Livre, Chap.
[1, 23]	δώματα. ἅπαντα μυθεύσασα καὶ λέξασά	μοι,	γένος πατρῷον καὶ θεοῦ δωρήματα.
[1, 1]	ἔστι δὲ ἃ καὶ αἰνίξεταί	μοι	γραφή, καὶ τοῖς μὲν παραστήσεται,
[1, 15]	ἐκ θεῶν οὔτ´ ἀφίξεται. καί	μοι	δοκοῦσιν αἰσθόμενοι τῆς μεγάλης εὐποιίας
[1, 23]	ἐπεὶ δὲ καιρὸς νηπίων παρῆλθέ	μοι,	ἦγέν με μήτηρ βασιλίδος πρὸς
[1, 1]	κειράτω, εἰ σκέπης δεῖται. ὧδέ	μοι	καὶ τῆς Ἑλληνικῆς χρηστομαθίας ὁ
[1, 27]	τὴν εὐχὴν καὶ λέγοντα· γενέσθω	μοι	κύριος εἰς θεόν. τοῦ νόμου
[1, 10]	τοῦτο ὅπερ παραστῆσαι βούλομαι, οὐθέν	μοι	μέλει. σωθῆναι γὰρ εὖ οἶδ´
[1, 14]	διαλεγόμενος ἰαμβείῳ συγκέχρηται τραγικῷ τί	μοι	ὄφελος; λέγων, εἰ νεκροὶ οὐκ
[1, 23]	λαθοῦσα δὲ ὑπεξέθηκε, κόσμον ἀμφιθεῖσά	μοι,	παρ´ ἄκρα ποταμοῦ, λάσιον εἰς
[1, 8]	τῷ λόγῳ πείθεσθαι, ὃς ἄν	μοι	σκοπουμένῳ βέλτιστος φαίνοιτο. αἰτιᾶται γοῦν
[1, 21]	οὗ μέμνηται ἡ τραγῳδία. τί	μοι	Τήλεμον καταλέγειν, ὃς Κυκλώπων μάντις
[1, 1]	μὴ ἀντανέλῃς ἀπ´ ἐμοῦ. ἀπόδος	μοι	τὴν ἀγαλλίασιν τοῦ σωτηρίου σου,
[1, 15]	τὴν Ἰλίου ἅλωσιν ξενίζεται. παρατήρει	μοι	τοὺς χρόνους εἰς σύγκρισιν τῆς
[1, 1]	Χριστοῦ. Ἡ μὲν οὖν τῶνδέ	μοι	τῶν ὑπομνημάτων γραφὴ ἀσθενὴς μὲν
[1, 1]	τετεχνασμένη ἥδε ἡ πραγματεία, ἀλλά	μοι	ὑπομνήματα εἰς γῆρας θησαυρίζεται, λήθης
[1, 21]	ὁ Ἀθηναῖος μάλιστα· ἔστι γάρ	μοι«	φησὶν ἐν τῷ Θεάγει, ἐκ

 

UCL |FLTR |Itinera Electronica |Bibliotheca Classica Selecta (BCS) | Responsable académique : Alain Meurant Analyse, design et réalisation informatiques : B. Maroutaeff - J. Schumacher Dernière mise à jour : 7/01/2010