Livre, Chap. |
[1, 11] |
καυχάσθω
ἐν
ἀνθρωπίνῃ
προανέχων
διανοίᾳ.
|
εὖ |
γάρ
τοι
ἐν
τῷ
Ἱερεμίᾳ |
[1, 28] |
καὶ
τὸ
βέλτιστον
ἀποδεδωκότος,
ὄφρ´
|
εὖ |
γινώσκοιμεν
ἠμὲν
θεὸν
ἠδὲ
καὶ |
[1, 5] |
ἴσον
τῷ
ἐσωφρόνισε
καὶ
ἐνουθέτησεν.
|
εὖ |
γοῦν
εἴρηται
παιδείας
θεοῦ,
υἱέ, |
[1, 13] |
ἑνοποιήσας
τέλειον
τὸν
λόγον
ἀκινδύνως
|
εὖ
|
ἴσθ´
ὅτι
κατόψεται,
τὴν
ἀλήθειαν. |
[1, 10] |
βλασφημητέος
ὁ
εὐποιητικὸς
πρὸς
τοῦ
|
εὖ |
λέγειν
δυναμένου
οὐδὲ
μὴν
κακιστέος |
[1, 10] |
μὴν
κακιστέος
ὁ
οἷός
τε
|
εὖ |
λέγειν
πρὸς
τοῦ
εὖ
ποιεῖν
|
[1, 6] |
μαθόντα
ὁμολογοῦμεν.
τὰ
μὲν
γὰρ
|
εὖ |
λεγόμενα
προσίεσθαι,
τὰ
δὲ
ἀλλότρια |
[1, 8] |
λέγουσαν·
ὦ
παῖ,
γένοιντ´
ἂν
|
εὖ |
λελεγμένοι
λόγοι
ψευδεῖς,
ἐπῶν
δὲ |
[1, 10] |
ὁ
κρατιστεύων
λόγος.
διατείνεται
οὖν
|
εὖ |
μάλα
ὁ
μακάριος
ἀπόστολος
παραινῶν |
[1, 2] |
ἄχρι
συγγνώσεως
ἐκκάλυψιν.
πιστὸς
γὰρ
|
εὖ |
μάλα
ὁ
μετ´
ἐμπειρίας
ἔλεγχος, |
[1, 26] |
ἐξ
αὐτῶν
δείκνυται
τῶν
γραφῶν,
|
εὖ |
μάλα
πεπεισμένως
ἂν
ἀγορεύοιμεν
σοφὸν |
[1, 1] |
καὶ
ἀποστολικὰ
καταθησόμενοι
σπέρματα.
καὶ
|
εὖ |
οἶδ´
ὅτι
ἀγαλλιάσονται,
οὐχὶ
τῇ |
[1, 10] |
οὐθέν
μοι
μέλει.
σωθῆναι
γὰρ
|
εὖ |
οἶδ´
ὅτι
καὶ
συνάρασθαι
τοῖς |
[1, 1] |
τῶν
ὑπομνημάτων
γραφὴ
ἀσθενὴς
μὲν
|
εὖ
|
οἶδ´
ὅτι
παραβαλλομένη
πρὸς
τὸ |
[1, 28] |
θεσπίζουσαν
ὡς
προφητείαν.
ἀνδρῶν
δὲ
|
εὖ |
οἶδ´
ὅτι
τὰ
τοιαῦτα
διακρίνειν |
[1, 1] |
ὅπως
μηδ´
ἐκλανθανώμεθα.
πολλὰ
δὲ
|
εὖ |
οἶδα
παρερρύηκεν
ἡμᾶς
χρόνου
μήκει
|
[1, 10] |
λόγου
συνίσταται.
ὡς
δὲ
τὸ
|
εὖ |
πάσχειν
περιαιρεῖται,
ἐὰν
τὸ
εὖ
|
[1, 6] |
τὸ
δ´
ἄλλους
παρ´
ἄλλους
|
εὖ |
πεφυκέναι
πρὸς
ἀρετὴν
ἐπιτηδεύματα
μέν |
[1, 10] |
εὖ
πάσχειν
περιαιρεῖται,
ἐὰν
τὸ
|
εὖ
|
ποιεῖν
ἀφέλωμεν,
οὕτως
ἡ
ὑπακοὴ |
[1, 10] |
τε
εὖ
λέγειν
πρὸς
τοῦ
|
εὖ |
ποιεῖν
ἐπιτηδείου·
πρὸς
δὲ
ὃ |
[1, 7] |
οἱ
μὴ
ἐπιστάμενοι
διαβιοῦσι
καλῶς
|
εὖ |
ποιεῖν·
εὐποιίᾳ
γὰρ
περιπεπτώκασιν,
ἔνιοι |