Livre, Chap. |
[1, 19] |
λέγει.
ναὶ
μὴν
κατ´
ἔμφασιν
|
ἀληθείας |
ἄλλοι
θέλουσιν
εἰρῆσθαί
τινα
τοῖς |
[1, 16] |
τινες,
κατὰ
περίπτωσιν
ἐπήβολος
τῆς
|
ἀληθείας |
ἁμῇ
γέ
πῃ,
ἀμυδρῶς
δὲ |
[1, 18] |
ἐν
δικαιοσύνῃ
καὶ
ὁσιότητι
τῆς
|
ἀληθείας. |
διὸ
ἀποθέμενοι
τὸ
ψεῦδος
λαλεῖτε |
[1, 1] |
ἀνεπαίσχυντον,
ὀρθοτομοῦντα
τὸν
λόγον
τῆς
|
ἀληθείας. |
Εἰ
τοίνυν
ἄμφω
κηρύττουσι
τὸν |
[1, 19] |
τἀγαθοῦ
δὴ
ἐπιστήμη
καὶ
τῆς
|
ἀληθείας, |
ἐκείνων
ἑτέρων
μὲν
ὄντων
τἀγαθοῦ, |
[1, 18] |
τε
αἵρεσις
ἥ
τε
τῆς
|
ἀληθείας |
ἐκτροπή.
ἀλλὰ
καὶ
τῷ
ἀπολῶ |
[1, 20] |
οὖν
λόγον,
καὶ
μιᾶς
οὔσης
|
ἀληθείας, |
ἐν
γεωμετρίᾳ
μὲν
γεωμετρίας
ἀλήθεια, |
[1, 27] |
μόρφωσιν
τῆς
γνώσεως
καὶ
τῆς
|
ἀληθείας |
ἐν
τῷ
νόμῳ.
ταῦτα
γὰρ
|
[1, 20] |
διακρουομένη
τὰς
δολερὰς
κατὰ
τῆς
|
ἀληθείας |
ἐπιβουλὰς
φραγμὸς
οἰκείως
εἴρηται
καὶ |
[1, 6] |
ἔμπειρον
καὶ
φιλόσοφον
καὶ
τῆς
|
ἀληθείας
|
ἐπιστήμονα.
~(Καταφαίνεται
τοίνυν
προπαιδεία
ἡ |
[1, 7] |
ἀλήθεια
ἑαυτὴν
ἑρμηνεύει.
ἕτερον
στοχασμὸς
|
ἀληθείας, |
ἕτερον
ἡ
ἀλήθεια,
ἄλλο
ὁμοίωσις, |
[1, 16] |
Ἑλληνικὴ
φιλοσοφία
τὸ
μέγεθος
τῆς
|
ἀληθείας, |
ἔτι
δὲ
ἐξασθενεῖ
πράττειν
τὰς |
[1, 20] |
πόρρωθεν
συλλαμβάνεται
φιλοσοφία
πρὸς
τὴν
|
ἀληθείας |
εὕρεσιν,
κατὰ
διαφόρους
ἐπιβολὰς
διατείνουσα
|
[1, 5] |
δὲ
εἰληφότες
παρ´
αὐτῆς
τῆς
|
ἀληθείας, |
ἔχουσιν
οἱ
μύσται.
~(πολλὰ
δ´ |
[1, 20] |
ἡ
φιλοσοφία
πρὸς
κατάληψιν
τῆς
|
ἀληθείας, |
ζήτησις
οὖσα
ἀληθείας,
συλλαμβάνεται,
οὐκ |
[1, 19] |
ἔφη,
τίνας
λέγεις;
τοὺς
τῆς
|
ἀληθείας, |
ἦν
δ´
ἐγώ,
φιλοθεάμονας.
οὐ |
[1, 9] |
ὑποδείγματα
κομίζων
πολύπειρος
οὗτος
τῆς
|
ἀληθείας |
ἰχνευτὴς
καὶ
τῷ
ὄντι
πολύμητις» |
[1, 20] |
συνεργεῖ
πρὸς
τὴν
παράδοσιν
τῆς
|
ἀληθείας |
καὶ
ἡ
διαλεκτικὴ
πρὸς
τὸ |
[1, 17] |
ἢ
ἄγγελος
μαθών
τι
τῆς
|
ἀληθείας |
καὶ
μὴ
καταμείνας
ἐν
αὐτῇ, |
[1, 14] |
Ἑλλήνων
προφήταις
δίδωσί
τι
τῆς
|
ἀληθείας |
καὶ
οὐκ
ἐπαισχύνεται
πρός
τε |
[1, 5] |
τὴν
φιλοσοφίαν
ζήτησιν
ἔχειν
περὶ
|
ἀληθείας |
καὶ
τῆς
τῶν
ὄντων
φύσεως |
[1, 8] |
τὸ
μὲν
γὰρ
ἐψεῦσθαι
τῆς
|
ἀληθείας |
κακόν
ἐστι,
τὸ
δὲ
ἀληθεύειν |
[1, 7] |
μόνον
ἐθελήσωσιν.
ἄλλως
τις
περὶ
|
ἀληθείας |
λέγει,
ἄλλως
ἡ
ἀλήθεια
ἑαυτὴν |
[1, 1] |
δὲ
ἐντραφέντες
γνησίως
τοῖς
τῆς
|
ἀληθείας |
λόγοις
ἐφόδια
ζωῆς
ἀιδίου
λαβόντες |
[1, 7] |
διὰ
συνέσεως
εἰς
τὸν
περὶ
|
ἀληθείας |
λόγον,
Ἀβραὰμ
δὲ
οὐκ
ἐξ |
[1, 13] |
τι,
εἴπερ
ἄρα,
τοῦ
τῆς
|
ἀληθείας |
λόγου
ἔχοντες
ἀναδειχθεῖεν.
ὁ
γοῦν |
[1, 12] |
προσήκει
ἡμῖν,
εἴ
γε
τῆς
|
ἀληθείας |
μεθεκτικοὶ
εἶναι
πειρώμεθα.
ταῦτα
ἦν |
[1, 5] |
μία
μὲν
οὖν
ἡ
τῆς
|
ἀληθείας |
ὁδός,
ἀλλ´
εἰς
αὐτὴν
καθάπερ |
[1, 8] |
τὸν
νοῦν
καὶ
ἀπεστερημένων
τῆς
|
ἀληθείας. |
ὁρᾷς
ὅπως
πρὸς
αὐτοὺς
κεκίνηται, |
[1, 17] |
τῶν
Ἑβραϊκῶν
προφητῶν
μέρη
τῆς
|
ἀληθείας |
οὐ
κατ´
ἐπίγνωσιν
λαβόντες,
ἀλλ´ |
[1, 2] |
δημιουργὸν
ὑπάρχουσαν,
ᾗ
τινες
διαβεβλήκασιν,
|
ἀληθείας
|
οὖσαν
εἰκόνα
ἐναργῆ,
θείαν
δωρεὰν |
[1, 11] |
δοκεῖ
ἢ
ὄντως
ἔχεται
τῆς
|
ἀληθείας. |
παιδεία
δὲ
ἀνεξέλεγκτος
πλανᾶται,
καὶ
|
[1, 20] |
ἐσθής,
οὕτω
μιᾶς
οὔσης
τῆς
|
ἀληθείας |
πολλὰ
τὰ
συλλαμβανόμενα
πρὸς
ζήτησιν |
[1, 20] |
τῆς
ἀληθοῦς
καταλήψεως,
ζήτησιν
οὖσαν
|
ἀληθείας, |
προπαιδείαν
αὐτὴν
ὁμολογήσομεν
τοῦ
γνωστικοῦ, |
[1, 9] |
βάρβαρον
φιλοσοφίαν
αἱρέσεις
αὐτῆς
τῆς
|
ἀληθείας. |
πῶς
δὲ
οὐκ
ἀναγκαῖον
περὶ |
[1, 20] |
κατάληψιν
τῆς
ἀληθείας,
ζήτησις
οὖσα
|
ἀληθείας, |
συλλαμβάνεται,
οὐκ
αἰτία
οὖσα
καταλήψεως, |
[1, 1] |
καρύου·
ἁρμόζει
γάρ,
οἶμαι,
τῆς
|
ἀληθείας |
τὰ
σπέρματα
μόνοις
φυλάσσεσθαι
τοῖς |
[1, 1] |
κατωρθωκόσιν
ἄριστον
πρός
τε
τῆς
|
ἀληθείας |
τὴν
νόησιν
καὶ
τὴν
κατάπραξιν
|
[1, 20] |
ἐπὶ
τὴν
προσεχῶς
ἁπτομένην
τῆς
|
ἀληθείας |
τῆς
καθ´
ἡμᾶς
εἴδησιν,
ἀλλὰ |
[1, 13] |
ἀναδείξει.
~(Μιᾶς
τοίνυν
οὔσης
τῆς
|
ἀληθείας |
(τὸ
γὰρ
ψεῦδος
μυρίας
ἐκτροπὰς |
[1, 24] |
ὁσιότητος
καὶ
γνῶσιν
ἀγαθὴν
μετ´
|
ἀληθείας, |
τὸ
τέλος
εἰς
εὐσέβειαν
ἀναφέρων |
[1, 9] |
καὶ
γνώσει
τοῦ
ἀποκρίνασθαι
λόγους
|
ἀληθείας |
τοῖς
προβαλλομένοις
σοι.
τίς
οὖν |
[1, 16] |
καὶ
προστύφουσα
εἰς
παραδοχὴν
τῆς
|
ἀληθείας |
τὸν
τὴν
πρόνοιαν
δοξάζοντα.
~(Ναί |
[1, 19] |
γὰρ
αἱ
κατ´
ἀδυναμίαν
φαντασίαι
|
ἀληθείας, |
ὡς
φαντασία
καθορᾷ
τὰ
ἐν |