Livre, Chap. |
[1, 24] |
αὐτῶν)
ἦγε
νύκτωρ
τοὺς
Ἑβραίους
|
δι´
|
ἀβάτου,
ἐν
πόνοις
καὶ
ὁδοιπορίαις |
[1, 17] |
ὅταν
δι´
ἑαυτόν
τις
καὶ
|
δι´ |
ἀκρασίαν
πυρέττῃ,
αἰτιώμεθα
τοῦτον)
{ὣς |
[1, 10] |
τε
καὶ
ῥημάτων
καὶ
μὴ
|
δι´
|
ἀκριβείας
ἐξεταζόμενον
τὰ
μὲν
πολλὰ |
[1, 24] |
ἢ
δι´
ἔργων
ἢ
καὶ
|
δι´ |
ἀμφοτέρων
ἅμα
τούτων.
ταῦτα
δὲ
|
[1, 21] |
θεὸς
ἄλλα
ἔτη
βιῶσαι
πεντεκαίδεκα
|
δι´ |
ἀναποδισμοῦ
ἡλίου.
μέχρι
τούτου
διατείνουσι |
[1, 1] |
τἀληθὲς
ἐκλάμψει
ἀγαθοῦ
παρατυχόντος
βοηθοῦ·
|
δι´ |
ἀνθρώπων
γὰρ
θεόθεν
αἱ
πλεῖσται |
[1, 24] |
τρόπον·
ἤγαγε
τοὺς
Ἀθηναίους
νύκτωρ
|
δι´ |
ἀνοδίας
βαδίσας
καὶ
πλανήσας
τοὺς
|
[1, 1] |
εὐδοξίας,
ὁ
δὲ
τῶν
προσηκόντων
|
δι´ |
ἀντιμισθίαν
πράσσων
τι,
ἤτοι
ὡς |
[1, 6] |
ἀποδειχθὲν
οἴεσθαι,
τοῖς
τε
αὖ
|
δι´ |
ἀπάτην
ὑποτρέχουσιν
ἡμῖν
ὑποπίπτειν
οὐκ |
[1, 5] |
τις
οὖσα
τοῖς
τὴν
πίστιν
|
δι´ |
ἀποδείξεως
καρπουμένοις,
ὅτι
ὁ
πούς |
[1, 29] |
ἡντινοῦν
ἐν
ταῖς
ψυχαῖς
ἔχοντες
|
δι´ |
ἀρχαίαν
ἀκοὴν
παλαιὰν
δόξαν,
γέρων |
[1, 16] |
δὲ
οἳ
Κᾶρας
{οἳ}
τὴν
|
δι´ |
ἀστέρων
πρόγνωσιν
ἐπινενοηκέναι
λέγουσιν.
πτήσεις |
[1, 5] |
τῶν
ὑπὸ
γαστέρα,
καὶ
ἔστιν
|
δι´ |
αὑτὴν
αἱρετή,
σεμνοτέρα
φανεῖται
καὶ
|
[1, 24] |
κύριος
τοὺς
εἰς
αὐτὸν
καὶ
|
δι´ |
αὐτοῦ
πιστεύοντας
προσιέμενος.
πάντα
γὰρ |
[1, 23] |
παραδεχόμενοι
τὰ
τῆς
δυνάμεως
ἀποτελέσματα,
|
δι´ |
ἀφροσύνην
οἱ
νήπιοι
ἀπιστοῦντες,
τότε |
[1, 17] |
τὸ
πυρέττειν
ἀκούσιον·
ἀλλ´
ὅταν
|
δι´ |
ἑαυτόν
τις
καὶ
δι´
ἀκρασίαν |
[1, 1] |
ὑπομνήματα
ἡμῖν.
οὐ
γὰρ
μόνον
|
δι´ |
Ἑβραίους
καὶ
τοὺς
ὑπὸ
νόμον |
[1, 24] |
ὅπλοις
καὶ
τοῖς
μαχίμοις
ζῴοις
|
δι´ |
ἐμψύχων
τε
καὶ
ἀψύχων
ψυχὴ |
[1, 26] |
τόν
τε
Μίνω
παρὰ
Διὸς
|
δι´ |
ἐνάτου
ἔτους
λαμβάνειν
τοὺς
νόμους |
[1, 15] |
ἐπεδείκνυτο
γὰρ
αὐτοῖς
ὁ
Νουμᾶς
|
δι´ |
ἐπικρύψεως
ὡς
οὐκ
ἐφάψασθαι
τοῦ
|
[1, 21] |
Ἀζαρίας
εἰς
κάμινον
ἐμβληθέντες
πυρὸς
|
δι´ |
ἐπιφανείας
ἀγγέλου
σῴζονται.
τότε
διὰ |
[1, 24] |
τριῶν,
ἢ
διὰ
λόγου
ἢ
|
δι´ |
ἔργων
ἢ
καὶ
δι´
ἀμφοτέρων |
[1, 19] |
ὁ
εἰς
αἵρεσιν
ὑποπεσὼν
διέρχεται
|
δι´
|
ἐρημίας
ἀνύδρου,
τὸν
ὄντως
ὄντα |
[1, 24] |
οἰκονομία,
καθ´
ἣν
ἐπαιδεύοντο
Ἑβραῖοι
|
δι´ |
ἐρημίας
πολλῆς
καὶ
χρόνου
μακροῦ, |
[1, 19] |
γράφει·
βλέπομεν
γὰρ
νῦν
ὡς
|
δι´ |
ἐσόπτρου»
κατ´
ἀνάκλασιν
ἐπ´
αὐτοῦ |
[1, 1] |
καυχησάμενος
εὐποιίαν
τὴν
ἀμοιβὴν
ἀπείληφεν
|
δι´ |
εὐδοξίας,
ὁ
δὲ
τῶν
προσηκόντων |
[1, 27] |
σωφρονίζουσα
ὡς
κυρία,
ἣ
δὲ
|
δι´ |
εὐποιίας
χρηστευομένη
ὡς
εὐεργέτις.
ἔξεστι |
[1, 15] |
κατὰ
μουσικὴν
εὕρεσις
ῥυθμῶν
ἀναφέρεται·
|
δι´ |
ἣν
αἰτίαν
οἱ
παρὰ
τοῖς |
[1, 19] |
ἀπὸ
τῆς
ἁμαρτίας
ἐστὶ
μεταβάλλεσθαι,
|
δι´ |
ἣν
ἡ
δουλεία
ἐγεγόνει.
οὐ |
[1, 2] |
τῆς
ἀντιπαραθέσεως
τὴν
ἀλήθειαν
μνηστεύεται,
|
δι´ |
ἧς
ἐξηκολούθηκεν
ἡ
γνῶσις,
οὐ |
[1, 14] |
τὴν
γένεσιν
τοῦ
κόσμου
πολυπραγμονῆσαι,
|
δι´ |
ἧς
καὶ
τὴν
τοῦ
ἀνθρώπου |
[1, 2] |
ἀξιόπιστος
δὲ
ἡ
τοιαύτη
ψυχαγωγία,
|
δι´ |
ἧς
κεκαλυμμένην
οἱ
φιλομαθεῖς
παραδέχονται |
[1, 22] |
καὶ
ἡμῖν
ὡς
ὅτι
μάλιστα
|
δι´ |
ὀλίγων.
~(Μωυσῆς
οὖν
ἄνωθεν
τὸ |
[1, 21] |
εἰς
τὴν
πατρῴαν
γῆν
ἀναζεύγνυσι·
|
δι´ |
ὃν
γίνεται
ἡ
ἀπολύτρωσις
τοῦ |
[1, 16] |
παραθέσθαι
αὐτοῦ
δεικνυμένου
τοῦ
Διονύσου,
|
δι´ |
ὃν
καὶ
Διονυσιακαὶ
θέαι,
μεταγενεστέρου
|
[1, 16] |
οἰωνιστικήν,
ὥσπερ
ἀμέλει
Τελμισεῖς
τὴν
|
δι´ |
ὀνείρων
μαντικήν.
Τυρρηνοὶ
δὲ
σάλπιγγα |
[1, 21] |
ἐπὶ
ἔτη
εἴκοσι
ἐννέα.
τούτῳ
|
δι´ |
ὁσιότητα
πρὸς
τῷ
τέλει
τοῦ |
[1, 24] |
εἰς
οὐρανὸν
διὰ
τοῦ
ξύλου,
|
δι´ |
οὗ
καὶ
τὸ
βλέπειν
ἡμῖν |
[1, 26] |
τε
αὖ
ἐξηγητὴς
οὗτος
αὐτός,
|
δι´ |
οὗ
ὁ
νόμος
ἐδόθη«
ὁ |
[1, 10] |
παραινῶν
ἡμῖν
μὴ
λογομαχεῖν
τε
|
δι´ |
οὐδὲν
χρήσιμον
ἐπὶ
καταστροφῇ
τῶν |
[1, 15] |
ὁ
Πυθαγόρας
αὐτοῖς
γε
τούτοις,
|
δι´
|
οὓς
καὶ
περιετέμετο,
ἵνα
δὴ |
[1, 20] |
ζήτησιν
αὐτῆς,
ἡ
δὲ
εὕρεσις
|
δι´ |
υἱοῦ.
εἰ
γοῦν
σκοποῖμεν,
μία
|
[1, 19] |
οἱ
ἀνοιγόμενοι
τυφλῶν
ὀφθαλμοὶ»
ἡ
|
δι´ |
υἱοῦ
ἐπίγνωσίς
ἐστι
τοῦ
πατρός, |
[1, 18] |
ἵνα
δείξῃ
τὴν
ἀληθῆ
φιλοσοφίαν
|
δι´ |
υἱοῦ
παραδιδομένην.
ἀλλὰ
γὰρ
καὶ
|
[1, 19] |
ᾐνίξατο,
κατ´
ἐπίγνωσιν
δὲ
δεῖν
|
δι´
|
υἱοῦ
παραλαβεῖν
τε
καὶ
μαθεῖν. |
[1, 15] |
τοῖς
Βούττα
πειθόμενοι
παραγγέλμασιν.
ὃν
|
δι´ |
ὑπερβολὴν
σεμνότητος
ὡς
θεὸν
τετιμήκασι. |
[1, 1] |
τε
αὖ
διαβολὴν
διαπέφευγεν
ὁ
|
δι´ |
ὑπομνημάτων
λαλῶν·
οὔτε
γάρ
ποτε |
[1, 1] |
τὸν
σπόρον
δυναμένην.
ὁ
δὲ
|
δι´ |
ὑπομνημάτων
λαλῶν
πρὸς
τὸν
θεὸν |
[1, 24] |
τὸ
πιστεύειν
τὸν
θεὸν
εἶναι
|
δι´ |
ὑπομονῆς
ἐθιζόμενοι
σώφρονος.
τὸ
γοῦν |
[1, 21] |
κατὰ
Μωυσέα
χρόνων
ἤδη
λεκτέον,
|
δι´
|
ὧν
δειχθήσεται
ἀναμφηρίστως
πάσης
σοφίας |
[1, 1] |
τὰς
ἐμβοώσας
παρ´
ἕκαστα
αὐτοῖς
|
δι´ |
ὧν
μᾶλλον
οἱ
ἀκούοντες
ἐπιστραφήσονται. |
[1, 9] |
ἀπόστολοι
οὐ
τὰς
τέχνας
ἐγνώκεσαν,
|
δι´ |
ὧν
τὰ
κατὰ
φιλοσοφίαν
ἐμφαίνεται |