Livre, Chap.
[1, 20]	ἀληθῶς ἔχει, κἂν χρυσίον ᾖ	κἂν	ἄργυρος κἂν λόγος κἂν δόγμα.
[1, 13]	κόσμῳ παντὶ τὰ μέρη σύμπαντα,	κἂν	διαφέρηται πρὸς ἄλληλα, τὴν πρὸς
[1, 20]	ᾖ κἂν ἄργυρος κἂν λόγος	κἂν	δόγμα. ἐκ μέρους τοίνυν, ἃ
[1, 13]	ἀλήθεια συναγαγεῖν τὰ οἰκεῖα σπέρματα,	κἂν	εἰς τὴν ἀλλοδαπὴν ἐκπέσῃ γῆν.
[1, 10]	ζηλοῦντας, ἀρκεῖ δὲ τῷ γνωστικῷ	κἂν	εἷς μόνος ἀκροατὴς εὑρεθῇ. ἔστι
[1, 24]	ἐστι, πιστὰ τοίνυν τὰ ἡμέτερα	κἂν	ἐντεῦθεν γενέσθω τοῖς Ἕλλησιν, ὅτι
[1, 21]	καὶ Ἐλισσαίου τοῦ προφήτου νεωτέρους.	κἂν	ἕπεσθαί τις βουληθῇ τῷ γραμματικῷ
[1, 7]	μετὰ τὴν τελευτὴν τοῦ βίου,	κἂν	εὐεργεῖς ὦσι νῦν, εἰ μὴ
[1, 18]	πρὸς τούτους ἡ προφητεία λέγει·	κἂν	θέλητε καὶ εἰσακούσητέ μου, τὰ
[1, 11]	ἦμεν δεδουλωμένοι. ὁ δὲ νήπιος,	κἂν	κληρονόμος ᾖ, οὐδὲν δούλου διαφέρει
[1, 20]	κἂν χρυσίον ᾖ κἂν ἄργυρος	κἂν	λόγος κἂν δόγμα. ἐκ μέρους
[1, 17]	καθόλου προνοίας ἐπὶ τέλος ὑγιεινόν,	κἂν	νοσοποιὸς ᾖ ἡ αἰτία. μέγιστον
[1, 27]	γὰρ δύνασθαι τὸν νόμον ὁμολογεῖται,	κἂν	οἱ κατὰ νόμον μὴ πολιτευόμενοι
[1, 10]	παρὰ κακοῖς καὶ οὐχ εὑρήσεις.	κἂν	πύθῃ πάλιν· ποίαν ταύτην; στόμα
[1, 18]	καὶ οὐκ ἀληθῆ, ὡς ᾤοντο.	κἂν	πύθῃ τὴν αἰτίαν τῆς δοξοσοφίας
[1, 14]	αὕτη ἐστὶν ἀληθής. ὁρᾷς ὅπως	κἂν	τοῖς Ἑλλήνων προφήταις δίδωσί τι
[1, 10]	τὰ λεξείδια καθάπερ τὰ κόσμια.	κἂν	φυλάξῃς» φησὶν ὁ Πυθαγόρειος ἐν
[1, 20]	ὅπερ ὑφελόμενος ἔχει ἀληθῶς ἔχει,	κἂν	χρυσίον ᾖ κἂν ἄργυρος κἂν

 

UCL |FLTR |Itinera Electronica |Bibliotheca Classica Selecta (BCS) | Responsable académique : Alain Meurant Analyse, design et réalisation informatiques : B. Maroutaeff - J. Schumacher Dernière mise à jour : 7/01/2010