Livre, Chap. |
[1, 7] |
ἕτερον
στοχασμὸς
ἀληθείας,
ἕτερον
ἡ
|
ἀλήθεια, |
ἄλλο
ὁμοίωσις,
ἄλλο
αὐτὸ
τὸ |
[1, 20] |
μόνη
δὲ
ἡ
κυρία
αὕτη
|
ἀλήθεια |
ἀπαρεγχείρητος,
ἣν
παρὰ
τῷ
υἱῷ |
[1, 5] |
καὶ
τῆς
τῶν
ὄντων
φύσεως
|
(ἀλήθεια |
δὲ
αὕτη,
περὶ
ἧς
ὁ |
[1, 11] |
δὲ»
εἶπεν·
μόνη
γὰρ
ἡ
|
ἀλήθεια |
δυνατή.
καὶ
πάλιν·
εἴ
τις |
[1, 7] |
περὶ
ἀληθείας
λέγει,
ἄλλως
ἡ
|
ἀλήθεια |
ἑαυτὴν
ἑρμηνεύει.
ἕτερον
στοχασμὸς
ἀληθείας, |
[1, 8] |
οὐδαμοῦ
δ´
ἐν
τούτοις
ἡ
|
ἀλήθεια. |
εἰκότως
τοίνυν
ὁ
γενναῖος
ἀπόστολος, |
[1, 17] |
οὐχ
ἕστηκεν,
ὅτι
οὐκ
ἔστιν
|
ἀλήθεια |
ἐν
αὐτῷ.
ὅταν
λαλῇ
τὸ |
[1, 20] |
ἀληθείας,
ἐν
γεωμετρίᾳ
μὲν
γεωμετρίας
|
ἀλήθεια, |
ἐν
μουσικῇ
δὲ
μουσικῆς,
κἀν |
[1, 20] |
ζῆν,
ἡ
κατὰ
τὴν
πίστιν
|
ἀλήθεια· |
ἡ
προπαιδεία
δὲ
προσοψήματι
ἔοικεν |
[1, 1] |
δηλωθήσεται
τὸ
κεκαλυμμένον
ὡς
ἡ
|
ἀλήθεια, |
καὶ
τὸ
τοῖς
πολλοῖς
κρυπτόν, |
[1, 8] |
σωτήριος
εἴρηται
λόγος
αὐτὸς
ὢν
|
ἀλήθεια, |
καὶ
τὸ
ὑγιαῖνον
αἰεὶ
ἀθάνατον |
[1, 27] |
ἐλεημοσύναι
δὲ
καὶ
πίστεις
καὶ
|
ἀλήθεια |
μὴ
ἐκλιπέτωσάν
σε,
ἄφαψαι
δὲ |
[1, 20] |
τῇ
ὀρθῇ
Ἑλληνικὴ
εἴη
ἂν
|
ἀλήθεια. |
μόνη
δὲ
ἡ
κυρία
αὕτη |
[1, 11] |
γνῶναι·
οὐ
γάρ
ποτε
ἡ
|
ἀλήθεια |
οἴησις,
ἀλλ´
ἡ
μὲν
ὑπόληψις |
[1, 13] |
πλέον
δυνατωτέρα
τοῦ
αἰῶνος
ἡ
|
ἀλήθεια
|
συναγαγεῖν
τὰ
οἰκεῖα
σπέρματα,
κἂν |
[1, 20] |
δὲ
εἴτε
ἀρετὴ
εἴτε
καὶ
|
ἀλήθεια |
συνωνύμως
καλουμένη
μόνου
τοῦ
καθ´ |
[1, 5] |
αὐτὸς
εἶπεν
ἐγώ
εἰμι
ἡ
|
ἀλήθεια» |
τήν
τε
αὖ
προπαιδείαν
τῆς |
[1, 20] |
γνώσεως.
χωρίζεται
δὲ
ἡ
Ἑλληνικὴ
|
ἀλήθεια |
τῆς
καθ´
ἡμᾶς,
εἰ
καὶ |