Livre, Chap.
[1, 23]	παρὰ πάντα τὸν χρόνον ὑπηρέτησαν	τοῖς	Αἰγυπτίοις μισθὸν ἀναγκαῖον κομιζόμενοι, ἔπειτα
[1, 15]	Φοῖνιξ ὢν τὸ γένος καὶ	τοῖς	Αἰγυπτίων προφήταις συμβεβληκέναι εἴρηται, καθάπερ
[1, 18]	τῆς χρείας, ἵνα δῷ χάριν	τοῖς	ἀκούουσιν. ἀγαθοῦ δ´ ἂν ἀνάγκη
[1, 1]	ἀπὸ συγκρίσεως τὸ δοκίμιον ποιεῖσθαι	τοῖς	ἀκροωμένοις ἐπιτρεπτέον οὐδὲ εἰς ἐξέτασιν
[1, 20]	αἰτία οὖσα καταλήψεως, σὺν δὲ	τοῖς	ἄλλοις αἰτία καὶ συνεργός. τάχα
[1, 6]	τὸ γεννᾶν, ὥσπερ καὶ ἐν	τοῖς	ἄλλοις ζῴοις. διὸ καί φησιν·
[1, 20]	καθέλκεσθαι τὴν ναῦν, ἀλλὰ σὺν	τοῖς	ἄλλοις) οὕτω καὶ ἡ φιλοσοφία
[1, 19]	παρακελεύομαι λέγουσα, φησὶν ἡ σοφία,	τοῖς	ἀμφὶ τὰς αἱρέσεις δηλονότι, ἄρτων
[1, 11]	καλὸν κατέχετε» τοῖς πνευματικοῖς λέγων	τοῖς	ἀνακρίνουσι πάντα, κατὰ ἀλήθειαν λεγόμενα
[1, 15]	ἀκριβῆ τὴν διὰ τῶν σπλάγχνων	τοῖς	ἀνθρώποις προφαίνειν τοῦ μέλλοντος δήλωσιν
[1, 21]	ἑβδομήκοντα ἕξ. εἰ δέ τις	τοῖς	ἀπὸ Ἰησοῦ μέχρι Δαβὶδ τετρακοσίοις
[1, 21]	ὁ Μόψος, ὡς ἂν συμπλεύσας	τοῖς	Ἀργοναύταις. ~(φασὶ δὲ τὴν Μόψου
[1, 21]	πρὸς τούτοις, Ἴδμων ὁ σὺν	τοῖς	Ἀργοναύταις, Φημονόη Δελφίς, Μόψος ὁ
[1, 21]	μαρτυρεῖ ὁ Ῥόδιος Ἀπολλώνιος ἐν	τοῖς	Ἀργοναυτικοῖς. ἀπὸ δὲ τῆς Ἡρακλέους
[1, 15]	φιλοσοφίαν, Χαλδαίων τε καὶ Μάγων	τοῖς	ἀρίστοις συνεγένετο καὶ τὴν ἐκκλησίαν
[1, 15]	τὰ περὶ φύσεως εἰρημένα παρὰ	τοῖς	ἀρχαίοις λέγεται καὶ παρὰ τοῖς
[1, 21]	Ἰωνικῆς ἀποικίας· Ἀρίσταρχος δὲ ἐν	τοῖς	Ἀρχιλοχείοις ὑπομνήμασι κατὰ τὴν Ἰωνικὴν
[1, 3]	παρωνύμως κεκλήκασι. Κρατῖνος γοῦν ἐν	τοῖς	Ἀρχιλόχοις ποιητὰς καταλέξας ἔφη· οἷον
[1, 25]	ὠνόμασεν, ὅταν ἄρχοντες μὲν πρέπωσι	τοῖς	ἀρχομένοις, πειθήνιοι δὲ οἱ ἀρχόμενοι
[1, 25]	ἀρχομένοις, πειθήνιοι δὲ οἱ ἀρχόμενοι	τοῖς	ἄρχουσι γίγνωνται, ὅπερ ἡ κατὰ
[1, 13]	δὲ οὐκέτι πάντα) ὀρθὰ δὲ	τοῖς	βουλομένοις ἀπενέγκασθαι αἴσθησιν. ἀνθαιρεῖσθε παιδείαν
[1, 15]	εἰσὶ δὲ τῶν Ἰνδῶν οἱ	τοῖς	Βούττα πειθόμενοι παραγγέλμασιν. ὃν δι´
[1, 4]	φρόνησιν, καὶ θησαυρίζει δικαίοις βοήθειαν·	τοῖς	γὰρ ὑπὸ φιλοσοφίας δεδικαιωμένοις βοήθεια
[1, 15]	οἱ Αἰγυπτίων καλεόμενοι Ἁρπεδονάπται, σὺν	τοῖς	δ´ ἐπὶ πᾶσιν ἐπ´ ἔτε´
[1, 23]	μετρικὴν ἅμα καὶ μουσικὴν παρὰ	τοῖς	διαπρέπουσιν Αἰγυπτίων ἐδιδάσκετο καὶ προσέτι
[1, 17]	χρηστὸν τέλος ἀποτελεῖν καὶ ὠφελίμως	τοῖς	δοκοῦσι φαύλοις χρῆσθαι καθάπερ καὶ
[1, 1]	ἣν δεῖ ἐκ συνασκήσεως αὔξειν,	τοῖς	δούλοις τὰ ὑπάρχοντα διανείμας. αὖθις
[1, 21]	Ἀγγαῖος, Ζαχαρίας καὶ ὁ ἐν	τοῖς	δώδεκα Ἄγγελος. γίνονται δὲ οἱ
[1, 21]	δύο, μεθ´ ὃν ὁ ἐν	τοῖς	δώδεκα Ἄγγελος. μετὰ δὲ Ἀγγαῖον
[1, 21]	Μωυσῆς πρὸ τοῦ τὴν ἔξοδον	τοῖς	Ἑβραίοις ἀπὸ Αἰγύπτου γεγονέναι, προσθείη
[1, 24]	τῷ παντοκράτορι θεῷ προηγεῖσθαι ποιῆσαι	τοῖς	Ἑβραίοις νύκτωρ στῦλον πυρὸς τὸν
[1, 21]	ἄλλων τῶν μετὰ Μωσέα παρὰ	τοῖς	Ἑβραίοις προφητῶν τοὺς χρόνους. Μετὰ
[1, 1]	καὶ πνεῦμα εὐθὲς ἐγκαίνισον ἐν	τοῖς	ἐγκάτοις μου. μὴ ἀπορρίψῃς με
[1, 21]	Ἐφραῒμ ἄρξας ἔτη τρία πρὸς	τοῖς	εἴκοσι. μεθ´ ὃν ἐξαμαρτὼν πάλιν
[1, 14]	ἐστὶν ἀληθής. ὁρᾷς ὅπως κἂν	τοῖς	Ἑλλήνων προφήταις δίδωσί τι τῆς
[1, 5]	φιλοσοφίας. τάχα δὲ καὶ προηγουμένως	τοῖς	Ἕλλησιν ἐδόθη τότε πρὶν ἢ
[1, 24]	τὰ ἡμέτερα κἂν ἐντεῦθεν γενέσθω	τοῖς	Ἕλλησιν, ὅτι ἄρα δυνατὸν τῷ
[1, 21]	ὁπόσοις ἔτεσι Μωυσῆς προτερεῖ, ἐν	τοῖς	ἔμπροσθεν ἡμῖν δεδήλωται. Ἀλέξανδρος δὲ
[1, 7]	οὐ τὴν αὐτὴν ἔσχηκε χάριν	τοῖς	ἐν τῷ πίονι φυεῖσιν ἤτοι
[1, 19]	γῆν, συνάγων χερσὶν ἀκαρπίαν. καὶ	τοῖς	ἐνδεέσι φρενῶν παρακελεύομαι λέγουσα, φησὶν
[1, 1]	ἐξέτασιν ἔκδοτον παραδοτέον τὸν λόγον	τοῖς	ἐντεθραμμένοις λόγων παντοδαπῶν τέχναις καὶ
[1, 15]	τοῖς ἀρχαίοις λέγεται καὶ παρὰ	τοῖς	ἔξω τῆς Ἑλλάδος φιλοσοφοῦσι, τὰ
[1, 1]	πλεῖον καὶ λέγων συνακροᾶται πολλάκις	τοῖς	ἐπακούουσιν αὐτοῦ· εἷς γὰρ ὁ
[1, 1]	δ´ οἶμαι καὶ παῖδας ἀγαθοὺς	τοῖς	ἔπειτα καταλείπειν. οἱ μέν γε
[1, 15]	τῆς Ποσειδῶνος. Σαραπίων δὲ ἐν	τοῖς	ἔπεσι μηδὲ ἀποθανοῦσαν λῆξαι μαντικῆς
[1, 21]	Ἀμφιάρεων τὸν σὺν τοῖς ἑπτὰ	τοῖς	ἐπὶ Θήβας στρατεύσασι μιᾷ γενεᾷ
[1, 21]	προειρημένων προφητῶν ἡλικίας σὺν καὶ	τοῖς	ἑπτὰ λεγομένοις σοφοῖς προγενεστέρα ἂν
[1, 14]	δὲ Ἀκουσίλαον τὸν Ἀργεῖον ἐγκατέλεξαν	τοῖς	ἑπτὰ σοφοῖς, ἄλλοι δὲ Φερεκύδην
[1, 21]	ἢ τὸν Ἀμφιάρεων τὸν σὺν	τοῖς	ἑπτὰ τοῖς ἐπὶ Θήβας στρατεύσασι
[1, 1]	ἀμοιβὴν παρὰ τοῦ τὸν μισθὸν	τοῖς	ἐργάταις κατ´ ἀξίαν ἀποδώσειν ὑπεσχημένου.
[1, 26]	δὲ ἀπιστοῦντες ἥκιστά τε ἐν	τοῖς	ἔργοις εἶναι βεβουλημένοι, εἴπερ τινὲς
[1, 21]	πρὸ τοῦ παιδὸς προφητεύειν ἐν	τοῖς	εὐαγγελίοις λέγεται. Ἄνωθεν οὖν ἀπὸ
[1, 14]	ἐξαιρέτως δὲ Λακεδαιμονίοις καὶ Κρησὶ	τοῖς	εὐνομωτάτοις. Τὸ μὲν οὖν γνῶθι
[1, 19]	ἄφεσιν ἁμαρτιῶν καὶ κλῆρον ἐν	τοῖς	ἡγιασμένοις πίστει τῇ εἰς ἐμέ»
[1, 8]	τοῦ λόγου ἐπακηκοότων τοῖς ἰχθύσι	τοῖς	θαλασσίοις ἐοικότες, οἳ δὴ ἐν
[1, 21]	λέγεσθαι. ὁ Πλάτων δὲ καὶ	τοῖς	θεοῖς διάλεκτον ἀπονέμει τινά, μάλιστα
[1, 26]	εἴη στρατηγική· ἡ δὲ χρηστικὴ	τοῖς	θηρευθεῖσι λόγῳ κατὰ τρόπον σοφία
[1, 15]	γὰρ τὴν Ἀκικάρου στήλην ἑρμηνευθεῖσαν	τοῖς	ἰδίοις συντάξαι συγγράμμασι κἄστιν ἐπισημήνασθαι
[1, 15]	Αἴγυπτον τοῖς τε Μάγοις καὶ	τοῖς	ἱερεῦσι μαθητεύων. Ζωροάστρην δὲ τὸν
[1, 23]	διὰ συμβόλων φιλοσοφίαν, ἣν ἐν	τοῖς	ἱερογλυφικοῖς γράμμασιν ἐπιδείκνυνται. τὴν δὲ
[1, 23]	σοφὸν γενέσθαι καὶ γραμματικὴν πρῶτον	τοῖς	Ἰουδαίοις παραδοῦναι καὶ παρὰ Ἰουδαίων
[1, 8]	τῶν καὶ τοῦ λόγου ἐπακηκοότων	τοῖς	ἰχθύσι τοῖς θαλασσίοις ἐοικότες, οἳ
[1, 1]	φιλοσοφίας καὶ τῆς ἄλλης προπαιδείας	τοῖς	καλλίστοις τὰ ὑπομνήματα ἡμῖν. οὐ
[1, 2]	πειθὼ τῶν ἀκροωμένων, θαυμασμὸν ἐγγεννῶσα	τοῖς	κατηχουμένοις, καὶ πρὸς τὴν ἀλήθειαν
[1, 18]	ἄπιστοι καὶ μωροί· αὐτοῖς δὲ	τοῖς	κλητοῖς Ἰουδαίοις τε καὶ Ἕλλησι
[1, 3]	τινες σφᾶς αὐτοὺς ἐπαίροντες διαβολὰς	τοῖς	λόγοις ἐξευρίσκειν βιάζονται, ζητήσεις ἐριστικὰς
[1, 6]	οὐκ ἐᾷ. ἐν τούτοις οὖν	τοῖς	μαθήμασιν ἐκκαθαίρεταί τε τῶν αἰσθητῶν
[1, 1]	ἡμῖν (πολλὴ γὰρ ἡ παρὰ	τοῖς	μακαρίοις δύναμις ἦν ἀνδράσιν) ἔστιν
[1, 1]	συνελόντι φάναι (ἐν πολλοῖς γὰρ	τοῖς	μαργαρίταις τοῖς μικροῖς ὁ εἷς,
[1, 24]	ἐν μέν γε ὅπλοις καὶ	τοῖς	μαχίμοις ζῴοις δι´ ἐμψύχων τε
[1, 6]	ἀθήρατον οὖσαν, πλὴν καὶ τότε	τοῖς	μεμαθηκόσι καὶ τὰ αἰσθητήρια συγγεγυμνασμένοις»
[1, 25]	καὶ ὁμονοίας ὁ Πλάτων ὠφεληθείς,	τοῖς	μὲν Νόμοις τὸν φιλόσοφον τὸν
[1, 1]	καὶ αἰνίξεταί μοι γραφή, καὶ	τοῖς	μὲν παραστήσεται, τὰ δὲ μόνον
[1, 27]	ἕκαστον τῶν ἁμαρτημάτων, δίκας ἐπιτιθεὶς	τοῖς	μετρίοις αὐτῶν, ὅταν δέ τινα
[1, 1]	ἕτερον, ἤτοι τοῖς σπουδαίοις ἢ	τοῖς	μή; γελοῖον μεντἂν εἴη τὴν
[1, 1]	μὴ ῥᾴδιος ἡ τοιάδε διακονία	τοῖς	μὴ δεδοκιμασμένοις. ταῦτα δὲ ἀναζωπυρῶν
[1, 1]	(ἐν πολλοῖς γὰρ τοῖς μαργαρίταις	τοῖς	μικροῖς ὁ εἷς, ἐν δὲ
[1, 21]	τοῖς Φαίαξιν, ὃ δὲ παρὰ	τοῖς	μνηστῆρσι) κατὰ τὸ κιθαρίζειν εὐδοκίμουν.
[1, 15]	δι´ ἣν αἰτίαν οἱ παρὰ	τοῖς	μουσικοῖς δάκτυλοι τὴν προσηγορίαν εἰλήφασι.
[1, 29]	τὸν νομοθέτην φησίν, ἐν δὲ	τοῖς	Νόμοις ἕνα τὸν συνήσοντα τῶν
[1, 1]	ὁ Σολομὼν παραινεῖ. ἐν γοῦν	τοῖς	Νόμοις ὁ ἐξ Ἑβραίων φιλόσοφος
[1, 13]	ἥδε ἡ ῥῆσις· πάντα ἐνώπια	τοῖς	νοοῦσι» (τὰ δὲ πάντα Ἑλληνικά
[1, 21]	τὰ γὰρ δύο ἔτη προσλαμβάνεται	τοῖς	Ὄθωνος καὶ Γάλβα καὶ Οὐιτελλίου
[1, 1]	ὀλίγοις δέ, οἷς προσήκειν ἠπίστατο,	τοῖς	οἵοις τε ἐκδέξασθαι καὶ τυπωθῆναι
[1, 1]	τὸ τοῖς πολλοῖς κρυπτόν, τοῦτο	τοῖς	ὀλίγοις φανερὸν γενήσεται· ἐπεὶ διὰ
[1, 20]	κυριωτέρᾳ καὶ θείᾳ δυνάμει καὶ	τοῖς	ὁμοίοις· θεοδίδακτοι» γὰρ ἡμεῖς, ἱερὰ
[1, 10]	Πολιτικῷ, τὸ μὴ σπουδάζειν ἐπὶ	τοῖς	ὀνόμασι, πλουσιώτερος εἰς γῆρας ἀναφανήσῃ
[1, 1]	ἡμᾶς τρίβοντα καὶ κατέχοντα περὶ	τοῖς	οὐδὲν συμβαλλομένοις πρὸς τὸ τέλος.
[1, 29]	παιδικῶν ἐξακουστέον οὐδὲ μὴν τῶν	τοῖς	παισὶ γενομένων μύθων· παῖδας δὲ
[1, 21]	προήχθημεν εἰπεῖν, ὅτι μάλιστα ἐν	τοῖς	πάνυ παλαιοῖς τοὺς τοῦ Κύκλου
[1, 21]	καθ´ ἡμᾶς χρονογραφία πρόεισιν, εἰ	τοῖς	πεντακοσίοις εἴκοσι καὶ τρισὶ καὶ
[1, 16]	καὶ Στράτων ὁ Περιπατητικὸς ἐν	τοῖς	Περὶ εὑρημάτων ταῦτα ἱστόρησαν. παρεθέμην
[1, 21]	τινα ἱστορεῖ. Ἐπιγένης δὲ ἐν	τοῖς	Περὶ τῆς εἰς Ὀρφέα ποιήσεως
[1, 24]	ἀνοδίᾳ τε καὶ νυκτὶ ἐπιθέμενος	τοῖς	Πέρσαις, ὧν Δᾶτις ἡγεῖτο, τὰ
[1, 11]	φησι, καὶ τὸ καλὸν κατέχετε»	τοῖς	πνευματικοῖς λέγων τοῖς ἀνακρίνουσι πάντα,
[1, 16]	μέλος τε αὖ πρῶτος περιέθηκε	τοῖς	ποιήμασι καὶ τοὺς Λακεδαιμονίων νόμους
[1, 23]	ἀγέλης ἡ ποιμενικὴ καθάπερ καὶ	τοῖς	πολεμικοῖς τῇ φύσει ἡ θηρευτική.
[1, 8]	ἀεί ποτε. οὔποτε ἄρα ὀρεκτέον	τοῖς	πολλοῖς ἀρέσκειν. ἃ μὲν γὰρ
[1, 1]	ὡς ἡ ἀλήθεια, καὶ τὸ	τοῖς	πολλοῖς κρυπτόν, τοῦτο τοῖς ὀλίγοις
[1, 1]	λύρας, ᾗ φασιν οἱ παροιμιαζόμενοι,	τοῖς	πολλοῖς τὰ συγγράμματα. ὕες γοῦν
[1, 12]	μαργαρίτας βάλλειν μή ποτε καταπατήσωσι	τοῖς	ποσὶ καὶ στραφέντες ῥήξωσιν ὑμᾶς.
[1, 20]	ταύτην δὲ συμβέβηκεν τούτοις μὲν	τοῖς	πράγμασιν ἐγγενομένην λέγεσθαι φρόνησιν, ἐν
[1, 9]	γνώσει τοῦ ἀποκρίνασθαι λόγους ἀληθείας	τοῖς	προβαλλομένοις σοι. τίς οὖν ἡ
[1, 16]	μιξολύδιον Μαρσύαν, τῆς αὐτῆς ὄντα	τοῖς	προειρημένοις χώρας, καὶ τὴν Δώριον
[1, 1]	τέχναις καὶ δυνάμεσιν ἐπιχειρημάτων ὠγκωμένων,	τοῖς	προκατειλημμένοις ἤδη τὴν ψυχὴν καὶ
[1, 17]	ὁ διάβολος λέγεται ψευδοπροφήτας ἐγκαταμίξας	τοῖς	προφήταις, καθάπερ τῷ πυρῷ τὰ
[1, 15]	ἐν γοῦν ἑκατὸν καὶ ἑβδομήκοντα	τοῖς	πρώτοις ἔτεσι ναοὺς οἰκοδομούμενοι ἄγαλμα
[1, 14]	ἐπαοιδός, ὁ Τίμων φησὶν ἐν	τοῖς	Σίλλοις διὰ τὸ ἀποκεκλικέναι ἀπὸ
[1, 5]	φιλοσοφίας καὶ πολυτελείας ὀρθῆς ἀνεπίβατον	τοῖς	σοφισταῖς τηρήσαις. μία μὲν οὖν
[1, 4]	γέγραπται· καὶ σὺ λάλησον πᾶσι	τοῖς	σοφοῖς τῇ διανοίᾳ, οὓς ἐνέπλησα
[1, 1]	εἰ δὲ τὸ ἕτερον, ἤτοι	τοῖς	σπουδαίοις ἢ τοῖς μή; γελοῖον
[1, 10]	εὖ οἶδ´ ὅτι καὶ συνάρασθαι	τοῖς	σῴζεσθαι γλιχομένοις βέλτιστόν ἐστιν, οὐχὶ
[1, 10]	οἱ λόγῳ· ἀγαθῷ κεχρημένοι συνεγγίζουσι	τοῖς	τὰ καλὰ τῶν ἔργων ἐπιτελοῦσιν.
[1, 6]	ἄλλως ἔχειν τὸ ἀποδειχθὲν οἴεσθαι,	τοῖς	τε αὖ δι´ ἀπάτην ὑποτρέχουσιν
[1, 15]	τε καὶ Περσίδα καὶ Αἴγυπτον	τοῖς	τε Μάγοις καὶ τοῖς ἱερεῦσι
[1, 5]	θεοσέβειαν γίνεται, προπαιδεία τις οὖσα	τοῖς	τὴν πίστιν δι´ ἀποδείξεως καρπουμένοις,
[1, 21]	γίνεται τὰ πάντα ἔτη σὺν	τοῖς	τῆς αἰχμαλωσίας μέχρι τῆς ἀποκαταστάσεως
[1, 1]	σωτηρίας. οἱ δὲ ἐντραφέντες γνησίως	τοῖς	τῆς ἀληθείας λόγοις ἐφόδια ζωῆς
[1, 1]	ἀλλ´ ἐπὶ τῆς λυχνίας φαίνειν	τοῖς	τῆς ἑστιάσεως τῆς αὐτῆς κατηξιωμένοις.
[1, 1]	ἀληθείας τὰ σπέρματα μόνοις φυλάσσεσθαι	τοῖς	τῆς πίστεως γεωργοῖς. οὐ λέληθεν
[1, 24]	ἐστὶ καὶ νοῦς, ἐν δὲ	τοῖς	τῆς ψυχῆς πάθεσιν, ὧν ἐπικρατοῦμεν
[1, 21]	Ἐφραῒμ ἔτη ὀκτώ. ἔνιοι δὲ	τοῖς	τοῦ Ἀβατθὰν ἔτεσιν ἑπτὰ συνάπτουσι
[1, 26]	ἑκάστῳ μέρει τῆς ψυχῆς καὶ	τοῖς	τούτων ἔργοις ἀπονέμων, Μωυσῆς δὲ
[1, 1]	σε βαλεῖν τὸ ἀργύριόν μου	τοῖς	τραπεζίταις, καὶ ἐλθὼν ἐγὼ ἐκομισάμην
[1, 21]	Ἴων δὲ ὁ Χῖος ἐν	τοῖς	Τριαγμοῖς καὶ Πυθαγόραν εἰς Ὀρφέα
[1, 14]	ὑπειλήφασι, Μιλήσιος. μόνος οὗτος δοκεῖ	τοῖς	τῶν Αἰγυπτίων προφήταις συμβεβληκέναι, διδάσκαλος
[1, 19]	ὡς φαντασία καθορᾷ τὰ ἐν	τοῖς	ὕδασιν ὁρώμενα καὶ τὰ διὰ
[1, 27]	θεόν, εἰ δέ τις ἐπαναβαίη,	τοῖς	υἱοῖς ἐγκαταλέγεσθαι, ἐπὰν δὲ ἀγάπη
[1, 2]	ὧδε διατετάχθαι φίλον ἔδοξεν εἶναι	τοῖς	ὑπομνήμασιν; ὅτι μέγας ὁ κίνδυνος
[1, 1]	δὲ τὴν ἀλήθειαν κηρύσσοντα κωλυτέον	τοῖς	ὕστερον ἀνθρώποις ὠφέλειαν ἀπολιπεῖν; καλὸν
[1, 12]	καὶ διαυγεῖς ἐπιδεῖξαι λόγους ἀκροατῶν	τοῖς	ὑώδεσί τε καὶ ἀπαιδεύτοις· σχεδὸν
[1, 21]	ἅλωσιν ὃ μὲν γὰρ παρὰ	τοῖς	Φαίαξιν, ὃ δὲ παρὰ τοῖς
[1, 2]	τὴν Ἑλληνικὴν δόξαν τοσοῦτόν φημι	τοῖς	φιλεγκλήμοσι· πρῶτον μὲν εἰ καὶ
[1, 1]	οἱ Στρωματεῖς ἀναμεμιγμένην τὴν ἀλήθειαν	τοῖς	φιλοσοφίας δόγμασι, μᾶλλον δὲ ἐγκεκαλυμμένην
[1, 19]	ἀληθείας ἄλλοι θέλουσιν εἰρῆσθαί τινα	τοῖς	φιλοσόφοις. ὁ μὲν οὖν θεσπέσιος
[1, 5]	συμφερόντως δεδομένα. ἤδη γάρ τινες	τοῖς	φίλτροις τῶν θεραπαινίδων δελεασθέντες ὠλιγώρησαν
[1, 21]	ὁ Περγαμηνὸς καὶ Λαῖτος ἐν	τοῖς	Φοινικικοῖς. μετὰ δὲ Σολομῶνα βασιλεύει
[1, 21]	ὁ λαὸς ὑπὸ ἀλλοφύλοις γίνεται	τοῖς	Φυλιστιεὶμ ἔτη τεσσαράκοντα. ἐπιστρεψάντων δὲ
[1, 21]	ἐκθεοῦται, ὥς φησιν Ἀπολλόδωρος ἐν	τοῖς	Χρονικοῖς. ἀπὸ δὲ Διονύσου ἐπὶ
[1, 21]	νέον ὄντα. Εὐθυμένης δὲ ἐν	τοῖς	Χρονικοῖς συνακμάσαντα Ἡσιόδῳ ἐπὶ Ἀκάστου
[1, 21]	Ἀργεῖον γενόμενος Ἴναχον, ὡς ἐν	τοῖς	Χρόνοις ἀνέγραψεν ὁ Μενδήσιος Πτολεμαῖος.
[1, 21]	ὡς Διονύσιος ὁ Ἁλικαρνασσεὺς ἐν	τοῖς	Χρόνοις διδάσκει. τούτων δὲ τεσσαράκοντα
[1, 1]	τοῦ φωτὸς ἐκείνου τοῦ ἁγίου	τοῖς	χωρεῖν δυναμένοις» συγκεχώρηκεν. αὐτίκα οὐ
[1, 17]	ὁ πατὴρ αὐτοῦ. ἐν δὲ	τοῖς	ψεύδεσι καὶ ἀληθῆ τινα ἔλεγον

 

UCL |FLTR |Itinera Electronica |Bibliotheca Classica Selecta (BCS) | Responsable académique : Alain Meurant Analyse, design et réalisation informatiques : B. Maroutaeff - J. Schumacher Dernière mise à jour : 7/01/2010