Alphabétiquement     [«   »]
τύχῃ 1
τύχοι 1
τυχόντες 1
τῷ 232
Τωβίας 1
Τωβίου 1
Τωβὶτ 1
Fréquences     [«    »]
209 γὰρ
201 μὲν
186 ὡς
232 τῷ
243 τὰ
264
276 τε
HODOI ELEKTRONIKAI
Du texte à l'hypertexte

Clément d'Alexandrie, Les Stromates, livre I

τῷ


Livre, Chap.
[1, 5]   τὴν Αἰγυπτίαν εἰς παιδοποιίαν ἐπιτρέπει  τῷ   Ἀβραάμ. σοφία τοίνυν
[1, 5]   ἐκείνην, μηδέπω μηδὲν ἐνάρετον ἀποκυήσασα  τῷ   Ἀβραάμ, ἠξίου δὲ εἰκότως τὸν
[1, 15]   Ἱστορεῖται δὲ Πυθαγόρας μὲν Σώγχιδι  τῷ   Αἰγυπτίῳ ἀρχιπροφήτῃ μαθητεῦσαι, Πλάτων δὲ
[1, 10]   μή ποτε ζηλοῦντα ἀρκεῖσθαι μόνῳ  τῷ   αἰνίξασθαι τὸ νοούμενον. ὁποίῳ δὲ
[1, 15]   σαφέσιν ἀστέρων ἐπ´ ἀντολαῖς. παρὰ  τῷ   Αἰόλῳ τούτῳ Ὀδυσσεὺς μετὰ τὴν
[1, 5]   τε τῷ χρόνῳ ἔν τε  τῷ   αἰῶνι, ὅτι πνεῦμα κυρίου πεπλήρωκε
[1, 6]   ὃς πολλὴν καὶ παντοδαπὴν ἐν  τῷ   ἀμήτῳ παρατίθεται πρὸς τὴν τοῦ
[1, 24]   βιαζομένους ἀδικοῦντας ἐν  τῷ   ἀμύνασθαι τὰ δίκαια ποιοῦντας,
[1, 18]   τῆς ἀληθείας ἐκτροπή. ἀλλὰ καὶ  τῷ   ἀπολῶ τὴν σοφίαν τῶν σοφῶν»
[1, 18]   παραινέσεις ἔχει τινὰς τὰς παρὰ  τῷ   ἀποστόλῳ κελευούσας ἐνδύσασθαι τὸν καινὸν
[1, 21]   ἐκ φυλῆς Νεφθαλὶμ παραταξάμενος Σισάρᾳ  τῷ   ἀρχιστρατήγῳ τοῦ Ἰαβεὶμ ἐνίκησε, καὶ
[1, 15]   τῷ περὶ Πυθαγορικῶν συμβόλων Ζαράτῳ  τῷ   Ἀσσυρίῳ μαθητεῦσαι ἱστορεῖ τὸν Πυθαγόραν
[1, 21]   Ζαχαρίου υἱόν. καὶ πάλιν ἐν  τῷ   αὐτῷ· ἦν δὲ Ἰησοῦς ἐρχόμενος
[1, 21]   ἀπορραγείσης ἀποδράσει, οὐκέτ´ ἂν ἐν  τῷ   αὐτῷ τόπῳ τοῦ αὐτοῦ εἴδους
[1, 4]   ἐπαοιδῶν, Γαζαρηνῶν δύναμις τοῦ ἀναγγεῖλαι  τῷ   βασιλεῖ, ἀλλ´ ἔστι θεὸς ἐν
[1, 24]   θεὸς καὶ πάντα ὑπέταξεν Χριστῷ  τῷ   βασιλεῖ ἡμῶν, ἵνα ἐν τῷ
[1, 23]   τὰ βασίλεια παρελθόντα ἐπιστῆναι κοιμωμένῳ  τῷ   βασιλεῖ καὶ ἐξεγεῖραι αὐτόν, τὸν
[1, 19]   τὸ δυνατὸν οὐδὲν ἀπέλιπον ἐν  τῷ   βίῳ, ἀλλὰ παντὶ τρόπῳ προὐθυμήθην
[1, 12]   κοινὴ παράδοσις καὶ πάνδημος  τῷ   γε αἰσθομένῳ τῆς μεγαλειότητος τοῦ
[1, 21]   καὶ ὡς ταῦθ´ οὕτως ἔχει,  τῷ   γε συνιέναι δυναμένῳ δῆλον καθ´
[1, 23]   ἐξεγεῖραι αὐτόν, τὸν δὲ καταπλαγέντα  τῷ   γεγονότι κελεῦσαι τῷ Μωυσεῖ τὸ
[1, 13]   καὶ ἀλλήλοις ἀνόμοια εἶναι δοκεῖ,  τῷ   γένει γε καὶ ὅλῃ τῇ
[1, 17]   καθάπερ μὲν ναυπηγὸς πρὸς  τῷ   γίγνεσθαι τὸ σκάφος, δὲ
[1, 10]   ποτε κενοδοξίαν ζηλοῦντας, ἀρκεῖ δὲ  τῷ   γνωστικῷ κἂν εἷς μόνος ἀκροατὴς
[1, 21]   νεωτέρους. κἂν ἕπεσθαί τις βουληθῇ  τῷ   γραμματικῷ Κράτητι καὶ λέγῃ περὶ
[1, 1]   τοῦ κυρίου χαρὰν» προσέταξεν εἰσελθεῖν,  τῷ   δὲ ἀποκρυψαμένῳ τὸ πιστευθὲν ἀργύριον
[1, 27]   παιδεύων ἐπαίδευσέν με κύριος,  τῷ   δὲ θανάτῳ οὐ παρέδωκέν με·
[1, 20]   μὲν ναυκλήρῳ δοθείσης λέγεσθαι ναῦλον,  τῷ   δὲ τελώνῃ τέλος καὶ ἐνοίκιον
[1, 21]   Ἰησοῦς τοῦ Ἰωσεδέκ. κἀν  τῷ   δευτέρῳ ἔτει τῆς Δαρείου βασιλείας,
[1, 21]   Ἀσσυρίων, Αἰγυπτίων δὲ Οὐαφρηοῦς βασιλεύοντος  τῷ   δευτέρῳ ἔτει, Φιλίππου δὲ Ἀθήνησιν
[1, 21]   ἀφ´ ὧν Κτησίας λέγει, φανήσεται  τῷ   δευτέρῳ καὶ τετρακοσιοστῷ ἔτει τῆς
[1, 21]   δὲ Βηλούχου τοῦ ὀγδόου δυναστείας  τῷ   δευτέρῳ καὶ τριακοστῷ Μωυσέως
[1, 21]   τοὺς βασιλεῖς τοὺς Ἰουδαίων διαφώνως  τῷ   Δημητρίῳ. ἔτι δὲ καὶ Εὐπόλεμος
[1, 19]   ἐλπίδα τοῦ δικαίου σαφηνίζειν; κἀν  τῷ   Δημοδόκῳ, εἰ δὴ τοῦ Πλάτωνος
[1, 18]   λαλεῖτε ἀλήθειαν· μὴ δίδοτε τόπον  τῷ   διαβόλῳ. κλέπτων μηκέτι κλεπτέτω,
[1, 20]   μὲν τῷ σταθμούχῳ, μισθὸν δὲ  τῷ   διδασκάλῳ καὶ τῷ πιπράσκοντι ἀρραβῶνα.
[1, 21]   ἓξ ἡμέραι δέκα. Ἐν δὲ  τῷ   δωδεκάτῳ ἔτει τῆς Σεδεκίου βασιλείας
[1, 17]   γὰρ διάβολος αὐτὸν πληροῖ  τῷ   ἑαυτοῦ πνεύματι, εἴ τινα δυνήσεται
[1, 21]   Βαβυλῶνα γίνεται ὑπὸ βασιλέως Ναβουχοδονόσορ  τῷ   ἑβδόμῳ ἔτει βασιλεύοντος αὐτοῦ Ἀσσυρίων,
[1, 23]   ἄχρι καὶ τὸν Αἰγύπτιον τὸν  τῷ   Ἑβραίῳ ἀδίκως ἐπιθέμενον πατάξας ἀποκτεῖναι.
[1, 11]   ἑαυτοῖς, ἀλλ´ ἐπὶ τῷ θεῷ  τῷ   ἐγείροντι τοὺς νεκρούς, ἀπόστολός
[1, 1]   ἀλλ´ οὐδὲ ἀντιμισθίας ἐφίεσθαι χρὴ  τῷ   εἰς ἄνδρας ἐγγραφομένῳ. οὐ γὰρ
[1, 20]   πρῶτος καὶ δεύτερος βαθμὸς  τῷ   εἰς τὸ ὑπερῷον ἀνιόντι καὶ
[1, 17]   δοκοῦσι φαύλοις χρῆσθαι καθάπερ καὶ  τῷ   ἐκ πειρασμοῦ μαρτυρίῳ. ἔστιν οὖν
[1, 24]   στρατήγημα τρισίν, ἀσφαλεῖ, παραβόλῳ καὶ  τῷ   ἐκ τούτων μικτῷ· συντίθεται δὲ
[1, 21]   ἀκριβολογούμενοι φέρουσιν οἳ μέν τινες  τῷ   ἑκκαιδεκάτω ἔτει Τιβερίου Καίσαρος Φαμενὼθ
[1, 13]   τὴν ἀλήθειαν. γέγραπται γοῦν ἐν  τῷ   Ἐκκλησιαστῇ· καὶ προσέθηκα σοφίαν ἐπὶ
[1, 23]   προσαγορεύουσι. δῆλον οὖν ὡς ἐν  τῷ   ἔμπροσθεν χρόνῳ περιτμηθέντι τῷ παιδίῳ
[1, 23]   τῶν Ἰουδαϊκῶν τραγῳδιῶν ποιητὴς ἐν  τῷ   ἐπιγραφομένῳ δράματι Ἐξαγωγή« γράφων ὧδε
[1, 29]   θείως τοίνυν δύναμις  τῷ   Ἑρμᾷ κατὰ ἀποκάλυψιν λαλοῦσα τὰ
[1, 17]   ποιμήν, ἄγγελος τῆς μετανοίας»  τῷ   Ἑρμᾷ περὶ τοῦ ψευδοπροφήτου· τινὰ
[1, 21]   ἅγιον διαφθερεῖ σὺν τῷ ἡγουμένῳ  τῷ   ἐρχομένῳ· ἐκκοπήσονται ἐν κατακλυσμῷ· καὶ
[1, 21]   φανερόν ἐστι· καὶ γὰρ ἐν  τῷ   Ἔσδρᾳ γέγραπται, καὶ οὕτως ἐγένετο
[1, 5]   καὶ ἐκάκωσεν αὐτὴν Σάρρα» ἴσον  τῷ   ἐσωφρόνισε καὶ ἐνουθέτησεν. εὖ γοῦν
[1, 21]   δὲ τοῦτ´ ἀληθές ἐστιν, ἐν  τῷ   εὐαγγελίῳ τῷ κατὰ Λουκᾶν γέγραπται
[1, 1]   λάλει, καὶ σοφώτερος ἔσται, καὶ  τῷ   ἔχοντι δὲ προστεθήσεται» ἐπαγγέλλεται δὲ
[1, 21]   καὶ τὸ ἅγιον διαφθερεῖ σὺν  τῷ   ἡγουμένῳ τῷ ἐρχομένῳ· ἐκκοπήσονται ἐν
[1, 15]   ἀρχιπροφήτῃ μαθητεῦσαι, Πλάτων δὲ Σεχνούφιδι  τῷ   Ἡλιοπολίτῃ, Εὔδοξος δὲ Κνίδιος
[1, 21]   ἔστησεν τὸ βδέλυγμα, καὶ ἐν  τῷ   ἡμίσει τῆς ἑβδομάδος« ἀνῃρέθη καὶ
[1, 21]   συνεχρόνισαν δὲ οἱ συγκαταλεγέντες σοφοὶ  τῷ   Θαλεῖ, ὥς φησιν Ἄνδρων ἐν
[1, 21]   ἔστι γάρ μοι« φησὶν ἐν  τῷ   Θεάγει, ἐκ παιδὸς ἀρξάμενον θείᾳ
[1, 10]   ἀναφανήσῃ φρονήσεως. καὶ ἔν γε  τῷ   Θεαιτήτῳ εὕροις ἂν πάλιν· τὸ
[1, 28]   τοῦ σωτῆρος τοῦ καταγαγόντος ἡμῶν  τῷ   θείῳ λόγῳ τοῦ ὁρατικοῦ τῆς
[1, 1]   οὗτος δ´ ἂν εἴη  τῷ   θελήματι τοῦ θεοῦ ἐξυπηρετῶν, δωρεὰν
[1, 18]   οὐ γάρ ἐστιν ἀδικία παρὰ  τῷ   θεῷ» αὐτίκα ἐξ ἑκατέρου γένους
[1, 17]   αἰώνων ἣν ἐποίησεν ἐν Χριστῷ.  τῷ   θεῷ δὲ οὐδὲν ἀντίκειται οὐδὲ
[1, 11]   καὶ πολιτεύεσθαι εἰς δύναμιν ἐξομοιωτικὴν  τῷ   θεῷ διδάσκει καὶ τὴν οἰκονομίαν
[1, 1]   πάλιν· σπούδασον σεαυτὸν δόκιμον παραστῆσαι  τῷ   θεῷ, ἐργάτην ἀνεπαίσχυντον, ὀρθοτομοῦντα τὸν
[1, 28]   σοφιστικὰ ἀσχολούμενοι ποιοῦσιν, ἀλλὰ τοῦ  τῷ   θεῷ κεχαρισμένα μὲν λέγειν δύνασθαι,
[1, 11]   ὦμεν ἐφ´ ἑαυτοῖς, ἀλλ´ ἐπὶ  τῷ   θεῷ τῷ ἐγείροντι τοὺς νεκρούς,
[1, 24]   γίνεται διὰ τῶν ἀτριβῶν ἰόντι.  τῷ   Θρασυβούλῳ νύκτωρ ἀσελήνου καὶ δυσχειμέρου
[1, 5]   ὑπερασπίσει σε, ἐπεὶ καὶ σὺ  τῷ   θριγκῷ ὑπεροχυρώσας αὐτὴν διὰ φιλοσοφίας
[1, 24]   καὶ θείαν διοίκησιν τὸ μόνῳ  τῷ   θυμοειδεῖ τῆς ψυχῆς εἰς βασιλείαν
[1, 24]   εἰς καλὸν καταχρωμένης τῆς ψυχῆς  τῷ   θυμῷ. τετάρτη δὲ πασῶν
[1, 1]   πόρνης» φησίν. ἀπείρηται γοῦν προσφέρειν  τῷ   θυσιαστηρίῳ ἄλλαγμα κυνός» ὅτῳ δὲ
[1, 11]   διανοίᾳ. εὖ γάρ τοι ἐν  τῷ   Ἱερεμίᾳ γέγραπται· μὴ καυχάσθω
[1, 21]   τῷ τοῦ νόμου βιβλίῳ ἐν  τῷ   ἱερῷ ἀποκειμένῳ ἀναγνοὺς ἐτελεύτησεν. ἐπὶ
[1, 20]   τὴν ἀφαίρεσιν αὐτῆς ἤτοι ἐλλείπειν  τῷ   καθόλου λόγῳ ἀναιρεῖσθαι τὴν
[1, 15]   Εὔδοξος δὲ Κνίδιος Κονούφιδι  τῷ   καὶ αὐτῷ Αἰγυπτίῳ. ἐν δὲ
[1, 9]   εὑρετής, ὥς τινες ὑπολαμβάνουσιν, παράγεται  τῷ   κατ´ ἀμφιβολίαν ἀπατώμενος τρόπῳ. Εἰ
[1, 21]   ἀληθές ἐστιν, ἐν τῷ εὐαγγελίῳ  τῷ   κατὰ Λουκᾶν γέγραπται οὕτως· ἔτει
[1, 21]   δὲ αϡ καʹ ἐν δὲ  τῷ   κατὰ Ματθαῖον εὐαγγελίῳ ἀπὸ
[1, 1]   τὴν ἐν λόγῳ καὶ βίῳ  τῷ   κατὰ τὸν θεὸν καὶ τοὺς
[1, 18]   μείζονι αἰτίᾳ γεγόνασι μὴ πιστεύσαντες  τῷ   κηρύγματι· ἑκούσιος γὰρ τε
[1, 8]   τοῦ ὀρθοῦ καὶ ὑγιοῦς λόγου  τῷ   κοινωνοῦντι τοῦ ψεύδους πιστεύειν. τὸ
[1, 27]   ἀπόστολος, παιδευόμεθα, ἵνα μὴ σὺν  τῷ   κόσμῳ κατακριθῶμεν. προεῖπεν γὰρ
[1, 13]   ἀλλήλων διενήνοχεν. ἀτὰρ καὶ ἐν  τῷ   κόσμῳ παντὶ τὰ μέρη σύμπαντα,
[1, 1]   ἀκουσάτω καὶ παρ´ ἡμῶν, ὅτι  τῷ   κρυπτῶς ἐπαίοντι τὸ κρυπτὸν φανερωθήσεσθαι
[1, 17]   σκάφος, δὲ οἰκοδόμος πρὸς  τῷ   κτίζεσθαι τὴν οἰκίαν· τὸ δὲ
[1, 5]   κοσμικῇ παιδείᾳ παραινεῖ· προπαιδεύει γὰρ  τῷ   κυριακῷ λόγῳ τὰ κατὰ τοὺς
[1, 7]   ἵνα ἐν αὐταῖς εἰσελθὼν ἐξομολογήσωμαι  τῷ   κυρίῳ. ἀλλ´ αἱ μὲν εἰς
[1, 14]   καταμαθεῖν ἐξέσται. πάλιν αὖ Χίλωνι  τῷ   Λακεδαιμονίῳ ἀναφέρουσι τὸ μηδὲν ἄγαν»
[1, 16]   τὴν δύναμιν τῆς φωνῆς, ἔσομαι  τῷ   λαλοῦντι βάρβαρος καὶ λαλῶν
[1, 1]   δὲ ἐγκεκαλυμμένην καὶ ἐπικεκρυμμένην, καθάπερ  τῷ   λεπύρῳ τὸ ἐδώδιμον τοῦ καρύου·
[1, 21]   κῶλα τῶν εἰδώλων, καθὼς ἐν  τῷ   Λευιτικῷ γέγραπται. ἐπὶ τούτου ὀκτωκαιδεκάτῳ
[1, 20]   ἡμᾶς εἴδησιν, ἀλλὰ συλλαμβάνεταί γε  τῷ   λογικῶς ἐπιχειρεῖν ἐσπουδακότι ἀνθάπτεσθαι γνώσεως.
[1, 8]   φησίν, ὁποῖος οὐδενὶ ἄλλῳ  τῷ   λόγῳ πείθεσθαι, ὃς ἄν μοι
[1, 5]   παρίστανται. Φαμὲν τοίνυν ἐνθένδε γυμνῷ  τῷ   λόγῳ τὴν φιλοσοφίαν ζήτησιν ἔχειν
[1, 7]   τε καὶ ζῳοτροφικὴ ἀλλήλων μὲν  τῷ   μᾶλλον καὶ ἧττον διαφέρουσι, πλὴν
[1, 23]   ἡγεμονίαν ποιμενικῇ· προγυμνασία γὰρ βασιλείας  τῷ   μέλλοντι τῆς ἡμερωτάτης τῶν ἀνθρώπων
[1, 20]   μιᾶς καὶ τῆς αὐτῆς δραχμῆς  τῷ   μὲν ναυκλήρῳ δοθείσης λέγεσθαι ναῦλον,
[1, 21]   οὗ ἀπὸ Σαμουήλ, μήτε ἐν  τῷ   μεταξὺ χρόνῳ τελεσθέν. τότε καὶ
[1, 11]   βασιλεία τοῦ θεοῦ, οὐ  τῷ   μὴ ἀληθεῖ, ἀλλὰ καθ´ ὑπόληψιν
[1, 18]   τοῦ ἡλίου καταλαμπόμενος ἀπολωλέναι λέγεται  τῷ   μὴ τὴν ἴσην ἐκτελεῖν ἐνέργειαν.
[1, 28]   νοῆσαι τὴν σύνεσίν μου ἐν  τῷ   μυστηρίῳ τοῦ Χριστοῦ. πρὸς
[1, 18]   σοφίαν τοῦ κόσμου; ἐπ´ ἴσης  τῷ   μωρὰν ἔδειξε» καὶ οὐκ ἀληθῆ,
[1, 26]   ἔστι δὲ ὡς ἔπος εἰπεῖν  τῷ   Μωυσεῖ πᾶσα ἀγωγὴ παιδευτικὴ
[1, 23]   δὲ καταπλαγέντα τῷ γεγονότι κελεῦσαι  τῷ   Μωυσεῖ τὸ τοῦ πέμψαντος εἰπεῖν
[1, 23]   παιδίον, φησι Φίλων ἐν  τῷ   Μωυσέως βίῳ, προσεμάνθανε δὲ τὰ
[1, 21]   δὲ ἀρχιερεὺς πρῶτος ἐν  τῷ   ναῷ, ὃν ᾠκοδόμησε Σολομών, ἱεράτευσεν,
[1, 21]   ταριχευθέντα εἰς σορὸν ἀποτεθεῖσθαι ἐν  τῷ   ναῷ τοῦ τιμωμένου δαίμονος, κἀντεῦθεν
[1, 15]   Μεγασθένης συγγραφεὺς Σελεύκῳ  τῷ   Νικάτορι συμβεβιωκὼς ἐν τῇ τρίτῃ
[1, 1]   οὐκ ἐν φωνῇ, ἀλλ´ ἐν  τῷ   νοεῖσθαι. δέδωκεν δὲ θεὸς»
[1, 25]   ὀνομάζει, τὸ δὲ ἐπ´ ἴσης  τῷ   νομικῷ κεκλημένον πολιτικὸν εἴς τε
[1, 21]   ἤδη ἐνεστώτων προφαίνοντες. σὺν δὲ  τῷ   νόμῳ Μωυσῆς τε καὶ Ἀαρών,
[1, 27]   γνώσεως καὶ τῆς ἀληθείας ἐν  τῷ   νόμῳ. ταῦτα γὰρ δύνασθαι τὸν
[1, 26]   μονογενής. ἔπειτα οἱ μὲν πειθόμενοι  τῷ   νόμῳ τῷ {τε} γνῶσιν ἔχειν
[1, 6]   συμβάλλεται. εἴη δ´ ἂν γυμνασία  τῷ   νῷ τὰ νοητά. τριττὴ δὲ
[1, 15]   βελτίστου δυνατὸν ἄλλως μόνῳ  τῷ   νῷ. Φιλοσοφία τοίνυν πολυωφελές τι
[1, 21]   Ἐγεννήθη δὲ κύριος ἡμῶν  τῷ   ὀγδόῳ καὶ εἰκοστῷ ἔτει, ὅτε
[1, 4]   συνετῷ καρδίᾳ δέδωκα σύνεσιν, τουτέστιν  τῷ   οἵῳ τε ἐπιδέξασθαι πόνῳ καὶ
[1, 25]   κυρίως αἰνίττεται τὸν δημιουργὸν ἐν  τῷ   ὁμωνύμῳ βιβλίῳ τούς τε εἰς
[1, 24]   τῷ βασιλεῖ ἡμῶν, ἵνα ἐν  τῷ   ὀνόματι Ἰησοῦ πᾶν γόνυ κάμψῃ
[1, 1]   τε καὶ ἀνδρῶν μακαρίων καὶ  τῷ   ὄντι ἀξιολόγων. τούτων μὲν
[1, 11]   μὲν οὖν πρὸς ἀλήθειαν καὶ  τῷ   ὄντι ἀργὸν οὐ βούλεται εἶναι
[1, 28]   καὶ ἄνδρα. οὗτός ἐστιν  τῷ   ὄντι δείξας ὅπως {τε} γνωστέον
[1, 1]   πολύς, οἱ δὲ ἐργάται βραχεῖς»  τῷ   ὄντι δεῖσθαι καθήκει, ὅπως ὅτι
[1, 5]   καὶ Ἰσραὴλ οὗτος μετονομάζεται  τῷ   ὄντι διορατικὸς ὡς ἂν πολύπειρός
[1, 28]   δὲ καλὸν κατέχοντες· αὕτη γὰρ  τῷ   ὄντι διαλεκτικὴ φρόνησίς ἐστι
[1, 12]   πρὸς αὐτοὺς παραγγέλλων. ἀλλ´ ἔστι  τῷ   ὄντι τῶν ὑπομνημάτων ὑποτύπωσις
[1, 1]   ἐν Αἰγύπτῳ θηράσας λεληθότα. Σικελικὴ  τῷ   ὄντι ἦν μέλιττα προφητικοῦ τε
[1, 1]   διὰ λόγων λαμβάνεται. καὶ  τῷ   ὄντι μακάριοι οἱ εἰρηνοποιοί» οἱ
[1, 26]   γενόμενος πνευματικός. οὗτος δὲ  τῷ   ὄντι νομοθέτης, ὃς οὐ μόνον
[1, 17]   τινα ἔλεγον οἱ ψευδοπροφῆται, καὶ  τῷ   ὄντι οὗτοι ἐν ἐκστάσει προεφήτευον
[1, 9]   οὗτος τῆς ἀληθείας ἰχνευτὴς καὶ  τῷ   ὄντι πολύμητις» δίκην τῆς βασάνου
[1, 26]   μάλα πεπεισμένως ἂν ἀγορεύοιμεν σοφὸν  τῷ   ὄντι τὸν Μωυσέα. καθάπερ οὖν
[1, 18]   σοφίαν τοῦ κόσμου» ἐπ´ ἴσης  τῷ   οὐκ ἐμώρανεν» ἵνα μὴ
[1, 23]   δείσαντες δὲ ὕστερον μὴ συναπόλωνται  τῷ   παιδί, ἐκ βίβλου τῆς ἐπιχωρίου
[1, 23]   ἐν τῷ ἔμπροσθεν χρόνῳ περιτμηθέντι  τῷ   παιδίῳ οἱ γονεῖς ἔθεντο ὄνομά
[1, 23]   ἐπὶ ῥητῷ μισθῷ. εἶτα τίθεται  τῷ   παιδίῳ ὄνομα βασιλὶς Μωυσῆν
[1, 24]   τοῖς Ἕλλησιν, ὅτι ἄρα δυνατὸν  τῷ   παντοκράτορι θεῷ προηγεῖσθαι ποιῆσαι τοῖς
[1, 23]   Χενεφρέους τοῦ Αἰγυπτίων βασιλέως ἐπὶ  τῷ   παραιτεῖσθαι τὸν λαὸν ἐξ Αἰγύπτου
[1, 1]   τοῦδε προεθέσπισεν τοῦ λογίου, καὶ  τῷ   παρακεκαλυμμένως τὰ παραδιδόμενα οἵῳ τε
[1, 27]   περὶ σῷ τραχήλῳ. ὁμοίως δὲ  τῷ   Παύλῳ προφητεία ὀνειδίζει τὸν
[1, 19]   καὶ πάλιν· ἐπιμελοῦ τῶν ἐν  τῷ   πεδίῳ χλωρῶν καὶ κερεῖς πόαν,
[1, 21]   Ἱερεμίας καὶ Ἀμβακούμ, ἐν δὲ  τῷ   πέμπτῳ ἔτει τῆς βασιλείας αὐτοῦ
[1, 19]   διδάσκει» καθ´ Ἡράκλειτον. ἔν τε  τῷ   πέμπτῳ τῆς Πολιτείας τούτους οὖν
[1, 21]   Ὅμηρον ἱστορεῖ. Εὐφορίων δὲ ἐν  τῷ   περὶ Ἀλευαδῶν κατὰ Γύγην αὐτὸν
[1, 6]   καὶ Ἀνάξαρχος Εὐδαιμονικὸς ἐν  τῷ   περὶ βασιλείας γράφει· πολυμαθίη κάρτα
[1, 14]   μηδὲν ἄγαν» Στράτων δὲ ἐν  τῷ   περὶ εὑρημάτων Σωδάμῳ τῷ Τεγεάτῃ
[1, 14]   δ´ ἄτα» Κλεομένης μὲν ἐν  τῷ   περὶ Ἡσιόδου Ὁμήρῳ φησὶ προειρῆσθαι
[1, 14]   Χίλωνος ὑπειλήφασι, Χαμαιλέων δὲ ἐν  τῷ   περὶ θεῶν Θαλοῦ, Ἀριστοτέλης δὲ
[1, 21]   δὲ Πολυΐστωρ ἐπικληθεὶς ἐν  τῷ   περὶ Ἰουδαίων συγγράμματι ἀνέγραψέν τινας
[1, 23]   λόγῳ ἀποκτείνας. Ἀρτάπανος γοῦν ἐν  τῷ   περὶ Ἰουδαίων συγγράμματι ἱστορεῖ κατακλεισθέντα
[1, 26]   Χαμαιλέων τε Ἡρακλεώτης ἐν  τῷ   Περὶ μέθης καὶ Ἀριστοτέλης ἐν
[1, 16]   Τιτανίδων εὑρεῖν. Δίδυμος δ´ ἐν  τῷ   περὶ Πυθαγορικῆς φιλοσοφίας Θεανὼ τὴν
[1, 15]   αὐχοῦσι κεκτῆσθαι. Ἀλέξανδρος δὲ ἐν  τῷ   περὶ Πυθαγορικῶν συμβόλων Ζαράτῳ τῷ
[1, 21]   πλανωμένην) ταύτην δὲ Ἴστρος ἐν  τῷ   περὶ τῆς Αἰγυπτίων ἀποικίας Προμηθέως
[1, 21]   τέσσαρες. Δημήτριος δέ φησιν ἐν  τῷ   Περὶ τῶν ἐν τῇ Ἰουδαίᾳ
[1, 23]   πεπαιδεῦσθαι« φέρεται. Εὐπόλεμος δὲ ἐν  τῷ   περὶ τῶν ἐν τῇ Ἰουδαίᾳ
[1, 21]   τούτων Ἡρακλείδης Ποντικὸς ἐν  τῷ   Περὶ χρηστηρίων. ἐῶ δὲ τὴν
[1, 15]   καὶ αὐτῷ Αἰγυπτίῳ. ἐν δὲ  τῷ   περὶ ψυχῆς Πλάτων πάλιν προφητείαν
[1, 13]   ἔν τε ἀριθμοῖς ἄρτιος  τῷ   περιττῷ διαφέρεται, ὁμολογοῦσι δὲ ἄμφω
[1, 1]   ἐκκακῶμεν· συμβάλλεται γοῦν τὰ μέγιστα  τῷ   περιτυχόντι κατὰ τὴν θείαν πρόνοιαν,
[1, 29]   τάξιν τὴν διακόσμησιν. ἐν δὲ  τῷ   Πέτρου Κηρύγματι εὕροις ἂν νόμον
[1, 7]   αὐτὴν ἔσχηκε χάριν τοῖς ἐν  τῷ   πίονι φυεῖσιν ἤτοι ξηρανθέντα
[1, 20]   μισθὸν δὲ τῷ διδασκάλῳ καὶ  τῷ   πιπράσκοντι ἀρραβῶνα. ἑκάστη δὲ εἴτε
[1, 3]   κεφαλὴν κλίνῃ· μόνῳ γάρ, οἶμαι,  τῷ   πιστεύοντι, διακεκριμένῳ τέλεον τῶν ἄλλων
[1, 5]   Ἀβραάμ. σοφία τοίνυν  τῷ   πιστῷ σύνοικος (πιστὸς δὲ ἐλογίσθη
[1, 29]   ἀτεχνῶς γοῦν οἱ εὐγνώμονες ὅλῳ  τῷ   πλάσματι τῷ τῆς ἑρμηνείας προσίασιν·
[1, 29]   θηρωμένοις. ~(Ὅθεν παγκάλως παρὰ  τῷ   Πλάτωνι Αἰγύπτιος ἱερεύς· Σόλων,
[1, 10]   φυλάξῃς» φησὶν Πυθαγόρειος ἐν  τῷ   Πλάτωνος Πολιτικῷ, τὸ μὴ σπουδάζειν
[1, 11]   μὴ καυχάσθω πλούσιος ἐν  τῷ   πλούτῳ αὐτοῦ, ἀλλ´ ἐν
[1, 17]   πρὸς αὐτοὺς τὸ αἴτιον ἐν  τῷ   ποιεῖν καὶ ἐνεργεῖν καὶ δρᾶν
[1, 21]   δὲ χρὴ πείθεσθαι καὶ Ἡσιόδῳ  τῷ   ποιητῇ, ἀκούσωμεν αὐτοῦ· Ζηνὶ δ´
[1, 29]   λαμβάνω, εἰ καὶ στοχαστικῶς εἴρηται  τῷ   ποιητῇ, ἀλλ´ οὐ καταληπτικῶς· τόνδε
[1, 29]   ὤν, ὡς καὶ Πλάτων ἐν  τῷ   Πολιτικῷ ἕνα τὸν νομοθέτην φησίν,
[1, 28]   Πλάτωνα διαλεκτική, ὥς φησιν ἐν  τῷ   Πολιτικῷ, τῆς τῶν ὄντων δηλώσεως
[1, 1]   γῆν, οὕτω δὴ καὶ ἡμεῖς  τῷ   ποτίμῳ τῶν παρ´ Ἕλλησι λόγων
[1, 17]   γὰρ προασπίζων αἴτιός ἐστι  τῷ   προασπιζομένῳ τοῦ μὴ τιτρώσκεσθαι κωλύων
[1, 21]   δακτυλίους φορῶν γεγοητευμένους τῷ ψόφῳ  τῷ   πρὸς ἀλλήλους διῃσθάνετο τοὺς καιροὺς
[1, 21]   περὶ τούτων ἀκριβῶς Τατιανῷ ἐν  τῷ   Πρὸς Ἕλληνας, εἴρηται δὲ καὶ
[1, 21]   Δημοφῶντος τοῦ Θησέως βασιλεύοντος Ἀθήνησι  τῷ   πρώτῳ ἔτει, θαργηλιῶνος μηνὸς δευτέρᾳ
[1, 21]   ἔτει, Φιλίππου δὲ Ἀθήνησιν ἄρχοντος  τῷ   πρώτῳ ἔτει τῆς ὀγδόης καὶ
[1, 21]   Κυρηναῖον Βάττον, Δωρόθεός τε ἐν  τῷ   πρώτῳ πανδέκτῃ ἀλκυόνος καὶ κορώνης
[1, 21]   Φιλόχορος μάντιν ἱστορεῖ γενέσθαι ἐν  τῷ   πρώτῳ Περὶ μαντικῆς. Θεόπομπος δὲ
[1, 21]   εἴρηται δὲ καὶ Κασσιανῷ ἐν  τῷ   πρώτῳ τῶν Ἐξηγητικῶν· ἀπαιτεῖ δὲ
[1, 22]   προεφήτευσε γραφάς. Ἀριστόβουλος δὲ ἐν  τῷ   πρώτῳ τῶν πρὸς τὸν Φιλομήτορα
[1, 14]   Ἱππόβοτος, ὡς δὲ Ἀριστόξενος ἐν  τῷ   Πυθαγόρου βίῳ καὶ Ἀρίσταρχος καὶ
[1, 17]   ψευδοπροφήτας ἐγκαταμίξας τοῖς προφήταις, καθάπερ  τῷ   πυρῷ τὰ ζιζάνια. πάντες» οὖν
[1, 20]   τελώνῃ τέλος καὶ ἐνοίκιον μὲν  τῷ   σταθμούχῳ, μισθὸν δὲ τῷ διδασκάλῳ
[1, 21]   ὢν Πυθαγόρου μέμνηται αὐτοῦ ἐν  τῷ   συγγράμματι. ὅθεν ἀναμφιλέκτως τῆς τῶν
[1, 15]   φιλοσοφῆσαι Ἕλληνας δύνασθαι. ἔν τε  τῷ   Συμποσίῳ ἐπαινῶν Πλάτων τοὺς βαρβάρους
[1, 4]   καθολικὸν δὴ λόγον· καὶ παντὶ  τῷ   συνετῷ καρδίᾳ δέδωκα σύνεσιν, τουτέστιν
[1, 21]   Κορίνθιος πρεσβύτερος ὢν ἐπιβεβληκέναι Ἀρχίᾳ  τῷ   Συρακούσας κτίσαντι. Καὶ ταῦτα μὲν
[1, 21]   ἀλόγων ζῴων κεχρημένων οὐδὲ μὴν  τῷ   σχήματι μηνυόντων σφίσιν, ἀλλ´, οἶμαι,
[1, 13]   δὲ ἄμφω τῇ ἀριθμητικῇ, ὡς  τῷ   σχήματι κύκλος καὶ τὸ
[1, 17]   κωλύων τὸ τρωθῆναι αὐτόν, καὶ  τῷ   Σωκράτει τὸ δαιμόνιον αἴτιον ἦν
[1, 28]   ἐστιν ἐπιστήμη, κτητὴ δὲ αὕτη  τῷ   σώφρονι οὐχ ἕνεκα τοῦ λέγειν
[1, 6]   κηρίον γεννᾷ. Εἰ δὲ ἐν  τῷ   ταμείῳ εὔχῃ, ὡς κύριος
[1, 26]   οἱ μὲν πειθόμενοι τῷ νόμῳ  τῷ   {τε} γνῶσιν ἔχειν τινὰ αὐτοῦ
[1, 14]   ἐν τῷ περὶ εὑρημάτων Σωδάμῳ  τῷ   Τεγεάτῃ προσάπτει τὸ ἀπόφθεγμα, Δίδυμος
[1, 21]   ἐννέα. τούτῳ δι´ ὁσιότητα πρὸς  τῷ   τέλει τοῦ βίου γενομένῳ διὰ
[1, 1]   πινέτω. σκοπεῖσθαι οὖν ἀκόλουθον ἄρα  τῷ   τὴν ὠφέλειαν τῶν πλησίον ἐπανῃρημένῳ,
[1, 29]   οἱ εὐγνώμονες ὅλῳ τῷ πλάσματι  τῷ   τῆς ἑρμηνείας προσίασιν· ἐπὶ δὲ
[1, 15]   κληρουμένας ψυχὰς καὶ προθεσπίζοντα. κἀν  τῷ   Τιμαίῳ τὸν σοφώτατον Σόλωνα μανθάνοντα
[1, 1]   ἀνέῳγε πρὸς ὑμᾶς. διαμαρτύρομαι δέ»  τῷ   Τιμοθέῳ φησὶν ἐπιστέλλων, ἐνώπιον τοῦ
[1, 24]   δὲ πεφωτισμένος στῦλος πρὸς  τῷ   τὸ ἀνεικόνιστον σημαίνειν δηλοῖ τὸ
[1, 24]   ἀγαθὸν τὴν νίκην ποιεῖσθαι  τῷ   τοιούτῳ οὐ πρόσεστιν) Πέρσαι
[1, 10]   ἀσκητέον ἀπέριττόν τε καὶ ἀπερίεργον  τῷ   τὸν ἀληθῆ βίον ἐπανῃρημένῳ, εἴ
[1, 19]   ἀλλὰ ἀποπήδησον, μὴ χρονίσῃς ἐν  τῷ   τόπῳ αὐτῆς. τόπον τὴν συναγωγήν,
[1, 17]   εἶναι, τὸ δὲ κωλυτικὸν ἐνέχεσθαι  τῷ   τοῦ αἰτίου ἐγκλήματι. γὰρ
[1, 21]   τοῦ προφήτου Ἱερεμίου πατὴρ περιτυχὼν  τῷ   τοῦ νόμου βιβλίῳ ἐν τῷ
[1, 21]   τὸν προφήτην« ἐχρίσθη τὴν σάρκα  τῷ   τοῦ πατρὸς αὐτοῦ πνεύματι ἐν
[1, 21]   εἴ γε τῆς Περσέως βασιλείας  τῷ   τριακοστῷ δευτέρῳ ἔτει ἐκθεοῦται, ὥς
[1, 21]   Θαλεῖ, ὥς φησιν Ἄνδρων ἐν  τῷ   Τρίποδι. Ἡράκλειτος γὰρ μεταγενέστερος ὢν
[1, 15]   φιλοσοφίαν ἐκήρυξαν, οὗ μεῖζον ἀγαθὸν  τῷ   τῶν ἀνθρώπων γένει οὔτ´ ἦλθέν
[1, 23]   γάρ τοι Μωυσῆν τὸν ἀποπνεύσαντα  τῷ   ὕδατι προσαγορεύουσι. δῆλον οὖν ὡς
[1, 1]   παραβαλεῖς δὲ αὐτὴν εἰς νουθέτησιν  τῷ   υἱῷ σου. ψυχὴ γάρ, οἶμαι,
[1, 20]   αὕτη ἀλήθεια ἀπαρεγχείρητος, ἣν παρὰ  τῷ   υἱῷ τοῦ θεοῦ παιδευόμεθα. τοῦτόν
[1, 20]   ἡμεῖς, ἱερὰ ὄντως γράμματα παρὰ  τῷ   υἱῷ τοῦ θεοῦ παιδευόμενοι· ἔνθεν
[1, 15]   ἀνδρῶν βαρβάρων γινώσκων, ἔν τε  τῷ   Φαίδρῳ τὸν Αἰγύπτιον βασιλέα καὶ
[1, 15]   ἀφικέσθαι ὁμολογεῖ· δύνασθαι γοῦν ἐν  τῷ   Φαίδωνί φησι πανταχόθεν τὸν φιλόσοφον
[1, 20]   ὑπερῷον ἀνιόντι καὶ γραμματιστὴς  τῷ   φιλοσοφήσοντι) οὐδ´ ὡς κατὰ τὴν
[1, 9]   καὶ τὰ κτήνη ἐλαυνόμενα ἀναγκάζοντι  τῷ   φόβῳ. οὐχὶ δὲ καὶ οἱ
[1, 15]   Ἑρμῆν οἶδεν ὄντα. ἀλλὰ κἀν  τῷ   Χαρμίδῃ Θρᾷκάς τινας ἐπιστάμενος φαίνεται,
[1, 18]   λογικῇ εὐποιίᾳ, ἵνα ἔχητε μεταδοῦναι  τῷ   χρείαν ἔχοντι» καὶ τῆς κοσμικῆς
[1, 26]   συνελόντι εἰπεῖν νόμος ἔμψυχος ἦν  τῷ   χρηστῷ λόγῳ κυβερνώμενος. πολιτείαν γοῦν
[1, 1]   τῶν ἐπιτηδείων μαθόντες τοὺς καθωσιωμένους  τῷ   Χριστῷ. ἀλλ´ οἳ μὲν ὑποκριταί,
[1, 1]   δὲ καὶ ἀνυποσημείωτα μεμενηκότα  τῷ   χρόνῳ {ἃ} νῦν ἀπέδρα, τὰ
[1, 5]   πάντως σῴζει τινὰς ἔν τε  τῷ   χρόνῳ ἔν τε τῷ αἰῶνι,
[1, 21]   τύραννος δύο δακτυλίους φορῶν γεγοητευμένους  τῷ   ψόφῳ τῷ πρὸς ἀλλήλους διῃσθάνετο




Recherches | Texte | Lecture | Liste du vocabulaire | Index inverse | Menu | Site de Philippe Remacle

 
UCL |FLTR |Itinera Electronica |Bibliotheca Classica Selecta (BCS) |
Responsable académique : Alain Meurant
Analyse, design et réalisation informatiques : B. Maroutaeff - J. Schumacher

Dernière mise à jour : 7/01/2010