Livre, Chap. |
[1, 21] |
ἕνδεκα,
εἶτα
ἐπὶ
τὴν
Ἑλένης
|
ὑπὸ |
Ἀλεξάνδρου
ἁρπαγὴν
ἔτη
τέσσαρα.
εἶτα |
[1, 21] |
τοῦτον
ἐξαμαρτὼν
πάλιν
ὁ
λαὸς
|
ὑπὸ |
ἀλλοφύλοις
γίνεται
τοῖς
Φυλιστιεὶμ
ἔτη
|
[1, 21] |
Δανιὴλ
εἰς
λάκκον
λεόντων
βληθεὶς
|
ὑπὸ |
Ἀμβακοὺμ
προνοίᾳ
θεοῦ
τραφεὶς
ἑβδομαῖος |
[1, 21] |
ἡ
αἰχμαλωσία
εἰς
Βαβυλῶνα
γίνεται
|
ὑπὸ |
βασιλέως
Ναβουχοδονόσορ
τῷ
ἑβδόμῳ
ἔτει |
[1, 5] |
τε
καὶ
γαστρὸς
καὶ
τῶν
|
ὑπὸ |
γαστέρα,
καὶ
ἔστιν
δι´
αὑτὴν |
[1, 21] |
καὶ
μάντεις,
οἳ
δὲ
καὶ
|
ὑπὸ |
δαιμόνων
κινηθέντες
ἢ
ὑδάτων
καὶ |
[1, 21] |
προφήτου
εἰς
Βαβυλῶνα
γενομένης
τὰ
|
ὑπὸ |
Δανιὴλ
τοῦ
προφήτου
εἰρημένα
οὕτως |
[1, 21] |
Πελοπόννησον
Δαναοῦ
παρουσία
καὶ
ἡ
|
ὑπὸ |
Δαρδάνου
τῆς
Δαρδανίας
κτίσις,
ὃν
|
[1, 21] |
Αἴγυπτον
θεῶν
πραγματευσάμενος
τὴν
Ἶσιν
|
ὑπὸ |
Ἑλλήνων
Δήμητρα
καλεῖσθαί
φησιν,
ἣ |
[1, 29] |
νέους
τοὺς
τὰ
νεώτερα
καὶ
|
ὑπὸ |
Ἑλλήνων
ἐπιτετηδευμένα,
τὰ
χθὲς
καὶ |
[1, 26] |
κυρίως
θεσμὸν
ἂν
εἴποιμεν
τὸν
|
ὑπὸ |
θεοῦ
διὰ
Μωυσέως
παραδεδομένον.
ἔχει |
[1, 21] |
Ἀθήνας
στρατείαν
καὶ
τὴν
Ἑλένης
|
ὑπὸ |
Θησέως
ἁρπαγὴν
ἔτη
ἐννέα.
ἐντεῦθεν |
[1, 21] |
ὡς
προεῖπον,
Ἰωὰς
ὁ
περισωθεὶς
|
ὑπὸ
|
Ἰωσαβαίας
τῆς
Ἰωδαὲ
τοῦ
ἀρχιερέως |
[1, 17] |
οἴνου.
φιλοσοφία
δὲ
οὐκ
ἀπεστάλη
|
ὑπὸ |
κυρίου,
ἀλλ´
ἦλθε,
φασί,
κλαπεῖσα |
[1, 21] |
ἀφ´
οὗ
ἔστη
τὸ
βδέλυγμα
|
ὑπὸ |
Νέρωνος
εἰς
τὴν
πόλιν
τὴν
|
[1, 21] |
οὗτος
παρακούσας
Ἱερεμίου
τοῦ
προφήτου
|
ὑπὸ |
Νεχαὼ
βασιλέως
Αἰγύπτου
ἀνῃρέθη
κατὰ |
[1, 26] |
τοῦ
δὲ
ἐλθεῖν
τὴν
πίστιν
|
ὑπὸ |
νόμον
ἐφρουρούμεθα
συγκεκλεισμένοι,
φόβῳ
δηλαδὴ
|
[1, 1] |
μόνον
δι´
Ἑβραίους
καὶ
τοὺς
|
ὑπὸ |
νόμον
κατὰ
τὸν
ἀπόστολον
εὔλογον |
[1, 17] |
τὰ
μὲν
παραχαράξαντες,
τὰ
δὲ
|
ὑπὸ |
περιεργίας
ἀμαθῶς
σοφισάμενοι,
τὰ
δὲ |
[1, 17] |
κἀν
φιλοσοφίᾳ,
τῇ
κλαπείσῃ
καθάπερ
|
ὑπὸ |
Προμηθέως,
πῦρ
ὀλίγον
εἰς
φῶς |
[1, 11] |
νήπιοι,
φησὶν
ὁ
αὐτὸς
ἀπόστολος,
|
ὑπὸ |
τὰ
στοιχεῖα
τοῦ
κόσμου
ἦμεν |
[1, 20] |
ψευδόμενος
τὴν
ἀλήθειαν.
οὗτος
κλέπτης«
|
ὑπὸ |
τῆς
γραφῆς
εἴρηται.
φησὶ
γοῦν· |
[1, 17] |
νόσοι
αἱ
σωματικαί·
κυβερνῶνται
δὲ
|
ὑπὸ |
τῆς
καθόλου
προνοίας
ἐπὶ
τέλος |
[1, 1] |
σώμασιν.
οὐδεὶς
ἅπτει
λύχνον
καὶ
|
ὑπὸ |
τὸν
μόδιον
τίθησιν,
ἀλλ´
ἐπὶ |
[1, 18] |
φησίν,
ὡς
καὶ
ὁ
λύχνος
|
ὑπὸ |
τοῦ
ἡλίου
καταλαμπόμενος
ἀπολωλέναι
λέγεται
|
[1, 17] |
προφῆται,
ἅτε
ἀποσταλέντες
καὶ
ἐμπνευσθέντες
|
ὑπὸ |
τοῦ
κυρίου,
οὐ
κλέπται,
ἀλλὰ |
[1, 27] |
τοιοῦτον
ὑγιέστατα
ἀποκτείννυσι.
κρινόμενοι
δὲ
|
ὑπὸ
|
τοῦ
κυρίου«
φησὶν
ὁ
ἀπόστολος, |
[1, 23] |
βασιλέα
ἄφωνον
πεσεῖν,
διακρατηθέντα
δὲ
|
ὑπὸ |
τοῦ
Μωυσέως
πάλιν
ἀναβιῶναι.
Περὶ |
[1, 21] |
Βενιαμεὶν
καὶ
Λευὶ
μὴ
αἰχμαλωτισθῆναι
|
ὑπὸ
|
τοῦ
Σεναχηρείμ,
ἀλλ´
εἶναι
ἀπὸ |
[1, 11] |
καὶ
οἱ
φιλόσοφοι,
ἐὰν
μὴ
|
ὑπὸ |
τοῦ
Χριστοῦ
ἀπανδρωθῶσιν.
εἰ
γὰρ |
[1, 15] |
φιλοσοφοῦσι,
τὰ
μὲν
παρ´
Ἰνδοῖς
|
ὑπὸ |
τῶν
Βραχμάνων,
τὰ
δὲ
ἐν |
[1, 15] |
τὰ
δὲ
ἐν
τῇ
Συρίᾳ
|
ὑπὸ
|
τῶν
καλουμένων
Ἰουδαίων.
τινὲς
δὲ |
[1, 15] |
Σίβυλλαν
ἐκ
τοῦ
Ἑλικῶνος
παραγενομένην
|
ὑπὸ |
τῶν
Μουσῶν
τραφεῖσαν.
ἔνιοι
δέ |
[1, 4] |
θησαυρίζει
δικαίοις
βοήθειαν·
τοῖς
γὰρ
|
ὑπὸ |
φιλοσοφίας
δεδικαιωμένοις
βοήθεια
θησαυρίζεται
καὶ |
[1, 8] |
ἤτοι
ὑφ´
ἡδονῆς
κηληθέντες
ἢ
|
ὑπὸ |
φόβου
δείσαντες·
πᾶσαι
δὲ
ἀκούσιοι |
[1, 21] |
βασιλείας
ἕως
τῆς
αἰχμαλωσίας
τῆς
|
ὑπὸ |
Χαλδαίων
γενομένης
ἔτη
τετρακόσια
πεντήκοντα |
[1, 1] |
ΓΝΩΣΤΙΚΩΝ
ΥΠΟΜΝΗΜΑΤΩΝ
ΣΤΡΩΜΑΤΕΩΝ
ΠΡΩΤΟΣ.
~ἵνα
|
ὑπὸ |
χεῖρα
ἀναγινώσκῃς
αὐτὰς
καὶ
δυνηθῇς |
[1, 19] |
ἐν
χειροποιήτοις
ναοῖς
κατοικεῖ
οὐδὲ
|
ὑπὸ |
χειρῶν
ἀνθρωπίνων
θεραπεύεται
προσδεόμενός
τινος, |
[1, 23] |
ἱστορεῖ
κατακλεισθέντα
εἰς
φυλακὴν
Μωυσέα
|
ὑπὸ |
Χενεφρέους
τοῦ
Αἰγυπτίων
βασιλέως
ἐπὶ |
[1, 5] |
τοίνυν
ἡ
φιλοσοφία
προοδοποιοῦσα
τὸν
|
ὑπὸ |
Χριστοῦ
τεκειούμενον.
αὐτίκα
τὴν
σοφίαν» |