Livre, Chap. |
[1, 6] |
ὡς
ἐν
πενίᾳ
βίου
ὀρθῶς
|
ἔστι |
βιοῦν,
οὕτω
δὲ
καὶ
ἐν |
[1, 20] |
ἐκ
πολλῶν
αἴτιον
ἕν
(οὐκ
|
ἔστι |
γὰρ
αἴτιος
ἕκαστος
τοῦ
καθέλκεσθαι |
[1, 14] |
τὴν
γνῶσιν
ἐγκελεύεσθαι
μεταδιώκειν.
οὐκ
|
ἔστι |
γὰρ
ἄνευ
τῆς
τῶν
ὅλων |
[1, 29] |
μὴ
ζητεῖν
αὐτὴν
ἐν
γραφῇ.
|
ἔστι |
γὰρ
διαθήκη
ἣν
ὁ
αἴτιος |
[1, 5] |
αὐτὴ
πρὸς
σοφίας
κτῆσιν
συνεργεῖ.
|
ἔστι |
γὰρ
ἡ
μὲν
φιλοσοφία
ἐπιτήδευσις |
[1, 10] |
τὴν
εὐεργεσίαν
ἄγων
τοὺς
ἀκούοντας.
|
ἔστι |
γὰρ
καὶ
σωτήριος
λόγος
ὡς |
[1, 21] |
τούτοις
Σωκράτης
ὁ
Ἀθηναῖος
μάλιστα·
|
ἔστι |
γάρ
μοι«
φησὶν
ἐν
τῷ |
[1, 10] |
κἂν
εἷς
μόνος
ἀκροατὴς
εὑρεθῇ.
|
ἔστι |
γοῦν
ἀκοῦσαι
καὶ
Πινδάρου
τοῦ |
[1, 1] |
εἰς
τὸ
αὐτὸ
ἴχνος
ἐμβεβηκότος.
|
ἔστι |
δὲ
ἃ
καὶ
αἰνίξεταί
μοι |
[1, 21] |
νόον
αἰγιόχοιο,
αὐτοκασιγνήτῳ
κεχολωμένη
Ἀπόλλωνι.
|
ἔστι |
δὲ
καὶ
ἄλλη
Ἐρυθραία
Ἡροφίλη |
[1, 16] |
πρῶτοι
τὴν
καλουμένην
ἅρπην
εὗρον
|
(ἔστι |
δὲ
μάχαιρα
καμπύλη)
καὶ
πρῶτοι |
[1, 15] |
(Ἰεζεκιὴλ
τοῦτον
ἡγοῦνταί
τινες,
οὐκ
|
ἔστι |
δέ,
ὡς
ἔπειτα
δηλωθήσεται)
ἀκηκοέναι |
[1, 26] |
δικαία
οὖσα
διόρθωσίς
ἐστι
ψυχῆς.
|
ἔστι |
δὲ
ὡς
ἔπος
εἰπεῖν
τῷ |
[1, 4] |
τοῦ
ἀναγγεῖλαι
τῷ
βασιλεῖ,
ἀλλ´
|
ἔστι |
θεὸς
ἐν
οὐρανῷ
ἀποκαλύπτων.
καὶ |
[1, 1] |
ἀναγκαίως
κέχρημαι
τῇδε
τῇ
ὑποτυπώσει.
|
ἔστι |
μὲν
οὖν
τινα
μηδὲ
ἀπομνημονευθέντα |
[1, 10] |
ἐκ
τῆς
σοφίας
Ἰησοῦ·
οὐκ
|
ἔστι
|
σοφία
πονηρίας
ἐπιστήμη.
ταύτην
δὴ |
[1, 4] |
ὃ
ὁ
βασιλεὺς
ἐρωτᾷ,
οὐκ
|
ἔστι |
σοφῶν,
μάγων,
ἐπαοιδῶν,
Γαζαρηνῶν
δύναμις |
[1, 1] |
παροιμιαζόμενοι,
ὀρέγοντες
εὑρεθῶμεν.
οὐ
γὰρ
|
ἔστι |
τὰ
γραφέντα
μὴ
οὐκ
ἐκπεσεῖν» |
[1, 29] |
ταῖς
καρδίαις
αὐτῶν,
εἰ
ἄρα
|
ἔστι |
ταῦτα
ἢ
οὐκ
ἔστιν«
ὁμοίως |
[1, 12] |
καὶ
ἀπαιδεύτοις·
σχεδὸν
γὰρ
οὐκ
|
ἔστι |
τούτων
πρὸς
τοὺς
πολλοὺς
καταγελαστότερα
|
[1, 12] |
εἰρημένα
πρὸς
αὐτοὺς
παραγγέλλων.
ἀλλ´
|
ἔστι |
τῷ
ὄντι
ἡ
τῶν
ὑπομνημάτων |
[1, 28] |
ἕκαστον
τῶν
ὄντων
καθαρὸν
οἷον
|
ἔστι |
φαίνεσθαι.
διὸ
καὶ
μόνη
αὕτη |
[1, 27] |
ὁδὸν
εἰρήνης
οὐκ
ἔγνωσαν,
οὐκ
|
ἔστι |
φόβος
θεοῦ
ἀπέναντι
τῶν
ὀφθαλμῶν |