Livre, Chap.
[1, 19]	τέχνας κυπτάζοντα ζῆν οὐδὲ πολυμαθοῦντα,	ἀλλὰ	ἄλλο τι, ἐπεὶ ἔγωγε ᾤμην
[1, 19]	οἳ καὶ ὕδωρ ψιλὸν εὐχαριστοῦσιν.	ἀλλὰ	ἀποπήδησον, μὴ χρονίσῃς ἐν τῷ
[1, 23]	τῶν πολὺν χρόνον οὐκ ἀποδιδόντων,	ἀλλὰ	ἀποστερούντων. ~(Ἔστιν οὖν ὁ Μωυσῆς
[1, 18]	ἀληθῆ φιλοσοφίαν δι´ υἱοῦ παραδιδομένην.	ἀλλὰ	γὰρ καὶ ὁ δοκησίσοφος παραινέσεις
[1, 1]	δικαιοσύνη, εἰ πάντων ἡ δικαιοσύνη;	ἀλλὰ	γὰρ τὰ μυστήρια μυστικῶς παραδίδοται,
[1, 8]	δὲ εὐγλωσσίᾳ νικᾷ, σοφὸς μέν,	ἀλλὰ	γὰρ τὰ πράγματα κρείσσω νομίζω
[1, 21]	τὰς βαρβάρων φωνὰς μηδὲ διαλέκτους,	ἀλλὰ	γλώσσας λέγεσθαι. ὁ Πλάτων δὲ
[1, 11]	μετὰ τοῦ υἱοῦ τῆς ἐλευθέρας,	ἀλλὰ	γοῦν σπέρμα ἐστὶν Ἀβραὰμ τὸ
[1, 17]	ὑπὸ τοῦ κυρίου, οὐ κλέπται,	ἀλλὰ	διάκονοι. φησὶ γοῦν ἡ γραφή·
[1, 20]	οὐδ´ ὡσαύτως κινοῦσι τὰς ψυχάς,	ἀλλὰ	διαφόρῳ διδασκαλίᾳ. εἰ δὲ καὶ
[1, 1]	οὐδὲ κατὰ τὸ παρὸν μεταλαμβάνει,	ἀλλὰ	ἐλπίδι ἀπεκδεχόμενος τὴν ἀποδοθησομένην πάντως
[1, 11]	θεοῦ, οὐ τῷ μὴ ἀληθεῖ,	ἀλλὰ	καθ´ ὑπόληψιν πιθανῷ, ἐν δυνάμει
[1, 6]	ψυχῆς ἐθέλειν αἱρεῖσθαι τὸ κάλλιστον.	ἀλλὰ	καθάπερ καὶ ἄνευ γραμμάτων πιστὸν
[1, 17]	αὐτῷ, κυρίῳ καὶ παντοκράτορι ὄντι.	ἀλλὰ	καὶ αἱ τῶν ἀποστατησάντων βουλαί
[1, 15]	Πυθαγόρειος ὑποδείκνυσι Φίλων, οὐ μὴν	ἀλλὰ	καὶ Ἀριστόβουλος ὁ Περιπατητικὸς καὶ
[1, 1]	τὸν ἀπόστολον εὔλογον Ἰουδαῖον γενέσθαι,	ἀλλὰ	καὶ διὰ τοὺς Ἕλληνας Ἕλληνα,
[1, 26]	τὰ ἀγαθά τε καὶ καλά,	ἀλλὰ	καὶ ἐπίσταται. τούτου καὶ ὁ
[1, 24]	ἐκ τῆς παρ´ Ἑβραίοις ἱστορίας.	ἀλλὰ	καὶ Εὐριπίδης ἐν Ἀντιόπῃ φησίν·
[1, 7]	δὲ οὐχ ἡ ποιμενικὴ μόνη,	ἀλλὰ	καὶ ἡ βουκολικὴ ἱπποτροφική τε
[1, 21]	Καὶ οὔτι γε μόνος οὗτος,	ἀλλὰ	καὶ ἡ Σίβυλλα Ὀρφέως παλαιοτέρα·
[1, 14]	τὸν Πυθαγόραν βάρβαρον τὸ γένος.	ἀλλὰ	καὶ Θαλῆς, ὡς Λέανδρος καὶ
[1, 10]	εὐτελῆ γὰρ οὐ μόνον δίαιταν,	ἀλλὰ	καὶ λόγον ἀσκητέον ἀπέριττόν τε
[1, 16]	Κολχὶς πρώτη βαφὴν τριχῶν ἐπενόησεν.	ἀλλὰ	καὶ Νώροπες (ἔθνος ἐστὶ Παιονικόν,
[1, 24]	ἐκόσμησεν περὶ κίονα μακρὸν ἀνάσσης.	ἀλλὰ	καὶ ὁ τὴν Εὐρωπίαν ποιήσας
[1, 11]	τούτοις, μηδὲ ἐφαντάσθη τὸν δημιουργόν.	ἀλλὰ	καὶ οἱ Στωϊκοί, ὧν καὶ
[1, 16]	φιλοσοφίας. ~(Οὐ μόνης δὲ φιλοσοφίας,	ἀλλὰ	καὶ πάσης σχεδὸν τέχνης εὑρεταὶ
[1, 6]	εἴη ἂν μόνον ἡ οἰκονομία,	ἀλλὰ	καὶ περὶ τὴν ψυχήν, τίνα
[1, 16]	Ἀριστοτέλης, πρὸς τούτοις δὲ Φιλοστέφανος,	ἀλλὰ	καὶ Στράτων ὁ Περιπατητικὸς ἐν
[1, 12]	καὶ οὐδὲ τὴν γλῶτταν μόνον,	ἀλλὰ	καὶ τὰς ἀκοὰς ἁγνίζεσθαι προσήκει
[1, 21]	ἡμῶν οὐ μόνον τὸ ἔτος,	ἀλλὰ	καὶ τὴν ἡμέραν προστιθέντες, ἥν
[1, 18]	ἥ τε τῆς ἀληθείας ἐκτροπή.	ἀλλὰ	καὶ τῷ ἀπολῶ τὴν σοφίαν
[1, 21]	Ἀριστοτέλης ἐν τῇ Φωκέων πολιτείᾳ.	ἀλλὰ	καὶ τῶν παρ´ Αἰγυπτίοις ἀνθρώπων
[1, 17]	καὶ τοῦ φωτὸς τὸ φωτίζειν)	ἀλλὰ	κἀκεῖνο μάλιστα τὸ διὰ κακῶν
[1, 15]	δείκνυσιν, ὅντινα Ἑρμῆν οἶδεν ὄντα.	ἀλλὰ	κἀν τῷ Χαρμίδῃ Θρᾷκάς τινας
[1, 10]	τὰ μὲν πολλὰ οὐκ ἀγεννές,	ἀλλὰ	μᾶλλον τὸ τούτου ἐναντίον ἀνελεύθερον,
[1, 27]	δὲ μὴ εἶναι ἀπειθείας υἱόν«	ἀλλὰ	μεταβαίνειν ἐκ τοῦ σκότους εἰς
[1, 17]	καὶ τοῦ ἕκαστον εἶναι ἐγνωκότος,	ἀλλὰ	μὴ κωλύσαντος· εἶχεν γάρ τινα
[1, 9]	μήτε φιλοσοφίας ἅπτεσθαι μήτε διαλεκτικῆς,	ἀλλὰ	μηδὲ τὴν φυσικὴν θεωρίαν ἐκμανθάνειν,
[1, 25]	(οὐ γὰρ καὶ ἡ πονηρά)	ἀλλὰ	νόμος ἐστὶ χρηστὴ δόξα, χρηστὴ
[1, 8]	δέ τινι τετύφωται μηδὲν ἐπιστάμενος,	ἀλλὰ	νοσῶν περὶ ζητήσεις καὶ λογομαχίας,
[1, 1]	ἐπιτελεῖ, κατὰ περίστασιν αὐτὸ ποιεῖ,	ἀλλὰ	οἰκονομούμενός τι θεοσόφως καὶ συμπεριφερόμενος
[1, 19]	οὐδὲν ἀπέλιπον ἐν τῷ βίῳ,	ἀλλὰ	παντὶ τρόπῳ προὐθυμήθην γενέσθαι. εἰ
[1, 11]	ἀγάπη, μὴ περὶ τὴν οἴησιν,	ἀλλὰ	περὶ τὴν ἀλήθειαν ἀναστρεφομένη. ὅθεν
[1, 23]	αὐτοὺς ἀνέπειθεν ἐπιθυμεῖν ὁ θεός)	ἀλλὰ	πρῶτον μὲν ὧν παρὰ πάντα
[1, 20]	ἀληθείας τῆς καθ´ ἡμᾶς εἴδησιν,	ἀλλὰ	συλλαμβάνεταί γε τῷ λογικῶς ἐπιχειρεῖν
[1, 15]	Ἡράκλειτος γὰρ οὐκ ἀνθρωπίνως φησίν,	ἀλλὰ	σὺν θεῷ τὸ μέλλον Σιβύλλῃ
[1, 20]	ἕκαστος τοῦ καθέλκεσθαι τὴν ναῦν,	ἀλλὰ	σὺν τοῖς ἄλλοις) οὕτω καὶ
[1, 18]	ἐποίησεν καὶ σκληροκαρδίους καὶ ἀπίστους,	ἀλλὰ	συνετοὺς καὶ εὐπειθεῖς καὶ πρὸς
[1, 19]	εἰκότα ἐπιχειρεῖ καὶ πιθανεύεται φιλοσοφία,	ἀλλὰ	τὰς αἱρέσεις ἐπιρραπίζει. ἐπιφέρει γοῦν·
[1, 17]	τῆς τρώσεως οὐχὶ τὸ βέλος,	ἀλλὰ	τὴν ἀσπίδα τὴν μὴ κωλύσασαν
[1, 11]	οὐ τὸν λόγον τῶν πεφυσιωμένων,	ἀλλὰ	τὴν δύναμιν, τοὺς δοκησισόφους καὶ
[1, 11]	Χριστόν, φιλοσοφίαν μὲν οὐ πᾶσαν,	ἀλλὰ	τὴν Ἐπικούρειον, ἧς καὶ μέμνηται
[1, 11]	ζητεῖτε» γὰρ καὶ εὑρήσετε» λέγει,	ἀλλὰ	τὴν ζήτησιν εἰς εὕρεσιν περαιοῖ,
[1, 1]	κύριος, μὴ τὴν ἀπολλυμένην βρῶσιν,	ἀλλὰ	τὴν μένουσαν εἰς ζωὴν αἰώνιον,
[1, 21]	οὐ φθέγγονται φωνὴν οὐδὲ διάλεκτον,	ἀλλὰ	τὴν τῶν ὑπεισιόντων δαιμόνων. οἴεται
[1, 1]	γὰρ οὐ θεμιτὸν οὕτω φρονεῖν)	ἀλλὰ	τὴν ὑπάρχουσαν διελέγξαντος προφητικῶς καὶ
[1, 17]	μὴ τὸν Ἕκτορα ἐμπρῆσαι λεγόντων,	ἀλλὰ	τὸν Ἀχιλλέα, διότι κωλῦσαι τὸν
[1, 17]	αἰτιάσονται· οὐδὲ γὰρ τὸν κλέπτην,	ἀλλὰ	τὸν μὴ κωλύσαντα τὴν κλοπὴν
[1, 17]	ἔστιν ἐμὴ» ὁ κύριος λέγει,	ἀλλὰ	τοῦ πέμψαντός με πατρός. ἐπὶ
[1, 28]	περὶ τὰ σοφιστικὰ ἀσχολούμενοι ποιοῦσιν,	ἀλλὰ	τοῦ τῷ θεῷ κεχαρισμένα μὲν
[1, 17]	προφῆται ὄντες, οὐ τοῦ κυρίου,	ἀλλὰ	τοῦ ψεύστου· λέγει ὁ κύριος
[1, 17]	οὐ τοὺς ὄντως σοφοὺς διαβάλλει,	ἀλλὰ	τοὺς δοκησισόφους. ~(Καὶ τούτων, φησίν,
[1, 5]	αἴτιος τῶν καλῶν ὁ θεός,	ἀλλὰ	τῶν μὲν κατὰ προηγούμενον ὡς
[1, 20]	δὲ ὁ γνωρίζων αὐτὴν προσφυῶς.	ἀλλὰ	τῶν συνεργῶν τὰ μὲν πλείονα,

 

UCL |FLTR |Itinera Electronica |Bibliotheca Classica Selecta (BCS) | Responsable académique : Alain Meurant Analyse, design et réalisation informatiques : B. Maroutaeff - J. Schumacher Dernière mise à jour : 7/01/2010