Alphabétiquement     [«   »]
κατ´ 27
ΚΑΤΑ 1
κατά 2
κατὰ 164
καταβαίνουσα 1
καταβαλλόμενον 1
κατάβασιν 2
Fréquences     [«    »]
157 οἱ
144 τοῖς
149 τοὺς
164 κατὰ
179 ἐπὶ
186 εἰς
186 ἔτη
HODOI ELEKTRONIKAI
Du texte à l'hypertexte

Clément d'Alexandrie, Les Stromates, livre I

κατὰ


Livre, Chap.
[1, 11]   πνευματικοῖς λέγων τοῖς ἀνακρίνουσι πάντα,  κατὰ   ἀλήθειαν λεγόμενα πότερον δοκεῖ
[1, 21]   δευτέρῳ καὶ τριακοστῷ Μωυσέως  κατὰ   Ἄμωσιν τὸν Αἰγύπτιον καὶ κατὰ
[1, 21]   ἐν τρισὶν ὅλαις ἐκθέμενος βίβλοις  κατὰ   Ἄμωσίν φησιν Αἰγύπτου βασιλέα Μωυσέως
[1, 29]   δύναμις τῷ Ἑρμᾷ  κατὰ   ἀποκάλυψιν λαλοῦσα τὰ ὁράματα« φησὶ
[1, 28]   ἀποκαλύψῃ. εἰκότως ἄρα ἀπόστολος  κατὰ   ἀποκάλυψιν« φησὶν ἐγνωκέναι τὸ μυστήριον,
[1, 21]   προσφάτως γεγενημένης. Σιμωνίδης μὲν οὖν  κατὰ   Ἀρχίλοχον φέρεται, Καλλῖνος δὲ πρεσβύτερος
[1, 29]   ἐπήγαγεν οὖν μάθημα χρόνῳ πολιόν«  κατὰ   βαρβαρικόν τινα τρόπον ἀπλάστῳ καὶ
[1, 24]   κατ´ ἀρετὴν νικῶντος καὶ τοῦ  κατὰ   βίαν ὄργανον τὸ τακτικόν, ἄλλο
[1, 23]   ἀπολυθῆναι, νύκτωρ ἀνοιχθέντος τοῦ δεσμωτηρίου  κατὰ   βούλησιν τοῦ θεοῦ ἐξελθόντα καὶ
[1, 21]   δὲ ἐν τῷ περὶ Ἀλευαδῶν  κατὰ   Γύγην αὐτὸν τίθησι γεγονέναι, ὃς
[1, 21]   Εὐμόλπου πρὸς Ἀθηναίους πόλεμος.  κατὰ   δὲ Ἀκρίσιον Πέλοπος ἀπὸ Φρυγίας
[1, 21]   διφυὴς Κέκροψ καὶ Ἰώ.  κατὰ   δὲ Κρότωπον ἐπὶ Φαέθοντος
[1, 21]   εἰς Κρήτην ἐκ Φοινίκης ἀνακομιδή.  κατὰ   δὲ Λυγκέα τῆς Κόρης
[1, 21]   Θήβας παρουσία Μίνωός τε βασιλεία.  κατὰ   δὲ Προῖτον Εὐμόλπου πρὸς
[1, 21]   καὶ ἐπὶ Δευκαλίωνος ἐπομβρία.  κατὰ   δὲ Σθένελον τε Ἀμφικτύονος
[1, 21]   μέν τινες, ἐννακόσια ἑβδομήκοντα δύο,  κατὰ   δὲ τὴν ἀκριβῆ χρονογραφίαν χίλια
[1, 21]   πράξεις Ὀρφεύς τε καὶ Μουσαῖος.  κατὰ   δὲ τὸ ὀκτωκαιδέκατον ἔτος τῆς
[1, 21]   ἀφ´ οὗ Ἀκταία Ἀττική.  κατὰ   δὲ Τριόπαν Προμηθεὺς καὶ Ἄτλας
[1, 21]   καὶ τὰ μετὰ τὸν κατακλυσμόν.  κατὰ   δὲ Φόρβαντα Ἀκταῖος, ἀφ´ οὗ
[1, 16]   μάλα. φασὶ δὲ καὶ τοὺς  κατὰ   διατριβὴν λόγους καὶ τὰ ῥητορικὰ
[1, 20]   φιλοσοφία πρὸς τὴν ἀληθείας εὕρεσιν,  κατὰ   διαφόρους ἐπιβολὰς διατείνουσα ἐπὶ τὴν
[1, 26]   ἀρετὴν κατασκευάζειν ἐροῦμεν, τὸ ἀνθρώπινον  κατὰ   δύναμιν ἀγαθὸν ἀναζωπυροῦσαν, ἐπιστατικὴν οὖσαν
[1, 20]   υἱοῦ. εἰ γοῦν σκοποῖμεν, μία  κατὰ   δύναμίν ἐστιν ἀρετή, ταύτην
[1, 21]   ἀναμφηρίστως πάσης σοφίας ἀρχαιοτάτη  κατὰ   Ἑβραίους φιλοσοφία. εἴρηται μὲν οὖν
[1, 14]   ἀποδείξωμεν πολλαῖς γενεαῖς πρεσβυτέραν τὴν  κατὰ   Ἑβραίους φιλοσοφίαν. καὶ περὶ μὲν
[1, 9]   ἄν. τὸ λογικὸν δὲ ἔργον  κατὰ   θεὸν ἐκτελεῖται· καὶ οὐδὲν χωρὶς
[1, 18]   ἐνδύσασθαι τὸν καινὸν ἄνθρωπον τὸν  κατὰ   θεὸν κτισθέντα ἐν δικαιοσύνῃ καὶ
[1, 5]   οὐρανίων θέας μετιὼν εἰς τὴν  κατὰ   θεὸν πίστιν τε καὶ δικαιοσύνην.
[1, 14]   Κολοφώνιος κατάρχει, ὅν φησι Τίμαιος  κατὰ   Ἱέρωνα τὸν Σικελίας δυνάστην καὶ
[1, 21]   Αἰγύπτου πορείαν, ἐξ ὧν συνῶπται  κατὰ   Ἴναχον ἠκμακέναι τὸν Μωσέα. παλαίτατα
[1, 21]   ἄλλα τεσσαράκοντα· γίνεται ἔξοδος  κατὰ   Ἴναχον πρὸ τῆς Σωθιακῆς περιόδου
[1, 21]   κατὰ Ἄμωσιν τὸν Αἰγύπτιον καὶ  κατὰ   Ἴναχον τὸν Ἀργεῖον ἐξ Αἰγύπτου
[1, 21]   Αἰγύπτιος τὸ γένος, ὡς καὶ  κατὰ   Ἰουδαίων συντάξασθαι βιβλίον, Ἀμώσιος τοῦ
[1, 26]   δέ ἐστι τροφὴ ἀνθρώπων« καλὴ  κατὰ   κοινωνίαν. αὐτίκα τὴν δικαστικὴν μετεχειρίζετο,
[1, 21]   Φαέθοντος ἐμπρησμόν, δὴ συμβαίνει  κατὰ   Κρότωπον, γενεαὶ τεσσαράκοντα ἀριθμοῦνται· εἰς
[1, 22]   πρώτῳ τῶν πρὸς τὸν Φιλομήτορα  κατὰ   λέξιν γράφει· κατηκολούθηκε δὲ καὶ
[1, 21]   δὴ καὶ αὐτόχθονος, ὥς φησι  κατὰ   λέξιν Τατιανός, ἐννέα δὲ
[1, 18]   Πράξεσι τῶν ἀποστόλων εὕροις ἂν  κατὰ   λέξιν· οἱ μὲν οὖν ἀποδεξάμενοι
[1, 7]   ἐν τῇ πρὸς Κορινθίους ἐπιστολῇ  κατὰ   λέξιν φησὶ τὰς διαφορὰς ἐκτιθέμενος
[1, 21]   ἐστιν, ἐν τῷ εὐαγγελίῳ τῷ  κατὰ   Λουκᾶν γέγραπται οὕτως· ἔτει δὲ
[1, 21]   Ἑλλήνων Δήμητρα καλεῖσθαί φησιν,  κατὰ   Λυγκέα γίνεται ἑνδεκάτῃ ὕστερον Μωυσέως
[1, 21]   αϡ καʹ ἐν δὲ τῷ  κατὰ   Ματθαῖον εὐαγγελίῳ ἀπὸ Ἀβραὰμ
[1, 21]   Τρωϊκῶν ἐπὶ τὴν Ὁμήρου γένεσιν  κατὰ   μὲν Φιλόχορον ἑκατὸν ὀγδοήκοντα ἔτη
[1, 21]   ἦν δὲ κατὰ τὴν Ἑλλάδα  κατὰ   μὲν Φορωνέα τὸν μετὰ Ἴναχον
[1, 21]   ῥᾴδιον τοίνυν συνιδεῖν Σολομῶνα τὸν  κατὰ   Μενέλαον γενόμενον (ὃ δὲ κατὰ
[1, 11]   καὶ τὴν πρόνοιαν μέχρι τῶν  κατὰ   μέρος ἄγει καὶ τρεπτὴν καὶ
[1, 2]   φράσει, μὴ συνεμβαίνοντας εἰς τὴν  κατὰ   μέρος ἄχρι συγγνώσεως ἐκκάλυψιν. πιστὸς
[1, 21]   τινες· Ἑλλάνικος γοῦν τοῦτον ἱστορεῖ  κατὰ   Μίδαν γεγονέναι, Φανίας δὲ πρὸ
[1, 15]   λεγομένων γραμμάτων καὶ τῶν  κατὰ   μουσικὴν εὕρεσις ῥυθμῶν ἀναφέρεται· δι´
[1, 25]   τοῖς ἄρχουσι γίγνωνται, ὅπερ  κατὰ   Μωυσέα πραγματεία διὰ σπουδῆς ἔχει
[1, 28]   πίστεως ἀνυποκρίτου. ~(Ἡ μὲν οὖν  κατὰ   Μωυσέα φιλοσοφία τετραχῇ τέμνεται, εἴς
[1, 21]   ὅπερ ἀκόλουθον ἦν, περὶ τῶν  κατὰ   Μωυσέα χρόνων ἤδη λεκτέον, δι´
[1, 25]   τοῦ τε πολιτικοῦ τοῦ τε  κατὰ   νόμον βιοῦντος θεωρία· ἀναγκαῖον
[1, 27]   τὸν νόμον ὁμολογεῖται, κἂν οἱ  κατὰ   νόμον μὴ πολιτευόμενοι ὡς ἐν
[1, 24]   βασιλεὺς τοίνυν ἐστὶν ἄρχων  κατὰ   νόμους τὴν τοῦ ἄρχειν
[1, 17]   καὶ ἀνωφελῆ μένειν μηδὲ μὴν  κατὰ   πάντα βλαβερὰν αὐτὴν γενέσθαι· τῆς
[1, 4]   τεκτονικὴν τῶν ξύλων, ἐργάζεσθαι {ἕως}  κατὰ   πάντα τὰ ἔργα. ἔπειτα ἐπιφέρει
[1, 16]   Ἑλληνικὴ φιλοσοφία, ὡς μέν τινες,  κατὰ   περίπτωσιν ἐπήβολος τῆς ἀληθείας ἁμῇ
[1, 19]   νοητὰ τὴν ψυχήν. Εἴτ´ οὖν  κατὰ   περίπτωσίν φασιν ἀποφθέγξασθαί τινα τῆς
[1, 1]   εἴ τις μὴ προηγουμένως ἐπιτελεῖ,  κατὰ   περίστασιν αὐτὸ ποιεῖ, ἀλλὰ οἰκονομούμενός
[1, 19]   τοῦ ἀγνώστου θεοῦ τιμᾶσθαι μὲν  κατὰ   περίφρασιν πρὸς τῶν Ἑλλήνων τὸν
[1, 28]   φυσικὰ καλεῖ. καὶ γε  κατὰ   Πλάτωνα διαλεκτική, ὥς φησιν ἐν
[1, 15]   θεοὺς προσειπόντες. ψυχὰς γὰρ ἀγαθὰς  κατὰ   Πλάτωνα καταλιπούσας τὸν ὑπερουράνιον τόπον
[1, 14]   τὴν πεντηκοστὴν ὀλυμπιάδα. Πυθαγόρας δὲ  κατὰ   Πολυκράτη τὸν τύραννον περὶ τὴν
[1, 21]   ὑπὸ Νεχαὼ βασιλέως Αἰγύπτου ἀνῃρέθη  κατὰ   ποταμὸν Εὐφράτην, ὁρμῶντι αὐτῷ πρὸς
[1, 17]   πολυποίκιλος σοφία τοῦ θεοῦ,  κατὰ   πρόγνωσιν τῶν αἰώνων ἣν ἐποίησεν
[1, 7]   θεόθεν ἥκειν εἰς ἀνθρώπους οὐ  κατὰ   προηγούμενον, ἀλλ´ ὃν τρόπον οἱ
[1, 2]   ἧς ἐξηκολούθηκεν γνῶσις, οὐ  κατὰ   προηγούμενον λόγον τῆς φιλοσοφίας παρεισελθούσης,
[1, 5]   θεός, ἀλλὰ τῶν μὲν  κατὰ   προηγούμενον ὡς τῆς τε διαθήκης
[1, 1]   φυλάξῃς χωρὶς προκρίματος, μηδὲν ποιῶν  κατὰ   πρόσκλισιν. Ἀνάγκη τοίνυν ἄμφω τούτω
[1, 14]   ἐν Μεταποντίῳ τῆς Ἰταλίας  κατὰ   Πυθαγόραν φιλοσοφία Ἰταλικὴ κατεγήρασεν.
[1, 24]   κίονος ὑψηλοῖο. Ἀπόλλων μέντοι μυστικῶς  κατὰ   στέρησιν τῶν πολλῶν νοούμενος
[1, 20]   καθ´ ἑαυτὴν ἀποτελέσματός ἐστιν αἰτία.  κατὰ   σύγχρησιν δὲ τούτων γίνεται τὸ
[1, 19]   τὴν πρὸς ἡμᾶς φιλοτιμίαν) εἴτε  κατὰ   συντυχίαν, οὐκ ἀπρονόητος συντυχία·
[1, 15]   πάλαι μὲν ἤκμασε παρὰ βαρβάροις  κατὰ   τὰ ἔθνη διαλάμψασα, ὕστερον δὲ
[1, 21]   κατὰ Μενέλαον γενόμενον (ὃ δὲ  κατὰ   τὰ Ἰλιακὰ ἦν) πολλοῖς ἔτεσι
[1, 21]   κατὰ τοὺς βαρβάρους χρόνων ἀποδοτέον  κατὰ   τὰ μέγιστα διαστήματα. ἀπὸ μὲν
[1, 21]   Δαρεῖον τοῦτον Ἀλέξανδρος Μακεδὼν  κατὰ   τὰ προκείμενα ἔτη βασιλεύειν ἄρχεται.
[1, 11]   κατὰ τὴν παράδοσιν τῶν ἀνθρώπων,  κατὰ   τὰ στοιχεῖα τοῦ κόσμου καὶ
[1, 11]   περὶ τὸν σωτῆρα οἰκονομία φαίνεται,  κατὰ   τὰ στοιχεῖα τοῦ κόσμου καὶ
[1, 21]   τε αὖ καὶ Μόψος, οἳ  κατὰ   τὰ Τρωϊκὰ γεγόνασι, πρεσβύτερος δὲ
[1, 29]   θέσιν εἴρηται) αὐτὸς ποιήσας  κατὰ   τάξιν τὴν διακόσμησιν. ἐν δὲ
[1, 9]   φωνὰς τάς τε ὁμωνύμως ἐκφερομένας  κατὰ   τὰς διαθήκας; παρ´ ἀμφιβολίαν γὰρ
[1, 8]   ἔκπληξις. τε αὖ θρυλουμένη  κατὰ   τὰς διατριβὰς διαλεκτικὴ γύμνασμα φιλοσόφου
[1, 24]   δὲ πασῶν κακίστη  κατὰ   τὰς ἐπιθυμίας τάττεται βασιλεία, ὡς
[1, 26]   δὲ αὐτῇ κολαστική, τοῦ  κατὰ   τὰς κολάσεις μέτρου ἐπιστημονική τις
[1, 1]   τροφὸς θάλπῃ τὰ ἑαυτῆς τέκνα.  κατὰ   ταὐτὰ δὲ καὶ τοὺς τῶν
[1, 21]   ὡς καὶ τὸ τῶν Μακκαβαϊκῶν.  κατὰ   τὴν αἰχμαλωσίαν ταύτην τῇ εἰκόνι
[1, 29]   κύριον προσαγορευόμενον. Ἀλλ´ μὲν  κατὰ   τὴν ἀληθῆ φιλοσοφίαν γνωστικῶν ὑπομνημάτων
[1, 21]   ~(Τοῦ ἑνδεκάτου τοίνυν ἔτους πληρουμένου  κατὰ   τὴν ἀρχὴν τοῦ ἑπομένου βασιλεύοντος
[1, 20]   γραμματιστὴς τῷ φιλοσοφήσοντι) οὐδ´ ὡς  κατὰ   τὴν ἀφαίρεσιν αὐτῆς ἤτοι ἐλλείπειν
[1, 9]   μετὰ τὰς ἄλλας καὶ τὰς  κατὰ   τὴν βάρβαρον φιλοσοφίαν αἱρέσεις αὐτῆς
[1, 5]   στεῖρα ἦν ἔτι καὶ ἄτεκνος  κατὰ   τὴν γενεὰν ἐκείνην, μηδέπω μηδὲν
[1, 29]   ἠερέθονται« λαμπτὴρ ἄρα ἐντολὴ ἀγαθή,  κατὰ   τὴν γραφήν, νόμος δὲ φῶς
[1, 21]   προφητεύσαντες πρεσβύτεροι εἶναι Πυθαγόρου τοῦ  κατὰ   τὴν δευτέραν καὶ ἑξηκοστὴν ὀλυμπιάδα
[1, 1]   αὔξοντος ὄντες διάκονοι, ἕν εἰσι»  κατὰ   τὴν διακονίαν, ἕκαστος δὲ τὸν
[1, 7]   φησὶ τὰς διαφορὰς ἐκτιθέμενος τῶν  κατὰ   τὴν ἐκκλησίαν δοκίμων· ἤτω τις
[1, 21]   ἐξ Αἰγύπτου κίνησις. ἦν δὲ  κατὰ   τὴν Ἑλλάδα κατὰ μὲν Φορωνέα
[1, 1]   καὶ ἐπιστήμην αὔξουσαι, αἳ δὲ  κατὰ   τὴν Ἑλληνικὴν νεμόμεναι φιλοσοφίαν, ἧς
[1, 19]   γοῦν σαφῶς· οὗτοι δέ εἰσι  κατὰ   τὴν ἐμὴν δόξαν οὐκ ἄλλοι
[1, 22]   καὶ Περσῶν ἐπικρατήσεως, τά τε  κατὰ   τὴν ἐξ Αἰγύπτου ἐξαγωγὴν τῶν
[1, 1]   πάνθ´ ὅσα προοικονομηθῆναι καθήκει τῆς  κατὰ   τὴν ἐποπτικὴν θεωρίαν γνώσεως,
[1, 11]   παράδοσιν τῶν ἀνθρώπων· γὰρ  κατὰ   τὴν θείαν παράδοσιν φιλοσοφία ἵστησι
[1, 1]   γοῦν τὰ μέγιστα τῷ περιτυχόντι  κατὰ   τὴν θείαν πρόνοιαν, ἀρχὴν πίστεως,
[1, 5]   ὕστερον δὲ καὶ αὑτῇ προσελθόντα  κατὰ   τὴν θείαν πρόνοιαν γεννῆσαι τὸν
[1, 21]   δὲ ἐν τοῖς Ἀρχιλοχείοις ὑπομνήμασι  κατὰ   τὴν Ἰωνικὴν ἀποικίαν φησὶ φέρεσθαι
[1, 24]   προηγούμενον, ὅπερ αὐτοὺς ἀπταίστως προπέμψαν  κατὰ   τὴν Μουνυχίαν ἐξέλιπεν, ἔνθα νῦν
[1, 21]   μάντις ὢν Πολυφήμῳ θεσπίζει τὰ  κατὰ   τὴν Ὀδυσσέως πλάνην, τὸν
[1, 11]   ἀπάτης» τῆς ἀναιρούσης τὴν πρόνοιαν,  κατὰ   τὴν παράδοσιν τῶν ἀνθρώπων·
[1, 11]   τῆς φιλοσοφίας καὶ κενῆς ἀπάτης  κατὰ   τὴν παράδοσιν τῶν ἀνθρώπων, κατὰ
[1, 20]   ἀναγκαία πρὸς τὸ ζῆν,  κατὰ   τὴν πίστιν ἀλήθεια· προπαιδεία
[1, 19]   ἐπὶ τῶν ἄρτῳ καὶ ὕδατι  κατὰ   τὴν προσφορὰν μὴ κατὰ τὸν
[1, 14]   συνδιέτριψεν. ἤκμασεν οὖν Σόλων  κατὰ   τὴν τεσσαρακοστὴν ἕκτην ὀλυμπιάδα. Ἡράκλειτος
[1, 14]   τὸν ποιητὴν γεγονέναι, Ἀπολλόδωρος δὲ  κατὰ   τὴν τεσσαρακοστὴν ὀλυμπιάδα γενόμενον παρατετακέναι
[1, 1]   ἐκ περιουσίας σωτὴρ αὐτός,  κατὰ   τὴν τοῦ λαμβάνοντος δύναμιν, ἣν
[1, 1]   ψυχῇ καὶ πνεῦμα πνεύματι συναπτόμενα  κατὰ   τὴν τοῦ λόγου σπορὰν αὔξει
[1, 19]   τούτου πατὴρ καὶ τῆς  κατὰ   τὴν τοῦ νοῦ διανομὴν» δικαιοσύνης
[1, 21]   Ὀρφέα φερόμενα ποιήματα λέγεται εἶναι,  κατὰ   τὴν τῶν Πεισιστρατιδῶν ἀρχὴν περὶ
[1, 1]   λέγω τῇδε, μόνῃ δὲ τῇ  κατὰ   τὴν ὑποσημείωσιν τηρήσει. ποθούσης γὰρ
[1, 20]   ἐπιχείρησιν καὶ διακρουομένη τὰς δολερὰς  κατὰ   τῆς ἀληθείας ἐπιβουλὰς φραγμὸς οἰκείως
[1, 21]   Ἰνάχου. ~(ναὶ μὴν Λητὼ  κατὰ   Τιτυὸν γίνεται, Λητὼ γὰρ ἥλκησε,
[1, 21]   ἐπὶ Δαρείου τοῦ Ὑστάσπου προφητεύσαντες  κατὰ   τὸ δεύτερον ἔτος τῆς βασιλείας
[1, 21]   δὲ παρὰ τοῖς μνηστῆρσι)  κατὰ   τὸ κιθαρίζειν εὐδοκίμουν. καὶ τοὺς
[1, 21]   Λάκων ἐν χρόνων ἀναγραφῇ  κατὰ   τὸ ὄγδοον ἔτος τῆς Χαρίλλου
[1, 1]   ἐντυγχανόντων ἀπολαύειν σωτηρίας, ἧς οὐδὲ  κατὰ   τὸ παρὸν μεταλαμβάνει, ἀλλὰ ἐλπίδι
[1, 21]   ἐκ τῶν δώδεκα Ἄγγελος  κατὰ   τὸ πρῶτον ἔτος τῆς ὀγδόης
[1, 21]   Νίκανδρος ἔτη τριάκοντα ἐννέα· τούτου  κατὰ   τὸ τριακοστὸν τέταρτον ἔτος τεθῆναί
[1, 24]   Πέρσαις, ὧν Δᾶτις ἡγεῖτο, τὰ  κατὰ   τὸν ἀγῶνα μετ´ ἐκείνων ὧν
[1, 21]   κατελθοῦσαι. φαίνονται δὲ εἶναι καὶ  κατὰ   τὸν ἀληθῆ λόγον αἱ γενικαὶ
[1, 1]   Ἑβραίους καὶ τοὺς ὑπὸ νόμον  κατὰ   τὸν ἀπόστολον εὔλογον Ἰουδαῖον γενέσθαι,
[1, 19]   τὰ δικαιώματα τοῦ νόμου φυλασσούσης»  κατὰ   τὸν ἀπόστολον καὶ πρὸ τοῦ
[1, 1]   θεοῦ γεώργιον, θεοῦ οἰκοδομή ἐστε»  κατὰ   τὸν ἀπόστολον. οὔκουν οὐδὲ ἀπὸ
[1, 21]   κατέσκαψε δὲ τὴν Ἀουαρίαν Ἄμωσις  κατὰ   τὸν Ἀργεῖον γενόμενος Ἴναχον, ὡς
[1, 24]   καὶ τούτων ἅμα τισὶ χρωμένους  κατὰ   τὸν αὐτὸν καιρόν. ταῦτα δὲ
[1, 1]   οἱ εἰρηνοποιοί» οἱ τοὺς ἐνταῦθα  κατὰ   τὸν βίον καὶ τὴν πλάνην
[1, 1]   θεωρίαν γνώσεως, προβήσεται ἡμῖν  κατὰ   τὸν εὐκλεῆ καὶ σεμνὸν τῆς
[1, 1]   ἀνακινοῦσα. πολλοὶ γὰρ ἐν ἡμῖν»  κατὰ   τὸν θεῖον ἀπόστολον ἀσθενεῖς καὶ
[1, 24]   θεῖον μέρος ἐστίν, οἷον τὸ  κατὰ   τὸν θεὸν καὶ τὸν ἅγιον
[1, 1]   ἐν λόγῳ καὶ βίῳ τῷ  κατὰ   τὸν θεὸν καὶ τοὺς πεινῶντας
[1, 20]   δείπνου δὲ λήγοντος γλυκὺ τρωγάλιον  κατὰ   τὸν Θηβαῖον Πίνδαρον. ἄντικρυς δὲ
[1, 1]   δὲ τὸν ἴδιον μισθὸν λήψεται  κατὰ   τὸν ἴδιον κόπον. θεοῦ γάρ
[1, 19]   ὕδατι κατὰ τὴν προσφορὰν μὴ  κατὰ   τὸν κανόνα τῆς ἐκκλησίας χρωμένων
[1, 18]   σοφίαν» εἴρηκεν ἀπόστολος τὴν  κατὰ   τὸν κύριον διδασκαλίαν, σοφίαν ἵνα
[1, 11]   Πλάτων· καὶ τὸ ἀγώνισμα» ἡμῶν  κατὰ   τὸν Λεοντῖνον Γοργίαν διττῶν {δὲ}
[1, 10]   εἰκότως, οἶμαι, πρόκειται βιοῦν μὲν  κατὰ   τὸν λόγον καὶ νοεῖν τὰ
[1, 9]   ἐπιμελείας καὶ τέχνης γεωργικῆς τῆς  κατὰ   τὸν λόγον τὸν καρπὸν τρυγητέον.
[1, 1]   τῆς πίστεως. ἕκαστος δὲ τούτων  κατὰ   τὸν μακάριον Δαβὶδ εὐχαριστῶν ψαλλέτω·
[1, 26]   τὸ θεῖον κατ´ εἰκόνα τῆς  κατὰ   τὸν Μωυσέα προφητείας ἀγνώμονες, οὐκ
[1, 25]   τῶν αὐτῶν. ἆρ´ οὐ τὰ  κατὰ   τὸν νόμον ἑρμηνεύει πρὸς ἕνα
[1, 20]   μὲν οὖν καὶ ἀπροσδεὴς  κατὰ   τὸν σωτῆρα διδασκαλία, δύναμις» οὖσα
[1, 21]   ὑπόμνημα καὶ ἡμᾶς ἐπιδραμεῖν τὰ  κατὰ   τὸν τόπον εἰρημένα. Ἀπίων τοίνυν
[1, 9]   γὰρ κύριος τὸν διάβολον  κατὰ   τὸν τοῦ πειρασμοῦ σοφίζεται χρόνον,
[1, 21]   ἀποθέωσιν ἔτη συνάγεται τριάκοντα ὀκτὼ  κατὰ   τὸν χρονογράφον Ἀπολλόδωρον. ἐντεῦθεν δὲ
[1, 2]   δὲ τῶν ὑπομνημάτων τῶν περιειληφότων  κατὰ   τοὺς ἀναγκαίους καιροὺς τὴν Ἑλληνικὴν
[1, 22]   Ναβουχοδονόσορ αἰχμαλωσίᾳ διαφθαρεισῶν τῶν γραφῶν  κατὰ   τοὺς Ἀρταξέρξου τοῦ Περσῶν βασιλέως
[1, 21]   τὰ Ἑλληνικὰ καὶ ἀπὸ τῶν  κατὰ   τοὺς βαρβάρους χρόνων ἀποδοτέον κατὰ
[1, 14]   Σύριος Τύριος, ὥστε εἶναι  κατὰ   τοὺς πλείστους τὸν Πυθαγόραν βάρβαρον
[1, 5]   γὰρ τῷ κυριακῷ λόγῳ τὰ  κατὰ   τοὺς προσήκοντας καιροὺς ἑκάστῃ γενεᾷ
[1, 21]   Προμηθέως θυγατέρα φησί. Προμηθεὺς δὲ  κατὰ   Τριόπαν ἑβδόμῃ γενεᾷ μετὰ Μωυσέα,
[1, 26]   δὲ χρηστικὴ τοῖς θηρευθεῖσι λόγῳ  κατὰ   τρόπον σοφία εἴη ἂν νομοθετική·
[1, 4]   θείαν εὑρήσεις, πρὸς ἀντιδιαστολὴν τῆς  κατὰ   φιλοσοφίαν αἰσθήσεως εἴρηκεν προφήτης,
[1, 9]   τέχνας ἐγνώκεσαν, δι´ ὧν τὰ  κατὰ   φιλοσοφίαν ἐμφαίνεται γυμνάσματα, ἀλλ´
[1, 11]   στοιχεῖα τοῦ κόσμου καὶ οὐ  κατὰ   Χριστὸν» φερομένων ἡμῶν. γὰρ
[1, 11]   στοιχεῖα τοῦ κόσμου καὶ οὐ  κατὰ   Χριστόν, φιλοσοφίαν μὲν οὐ πᾶσαν,




Recherches | Texte | Lecture | Liste du vocabulaire | Index inverse | Menu | Site de Philippe Remacle

 
UCL |FLTR |Itinera Electronica |Bibliotheca Classica Selecta (BCS) |
Responsable académique : Alain Meurant
Analyse, design et réalisation informatiques : B. Maroutaeff - J. Schumacher

Dernière mise à jour : 7/01/2010