Livre, Chap. |
[1, 5] |
τὴν
Αἰγυπτίαν
εἰς
παιδοποιίαν
ἐπιτρέπει
|
τῷ
|
Ἀβραάμ.
ἡ
σοφία
τοίνυν
ἡ |
[1, 5] |
ἐκείνην,
μηδέπω
μηδὲν
ἐνάρετον
ἀποκυήσασα
|
τῷ |
Ἀβραάμ,
ἠξίου
δὲ
εἰκότως
τὸν |
[1, 15] |
Ἱστορεῖται
δὲ
Πυθαγόρας
μὲν
Σώγχιδι
|
τῷ |
Αἰγυπτίῳ
ἀρχιπροφήτῃ
μαθητεῦσαι,
Πλάτων
δὲ |
[1, 10] |
μή
ποτε
ζηλοῦντα
ἀρκεῖσθαι
μόνῳ
|
τῷ |
αἰνίξασθαι
τὸ
νοούμενον.
ὁποίῳ
δὲ |
[1, 15] |
σαφέσιν
ἀστέρων
ἐπ´
ἀντολαῖς.
παρὰ
|
τῷ |
Αἰόλῳ
τούτῳ
Ὀδυσσεὺς
μετὰ
τὴν |
[1, 5] |
τε
τῷ
χρόνῳ
ἔν
τε
|
τῷ
|
αἰῶνι,
ὅτι
πνεῦμα
κυρίου
πεπλήρωκε |
[1, 6] |
ὃς
πολλὴν
καὶ
παντοδαπὴν
ἐν
|
τῷ |
ἀμήτῳ
παρατίθεται
πρὸς
τὴν
τοῦ |
[1, 24] |
ἢ
βιαζομένους
ἢ
ἀδικοῦντας
ἐν
|
τῷ |
ἀμύνασθαι
ἢ
τὰ
δίκαια
ποιοῦντας, |
[1, 18] |
τῆς
ἀληθείας
ἐκτροπή.
ἀλλὰ
καὶ
|
τῷ
|
ἀπολῶ
τὴν
σοφίαν
τῶν
σοφῶν» |
[1, 18] |
παραινέσεις
ἔχει
τινὰς
τὰς
παρὰ
|
τῷ |
ἀποστόλῳ
κελευούσας
ἐνδύσασθαι
τὸν
καινὸν |
[1, 21] |
ἐκ
φυλῆς
Νεφθαλὶμ
παραταξάμενος
Σισάρᾳ
|
τῷ |
ἀρχιστρατήγῳ
τοῦ
Ἰαβεὶμ
ἐνίκησε,
καὶ |
[1, 15] |
τῷ
περὶ
Πυθαγορικῶν
συμβόλων
Ζαράτῳ
|
τῷ |
Ἀσσυρίῳ
μαθητεῦσαι
ἱστορεῖ
τὸν
Πυθαγόραν
|
[1, 21] |
Ζαχαρίου
υἱόν.
καὶ
πάλιν
ἐν
|
τῷ |
αὐτῷ·
ἦν
δὲ
Ἰησοῦς
ἐρχόμενος |
[1, 21] |
ἀπορραγείσης
ἀποδράσει,
οὐκέτ´
ἂν
ἐν
|
τῷ |
αὐτῷ
τόπῳ
τοῦ
αὐτοῦ
εἴδους |
[1, 4] |
ἐπαοιδῶν,
Γαζαρηνῶν
δύναμις
τοῦ
ἀναγγεῖλαι
|
τῷ |
βασιλεῖ,
ἀλλ´
ἔστι
θεὸς
ἐν |
[1, 24] |
θεὸς
καὶ
πάντα
ὑπέταξεν
Χριστῷ
|
τῷ |
βασιλεῖ
ἡμῶν,
ἵνα
ἐν
τῷ |
[1, 23] |
τὰ
βασίλεια
παρελθόντα
ἐπιστῆναι
κοιμωμένῳ
|
τῷ
|
βασιλεῖ
καὶ
ἐξεγεῖραι
αὐτόν,
τὸν |
[1, 19] |
τὸ
δυνατὸν
οὐδὲν
ἀπέλιπον
ἐν
|
τῷ |
βίῳ,
ἀλλὰ
παντὶ
τρόπῳ
προὐθυμήθην |
[1, 12] |
κοινὴ
ἡ
παράδοσις
καὶ
πάνδημος
|
τῷ |
γε
αἰσθομένῳ
τῆς
μεγαλειότητος
τοῦ |
[1, 21] |
καὶ
ὡς
ταῦθ´
οὕτως
ἔχει,
|
τῷ
|
γε
συνιέναι
δυναμένῳ
δῆλον
καθ´ |
[1, 23] |
ἐξεγεῖραι
αὐτόν,
τὸν
δὲ
καταπλαγέντα
|
τῷ |
γεγονότι
κελεῦσαι
τῷ
Μωυσεῖ
τὸ |
[1, 13] |
καὶ
ἀλλήλοις
ἀνόμοια
εἶναι
δοκεῖ,
|
τῷ |
γένει
γε
καὶ
ὅλῃ
τῇ
|
[1, 17] |
καθάπερ
ὁ
μὲν
ναυπηγὸς
πρὸς
|
τῷ |
γίγνεσθαι
τὸ
σκάφος,
ὁ
δὲ |
[1, 10] |
ποτε
κενοδοξίαν
ζηλοῦντας,
ἀρκεῖ
δὲ
|
τῷ
|
γνωστικῷ
κἂν
εἷς
μόνος
ἀκροατὴς |
[1, 21] |
νεωτέρους.
κἂν
ἕπεσθαί
τις
βουληθῇ
|
τῷ |
γραμματικῷ
Κράτητι
καὶ
λέγῃ
περὶ |
[1, 1] |
τοῦ
κυρίου
χαρὰν»
προσέταξεν
εἰσελθεῖν,
|
τῷ |
δὲ
ἀποκρυψαμένῳ
τὸ
πιστευθὲν
ἀργύριον |
[1, 27] |
παιδεύων
ἐπαίδευσέν
με
ὁ
κύριος,
|
τῷ |
δὲ
θανάτῳ
οὐ
παρέδωκέν
με· |
[1, 20] |
μὲν
ναυκλήρῳ
δοθείσης
λέγεσθαι
ναῦλον,
|
τῷ
|
δὲ
τελώνῃ
τέλος
καὶ
ἐνοίκιον |
[1, 21] |
Ἰησοῦς
ὁ
τοῦ
Ἰωσεδέκ.
κἀν
|
τῷ |
δευτέρῳ
ἔτει
τῆς
Δαρείου
βασιλείας, |
[1, 21] |
Ἀσσυρίων,
Αἰγυπτίων
δὲ
Οὐαφρηοῦς
βασιλεύοντος
|
τῷ |
δευτέρῳ
ἔτει,
Φιλίππου
δὲ
Ἀθήνησιν |
[1, 21] |
ἀφ´
ὧν
Κτησίας
λέγει,
φανήσεται
|
τῷ
|
δευτέρῳ
καὶ
τετρακοσιοστῷ
ἔτει
τῆς |
[1, 21] |
δὲ
Βηλούχου
τοῦ
ὀγδόου
δυναστείας
|
τῷ |
δευτέρῳ
καὶ
τριακοστῷ
ἡ
Μωυσέως |
[1, 21] |
τοὺς
βασιλεῖς
τοὺς
Ἰουδαίων
διαφώνως
|
τῷ |
Δημητρίῳ.
ἔτι
δὲ
καὶ
Εὐπόλεμος |
[1, 19] |
ἐλπίδα
τοῦ
δικαίου
σαφηνίζειν;
κἀν
|
τῷ |
Δημοδόκῳ,
εἰ
δὴ
τοῦ
Πλάτωνος |
[1, 18] |
λαλεῖτε
ἀλήθειαν·
μὴ
δίδοτε
τόπον
|
τῷ |
διαβόλῳ.
ὁ
κλέπτων
μηκέτι
κλεπτέτω, |
[1, 20] |
μὲν
τῷ
σταθμούχῳ,
μισθὸν
δὲ
|
τῷ
|
διδασκάλῳ
καὶ
τῷ
πιπράσκοντι
ἀρραβῶνα. |
[1, 21] |
ἓξ
ἡμέραι
δέκα.
Ἐν
δὲ
|
τῷ |
δωδεκάτῳ
ἔτει
τῆς
Σεδεκίου
βασιλείας |
[1, 17] |
ὁ
γὰρ
διάβολος
αὐτὸν
πληροῖ
|
τῷ |
ἑαυτοῦ
πνεύματι,
εἴ
τινα
δυνήσεται |
[1, 21] |
Βαβυλῶνα
γίνεται
ὑπὸ
βασιλέως
Ναβουχοδονόσορ
|
τῷ |
ἑβδόμῳ
ἔτει
βασιλεύοντος
αὐτοῦ
Ἀσσυρίων, |
[1, 23] |
ἄχρι
καὶ
τὸν
Αἰγύπτιον
τὸν
|
τῷ |
Ἑβραίῳ
ἀδίκως
ἐπιθέμενον
πατάξας
ἀποκτεῖναι. |
[1, 11] |
ἑαυτοῖς,
ἀλλ´
ἐπὶ
τῷ
θεῷ
|
τῷ |
ἐγείροντι
τοὺς
νεκρούς,
ὁ
ἀπόστολός |
[1, 1] |
ἀλλ´
οὐδὲ
ἀντιμισθίας
ἐφίεσθαι
χρὴ
|
τῷ |
εἰς
ἄνδρας
ἐγγραφομένῳ.
οὐ
γὰρ |
[1, 20] |
πρῶτος
καὶ
ὁ
δεύτερος
βαθμὸς
|
τῷ |
εἰς
τὸ
ὑπερῷον
ἀνιόντι
καὶ |
[1, 17] |
δοκοῦσι
φαύλοις
χρῆσθαι
καθάπερ
καὶ
|
τῷ |
ἐκ
πειρασμοῦ
μαρτυρίῳ.
ἔστιν
οὖν |
[1, 24] |
στρατήγημα
τρισίν,
ἀσφαλεῖ,
παραβόλῳ
καὶ
|
τῷ |
ἐκ
τούτων
μικτῷ·
συντίθεται
δὲ |
[1, 21] |
ἀκριβολογούμενοι
φέρουσιν
οἳ
μέν
τινες
|
τῷ |
ἑκκαιδεκάτω
ἔτει
Τιβερίου
Καίσαρος
Φαμενὼθ |
[1, 13] |
τὴν
ἀλήθειαν.
γέγραπται
γοῦν
ἐν
|
τῷ |
Ἐκκλησιαστῇ·
καὶ
προσέθηκα
σοφίαν
ἐπὶ |
[1, 23] |
προσαγορεύουσι.
δῆλον
οὖν
ὡς
ἐν
|
τῷ |
ἔμπροσθεν
χρόνῳ
περιτμηθέντι
τῷ
παιδίῳ |
[1, 23] |
τῶν
Ἰουδαϊκῶν
τραγῳδιῶν
ποιητὴς
ἐν
|
τῷ |
ἐπιγραφομένῳ
δράματι
Ἐξαγωγή«
γράφων
ὧδε |
[1, 29] |
θείως
τοίνυν
ἡ
δύναμις
ἡ
|
τῷ |
Ἑρμᾷ
κατὰ
ἀποκάλυψιν
λαλοῦσα
τὰ
|
[1, 17] |
ποιμήν,
ὁ
ἄγγελος
τῆς
μετανοίας»
|
τῷ |
Ἑρμᾷ
περὶ
τοῦ
ψευδοπροφήτου·
τινὰ |
[1, 21] |
ἅγιον
διαφθερεῖ
σὺν
τῷ
ἡγουμένῳ
|
τῷ |
ἐρχομένῳ·
ἐκκοπήσονται
ἐν
κατακλυσμῷ·
καὶ |
[1, 21] |
φανερόν
ἐστι·
καὶ
γὰρ
ἐν
|
τῷ |
Ἔσδρᾳ
γέγραπται,
καὶ
οὕτως
ἐγένετο |
[1, 5] |
καὶ
ἐκάκωσεν
αὐτὴν
Σάρρα»
ἴσον
|
τῷ
|
ἐσωφρόνισε
καὶ
ἐνουθέτησεν.
εὖ
γοῦν |
[1, 21] |
δὲ
τοῦτ´
ἀληθές
ἐστιν,
ἐν
|
τῷ |
εὐαγγελίῳ
τῷ
κατὰ
Λουκᾶν
γέγραπται |
[1, 1] |
λάλει,
καὶ
σοφώτερος
ἔσται,
καὶ
|
τῷ |
ἔχοντι
δὲ
προστεθήσεται»
ἐπαγγέλλεται
δὲ |
[1, 21] |
καὶ
τὸ
ἅγιον
διαφθερεῖ
σὺν
|
τῷ |
ἡγουμένῳ
τῷ
ἐρχομένῳ·
ἐκκοπήσονται
ἐν |
[1, 15] |
ἀρχιπροφήτῃ
μαθητεῦσαι,
Πλάτων
δὲ
Σεχνούφιδι
|
τῷ |
Ἡλιοπολίτῃ,
Εὔδοξος
δὲ
ὁ
Κνίδιος |
[1, 21] |
ἔστησεν
τὸ
βδέλυγμα,
καὶ
ἐν
|
τῷ |
ἡμίσει
τῆς
ἑβδομάδος«
ἀνῃρέθη
καὶ |
[1, 21] |
συνεχρόνισαν
δὲ
οἱ
συγκαταλεγέντες
σοφοὶ
|
τῷ |
Θαλεῖ,
ὥς
φησιν
Ἄνδρων
ἐν |
[1, 21] |
ἔστι
γάρ
μοι«
φησὶν
ἐν
|
τῷ |
Θεάγει,
ἐκ
παιδὸς
ἀρξάμενον
θείᾳ |
[1, 10] |
ἀναφανήσῃ
φρονήσεως.
καὶ
ἔν
γε
|
τῷ |
Θεαιτήτῳ
εὕροις
ἂν
πάλιν·
τὸ |
[1, 28] |
τοῦ
σωτῆρος
τοῦ
καταγαγόντος
ἡμῶν
|
τῷ |
θείῳ
λόγῳ
τοῦ
ὁρατικοῦ
τῆς |
[1, 1] |
οὗτος
δ´
ἂν
εἴη
ὁ
|
τῷ |
θελήματι
τοῦ
θεοῦ
ἐξυπηρετῶν,
δωρεὰν |
[1, 18] |
οὐ
γάρ
ἐστιν
ἀδικία
παρὰ
|
τῷ |
θεῷ»
αὐτίκα
ἐξ
ἑκατέρου
γένους |
[1, 17] |
αἰώνων
ἣν
ἐποίησεν
ἐν
Χριστῷ.
|
τῷ |
θεῷ
δὲ
οὐδὲν
ἀντίκειται
οὐδὲ |
[1, 11] |
καὶ
πολιτεύεσθαι
εἰς
δύναμιν
ἐξομοιωτικὴν
|
τῷ |
θεῷ
διδάσκει
καὶ
τὴν
οἰκονομίαν |
[1, 1] |
πάλιν·
σπούδασον
σεαυτὸν
δόκιμον
παραστῆσαι
|
τῷ
|
θεῷ,
ἐργάτην
ἀνεπαίσχυντον,
ὀρθοτομοῦντα
τὸν |
[1, 28] |
σοφιστικὰ
ἀσχολούμενοι
ποιοῦσιν,
ἀλλὰ
τοῦ
|
τῷ |
θεῷ
κεχαρισμένα
μὲν
λέγειν
δύνασθαι, |
[1, 11] |
ὦμεν
ἐφ´
ἑαυτοῖς,
ἀλλ´
ἐπὶ
|
τῷ |
θεῷ
τῷ
ἐγείροντι
τοὺς
νεκρούς, |
[1, 24] |
γίνεται
διὰ
τῶν
ἀτριβῶν
ἰόντι.
|
τῷ |
Θρασυβούλῳ
νύκτωρ
ἀσελήνου
καὶ
δυσχειμέρου |
[1, 5] |
ὑπερασπίσει
σε,
ἐπεὶ
καὶ
σὺ
|
τῷ |
θριγκῷ
ὑπεροχυρώσας
αὐτὴν
διὰ
φιλοσοφίας |
[1, 24] |
καὶ
θείαν
διοίκησιν
τὸ
μόνῳ
|
τῷ |
θυμοειδεῖ
τῆς
ψυχῆς
εἰς
βασιλείαν |
[1, 24] |
εἰς
καλὸν
καταχρωμένης
τῆς
ψυχῆς
|
τῷ |
θυμῷ.
τετάρτη
δὲ
ἡ
πασῶν |
[1, 1] |
πόρνης»
φησίν.
ἀπείρηται
γοῦν
προσφέρειν
|
τῷ |
θυσιαστηρίῳ
ἄλλαγμα
κυνός»
ὅτῳ
δὲ |
[1, 11] |
διανοίᾳ.
εὖ
γάρ
τοι
ἐν
|
τῷ |
Ἱερεμίᾳ
γέγραπται·
μὴ
καυχάσθω
ὁ |
[1, 21] |
τῷ
τοῦ
νόμου
βιβλίῳ
ἐν
|
τῷ
|
ἱερῷ
ἀποκειμένῳ
ἀναγνοὺς
ἐτελεύτησεν.
ἐπὶ |
[1, 20] |
τὴν
ἀφαίρεσιν
αὐτῆς
ἤτοι
ἐλλείπειν
|
τῷ
|
καθόλου
λόγῳ
ἢ
ἀναιρεῖσθαι
τὴν |
[1, 15] |
Εὔδοξος
δὲ
ὁ
Κνίδιος
Κονούφιδι
|
τῷ |
καὶ
αὐτῷ
Αἰγυπτίῳ.
ἐν
δὲ |
[1, 9] |
εὑρετής,
ὥς
τινες
ὑπολαμβάνουσιν,
παράγεται
|
τῷ |
κατ´
ἀμφιβολίαν
ἀπατώμενος
τρόπῳ.
Εἰ |
[1, 21] |
ἀληθές
ἐστιν,
ἐν
τῷ
εὐαγγελίῳ
|
τῷ |
κατὰ
Λουκᾶν
γέγραπται
οὕτως·
ἔτει |
[1, 21] |
δὲ
αϡ
καʹ
ἐν
δὲ
|
τῷ |
κατὰ
Ματθαῖον
εὐαγγελίῳ
ἡ
ἀπὸ |
[1, 1] |
τὴν
ἐν
λόγῳ
καὶ
βίῳ
|
τῷ |
κατὰ
τὸν
θεὸν
καὶ
τοὺς |
[1, 18] |
μείζονι
αἰτίᾳ
γεγόνασι
μὴ
πιστεύσαντες
|
τῷ |
κηρύγματι·
ἑκούσιος
γὰρ
ἥ
τε |
[1, 8] |
τοῦ
ὀρθοῦ
καὶ
ὑγιοῦς
λόγου
|
τῷ |
κοινωνοῦντι
τοῦ
ψεύδους
πιστεύειν.
τὸ |
[1, 27] |
ἀπόστολος,
παιδευόμεθα,
ἵνα
μὴ
σὺν
|
τῷ |
κόσμῳ
κατακριθῶμεν.
προεῖπεν
γὰρ
ὁ |
[1, 13] |
ἀλλήλων
διενήνοχεν.
ἀτὰρ
καὶ
ἐν
|
τῷ |
κόσμῳ
παντὶ
τὰ
μέρη
σύμπαντα, |
[1, 1] |
ἀκουσάτω
καὶ
παρ´
ἡμῶν,
ὅτι
|
τῷ |
κρυπτῶς
ἐπαίοντι
τὸ
κρυπτὸν
φανερωθήσεσθαι |
[1, 17] |
σκάφος,
ὁ
δὲ
οἰκοδόμος
πρὸς
|
τῷ
|
κτίζεσθαι
τὴν
οἰκίαν·
τὸ
δὲ |
[1, 5] |
κοσμικῇ
παιδείᾳ
παραινεῖ·
προπαιδεύει
γὰρ
|
τῷ |
κυριακῷ
λόγῳ
τὰ
κατὰ
τοὺς
|
[1, 7] |
ἵνα
ἐν
αὐταῖς
εἰσελθὼν
ἐξομολογήσωμαι
|
τῷ |
κυρίῳ.
ἀλλ´
αἱ
μὲν
εἰς |
[1, 14] |
καταμαθεῖν
ἐξέσται.
πάλιν
αὖ
Χίλωνι
|
τῷ |
Λακεδαιμονίῳ
ἀναφέρουσι
τὸ
μηδὲν
ἄγαν» |
[1, 16] |
τὴν
δύναμιν
τῆς
φωνῆς,
ἔσομαι
|
τῷ |
λαλοῦντι
βάρβαρος
καὶ
ὁ
λαλῶν |
[1, 1] |
δὲ
ἐγκεκαλυμμένην
καὶ
ἐπικεκρυμμένην,
καθάπερ
|
τῷ |
λεπύρῳ
τὸ
ἐδώδιμον
τοῦ
καρύου· |
[1, 21] |
κῶλα
τῶν
εἰδώλων,
καθὼς
ἐν
|
τῷ |
Λευιτικῷ
γέγραπται.
ἐπὶ
τούτου
ὀκτωκαιδεκάτῳ |
[1, 20] |
ἡμᾶς
εἴδησιν,
ἀλλὰ
συλλαμβάνεταί
γε
|
τῷ |
λογικῶς
ἐπιχειρεῖν
ἐσπουδακότι
ἀνθάπτεσθαι
γνώσεως. |
[1, 8] |
φησίν,
ὁποῖος
οὐδενὶ
ἄλλῳ
ἢ
|
τῷ |
λόγῳ
πείθεσθαι,
ὃς
ἄν
μοι |
[1, 5] |
παρίστανται.
Φαμὲν
τοίνυν
ἐνθένδε
γυμνῷ
|
τῷ |
λόγῳ
τὴν
φιλοσοφίαν
ζήτησιν
ἔχειν |
[1, 7] |
τε
καὶ
ζῳοτροφικὴ
ἀλλήλων
μὲν
|
τῷ |
μᾶλλον
καὶ
ἧττον
διαφέρουσι,
πλὴν |
[1, 23] |
ἡγεμονίαν
ποιμενικῇ·
προγυμνασία
γὰρ
βασιλείας
|
τῷ |
μέλλοντι
τῆς
ἡμερωτάτης
τῶν
ἀνθρώπων |
[1, 20] |
μιᾶς
καὶ
τῆς
αὐτῆς
δραχμῆς
|
τῷ |
μὲν
ναυκλήρῳ
δοθείσης
λέγεσθαι
ναῦλον, |
[1, 21] |
οὗ
ἀπὸ
Σαμουήλ,
μήτε
ἐν
|
τῷ |
μεταξὺ
χρόνῳ
τελεσθέν.
τότε
καὶ |
[1, 11] |
ἡ
βασιλεία
τοῦ
θεοῦ,
οὐ
|
τῷ |
μὴ
ἀληθεῖ,
ἀλλὰ
καθ´
ὑπόληψιν
|
[1, 18] |
τοῦ
ἡλίου
καταλαμπόμενος
ἀπολωλέναι
λέγεται
|
τῷ |
μὴ
τὴν
ἴσην
ἐκτελεῖν
ἐνέργειαν. |
[1, 28] |
νοῆσαι
τὴν
σύνεσίν
μου
ἐν
|
τῷ |
μυστηρίῳ
τοῦ
Χριστοῦ.
πρὸς
ὃ |
[1, 18] |
σοφίαν
τοῦ
κόσμου;
ἐπ´
ἴσης
|
τῷ |
μωρὰν
ἔδειξε»
καὶ
οὐκ
ἀληθῆ, |
[1, 26] |
ἔστι
δὲ
ὡς
ἔπος
εἰπεῖν
|
τῷ |
Μωυσεῖ
ἡ
πᾶσα
ἀγωγὴ
παιδευτικὴ |
[1, 23] |
δὲ
καταπλαγέντα
τῷ
γεγονότι
κελεῦσαι
|
τῷ |
Μωυσεῖ
τὸ
τοῦ
πέμψαντος
εἰπεῖν |
[1, 23] |
παιδίον,
ᾗ
φησι
Φίλων
ἐν
|
τῷ |
Μωυσέως
βίῳ,
προσεμάνθανε
δὲ
τὰ |
[1, 21] |
δὲ
ὁ
ἀρχιερεὺς
πρῶτος
ἐν
|
τῷ |
ναῷ,
ὃν
ᾠκοδόμησε
Σολομών,
ἱεράτευσεν, |
[1, 21] |
ταριχευθέντα
εἰς
σορὸν
ἀποτεθεῖσθαι
ἐν
|
τῷ |
ναῷ
τοῦ
τιμωμένου
δαίμονος,
κἀντεῦθεν |
[1, 15] |
Μεγασθένης
ὁ
συγγραφεὺς
ὁ
Σελεύκῳ
|
τῷ |
Νικάτορι
συμβεβιωκὼς
ἐν
τῇ
τρίτῃ |
[1, 1] |
οὐκ
ἐν
φωνῇ,
ἀλλ´
ἐν
|
τῷ |
νοεῖσθαι.
δέδωκεν
δὲ
ὁ
θεὸς» |
[1, 25] |
ὀνομάζει,
τὸ
δὲ
ἐπ´
ἴσης
|
τῷ |
νομικῷ
κεκλημένον
πολιτικὸν
εἴς
τε |
[1, 21] |
ἤδη
ἐνεστώτων
προφαίνοντες.
σὺν
δὲ
|
τῷ
|
νόμῳ
Μωυσῆς
τε
καὶ
Ἀαρών, |
[1, 27] |
γνώσεως
καὶ
τῆς
ἀληθείας
ἐν
|
τῷ |
νόμῳ.
ταῦτα
γὰρ
δύνασθαι
τὸν |
[1, 26] |
μονογενής.
ἔπειτα
οἱ
μὲν
πειθόμενοι
|
τῷ |
νόμῳ
τῷ
{τε}
γνῶσιν
ἔχειν
|
[1, 6] |
συμβάλλεται.
εἴη
δ´
ἂν
γυμνασία
|
τῷ |
νῷ
τὰ
νοητά.
τριττὴ
δὲ |
[1, 15] |
βελτίστου
δυνατὸν
ἄλλως
ἢ
μόνῳ
|
τῷ |
νῷ.
Φιλοσοφία
τοίνυν
πολυωφελές
τι |
[1, 21] |
Ἐγεννήθη
δὲ
ὁ
κύριος
ἡμῶν
|
τῷ |
ὀγδόῳ
καὶ
εἰκοστῷ
ἔτει,
ὅτε
|
[1, 4] |
συνετῷ
καρδίᾳ
δέδωκα
σύνεσιν,
τουτέστιν
|
τῷ |
οἵῳ
τε
ἐπιδέξασθαι
πόνῳ
καὶ |
[1, 25] |
κυρίως
αἰνίττεται
τὸν
δημιουργὸν
ἐν
|
τῷ |
ὁμωνύμῳ
βιβλίῳ
τούς
τε
εἰς |
[1, 24] |
τῷ
βασιλεῖ
ἡμῶν,
ἵνα
ἐν
|
τῷ |
ὀνόματι
Ἰησοῦ
πᾶν
γόνυ
κάμψῃ |
[1, 1] |
τε
καὶ
ἀνδρῶν
μακαρίων
καὶ
|
τῷ |
ὄντι
ἀξιολόγων.
τούτων
ὃ
μὲν |
[1, 11] |
μὲν
οὖν
πρὸς
ἀλήθειαν
καὶ
|
τῷ |
ὄντι
ἀργὸν
οὐ
βούλεται
εἶναι |
[1, 28] |
καὶ
ἄνδρα.
οὗτός
ἐστιν
ὁ
|
τῷ |
ὄντι
δείξας
ὅπως
{τε}
γνωστέον |
[1, 1] |
πολύς,
οἱ
δὲ
ἐργάται
βραχεῖς»
|
τῷ |
ὄντι
δεῖσθαι
καθήκει,
ὅπως
ὅτι |
[1, 5] |
καὶ
Ἰσραὴλ
οὗτος
μετονομάζεται
ὁ
|
τῷ |
ὄντι
διορατικὸς
ὡς
ἂν
πολύπειρός |
[1, 28] |
δὲ
καλὸν
κατέχοντες·
αὕτη
γὰρ
|
τῷ |
ὄντι
ἡ
διαλεκτικὴ
φρόνησίς
ἐστι |
[1, 12] |
πρὸς
αὐτοὺς
παραγγέλλων.
ἀλλ´
ἔστι
|
τῷ |
ὄντι
ἡ
τῶν
ὑπομνημάτων
ὑποτύπωσις |
[1, 1] |
ἐν
Αἰγύπτῳ
θηράσας
λεληθότα.
Σικελικὴ
|
τῷ |
ὄντι
ἦν
μέλιττα
προφητικοῦ
τε |
[1, 1] |
ἡ
διὰ
λόγων
λαμβάνεται.
καὶ
|
τῷ |
ὄντι
μακάριοι
οἱ
εἰρηνοποιοί»
οἱ |
[1, 26] |
γενόμενος
πνευματικός.
οὗτος
δὲ
ὁ
|
τῷ
|
ὄντι
νομοθέτης,
ὃς
οὐ
μόνον |
[1, 17] |
τινα
ἔλεγον
οἱ
ψευδοπροφῆται,
καὶ
|
τῷ |
ὄντι
οὗτοι
ἐν
ἐκστάσει
προεφήτευον |
[1, 9] |
οὗτος
τῆς
ἀληθείας
ἰχνευτὴς
καὶ
|
τῷ |
ὄντι
πολύμητις»
δίκην
τῆς
βασάνου |
[1, 26] |
μάλα
πεπεισμένως
ἂν
ἀγορεύοιμεν
σοφὸν
|
τῷ |
ὄντι
τὸν
Μωυσέα.
καθάπερ
οὖν |
[1, 18] |
σοφίαν
τοῦ
κόσμου»
ἐπ´
ἴσης
|
τῷ |
οὐκ
ἐμώρανεν»
ἵνα
μὴ
ἡ |
[1, 23] |
δείσαντες
δὲ
ὕστερον
μὴ
συναπόλωνται
|
τῷ |
παιδί,
ἐκ
βίβλου
τῆς
ἐπιχωρίου |
[1, 23] |
ἐν
τῷ
ἔμπροσθεν
χρόνῳ
περιτμηθέντι
|
τῷ |
παιδίῳ
οἱ
γονεῖς
ἔθεντο
ὄνομά |
[1, 23] |
ἐπὶ
ῥητῷ
μισθῷ.
εἶτα
τίθεται
|
τῷ |
παιδίῳ
ὄνομα
ἡ
βασιλὶς
Μωυσῆν |
[1, 24] |
τοῖς
Ἕλλησιν,
ὅτι
ἄρα
δυνατὸν
|
τῷ |
παντοκράτορι
θεῷ
προηγεῖσθαι
ποιῆσαι
τοῖς |
[1, 23] |
Χενεφρέους
τοῦ
Αἰγυπτίων
βασιλέως
ἐπὶ
|
τῷ |
παραιτεῖσθαι
τὸν
λαὸν
ἐξ
Αἰγύπτου |
[1, 1] |
τοῦδε
προεθέσπισεν
τοῦ
λογίου,
καὶ
|
τῷ |
παρακεκαλυμμένως
τὰ
παραδιδόμενα
οἵῳ
τε |
[1, 27] |
περὶ
σῷ
τραχήλῳ.
ὁμοίως
δὲ
|
τῷ |
Παύλῳ
ἡ
προφητεία
ὀνειδίζει
τὸν
|
[1, 19] |
καὶ
πάλιν·
ἐπιμελοῦ
τῶν
ἐν
|
τῷ
|
πεδίῳ
χλωρῶν
καὶ
κερεῖς
πόαν, |
[1, 21] |
Ἱερεμίας
καὶ
Ἀμβακούμ,
ἐν
δὲ
|
τῷ |
πέμπτῳ
ἔτει
τῆς
βασιλείας
αὐτοῦ |
[1, 19] |
διδάσκει»
καθ´
Ἡράκλειτον.
ἔν
τε
|
τῷ |
πέμπτῳ
τῆς
Πολιτείας
τούτους
οὖν |
[1, 21] |
Ὅμηρον
ἱστορεῖ.
Εὐφορίων
δὲ
ἐν
|
τῷ
|
περὶ
Ἀλευαδῶν
κατὰ
Γύγην
αὐτὸν |
[1, 6] |
καὶ
Ἀνάξαρχος
ὁ
Εὐδαιμονικὸς
ἐν
|
τῷ |
περὶ
βασιλείας
γράφει·
πολυμαθίη
κάρτα |
[1, 14] |
μηδὲν
ἄγαν»
Στράτων
δὲ
ἐν
|
τῷ |
περὶ
εὑρημάτων
Σωδάμῳ
τῷ
Τεγεάτῃ
|
[1, 14] |
δ´
ἄτα»
Κλεομένης
μὲν
ἐν
|
τῷ |
περὶ
Ἡσιόδου
Ὁμήρῳ
φησὶ
προειρῆσθαι |
[1, 14] |
Χίλωνος
ὑπειλήφασι,
Χαμαιλέων
δὲ
ἐν
|
τῷ |
περὶ
θεῶν
Θαλοῦ,
Ἀριστοτέλης
δὲ |
[1, 21] |
δὲ
ὁ
Πολυΐστωρ
ἐπικληθεὶς
ἐν
|
τῷ |
περὶ
Ἰουδαίων
συγγράμματι
ἀνέγραψέν
τινας |
[1, 23] |
λόγῳ
ἀποκτείνας.
Ἀρτάπανος
γοῦν
ἐν
|
τῷ |
περὶ
Ἰουδαίων
συγγράμματι
ἱστορεῖ
κατακλεισθέντα |
[1, 26] |
Χαμαιλέων
τε
ὁ
Ἡρακλεώτης
ἐν
|
τῷ
|
Περὶ
μέθης
καὶ
Ἀριστοτέλης
ἐν |
[1, 16] |
Τιτανίδων
εὑρεῖν.
Δίδυμος
δ´
ἐν
|
τῷ |
περὶ
Πυθαγορικῆς
φιλοσοφίας
Θεανὼ
τὴν
|
[1, 15] |
αὐχοῦσι
κεκτῆσθαι.
Ἀλέξανδρος
δὲ
ἐν
|
τῷ |
περὶ
Πυθαγορικῶν
συμβόλων
Ζαράτῳ
τῷ |
[1, 21] |
πλανωμένην)
ταύτην
δὲ
Ἴστρος
ἐν
|
τῷ |
περὶ
τῆς
Αἰγυπτίων
ἀποικίας
Προμηθέως |
[1, 21] |
τέσσαρες.
Δημήτριος
δέ
φησιν
ἐν
|
τῷ |
Περὶ
τῶν
ἐν
τῇ
Ἰουδαίᾳ |
[1, 23] |
πεπαιδεῦσθαι«
φέρεται.
Εὐπόλεμος
δὲ
ἐν
|
τῷ |
περὶ
τῶν
ἐν
τῇ
Ἰουδαίᾳ |
[1, 21] |
τούτων
Ἡρακλείδης
ὁ
Ποντικὸς
ἐν
|
τῷ |
Περὶ
χρηστηρίων.
ἐῶ
δὲ
τὴν |
[1, 15] |
καὶ
αὐτῷ
Αἰγυπτίῳ.
ἐν
δὲ
|
τῷ |
περὶ
ψυχῆς
Πλάτων
πάλιν
προφητείαν |
[1, 13] |
ἔν
τε
ἀριθμοῖς
ὁ
ἄρτιος
|
τῷ |
περιττῷ
διαφέρεται,
ὁμολογοῦσι
δὲ
ἄμφω |
[1, 1] |
ἐκκακῶμεν·
συμβάλλεται
γοῦν
τὰ
μέγιστα
|
τῷ |
περιτυχόντι
κατὰ
τὴν
θείαν
πρόνοιαν, |
[1, 29] |
τάξιν
τὴν
διακόσμησιν.
ἐν
δὲ
|
τῷ |
Πέτρου
Κηρύγματι
εὕροις
ἂν
νόμον |
[1, 7] |
αὐτὴν
ἔσχηκε
χάριν
τοῖς
ἐν
|
τῷ |
πίονι
φυεῖσιν
ἤτοι
ξηρανθέντα
ἢ |
[1, 20] |
μισθὸν
δὲ
τῷ
διδασκάλῳ
καὶ
|
τῷ |
πιπράσκοντι
ἀρραβῶνα.
ἑκάστη
δὲ
εἴτε |
[1, 3] |
κεφαλὴν
κλίνῃ·
μόνῳ
γάρ,
οἶμαι,
|
τῷ |
πιστεύοντι,
διακεκριμένῳ
τέλεον
τῶν
ἄλλων
|
[1, 5] |
Ἀβραάμ.
ἡ
σοφία
τοίνυν
ἡ
|
τῷ |
πιστῷ
σύνοικος
(πιστὸς
δὲ
ἐλογίσθη
|
[1, 29] |
ἀτεχνῶς
γοῦν
οἱ
εὐγνώμονες
ὅλῳ
|
τῷ |
πλάσματι
τῷ
τῆς
ἑρμηνείας
προσίασιν· |
[1, 29] |
θηρωμένοις.
~(Ὅθεν
παγκάλως
ὁ
παρὰ
|
τῷ |
Πλάτωνι
Αἰγύπτιος
ἱερεύς·
ὦ
Σόλων, |
[1, 10] |
φυλάξῃς»
φησὶν
ὁ
Πυθαγόρειος
ἐν
|
τῷ |
Πλάτωνος
Πολιτικῷ,
τὸ
μὴ
σπουδάζειν |
[1, 11] |
μὴ
καυχάσθω
ὁ
πλούσιος
ἐν
|
τῷ |
πλούτῳ
αὐτοῦ,
ἀλλ´
ἢ
ἐν |
[1, 17] |
πρὸς
αὐτοὺς
τὸ
αἴτιον
ἐν
|
τῷ |
ποιεῖν
καὶ
ἐνεργεῖν
καὶ
δρᾶν |
[1, 21] |
δὲ
χρὴ
πείθεσθαι
καὶ
Ἡσιόδῳ
|
τῷ |
ποιητῇ,
ἀκούσωμεν
αὐτοῦ·
Ζηνὶ
δ´ |
[1, 29] |
λαμβάνω,
εἰ
καὶ
στοχαστικῶς
εἴρηται
|
τῷ |
ποιητῇ,
ἀλλ´
οὐ
καταληπτικῶς·
τόνδε |
[1, 29] |
ὤν,
ὡς
καὶ
Πλάτων
ἐν
|
τῷ |
Πολιτικῷ
ἕνα
τὸν
νομοθέτην
φησίν, |
[1, 28] |
Πλάτωνα
διαλεκτική,
ὥς
φησιν
ἐν
|
τῷ |
Πολιτικῷ,
τῆς
τῶν
ὄντων
δηλώσεως |
[1, 1] |
γῆν,
οὕτω
δὴ
καὶ
ἡμεῖς
|
τῷ |
ποτίμῳ
τῶν
παρ´
Ἕλλησι
λόγων |
[1, 17] |
ὁ
γὰρ
προασπίζων
αἴτιός
ἐστι
|
τῷ |
προασπιζομένῳ
τοῦ
μὴ
τιτρώσκεσθαι
κωλύων |
[1, 21] |
δακτυλίους
φορῶν
γεγοητευμένους
τῷ
ψόφῳ
|
τῷ |
πρὸς
ἀλλήλους
διῃσθάνετο
τοὺς
καιροὺς |
[1, 21] |
περὶ
τούτων
ἀκριβῶς
Τατιανῷ
ἐν
|
τῷ |
Πρὸς
Ἕλληνας,
εἴρηται
δὲ
καὶ |
[1, 21] |
Δημοφῶντος
τοῦ
Θησέως
βασιλεύοντος
Ἀθήνησι
|
τῷ |
πρώτῳ
ἔτει,
θαργηλιῶνος
μηνὸς
δευτέρᾳ
|
[1, 21] |
ἔτει,
Φιλίππου
δὲ
Ἀθήνησιν
ἄρχοντος
|
τῷ |
πρώτῳ
ἔτει
τῆς
ὀγδόης
καὶ
|
[1, 21] |
Κυρηναῖον
Βάττον,
Δωρόθεός
τε
ἐν
|
τῷ |
πρώτῳ
πανδέκτῃ
ἀλκυόνος
καὶ
κορώνης |
[1, 21] |
Φιλόχορος
μάντιν
ἱστορεῖ
γενέσθαι
ἐν
|
τῷ |
πρώτῳ
Περὶ
μαντικῆς.
Θεόπομπος
δὲ |
[1, 21] |
εἴρηται
δὲ
καὶ
Κασσιανῷ
ἐν
|
τῷ |
πρώτῳ
τῶν
Ἐξηγητικῶν·
ἀπαιτεῖ
δὲ |
[1, 22] |
προεφήτευσε
γραφάς.
Ἀριστόβουλος
δὲ
ἐν
|
τῷ |
πρώτῳ
τῶν
πρὸς
τὸν
Φιλομήτορα |
[1, 14] |
Ἱππόβοτος,
ὡς
δὲ
Ἀριστόξενος
ἐν
|
τῷ |
Πυθαγόρου
βίῳ
καὶ
Ἀρίσταρχος
καὶ |
[1, 17] |
ψευδοπροφήτας
ἐγκαταμίξας
τοῖς
προφήταις,
καθάπερ
|
τῷ |
πυρῷ
τὰ
ζιζάνια.
πάντες»
οὖν |
[1, 20] |
τελώνῃ
τέλος
καὶ
ἐνοίκιον
μὲν
|
τῷ |
σταθμούχῳ,
μισθὸν
δὲ
τῷ
διδασκάλῳ |
[1, 21] |
ὢν
Πυθαγόρου
μέμνηται
αὐτοῦ
ἐν
|
τῷ |
συγγράμματι.
ὅθεν
ἀναμφιλέκτως
τῆς
τῶν |
[1, 15] |
φιλοσοφῆσαι
Ἕλληνας
δύνασθαι.
ἔν
τε
|
τῷ |
Συμποσίῳ
ἐπαινῶν
Πλάτων
τοὺς
βαρβάρους |
[1, 4] |
καθολικὸν
δὴ
λόγον·
καὶ
παντὶ
|
τῷ |
συνετῷ
καρδίᾳ
δέδωκα
σύνεσιν,
τουτέστιν |
[1, 21] |
Κορίνθιος
πρεσβύτερος
ὢν
ἐπιβεβληκέναι
Ἀρχίᾳ
|
τῷ |
Συρακούσας
κτίσαντι.
Καὶ
ταῦτα
μὲν |
[1, 21] |
ἀλόγων
ζῴων
κεχρημένων
οὐδὲ
μὴν
|
τῷ |
σχήματι
μηνυόντων
σφίσιν,
ἀλλ´,
οἶμαι, |
[1, 13] |
δὲ
ἄμφω
τῇ
ἀριθμητικῇ,
ὡς
|
τῷ |
σχήματι
ὁ
κύκλος
καὶ
τὸ |
[1, 17] |
κωλύων
τὸ
τρωθῆναι
αὐτόν,
καὶ
|
τῷ
|
Σωκράτει
τὸ
δαιμόνιον
αἴτιον
ἦν |
[1, 28] |
ἐστιν
ἐπιστήμη,
κτητὴ
δὲ
αὕτη
|
τῷ |
σώφρονι
οὐχ
ἕνεκα
τοῦ
λέγειν |
[1, 6] |
κηρίον
γεννᾷ.
Εἰ
δὲ
ἐν
|
τῷ |
ταμείῳ
εὔχῃ,
ὡς
ὁ
κύριος |
[1, 26] |
οἱ
μὲν
πειθόμενοι
τῷ
νόμῳ
|
τῷ |
{τε}
γνῶσιν
ἔχειν
τινὰ
αὐτοῦ |
[1, 14] |
ἐν
τῷ
περὶ
εὑρημάτων
Σωδάμῳ
|
τῷ |
Τεγεάτῃ
προσάπτει
τὸ
ἀπόφθεγμα,
Δίδυμος |
[1, 21] |
ἐννέα.
τούτῳ
δι´
ὁσιότητα
πρὸς
|
τῷ |
τέλει
τοῦ
βίου
γενομένῳ
διὰ |
[1, 1] |
πινέτω.
σκοπεῖσθαι
οὖν
ἀκόλουθον
ἄρα
|
τῷ |
τὴν
ὠφέλειαν
τῶν
πλησίον
ἐπανῃρημένῳ, |
[1, 29] |
οἱ
εὐγνώμονες
ὅλῳ
τῷ
πλάσματι
|
τῷ |
τῆς
ἑρμηνείας
προσίασιν·
ἐπὶ
δὲ |
[1, 15] |
κληρουμένας
ψυχὰς
καὶ
προθεσπίζοντα.
κἀν
|
τῷ |
Τιμαίῳ
τὸν
σοφώτατον
Σόλωνα
μανθάνοντα |
[1, 1] |
ἀνέῳγε
πρὸς
ὑμᾶς.
διαμαρτύρομαι
δέ»
|
τῷ |
Τιμοθέῳ
φησὶν
ἐπιστέλλων,
ἐνώπιον
τοῦ |
[1, 24] |
ὁ
δὲ
πεφωτισμένος
στῦλος
πρὸς
|
τῷ |
τὸ
ἀνεικόνιστον
σημαίνειν
δηλοῖ
τὸ |
[1, 24] |
ἢ
ἀγαθὸν
τὴν
νίκην
ποιεῖσθαι
|
τῷ |
τοιούτῳ
οὐ
πρόσεστιν)
ᾧ
Πέρσαι
|
[1, 10] |
ἀσκητέον
ἀπέριττόν
τε
καὶ
ἀπερίεργον
|
τῷ |
τὸν
ἀληθῆ
βίον
ἐπανῃρημένῳ,
εἴ |
[1, 19] |
ἀλλὰ
ἀποπήδησον,
μὴ
χρονίσῃς
ἐν
|
τῷ |
τόπῳ
αὐτῆς.
τόπον
τὴν
συναγωγήν, |
[1, 17] |
εἶναι,
τὸ
δὲ
κωλυτικὸν
ἐνέχεσθαι
|
τῷ
|
τοῦ
αἰτίου
ἐγκλήματι.
ὁ
γὰρ |
[1, 21] |
τοῦ
προφήτου
Ἱερεμίου
πατὴρ
περιτυχὼν
|
τῷ |
τοῦ
νόμου
βιβλίῳ
ἐν
τῷ
|
[1, 21] |
τὸν
προφήτην«
ἐχρίσθη
τὴν
σάρκα
|
τῷ |
τοῦ
πατρὸς
αὐτοῦ
πνεύματι
ἐν |
[1, 21] |
εἴ
γε
τῆς
Περσέως
βασιλείας
|
τῷ
|
τριακοστῷ
δευτέρῳ
ἔτει
ἐκθεοῦται,
ὥς |
[1, 21] |
Θαλεῖ,
ὥς
φησιν
Ἄνδρων
ἐν
|
τῷ |
Τρίποδι.
Ἡράκλειτος
γὰρ
μεταγενέστερος
ὢν |
[1, 15] |
φιλοσοφίαν
ἐκήρυξαν,
οὗ
μεῖζον
ἀγαθὸν
|
τῷ |
τῶν
ἀνθρώπων
γένει
οὔτ´
ἦλθέν |
[1, 23] |
γάρ
τοι
Μωυσῆν
τὸν
ἀποπνεύσαντα
|
τῷ |
ὕδατι
προσαγορεύουσι.
δῆλον
οὖν
ὡς |
[1, 1] |
παραβαλεῖς
δὲ
αὐτὴν
εἰς
νουθέτησιν
|
τῷ |
υἱῷ
σου.
ψυχὴ
γάρ,
οἶμαι, |
[1, 20] |
αὕτη
ἀλήθεια
ἀπαρεγχείρητος,
ἣν
παρὰ
|
τῷ |
υἱῷ
τοῦ
θεοῦ
παιδευόμεθα.
τοῦτόν |
[1, 20] |
ἡμεῖς,
ἱερὰ
ὄντως
γράμματα
παρὰ
|
τῷ |
υἱῷ
τοῦ
θεοῦ
παιδευόμενοι·
ἔνθεν |
[1, 15] |
ἀνδρῶν
βαρβάρων
γινώσκων,
ἔν
τε
|
τῷ |
Φαίδρῳ
τὸν
Αἰγύπτιον
βασιλέα
καὶ |
[1, 15] |
ἀφικέσθαι
ὁμολογεῖ·
δύνασθαι
γοῦν
ἐν
|
τῷ |
Φαίδωνί
φησι
πανταχόθεν
τὸν
φιλόσοφον |
[1, 20] |
ὑπερῷον
ἀνιόντι
καὶ
ὁ
γραμματιστὴς
|
τῷ |
φιλοσοφήσοντι)
οὐδ´
ὡς
κατὰ
τὴν |
[1, 9] |
καὶ
τὰ
κτήνη
ἐλαυνόμενα
ἀναγκάζοντι
|
τῷ |
φόβῳ.
οὐχὶ
δὲ
καὶ
οἱ |
[1, 15] |
Ἑρμῆν
οἶδεν
ὄντα.
ἀλλὰ
κἀν
|
τῷ |
Χαρμίδῃ
Θρᾷκάς
τινας
ἐπιστάμενος
φαίνεται, |
[1, 18] |
λογικῇ
εὐποιίᾳ,
ἵνα
ἔχητε
μεταδοῦναι
|
τῷ |
χρείαν
ἔχοντι»
καὶ
τῆς
κοσμικῆς |
[1, 26] |
συνελόντι
εἰπεῖν
νόμος
ἔμψυχος
ἦν
|
τῷ |
χρηστῷ
λόγῳ
κυβερνώμενος.
πολιτείαν
γοῦν |
[1, 1] |
τῶν
ἐπιτηδείων
μαθόντες
τοὺς
καθωσιωμένους
|
τῷ |
Χριστῷ.
ἀλλ´
οἳ
μὲν
ὑποκριταί, |
[1, 1] |
δὲ
καὶ
ἃ
ἀνυποσημείωτα
μεμενηκότα
|
τῷ |
χρόνῳ
{ἃ}
νῦν
ἀπέδρα,
τὰ |
[1, 5] |
πάντως
σῴζει
τινὰς
ἔν
τε
|
τῷ |
χρόνῳ
ἔν
τε
τῷ
αἰῶνι, |
[1, 21] |
τύραννος
δύο
δακτυλίους
φορῶν
γεγοητευμένους
|
τῷ |
ψόφῳ
τῷ
πρὸς
ἀλλήλους
διῃσθάνετο |