Livre, Chap. |
[1, 13] |
γὰρ
ψεῦδος
μυρίας
ἐκτροπὰς
ἔχει)
|
καθάπερ |
αἱ
βάκχαι
τὰ
τοῦ
Πενθέως |
[1, 1] |
ὁδοῦ
οὔθ´
ὁ
ἐρρωμένος
ἀναλήψεως.
|
καθάπερ |
δ´
οἱ
γεωργοὶ
προαρδεύσαντες
τὴν |
[1, 9] |
ἡμῖν
τὸν
ἐδώδιμον
καρπὸν
ἐκφήνῃ.
|
καθάπερ |
δὲ
ἐν
γεωργίᾳ
{οὕτω}
καὶ
|
[1, 1] |
ὑπέρτονον
τῆς
σεμνότητος
ἐμμελῶς
ἀνίεμεν.
|
καθάπερ |
δὲ
οἱ
βουλόμενοι
δήμῳ
προσομιλῆσαι |
[1, 10] |
γραφὰς
ἐπιγνόντες
πολιτευσώμεθα
καθ´
ὑπακοήν.
|
καθάπερ |
δὲ
οἱ
λόγῳ
χρώμενοι
πονηρῷ |
[1, 5] |
ἀληθείας
ὁδός,
ἀλλ´
εἰς
αὐτὴν
|
καθάπερ |
εἰς
ἀέναον
ποταμὸν
ἐκρέουσι
τὰ |
[1, 23] |
Αἰγυπτίους
τῇ
τῆς
λείας
ἐκφορήσει,
|
καθάπερ |
ἐκεῖνοι
τοὺς
Ἑβραίους
τῇ
καταδουλώσει. |
[1, 1] |
σπειρόμενον
τὸν
λόγον
κρύπτεσθαι
μηνύει
|
καθάπερ |
ἐν
γῇ
τῇ
τοῦ
μανθάνοντος |
[1, 12] |
ἐξόχως
ἑρμηνευομένας
ἐκδέχεσθαι
κελεύων,
καὶ
|
καθάπερ |
ἠκούσαμεν
εἰς
τὸ
οὖς,
οὕτω |
[1, 6] |
δὲ
οἱ
καλοὶ
κἀγαθοὶ
γίνονται,
|
καθάπερ |
ἰατροὶ
καὶ
κυβερνῆται.
ὁρῶμεν
γοῦν |
[1, 17] |
γίνονται
μὲν
ἐκ
φαύλης
διαθέσεως,
|
καθάπερ |
καὶ
αἱ
νόσοι
αἱ
σωματικαί· |
[1, 6] |
ἐθέλειν
αἱρεῖσθαι
τὸ
κάλλιστον.
ἀλλὰ
|
καθάπερ |
καὶ
ἄνευ
γραμμάτων
πιστὸν
εἶναι |
[1, 20] |
δικαιοσύνην
(εἰς
ἣν
εὑρίσκεται
συνεργός,
|
καθάπερ |
καὶ
ὁ
πρῶτος
καὶ
ὁ |
[1, 15] |
τοῖς
Αἰγυπτίων
προφήταις
συμβεβληκέναι
εἴρηται,
|
καθάπερ |
καὶ
ὁ
Πυθαγόρας
αὐτοῖς
γε |
[1, 24] |
μέρος
ἂν
εἴη
τοῦ
βασιλικοῦ,
|
καθάπερ |
καὶ
τὸ
δικαστικόν.
τοῦ
δὲ |
[1, 23] |
ἀνθρώπων
ἐπιστατεῖν
ἀγέλης
ἡ
ποιμενικὴ
|
καθάπερ
|
καὶ
τοῖς
πολεμικοῖς
τῇ
φύσει |
[1, 17] |
ὠφελίμως
τοῖς
δοκοῦσι
φαύλοις
χρῆσθαι
|
καθάπερ |
καὶ
τῷ
ἐκ
πειρασμοῦ
μαρτυρίῳ. |
[1, 1] |
τὴν
Ἑλληνικὴν
νεμόμεναι
φιλοσοφίαν,
ἧς
|
καθάπερ |
καὶ
τῶν
καρύων
οὐ
τὸ
|
[1, 1] |
πρὸς
αὐτά·
τὰ
δὲ
ἀπόρρητα,
|
καθάπερ |
ὁ
θεός,
λόγῳ
πιστεύεται,
οὐ |
[1, 17] |
αἴτιον
πρὸς
τῇ
ἐνεργείᾳ
ἐστί,
|
καθάπερ |
ὁ
μὲν
ναυπηγὸς
πρὸς
τῷ |
[1, 21] |
Τίμαιος
Ὀρθαγόραν
τινὰ
μάντιν
ἀναγράφουσι,
|
καθάπερ |
ὁ
Σάμιος
Πυθοκλῆς
ἐν
τετάρτῳ |
[1, 21] |
παρατηρήσεως
καὶ
ἐξ
εἰκότων
προειρηκότες,
|
καθάπερ |
οἱ
φυσιογνωμονοῦντες
ἰατροί
τε
καὶ
|
[1, 2] |
τὰ
τῆς
γνώσεως
βούλονται
σπέρματα.
|
καθάπερ |
οὖν
ὁ
τῆς
ἄγρας
ἐρωτικὸς |
[1, 26] |
σοφὸν
τῷ
ὄντι
τὸν
Μωυσέα.
|
καθάπερ |
οὖν
τὴν
ποιμενικὴν
τὸ
τῶν |
[1, 10] |
ἐστιν,
οὐχὶ
συνθεῖναι
τὰ
λεξείδια
|
καθάπερ |
τὰ
κόσμια.
κἂν
φυλάξῃς»
φησὶν |
[1, 8] |
ἐμελέτησεν.
ἐν
βραχεῖ
δὲ
εἰπεῖν,
|
καθάπερ |
τῆς
ῥητορικῆς
ἀρχὴ
μὲν
τὸ |
[1, 11] |
γνῶναι.
ὁ
γάρ
τοι
λόγος
|
καθάπερ |
τὸ
κήρυγμα»
τὸ
Ὀλυμπίασι
καλεῖ |
[1, 10] |
δολεράν
τε
καὶ
ἄσωτον
παραιτοίμεθα,
|
καθάπερ |
τὸ
μύρον
καὶ
τὴν
πορφύραν |
[1, 13] |
μηδὲ
ἐξετμήθησαν
τὴν
φυσικὴν
ἀκολουθίαν,
|
καθάπερ |
τὸν
ἄνδρα
αἱ
γυναικωνίτιδες
ἀποκοψάμεναι |
[1, 1] |
μᾶλλον
δὲ
ἐγκεκαλυμμένην
καὶ
ἐπικεκρυμμένην,
|
καθάπερ |
τῷ
λεπύρῳ
τὸ
ἐδώδιμον
τοῦ |
[1, 17] |
λέγεται
ψευδοπροφήτας
ἐγκαταμίξας
τοῖς
προφήταις,
|
καθάπερ |
τῷ
πυρῷ
τὰ
ζιζάνια.
πάντες» |
[1, 3] |
νοῦ
δὲ
σταλαγμός.
ἀμέλει
καὶ
|
καθάπερ |
τῶν
παλαιῶν
ὑποδημάτων
τὰ
μὲν |
[1, 17] |
οὖν
κἀν
φιλοσοφίᾳ,
τῇ
κλαπείσῃ
|
καθάπερ |
ὑπὸ
Προμηθέως,
πῦρ
ὀλίγον
εἰς |
[1, 16] |
δὲ
Ὄλυμπον
ὁμοίως
τὸν
Φρύγα,
|
καθάπερ |
Φρύγιον
ἁρμονίαν
καὶ
μιξοφρύγιον
καὶ |