Livre, Chap. |
[1, 26] |
νομοθέτης,
ὃς
οὐ
μόνον
ἐπαγγέλλεται
|
τὰ |
ἀγαθά
τε
καὶ
καλά,
ἀλλὰ |
[1, 18] |
κἂν
θέλητε
καὶ
εἰσακούσητέ
μου,
|
τὰ |
ἀγαθὰ
τῆς
γῆς
φάγεσθε,
ἐφ´ |
[1, 1] |
αὐτήν·
οὐκ
εἰσελεύσεται
δὲ
εἰς
|
τὰ |
ἅγια
μίσθωμα
πόρνης»
φησίν.
ἀπείρηται |
[1, 1] |
ἐπὶ
τὴν
ἀλήθειαν
τὴν
ἐγγράφως
|
τὰ |
ἄγραφα
δηλοῦσαν·
οἱ
διψῶντες,
πορεύεσθε |
[1, 15] |
περιετέμετο,
ἵνα
δὴ
καὶ
εἰς
|
τὰ |
ἄδυτα
κατελθὼν
τὴν
μυστικὴν
παρ´ |
[1, 11] |
τροφή,
τῶν
διὰ
τὴν
ἕξιν
|
τὰ |
αἰσθητήρια
γεγυμνασμένα
ἐχόντων
πρὸς
διάκρισιν |
[1, 6] |
καὶ
τότε
τοῖς
μεμαθηκόσι
καὶ
|
τὰ |
αἰσθητήρια
συγγεγυμνασμένοις»
μῖσος
μὲν
γάρ» |
[1, 6] |
τῶν
πρότερον
φύονται
εἴς
τε
|
τὰ |
ἄλλα
καὶ
εἰς
τὸ
γεννᾶν, |
[1, 7] |
εἰσὶ
διαφοραί)
σπείρει
δὲ
καὶ
|
τὰ |
ἄλλα
σπέρματα,
κριθάς
τε
καὶ |
[1, 21] |
τῆς
Μωυσέως
στρατηγίας
τεσσαράκοντα
καὶ
|
τὰ
|
ἄλλα
τὰ
ὀγδοήκοντα
ἔτη,
ἃ |
[1, 1] |
ἀμαθῶς
ψοφοδεῶν
χρῆναι
λεγόντων
περὶ
|
τὰ |
ἀναγκαιότατα
καὶ
συνέχοντα
τὴν
πίστιν |
[1, 1] |
τῆς
τοῦ
κόσμου
γενέσεως
προϊοῦσιν,
|
τὰ |
ἀναγκαίως
ἔχοντα
προδιαληφθῆναι
τῆς
φυσικῆς
|
[1, 1] |
προφητικοῦ
τε
καὶ
ἀποστολικοῦ
λειμῶνος
|
τὰ |
ἄνθη
δρεπόμενος
ἀκήρατόν
τι
γνώσεως |
[1, 7] |
ἄρακα
καὶ
τὰ
κηπευόμενα
καὶ
|
τὰ |
ἀνθητικὰ
σπέρματα·
τῆς
αὐτῆς
δὲ
|
[1, 24] |
τὰ
μὲν
θεῖα
ἡ
σοφία,
|
τὰ |
ἀνθρώπεια
δὲ
ἡ
πολιτική,
σύμπαντα |
[1, 21] |
Κομόδου
τελευτῆς
ἔτη
σκβʹ
καὶ
|
τὰ |
ἀπὸ
Ἀδὰμ
ἕως
Κομόδου
τελευτῆς |
[1, 21] |
ἄλλαιν
δυοῖν
νεώτερα
τὰ
Φθιωτικὰ
|
τὰ |
ἀπὸ
Δευκαλίωνος.
εἰς
δὲ
τὸν |
[1, 21] |
δὲ
τῶν
Ἑλληνικῶν
τὰ
Ἀργολικά,
|
τὰ |
ἀπὸ
Ἰνάχου
λέγω,
ὡς
Διονύσιος |
[1, 21] |
μὲν
γενεαῖς
νεώτερα
τὰ
Ἀττικὰ
|
τὰ |
ἀπὸ
Κέκροπος
τοῦ
διφυοῦς
δὴ |
[1, 21] |
Τατιανός,
ἐννέα
δὲ
τὰ
Ἀρκαδικὰ
|
τὰ |
ἀπὸ
Πελασγοῦ·
λέγεται
δὲ
καὶ |
[1, 21] |
σλϛ
μῆνες
συνάγεται
δὲ
πάντα
|
τὰ |
ἀπὸ
Ῥωμύλου
τοῦ
κτίσαντος
Ῥώμην |
[1, 29] |
λαλοῦσα
τὰ
ὁράματα«
φησὶ
καὶ
|
τὰ |
ἀποκαλύμματα
διὰ
τοὺς
διψύχους,
τοὺς |
[1, 1] |
ἐπαγγέλλεται
δὲ
οὐχ
ὥστε
ἑρμηνεῦσαι
|
τὰ |
ἀπόρρητα
ἱκανῶς,
πολλοῦ
γε
καὶ |
[1, 21] |
Μωσέα.
παλαίτατα
δὲ
τῶν
Ἑλληνικῶν
|
τὰ |
Ἀργολικά,
τὰ
ἀπὸ
Ἰνάχου
λέγω, |
[1, 21] |
λέξιν
ὁ
Τατιανός,
ἐννέα
δὲ
|
τὰ |
Ἀρκαδικὰ
τὰ
ἀπὸ
Πελασγοῦ·
λέγεται
|
[1, 23] |
εἰς
πόλεμον
γυνή)
διαφθείρειν
δὲ
|
τὰ |
ἄρρενα
εὐαλκῆ
νεότητα
ὑφορώμενος.
εὐπατρίδην
|
[1, 21] |
λόγους
τῶν
τῇδε
τῇ
πόλει
|
τὰ |
ἀρχαιότατα
λέγειν
ἐπιχειρεῖ,
περὶ
Φορωνέως |
[1, 23] |
τῷ
Μωυσέως
βίῳ,
προσεμάνθανε
δὲ
|
τὰ |
Ἀσσυρίων
γράμματα
καὶ
τὴν
τῶν |
[1, 21] |
τετρακόσια
καὶ
πρόσω.
εἰ
δὲ
|
τὰ |
Ἀσσυρίων
πολλοῖς
ἔτεσι
πρεσβύτερα
τῶν |
[1, 21] |
θαργηλιῶνος
μηνός,
καί
τινες
τῶν
|
τὰ |
Ἀττικὰ
συγγραψαμένων
ὀγδόῃ
φθίνοντος,
βασιλεύοντος |
[1, 21] |
δὲ
τεσσαράκοντα
μὲν
γενεαῖς
νεώτερα
|
τὰ |
Ἀττικὰ
τὰ
ἀπὸ
Κέκροπος
τοῦ |
[1, 25] |
ὁ
γὰρ
νοῦν
ἔχων
πάντα
|
τὰ |
αὑτοῦ
εἰς
γνῶσιν
συντείνας
βιώσειεν, |
[1, 20] |
ἔμπαλιν
οὖν
ἀδικεῖ
ὁ
σφετερισάμενος
|
τὰ |
βαρβάρων
καὶ
ὡς
ἴδια
αὐχῶν, |
[1, 23] |
τοῦ
θεοῦ
ἐξελθόντα
καὶ
εἰς
|
τὰ |
βασίλεια
παρελθόντα
ἐπιστῆναι
κοιμωμένῳ
τῷ
|
[1, 16] |
ἐπί
τε
Σεμιράμεως
βασιλέως
Αἰγυπτίων
|
τὰ |
βύσσινα
ἱμάτια
εὑρῆσθαι
ἱστοροῦσιν.
καὶ |
[1, 21] |
Οὐεσπεσιανοῦ
ἔτη
ζʹ
μῆνας
ιαʹ
|
τὰ |
γὰρ
δύο
ἔτη
προσλαμβάνεται
τοῖς |
[1, 1] |
τὸν
ἐπανερόμενον
οὐδὲν
πλέον
παρὰ
|
τὰ |
γεγραμμένα
ἀποκρίνεται
δεῖται
γὰρ
ἐξ |
[1, 16] |
φησιν
Ἔφορος,
ὅθεν
καὶ
Φοινικήια
|
τὰ |
γράμματα
Ἡρόδοτος
κεκλῆσθαι
γράφει·
οἳ |
[1, 1] |
ὀρέγοντες
εὑρεθῶμεν.
οὐ
γὰρ
ἔστι
|
τὰ
|
γραφέντα
μὴ
οὐκ
ἐκπεσεῖν»
καίτοι |
[1, 20] |
τῶν
συνεργῶν
τὰ
μὲν
πλείονα,
|
τὰ |
δ´
ἐλάσσονα
προσφέρεται
δύναμιν.
ἡ |
[1, 6] |
μὲν
γὰρ
εὖ
λεγόμενα
προσίεσθαι,
|
τὰ
|
δὲ
ἀλλότρια
μὴ
προσίεσθαι
οὐχ |
[1, 1] |
ἐκδέξασθαι
καὶ
τυπωθῆναι
πρὸς
αὐτά·
|
τὰ |
δὲ
ἀπόρρητα,
καθάπερ
ὁ
θεός, |
[1, 15] |
παρ´
Ἰνδοῖς
ὑπὸ
τῶν
Βραχμάνων,
|
τὰ |
δὲ
ἐν
τῇ
Συρίᾳ
ὑπὸ
|
[1, 1] |
καὶ
συνέχοντα
τὴν
πίστιν
καταγίνεσθαι,
|
τὰ |
δὲ
ἔξωθεν
καὶ
περιττὰ
ὑπερβαίνειν |
[1, 5] |
αὐτῇ
μετὰ
θανάτου
εἰς
Ἅιδην,
|
τὰ |
δὲ
ἴχνη
αὐτῆς
οὐκ
ἐρείδεται. |
[1, 17] |
δὲ
ὑπὸ
περιεργίας
ἀμαθῶς
σοφισάμενοι,
|
τὰ |
δὲ
καὶ
ἐξευρόντες·
ἴσως
γὰρ |
[1, 1] |
γραφή,
καὶ
τοῖς
μὲν
παραστήσεται,
|
τὰ |
δὲ
μόνον
ἐρεῖ,
πειράσεται
δὲ |
[1, 1] |
τῷ
χρόνῳ
{ἃ}
νῦν
ἀπέδρα,
|
τὰ |
δὲ
ὅσα
ἐσβέννυτο
ἐν
αὐτῇ
|
[1, 13] |
ῥῆσις·
πάντα
ἐνώπια
τοῖς
νοοῦσι»
|
(τὰ |
δὲ
πάντα
Ἑλληνικά
ἐστι
καὶ |
[1, 10] |
λέξις
οἷον
ἐσθὴς
ἐπὶ
σώματος,
|
τὰ |
δὲ
πράγματα
σάρκες
εἰσὶ
καὶ |
[1, 21] |
τὴν
Ἰωνίας
κτίσιν
ἔτη
ἑξήκοντα·
|
τὰ |
δὲ
τούτοις
ἑξῆς
ἐπὶ
μὲν |
[1, 17] |
δόγματα,
καὶ
τὰ
μὲν
παραχαράξαντες,
|
τὰ |
δὲ
ὑπὸ
περιεργίας
ἀμαθῶς
σοφισάμενοι, |
[1, 6] |
δ´
ἡ
ἑτοιμότης
πρὸς
τὸ
|
τὰ |
δέοντα
ὁρᾶν
διὰ
τῆς
προγυμνασίας |
[1, 19] |
ἐν
τοῖς
ὕδασιν
ὁρώμενα
καὶ
|
τὰ |
διὰ
τῶν
διαφανῶν
καὶ
διαυγῶν |
[1, 11] |
αἰσθήσει,
εἰς
τὸ
δοκιμάζειν
ὑμᾶς
|
τὰ |
διαφέροντα·
ἐπεὶ
ὅτε
ἦμεν
νήπιοι, |
[1, 27] |
θέλημα
τοῦ
θεοῦ
καὶ
δοκιμάζεις
|
τὰ |
διαφέροντα
κατηχούμενος
ἐκ
τοῦ
νόμου, |
[1, 13] |
ἀεὶ
θεολογίας
πεποίηται.
ὁ
δὲ
|
τὰ |
διῃρημένα
συνθεὶς
αὖθις
καὶ
ἑνοποιήσας |
[1, 24] |
ἀδικοῦντας
ἐν
τῷ
ἀμύνασθαι
ἢ
|
τὰ |
δίκαια
ποιοῦντας,
οἷς
ἐμπεριέχεται
ἢ |
[1, 27] |
γῇ
ἐρήμῳ,
ἵνα
γνωσθῇ
πάντα
|
τὰ |
δικαιώματα
καὶ
τὰ
κρίματα
αὐτοῦ |
[1, 19] |
ἑαυτοῖς
εἰσι
νόμος»
τῆς
ἀκροβυστίας
|
τὰ |
δικαιώματα
τοῦ
νόμου
φυλασσούσης»
κατὰ |
[1, 7] |
εἰς
τὴν
κοπρίαν
καὶ
ἐπὶ
|
τὰ |
δώματα.
βλαστάνει
δ´
ὁμοίως
καὶ |
[1, 1] |
ὑμῶν,
ὡς
ἂν
τροφὸς
θάλπῃ
|
τὰ |
ἑαυτῆς
τέκνα.
κατὰ
ταὐτὰ
δὲ |
[1, 21] |
ἔφαγον
περιστερῖ
καὶ
τὰ
τέκνα
|
τὰ |
ἑαυτῶν.
ὁ
δὲ
χρόνος
Ἰωσαφὰτ |
[1, 21] |
τοῦ
Ἀβατθὰν
ἔτεσιν
ἑπτὰ
συνάπτουσι
|
τὰ |
Ἑβρὼν
ὀκτὼ
ἔτη.
καὶ
μετὰ |
[1, 5] |
δὲ
ἐν
ῥητορικῇ.
Ἀλλ´
ὡς
|
τὰ |
ἐγκύκλια
μαθήματα
συμβάλλεται
πρὸς
φιλοσοφίαν
|
[1, 19] |
οὖν
διὰ
τοῦτό
σε
εἰς
|
τὰ
|
ἔθνη,
ἀνοῖξαι»
φησίν,
ὀφθαλμοὺς
αὐτῶν, |
[1, 15] |
μὲν
ἤκμασε
παρὰ
βαρβάροις
κατὰ
|
τὰ |
ἔθνη
διαλάμψασα,
ὕστερον
δὲ
καὶ |
[1, 19] |
ἀλήθειαν
ἑδραιότητος,
συνεκρυεὶς
αὖθις
εἰς
|
τὰ |
ἐθνικὰ
καὶ
ἄτακτα
τοῦ
βίου |
[1, 19] |
τὸν
λόγον,
καίτοι
ἐν
πολλοῖς
|
τὰ |
εἰκότα
ἐπιχειρεῖ
καὶ
πιθανεύεται
φιλοσοφία, |
[1, 10] |
οἱ
παλαιοὶ
Λακεδαιμόνιοι,
δολερὰ
μὲν
|
τὰ |
εἵματα,
δολερὰ
δὲ
τὰ
χρίσματα |
[1, 13] |
πάλιν
τε
αὖ
βεβαιοῖ
σαφέστερον
|
τὰ |
εἰρημένα
ἥδε
ἡ
ῥῆσις·
πάντα |
[1, 21] |
μὴν
Ὀνομάκριτος
ὁ
Ἀθηναῖος,
οὗ
|
τὰ |
εἰς
Ὀρφέα
φερόμενα
ποιήματα
λέγεται |
[1, 21] |
γενεαὶ
τεσσαράκοντα
ἀριθμοῦνται·
εἰς
μέντοι
|
τὰ |
ἑκατὸν
ἔτη
τρεῖς
ἐγκαταλέγονται
γενεαί. |
[1, 15] |
Αἰγυπτίων
γένος
καὶ
ἐθεολόγησαν
ἀκριβῶς
|
τὰ |
ἐκείνων,
Χαλδαῖοί
τε
καὶ
Ἀράβιοι |
[1, 24] |
τε
ἀπὸ
γῆς
ἀγαθὰ
καὶ
|
τὰ |
ἐκτὸς
καὶ
ἡ
τελεία
εὐδαιμονία |
[1, 21] |
ὅσα
γε
συνάγεται.
Μετὰ
δὲ
|
τὰ |
Ἑλληνικὰ
καὶ
ἀπὸ
τῶν
κατὰ |
[1, 1] |
τῆς
φυσικῆς
θεωρίας
προπαρατιθεμένη
καὶ
|
τὰ |
ἐμποδὼν
ἱστάμενα
τῇ
ἀκολουθίᾳ
προαπολυομένη, |
[1, 19] |
ποιήσας
τὸν
κόσμον
καὶ
πάντα
|
τὰ |
ἐν
αὐτῷ,
οὗτος
οὐρανοῦ
καὶ |
[1, 12] |
οὐχὶ
δὲ
πᾶσιν
ἀνέδην
ἐκδιδόναι
|
τὰ |
ἐν
παραβολαῖς
εἰρημένα
πρὸς
αὐτοὺς |
[1, 6] |
εἶναι
δυνατόν
φαμεν,
οὕτως
συνιέναι
|
τὰ |
ἐν
τῇ
πίστει
λεγόμενα
οὐχ |
[1, 19] |
φαντασίαι
ἀληθείας,
ὡς
φαντασία
καθορᾷ
|
τὰ |
ἐν
τοῖς
ὕδασιν
ὁρώμενα
καὶ |
[1, 6] |
ἐπίπαν
καλοκἀγαθίας
ἤνυσαν,
καὶ
αὖ
|
τὰ |
ἐναντία
οἱ
ἐπιτηδείως
φύντες
ἀμελείᾳ
|
[1, 25] |
βίον
ἔργοις
ἀγαθοῖς,
ἀτιμάσας
δὲ
|
τὰ |
ἐναντία
τά
τε
πρὸς
ἀλήθειαν |
[1, 21] |
οὗ
χρόνου
δῆλα
γίνεται
καὶ
|
τὰ |
ἐπὶ
τὴν
Κομόδου
τελευτὴν
ἔτη· |
[1, 16] |
βιωφελοῦς
φύσεως,
παρ´
ὧν
Ἕλληνες
|
τὰ |
ἐπιτηδεύματα
ὠφέληνται.
Εἰ
δέ
τις |
[1, 11] |
λεγόμενα
μεμαθηκόσι
καὶ
ἀπαντᾶν
πρὸς
|
τὰ |
ἐπιφερόμενα
δεδιδαγμένοις.
ὡς
οὖν
παρελάβετε |
[1, 4] |
ξύλων,
ἐργάζεσθαι
{ἕως}
κατὰ
πάντα
|
τὰ |
ἔργα.
ἔπειτα
ἐπιφέρει
καθολικὸν
δὴ |
[1, 16] |
Στησίχορος
Ἱμεραῖος,
χορείαν
Ἀλκμὰν
Λακεδαιμόνιος,
|
τὰ |
ἐρωτικὰ
Ἀνακρέων
Τήιος,
ὑπόρχησιν
Πίνδαρος |
[1, 17] |
τοῖς
προφήταις,
καθάπερ
τῷ
πυρῷ
|
τὰ |
ζιζάνια.
πάντες»
οὖν
οἱ
πρὸ |
[1, 10] |
ἡ
πλείω
τῶν
τρεφόντων
ἔχουσα
|
τὰ |
ἡδύσματα
μήτε
λόγου
χρῆσις
ἀστεία |
[1, 1] |
ἐπιτηρῶν
τοὺς
λόγους,
τοὺς
τρόπους,
|
τὰ |
ἤθη,
τὸν
βίον,
τὰς
κινήσεις, |
[1, 14] |
ἀποκεκλικέναι
ἀπὸ
τῶν
φυσικῶν
ἐπὶ
|
τὰ |
ἠθικά.
Σωκράτους
δὲ
ἀκούσας
Ἀντισθένης |
[1, 29] |
εἰπὼν
τοὺς
τὰ
πρεσβύτερα,
τουτέστι
|
τὰ |
ἡμέτερα,
εἰδότας,
ὡς
ἔμπαλιν
νέους |
[1, 24] |
Φωσφόρου
βωμός
ἐστι,
πιστὰ
τοίνυν
|
τὰ |
ἡμέτερα
κἂν
ἐντεῦθεν
γενέσθω
τοῖς
|
[1, 15] |
ὧδέ
πως·
ἣ
πρῶτα
μὲν
|
τὰ |
θεῖα
προὐμαντεύσατο
χρησμοῖσι
σαφέσιν
ἀστέρων |
[1, 7] |
ἄνωθεν
σπείρων
ἐκ
καταβολῆς
κόσμου
|
τὰ |
θρεπτικὰ
σπέρματα,
ὁ
τὸν
κύριον |
[1, 1] |
οὐ
λέληθεν
δέ
με
καὶ
|
τὰ |
θρυλούμενα
πρός
τινων
ἀμαθῶς
ψοφοδεῶν |
[1, 19] |
ἐργάζεται
πίστιν.
εἰσὶ
δὲ
οἱ
|
τὰ |
ἴδια
σπείροντες
οἳ
πλείονα
ποιοῦσιν. |
[1, 21] |
Μενέλαον
γενόμενον
(ὃ
δὲ
κατὰ
|
τὰ |
Ἰλιακὰ
ἦν)
πολλοῖς
ἔτεσι
πρεσβύτερον |
[1, 21] |
ὅτε
καὶ
Γλαῦκος
ἐπὶ
Μελικέρτῃ
|
τὰ |
Ἴσθμια
ἔθηκεν,
ἔτη
πεντεκαίδεκα.
ἀπὸ |
[1, 5] |
μὴ
προσκόψῃ,
ἐπὶ
τὴν
πρόνοιαν
|
τὰ
|
καλὰ
ἀναφέροντος,
ἐάν
τε
Ἑλληνικὰ |
[1, 10] |
λόγῳ·
ἀγαθῷ
κεχρημένοι
συνεγγίζουσι
τοῖς
|
τὰ |
καλὰ
τῶν
ἔργων
ἐπιτελοῦσιν.
ἀνακτᾶται |
[1, 15] |
αἰνίττεται.
Πλάτων
δὲ
οὐκ
ἀρνεῖται
|
τὰ |
κάλλιστα
εἰς
φιλοσοφίαν
παρὰ
τῶν |
[1, 1] |
δίκαιος,
ἀλλ´
εἶναι
θέλει»
συνειδέναι
|
τὰ |
κάλλιστα
τοῦτον
αὑτῷ
προσήκει.
Εἰ |
[1, 21] |
Κυκλώπων
μάντις
ὢν
Πολυφήμῳ
θεσπίζει
|
τὰ |
κατὰ
τὴν
Ὀδυσσέως
πλάνην,
ἢ |
[1, 24] |
τοῖς
Πέρσαις,
ὧν
Δᾶτις
ἡγεῖτο,
|
τὰ |
κατὰ
τὸν
ἀγῶνα
μετ´
ἐκείνων |
[1, 25] |
περὶ
τῶν
αὐτῶν.
ἆρ´
οὐ
|
τὰ |
κατὰ
τὸν
νόμον
ἑρμηνεύει
πρὸς |
[1, 21] |
τὸ
ὑπόμνημα
καὶ
ἡμᾶς
ἐπιδραμεῖν
|
τὰ |
κατὰ
τὸν
τόπον
εἰρημένα.
Ἀπίων |
[1, 5] |
προπαιδεύει
γὰρ
τῷ
κυριακῷ
λόγῳ
|
τὰ |
κατὰ
τοὺς
προσήκοντας
καιροὺς
ἑκάστῃ |
[1, 9] |
τὰς
τέχνας
ἐγνώκεσαν,
δι´
ὧν
|
τὰ |
κατὰ
φιλοσοφίαν
ἐμφαίνεται
γυμνάσματα,
ἀλλ´ |
[1, 8] |
διαλεκτικὰ
συνασκοῖεν
τεχνύδρια,
οὗτοι
οἱ
|
τὰ |
κατάρτια
κατασπῶντες
καὶ
μηθὲν
ὑφαίνοντες, |
[1, 7] |
καὶ
πίσον
καὶ
ἄρακα
καὶ
|
τὰ |
κηπευόμενα
καὶ
τὰ
ἀνθητικὰ
σπέρματα· |
[1, 10] |
οὐχὶ
συνθεῖναι
τὰ
λεξείδια
καθάπερ
|
τὰ
|
κόσμια.
κἂν
φυλάξῃς»
φησὶν
ὁ |
[1, 27] |
γνωσθῇ
πάντα
τὰ
δικαιώματα
καὶ
|
τὰ |
κρίματα
αὐτοῦ
ἐν
τῇ
καρδίᾳ |
[1, 9] |
πάντα
ἔπρασσεν;
ἐργάζεται
δὲ
καὶ
|
τὰ |
κτήνη
ἐλαυνόμενα
ἀναγκάζοντι
τῷ
φόβῳ. |
[1, 2] |
πολυμαθία
διασυστατικὴ
τυγχάνει
τοῦ
παρατιθεμένου
|
τὰ |
κυριώτατα
τῶν
δογμάτων
πρὸς
πειθὼ |
[1, 21] |
τριάκοντα
καὶ
ἕν.
οὗτος
ἐπέθηκε
|
τὰ |
κῶλα
τῶν
ἀνθρώπων
ἐπὶ
τὰ
|
[1, 21] |
τὰ
κῶλα
τῶν
ἀνθρώπων
ἐπὶ
|
τὰ
|
κῶλα
τῶν
εἰδώλων,
καθὼς
ἐν |
[1, 1] |
ποιοῦσιν
ὡς
μᾶλλον
ἐξάκουστα
γενέσθαι
|
τὰ
|
λεγόμενα,
οὕτω
κἀνταῦθα
(πρὸς
πολλοὺς |
[1, 10] |
γλιχομένοις
βέλτιστόν
ἐστιν,
οὐχὶ
συνθεῖναι
|
τὰ |
λεξείδια
καθάπερ
τὰ
κόσμια.
κἂν |
[1, 4] |
πορφύραν
καὶ
τὸ
κόκκινον,
καὶ
|
τὰ |
λιθουργικὰ
καὶ
τεκτονικὴν
τῶν
ξύλων, |
[1, 9] |
κλαδεῦσαι
δεῖ,
σκάψαι,
ἀναδῆσαι
καὶ
|
τὰ |
λοιπὰ
ποιῆσαι,
δρεπάνου
τε,
οἶμαι, |
[1, 24] |
εὐδαιμονία
χορηγεῖται·
αἰτεῖσθε
γάρ«
φησί,
|
τὰ |
μεγάλα,
καὶ
τὰ
μικρὰ
ὑμῖν |
[1, 21] |
τοὺς
βαρβάρους
χρόνων
ἀποδοτέον
κατὰ
|
τὰ |
μέγιστα
διαστήματα.
ἀπὸ
μὲν
Ἀδὰμ |
[1, 1] |
ποιοῦντες
μὴ
ἐκκακῶμεν·
συμβάλλεται
γοῦν
|
τὰ |
μέγιστα
τῷ
περιτυχόντι
κατὰ
τὴν |
[1, 15] |
καὶ
ψόφοις
τεκμαίρονται
καὶ
προθεσπίζουσι
|
τὰ |
μέλλοντα.
αὗται
γοῦν
οὐκ
εἴασαν |
[1, 3] |
καὶ
καθάπερ
τῶν
παλαιῶν
ὑποδημάτων
|
τὰ |
μὲν
ἄλλα
αὐτοῖς
ἀσθενεῖ
καὶ |
[1, 28] |
παραινεῖ·
γίνεσθε
δὲ
δόκιμοι
τραπεζῖται,
|
τὰ
|
μὲν
ἀποδοκιμάζοντες,
τὸ
δὲ
καλὸν |
[1, 6] |
οἷόν
τε
μὴ
μαθόντα
ὁμολογοῦμεν.
|
τὰ |
μὲν
γὰρ
εὖ
λεγόμενα
προσίεσθαι, |
[1, 1] |
δεδοκιμασμένοις.
ταῦτα
δὲ
ἀναζωπυρῶν
ὑπομνήμασι
|
τὰ |
μὲν
ἑκὼν
παραπέμπομαι
ἐκλέγων
ἐπιστημόνως, |
[1, 24] |
χρωμένη
φρόνησις
ἡ
τάττουσά
ἐστι,
|
τὰ |
μὲν
θεῖα
ἡ
σοφία,
τὰ |
[1, 23] |
γεννωμένων
ἐκ
τῶν
Ἑβραίων
κελεύει
|
τὰ |
μὲν
θήλεα
τρέφειν
αὐτούς
(ἀσθενὲς |
[1, 15] |
τοῖς
ἔξω
τῆς
Ἑλλάδος
φιλοσοφοῦσι,
|
τὰ |
μὲν
παρ´
Ἰνδοῖς
ὑπὸ
τῶν |
[1, 17] |
ὡς
ἴδια
σφετερισάμενοι
δόγματα,
καὶ
|
τὰ |
μὲν
παραχαράξαντες,
τὰ
δὲ
ὑπὸ |
[1, 22] |
μυστικὰ
ἓξ
ἑβδομάσι
τελειούμενα.
~(Καὶ
|
τὰ |
μὲν
περὶ
τῶν
χρόνων
διαφόρως |
[1, 20] |
αὐτὴν
προσφυῶς.
ἀλλὰ
τῶν
συνεργῶν
|
τὰ |
μὲν
πλείονα,
τὰ
δ´
ἐλάσσονα |
[1, 10] |
καὶ
μὴ
δι´
ἀκριβείας
ἐξεταζόμενον
|
τὰ |
μὲν
πολλὰ
οὐκ
ἀγεννές,
ἀλλὰ |
[1, 14] |
τῆς
τῶν
ὅλων
οὐσίας
εἰδέναι
|
τὰ |
μέρη·
δεῖ
δὴ
τὴν
γένεσιν |
[1, 13] |
καὶ
ἐν
τῷ
κόσμῳ
παντὶ
|
τὰ |
μέρη
σύμπαντα,
κἂν
διαφέρηται
πρὸς |
[1, 21] |
πρώτου
λεχθέντος
καὶ
Νιόβης,
καὶ
|
τὰ |
μετὰ
τὸν
κατακλυσμόν.
κατὰ
δὲ |
[1, 21] |
Ἰουδαίων
ἔξοδον
ἔτη
ὀγδοήκοντα
καὶ
|
τὰ |
μέχρι
τῆς
τελευτῆς
αὐτοῦ
ἄλλα |
[1, 19] |
ποιμνίου
σου.
ὅταν
γὰρ
ἔθνη
|
τὰ |
μὴ
νόμον
ἔχοντα
φύσει
τὰ |
[1, 15] |
ἀνθρώπων
γῆν
πλείστην
ἐπεπλανησάμην,
ἱστορέων
|
τὰ |
μήκιστα,
καὶ
ἀέρας
τε
καὶ |
[1, 24] |
γάρ«
φησί,
τὰ
μεγάλα,
καὶ
|
τὰ
|
μικρὰ
ὑμῖν
προστεθήσεται.
δεύτερον
δέ |
[1, 1] |
πάντων
ἡ
δικαιοσύνη;
ἀλλὰ
γὰρ
|
τὰ |
μυστήρια
μυστικῶς
παραδίδοται,
ἵνα
ᾖ |
[1, 29] |
εἰδότας,
ὡς
ἔμπαλιν
νέους
τοὺς
|
τὰ
|
νεώτερα
καὶ
ὑπὸ
Ἑλλήνων
ἐπιτετηδευμένα, |
[1, 28] |
ἡ
διαλεκτικὴ
φρόνησίς
ἐστι
περὶ
|
τὰ |
νοητὰ
διαιρετική,
ἑκάστου
τῶν
ὄντων |
[1, 19] |
τὸ
διεγείρειν
καὶ
συγγυμνάζειν
πρὸς
|
τὰ
|
νοητὰ
τὴν
ψυχήν.
Εἴτ´
οὖν |
[1, 6] |
δ´
ἂν
γυμνασία
τῷ
νῷ
|
τὰ |
νοητά.
τριττὴ
δὲ
ἡ
τούτων |
[1, 25] |
μαθήματα.
νόμος
δέ
ἐστιν
οὐ
|
τὰ |
νομιζόμενα
(οὐδὲ
γὰρ
τὰ
ὁρώμενα |
[1, 26] |
ἄντρον,
τόν
τε
αὖ
Λυκοῦργον
|
τὰ |
νομοθετικὰ
εἰς
Δελφοὺς
πρὸς
τὸν |
[1, 19] |
σωτῆρα
οἶμαι
θεὸν
εἰρῆσθαι
ἡμῖν
|
τὰ |
νῦν·
μετὰ
δὲ
τὴν
τῆς |
[1, 19] |
πτερωτά.
οὐκ
οἶμαι
φιλοσοφίαν
λέγειν
|
τὰ
|
νῦν
τὸν
λόγον,
καίτοι
ἐν |
[1, 21] |
στρατηγίας
τεσσαράκοντα
καὶ
τὰ
ἄλλα
|
τὰ |
ὀγδοήκοντα
ἔτη,
ἃ
γεγόνει
ὁ |
[1, 13] |
τοῦ
αἰῶνος
ἡ
ἀλήθεια
συναγαγεῖν
|
τὰ |
οἰκεῖα
σπέρματα,
κἂν
εἰς
τὴν |
[1, 1] |
ἕνεκεν
ἱστορήσοντες,
ὥσπερ
τῶν
πόλεων
|
τὰ |
οἰκοδομήματα,
εἰς
τόδε
ἀφικνοῦνται,
εἰ |
[1, 21] |
ἀλόγων
ζῴων
διαλέκτους
εἶναι,
ὧν
|
τὰ
|
ὁμογενῆ
ἐπακούειν.
ἐλέφαντος
γοῦν
ἐμπεσόντος |
[1, 21] |
διάλεκτοι
βάρβαροι
μέν,
φύσει
δὲ
|
τὰ |
ὀνόματα
ἔχουσιν,
ἐπεὶ
καὶ
τὰς |
[1, 20] |
(μὴ
γὰρ
δὴ
εὐδαιμονῶμεν
πρὸς
|
τὰ |
ὀνόματα)
ὅταν
τὸν
ὀρθὸν
βίον |
[1, 8] |
ἐστι,
τὸ
δὲ
ἀληθεύειν
καὶ
|
τὰ |
ὄντα
δοξάζειν
ἀγαθόν.
τῶν
δὲ |
[1, 29] |
τῷ
Ἑρμᾷ
κατὰ
ἀποκάλυψιν
λαλοῦσα
|
τὰ
|
ὁράματα«
φησὶ
καὶ
τὰ
ἀποκαλύμματα |
[1, 25] |
οὐ
τὰ
νομιζόμενα
(οὐδὲ
γὰρ
|
τὰ |
ὁρώμενα
ὅρασις)
οὐδὲ
δόξα
πᾶσα |
[1, 21] |
Δανιὴλ
ἀπὸ
τῆς
ἐρημώσεως
Ἱερουσαλήμ,
|
τὰ
|
Οὐεσπεσιανοῦ
ἔτη
ζʹ
μῆνας
ιαʹ |
[1, 21] |
καὶ
Κόμοδος
ἔτη
λβʹ
γίνεται
|
τὰ |
πάντα
ἀπὸ
Αὐγούστου
ἕως
Κομόδου |
[1, 21] |
Ἰωδαὲ
τοῦ
ἀρχιερέως
γυναικός,
καὶ
|
τὰ |
πάντα
γίνεται
ἔτη
τεσσαράκοντα.
συνάγεται |
[1, 21] |
Δαβὶδ
τεσσαράκοντα
ἔτη,
συνάξει
ἔτη
|
τὰ |
πάντα
ἑξακόσια
δέκα.
ἀκριβέστερον
δὲ |
[1, 21] |
τοῦ
Σολομῶνος
τεσσαράκοντα·
συνάξει
γὰρ
|
τὰ |
πάντα
ἐπὶ
τὴν
Σολομῶνος
τελευτὴν |
[1, 19] |
πᾶσι
ζωὴν
καὶ
πνοὴν
καὶ
|
τὰ |
πάντα·
ἐποίησέ
τε
ἐξ
ἑνὸς |
[1, 21] |
κύριος
ἐγεννήθη
ἕως
Κομόδου
τελευτῆς
|
τὰ |
πάντα
ἔτη
ρϟ
δʹ
μὴν |
[1, 21] |
ἐπὶ
τῆς
σκηνῆς.
καὶ
γίνεται
|
τὰ |
πάντα
ἔτη
σὺν
τοῖς
τῆς |
[1, 21] |
Εὐπόλεμος
ἐν
τῇ
ὁμοίᾳ
πραγματείᾳ
|
τὰ |
πάντα
ἔτη
φησὶν
ἀπὸ
Ἀδὰμ |
[1, 16] |
δεκάτῃ
ἱσταμένου
γενομένην,
ἔτη
φέρει
|
τὰ |
πάντα
τριακόσια
δώδεκα.
ἔτι
φασὶ |
[1, 15] |
ἰδίοις
συντάξαι
συγγράμμασι
κἄστιν
ἐπισημήνασθαι
|
τὰ |
παρ´
αὐτοῦ,
τάδε
λέγει
Δημόκριτος» |
[1, 19] |
ἐκ
τῶν
Ἀράτου
Φαινομένων
δοκιμάζει
|
τὰ |
παρ´
Ἕλλησι
καλῶς
εἰρημένα
καὶ
|
[1, 1] |
τοῦ
λογίου,
καὶ
τῷ
παρακεκαλυμμένως
|
τὰ |
παραδιδόμενα
οἵῳ
τε
παραλαμβάνειν
δηλωθήσεται |
[1, 22] |
προσενεγκαμένου,
Δημητρίου
τοῦ
Φαληρέως
{καὶ}
|
τὰ |
περὶ
τὴν
ἑρμηνείαν
ἀκριβῶς
πραγματευσαμένου· |
[1, 25] |
ὁ
φιλόσοφος
ἐκ
τῶν
Μωυσέως
|
τὰ |
περὶ
τὴν
νομοθεσίαν
ὠφεληθεὶς
ἐπετίμησε |
[1, 16] |
λιθοτομίαν
ἐξεῦρεν
καὶ
μέταλλα
χρυσοῦ
|
τὰ |
περὶ
τὸ
Πάγγαιον
ἐπενόησεν
ὄρος. |
[1, 21] |
ἠκμακέναι
φαίνεται.
Λέων
δὲ
ὁ
|
τὰ |
περὶ
τῶν
κατ´
Αἴγυπτον
θεῶν |
[1, 15] |
Ἰνδικῶν
ὧδε
γράφει·
ἅπαντα
μέντοι
|
τὰ |
περὶ
φύσεως
εἰρημένα
παρὰ
τοῖς |
[1, 21] |
λῃσταί,
ὥς
φησιν
ἡ
γραφή,
|
τὰ |
πλεῖστα
ἐκ
παρατηρήσεως
καὶ
ἐξ
|
[1, 15] |
μεμνημένος
αὑτοῦ
τε
καὶ
Πυθαγόρου
|
τὰ
|
πλεῖστα
καὶ
γενναιότατα
τῶν
δογμάτων |
[1, 27] |
τὴν
θεοσέβειαν
παιδεύει
καὶ
ὑπαγορεύει
|
τὰ |
ποιητέα
εἴργει
τε
ἕκαστον
τῶν |
[1, 24] |
τὴν
ἔρημον
ἐτρέπετο
καὶ
νύκτωρ
|
τὰ |
πολλὰ
τῇ
πορείᾳ
ἐκέχρητο.
ἑτέρα |
[1, 28] |
ἀληθεῖ
ἡ
ἀληθὴς
διαλεκτικὴ
ἐπισκοποῦσα
|
τὰ
|
πράγματα
καὶ
τὰς
δυνάμεις
καὶ |
[1, 8] |
νικᾷ,
σοφὸς
μέν,
ἀλλὰ
γὰρ
|
τὰ |
πράγματα
κρείσσω
νομίζω
τῶν
λόγων |
[1, 29] |
οὐδείς·
γέροντας,
οἶμαι,
εἰπὼν
τοὺς
|
τὰ |
πρεσβύτερα,
τουτέστι
τὰ
ἡμέτερα,
εἰδότας, |
[1, 1] |
καὶ
ὁ
προαγὼν
καὶ
μυστήρια
|
τὰ |
πρὸ
μυστηρίων,
οὐδὲ
ὀκνήσει
συγχρήσασθαι |
[1, 1] |
σὺν
θεῷ
καὶ
εἰς
ἡμᾶς
|
τὰ |
προγονικὰ
ἐκεῖνα
καὶ
ἀποστολικὰ
καταθησόμενοι |
[1, 21] |
τοῦτον
Ἀλέξανδρος
ὁ
Μακεδὼν
κατὰ
|
τὰ
|
προκείμενα
ἔτη
βασιλεύειν
ἄρχεται.
ὁμοίως |
[1, 1] |
ὅσοι
ταῖς
ὄψεσι
κεχρήμεθα,
θεωροῦμεν
|
τὰ |
προσπίπτοντα
αὐταῖς,
ἄλλοι
δὲ
ἄλλων |
[1, 27] |
νόμιμον
εἶναι
θεοῦ
δοῦλον
μὲν
|
τὰ |
πρῶτα,
ἔπειτα
δὲ
πιστὸν
γενέσθαι
|
[1, 5] |
καθάπερ
εἰς
ἀέναον
ποταμὸν
ἐκρέουσι
|
τὰ |
ῥεῖθρα
ἄλλα
ἄλλοθεν.
ἐνθέως
οὖν |
[1, 16] |
τοὺς
κατὰ
διατριβὴν
λόγους
καὶ
|
τὰ |
ῥητορικὰ
ἰδιώματα
εὑρεῖν
καὶ
μισθοῦ |
[1, 15] |
τοὺς
δὲ
Ὑπερβορέους
Ἑλλάνικος
ὑπὲρ
|
τὰ |
Ῥίπαια
ὄρη
οἰκεῖν
ἱστορεῖ,
διδάσκεσθαι
|
[1, 19] |
θεωρῶ.
διερχόμενος
γὰρ
καὶ
ἱστορῶν
|
τὰ |
σεβάσματα
ὑμῶν
εὗρον
βωμὸν
ἐν |
[1, 10] |
κατὰ
τὸν
λόγον
καὶ
νοεῖν
|
τὰ |
σημαινόμενα,
εὐγλωττίαν
δὲ
μή
ποτε |
[1, 28] |
ὥσπερ
οἱ
νῦν
διαλεκτικοὶ
περὶ
|
τὰ |
σοφιστικὰ
ἀσχολούμενοι
ποιοῦσιν,
ἀλλὰ
τοῦ |
[1, 1] |
ἁρμόζει
γάρ,
οἶμαι,
τῆς
ἀληθείας
|
τὰ |
σπέρματα
μόνοις
φυλάσσεσθαι
τοῖς
τῆς |
[1, 11] |
καὶ
εἰ
δή
τις
ἄλλη
|
τὰ |
στοιχεῖα
ἐκτετίμηκεν
μὴ
ἐπιστήσασα
τὴν
|
[1, 11] |
φησὶν
ὁ
αὐτὸς
ἀπόστολος,
ὑπὸ
|
τὰ |
στοιχεῖα
τοῦ
κόσμου
ἦμεν
δεδουλωμένοι. |
[1, 11] |
τὴν
παράδοσιν
τῶν
ἀνθρώπων,
κατὰ
|
τὰ |
στοιχεῖα
τοῦ
κόσμου
καὶ
οὐ |
[1, 11] |
τὸν
σωτῆρα
οἰκονομία
φαίνεται,
κατὰ
|
τὰ |
στοιχεῖα
τοῦ
κόσμου
καὶ
οὐ
|
[1, 1] |
φασιν
οἱ
παροιμιαζόμενοι,
τοῖς
πολλοῖς
|
τὰ |
συγγράμματα.
ὕες
γοῦν
βορβόρῳ
ἥδονται» |
[1, 20] |
μιᾶς
οὔσης
τῆς
ἀληθείας
πολλὰ
|
τὰ |
συλλαμβανόμενα
πρὸς
ζήτησιν
αὐτῆς,
ἡ |
[1, 5] |
Ἱερουσαλὴμ
Ἱερουσαλήμ,
ποσάκις
ἠθέλησα
ἐπισυναγαγεῖν
|
τὰ |
τέκνα
σου
ὡς
ὄρνις
τοὺς |
[1, 21] |
Σαμαρείᾳ
κόπρον
ἔφαγον
περιστερῖ
καὶ
|
τὰ |
τέκνα
τὰ
ἑαυτῶν.
ὁ
δὲ |
[1, 21] |
Γοθολία
βασιλεύει
ἔτη
ὀκτώ,
κατακτείνασα
|
τὰ |
τέκνα
τοῦ
ἀδελφοῦ
αὐτῆς·
ἐκ |
[1, 17] |
εἰδότος
τοῦ
κυρίου
τοῦ
καὶ
|
τὰ |
τέλη
τῶν
ἐσομένων
πρὸ
καταβολῆς |
[1, 21] |
Αἰγύπτου
γεγονέναι,
προσθείη
τε
τούτοις
|
τὰ |
τῆς
βασιλείας
τῆς
Δαβὶδ
τεσσαράκοντα |
[1, 2] |
τῇ
πολυμαθίᾳ
σωματοποιούμενοι
κρύπτειν
ἐντέχνως
|
τὰ |
τῆς
γνώσεως
βούλονται
σπέρματα.
καθάπερ |
[1, 23] |
δὲ
Αἰγύπτιοι
ἀκοῇ
μὴ
παραδεχόμενοι
|
τὰ |
τῆς
δυνάμεως
ἀποτελέσματα,
δι´
ἀφροσύνην |
[1, 21] |
παρατίθεται
Πτολεμαῖον
τὸν
Μενδήσιον.
καὶ
|
τὰ |
τῆς
λέξεως
αὐτοῦ
ὧδε
ἔχει· |
[1, 15] |
πρὸς
τοῦ
βαρβάρου.
ἔχει
δὲ
|
τὰ |
τῆς
λέξεως
ὧδε·
ὦ
Σόλων, |
[1, 21] |
Δαβὶδ
τετρακοσίοις
πεντήκοντα
ἔτεσι
συγκαταριθμήσαι
|
τὰ |
τῆς
Μωυσέως
στρατηγίας
τεσσαράκοντα
καὶ |
[1, 24] |
συμβιβάζων
αὐτούς,
ἵνα
καὶ
χρηστὰ
|
τὰ |
τῆς
χώρας
μετὰ
τὴν
πεῖραν |
[1, 28] |
ἀνδρῶν
δὲ
εὖ
οἶδ´
ὅτι
|
τὰ |
τοιαῦτα
διακρίνειν
τε
καὶ
λέγειν· |
[1, 19] |
τὰ
μὴ
νόμον
ἔχοντα
φύσει
|
τὰ |
τοῦ
νόμου
ποιῶσιν,
οὗτοι
νόμον |
[1, 13] |
ἐκτροπὰς
ἔχει)
καθάπερ
αἱ
βάκχαι
|
τὰ |
τοῦ
Πενθέως
διαφορήσασαι
μέλη
αἱ |
[1, 12] |
ψυχικὸς
δὲ
ἄνθρωπος
οὐ
δέχεται
|
τὰ |
τοῦ
πνεύματος
τοῦ
θεοῦ,
μωρία |
[1, 21] |
καὶ
πεντεκαίδεκα
Αὐγούστου,
οὕτω
πληροῦται
|
τὰ |
τριάκοντα
ἔτη
ἕως
οὗ
ἔπαθεν. |
[1, 21] |
αὖ
καὶ
Μόψος,
οἳ
κατὰ
|
τὰ |
Τρωϊκὰ
γεγόνασι,
πρεσβύτερος
δὲ
ὁ |
[1, 15] |
ἀγαθοὶ
ἄνδρες.
πολλὰ
δὲ
καὶ
|
τὰ |
τῶν
βαρβάρων
γένη.
οὕτως
οἴεται |
[1, 21] |
σὺν
αὐτῷ,
καὶ
τέλος
ἔχει
|
τὰ |
τῶν
Ἑβραϊκῶν
βασιλέων.
γίνονται
οὖν |
[1, 23] |
πολέμῳ
φαίη
τις
τοῦτο
γεγονέναι,
|
τὰ |
τῶν
ἐχθρῶν
φέρειν
ἠξίουν
νόμῳ |
[1, 28] |
ὑποκειμένου
δεικτική,
ἢ
δύναμις
περὶ
|
τὰ |
τῶν
πραγμάτων
γένη
διαιρετική,
μέχρι |
[1, 21] |
περὶ
μὲν
τοῦ
παρ´
Ἑβραίων
|
τὰ |
τῶν
φιλοσόφων
ἐσκευωρῆσθαι
δόγματα
μικρὸν |
[1, 27] |
μέρη
τινὰ
ἀποτέμνων,
ὡς
μὴ
|
τὰ |
ὑγιαίνοντα
συνδιαφθείρεσθαι
αὐτοῖς,
καὶ
οὐκ
|
[1, 11] |
φησὶν
ὁ
ἀπόστολος,
διακρίνειν
δηλονότι
|
τὰ |
ὑπ´
αὐτοῦ
λεγόμενα
μεμαθηκόσι
καὶ |
[1, 1] |
ἐκ
συνασκήσεως
αὔξειν,
τοῖς
δούλοις
|
τὰ
|
ὑπάρχοντα
διανείμας.
αὖθις
ἐπανελθὼν
τιθέναι |
[1, 21] |
τοῦ
προφήτου
εἰς
Βαβυλῶνα
γενομένης
|
τὰ |
ὑπὸ
Δανιὴλ
τοῦ
προφήτου
εἰρημένα |
[1, 1] |
τῆς
ἄλλης
προπαιδείας
τοῖς
καλλίστοις
|
τὰ |
ὑπομνήματα
ἡμῖν.
οὐ
γὰρ
μόνον |
[1, 21] |
τούτων
δὲ
ἄλλαιν
δυοῖν
νεώτερα
|
τὰ |
Φθιωτικὰ
τὰ
ἀπὸ
Δευκαλίωνος.
εἰς |
[1, 1] |
δὲ
φιλοῦντος
σοφίαν
εὐφρανθήσεται
πατήρ.
|
τὰ |
φρέατα
ἐξαντλούμενα
διειδέστερον
ὕδωρ
ἀναδίδωσι, |
[1, 10] |
βούλεσθε
μηδὲ
εἷς.
οὔκουν
πλατύνειν
|
τὰ |
φυλακτήρια»
χρή
ποτε
κενοδοξίαν
ζηλοῦντας, |
[1, 7] |
τι
τῶν
ἀναιδεστέρων
δένδρων,
καὶ
|
τὰ |
φυόμενα
ἐν
τύπῳ
προκύπτει
τῶν
|
[1, 21] |
λόγον,
τὸν
δὲ
Πέπλον
καὶ
|
τὰ |
Φυσικὰ
Βροντίνου.
ναὶ
μὴν
καὶ |
[1, 28] |
δὲ
τὸ
εἶδος
τοῦτο
μετὰ
|
τὰ |
φυσικὰ
καλεῖ.
καὶ
ἥ
γε |
[1, 7] |
ἐργάζεσθαι
ὅσα
εἰς
αὐτά
τε
|
τὰ |
φυτώρια
καὶ
εἰς
παραδείσους
καὶ |
[1, 29] |
νεώτερα
καὶ
ὑπὸ
Ἑλλήνων
ἐπιτετηδευμένα,
|
τὰ |
χθὲς
καὶ
πρῴην
γενόμενα,
ὡς |
[1, 24] |
διδάσκει
πρὸ
τῶν
κινδύνων
δεῖν
|
τὰ |
χρήσιμα
συνιδεῖν
καὶ
οὕτως
ἐπιβαλεῖν. |
[1, 10] |
μὲν
τὰ
εἵματα,
δολερὰ
δὲ
|
τὰ |
χρίσματα
ὑπολαβόντες
ὀρθῶς
καὶ
ὀνομάσαντες, |
[1, 7] |
φυτώρια
καὶ
εἰς
παραδείσους
καὶ
|
τὰ |
ὡραῖα
καὶ
ὅλως
παντοίων
δένδρων
|