Livre, Chap. |
[1, 21] |
δι´
ὧν
δειχθήσεται
ἀναμφηρίστως
πάσης
|
σοφίας |
ἀρχαιοτάτη
ἡ
κατὰ
Ἑβραίους
φιλοσοφία. |
[1, 10] |
ἡδίους
ἡγεῖσθαι
Πυθαγόρας
παραινεῖ,
τὰς
|
σοφίας
|
ἀσκεῖν
μὴ
μετὰ
ἡδονῆς
διδάσκων, |
[1, 18] |
κοσμικῆς
περιουσίας
καὶ
τῆς
θείας
|
σοφίας. |
βούλεται
γὰρ
ἐκδιδάσκεσθαι
τὸν
λόγον |
[1, 11] |
τόλμης
μὲν
τὸ
κίνδυνον
ὑπομεῖναι,
|
σοφίας |
δὲ
τὸ
αἴνιγμα
γνῶναι.
ὁ |
[1, 4] |
γὰρ
τὸν
κιθαριστὴν
Λίνον
παντοίας
|
σοφίας |
δεδαηκότα»
εἰπὼν
καὶ
ναύτην
οὐκ |
[1, 27] |
δὲ
τοῦ
στόματος
αὐτῆς«
τῆς
|
σοφίας |
δηλονότι,
δικαιοσύνη
ἐκπορεύεται,
νόμον
δὲ |
[1, 14] |
δὲ
ἀντὶ
Περιάνδρου
ὡς
ἀναξίου
|
σοφίας |
διὰ
τὸ
τετυραννηκέναι
ἀντικατατάττει
Μύσωνα |
[1, 5] |
πολλαὶ
ὁδοὶ
βίου·
ὁδοὺς
γὰρ
|
σοφίας |
διδάσκω
σε,
ὅπως
μὴ
ἐκλίπωσίν |
[1, 4] |
πνεῦμα
αἰσθήσεως»
παρὰ
τῆς
κυριωτάτης
|
σοφίας |
διττόν,
ἐπιτηδείους
σφᾶς
αὐτοὺς
παραστήσαντες. |
[1, 13] |
γνώσεως.
ὁ
δὲ
τῆς
παντοδαπῆς
|
σοφίας |
ἔμπειρος,
οὗτος
κυρίως
ἂν
εἴη |
[1, 8] |
ἀποφαίνεται,
ἅτε
τὸ
ὅλον
τῆς
|
σοφίας |
ἔργον
πιθανῶς
ὑφαιρουμένην
καὶ
ἐπαγγελλομένην |
[1, 13] |
αὐτίκα
γέγραπται·
περισσεία
γνώσεως
τῆς
|
σοφίας |
ζωοποιήσει
τὸν
παρ´
αὐτῆς.
πάλιν |
[1, 5] |
γὰρ
ἡ
μὲν
φιλοσοφία
ἐπιτήδευσις
|
σοφίας, |
ἡ
σοφία
δὲ
ἐπιστήμη
θείων |
[1, 10] |
σοφοὺς
λέγει;
ἄκουσον
ἐκ
τῆς
|
σοφίας |
Ἰησοῦ·
οὐκ
ἔστι
σοφία
πονηρίας |
[1, 17] |
αὐτὴν
γενέσθαι·
τῆς
γὰρ
θείας
|
σοφίας |
καὶ
ἀρετῆς
καὶ
δυνάμεως
ἔργον |
[1, 17] |
ἐπιτήδειον
χρησίμως
ζωπυρούμενον,
ἴχνος
τι
|
σοφίας |
καὶ
κίνησις
περὶ
θεοῦ.
τάχα |
[1, 4] |
καὶ
ἐνέπλησᾳ
αὐτὸν
πνεῦμα
θεῖον
|
σοφίας |
καὶ
συνέσεως
καὶ
ἐπιστήμης
ἐν |
[1, 5] |
οὕτω
καὶ
φιλοσοφία
αὐτὴ
πρὸς
|
σοφίας |
κτῆσιν
συνεργεῖ.
ἔστι
γὰρ
ἡ |
[1, 17] |
λέγει
οὐκ
ἐν
διδακτοῖς
ἀνθρωπίνης
|
σοφίας |
λόγοις,
ἀλλ´
ἐν
διδακτοῖς
πνεύματος. |
[1, 1] |
αὐτῆς
κατηξιωμένοις.
τί
γὰρ
ὄφελος
|
σοφίας |
μὴ
σοφιζούσης
τὸν
οἷόν
τε |
[1, 11] |
καὶ
οἱ
ἔλεγχοι
διδόασι
παιδείαν
|
σοφίας, |
οἱ
μετ´
ἀγάπης
δηλονότι
ἔλεγχοι· |
[1, 13] |
προαίρεσις
πνεύματος,
ὅτι
ἐν
πλήθει
|
σοφίας |
πλῆθος
γνώσεως.
ὁ
δὲ
τῆς |
[1, 17] |
καὶ
Ἀριστοτέλης
τῇ
γραφῇ,
κλεπτικὴν
|
σοφίας |
τὴν
σοφιστικὴν
εἰπών,
ὡς
προεμηνύσαμεν. |
[1, 18] |
ἔγνω
ὁ
κόσμος
διὰ
τῆς
|
σοφίας» |
τῆς
διὰ
τῶν
προφητῶν
λαλούσης, |
[1, 1] |
ἐμῆς
κρύψῃς
παρὰ
σεαυτῷ
ὑπακούσεται
|
σοφίας |
τὸ
οὖς
σου.
σπειρόμενον
τὸν |
[1, 11] |
{δὲ}
ἀρετῶν
δεῖται,
τόλμης
καὶ
|
σοφίας· |
τόλμης
μὲν
τὸ
κίνδυνον
ὑπομεῖναι, |
[1, 27] |
κραταιῶς
αὐτὸς
παιδεύεται,
ἐπεὶ
γενεὰ
|
σοφίας |
φόβος
κυρίου.
μέγιστον
δὲ
καὶ |