Livre, Chap. |
[1, 17] |
οὕτως
ἐχόντων
τὸ
ἀπαλλάττεσθαι
τῆς
|
τε |
ἀγνοίας
τῆς
τε
αἱρέσεως
τῆς |
[1, 27] |
τινὶ
κακῷ
περιπέσῃ
τις
ὑπό
|
τε |
ἀδικίας
καὶ
πλεονεξίας
καταληφθείς,
εὐεργετοῖτ´ |
[1, 23] |
ἐπιστήμην
παρά
τε
Χαλδαίων
παρά
|
τε |
Αἰγυπτίων,
ὅθεν
ἐν
ταῖς
Πράξεσι |
[1, 15] |
παρὰ
τῶν
βαρβάρων
ἐμπορεύεσθαι
εἴς
|
τε |
Αἴγυπτον
ἀφικέσθαι
ὁμολογεῖ·
δύνασθαι
γοῦν |
[1, 17] |
ἀπαλλάττεσθαι
τῆς
τε
ἀγνοίας
τῆς
|
τε |
αἱρέσεως
τῆς
φαύλης
καὶ
ἐπιτερποῦς
|
[1, 18] |
τῷ
κηρύγματι·
ἑκούσιος
γὰρ
ἥ
|
τε |
αἵρεσις
ἥ
τε
τῆς
ἀληθείας |
[1, 4] |
ἐὰν
γὰρ
τὴν
φρόνησιν
τήν
|
τε |
αἴσθησιν
ἐπικαλέσῃ
μεγάλῃ
τῇ
φωνῇ |
[1, 1] |
διακρίνει
τῶν
ἄλλων
τὸν
οἷόν
|
τε |
ἀκούειν,
ἐπιτηρῶν
τοὺς
λόγους,
τοὺς |
[1, 26] |
ἀγνώμονες,
οὐκ
αὐτόθεν
ὁμολογοῦντες
τήν
|
τε |
ἀλήθειαν
καὶ
τὸ
ἀρχέτυπον
τῶν |
[1, 6] |
εἰ
δ´
ἡ
ἄγνοια
ἀπαιδευσία
|
τε |
ἅμα
καὶ
ἀμαθία.
τὴν
ἐπιστήμην |
[1, 4] |
ἐκ
τοῦ
ἑαυτοῦ
στόματος
αἴσθησίν
|
τε |
ἅμα
καὶ
φρόνησιν,
καὶ
θησαυρίζει |
[1, 21] |
καὶ
οἱ
ἑπτὰ
σοφοί,
οἵ
|
τε |
ἀμφὶ
τὸν
Σύριον
Φερεκύδην
καὶ |
[1, 9] |
οὐχὶ
καὶ
διαιρεῖσθαι
χρήσιμον
τάς
|
τε |
ἀμφιβόλους
ποτὲ
ὁ
τῆς
φιλοσοφίας |
[1, 21] |
ἐπομβρία.
κατὰ
δὲ
Σθένελον
ἥ
|
τε |
Ἀμφικτύονος
βασιλεία
καὶ
ἡ
εἰς |
[1, 24] |
ἐν
πόνοις
καὶ
ὁδοιπορίαις
εἴς
|
τε |
ἀνδρείαν
εἴς
τε
καρτερίαν
γυμνάζων |
[1, 18] |
γὰρ
ἡγοῦνται
οἱ
δοκησίσοφοι
διά
|
τε |
ἀνθρώπου
υἱὸν
θεοῦ
λαλεῖν
υἱόν |
[1, 16] |
Κύδιππός
τε
ὁ
Μαντινεύς,
ἔτι
|
τε |
Ἀντιφάνης
καὶ
Ἀριστόδημος
καὶ
Ἀριστοτέλης, |
[1, 2] |
ῥήματα
ἀπορρίπτουσιν
οὐδαμῶς
κοσμίως,
αὑτούς
|
τε |
ἀπατῶντες
καὶ
τοὺς
ἐχομένους
αὐτῶν
|
[1, 24] |
υἱὸν
αὐτοῦ,
παρ´
ὧν
τά
|
τε |
ἀπὸ
γῆς
ἀγαθὰ
καὶ
τὰ |
[1, 19] |
περιφράσεως
τῆς
Ἑλληνικῆς
κατάληψις,
τό
|
τε |
ἀπὸ
τῆς
ἐξουσίας
τοῦ
σατανᾶ |
[1, 6] |
καὶ
ὅπως
καὶ
ὁπόσον,
τίνα
|
τε
|
ἀποθετέον
καὶ
ἀποθησαυριστέον
εἰς
αὐτήν, |
[1, 13] |
ἄμφω
γε
ἁρμονία
μία,
ἔν
|
τε |
ἀριθμοῖς
ὁ
ἄρτιος
τῷ
περιττῷ
|
[1, 8] |
κακοτεχνίαν
προσεῖπεν
τὴν
σοφιστικὴν
ὅ
|
τε |
Ἀριστοτέλης
ἑπόμενος
κλεπτικήν
τινα
αὐτὴν |
[1, 21] |
ἔτη
διακόσια
εἴκοσι
δύο.
πάλιν
|
τε |
αὖ
ἀπὸ
τῆς
ἑβδομηκονταετοῦς
αἰχμαλωσίας |
[1, 13] |
ζωοποιήσει
τὸν
παρ´
αὐτῆς.
πάλιν
|
τε |
αὖ
βεβαιοῖ
σαφέστερον
τὰ
εἰρημένα |
[1, 6] |
ἔχειν
τὸ
ἀποδειχθὲν
οἴεσθαι,
τοῖς
|
τε |
αὖ
δι´
ἀπάτην
ὑποτρέχουσιν
ἡμῖν |
[1, 1] |
μὴ
πρὸς
χάριν
ὁμιλεῖν
δωροδοκίας
|
τε |
αὖ
διαβολὴν
διαπέφευγεν
ὁ
δι´ |
[1, 4] |
ἐπιδέξασθαι
πόνῳ
καὶ
συνασκήσει.
πάλιν
|
τε |
αὖ
διαρρήδην
ἐξ
ὀνόματος
κυρίου |
[1, 26] |
ὁ
λόγος
τοῦ
θεοῦ.
νόμων
|
τε |
αὖ
ἐξηγητὴς
οὗτος
αὐτός,
δι´ |
[1, 16] |
ἀπὸ
γυναικὸς
ἀλούτους
ἐνομοθέτησαν
γεωμετρίας
|
τε |
αὖ
εὑρεταὶ
οἱ
αὐτοὶ
γεγόνασιν. |
[1, 8] |
δὲ
αὐτῆς
ἡ
ἔκπληξις.
ἥ
|
τε |
αὖ
θρυλουμένη
κατὰ
τὰς
διατριβὰς |
[1, 16] |
καὶ
τὴν
θάλασσαν
ἔπλευσεν.
Κέλμις
|
τε |
αὖ
καὶ
Δαμναμενεὺς
οἱ
τῶν |
[1, 8] |
ὀδύνη
τε
καὶ
ἀλγηδὼν
φιλονικία
|
τε |
αὖ
καὶ
θυμὸς
μεταδοξάσαι,
καὶ |
[1, 21] |
καὶ
Ἀσκληπιὸς
ὁ
Μεμφίτης,
Τειρεσίας
|
τε |
αὖ
καὶ
Μαντὼ
ἐν
Θήβαις, |
[1, 21] |
ἡ
Θετταλὴ
ἡ
Θεσπρωτίς,
Κάλχας
|
τε |
αὖ
καὶ
Μόψος,
οἳ
κατὰ |
[1, 16] |
δὲ
καὶ
Χαλδαῖοι.
Αἰγύπτιοι
λύχνους
|
τε |
αὖ
καίειν
πρῶτοι
κατέδειξαν
καὶ |
[1, 26] |
τὸ
τοῦ
Διὸς
ἄντρον,
τόν
|
τε |
αὖ
Λυκοῦργον
τὰ
νομοθετικὰ
εἰς |
[1, 5] |
ἐγώ
εἰμι
ἡ
ἀλήθεια»
τήν
|
τε |
αὖ
προπαιδείαν
τῆς
ἐν
Χριστῷ |
[1, 16] |
γραφῆς
ἐκδοῦναι
βιβλίον
ἱστοροῦσιν.
μέλος
|
τε |
αὖ
πρῶτος
περιέθηκε
τοῖς
ποιήμασι |
[1, 24] |
στρατηγικὸν
δὲ
τοῦ
βασιλικοῦ·
πάλιν
|
τε |
αὖ
τὸ
νομοθετικὸν
μέρος
ἂν |
[1, 26] |
παρ´
Ἕλλησι
νομοθεσίας,
ὡς
οἷόν
|
τε |
αὐτοῖς,
ἐπαίροντες
εἰς
τὸ
θεῖον |
[1, 21] |
τε
τὸν
Φοινίκης
Τυρίων
τάς
|
τε |
αὐτῶν
πρὸς
Σολομῶντα,
καθ´
ἃς |
[1, 13] |
οἰκειότητα
διαφυλάττει.
οὕτως
οὖν
ἥ
|
τε |
βάρβαρος
ἥ
τε
Ἑλληνικὴ
φιλοσοφία
|
[1, 13] |
μέλη
αἱ
τῆς
φιλοσοφίας
τῆς
|
τε |
βαρβάρου
τῆς
τε
Ἑλληνικῆς
αἱρέσεις, |
[1, 23] |
τοὺς
μὲν
ἐν
πλινθεύμασιν
οἰκοδομίαις
|
τε |
βαρέσιν
αἰκίζων
βροτούς,
πόλεις
τ´ |
[1, 21] |
Κάδμου
εἰς
Θήβας
παρουσία
Μίνωός
|
τε |
βασιλεία.
κατὰ
δὲ
Προῖτον
ὁ |
[1, 26] |
σοφία
εἴη
ἂν
νομοθετική·
κτᾶσθαί
|
τε |
γὰρ
καὶ
χρῆσθαι
ταύτης
ἴδιον |
[1, 26] |
ἀγωγὴ
παιδευτικὴ
μὲν
τῶν
οἵων
|
τε |
γενέσθαι
καλῶν
κἀγαθῶν
ἀνδρῶν,
θηρευτικὴ |
[1, 21] |
ἐν
Ἐλευσῖνι
τεμένους
καθίδρυσις
Τριπτολέμου
|
τε |
γεωργία
καὶ
ἡ
Κάδμου
εἰς |
[1, 26] |
μὲν
πειθόμενοι
τῷ
νόμῳ
τῷ
|
{τε} |
γνῶσιν
ἔχειν
τινὰ
αὐτοῦ
οὔτ´ |
[1, 28] |
ὁ
τῷ
ὄντι
δείξας
ὅπως
|
{τε} |
γνωστέον
ἑαυτούς,
οὗτος
ὁ
τῶν |
[1, 21] |
καὶ
οἱ
βασιλεῖς
ἄμφω,
ὅ
|
τε |
Δαβὶδ
ὅ
τε
Σολομών,
προφῆται. |
[1, 27] |
ἐάν
τε
ἐκτίνειν
ζημίας
ἐάν
|
τε |
δεσμά,
εἰ
μέλλοι
τις
μόνον |
[1, 10] |
ἀπόστολος
παραινῶν
ἡμῖν
μὴ
λογομαχεῖν
|
τε |
δι´
οὐδὲν
χρήσιμον
ἐπὶ
καταστροφῇ |
[1, 5] |
μὲν
κατὰ
προηγούμενον
ὡς
τῆς
|
τε |
διαθήκης
τῆς
παλαιᾶς
καὶ
τῆς |
[1, 15] |
φησίν,
ὡς
πρῶτος
οὗτος
εἴς
|
τε |
δικαιοσύνην
θνητῶν
γένος
{ἤγαγε{
ν} |
[1, 15] |
τῶν
ἀνθρώπων
γένους,
αἳ
νόμους
|
τε |
ἔθεσαν
καὶ
φιλοσοφίαν
ἐκήρυξαν,
οὗ
|
[1, 27] |
δὴ
τὴν
διοικοῦσαν
πρόνοιαν
κυρίαν
|
τε
|
εἶναι
καὶ
ἀγαθήν.
ἀμφοῖν
γὰρ |
[1, 21] |
Ὀρφέως
Ζωπύρου
τοῦ
Ἡρακλεώτου
τήν
|
τε |
Εἰς
Ἅιδου
κατάβασιν
Προδίκου
τοῦ |
[1, 25] |
ἐν
τῷ
ὁμωνύμῳ
βιβλίῳ
τούς
|
τε |
εἰς
αὐτὸν
ἀφορῶντας
καὶ
βιοῦντας |
[1, 27] |
καὶ
ὑπαγορεύει
τὰ
ποιητέα
εἴργει
|
τε |
ἕκαστον
τῶν
ἁμαρτημάτων,
δίκας
ἐπιτιθεὶς |
[1, 1] |
οἷς
προσήκειν
ἠπίστατο,
τοῖς
οἵοις
|
τε |
ἐκδέξασθαι
καὶ
τυπωθῆναι
πρὸς
αὐτά· |
[1, 27] |
ὑποστησόμεθα
ἐάν
τε
φεύγειν
ἐάν
|
τε |
ἐκτίνειν
ζημίας
ἐάν
τε
δεσμά, |
[1, 5] |
πρόνοιαν
τὰ
καλὰ
ἀναφέροντος,
ἐάν
|
τε |
Ἑλληνικὰ
ᾖ
ἐάν
τε
ἡμέτερα. |
[1, 13] |
οὖν
ἥ
τε
βάρβαρος
ἥ
|
τε |
Ἑλληνικὴ
φιλοσοφία
τὴν
ἀίδιον
ἀλήθειαν |
[1, 13] |
φιλοσοφίας
τῆς
τε
βαρβάρου
τῆς
|
τε |
Ἑλληνικῆς
αἱρέσεις,
ἑκάστη
ὅπερ
ἔλαχεν |
[1, 21] |
ἀφ´
οὗ
οἱ
Ἰαμίδαι,
Πολύιδός
|
τε |
ἐν
Ἄργει
καὶ
ἐν
Μεγάροις, |
[1, 26] |
ἀλήθειαν,
οἱ
δὲ
ἀπιστοῦντες
ἥκιστά
|
τε |
ἐν
τοῖς
ἔργοις
εἶναι
βεβουλημένοι, |
[1, 21] |
συντάξαι
τὸν
Κυρηναῖον
Βάττον,
Δωρόθεός
|
τε |
ἐν
τῷ
πρώτῳ
πανδέκτῃ
ἀλκυόνος |
[1, 19] |
πνοὴν
καὶ
τὰ
πάντα·
ἐποίησέ
|
τε |
ἐξ
ἑνὸς
πᾶν
γένος
ἀνθρώπων |
[1, 23] |
τε
οἱ
νήπιοι
ἔγνωσαν
ὕστερόν
|
τε |
ἐξιόντες
οἱ
Ἑβραῖοι
πολλὴν
λείαν |
[1, 1] |
σοφίας
μὴ
σοφιζούσης
τὸν
οἷόν
|
τε |
ἐπαΐειν;
ἔτι
τε
καὶ
ὁ |
[1, 28] |
τὴν
πάντων
κρατίστην
οὐσίαν
τολμᾷ
|
τε |
ἐπέκεινα
ἐπὶ
τὸν
τῶν
ὅλων |
[1, 1] |
ἅμα
μαθήσει
τῇ
καθηκούσῃ
τό
|
τε |
ἕπεσθαι
ἑτέροις
δοκιμασθεῖσιν
ἤδη
καὶ |
[1, 4] |
δέδωκα
σύνεσιν,
τουτέστιν
τῷ
οἵῳ
|
τε |
ἐπιδέξασθαι
πόνῳ
καὶ
συνασκήσει.
πάλιν |
[1, 6] |
καὶ
περὶ
τὴν
ψυχήν,
τίνα
|
τε |
ἐπινεμητέον
αὐτῇ
καὶ
ὅπως
καὶ |
[1, 10] |
οὐδὲ
μὴν
κακιστέος
ὁ
οἷός
|
τε |
εὖ
λέγειν
πρὸς
τοῦ
εὖ |
[1, 27] |
θεοῦ,
ὅ
τε
νόμος
τό
|
τε |
εὐαγγέλιον,
καὶ
ὃν
ἐγέννησε
φόβον |
[1, 18] |
ἀνθρώπου
υἱὸν
θεοῦ
λαλεῖν
υἱόν
|
τε
|
ἔχειν
τὸν
θεὸν
καὶ
δὴ |
[1, 16] |
δὲ
αὐτὴν
Βόσπορος
αὐτοσχέδιον.
Μήδειά
|
τε |
ἡ
Αἰήτου
ἡ
Κολχὶς
πρώτη |
[1, 21] |
Καρχηδόνιος,
Κλεοφῶν
ὁ
Κορίνθιος,
Ἱππώ
|
τε |
ἡ
Χείρωνος
καὶ
Βοιὼ
καὶ |
[1, 20] |
καὶ
ὡς
τοῦ
θερμαίνεσθαι
ὅ
|
τε |
ἥλιος
τό
τε
πῦρ
βαλανεῖόν |
[1, 5] |
ἐάν
τε
Ἑλληνικὰ
ᾖ
ἐάν
|
τε |
ἡμέτερα.
πάντων
μὲν
γὰρ
αἴτιος |
[1, 17] |
αὐτεξούσιος
ὢν
καὶ
μετανοῆσαι
οἷός
|
τε |
ἦν
καὶ
κλέψαι,
καὶ
{ὁ} |
[1, 25] |
τε
κοσμικὴν
μεγαλόνοιαν
διαιρεῖ
εἴς
|
τε |
ἰδιωτικὴν
σύνταξιν,
ἣν
κοσμιότητα
καὶ |
[1, 21] |
σὺν
δὲ
τῷ
νόμῳ
Μωυσῆς
|
τε |
καὶ
Ἀαρών,
μεθ´
οὓς
προφητεύουσιν |
[1, 26] |
Μωυσέως
δεδόσθαι,
κανὼν
τυγχάνων
δικαίων
|
τε |
καὶ
ἀδίκων.
καὶ
τοῦτον
κυρίως |
[1, 21] |
λατρεῦσαι
μὴ
θελήσαντες
Μισαὴλ
Ἀνανίας
|
τε |
καὶ
Ἀζαρίας
εἰς
κάμινον
ἐμβληθέντες |
[1, 29] |
νόμος
ὁ
πάντων
βασιλεὺς
θνατῶν
|
τε |
καὶ
ἀθανάτων,
λέγει
Πίνδαρος.
ἐγὼ |
[1, 8] |
λανθάνει·
βιάζεταί
τε
πολλάκις
ὀδύνη
|
τε |
καὶ
ἀλγηδὼν
φιλονικία
τε
αὖ |
[1, 1] |
ἐκείνων,
ὧν
κατηξιώθην
ἐπακοῦσαι,
λόγων
|
τε |
καὶ
ἀνδρῶν
μακαρίων
καὶ
τῷ |
[1, 12] |
ἐπιδεῖξαι
λόγους
ἀκροατῶν
τοῖς
ὑώδεσί
|
τε |
καὶ
ἀπαιδεύτοις·
σχεδὸν
γὰρ
οὐκ |
[1, 10] |
ἀλλὰ
καὶ
λόγον
ἀσκητέον
ἀπέριττόν
|
τε |
καὶ
ἀπερίεργον
τῷ
τὸν
ἀληθῆ
|
[1, 18] |
οἱ
μὴ
ἐθελήσαντες
πείθεσθαι
ἀσύνετοί
|
τε |
καὶ
ἄπιστοι
καὶ
μωροί·
αὐτοῖς |
[1, 1] |
τῷ
ὄντι
ἦν
μέλιττα
προφητικοῦ
|
τε |
καὶ
ἀποστολικοῦ
λειμῶνος
τὰ
ἄνθη |
[1, 15] |
ἐθεολόγησαν
ἀκριβῶς
τὰ
ἐκείνων,
Χαλδαῖοί
|
τε |
καὶ
Ἀράβιοι
οἱ
κληθέντες
εὐδαίμονες |
[1, 26] |
συνεχὲς
ἀπιόντα
παιδεύεσθαι
γράφουσι
Πλάτων
|
τε |
καὶ
Ἀριστοτέλης
καὶ
Ἔφορος,
Χαμαιλέων |
[1, 7] |
τὴν
Πλατωνικὴν
ἢ
τὴν
Ἐπικούρειόν
|
τε |
καὶ
Ἀριστοτελικήν,
ἀλλ´
ὅσα
εἴρηται |
[1, 23] |
ἀριθμητικήν
τε
καὶ
γεωμετρίαν
ῥυθμικήν
|
τε |
καὶ
ἁρμονικὴν
ἔτι
τε
μετρικὴν |
[1, 5] |
ὄντι
διορατικὸς
ὡς
ἂν
πολύπειρός
|
τε |
καὶ
ἀσκητικός.
εἴη
δ´
ἄν |
[1, 10] |
γε
τὴν
τρυφὴν
ὡς
δολεράν
|
τε |
καὶ
ἄσωτον
παραιτοίμεθα,
καθάπερ
τὸ |
[1, 7] |
πύλην.
ἐὰν
δὲ
τὴν
βασιλικήν
|
τε |
καὶ
αὐθεντικὴν
εἴσοδον
ζητῇς,
ἀκούσῃ· |
[1, 24] |
τοῖς
μαχίμοις
ζῴοις
δι´
ἐμψύχων
|
τε |
καὶ
ἀψύχων
ψυχὴ
τὸ
τάττον |
[1, 13] |
πάντα
φωτίζεται.
ξύμπαντες
οὖν
Ἕλληνές
|
τε |
καὶ
βάρβαροι,
ὅσοι
τἀληθοῦς
ὠρέχθησαν, |
[1, 5] |
γὰρ
ἐγκράτειαν
φιλοσοφία
ἐπαγγέλλεται
γλώσσης
|
τε |
καὶ
γαστρὸς
καὶ
τῶν
ὑπὸ |
[1, 15] |
ἱστορέων
τὰ
μήκιστα,
καὶ
ἀέρας
|
τε |
καὶ
γέας
πλείστας
εἶδον,
καὶ |
[1, 23] |
ἐν
δὲ
ἡλικίᾳ
γενόμενος
ἀριθμητικήν
|
τε |
καὶ
γεωμετρίαν
ῥυθμικήν
τε
καὶ |
[1, 5] |
καὶ
κυριωτέρα,
εἰ
θεοῦ
τιμῆς
|
τε |
καὶ
γνώσεως
ἕνεκεν
ἐπιτηδεύοιτο.
Τῶν |
[1, 16] |
ἡ
τῶν
λόγων
παρῆλθε
διδασκαλία
|
τε |
καὶ
γραφή.
Ἀλκμαίων
γοῦν
Περίθου |
[1, 10] |
λέγει,
ἣν
ἐπενόησαν
τέχναι
λεκτικαί
|
τε |
καὶ
διαλεκτικαί.
ζητήσεις
οὖν
σοφίαν |
[1, 1] |
ὅτῳ
δὲ
ἀπήμβλυται
κακῇ
τροφῇ
|
τε
|
καὶ
διδασκαλίᾳ
τὸ
τῆς
ψυχῆς |
[1, 15] |
διαφερόντως
τιμήσαντες
τοὺς
αὑτῶν
νομοθέτας
|
τε |
καὶ
διδασκάλους
θεοὺς
προσειπόντες.
ψυχὰς |
[1, 5] |
εἰς
τὴν
κατὰ
θεὸν
πίστιν
|
τε |
καὶ
δικαιοσύνην.
Ἰσαὰκ
δὲ
τὸ |
[1, 21] |
συνάγεται
ἔτη
ἑξήκοντα
τρία·
Ἀσκληπιός
|
τε |
καὶ
Διόσκουροι
συνέπλεον
αὐτοῖς,
ὡς |
[1, 28] |
διαιρετική,
ἑκάστου
τῶν
ὄντων
ἀμίκτως
|
τε |
καὶ
εἰλικρινῶς
τοῦ
ὑποκειμένου
δεικτική, |
[1, 18] |
αὐτοῖς
δὲ
τοῖς
κλητοῖς
Ἰουδαίοις
|
τε |
καὶ
Ἕλλησι
Χριστὸς
θεοῦ
δύναμίς |
[1, 11] |
τὸν
λόγον
καθ´
ὃν
πεπίστευκέ
|
τε |
καὶ
ἐνεργεῖ,
μηδὲ
ἀποδοῦναι
δυνάμενος |
[1, 17] |
καὶ
αἱ
τῶν
ἀποστατησάντων
βουλαί
|
τε
|
καὶ
ἐνέργειαι,
μερικαὶ
οὖσαι,
γίνονται |
[1, 12] |
αὖ
πρὸς
τοὺς
εὐφυεῖς
θαυμασιώτερά
|
τε |
καὶ
ἐνθουσιαστικώτερα.
ψυχικὸς
δὲ
ἄνθρωπος |
[1, 1] |
καταλιμπάνειν,
τὸν
δὲ
εἰ
ἀκροᾶσθαί
|
τε |
καὶ
ἐντυγχάνειν
δίκαιος·
ᾗ
καὶ |
[1, 20] |
ἥλιος
τό
τε
πῦρ
βαλανεῖόν
|
τε
|
καὶ
ἐσθής,
οὕτω
μιᾶς
οὔσης |
[1, 27] |
τοῦ
κακῶς
πράττειν
εἰς
ἀρετήν
|
τε |
καὶ
εὐπραγίαν
μετάγειν
δύνηταί
τις, |
[1, 26] |
κηδεμών,
ὁ
τὸ
ἀπολωλὸς
ἐπιζητῶν
|
τε |
καὶ
εὑρίσκων
νόμῳ
καὶ
λόγῳ, |
[1, 7] |
πᾶσαι,
συνελόντι
δ´
εἰπεῖν
ἀγελοκομική
|
τε |
καὶ
ζῳοτροφικὴ
ἀλλήλων
μὲν
τῷ |
[1, 8] |
ἡ
δὲ
ἀπὸ
τοῦ
ὑγιεινοῦ
|
τε |
καὶ
θείου
διάκρισις
ἀθεότης
τε |
[1, 1] |
πυροὺς
καὶ
τοὺς
στάχυς
αὐξήσῃ
|
τε |
καὶ
θερίσῃ,
θεῖος
ὄντως
ἀναφανήσεται
|
[1, 1] |
διδασκαλίας
παράδοσιν
εὐθὺς
ἀπὸ
Πέτρου
|
τε |
καὶ
Ἰακώβου
Ἰωάννου
τε
καὶ |
[1, 27] |
καὶ
ὁ
ταῦτα
προσάγων
σωτήρ
|
τε |
καὶ
ἰατρὸς
{τε}
καλεῖται,
οὐ |
[1, 21] |
καὶ
Νῶε
μετάνοιαν
κηρύξας
Ἀβραάμ
|
τε |
καὶ
Ἰσαὰκ
καὶ
Ἰακὼβ
ἄντικρυς |
[1, 11] |
γεγυμνασμένα
ἐχόντων
πρὸς
διάκρισιν
καλοῦ
|
τε |
καὶ
κακοῦ.
πᾶς
γὰρ
ὁ |
[1, 26] |
οὐ
μόνον
ἐπαγγέλλεται
τὰ
ἀγαθά
|
τε |
καὶ
καλά,
ἀλλὰ
καὶ
ἐπίσταται. |
[1, 25] |
θεωρητικὸν
τῆς
ἐκείνων
φορᾶς
συμπαθείας
|
τε |
καὶ
κοινωνίας
τῆς
πρὸς
ἄλληλα, |
[1, 14] |
Πολέμων.
Πολέμωνος
δὲ
ἀκουσταὶ
Κράτης
|
τε |
καὶ
Κράντωρ,
εἰς
οὓς
ἡ |
[1, 7] |
καὶ
τὰ
ἄλλα
σπέρματα,
κριθάς
|
τε |
καὶ
κυάμους
καὶ
πίσον
καὶ
|
[1, 7] |
ἀλλὰ
καὶ
ἡ
βουκολικὴ
ἱπποτροφική
|
τε |
καὶ
κυνοτροφικὴ
καὶ
μελισσουργικὴ
τέχναι
|
[1, 14] |
γενόμενον
παρατετακέναι
ἄχρι
τῶν
Δαρείου
|
τε |
καὶ
Κύρου
χρόνων.
Παρμενίδης
τοίνυν |
[1, 28] |
οἶδ´
ὅτι
τὰ
τοιαῦτα
διακρίνειν
|
τε
|
καὶ
λέγειν·
οὐ
γὰρ
δὴ |
[1, 14] |
συνῆψαν
μάχην
πρὸς
ἀλλήλους
Μῆδοί
|
τε |
καὶ
Λυδοὶ
βασιλεύοντος
Κυαξάρους
μὲν |
[1, 15] |
παρ´
Αἰγυπτίων
ἐκμάθοι
φιλοσοφίαν,
Χαλδαίων
|
τε |
καὶ
Μάγων
τοῖς
ἀρίστοις
συνεγένετο |
[1, 19] |
δὲ
δεῖν
δι´
υἱοῦ
παραλαβεῖν
|
τε |
καὶ
μαθεῖν.
ἀπέστειλα
οὖν
διὰ |
[1, 21] |
προειρηκότες,
καθάπερ
οἱ
φυσιογνωμονοῦντες
ἰατροί
|
τε |
καὶ
μάντεις,
οἳ
δὲ
καὶ |
[1, 16] |
αὐλόν·
Φρύγες
γὰρ
ἤστην
Ὄλυμπός
|
τε |
καὶ
Μαρσύας.
Κάδμος
δὲ
Φοῖνιξ
|
[1, 21] |
Περσέως
καὶ
Διονύσου
πράξεις
Ὀρφεύς
|
τε |
καὶ
Μουσαῖος.
κατὰ
δὲ
τὸ |
[1, 26] |
ἐστίν,
ὁ
αὐτὸς
ἔσται
ποιμήν
|
τε |
καὶ
νομοθέτης
ἀγαθὸς
μιᾶς
τῆς |
[1, 24] |
εἰκότως
ὁ
Μιλτιάδης
συγχρησάμενος
ἀνοδίᾳ
|
τε |
καὶ
νυκτὶ
ἐπιθέμενος
τοῖς
Πέρσαις, |
[1, 1] |
θεωρεῖ
τὸ
πρόβατον
ὁ
μάγειρός
|
τε |
καὶ
ὁ
ποιμήν·
ὃ
μὲν |
[1, 1] |
τὸν
οἷόν
τε
ἐπαΐειν;
ἔτι
|
τε |
καὶ
ὁ
σωτὴρ
σῴζει
αἰεὶ |
[1, 21] |
καὶ
Ῥεβέκκα
καὶ
Μαριὰμ
Δεββώρα
|
τε |
καὶ
Ὀλδά.
ἔπειτα
περὶ
τοὺς |
[1, 8] |
τε
καὶ
θείου
διάκρισις
ἀθεότης
|
τε |
καὶ
πάθος
θανατηφόρον.
λύκοι
οὗτοι
|
[1, 1] |
Πέτρου
τε
καὶ
Ἰακώβου
Ἰωάννου
|
τε |
καὶ
Παύλου
τῶν
ἁγίων
ἀποστόλων, |
[1, 3] |
τὴν
ποιὰν
τῶν
λέξεων
σύνθεσίν
|
τε |
καὶ
περιπλοκὴν
τὸν
πάντα
πονούμενοι |
[1, 15] |
ξείνης
ἐγενήθην.
ἐπῆλθε
γὰρ
Βαβυλῶνά
|
τε |
καὶ
Περσίδα
καὶ
Αἴγυπτον
τοῖς |
[1, 21] |
οὐ
μόνον
τῶν
λεγομένων
σοφῶν
|
τε |
καὶ
ποιητῶν,
ὁ
Μωυσῆς
ἡμῖν |
[1, 7] |
τοῦ
θεοῦ
(ἀγαθὸς
γάρ)
πολλαί
|
τε |
καὶ
ποικίλαι
καὶ
φέρουσαι
εἰς |
[1, 1] |
ἰχθύων
ἄγρᾳ
ὁ
κάλλιχθυς)
χρόνῳ
|
τε |
καὶ
πόνῳ
τἀληθὲς
ἐκλάμψει
ἀγαθοῦ
|
[1, 5] |
καθ´
ἕνα
ἕκαστον
τρόπον
ποιότητός
|
τε |
καὶ
ποσότητος
πάντως
σῴζει
τινὰς |
[1, 28] |
σώφρονι
οὐχ
ἕνεκα
τοῦ
λέγειν
|
τε |
καὶ
πράττειν
τι
τῶν
πρὸς |
[1, 15] |
τοὺς
βαρβάρους
εὑρίσκεται,
μεμνημένος
αὑτοῦ
|
τε |
καὶ
Πυθαγόρου
τὰ
πλεῖστα
καὶ |
[1, 7] |
φέρουσαι
εἰς
τὴν
κυρίαν
ὁδόν
|
τε |
καὶ
πύλην.
ἐὰν
δὲ
τὴν |
[1, 21] |
γὰρ
καὶ
αὗται
προεφήτευον)
Σάρρα
|
τε
|
καὶ
Ῥεβέκκα
καὶ
Μαριὰμ
Δεββώρα |
[1, 10] |
τὸ
δὲ
εὐχερὲς
τῶν
ὀνομάτων
|
τε |
καὶ
ῥημάτων
καὶ
μὴ
δι´
|
[1, 21] |
οἱ
παρ´
Ἕλλησι
νομοθέται,
Λυκοῦργός
|
τε |
καὶ
Σόλων,
καὶ
οἱ
ἑπτὰ |
[1, 10] |
καὶ
ἔργων,
τὴν
δὲ
ἐριστικήν
|
τε |
καὶ
σοφιστικὴν
τέχνην
παραιτητέον
παντελῶς, |
[1, 21] |
Εὐβοϊκῶν
τρίτῳ·
ὡς
εἶναι
αὐτόν
|
τε |
καὶ
τὸν
Ἡσίοδον
καὶ
Ἐλισσαίου |
[1, 9] |
μαθημάτων
ἁψάμενος,
ὡς
βέλτιον
γεωργεῖν
|
τε |
καὶ
ὑγιάζειν
δύνασθαι,
οὕτω
κἀνταῦθα
|
[1, 24] |
ἄλλο
δὲ
κατ´
ἄλλην
φύσιν
|
τε |
καὶ
ὕλην.
ἐν
μέν
γε |
[1, 1] |
τὸν
μὲν
εἰ
ἄξιος
λέγειν
|
τε |
καὶ
ὑπομνήματα
καταλιμπάνειν,
τὸν
δὲ |
[1, 15] |
τῶν
παρ´
Ἕλλησι
πρεσβυτάτων
σοφῶν
|
τε |
καὶ
φιλοσόφων.
ὡς
δὲ
οἱ |
[1, 1] |
γὰρ
πρὸς
τὴν
ἀκριβῆ
αἵρεσίν
|
τε |
καὶ
φυγὴν
ἡ
συνείδησις,
θεμέλιος |
[1, 19] |
ὅπως
καὶ
τῆς
ἔξωθεν
σκέπης
|
τε
|
καὶ
φυλακῆς
φροντιστέον.
γνωστῶς
δὲ |
[1, 1] |
συνήθεις
{διὸ
δὴ}
παραθετέον
δόξας
|
τε |
καὶ
φωνὰς
τὰς
ἐμβοώσας
παρ´ |
[1, 8] |
ἅρπαγες
προβάτων
κῳδίοις
ἐγκεκρυμμένοι,
ἀνδραποδισταί
|
τε |
καὶ
ψυχαγωγοὶ
εὔγλωσσοι,
κλέπτοντες
μὲν |
[1, 27] |
προσάγων
σωτήρ
τε
καὶ
ἰατρὸς
|
{τε} |
καλεῖται,
οὐ
φθόνῳ
τινὶ
οὐδὲ |
[1, 24] |
ὁδοιπορίαις
εἴς
τε
ἀνδρείαν
εἴς
|
τε |
καρτερίαν
γυμνάζων
καὶ
συμβιβάζων
αὐτούς, |
[1, 24] |
χαρίζεσθαι.
τοῦ
δὴ
βασιλικοῦ
τοῦ
|
τε
|
κατ´
ἀρετὴν
νικῶντος
καὶ
τοῦ |
[1, 25] |
οἶμαι
τοῦ
τε
πολιτικοῦ
τοῦ
|
τε
|
κατὰ
νόμον
βιοῦντος
ἡ
θεωρία· |
[1, 22] |
Ἀλεξάνδρου
καὶ
Περσῶν
ἐπικρατήσεως,
τά
|
τε |
κατὰ
τὴν
ἐξ
Αἰγύπτου
ἐξαγωγὴν |
[1, 25] |
τῷ
νομικῷ
κεκλημένον
πολιτικὸν
εἴς
|
τε |
κοσμικὴν
μεγαλόνοιαν
διαιρεῖ
εἴς
τε |
[1, 24] |
τῶνδε·
ὄφρα
θεῷ
δεκάτην
ἀκροθίνιά
|
τε |
κρεμάσαιμεν
σταθμῶν
ἐκ
ζαθέων
καὶ |
[1, 15] |
καὶ
Περσίδα
καὶ
Αἴγυπτον
τοῖς
|
τε |
Μάγοις
καὶ
τοῖς
ἱερεῦσι
μαθητεύων. |
[1, 23] |
ῥυθμικήν
τε
καὶ
ἁρμονικὴν
ἔτι
|
τε |
μετρικὴν
ἅμα
καὶ
μουσικὴν
παρὰ |
[1, 6] |
τῇ
πίστει
λεγόμενα
οὐχ
οἷόν
|
τε
|
μὴ
μαθόντα
ὁμολογοῦμεν.
τὰ
μὲν |
[1, 1] |
τὴν
σωτηρίαν
τῶν
ἐπαϊόντων,
τό
|
τε |
μὴ
πρὸς
χάριν
ὁμιλεῖν
δωροδοκίας
|
[1, 23] |
μητρί,
καὶ
παρῆν
ταχὺ
αὐτή
|
τε |
μήτηρ
κἄλαβέν
μ´
εἰς
ἀγκάλας. |
[1, 26] |
παρὰ
σφίσι
τιμῶσι
Μωυσῆ.
τόν
|
τε |
Μίνω
παρὰ
Διὸς
δι´
ἐνάτου |
[1, 16] |
ἱμάντας
πυκτικοὺς
πρῶτος
εὗρεν.
περί
|
τε |
μουσικὴν
Ὄλυμπος
ὁ
Μυσὸς
τὴν |
[1, 27] |
καὶ
σοφία
τοῦ
θεοῦ,
ὅ
|
τε |
νόμος
τό
τε
εὐαγγέλιον,
καὶ |
[1, 14] |
δύο
δὲ
ἀπὸ
Εὐρώπης,
Σόλων
|
τε |
ὁ
Ἀθηναῖος
καὶ
Χίλων
ὁ |
[1, 21] |
καὶ
Ζωροάστρης
ὁ
Μῆδος
Ἐμπεδοκλῆς
|
τε |
ὁ
Ἀκραγαντῖνος
καὶ
Φορμίων
ὁ |
[1, 21] |
ἑνδεκάτῃ
ὕστερον
Μωυσέως
γενεᾷ.
Ἆπίς
|
τε |
ὁ
Ἄργους
βασιλεὺς
Μέμφιν
οἰκίζει, |
[1, 21] |
Ἰσραὴλ
εἰς
Βαβυλῶνα
ἀπήχθη
Σαλμανασάρ
|
τε |
ὁ
βασιλεὺς
τῶν
Ἀσσυρίων
μετῴκισε |
[1, 16] |
καὶ
σίδηρον
ἐκάθηραν
πρῶτοι.
Ἄμυκός
|
τε |
ὁ
Βεβρύκων
βασιλεὺς
ἱμάντας
πυκτικοὺς |
[1, 7] |
δεκτικοὶ
τὰς
διαφορὰς
ἐγέννησαν.
ἄλλως
|
τε |
ὁ
γεωργὸς
οὐ
πυροὺς
μόνον |
[1, 26] |
καὶ
Ἀριστοτέλης
καὶ
Ἔφορος,
Χαμαιλέων
|
τε |
ὁ
Ἡρακλεώτης
ἐν
τῷ
Περὶ |
[1, 21] |
δὲ
ἀνθρωπίνῃ
δόξῃ
θεῶν,
Ἑρμῆς
|
τε |
ὁ
Θηβαῖος
καὶ
Ἀσκληπιὸς
ὁ |
[1, 21] |
καὶ
Ἀριστέας
ὁ
Προκοννήσιος
Ἐπιμενίδης
|
τε |
ὁ
Κρής,
ὅστις
εἰς
Σπάρτην |
[1, 16] |
πρῶτος
Πραξιφάνης
Διονυσοφάνους
Μιτυληναῖος.
Ζάλευκός
|
τε |
ὁ
Λοκρὸς
πρῶτος
ἱστόρηται
νόμους |
[1, 16] |
καὶ
Θεόφραστος
ὁ
Ἐρέσιος
Κύδιππός
|
τε |
ὁ
Μαντινεύς,
ἔτι
τε
Ἀντιφάνης
|
[1, 14] |
μὲν
ἀπὸ
Ἀσίας
ἦσαν,
Θαλῆς
|
τε |
ὁ
Μιλήσιος
καὶ
Βίας
ὁ |
[1, 21] |
μὴν
Πολυάρατος
ὁ
Θάσιος
Ἐμπεδότιμός
|
τε |
ὁ
Συρακούσιος
ἐπί
τε
τούτοις
|
[1, 21] |
Ἀκαρνᾶσιν,
Ἄνιος
ἐν
Δήλῳ
Ἀρίστανδρός
|
τε |
ὁ
Τελμησσεὺς
ὁ
σὺν
Ἀλεξάνδρῳ |
[1, 21] |
ὁ
μέγας
προσανεῖχεν
αἰεὶ
Ἄβαρίς
|
τε |
ὁ
Ὑπερβόρειος
καὶ
Ἀριστέας
ὁ |
[1, 21] |
πράττειν,
προτρέπει
δὲ
οὐδέποτε.
Ἐξήκεστός
|
τε |
ὁ
Φωκέων
τύραννος
δύο
δακτυλίους |
[1, 15] |
τὴν
Ἰουδαίαν
ἀφικνούμενοι
γῆν)
Ἰνδῶν
|
τε |
οἱ
γυμνοσοφισταί,
ἄλλοι
γε
φιλόσοφοι |
[1, 23] |
τότε
ὡς
εἴρηται,
ῥεχθὲν
δέ
|
τε |
οἱ
νήπιοι
ἔγνωσαν
ὕστερόν
τε |
[1, 16] |
Σιδονίους
τρίκροτον
ναῦν
κατασκευάσαι.
Σικελοί
|
τε |
οἱ
πρὸς
τῇ
Ἰταλίᾳ
πρῶτοι |
[1, 15] |
κατῆλθεν.
προέστησαν
δ´
αὐτῆς
Αἰγυπτίων
|
τε |
οἱ
προφῆται
καὶ
Ἀσσυρίων
οἱ |
[1, 14] |
ἀληθείας
καὶ
οὐκ
ἐπαισχύνεται
πρός
|
τε |
οἰκοδομὴν
καὶ
πρὸς
ἐντροπὴν
διαλεγόμενός |
[1, 9] |
καὶ
τὰ
λοιπὰ
ποιῆσαι,
δρεπάνου
|
τε, |
οἶμαι,
καὶ
μακέλλης
καὶ
τῶν |
[1, 3] |
οἷον
σοφιστῶν
σμῆνος
ἀνεδιφήσατε.
Ἰοφῶν
|
τε |
ὁμοίως
ὡς
ὁ
κωμικὸς
ἐν |
[1, 9] |
φωνὰς
τάς
|
τε |
ὁμωνύμως
ἐκφερομένας
κατὰ
τὰς
διαθήκας; |
[1, 7] |
προβάλλεσθαι
δυνηθῆναί
ποτε
αὐτούς,
οἵους
|
τε |
ὄντας
ἐπακοῦσαι
καὶ
τῶν
παρ´ |
[1, 21] |
τινας
ἐπιστολὰς
Σολομῶνος
μὲν
πρός
|
τε |
Οὐάφρην
τὸν
Αἰγύπτου
βασιλέα
πρός |
[1, 21] |
ἐκείνης
εἶναι
λόγοι
πλείους,
Φρυγίαν
|
τε |
οὖσαν
κεκλῆσθαι
Ἄρτεμιν
καὶ
ταύτην |
[1, 21] |
ἑνδεκάτην
τοῦ
αὐτοῦ
μηνός.
τό
|
τε
|
πάθος
αὐτοῦ
ἀκριβολογούμενοι
φέρουσιν
οἳ |
[1, 1] |
ἐκφῆναι
καὶ
δεῖξαι
σιωπῶσα.
τά
|
τε
|
παρὰ
τῶν
ἐπισήμων
δογματιζόμενα
αἱρέσεων |
[1, 1] |
τῷ
παρακεκαλυμμένως
τὰ
παραδιδόμενα
οἵῳ
|
τε |
παραλαμβάνειν
δηλωθήσεται
τὸ
κεκαλυμμένον
ὡς |
[1, 19] |
ναρθηκοφόροι
μὲν
πολλοί,
βάκχοι
δέ
|
τε |
παῦροι,
πολλοὺς
μὲν
τοὺς
κλητούς, |
[1, 21] |
καὶ
ὁ
δεύτερος
Κέκροψ
αἵ
|
τε |
Περσέως
καὶ
Διονύσου
πράξεις
Ὀρφεύς |
[1, 25] |
ἔπειτα
τέλος
γὰρ
οἶμαι
τοῦ
|
τε |
πολιτικοῦ
τοῦ
τε
κατὰ
νόμον |
[1, 8] |
ὁ
λόγος
ἐξαιρούμενος
λανθάνει·
βιάζεταί
|
τε |
πολλάκις
ὀδύνη
τε
καὶ
ἀλγηδὼν
|
[1, 6] |
δὲ
ἡ
τούτων
φύσις,
ἔν
|
τε |
ποσοῖς
καὶ
πηλίκοις
καὶ
λεκτοῖς |
[1, 25] |
ἀτιμάσας
δὲ
τὰ
ἐναντία
τά
|
τε |
πρὸς
ἀλήθειαν
συλλαμβανόμενα
μεθέπων
μαθήματα. |
[1, 15] |
δέ,
ὡς
ἔπειτα
δηλωθήσεται)
ἀκηκοέναι
|
τε |
πρὸς
τούτοις
Γαλατῶν
καὶ
Βραχμάνων |
[1, 5] |
δὲ
ἢ
ποῦ;
δίς,
διά
|
τε
|
προφητῶν
καὶ
διὰ
τῆς
παρουσίας. |
[1, 16] |
Τήιος,
ὑπόρχησιν
Πίνδαρος
Θηβαῖος
νόμους
|
τε |
πρῶτος
ᾖσεν
ἐν
χορῷ
καὶ |
[1, 16] |
Θάμυριν
ἐπινοῆσαι
τὸν
Θρᾷκα.
Πέρσας
|
τε |
πρώτους
ἀκηκόαμεν
ἀπήνην
καὶ
κλίνην |
[1, 20] |
θερμαίνεσθαι
ὅ
τε
ἥλιος
τό
|
τε |
πῦρ
βαλανεῖόν
τε
καὶ
ἐσθής, |
[1, 9] |
πίστεως
καὶ
ὡς
οὐχ
οἷόν
|
τε |
ῥᾳδίως
γνῶναι
τὸ
πνεῦμα
εἴρηκεν, |
[1, 16] |
φασὶ
Τουσκανοὺς
πλαστικὴν
ἐπινοῆσαι,
Ἴτανόν
|
τε
|
(Σαυνίτης
οὗτος
ἦν)
πρῶτον
θυρεὸν |
[1, 27] |
κατηχούμενος
ἐκ
τοῦ
νόμου,
πέποιθάς
|
τε |
σεαυτὸν
ὁδηγὸν
εἶναι
τυφλῶν,
φῶς |
[1, 16] |
λειπομένην
καὶ
κρόταλα
ἐπενόησαν.
ἐπί
|
τε |
Σεμιράμεως
βασιλέως
Αἰγυπτίων
τὰ
βύσσινα |
[1, 16] |
κλίνην
καὶ
ὑποπόδιον
ἐργάσασθαι
τούς
|
τε |
Σιδονίους
τρίκροτον
ναῦν
κατασκευάσαι.
Σικελοί |
[1, 21] |
ἄμφω,
ὅ
τε
Δαβὶδ
ὅ
|
τε |
Σολομών,
προφῆται.
Σαδὼκ
δὲ
ὁ |
[1, 15] |
ἄνδρας
καὶ
δημοσίᾳ
φιλοσοφῆσαι
Βραχμᾶνές
|
τε |
σύμπαντες
καὶ
Ὀδρύσαι
καὶ
Γέται |
[1, 21] |
ἔτει
προφητεύων
ἔτι
φαίνεται
Μιχαίας
|
τε |
σὺν
αὐτῷ
καὶ
Ὠσηὲ
καὶ |
[1, 19] |
τὸ
ποιητικὸν
αἴτιον
ὡς
οἷόν
|
τε
|
συνθεωροῦντες·
εἶδες
γάρ»
φησί,
τὸν |
[1, 6] |
βελτίους
τῶν
πρότερον
φύονται
εἴς
|
τε |
τὰ
ἄλλα
καὶ
εἰς
τὸ |
[1, 7] |
φυτουργία,
ἐργάζεσθαι
ὅσα
εἰς
αὐτά
|
τε |
τὰ
φυτώρια
καὶ
εἰς
παραδείσους |
[1, 21] |
ἐπὶ
Πέλοπι,
ἔτη
τρία,
εἴς
|
τε
|
τὴν
Ἀμαζόνων
εἰς
Ἀθήνας
στρατείαν |
[1, 28] |
ἂν
βούληται,
{καὶ}
ὡς
οἷόν
|
τε
|
τὴν
ἀνθρωπίνην
φύσιν
χωρῆσαι
{νοεῖν} |
[1, 21] |
κτίσιν
Λαουινίου
ἔτη
δέκα,
ἐπί
|
τε |
τὴν
Ἀσκανίου
ἀρχὴν
ἔτη
ὀκτώ, |
[1, 21] |
κάθοδον
ἔτη
ἑξήκοντα
ἕν,
ἐπί
|
τε |
τὴν
Ἰφίτου
ὀλυμπιάδα
ἔτη
τριακόσια |
[1, 18] |
γὰρ
ἥ
τε
αἵρεσις
ἥ
|
τε |
τῆς
ἀληθείας
ἐκτροπή.
ἀλλὰ
καὶ |
[1, 1] |
ἤδη
καὶ
κατωρθωκόσιν
ἄριστον
πρός
|
τε |
τῆς
ἀληθείας
τὴν
νόησιν
καὶ |
[1, 1] |
διά
τε
τῆς
χειρὸς
διά
|
τε |
τῆς
γλώττης,
ὠφελοῦσα·
ὅτι
ὁ
|
[1, 21] |
μὲν
τοῦ
νόμου
Ἀδὰμ
ἐπί
|
τε
|
τῆς
γυναικὸς
ἐπί
τε
τῆς |
[1, 21] |
Ὅμηρος,
τέκετο
νεφεληγερέτα
Ζεύς,
ἥ
|
τε
|
τῆς
Εὐρώπης
εἰς
Κρήτην
ἐκ |
[1, 21] |
ἐπί
τε
τῆς
γυναικὸς
ἐπί
|
τε |
τῆς
ζῴων
ὀνομασίας
προθεσπίσας
καὶ |
[1, 29] |
ὅ
τε
τῆς
φύσεως
ὅ
|
τε |
τῆς
μαθήσεως
νόμος,
εἷς
ὤν, |
[1, 29] |
δοθέντα,
πλὴν
ἐκ
θεοῦ
ὅ
|
τε |
τῆς
φύσεως
ὅ
τε
τῆς |
[1, 1] |
ἀγγελική,
ὁποτέρως
ἂν
ἐνεργῇ,
διά
|
τε |
τῆς
χειρὸς
διά
τε
τῆς |
[1, 28] |
Μωυσέα
φιλοσοφία
τετραχῇ
τέμνεται,
εἴς
|
τε |
τὸ
ἱστορικὸν
καὶ
τὸ
κυρίως |
[1, 1] |
συνηθείᾳ·
δεῖ
δὲ
ὡς
οἷόν
|
τε |
τὸν
κύριον
μιμεῖσθαι.
οὗτος
δ´ |
[1, 21] |
Οὐάφρην
τὸν
Αἰγύπτου
βασιλέα
πρός
|
τε |
τὸν
Φοινίκης
Τυρίων
τάς
τε |
[1, 21] |
Δαβὶδ
τελευτῆς
~(προσθείη
τις
τά
|
τε |
τοῦ
Μωυσέως
ἑκατὸν
εἴκοσι
ἔτη |
[1, 22] |
ἑρμηνευθῆναι
δὲ
τὰς
γραφὰς
τάς
|
τε |
τοῦ
νόμου
καὶ
τὰς
προφητικὰς |
[1, 21] |
ἀρχαιότατα
λέγειν
ἐπιχειρεῖ,
περὶ
Φορωνέως
|
τε |
τοῦ
πρώτου
λεχθέντος
καὶ
Νιόβης, |
[1, 21] |
Μωυσέως
ἑκατὸν
εἴκοσι
ἔτη
τά
|
τε
|
τοῦ
Σολομῶνος
τεσσαράκοντα·
συνάξει
γὰρ |
[1, 15] |
τῆς
διὰ
τῶν
σοφῶν
σεβασθῆναί
|
τε |
τοὺς
ἄνδρας
καὶ
δημοσίᾳ
φιλοσοφῆσαι |
[1, 28] |
ἡ
{περὶ}
τῶν
ἀνθρωπείων
περί
|
τε |
τοὺς
λόγους
καὶ
τὰς
πράξεις |
[1, 21] |
Ἐμπεδότιμός
τε
ὁ
Συρακούσιος
ἐπί
|
τε |
τούτοις
Σωκράτης
ὁ
Ἀθηναῖος
μάλιστα· |
[1, 21] |
Ἑβραίοις
ἀπὸ
Αἰγύπτου
γεγονέναι,
προσθείη
|
τε |
τούτοις
τὰ
τῆς
βασιλείας
τῆς |
[1, 16] |
τὴν
Λύδιον
ἁρμονίαν
ἐφιλοτέχνησεν·
οἵ
|
τε |
Τρωγλοδύται
καλούμενοι
σαμβύκην
εὗρον,
ὄργανον |
[1, 5] |
ἔν
τε
τῷ
χρόνῳ
ἔν
|
τε |
τῷ
αἰῶνι,
ὅτι
πνεῦμα
κυρίου |
[1, 19] |
οὐ
διδάσκει»
καθ´
Ἡράκλειτον.
ἔν
|
τε |
τῷ
πέμπτῳ
τῆς
Πολιτείας
τούτους |
[1, 15] |
μόνους
φιλοσοφῆσαι
Ἕλληνας
δύνασθαι.
ἔν
|
τε |
τῷ
Συμποσίῳ
ἐπαινῶν
Πλάτων
τοὺς |
[1, 15] |
φιλοσόφων
ἀνδρῶν
βαρβάρων
γινώσκων,
ἔν
|
τε |
τῷ
Φαίδρῳ
τὸν
Αἰγύπτιον
βασιλέα |
[1, 5] |
ποσότητος
πάντως
σῴζει
τινὰς
ἔν
|
τε |
τῷ
χρόνῳ
ἔν
τε
τῷ
|
[1, 6] |
τούτοις
οὖν
τοῖς
μαθήμασιν
ἐκκαθαίρεταί
|
τε |
τῶν
αἰσθητῶν
καὶ
ἀναζωπυρεῖται
ἡ |
[1, 1] |
παραδόσεως
προκεκαθαρμένης
τῆς
γῆς
ἀπό
|
τε |
τῶν
ἀκανθῶν
καὶ
τῆς
πόας |
[1, 9] |
ἀναφέρων
ἕκαστα
τὸν
ὀρθὸν
ἔκ
|
τε |
τῶν
Ἑλληνικῶν
καὶ
τῶν
βαρβαρικῶν |
[1, 15] |
γενέσθαι
λέγουσιν,
εἰς
οὓς
ἥ
|
τε |
τῶν
Ἐφεσίων
λεγομένων
γραμμάτων
καὶ |
[1, 27] |
ἕνεκα
οὐχ
ὁμοίως
ὑποστησόμεθα
ἐάν
|
τε |
φεύγειν
ἐάν
τε
ἐκτίνειν
ζημίας |
[1, 23] |
τὴν
τῶν
οὐρανίων
ἐπιστήμην
παρά
|
τε |
Χαλδαίων
παρά
τε
Αἰγυπτίων,
ὅθεν |
[1, 2] |
οὐδὲ
καταψηφίσασθαι
τῶν
Ἑλλήνων
οἷόν
|
τε |
ψιλῇ
τῇ
περὶ
τῶν
δογματισθέντων |