Livre, Chap. |
[1, 21] |
διακόσια
εἴκοσι
δύο.
πάλιν
τε
|
αὖ |
ἀπὸ
τῆς
ἑβδομηκονταετοῦς
αἰχμαλωσίας
καὶ |
[1, 13] |
τὸν
παρ´
αὐτῆς.
πάλιν
τε
|
αὖ |
βεβαιοῖ
σαφέστερον
τὰ
εἰρημένα
ἥδε |
[1, 6] |
τὸ
ἀποδειχθὲν
οἴεσθαι,
τοῖς
τε
|
αὖ |
δι´
ἀπάτην
ὑποτρέχουσιν
ἡμῖν
ὑποπίπτειν
|
[1, 1] |
πρὸς
χάριν
ὁμιλεῖν
δωροδοκίας
τε
|
αὖ |
διαβολὴν
διαπέφευγεν
ὁ
δι´
ὑπομνημάτων |
[1, 4] |
πόνῳ
καὶ
συνασκήσει.
πάλιν
τε
|
αὖ |
διαρρήδην
ἐξ
ὀνόματος
κυρίου
γέγραπται· |
[1, 26] |
λόγος
τοῦ
θεοῦ.
νόμων
τε
|
αὖ |
ἐξηγητὴς
οὗτος
αὐτός,
δι´
οὗ |
[1, 16] |
γυναικὸς
ἀλούτους
ἐνομοθέτησαν
γεωμετρίας
τε
|
αὖ |
εὑρεταὶ
οἱ
αὐτοὶ
γεγόνασιν.
εἰσὶν
|
[1, 8] |
αὐτῆς
ἡ
ἔκπληξις.
ἥ
τε
|
αὖ |
θρυλουμένη
κατὰ
τὰς
διατριβὰς
διαλεκτικὴ |
[1, 16] |
τὴν
θάλασσαν
ἔπλευσεν.
Κέλμις
τε
|
αὖ |
καὶ
Δαμναμενεὺς
οἱ
τῶν
Ἰδαίων |
[1, 8] |
τε
καὶ
ἀλγηδὼν
φιλονικία
τε
|
αὖ |
καὶ
θυμὸς
μεταδοξάσαι,
καὶ
ἐπὶ |
[1, 21] |
Ἀσκληπιὸς
ὁ
Μεμφίτης,
Τειρεσίας
τε
|
αὖ |
καὶ
Μαντὼ
ἐν
Θήβαις,
ὥς
|
[1, 21] |
Θετταλὴ
ἡ
Θεσπρωτίς,
Κάλχας
τε
|
αὖ
|
καὶ
Μόψος,
οἳ
κατὰ
τὰ |
[1, 16] |
καὶ
Χαλδαῖοι.
Αἰγύπτιοι
λύχνους
τε
|
αὖ |
καίειν
πρῶτοι
κατέδειξαν
καὶ
τὸν |
[1, 6] |
ἀμελείᾳ
γεγόνασι
κακοί.
φύσει
δ´
|
αὖ |
κοινωνικοὺς
καὶ
δικαίους
ὁ
θεὸς |
[1, 26] |
τοῦ
Διὸς
ἄντρον,
τόν
τε
|
αὖ |
Λυκοῦργον
τὰ
νομοθετικὰ
εἰς
Δελφοὺς
|
[1, 21] |
ὁ
προφήτης,
ἔπειτα
Δανιήλ,
πάλιν
|
αὖ |
μετὰ
τοῦτον
προφητεύουσιν
Ἀγγαῖος
καὶ |
[1, 16] |
ὀλυμπιάδα
γεγονὼς
εὑρίσκεται.
Ἀντίλοχος
δὲ
|
αὖ |
ὁ
τοὺς
ἵστορας
πραγματευσάμενος
ἀπὸ |
[1, 21] |
παρ´
Ἕλλησι
σοφῶν.
τούτου
δ´
|
αὖ
|
ὁπόσοις
ἔτεσι
Μωυσῆς
προτερεῖ,
ἐν |
[1, 5] |
εἰμι
ἡ
ἀλήθεια»
τήν
τε
|
αὖ |
προπαιδείαν
τῆς
ἐν
Χριστῷ
ἀναπαύσεως |
[1, 12] |
τοὺς
πολλοὺς
καταγελαστότερα
ἀκούσματα,
οὐδ´
|
αὖ |
πρὸς
τοὺς
εὐφυεῖς
θαυμασιώτερά
τε |
[1, 16] |
ἐκδοῦναι
βιβλίον
ἱστοροῦσιν.
μέλος
τε
|
αὖ |
πρῶτος
περιέθηκε
τοῖς
ποιήμασι
καὶ |
[1, 6] |
ὡς
ἐπίπαν
καλοκἀγαθίας
ἤνυσαν,
καὶ
|
αὖ |
τὰ
ἐναντία
οἱ
ἐπιτηδείως
φύντες |
[1, 21] |
τοῦ
Τυβὶ
μηνός,
τινὲς
δὲ
|
αὖ |
τὴν
ἑνδεκάτην
τοῦ
αὐτοῦ
μηνός. |
[1, 24] |
δὲ
τοῦ
βασιλικοῦ·
πάλιν
τε
|
αὖ |
τὸ
νομοθετικὸν
μέρος
ἂν
εἴη |
[1, 19] |
οὐκ
ἀπρονόητος
ἡ
συντυχία·
εἴτ´
|
αὖ |
φυσικὴν
ἔννοιαν
ἐσχηκέναι
τοὺς
Ἕλληνας |
[1, 14] |
ἀνθρώπου
φύσιν
καταμαθεῖν
ἐξέσται.
πάλιν
|
αὖ |
Χίλωνι
τῷ
Λακεδαιμονίῳ
ἀναφέρουσι
τὸ |