Livre, Chap. |
[1, 5] |
ἄλλα
ἄλλοθεν.
ἐνθέως
οὖν
ἄρα
|
εἴρηται· |
ἄκουε,
υἱέ
μου,
καὶ
δέξαι |
[1, 29] |
(θεὸς
δὲ
παρὰ
τὴν
θέσιν
|
εἴρηται) |
αὐτὸς
ὁ
ποιήσας
κατὰ
τάξιν |
[1, 21] |
Τατιανῷ
ἐν
τῷ
Πρὸς
Ἕλληνας,
|
εἴρηται |
δὲ
καὶ
Κασσιανῷ
ἐν
τῷ |
[1, 26] |
ποιητέον.
~(Ὅθεν
ὁ
νόμος
εἰκότως
|
εἴρηται |
διὰ
Μωυσέως
δεδόσθαι,
κανὼν
τυγχάνων |
[1, 15] |
καὶ
τοῖς
Αἰγυπτίων
προφήταις
συμβεβληκέναι
|
εἴρηται, |
καθάπερ
καὶ
ὁ
Πυθαγόρας
αὐτοῖς |
[1, 20] |
τῆς
ἀληθείας
ἐπιβουλὰς
φραγμὸς
οἰκείως
|
εἴρηται |
καὶ
θριγκὸς
εἶναι
τοῦ
ἀμπελῶνος. |
[1, 8] |
ὑγιαίνων»
μὲν
γὰρ
ὁ
σωτήριος
|
εἴρηται |
λόγος
αὐτὸς
ὢν
ἀλήθεια,
καὶ |
[1, 21] |
ἀρχαιοτάτη
ἡ
κατὰ
Ἑβραίους
φιλοσοφία.
|
εἴρηται |
μὲν
οὖν
περὶ
τούτων
ἀκριβῶς |
[1, 5] |
μὲν
Ἄγαρ
παροίκησιν
(ἐνταῦθα
γὰρ
|
εἴρηται· |
μὴ
πολὺς
ἴσθι
πρὸς
ἀλλοτρίαν» |
[1, 14] |
φιλοσοφίαν.
καὶ
περὶ
μὲν
Ξενοφάνους
|
εἴρηται, |
ὃς
τῆς
Ἐλεατικῆς
ἦρξε
φιλοσοφίας, |
[1, 5] |
ἐσωφρόνισε
καὶ
ἐνουθέτησεν.
εὖ
γοῦν
|
εἴρηται |
παιδείας
θεοῦ,
υἱέ,
μὴ
ὀλιγώρει, |
[1, 7] |
τε
καὶ
Ἀριστοτελικήν,
ἀλλ´
ὅσα
|
εἴρηται |
παρ´
ἑκάστῃ
τῶν
αἱρέσεων
τούτων |
[1, 23] |
οἱ
νήπιοι
ἀπιστοῦντες,
τότε
ὡς
|
εἴρηται, |
ῥεχθὲν
δέ
τε
οἱ
νήπιοι |
[1, 29] |
θεοῦ
λαμβάνω,
εἰ
καὶ
στοχαστικῶς
|
εἴρηται |
τῷ
ποιητῇ,
ἀλλ´
οὐ
καταληπτικῶς· |
[1, 8] |
ματαιολόγοι,
φρεναπατοῦντες.
οὔκουν
οὐ
πᾶσιν
|
εἴρηται· |
ὑμεῖς
ἐστε
οἱ
ἅλες
τῆς |
[1, 20] |
οὗτος
κλέπτης«
ὑπὸ
τῆς
γραφῆς
|
εἴρηται. |
φησὶ
γοῦν·
υἱέ,
μὴ
γίνου |