HODOI ELEKTRONIKAI: Du texte à l'hypertexte

Alphabétiquement [« »]
οἰκοῦσιν 1
οἰκῶν 1
οἴκων 2
οἶμαι 16
οἴνου 1
Οἰνώνη 1
οἵοις 1

Fréquences [« »]
16 λόγου
16 μᾶλλον
16 μοι
16 οἶμαι
16 πάντες
16 πρῶτος
16 ὕστερον

HODOI ELEKTRONIKAI
Du texte à l'hypertexte

Clément d'Alexandrie, Les Stromates, livre I

οἶμαι

Livre, Chap.

[1, 13]   αὐχεῖ τὴν ἀλήθειαν· φωτὸς δ´, οἶμαι, ἀνατολῇ πάντα φωτίζεται. ξύμπαντες οὖν

[1, 1]   χρηστομαθίας ὁ καρπὸς προχωρείτω. οὐκ οἶμαι γάρ τινα οὕτως εὐτυχῆ γραφὴν

[1, 29]   Ἑλλήνων οὐκ ἔστιν οὐδείς· γέροντας, οἶμαι, εἰπὼν τοὺς τὰ πρεσβύτερα, τουτέστι

[1, 21]   μικρόν τι παρακλίνοντας« ~(Οὐδὲν δὲ οἶμαι ἐπὶ τούτοις χεῖρον καὶ τοὺς

[1, 19]   τὸν θεόν σου. τὸν σωτῆρα οἶμαι θεὸν εἰρῆσθαι ἡμῖν τὰ νῦν·

[1, 9]   τὰ λοιπὰ ποιῆσαι, δρεπάνου τε, οἶμαι, καὶ μακέλλης καὶ τῶν ἄλλων

[1, 1]   ἀνθρώποις ὠφέλειαν ἀπολιπεῖν; καλὸν δ´ οἶμαι καὶ παῖδας ἀγαθοὺς τοῖς ἔπειτα

[1, 10]   λέγεται τέχνη. ἐμοὶ δὲ εἰκότως, οἶμαι, πρόκειται βιοῦν μὲν κατὰ τὸν

[1, 21]   τῷ σχήματι μηνυόντων σφίσιν, ἀλλ´, οἶμαι, τῇ οἰκείᾳ διαλέκτῳ. φασὶ δὲ

[1, 1]   ἐδώδιμον τοῦ καρύου· ἁρμόζει γάρ, οἶμαι, τῆς ἀληθείας τὰ σπέρματα μόνοις

[1, 25]   Πολιτείᾳ συνάπτει. ἔπειτα τέλος γὰρ οἶμαι τοῦ τε πολιτικοῦ τοῦ τε

[1, 3]   τὴν κεφαλὴν κλίνῃ· μόνῳ γάρ, οἶμαι, τῷ πιστεύοντι, διακεκριμένῳ τέλεον τῶν

[1, 19]   καὶ διώκει ὄρνεα πτερωτά. οὐκ οἶμαι φιλοσοφίαν λέγειν τὰ νῦν τὸν

[1, 1]   τῷ υἱῷ σου. ψυχὴ γάρ, οἶμαι, ψυχῇ καὶ πνεῦμα πνεύματι συναπτόμενα

[1, 1]   τὴν ὑποσημείωσιν τηρήσει. ποθούσης γὰρ οἶμαι ψυχῆς τὴν μακαρίαν παράδοσιν ἀδιάδραστον

[1, 19]   καὶ ὄνειδος εἶναι. ᾔδει γάρ, οἶμαι, ὡς ἄρα ἤδη πολυμαθίη νόον

Livre, Chap.
[1, 13]	αὐχεῖ τὴν ἀλήθειαν· φωτὸς δ´,	οἶμαι,	ἀνατολῇ πάντα φωτίζεται. ξύμπαντες οὖν
[1, 1]	χρηστομαθίας ὁ καρπὸς προχωρείτω. οὐκ	οἶμαι	γάρ τινα οὕτως εὐτυχῆ γραφὴν
[1, 29]	Ἑλλήνων οὐκ ἔστιν οὐδείς· γέροντας,	οἶμαι,	εἰπὼν τοὺς τὰ πρεσβύτερα, τουτέστι
[1, 21]	μικρόν τι παρακλίνοντας« ~(Οὐδὲν δὲ	οἶμαι	ἐπὶ τούτοις χεῖρον καὶ τοὺς
[1, 19]	τὸν θεόν σου. τὸν σωτῆρα	οἶμαι	θεὸν εἰρῆσθαι ἡμῖν τὰ νῦν·
[1, 9]	τὰ λοιπὰ ποιῆσαι, δρεπάνου τε,	οἶμαι,	καὶ μακέλλης καὶ τῶν ἄλλων
[1, 1]	ἀνθρώποις ὠφέλειαν ἀπολιπεῖν; καλὸν δ´	οἶμαι	καὶ παῖδας ἀγαθοὺς τοῖς ἔπειτα
[1, 10]	λέγεται τέχνη. ἐμοὶ δὲ εἰκότως,	οἶμαι,	πρόκειται βιοῦν μὲν κατὰ τὸν
[1, 21]	τῷ σχήματι μηνυόντων σφίσιν, ἀλλ´,	οἶμαι,	τῇ οἰκείᾳ διαλέκτῳ. φασὶ δὲ
[1, 1]	ἐδώδιμον τοῦ καρύου· ἁρμόζει γάρ,	οἶμαι,	τῆς ἀληθείας τὰ σπέρματα μόνοις
[1, 25]	Πολιτείᾳ συνάπτει. ἔπειτα τέλος γὰρ	οἶμαι	τοῦ τε πολιτικοῦ τοῦ τε
[1, 3]	τὴν κεφαλὴν κλίνῃ· μόνῳ γάρ,	οἶμαι,	τῷ πιστεύοντι, διακεκριμένῳ τέλεον τῶν
[1, 19]	καὶ διώκει ὄρνεα πτερωτά. οὐκ	οἶμαι	φιλοσοφίαν λέγειν τὰ νῦν τὸν
[1, 1]	τῷ υἱῷ σου. ψυχὴ γάρ,	οἶμαι,	ψυχῇ καὶ πνεῦμα πνεύματι συναπτόμενα
[1, 1]	τὴν ὑποσημείωσιν τηρήσει. ποθούσης γὰρ	οἶμαι	ψυχῆς τὴν μακαρίαν παράδοσιν ἀδιάδραστον
[1, 19]	καὶ ὄνειδος εἶναι. ᾔδει γάρ,	οἶμαι,	ὡς ἄρα ἤδη πολυμαθίη νόον

UCL |FLTR |Itinera Electronica |Bibliotheca Classica Selecta (BCS) |
Responsable académique : Alain Meurant
Analyse, design et réalisation informatiques : B. Maroutaeff - J. Schumacher
Dernière mise à jour : 7/01/2010