Livre, Chap.
[1, 19]	αἰνιττόμενος. ἐπιφέρει γοῦν σαφῶς· οὗτοι	δέ	εἰσι κατὰ τὴν ἐμὴν δόξαν
[1, 4]	εἴτε ἐπιστήμην εἴτε τέχνην, πολλαὶ	δέ	εἰσιν αἱ κατ´ ἐπισύνθεσιν ἀνθρωπίνῳ
[1, 19]	τοῦ ἰδίου γεωργίου πεπλάνηται. αὗται	δέ	εἰσιν αἱ τὴν ἐξ ἀρχῆς
[1, 15]	διὰ τοὺς τοιούτους παῖδας. δῆλοι	δέ	εἰσιν οἱ βάρβαροι διαφερόντως τιμήσαντες
[1, 20]	καὶ τὸ συναίτιον αἴτιον. ὡς	δέ,	ἑνὸς ὄντος τοῦ εὐδαιμονεῖν, αἴτιαι
[1, 21]	ἢ καὶ πλειόνων γίνονται. διάλεκτος	δέ	ἐστι λέξις ἴδιον χαρακτῆρα τόπου
[1, 21]	ὕστερον τῆς Ἰλίου ἁλώσεως. ταύτης	δέ	ἐστι τῆς δόξης καὶ Ἀρχέμαχος
[1, 18]	κοπιάτω ἐργαζόμενος τὸ ἀγαθόν. ἐργάζεσθαι	δέ	ἐστι τὸ προσεκπονεῖν ζητοῦντα τὴν
[1, 26]	πολιτείαν γοῦν διηκόνησεν ἀγαθήν· ἣ	δέ	ἐστι τροφὴ ἀνθρώπων« καλὴ κατὰ
[1, 21]	μοίρᾳ παραγινόμενον δαιμόνιον σημεῖον, τοῦτο	δέ	ἐστι φωνή, ἣ ὅταν γένηται,
[1, 24]	τὰ μικρὰ ὑμῖν προστεθήσεται. δεύτερον	δέ	ἐστιν εἶδος βασιλείας μετὰ τὴν
[1, 11]	τὸ ἴδιον εἰληφὸς δωρεάν. τελείων	δέ	ἐστιν ἡ στερεὰ τροφή, τῶν
[1, 26]	ἐκ πίστεως δικαιωθῶμεν. ὁ νομοθετικὸς	δέ	ἐστιν ὁ τὸ προσῆκον ἑκάστῳ
[1, 25]	ἀλήθειαν συλλαμβανόμενα μεθέπων μαθήματα. νόμος	δέ	ἐστιν οὐ τὰ νομιζόμενα (οὐδὲ
[1, 1]	τῆς πίστεως γεωργοῖς. οὐ λέληθεν	δέ	με καὶ τὰ θρυλούμενα πρός
[1, 23]	ἢ ´πιστάτην ἐνταῦθα; μὴ κτενεῖς	δέ	με ὥσπερ τὸν ἐχθὲς ἄνδρα;
[1, 1]	ἃ μὴ πολλῶν ἦν, ὀλίγοις	δέ,	οἷς προσήκειν ἠπίστατο, τοῖς οἵοις
[1, 21]	δόγματα μικρὸν ὕστερον διαληψόμεθα, πρότερον	δέ,	ὅπερ ἀκόλουθον ἦν, περὶ τῶν
[1, 5]	οὖν; ἠθέλησε μέν, οὐκ ἠδυνήθη	δέ·	ποσάκις δὲ ἢ ποῦ; δίς,
[1, 23]	ἀπιστοῦντες, τότε ὡς εἴρηται, ῥεχθὲν	δέ	τε οἱ νήπιοι ἔγνωσαν ὕστερόν
[1, 19]	τελετάς, ναρθηκοφόροι μὲν πολλοί, βάκχοι	δέ	τε παῦροι, πολλοὺς μὲν τοὺς
[1, 27]	ἐπιτιθεὶς τοῖς μετρίοις αὐτῶν, ὅταν	δέ	τινα οὕτως ἔχοντα κατίδῃ ὡς
[1, 22]	Μωυσῆς θεολόγος καὶ προφήτης, ὡς	δέ	τινες νόμων ἱερῶν ἑρμηνεὺς ἦν.
[1, 3]	βάρβαρον ἐν παιδιᾷ τιθέμενοι, οἳ	δέ	τινες σφᾶς αὐτοὺς ἐπαίροντες διαβολὰς
[1, 14]	Ἡρόδοτος ἱστοροῦσι, Φοῖνιξ ἦν, ὡς	δέ	τινες ὑπειλήφασι, Μιλήσιος. μόνος οὗτος
[1, 8]	προσέρχεται ὑγιαίνουσι λόγοις» φησί, διδασκαλίᾳ	δέ	τινι τετύφωται μηδὲν ἐπιστάμενος, ἀλλὰ
[1, 27]	φοβούμενον κύριον τὸν θεόν, εἰ	δέ	τις ἐπαναβαίη, τοῖς υἱοῖς ἐγκαταλέγεσθαι,
[1, 1]	ὑποκριταί, καὶ δὴ ἐάσθωσαν· εἰ	δέ	τις οὐ δοκεῖν δίκαιος, ἀλλ´
[1, 16]	Ἕλληνες τὰ ἐπιτηδεύματα ὠφέληνται. Εἰ	δέ	τις τὴν φωνὴν διαβάλλει τὴν
[1, 21]	ἕτεροι, πεντακόσια ἑβδομήκοντα ἕξ. εἰ	δέ	τις τοῖς ἀπὸ Ἰησοῦ μέχρι
[1, 1]	ἡμῶν ἀνέῳγε πρὸς ὑμᾶς. διαμαρτύρομαι	δέ»	τῷ Τιμοθέῳ φησὶν ἐπιστέλλων, ἐνώπιον
[1, 15]	ὑπὸ τῶν Μουσῶν τραφεῖσαν. ἔνιοι	δέ	φασιν ἐκ Μαλιέων ἀφικέσθαι Λαμίας
[1, 21]	ἓξ ἡμέραι εἴκοσι τέσσαρες. Δημήτριος	δέ	φησιν ἐν τῷ Περὶ τῶν
[1, 16]	φωνὴν διαβάλλει τὴν βάρβαρον, ἐμοὶ	δέ»	φησὶν ὁ Ἀνάχαρσις, πάντες Ἕλληνες
[1, 15]	τοῦτον ἡγοῦνταί τινες, οὐκ ἔστι	δέ,	ὡς ἔπειτα δηλωθήσεται) ἀκηκοέναι τε
[1, 21]	ἢ μιᾷ πλείους διαριθμοῦνται, ἔτη	δέ,	ὡς ἔπος εἰπεῖν, τετρακόσια καὶ

 

UCL |FLTR |Itinera Electronica |Bibliotheca Classica Selecta (BCS) | Responsable académique : Alain Meurant Analyse, design et réalisation informatiques : B. Maroutaeff - J. Schumacher Dernière mise à jour : 7/01/2010