Livre, Chap.
[1, 25]	πρὸς ἀλήθειαν συλλαμβανόμενα μεθέπων μαθήματα.	νόμος	δέ ἐστιν οὐ τὰ νομιζόμενα
[1, 29]	ἐντολὴ ἀγαθή, κατὰ τὴν γραφήν,	νόμος	δὲ φῶς ὁδοῦ· ὁδοὺς γὰρ
[1, 26]	μᾶλλον δὲ ἐπιστήμης πρόσταγμα ὁ	νόμος,	δύναμις γὰρ καὶ σοφία ὁ
[1, 27]	οἴδαμεν δὲ ὅτι καλὸς ὁ	νόμος,	ἐάν τις αὐτῷ νομίμως χρήσηται·
[1, 26]	οὗτος αὐτός, δι´ οὗ ὁ	νόμος	ἐδόθη« ὁ πρῶτος ἐξηγητὴς τῶν
[1, 26]	ὧν οὐ ποιητέον. ~(Ὅθεν ὁ	νόμος	εἰκότως εἴρηται διὰ Μωυσέως δεδόσθαι,
[1, 29]	φύσεως ὅ τε τῆς μαθήσεως	νόμος,	εἷς ὤν, ὡς καὶ Πλάτων
[1, 27]	καὶ ὃν ἐγέννησε φόβον ὁ	νόμος,	ἐλεήμων οὗτος εἰς σωτηρίαν. ἐλεημοσύναι
[1, 26]	ἀπονέμων, Μωυσῆς δὲ συνελόντι εἰπεῖν	νόμος	ἔμψυχος ἦν τῷ χρηστῷ λόγῳ
[1, 27]	μετάγειν δύνηταί τις, ὅπερ ὁ	νόμος	ἐργάζεται. ὥστε καὶ ὅταν ἀνηκέστῳ
[1, 25]	γὰρ καὶ ἡ πονηρά) ἀλλὰ	νόμος	ἐστὶ χρηστὴ δόξα, χρηστὴ δὲ
[1, 27]	ποτὲ δικαιοσύνην κτᾶσθαι; ὁ γὰρ	νόμος	κηδόμενος τῶν ὑπηκόων πρὸς μὲν
[1, 29]	ὁδοὺς γὰρ βιότητος ἐλέγχει παιδεία.	νόμος	ὁ πάντων βασιλεὺς θνατῶν τε
[1, 26]	μέλλουσαν πίστιν ἀποκαλυφθήσεσθαι. ὥστε ὁ	νόμος	παιδαγωγὸς ἡμῶν ἐγένετο εἰς Χριστόν,
[1, 26]	καὶ λόγῳ, εἶ γε ὁ	νόμος	πνευματικός« καὶ ἐπὶ τὴν εὐδαιμονίαν
[1, 19]	νόμον μὴ ἔχοντες ἑαυτοῖς εἰσι	νόμος»	τῆς ἀκροβυστίας τὰ δικαιώματα τοῦ
[1, 27]	σοφία τοῦ θεοῦ, ὅ τε	νόμος	τό τε εὐαγγέλιον, καὶ ὃν
[1, 26]	καὶ ἐπίσταται. τούτου καὶ ὁ	νόμος	τοῦ τὴν ἐπιστήμην ἔχοντος τὸ
[1, 5]	αὐτὴ τὸ Ἑλληνικὸν ὡς ὁ	νόμος	τοὺς Ἑβραίους εἰς Χριστόν. προπαρασκευάζει
[1, 27]	{ὁ} ἀποκτειννύμενος· εὐεργέτης γὰρ ὁ	νόμος	τοὺς μὲν δικαίους ἐξ ἀδίκων
[1, 26]	δὲ καὶ ὁ Παῦλος· ὁ	νόμος	τῶν παραβάσεων χάριν ἐτέθη, ἄχρις

 

UCL |FLTR |Itinera Electronica |Bibliotheca Classica Selecta (BCS) | Responsable académique : Alain Meurant Analyse, design et réalisation informatiques : B. Maroutaeff - J. Schumacher Dernière mise à jour : 7/01/2010