Livre, Chap. |
[1, 23] |
τοῦ
παιδὸς
τροφὸν
ἐσομένην
ὥς
|
τινα |
ἄλλην
οὖσαν
ἐπὶ
ῥητῷ
μισθῷ. |
[1, 8] |
ὅ
τε
Ἀριστοτέλης
ἑπόμενος
κλεπτικήν
|
τινα |
αὐτὴν
ἀποφαίνεται,
ἅτε
τὸ
ὅλον |
[1, 19] |
σῴζων;
~(Ὅτι
οὖν
μαρτυροῦνται
ἀληθῆ
|
τινα |
δογματίζειν
καὶ
Ἕλληνες,
ἔξεστι
κἀντεῦθεν |
[1, 17] |
πληροῖ
τῷ
ἑαυτοῦ
πνεύματι,
εἴ
|
τινα
|
δυνήσεται
ῥῆξαι
τῶν
δικαίων.
πάντα |
[1, 17] |
δὲ
τοῖς
ψεύδεσι
καὶ
ἀληθῆ
|
τινα |
ἔλεγον
οἱ
ψευδοπροφῆται,
καὶ
τῷ |
[1, 15] |
δὲ
ὁ
Περιπατητικὸς
εἰδέναι
φησί
|
τινα |
Ἰουδαῖον,
ὃς
Ἀριστοτέλει
συνεγένετο.
Ἡράκλειτος |
[1, 21] |
καὶ
Πυθαγόραν
εἰς
Ὀρφέα
ἀνενεγκεῖν
|
τινα |
ἱστορεῖ.
Ἐπιγένης
δὲ
ἐν
τοῖς |
[1, 1] |
τῇ
ὑποτυπώσει.
ἔστι
μὲν
οὖν
|
τινα |
μηδὲ
ἀπομνημονευθέντα
ἡμῖν
(πολλὴ
γὰρ |
[1, 13] |
φιλοσοφία
τὴν
ἀίδιον
ἀλήθειαν
σπαραγμόν
|
τινα, |
οὐ
τῆς
Διονύσου
μυθολογίας,
τῆς |
[1, 1] |
καρπὸς
προχωρείτω.
οὐκ
οἶμαι
γάρ
|
τινα |
οὕτως
εὐτυχῆ
γραφὴν
ἡγεῖσθαι
ᾗ
|
[1, 27] |
τοῖς
μετρίοις
αὐτῶν,
ὅταν
δέ
|
τινα |
οὕτως
ἔχοντα
κατίδῃ
ὡς
ἀνίατον |
[1, 6] |
σὺν
τῇ
προπαιδείᾳ
θηρᾶσαι
ἄν
|
τινα |
τὴν
ἀρετὴν
ὁμολογοῦμεν
οὐδὲ
δίχα |
[1, 19] |
οὖν
κατὰ
περίπτωσίν
φασιν
ἀποφθέγξασθαί
|
τινα |
τῆς
ἀληθοῦς
φιλοσοφίας
τοὺς
Ἕλληνας, |
[1, 19] |
ἔμφασιν
ἀληθείας
ἄλλοι
θέλουσιν
εἰρῆσθαί
|
τινα |
τοῖς
φιλοσόφοις.
ὁ
μὲν
οὖν |
[1, 29] |
μάθημα
χρόνῳ
πολιόν«
κατὰ
βαρβαρικόν
|
τινα |
τρόπον
ἀπλάστῳ
καὶ
οὐκ
εὐκρινεῖ |
[1, 6] |
πεφυκέναι
πρὸς
ἀρετὴν
ἐπιτηδεύματα
μέν
|
τινα |
τῶν
οὕτω
πεφυκότων
παρὰ
τοὺς |
[1, 17] |
ἀλλὰ
μὴ
κωλύσαντος·
εἶχεν
γάρ
|
τινα |
ὠφέλειαν
τότε
ἡ
εἰς
ἀνθρώπους |