Livre, Chap. |
[1, 17] |
δὲ
οὐδὲν
ἀντίκειται
οὐδὲ
ἐναντιοῦταί
|
τι |
αὐτῷ,
κυρίῳ
καὶ
παντοκράτορι
ὄντι. |
[1, 1] |
λειμῶνος
τὰ
ἄνθη
δρεπόμενος
ἀκήρατόν
|
τι |
γνώσεως
χρῆμα
ταῖς
τῶν
ἀκροωμένων |
[1, 29] |
τὴν
οἴησιν
αὐτῶν
παίδων
βραχύ
|
τι |
διαφέρειν
μύθων·
οὐ
γὰρ
μύθων |
[1, 13] |
οὐκ
ὀλίγα,
οἳ
δὲ
μέρος
|
τι, |
εἴπερ
ἄρα,
τοῦ
τῆς
ἀληθείας |
[1, 23] |
παιδίῳ
οἱ
γονεῖς
ἔθεντο
ὄνομά
|
τι, |
ἐκαλεῖτο
δὲ
Ἰωακείμ.
ἔσχεν
δὲ |
[1, 19] |
ζῆν
οὐδὲ
πολυμαθοῦντα,
ἀλλὰ
ἄλλο
|
τι, |
ἐπεὶ
ἔγωγε
ᾤμην
καὶ
ὄνειδος
|
[1, 19] |
εἰ
δὲ
ὀρθῶς
προὐθυμήθην
καί
|
τι |
ἠνύσαμεν,
ἐκεῖσε
ἐλθόντες
τὸ
σαφὲς
|
[1, 1] |
τῶν
προσηκόντων
δι´
ἀντιμισθίαν
πράσσων
|
τι, |
ἤτοι
ὡς
εὐεργὸς
σπεύδων
ἀπολαβεῖν |
[1, 1] |
περίστασιν
αὐτὸ
ποιεῖ,
ἀλλὰ
οἰκονομούμενός
|
τι |
θεοσόφως
καὶ
συμπεριφερόμενος
ἐνεργήσει.
οὔτε |
[1, 5] |
καὶ
ἀσκητικός.
εἴη
δ´
ἄν
|
τι |
καὶ
ἄλλο
δηλούμενον
διὰ
τῶν |
[1, 1] |
ὄμμα
πρὸς
θεωρίαν,
τάχα
μέν
|
τι |
καὶ
ἐντιθεῖσα,
οἷον
ὁ
ἐγκεντρίζων |
[1, 17] |
τῶν
ἐπινοηθέντων
πρός
τινων
ἀγαθόν
|
τι |
καὶ
χρηστὸν
τέλος
ἀποτελεῖν
καὶ |
[1, 25] |
δὲ
ὡς
σεμνοτέραν
τὴν
ἕν
|
τι |
λέγουσαν
καὶ
πρὸς
δόγμα
ἓν |
[1, 4] |
οὐκ
ὀκνεῖ
λέγειν
σοφόν,
οὔτε
|
τι |
ναυτιλίης
σεσοφισμένον»
γράφων.
Δανιὴλ
δὲ |
[1, 4] |
ἐνέπλησα
πνεῦμα
αἰσθήσεως·
ἔχουσι
μέν
|
τι |
οἰκεῖον
φύσεως
ἰδίωμα
οἱ
σοφοὶ |
[1, 18] |
ἐστι
καὶ
θεοῦ
σοφία.
μή
|
τι |
οὖν,
ὅπερ
καὶ
ἄμεινον,
ἀποφατικὸν |
[1, 11] |
πάλιν·
εἴ
τις
δοκεῖ
ἐγνωκέναι
|
τι, |
οὔπω
ἔγνω
καθὸ
δεῖ
γνῶναι· |
[1, 21] |
τοὺς
Φρύγας
οὕτω.
καλοῦντας
μικρόν
|
τι |
παρακλίνοντας«
~(Οὐδὲν
δὲ
οἶμαι
ἐπὶ |
[1, 23] |
ἐκ
βίβλου
τῆς
ἐπιχωρίου
σκεῦός
|
τι |
ποιησάμενοι
τὸν
παῖδα
ἐνθέμενοι
ἐκτιθέασι |
[1, 17] |
φῶς
ἐπιτήδειον
χρησίμως
ζωπυρούμενον,
ἴχνος
|
τι |
σοφίας
καὶ
κίνησις
περὶ
θεοῦ. |
[1, 4] |
θέσαν
οὔτ´
ἀροτῆρα,
οὔτ´
ἄλλως
|
τι |
σοφόν,
πάσης
δ´
ἡμάρτανε
τέχνης. |
[1, 17] |
οὖν
δύναμις
ἢ
ἄγγελος
μαθών
|
τι |
τῆς
ἀληθείας
καὶ
μὴ
καταμείνας |
[1, 14] |
κἂν
τοῖς
Ἑλλήνων
προφήταις
δίδωσί
|
τι |
τῆς
ἀληθείας
καὶ
οὐκ
ἐπαισχύνεται |
[1, 27] |
διαφθείρωνται
πρὸς
αὐτοῦ,
ὥσπερ
μέρος
|
τι |
τοῦ
παντὸς
σώματος
ἀποτεμὼν
οὕτω |
[1, 7] |
τῶν
μνημάτων
συκῆ
καὶ
εἴ
|
τι |
τῶν
ἀναιδεστέρων
δένδρων,
καὶ
τὰ |
[1, 28] |
τοῦ
λέγειν
τε
καὶ
πράττειν
|
τι |
τῶν
πρὸς
τοὺς
ἀνθρώπους,
ὥσπερ |
[1, 15] |
τῷ
νῷ.
Φιλοσοφία
τοίνυν
πολυωφελές
|
τι |
χρῆμα
πάλαι
μὲν
ἤκμασε
παρὰ
|