Livre, Chap.
[1, 1]	καταθησόμενοι σπέρματα. καὶ εὖ οἶδ´	ὅτι	ἀγαλλιάσονται, οὐχὶ τῇ ἐκφράσει ἡσθέντες
[1, 24]	κἂν ἐντεῦθεν γενέσθω τοῖς Ἕλλησιν,	ὅτι	ἄρα δυνατὸν τῷ παντοκράτορι θεῷ
[1, 5]	σοι ἀρεστὸν ᾖ» φησί. δηλῶν	ὅτι	ἀσπάζομαι μὲν τὴν κοσμικὴν παιδείαν
[1, 1]	κύριος, ἐν παραβολαῖς αὐτοῖς λαλῶ,	ὅτι	βλέποντες οὐ βλέπουσι καὶ ἀκούοντες
[1, 4]	δὴ τοὺς Βαβυλῶνος σοφοὺς προσαγορεύει.	ὅτι	δὲ σοφίαν ὁμωνύμως καλεῖ ἡ
[1, 27]	σε κύριος ὁ θεὸς ἡμῶν.	ὅτι	δὲ τὸ ὑπόδειγμα σωφρονίζει, αὐτίκα
[1, 21]	ἐκέλευσαν ἀπογραφὰς γενέσθαι ἐπὶ Αὐγούστου.	ὅτι	δὲ τοῦτ´ ἀληθές ἐστιν, ἐν
[1, 11]	ὁ καυχώμενος, συνιέναι καὶ γινώσκειν	ὅτι	ἐγώ εἰμι κύριος ὁ ποιῶν
[1, 11]	σοφῶν κύριος γινώσκει τοὺς διαλογισμοὺς	ὅτι	εἰσὶ μάταιοι. μηδεὶς τοίνυν καυχάσθω
[1, 3]	γινώσκει τοὺς διαλογισμοὺς τῶν σοφῶν,	ὅτι	εἰσὶ μάταιοι, σοφοὺς δή που
[1, 13]	γε τοῦτό ἐστι προαίρεσις πνεύματος,	ὅτι	ἐν πλήθει σοφίας πλῆθος γνώσεως.
[1, 11]	καὶ δικαιοσύνην ἐπὶ τῆς γῆς,	ὅτι	ἐν τούτοις τὸ θέλημά μου,
[1, 21]	βάπτισμα ὡς ἐτῶν λʹ καὶ	ὅτι	ἐνιαυτὸν μόνον ἔδει αὐτὸν κηρῦξαι,
[1, 13]	γνῶσιν, παραβολὰς καὶ ἐπιστήμην ἔγνων.	ὅτι	καί γε τοῦτό ἐστι προαίρεσις
[1, 19]	γένος ἐσμέν. ἐξ ὧν δῆλον	ὅτι	καὶ ποιητικοῖς χρώμενος παραδείγμασιν ἐκ
[1, 10]	μέλει. σωθῆναι γὰρ εὖ οἶδ´	ὅτι	καὶ συνάρασθαι τοῖς σῴζεσθαι γλιχομένοις
[1, 2]	μάλα ὁ μετ´ ἐμπειρίας ἔλεγχος,	ὅτι	καὶ τελειοτάτη ἀπόδειξις εὑρίσκεται ἡ
[1, 27]	εἶναι σοφοὶ ἐμωράνθησαν. οἴδαμεν δὲ	ὅτι	καλὸς ὁ νόμος, ἐάν τις
[1, 13]	τὸν λόγον ἀκινδύνως εὖ ἴσθ´	ὅτι	κατόψεται, τὴν ἀλήθειαν. γέγραπται γοῦν
[1, 24]	καταχθονίων, καὶ πᾶσα γλῶσσα ἐξομολογήσηται	ὅτι	κύριος Ἰησοῦς Χριστὸς εἰς δόξαν
[1, 22]	δὲ ὅμως καὶ ἡμῖν ὡς	ὅτι	μάλιστα δι´ ὀλίγων. ~(Μωυσῆς οὖν
[1, 21]	Καὶ ταῦτα μὲν προήχθημεν εἰπεῖν,	ὅτι	μάλιστα ἐν τοῖς πάνυ παλαιοῖς
[1, 17]	τῆς ψυχῆς κρίνει δικαίως, ἵν´	ὅτι	μάλιστα ὁ θεὸς μένῃ ἡμῖν
[1, 1]	τῷ ὄντι δεῖσθαι καθήκει, ὅπως	ὅτι	μάλιστα πλειόνων ἡμῖν ἐργατῶν εὐπορία
[1, 2]	φίλον ἔδοξεν εἶναι τοῖς ὑπομνήμασιν;	ὅτι	μέγας ὁ κίνδυνος τὸν ἀπόρρητον
[1, 1]	τινος εὑρετοῦ πονηροῦ. ἐγὼ δὲ	ὅτι	μὲν ἡ κακία κακὴν φύσιν
[1, 21]	χρησμῳδῆσαι Ἀκρισίῳ, ἀλλ´ ἴστω γε	ὅτι	μετὰ Φημονόην ἔτεσιν ὕστερον εἴκοσι
[1, 11]	καρδία γὰρ εὐθεῖα ἐκζητεῖ γνῶσιν,	ὅτι	ὁ ζητῶν τὸν θεὸν εὑρήσει
[1, 5]	τὴν πίστιν δι´ ἀποδείξεως καρπουμένοις,	ὅτι	ὁ πούς σου» φησὶν οὐ
[1, 1]	διά τε τῆς γλώττης, ὠφελοῦσα·	ὅτι	ὁ σπείρων εἰς τὸ πνεῦμα
[1, 2]	τῶν ὑπονοουμένων ἐπιστήμης. σιωπῶ γὰρ	ὅτι	οἱ Στρωματεῖς τῇ πολυμαθίᾳ σωματοποιούμενοι
[1, 17]	ἐν τῇ ἀληθείᾳ οὐχ ἕστηκεν,	ὅτι	οὐκ ἔστιν ἀλήθεια ἐν αὐτῷ.
[1, 10]	ὁ δίκαιος ζήσεται εἰς τέλος,	ὅτι	οὐκ ὄψεται καταφθοράν, ὅταν ἴδῃ
[1, 1]	γραφὴ ἀσθενὴς μὲν εὖ οἶδ´	ὅτι	παραβαλλομένη πρὸς τὸ πνεῦμα ἐκεῖνο
[1, 4]	δύναμιν εἰς τὴν ἡμετέραν εὐεργεσίαν,	ὅτι	πᾶσα σοφία παρὰ κυρίου καὶ
[1, 5]	χρόνῳ ἔν τε τῷ αἰῶνι,	ὅτι	πνεῦμα κυρίου πεπλήρωκε τὴν οἰκουμένην.
[1, 28]	προφητείαν. ἀνδρῶν δὲ εὖ οἶδ´	ὅτι	τὰ τοιαῦτα διακρίνειν τε καὶ
[1, 7]	ἐν τύπῳ προκύπτει τῶν ἀληθῶν,	ὅτι	τῆς αὐτῆς τοῦ ὑετοῦ ἀπέλαυσε
[1, 17]	γινομένου. διὰ τοῦτο γοῦν ἐπιτελεῖται,	ὅτι	τὸ κωλῦσαι δυνάμενον οὐκ ἐνεργεῖ
[1, 1]	ἀποκαλυφθήσεται» ἀκουσάτω καὶ παρ´ ἡμῶν,	ὅτι	τῷ κρυπτῶς ἐπαίοντι τὸ κρυπτὸν
[1, 8]	ὁ μεταπεισθεὶς καὶ ὁ ἐκλαθόμενος,	ὅτι	τῶν μὲν ὁ χρόνος, τῶν
[1, 17]	ψεῦδος, ἐκ τῶν ἰδίων λαλεῖ,	ὅτι	ψεύστης ἐστὶ καὶ ὁ πατὴρ
[1, 27]	γνώσῃ ἐν τῇ καρδίᾳ σου	ὅτι	ὡς εἴ τις παιδεύσει ἄνθρωπος

 

UCL |FLTR |Itinera Electronica |Bibliotheca Classica Selecta (BCS) | Responsable académique : Alain Meurant Analyse, design et réalisation informatiques : B. Maroutaeff - J. Schumacher Dernière mise à jour : 7/01/2010