Alphabétiquement     [«   »]
εἶχεν 1
εἴχομεν 1
Εἶχον 1
ἐκ 91
ἔκ 1
ἐκάθηραν 1
ἐκάκωσεν 1
Fréquences     [«    »]
76
90 οὖν
89 περὶ
91 ἐκ
92 διὰ
104 οὐ
109 ἀπὸ
HODOI ELEKTRONIKAI
Du texte à l'hypertexte

Clément d'Alexandrie, Les Stromates, livre I

ἐκ


Livre, Chap.
[1, 23]   προγόνων αὐτοῦ διὰ πολυχρόνιον λιμὸν  ἐκ   Βαβυλῶνος εἰς Αἴγυπτον μεταναστάντων. ἑβδόμῃ
[1, 21]   μεθ´ ὃν ἦρξεν Ἀβατθὰν  ἐκ   Βηθλεὲμ φυλῆς Ἰούδα ἔτη ἑπτά,
[1, 23]   ὕστερον μὴ συναπόλωνται τῷ παιδί,  ἐκ   βίβλου τῆς ἐπιχωρίου σκεῦός τι
[1, 9]   καὶ οἱ τοῦ πνεύματος μαθηταί·  ἐκ   γὰρ πίστεως καὶ ὡς οὐχ
[1, 21]   τὰ τέκνα τοῦ ἀδελφοῦ αὐτῆς·  ἐκ   γὰρ τοῦ γένους ἦν Ἀχαάβ.
[1, 21]   Ἰωνᾶς τοῦ Ἀμαθὶ  ἐκ   Γὲθ Χοβὲρ κηρύξας Νινευίταις,
[1, 8]   ἐοικότες, οἳ δὴ ἐν ἅλμῃ  ἐκ   γενετῆς τρεφόμενοι ἁλῶν ὅμως πρὸς
[1, 24]   ἐστι φωτὸς ἁγίου τοῦ διαβαίνοντος  ἐκ   γῆς καὶ ἀνατρέχοντος αὖθις εἰς
[1, 14]   διαδέχεται Ἀρχέλαος, οὗ Σωκράτης διήκουσεν.  ἐκ   δ´ ἄρα τῶν ἀπέκλινε λαοξόος,
[1, 6]   μόνης φαίνεσθαι τῆς θέσεως ῥητέον,  ἐκ   δὲ τῆς ἐντολῆς ἀναζωπυρεῖσθαι τὸ
[1, 15]   ἐν φήμαις καὶ κληδόσι μαντευόμενον,  ἐκ   δὲ τοῦ εἰς γῆν μεταβαλόντος
[1, 27]   καὶ θνητὸς ὃς εἶδεν φρόνησιν,  ἐκ   δὲ τοῦ στόματος αὐτῆς« τῆς
[1, 15]   Ῥωμαίων βασιλεὺς Πυθαγόρειος μὲν ἦν,  ἐκ   δὲ τῶν Μωυσέως ὠφεληθεὶς διεκώλυσεν
[1, 8]   ῥητορικῆς διεξοδικὸν φαινομένον, τὸ δὲ  ἐκ   διαλεκτικῆς ἐρωτητικόν, τέλος δὲ αὐτῆς
[1, 24]   δεκάτην ἀκροθίνιά τε κρεμάσαιμεν σταθμῶν  ἐκ   ζαθέων καὶ κίονος ὑψηλοῖο. Ἀπόλλων
[1, 29]   καὶ τὸν αὖθις δοθέντα, πλὴν  ἐκ   θεοῦ τε τῆς φύσεως
[1, 15]   ἀνθρώπων γένει οὔτ´ ἦλθέν ποτε  ἐκ   θεῶν οὔτ´ ἀφίξεται. καί μοι
[1, 27]   δὲ τέλος τῆς παραγγελίας ἀγάπη  ἐκ   καθαρᾶς καρδίας καὶ συνειδήσεως ἀγαθῆς
[1, 7]   γῆς γεωργὸς ἄνωθεν σπείρων  ἐκ   καταβολῆς κόσμου τὰ θρεπτικὰ σπέρματα,
[1, 15]   Μουσῶν τραφεῖσαν. ἔνιοι δέ φασιν  ἐκ   Μαλιέων ἀφικέσθαι Λαμίας οὖσαν θυγατέρα
[1, 20]   ἄργυρος κἂν λόγος κἂν δόγμα.  ἐκ   μέρους τοίνυν, κεκλόφασιν, ἀληθῆ
[1, 21]   τὰς ἴσας σὺν ἀρχιτέκτονι Τυρίῳ  ἐκ   μητρὸς Ἰουδαίας ἐκ τῆς φυλῆς
[1, 6]   ἐδημιούργησεν. ὅθεν οὐδὲ τὸ δίκαιον  ἐκ   μόνης φαίνεσθαι τῆς θέσεως ῥητέον,
[1, 21]   μοι« φησὶν ἐν τῷ Θεάγει,  ἐκ   παιδὸς ἀρξάμενον θείᾳ μοίρᾳ παραγινόμενον
[1, 21]   φησιν γραφή, τὰ πλεῖστα  ἐκ   παρατηρήσεως καὶ ἐξ εἰκότων προειρηκότες,
[1, 17]   φαύλοις χρῆσθαι καθάπερ καὶ τῷ  ἐκ   πειρασμοῦ μαρτυρίῳ. ἔστιν οὖν κἀν
[1, 1]   δὲ ἐνθένδε αὐτῷ πειθὼ  ἐκ   περιουσίας. καὶ τοῦτ´ ἦν ἄρα
[1, 1]   ἐσομένους μηνύσαντος. Ἤδη δὲ καταφαίνεται  ἐκ   περιουσίας σωτὴρ αὐτός, κατὰ
[1, 26]   ἡμῶν ἐγένετο εἰς Χριστόν, ἵνα  ἐκ   πίστεως δικαιωθῶμεν. νομοθετικὸς δέ
[1, 1]   καὶ μὴ προκεκενωμένοις. ὅταν δ´  ἐκ   πίστεως ἕληταί τις ἑστιᾶσθαι, βέβαιος
[1, 7]   οὐκ ἐξ ἔργων ἐδικαιώθη, ἀλλ´  ἐκ   πίστεως. οὐδὲν οὖν ὄφελος αὐτοῖς
[1, 20]   πολλὰ αἴτια λέγοιντ´ ἄν, ἀλλ´  ἐκ   πολλῶν αἴτιον ἕν (οὐκ ἔστι
[1, 23]   ἐπιγραφομένῳ δράματι Ἐξαγωγή« γράφων ὧδε  ἐκ   προσώπου Μωυσέως· ἰδὼν γὰρ ἡμῶν
[1, 8]   ἔργον δὲ διττόν, τὸ μὲν  ἐκ   ῥητορικῆς διεξοδικὸν φαινομένον, τὸ δὲ
[1, 21]   δὲ αἱ φυλαὶ αἱ δέκα  ἐκ   Σαμαρείας αἰχμάλωτοι γεγόνασιν ἕως Πτολεμαίου
[1, 21]   ναοῦ οἰκοδομῆς· ὁμοίως καὶ Ἀχίας  ἐκ   Σηλὼμ προφητεύει, ἦσαν δὲ καὶ
[1, 12]   ἐστιν. σοφοὶ δὲ οὐκ ἐκφέρουσιν  ἐκ   στόματος, διαλογίζονται ἐν συνεδρίῳ.
[1, 21]   ἀρχιερεὺς Ἀβιάθαρ τοῦ Ἀβιμέλεχ  ἐκ   συγγενείας Ἠλί, προφητεύουσι δὲ Γὰδ
[1, 1]   τοῦ λαμβάνοντος δύναμιν, ἣν δεῖ  ἐκ   συνασκήσεως αὔξειν, τοῖς δούλοις τὰ
[1, 11]   νεκρούς, ἀπόστολός φησιν, ὃς  ἐκ   τηλικούτου θανάτου ἐρρύσατο ἡμᾶς, ἵνα
[1, 21]   ἓξ ἡμέραι δέκα. Πεπλήρωται τοίνυν  ἐκ   τῆς αἰχμαλωσίας τῆς ἐπὶ Ἱερεμίου
[1, 19]   εἰς ἣν ἐκδίδοται παρεκτραπεὶς  ἐκ   τῆς κατ´ ἀλήθειαν ἑδραιότητος, συνεκρυεὶς
[1, 24]   τινι· στῦλος Θηβαίοισι Διώνυσος πολυγηθής,  ἐκ   τῆς παρ´ Ἑβραίοις ἱστορίας. ἀλλὰ
[1, 29]   οὐκ ἔστιν« ὁμοίως δὲ καὶ  ἐκ   τῆς πολυμαθοῦς περιουσίας ἀποδείξεις ἰσχυροποιοῦσι
[1, 10]   τίνας δὴ σοφοὺς λέγει; ἄκουσον  ἐκ   τῆς σοφίας Ἰησοῦ· οὐκ ἔστι
[1, 22]   τοῦ νόμου καὶ τὰς προφητικὰς  ἐκ   τῆς τῶν Ἑβραίων διαλέκτου εἰς
[1, 5]   τὴν σοφίαν. ἣν μετῆλθεν Ἀβραάμ,  ἐκ   τῆς τῶν οὐρανίων θέας μετιὼν
[1, 18]   πρὸς ἔτι πιστούς. ἐδείχθησαν δὲ  ἐκ   τῆς τῶν ὑπακουσάντων ἑκουσίου προσκλίσεως
[1, 21]   ἀρχιτέκτονι Τυρίῳ ἐκ μητρὸς Ἰουδαίας  ἐκ   τῆς φυλῆς Δαβίδ, ὡς ἐκεῖ
[1, 1]   δὲ ἄνθρωπος ἑαυτὸν καὶ οὕτως  ἐκ   τοῦ ἄρτου ἐσθιέτω καὶ ἐκ
[1, 16]   γίνεται· ὡς δὲ ἄλλοι βούλονται,  ἐκ   τοῦ διαβόλου τὴν κίνησιν ἴσχει.
[1, 4]   γὰρ θεὸς δίδωσι σοφίαν  ἐκ   τοῦ ἑαυτοῦ στόματος αἴσθησίν τε
[1, 15]   λέγεται καθίζεσθαι τὴν πρώτην Σίβυλλαν  ἐκ   τοῦ Ἑλικῶνος παραγενομένην ὑπὸ τῶν
[1, 27]   καὶ τελεώτατον ἀγαθόν, ὅταν τινὰ  ἐκ   τοῦ κακῶς πράττειν εἰς ἀρετήν
[1, 21]   Χοβὲρ κηρύξας Νινευίταις,  ἐκ   τοῦ κήτους προελθών. ἔπειτα βασιλεύει
[1, 9]   ἔργον ἐστὶ καὶ τὸ ποιεῖν  ἐκ   τοῦ λόγου γίνεται; εἰ γὰρ
[1, 27]   καὶ δοκιμάζεις τὰ διαφέροντα κατηχούμενος  ἐκ   τοῦ νόμου, πέποιθάς τε σεαυτὸν
[1, 17]   ψεύστου· λέγει κύριος ὑμεῖς  ἐκ   τοῦ πατρὸς ὑμῶν τοῦ διαβόλου
[1, 23]   βασιλεὺς τῆς χώρας τὴν  ἐκ   τοῦ πλήθους ἐπιβουλὴν τῶν γεννωμένων
[1, 17]   γὰρ τῶν προφητῶν πάντες» φησὶν  ἐκ   τοῦ πληρώματος αὐτοῦ ἐλάβομεν, δηλονότι
[1, 1]   σπείρων εἰς τὸ πνεῦμα  ἐκ   τοῦ πνεύματος θερίσει ζωὴν αἰώνιον·
[1, 1]   ἐκ τοῦ ἄρτου ἐσθιέτω καὶ  ἐκ   τοῦ ποτηρίου πινέτω. σκοπεῖσθαι οὖν
[1, 27]   εἶναι ἀπειθείας υἱόν« ἀλλὰ μεταβαίνειν  ἐκ   τοῦ σκότους εἰς ζωὴν« καὶ
[1, 18]   ἐκδανείζεσθαι. ὅθεν ἐπιφέρει· λόγος σαπρὸς  ἐκ   τοῦ στόματος ὑμῶν μὴ ἐκπορευέσθω,
[1, 21]   δὲ καὶ οὗτος ἀριθμὸς  ἐκ   τοῦ ὑποτεταγμένου κεφαλαίου ἔχοντος ὧδε·
[1, 21]   τῆς Ἀργοῦς ἔτη ἑξήκοντα τέσσαρα.  ἐκ   τούτου ἐπὶ Θησέα καὶ Μινώταυρον
[1, 24]   τρισίν, ἀσφαλεῖ, παραβόλῳ καὶ τῷ  ἐκ   τούτων μικτῷ· συντίθεται δὲ τούτων
[1, 24]   μικτῷ· συντίθεται δὲ τούτων ἕκαστον  ἐκ   τριῶν, διὰ λόγου
[1, 19]   ὅτι καὶ ποιητικοῖς χρώμενος παραδείγμασιν  ἐκ   τῶν Ἀράτου Φαινομένων δοκιμάζει τὰ
[1, 21]   Ἀγγαῖος καὶ Ζαχαρίας καὶ  ἐκ   τῶν δώδεκα Ἄγγελος κατὰ τὸ
[1, 21]   Ἀγγαῖος καὶ Ζαχαρίας καὶ  ἐκ   τῶν δώδεκα Ἄγγελος προφητεύουσι, καὶ
[1, 19]   ἆρ´ οὐ δοκεῖ σοι {πίστεως}  ἐκ   τῶν Ἑβραϊκῶν γραφῶν τὴν μετὰ
[1, 23]   σοι παιδὶ τῷδ´ εὕρω ταχὺ  ἐκ   τῶν Ἑβραίων; δ´ ἐπέσπευσεν
[1, 23]   τοῦ πλήθους ἐπιβουλὴν τῶν γεννωμένων  ἐκ   τῶν Ἑβραίων κελεύει τὰ μὲν
[1, 17]   αὐτῷ. ὅταν λαλῇ τὸ ψεῦδος,  ἐκ   τῶν ἰδίων λαλεῖ, ὅτι ψεύστης
[1, 25]   δεδώρηται. ~(Πλάτων δὲ φιλόσοφος  ἐκ   τῶν Μωυσέως τὰ περὶ τὴν
[1, 26]   νόμον, ὁπότε γε καὶ αὐτοὶ  ἐκ   τῶν παρὰ σφίσι τιμῶσι Μωυσῆ.
[1, 28]   ὁρατικοῦ τῆς ψυχῆς τὴν ἐπιχυθεῖσαν  ἐκ   φαύλης ἀναστροφῆς ἄγνοιαν ἀχλυώδη καὶ
[1, 17]   ἐνέργειαι, μερικαὶ οὖσαι, γίνονται μὲν  ἐκ   φαύλης διαθέσεως, καθάπερ καὶ αἱ
[1, 21]   τε τῆς Εὐρώπης εἰς Κρήτην  ἐκ   Φοινίκης ἀνακομιδή. κατὰ δὲ Λυγκέα
[1, 21]   ἐπιστρεψάντων δὲ αὐτῶν Σαμψὼν ἡγεῖται  ἐκ   φυλῆς Δάν, νικήσας ἐν πολέμῳ
[1, 21]   Βωλεᾶς υἱὸς Βηδᾶν υἱοῦ Χαρρὰν  ἐκ   φυλῆς Ἐφραῒμ ἄρξας ἔτη τρία
[1, 21]   τούτου προφητεύει Δεββώρα γυνὴ Λαβιδὼθ  ἐκ   φυλῆς Ἐφραΐμ, καὶ ἦν ἀρχιερεὺς
[1, 21]   βασιλείας ἐν Σαμαρείᾳ βασιλεύει Ἱεροβοὰμ  ἐκ   φυλῆς Ἐφραῒμ δοῦλος Σολομῶνος,
[1, 21]   Ἀὼδ ἔτεσιν ὀγδοήκοντα, ἀνὴρ ἀμφοτεροδέξιος  ἐκ   φυλῆς Ἐφραΐμ· οὗτός ἐστιν
[1, 21]   ἐν Χεβρὼν τοῦ Ἰεσσαὶ  ἐκ   φυλῆς Ἰούδα ἔτη τεσσαράκοντα, ὡς
[1, 21]   ἀδελφὸν τοῦ Χαλὲβ τὸν νεώτερον  ἐκ   φυλῆς Ἰούδα, ὃς ἀποκτείνας τὸν
[1, 21]   αὐτῶν ἡγεῖται Ἰεφθαὲ Γαλααδίτης  ἐκ   φυλῆς Μανασσῆ καὶ ἦρξεν ἔτη
[1, 21]   ἔτη ἑπτά, ἐπὶ τούτοις Γεδεὼν  ἐκ   φυλῆς Μανασσῆ τοῦ Ἰωὰς
[1, 21]   στρατιᾶς Βαρὰκ τοῦ Βεννὴρ  ἐκ   φυλῆς Νεφθαλὶμ παραταξάμενος Σισάρᾳ τῷ
[1, 5]   εἶναι τὴν σφραγῖδα τῆς γνώσεως,  ἐκ   φύσεως καὶ μαθήσεως καὶ ἀσκήσεως




Recherches | Texte | Lecture | Liste du vocabulaire | Index inverse | Menu | Site de Philippe Remacle

 
UCL |FLTR |Itinera Electronica |Bibliotheca Classica Selecta (BCS) |
Responsable académique : Alain Meurant
Analyse, design et réalisation informatiques : B. Maroutaeff - J. Schumacher

Dernière mise à jour : 7/01/2010