῦ
Χαναάν.
ἕπεται
|
[1, 21] |
δὲ
Πτολεμαῖος
οὗτος
ἱερεὺς
μὲν
|
ἦν, |
τὰς
δὲ
τῶν
Αἰγυπτίων
βασιλέων |
[1, 22] |
δέ
τινες
νόμων
ἱερῶν
ἑρμηνεὺς
|
ἦν. |
τὸ
γένος
αὐτοῦ
καὶ
τὰς |
[1, 24] |
ἐμπειρίας
γὰρ
καὶ
στρατηγίας
ἔργον
|
ἦν |
τὸ
τὴν
χώραν
τῶν
πολεμίων |
[1, 24] |
τὴν
ἐμπειρίαν.
ἔργον
μὲν
οὖν
|
ἦν |
τὸν
Ἱππίαν
λαθεῖν,
ὅθεν
εἰκότως |
[1, 17] |
αἴτιοι.
ᾧ
γὰρ
κωλῦσαι
δύναμις
|
ἦν, |
τούτῳ
καὶ
ἡ
αἰτία
τοῦ |
[1, 26] |
δὲ
συνελόντι
εἰπεῖν
νόμος
ἔμψυχος
|
ἦν |
τῷ
χρηστῷ
λόγῳ
κυβερνώμενος.
πολιτείαν
|
[1, 21] |
γενεᾷ.
τοῦ
γοῦν
Τληπολέμου,
ὃς
|
ἦν |
υἱὸς
Ἡρακλέους,
Ὅμηρος
μέμνηται
ἐπὶ |
[1, 14] |
καὶ
Ἀρίσταρχος
καὶ
Θεόπομπος,
Τυρρηνὸς
|
ἦν, |
ὡς
δὲ
Νεάνθης.
Σύριος
ἢ |
[1, 14] |
Λέανδρος
καὶ
Ἡρόδοτος
ἱστοροῦσι,
Φοῖνιξ
|
ἦν, |
ὡς
δέ
τινες
ὑπειλήφασι,
Μιλήσιος. |